Heb je een internetverbinding, dan heb je ook een router. Een moderne router is niet alleen het hart van je thuisnetwerk, maar verzorgt ook de draadloze dekking in huis. De router die je van je internetprovider krijgt, is zeker op draadloos gebied lang niet altijd het meest ideale apparaat. Waar moet je op letten als je een nieuwe router wilt kopen?

Top 10 beste routers

Tips voor je router

Veelgestelde vragen

©PXimport

Top 10 routers (augustus 2022)

1. Netgear Orbi RBK50

De beste mesh-router10Score100

Netgear bracht met de Orbi RBK50 als eerste een wifi-mesh-systeem op de markt, maar deed dit direct erg goed. Nog altijd is Netgears eerste Orbi het beste wifi-mesh-systeem dat je kunt kopen. Dat komt doordat de RBK50 nog altijd het enige AC3000-systeem op de Nederlandse markt is. Het bereik is uitstekend en de prestaties zijn indrukwekkend. Wel is de RBK50 door de indrukwekkende techniek (per node) het duurste systeem dat je kunt kopen. Wil je meer weten? Lees hier onze review.

2. TP-Link Deco M4

Goedkoop én goed9Score90

De nieuwe TP-Link Deco M4 is ruimschoots het goedkoopste mesh-systeem op de markt, maar hoort samen met zijn ‘broer’ Deco M5 tot de best presterende producten in hun klasse. Het systeem scoort waar het telt: de installatie is gebruiksvriendelijk en geschikt voor de grootste leek, en dat geldt ook voor de app. Lees hier onze review.

3. TP-Link Deco M9

Mesh met Zigbee10Score100

+ Dekking, capaciteit en prestaties+ Gebruiksvriendelijk+ Zigbee en bluetooth- Geen

Met de TP-Link Deco M9 Plus, een triband-oplossing, probeert TP-Link ook de intensievere gebruiker naar zich toe te trekken. En met succes, want dit is gemiddeld het snelste AC2200-mesh-systeem. Enkel de AC3000-oplossingen zijn sneller. De Deco M9 Plus heeft een accesspoint-modus, bedrade backhaul, uitgebreide beveiligingsopties (antivirus, firewall), gastnetwerk en ook iets meer geavanceerde zaken als portforwarding ontbreken niet. De instellingen gaan via een app; een webinterface ontbreekt, al zullen hooguit echte prosumers die missen. De doorsnee consument zal de uitgebreide opties voor ouders en de extra beveiligingslaag met onder meer de antivirus en firewall zeker waarderen. Lees hier onze review.

4. Netgear Orbi RBK23

Scherp geprijsde krachtpatser10Score100

+ Gebruiksvriendelijk+ Prestaties en bereik+ Scherpe prijsstelling- Geen

Netgear heeft met de Orbi RBK50 het beste wifi-mesh-systeem, maar ook in de langzamere AC2200-klase maakt Netgear met de RBK23 indruk. Deze set bestaat uit drie losse torentjes, maar dan één maatje kleiner, met als enig gevolg dat de satellieten nu twee in plaats van vier lan-poorten hebben. Onder type RBK20 is deze set ook met een router en één satelliet verkrijgbaar. De prestaties zijn in de AC2200-klasse prima, maar dat geldt ook voor bijvoorbeeld de technisch vergelijkbare TP-Link Deco M9 Plus. Wil je meer weten over de RBK23? Lees hier onze review.

5. ASUS AiMesh AX6100

Eerste mesh met Wifi 69Score90

+ Wifi 6 razendsnel+ Uitgebreide firmware- Slechts één wifi6-radio- Mesh-bereik

Kenners van ASUS-producten weten waar de fabrikant uitblinkt: wanneer het gaat om echt innovatieve producten. Het ASUS AiMesh AX6100 WiFi System (bestaande uit 2x RT-AX92U, mocht je willen uitbreiden) verdient de titel innovatief zonder enige twijfel. Het is namelijk het eerste mesh-systeem met 802.11ax, oftewel wifi 6. Kortweg: in potentie enorm snel. Maar is de AX6100 dan meteen een vanzelfsprekende keuze voor mesh? Daar zetten we vraagtekens bij, want slechts één van de twee 5GHz-radio’s ondersteunt wifi 6. Als de AX6100 die snellere wifi6-radio inzet als backhaul, dan is je client op een ander accesspoint dus alsnog beperkt tot wifi5-snelheden.

6. Synology MR2200AC

Voor nas-fans9Score90

+ Mogelijkheden en beheer+ Goede prestaties- Prijs- Ervaring vereist

Synology's MR2200AC is een wifi-mesh-systeem dat je per stuk koopt. Dat zorgt voor een wat hogere prijs als je er twee of drie nodig hebt. Een exemplaar kan ook, want de MR2200AC is meer dan andere mesh-systemen een traditionele router vol met mogelijkheden. Mocht je een nas van Synology hebben, dan voelt alles direct vertrouwd. Je kunt via apps allerlei functies toevoegen. Een prima router of wifi-mesh-systeem voor Synology-nas-bezitters.

7. AVM Fritz!Box 7530

Modem én router8Score80

+ Uitgebreide mogelijkheden+ Dect-support+ Supervectoring (indien beschikbaar)- Als router niet concurrerend op prijs

Zoek je een snelle ADSL/VDSL-modem-router met een DECT telefonie? Dan is de selectie beperkt. Met de AVM FRITZ!Box 7530 brengt AVM die combinatie voor een bescheiden prijs naar de markt. Richten we ons op de router functionaliteit dan lijkt de FRITZ!Box 7530 verder een redelijk standaard 2x2 AC1200 klasse model. Twee stream WiFi AC zoals we ook in de ca. 90 euro kostende FRITZ!Box 4040 aantroffen is een prima basis voor de meeste gebruiksdoeleinden. Het is de uitgebreide FRITZ!OS software die aan de basis staat van elk AVM apparaat waar we de meerwaarde zoeken. De kicker in dit geval is echter de uitgebreide DECT functionaliteit voor VOIP diensten, waarmee de 7530 dubbel dienst doet als telefooncentrale. Lees hier onze review.

8. TP-Link Deco M5

Betaalbaar, maar met antivirus9Score90

+ Prijs+ Goed dekking en prestaties+ Gebruiksvriendelijk- AC1300: beperkte capaciteit

TP-Links Deco M5 valt op door zijn scherpe prijs. Voor relatief weinig geld krijg je drie nodes waarmee je je hele huis kunt voorzien van een draadloos netwerk. Qua snelheid behoort de Deco met zijn AC1300-hardware zoals verwacht niet bij de top, maar de Deco scoort wel beter dan we op basis van de specificaties zouden verwachten. Als extraatje kun je de nodes bovendien ook bedraad aansluiten. Bovendien heeft TP-Link beveiliging van Trend Micro ingebouwd, waardoor de Deco M5 kortom het overwegen waard is. Je leest meer in onze vergelijkende test van wifi-mesh-systemen. Lees hier onze review.

9. D-Link Covr-1203

De eenvoudigste installatie8Score80

+ De eenvoudigste installatie+ Keurige prestaties en bereik+ Charmant compact design- Concurrentie sneller en goedkoper

D-Link lijkt de enige fabrikant die begrepen heeft dat ze iets moesten doen om harder met TP-Link te concurreren. D-Links systeem is nog eenvoudiger te installeren dan TP-Links systeem. Waar je bij alle andere merken de satellieten moet koppelen, doet de Covr dat automatisch. Da soort details maken het verschil. Ook het uiterlijk valt op: de roségouden afwerking zal bij sommige dames vermoedelijk een hogere acceptatiefactor hebben.

10. Linksys Velop

Veel functionaliteit8Score80

+ Goede prestaties+ Goede mogelijkheden+ Fraaie vormgeving- Te duur

Linksys heeft niet stil gezeten: er zijn weinig systemen zo veel verbeterd als de Velop tri-band. Vorig jaar presteerde dat systeem redelijk, maar het liet ook duidelijk punten liggen. Zo is de eerst tergend trage installatieprocedure inmiddels goed te doen. Functioneel gezien is het nu ook een praktisch complete prosumer-router geworden en in de test van dit jaar waren de prestaties nog wat beter dan vorig jaar. De prijs van de Velop tri-band is wel gezakt, maar dat geldt ook voor de concurrentie. Het prijsverschil met de eveneens uitstekende Orbi RBK23 is ondanks de goede prestaties lastig te verantwoorden.

©PXimport

Tips voor je router

De router is het middelpunt van je thuisnetwerk en regelt de verbinding tussen jouw thuisnetwerk en het internet. Thuis is de router doorgaans gecombineerd met een wifi-acesspoint, we noemen dit ook wel een draadloze router.

Van je internetprovider krijg je vaak een draadloze router waar ook een modem in verwerkt is, een modem-router. Je kunt de router van je internetprovider gebruiken als basis voor je thuisnetwerk, maar meestal wordt je dan beperkt in je mogelijkheden.

Wil je controle over alle instellingen, dan heb je een eigen router nodig. Soms kunt je de router van je internetprovider vervangen, maar meestal kan dit vanwege de modemfunctionaliteit niet en sluit je een eigen router op de modem-router van de internetprovider aan.

Wat heb je nodig?

©PXimport

Routers zijn in allerlei varianten te koop. Koop dus niet zomaar de eerste router die je in een winkel tegenkomt, want de kans is groot dat het apparaat niet optimaal aansluit bij jouw wensen en eisen.

Stel daarom een wensenlijstje op waaraan je router moet voldoen. Uiteraard zijn de specificaties belangrijk: deze bepalen voor een groot gedeelte wat de router kan. Een belangrijke eerste schifting kun je maken op basis van de snelheid van de netwerkaansluitingen. Let erop of de router is voorzien van gigabit-netwerkpoorten (1000 Mbit/s). Hoewel routers met langzamere fast ethernet-poorten (100 Mbit/s) een zeldzame verschijning beginnen te worden, kom je ze nog wel tegen.

Sommige routers hebben naast de netwerkaansluitingen ook één of meerdere usb-poorten. Die kun je gebruiken om een externe harde schijf te delen met je netwerk, waardoor je de router kunt inzetten als een simpele nas. Vervolgens is de draadloze standaard die de router ondersteunt belangrijk. Een aantal jaar geleden was 802.11n de courante standaard en je kunt dergelijke routers nog steeds kopen. Je kunt echter beter een 802.11ac-router kopen.

Snel, sneller snelst?

©PXimport

Met die keuze voor een 802.11ac-router ben je er niet, want ac-routers zijn in ingedeeld in verschillende snelheidsklassen. Waar we begonnen met AC1750- en AC1900-routers, kun je tegenwoordig al AC5400-routers kopen. In beginsel betekent een hoger getal meer snelheid, maar dat betekent niet dat je zonder meer de snelste router moet kopen.

Zeker omdat de snelste routers een stuk duurder zijn dan bijvoorbeeld AC1900-routers die ook nog gewoon te koop zijn. Afhankelijk van je gebruiksdoel is het de vraag of je het snelheidsverschil echt merkt. Het is namelijk niet zo dat een AC5300-router in de praktijk bijvoorbeeld meer dan twee keer zo snel is als een AC1900-router. Sterker nog: waarschijnlijk merk je bij een beperkt aantal clients het verschil niet eens.

Een getal als AC5300 drukt namelijk de totale snelheid van de router uit waarbij de snelheid van alle radio’s bij elkaar zijn opgeteld. Wil je weten wat het exacte verschil tussen bijvoorbeeld AC1900 en AC5300 is? Wij hebben alle getallen ontleed. De meeste routers hebben twee of drie radio’s terwijl je client maar met één radio tegelijkertijd verbinding maakt. De ‘snelste’ routers hebben dan ook vooral nut als je heel veel apparaten tegelijkertijd wilt gebruiken. Voor de meeste gebruikers is een AC1900-router al snel genoeg.

Mesh: eenvoudig perfecte dekking

©PXimport

Steeds vaker blijkt één draadloze router niet genoeg te zijn om overal in huis draadloze dekking te hebben. Een nieuw type router, het zogenoemde wifi-mesh-systeem, biedt uitkomst.

In plaats van één router krijg je bij aanschaf van een wifi-mesh-systeem meerdere wifi-toegangspunten. De hoofdrouter sluit je net als iedere andere router met een kabel aan op je modem(router) van je internetprovider. De extra wifi-toegangspunten maken draadloos verbinding met de hoofdrouter en breiden de draadloze dekking uit.

Je koopt een wifi-mesh-systeem doorgaans in een pakket met twee of drie wifi-toegangspunten waarmee je heel je huis van dekking kunt voorzien.

Instellen en optimaliseren

©PXimport

Heb je eenmaal de perfecte router gevonden, dan wil je natuurlijk wel alles uit je apparaat halen. Het optimaliseren van je router doe je via de webinterface waar je een groot aantal instellingen kunt aanpassen.

Overigens kun je steeds meer routers ook (deels) instellen met behulp van een app voor je smartphone. Sommige wifi-mesh-systemen, waaronder TP-Links Deco M5 en Google Wifi, kun je zelfs alleen met een app configureren. In de webinterface kun je de draadloze instellingen optimaliseren. Niet alleen stel je een eigen netwerknaam in, je kunt ook het gebruikte kanaal veranderen als blijkt dat de router zelf niet het meest optimale kanaal kiest.

Extra veiligheid

©PXimport

Je router is letterlijk het middelpunt van je netwerk. Tegelijkertijd worden er door bijvoorbeeld de opkomst van smarthome-apparatuur steeds meer apparaten in het thuisnetwerk gehangen waarvan je niet direct weet wat voor informatie gedeeld wordt.

Routerfabrikanten springen hier op in door beveiligingsmogelijkheden in hun routers te bouwen. TP-Link en ASUS kiezen ervoor om samen te werken met antivirusfabrikant Trend Micro. Daarnaast gebeurt ook het omgekeerde: traditionele beveiligingsfabrikanten als Norton en F-Secure brengen hun producten juist in de vorm van een eigen router naar het thuisnetwerk. Welke router er ook gekozen wordt: veiligheid en toezicht wordt één van de belangrijkste thema’s op routergebied de komende tijd.

©PXimport

Veelgestelde vragen

Is een snellere router beter?

Met beter wordt doorgaans een betere dekking bedoeld. In dat geval is het antwoord nee. Wifi-routers bevatten radio’s die qua zendvermogen moeten voldoen aan wettelijke eisen. Een duurdere en dus snellere router, bevat doorgaans meer radio’s ten opzichte van een goedkoper exemplaar. Dat betekent dat er meer apparaten op een hoge snelheid tegelijkertijd met de router verbonden kunnen worden. Het betekent echter niet dat het bereik van de router groter wordt. De individuele radio’s moeten immers nog steeds voldoen aan de wettelijke eisen. Een duurdere router is dus vooral interessant als je heel veel apparaten (tien of meer) op één plek in je huis voluit wil kunnen gebruiken. Heb je echter dekkingsproblemen, bijvoorbeeld op zolder, dan zul je een oplossing moeten zoeken die gebruik maakt van meerdere wifi-accesspoints zoals een wifi-mesh-systeem, repeater, powerline-adapter met wifi of een bedraad accesspoint.

Wat is een wifi-mesh-systeem?

Niet zo zeer snelheid, maar dekking is tegenwoordig steeds vaker het belangrijkste wifi-probleem. Een dekkingsprobleem los je niet op met één duurdere of snellere router, je hebt meerdere accesspoints verspreid over je huis nodig. Een wifi-mesh-systeem is een draadloze router die ondersteund wordt door meegeleverde wifi-accesspoints. Die accesspoints, die ook wel nodes genoemd worden, worden draadloos aangesloten op de router. Hierdoor kun je zonder dat je kabels hoeft te trekken toch heel je huis voorzien van een dekkend draadloos netwerk. Wifi-mesh-systemen zijn er in verschillende prijsklassen afhankelijk van de radioconfiguratie. De goedkoopste systemen zijn AC1200/AC1300-systemen waarbij de onderlinge communicatie tussen de nodes via dezelfde radio’s verloopt als de communicatie met de clients. Duurdere systemen hebben een aparte radio voor de communicatie met de nodes en herken je aan de AC2200- of AC3000-typering. Wil je alleen een beetje surfen of heb je geen groot gezin, dan heb je aan een goedkoper systeem genoeg. Stel je hogere eisen aan je wifi, dan kun je beter voor een duurder systeem kiezen.

Hoeveel mesh-punten heb ik nodig?

Wifi-mesh-systemen worden verkocht in sets van twee of drie nodes. Maar hoeveel heb je er dan nodig? Fabrikanten beloven vaak een bepaald aantal vierkante meters per node, maar deze Amerikaanse fabrikanten gaan daarbij doorgaans niet uit van de Nederlandse huizenbouw. Qua vierkante meters is een doorsnee Nederlands huis doorgaans niet heel indrukwekkend, maar het gebruik van verdiepingen en gewapend beton zorgt ervoor dat er toch meerdere nodes nodig zijn. Een goede vuistregel in een huis is één node per verdieping. Ook in een groter appartement zijn meerdere nodes handig, door ze slim te verspreiden kun je zo een uitstekende dekking realiseren. Al blijkt in de praktijk dat het krachtigste systeem op de markt, de Netgear Orbi RBK50, goed presteert in de standaardset die bestaat uit twee nodes. Bij de goedkopere AC1200/AC1300-systemen kun je beter direct voor een set met drie nodes kiezen, Je kunt bij alle systemen achteraf extra nodes kopen, maar die zijn relatief duur vergeleken met wat je voor de startset betaalt.

Wat is Wi-fi 6? En wat is Wi-fi 5?

Wifi is sinds eind jaren negentig verkrijgbaar en sindsdien zijn er regelmatig nieuwe generaties verschenen waardoor de snelheid van wifi flink omhoog is gegaan. Tot voorkort waren de verschillende generaties wifi bekend onder een getal voorzien van letters. Zo werd 802.11n opgevolgd door het huidige 802.11ac dat binnenkort wordt opgevolgd door 802.11ax. In plaats van802.11ac werd de huidige wifi-standaard ook wel AC genoemd. De Wi-Fi Alliance die de wifi-standaard beheert, vond die niet duidelijk genoeg en heeft iets nieuws bedacht. Naast de al bestaande aanduidingen als 802.11ac wordt sinds kort ool Wi-Fi gebruikt gevolgd door een getal. Het huidige 802.11ac is hetzelfde als Wi-Fi 5. Het snel te verschijnen 802.11ax wordt Wi-Fi 6 terwijl met Wi-Fi 4 wordt verwezen naar de oudere 802.11n-technologie.

Hoe zet ik een router achter router?

Doorgaans krijg je van je internetprovider een router en vaak is het niet mogelijk om dat apparaat te vervangen door een eigen router. Wanneer je toch een eigen router wil hebben, bijvoorbeeld voor meer controle over je netwerk of een betere draadloze dekking, dan zul je deze router moeten aansluiten op de router van je internetprovider. Er zijn twee manieren om een router op een andere router aan te sluiten. Bij de eerste methode sluit je de wan- of internetpoort van je eigen router aan op de lan-poort van de router van je internetprovider. Je eigen router werkt dan als router. Je moet wel al je apparaten verbinden met je nieuwe eigen router om te voorkomen dat je twee netwerken krijgt waardoor apparaten niet met elkaar kunnen communiceren. Omdat je router is aangesloten achter een andere router, heeft deze geen directe verbinding met internet waardoor je mogelijk problemen krijgt als je bijvoorbeeld poorten wilt openen. Om problemen zoveel mogelijk te voorkomen kun je je eigen router toevoegen aan de dmz (demilitarized zone) van de router van je internetprovider. Nog fraaier is de router van je internetprovider in te stellen als modem, dit wordt ook wel bridgemodus genoemd. Dit is echter vaak niet mogelijk.

Er is nog een tweede methode om een eigen router aan te sluiten op een router van je internetprovider. Dat is door je eigen router in te stellen als wifi-accesspoint. Deze methode is dus alleen geschikt als je een eigen router wil gebruiken om je wifi te verbeteren. Voor het beheer van je netwerk blijf je de router van je internetprovider gebruiken. Alle routers kun je instellen als accesspoint door de ingebouwde dhcp-server uit te schakelen en het apparaat een vast ip-adres te geven. Je sluit vervolgens een netwerkkabel aan op een normale netwerkaansluiting die je verbindt met een normale netwerkaansluiting op de andere router. Sommige routers hebben een officiële accespointmodus die de router configureert als accesspoint. Je kunt dan de wan-poort van de route gebruiken om hem aan te sluiten op een lan-poort van de router van je internetprovider.

Hoe kan ik mijn router instellen?

Nadat je een router aansluit, zal het apparaat doorgaans direct functioneren. Toch zul je de instellingen in moeten duiken, want zo wil je waarschijnlijk zelf de naam van je draadloze netwerk (ssid) en wachtwoord kiezen. Voor het instellen van je router gebruik je de webinterface van je router. Meestal is deze webinterface bereikbaar door het ip-adres 192.168.1.1 in je browser in te tikken, maar soms wordt een ander ip-adres gebruikt. Op de pagina die opent kun je inloggen op je router met een gebruikersnaam en wachtwoord. Heb je dit niet zelf ingesteld, dan vind je de juiste gegevens op een sticker op je router. Steeds meer routers kun je daarnaast instellen met een app. Zo’n app is handig om bijvoorbeeld snel het gastnetwerk in te schakelen als je gasten hebt.

Wat betekenen nummers als AC1900, AC3200 of AC5400?

Fabrikanten delen hun draadloze router in snelheidsklasses in zoals AC1900, AC3200 of zelfs AC5400. Routers met een hoger getal associëren we logischerwijs met betere prestaties. Deze getallen hebben te maken met de radioconfiguratie in een router. Als versimpelde vuistregel kun je zeggen dat een hoger getal meer radiocapaciteit biedt. De meeste gebruikers hebben echter geen probleem met de capaciteit van hun draadloze router (hoeveel apparaten er tegelijkertijd voluit gebruikt kunnen worden), maar juist met het bereik van het draadloze netwerk (waar je in huis nog een goede dekking hebt). In de meeste gevallen biedt een AC1900-router zeker genoeg capaciteit terwijl je ook met een nog goedkopere AC1200-router ook wel weg zult komen. Wil je meer dekking, dan heb je meerdere accespoints nodig.

Wat is dualband en wat is tri-band?

Wifi werkt op twee verschillende frequentie-banden: de 2,4- en de 5GHz-band. Dualband betekent dat een router zowel een 2,4GHz- als een 5GHz-radio bevat. Tegenwoordig kunnen beide radio’s tegelijkertijd gebruikt worden, in het verleden was dit niet altijd het geval. Logischerwijs bevat een tri-band-router dan ook drie radio’s. Er wordt echter geen derde frequentieband gebruikt, in plaats daarvan wordt een tweede 5GHz-radio gebruikt die o peen ander kanaal werkt dan de eerste 5GHz-radio. Zo kunnen er meer apparaten op een hoge snelheid tegelijkertijd met de snelle 5GHz-band verbonden worden. Een tri-band-router is dan ook voor power-users met veel wifi-apparatuur.

Waar zet je een router neer?

Tegenwoordig gebruiken we veelal de 5GHz-band die meer bandbreedte en snelheid biedt, maar een kleiner bereik heeft. Voor een goede dekking moet je router of accesspoint daarom zo centraal mogelijk opgesteld worden. De veelgebruikte meterkast is daar doorgaans niet zo’n goede plek voor. Heb je één router, probeer hem dan eens in het trapgat tussen de begane grond en eerste verdieping te hangen. Of zet je router jusit in je woonkamer neer. Ben je immers op zoek naar de beste prestaties, dan geldt dat je de router of het accesspoint moet kunnen zien. Een moderne router is daarom ontworpen om in het zicht te zetten, iets dat je bijvoorbeeld terugziet bij de staande nodes van veel wifi-mesh-systemen. Wil je over al in huis een goed en snel netwerk, dan is dat tegenwoordig niet meer mogelijk met één apparaat. De snelle 5GHz-band heeft hiervoor een te klein bereik terwijl de 2,4GHz-band met meer bereik tegenwoordig zo vele gebruikt wordt dat deze verstopt zit waardoor ook de dekking en snelheid via 2,4 GHz tegenvalt. De echte oplossing is werken met meerdere accesspoints. Dat kan bijvoorbeeld met een wifi-mesh-systeem, repeaters of powerline-adapters met wifi.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.

Een computer laat het vaak afweten op het slechtste moment. Of het nu gaat om een zwart scherm, geen internetverbinding of verdwenen bestanden: wie goed voorbereid is, bespaart tijd en ergernis. In dit artikel lees je welke hardware- en softwaretools je het best vooraf klaarzet, voor jezelf of om anderen te helpen – desnoods vanaf afstand.

Tip 1 - Gerichte aanpak

Een computer en zeker een (thuis)netwerk vormen een complex geheel van componenten, waardoor het lastig kan zijn om snel de juiste oorzaak van een probleem te achterhalen en het op te lossen. Het kan aan hardware liggen (zoals een defecte adapter of slechte kabel), maar ook aan software (zoals een configuratiefout, malware of een incompatibel stuurprogramma). Het is dus verstandig om op zowat alles voorbereid te zijn. Dit vraagt niet alleen kennis en ervaring, maar ook een doordachte aanpak.

Begin met een gerichte observatie van fout­meldingen of gedrag, en voer dan systematisch tests uit. Start bij de eenvoudigste oorzaken, zoals herstarten of bekabeling. Sluit stapsgewijs andere mogelijke oorzaken uit. Noteer wat je test en welk resultaat je krijgt. Bij netwerkproblemen werk je het best van buiten naar binnen: controleer eerst randapparatuur en verbindingen, daarna besturingssysteeminstellingen, en tot slot software of hardware.

Daarvoor heb je natuurlijk ook het juiste ­materiaal nodig, en dat is nu net onze focus. We bekijken eerst welke hardwaretools nuttig zijn, zowel vrij eenvoudige gereedschappen als meer geavanceerde tools. Je kiest uiteraard zelf hoe ver je hierin wilt gaan. Daarna bespreken we handige softwaretools voor diagnose, herstel en reparatie, gebundeld op een multibootstick. Tot slot bekijken we nog enkele opties voor hulp op afstand.

©Angela - stock.adobe.com

Tip 2 - Basisgereedschap

We starten met het basisgereedschap. Kleine dingen die je weleens over het hoofd kunt zien, maar die soms goed van pas komen! We denken bijvoorbeeld aan plakband of ducttape (bijvoorbeeld voor het (tijdelijke) herstel van een gescheurde kabel) en labeltape of markeerstickers om bepaalde (te verplaatsen) onderdelen duidelijk te identificeren. Enkele fijne permanente kleurmarkers kunnen hiervoor ook nuttig zijn. Zorg ook dat je een pincet of fijn tangetje bij de hand hebt, evenals een usb-lampje of een mini-zaklamp (eventueel gebruik je de led van je smartphone). Schroevendraaiers mogen uiteraard evenmin ontbreken: zowel kruiskopschroevendraaiers (Phillips PH0, PH1, PH2), als sleufschroevendraaiers, als torx-modellen (vooral T5 tot T10). Eventueel stop je er ook een paar drie- en zeskantige schroevendraaiers bij, evenals pentalobe-modellen (zoals voor Apple-laptops). Het is wel zo makkelijk als je schroevendraaiers magnetisch zijn om kleine schroefjes (in de systeemkast) niet te verliezen. Let wel op dat je hiermee geen elektronische onderdelen aanraakt. Een handige allround-oplossing is een precisie-schroevendraaierset met magnetische houder en verwisselbare bits.

Voor het schoonhouden van je apparatuur heb je ook altijd een spuitbus met perslucht in de buurt, evenals een luchtblazer (rubberen balgpompje), enkele watten- of schuimstaafjes en een paar micro­vezeldoekjes. Voor het reinigen van contactpunten, sockets, toetsenborden en behuizingen is een goed afsluitbare fles isopropyl-alcohol handig (liefst minimaal 99,9 procent). Zorg ook voor een anti­statische polsband of mat om elektrostatische schade te voorkomen. Denk verder ook aan een usb-stick, usb-hub (met eigen voeding) en een paar netwerk-patchkabels (bij voorkeur CAT 6). Bij elkaar kost dit hele setje basisgereedschap zo’n 160 euro.

©Nikolay - stock.adobe.com

Tip 3 - Extra gereedschap

Kant-en-klare netwerkkabels hebben onze voorkeur, maar soms is een zelfgemaakte kabel op maat handiger. Daarvoor heb je een krimptang nodig en wat handigheid om de connector goed te plaatsen. Op YouTube vind je genoeg instructievideo’s; na enige oefening lukt dat vlot. Zorg ook voor een RJ45-netwerktester. Er bestaan complete netwerksets met krimptang, stripper en tester.

Stop een paar lithium-knoopcellen (CR2032) in je kit, want het CMOS-geheugen van veel computers krijgt stroom van zo’n batterij en die dien je na enkele jaren te vervangen. Een batterijtester die ook geschikt is voor knoopcellen, is ook altijd handig (circa 10 euro). Voor het uitlezen van SD-kaarten gebruik je het liefst een externe SD-kaartlezer. Om problemen met draadloze muizen of toetsenborden te vermijden, zijn een usb-muis en -toetsenbord ­nuttig (samen vanaf zo’n 20 euro).

Ook enkele typische adapters zijn onmisbaar. Denk aan een usb-naar-wifi-adapter, usb-naar-ethernet-adapter (voor als de interne netwerkpoort niet werkt), usb-naar-SATA-adapter (om een interne schijf via usb op je eigen pc aan te sluiten), en een usb-c-multi-adapter. De geschatte totaalprijs van de spullen uit deze tip is zo’n 190 euro.

©kvladimirv - stock.adobe.com

Tip 4 - Voor de echte techneut

Ben je intussen de vaste computerreparateur geworden voor buren, kennissen en familie, dan is het misschien tijd om je reparatiekit verder te professionaliseren. Een psu-tester en een multimeter horen daar zeker bij. Met een psu-tester controleer je eenvoudig een pc-voeding (Power Supply Unit): sluit de ATX-stekker (van de desktop) en eventueel andere connectors (als cpu of PCIe) aan, waarna je per lijn de spanning uitleest (zoals 3,3V, 5V, 12V en andere). Een multimeter is veelzijdiger: je meet er spanning, stroom en weerstand mee (categorie 2 is geschikt tot 230V). Zo’n apparaat vergt wel enige ervaring, maar YouTube-video’s helpen je vast op weg.

Een (snelle) externe usb-ssd van bijvoorbeeld 2 TB komt ook van pas, bijvoorbeeld voor systeemback-ups. Bij schermproblemen is een klein reservescherm met voldoende resolutie (én HDMI en usb-c-aansluitingen) handig. Zorg eveneens voor een tubetje thermische pasta, voor als je cpu-koelers moet (ver)plaatsen of bij oververhittingsproblemen.

Eventueel kun je een diagnostische POST-kaart (Power-On Self Test) toevoegen, die je via PCIe (x1) op een (desktop)computer aansluit. Bij het opstarten voert het UEFI/BIOS een POST-routine uit, waarbij het systeem per stap een hex-code via de systeembus doorstuurt. Zo’n kaart vangt deze codes op en toont ze op een leddisplay. De betekenis lees je af in een POST-tabel (online of in de onderhoudshandleiding), zodat je gericht kunt testen. Eenvoudige modellen vind je al vanaf zo’n 10 euro. De geschatte totaalprijs van deze spullen is zo’n 280 euro.

©Mr.Norasit Kaewsai

Tip 5 - Programma's verzamelen

Je EHBO-kit is inmiddels goed gevuld met tools voor hardwareproblemen. Maar wat als de oorzaak bij software ligt? Zulke fouten los je doorgaans software­matig op, dus verzamel je het best vooraf alvast de meest geschikte programma’s voor diagnose en herstel. Deze tools kunnen sterk variëren, want ook de oorzaken van problemen verschillen. Denk aan corrupte drivers of systeembestanden, foutgelopen updates, conflicterende software, malware, ­verkeerde configuraties en beschadigde opstartitems. Je hebt dus tools nodig die malware kunnen opsporen en verwijderen, bootstructuren (tot op sectorniveau) kunnen controleren en herstellen, schijven kunnen herpartitioneren, data kunnen redden van nukkige systemen, wachtwoorden kunnen achterhalen of wissen en meer.

Daarnaast moet je de juiste manier vinden om de software te starten. Soms lukt dat via een koppeling van de interne schijf van het defecte systeem aan je eigen computer. In de praktijk werkt het meestal handiger als je de EHBO-software rechtstreeks op het probleemtoestel kunt draaien. Als een ­normale start niet lukt, zelfs niet in de veilige modus (Windows), biedt een bootstick uitkomst. Dit is een opstartbare usb-stick met een eigen besturingssysteem, zoals Windows of Linux. Idealiter kies je voor een multibootstick, met meerdere systemen of tools, zodat je vlot de meest geschikte diagnose- of herstelomgeving kunt selecteren. We behandelen in dit artikel twee uitstekende, gratis oplossingen.

Tip 6 - YUMI-stick maken

YUMI (Your Universal Multiboot Installer) is een tool waarmee je zo’n multibootstick kunt maken. Deze tool is handig omdat je uit tal van besturingssystemen kunt kiezen, zonder die zelf te hoeven zoeken. Surf naar www.kwikr.nl/yumi, scrol tot bij YUMI exFAT Download en klik op Download YUMI. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de portable tool te starten. Klik op I Agree en plaats een (lege) usb-stick in je pc, bij voorkeur 3.x en met voldoende ruimte voor alle gewenste distributies. Klik indien nodig op Redetect Disks als het station niet zichtbaar is bij Step 1: You Chose. Selecteer de juiste stick en klik op Prepare this Device, zodat de stick correct geformatteerd wordt. Bevestig met Ja als je zeker weet dat de stick geen belangrijke gegevens bevat. Na afloop verschijnt een exFAT-partitie in Verkenner met de naam YUMI. Voor wie technisch geïnteresseerd is: via Schijfbeheer zie je ook een kleine FAT-partitie (VTOYEFI). Dit is de EFI-systeempartitie, maar daar hoef je je verder niet om te bekommeren.

Bij Step 2: Select a Distribution […] kies je vervolgens de gewenste distributie. Er zijn er meer dan 100, vooral Linux-distributies, maar ook systemen als back-uptools, partitiebeheerders, wachtwoordkrakers, geheugentesters, penetratietesters en allround-troubleshooters zoals Ultimate Boot cd, SystemRescue (Linux) en Hiren’s BootCD PE (Windows). Op enkele hiervan komen we straks nog even terug.

Tip 7 - YUMI-distributies

Selecteer de eerste gewenste distributie. De verwijzing naar het bijbehorende schijfkopiebestand kleurt oranje als YUMI dit in de YUMI-map detecteert, althans wanneer je het daar zelf al had geplaatst. Kleurt dit rood, dan kun je via Browse naar de juiste downloadmap navigeren. Staat het bestand nog niet op je schijf, klik dan op Download link om het te downloaden. Of klik op Visit the […] site om het zelf binnen te halen van de site van de producent. Bij sommige distributies, zoals Ubuntu, verschijnt een extra optie (Step 4) waarmee je optioneel opslagruimte reserveert voor persistente wijzigingen. Zodra de juiste distributie is geladen bij Step 3, klik je op Create en bevestig je met Ja. De voortgang volg je in het logvenster. Na afloop klik je op Next en op Ja om extra distributies toe te voegen aan het YUMI-bootmenu, op dezelfde manier als daarnet. Dat kan ook later nog, zolang je YUMI opnieuw start zonder de stick opnieuw te formatteren.

Wil je een toegevoegde distributie verwijderen, plaats dan een vinkje bij View or Remove Installed Distros, selecteer het ongewenste systeem en klik op Remove.

Tip 8 - Ventoy

Lukt het om een of andere reden niet met YUMI of wil je liever een andere tool gebruiken, dan is Ventoy een prima alternatief. Download de recentste versie van het portable programma via www.kwikr.nl/ventoy. Pak het zip-bestand uit en start de tool. In het Language-menu kies je eventueel voor Dutch (Nederlands).

Plug een geschikte (lege) usb-stick in en dubbelklik op het bestand Ventoy2Disk.exe. Klik op de ronde pijlknop zodat Ventoy de stick correct herkent. Open nu eerst even het menu Opties. Bij Partitietabel staat standaard MBR geselecteerd. In de meeste gevallen is dat de beste optie, tenzij je zeker weet dat je de stick enkel op moderne UEFI-systemen gebruikt; in dat geval kun je GPT selecteren. Laat ook de optie voor Secure Boot aangevinkt, behalve als je weet dat je de stick enkel op oudere systemen zonder secure boot gebruikt of bereid bent secure boot tijdelijk uit te schakelen (zonder de UEFI-bootmodus te wijzigen). In dit menu vind je ook de optie Ventoy verwijderen: hiermee maak je de stick leeg en verwijder je de partities als je dit wenst.

Tip 9 - Distributies plaatsen

Er rest nu nog maar één stap. Klik op Installeren (Bijwerken is bedoeld voor een update naar een recentere Ventoy-versie) en bevestig dit tweemaal met Ja. Alle data op de stick worden gewist en, net als bij YUMI, verschijnen er twee partities: een grote VENTOY-datapartitie en een kleine VTOYEFI-systeempartitie. Het hele proces duurt slechts enkele seconden.

Daarna mag je Ventoy sluiten: je stick is nu klaar om de eerste distributies te ontvangen. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Je hoeft enkel het schijfkopiebestand (meestal een iso-bestand) van een distributie naar de VENTOY-partitie te kopiëren, desgewenst in aparte mappen (zoals \allround, \antivirus, \backup, \dataherstel, \partitiebeheer enzovoort). Dit kan gewoon via Verkenner. Dit geldt trouwens ook voor een YUMI-stick, aangezien die onderliggend gebruikmaakt van Ventoy-technologie. In het tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’ vermelden we enkele uitstekende tools, inclusief hun downloadlocaties.

Tip 10 - Bootstick opstarten

Het is nu de bedoeling dat je je multibootstick opstart op een (problematisch) systeem. Daarbij maakt het weinig uit of je een YUMI- of een Ventoy-stick gebruikt. Tijdens het opstarten druk je enkele keren op een sneltoets, zoals ESC, F8 of F12, om het opstartmenu te openen. Op oudere toestellen moet je mogelijk eerst het BIOS-setupmenu oproepen via een sneltoets en daar bij Boot order (priority) de usb-stick als eerste opstartmedium instellen.

Gaat het om een moderner UEFI-systeem, dan staat secure boot waarschijnlijk ingeschakeld, wat kan verhinderen dat je bootstick opstart. Voor een YUMI-stick moet je deze functie wellicht eerst tijdelijk uitschakelen om te kunnen opstarten. Een Ventoy-stick start meestal wél op als je eerder de optie Secure Boot had aangevinkt (zie tip 8). In dit geval moet je bij de allereerste opstart wel nog een korte procedure doorlopen, zoals beschreven op www.kwikr.nl/vensec. Je kunt eventueel ook hier eerst secure boot tijdelijk uitschakelen.

Het startmenu van je bootstick verschijnt nu. Laten we Ventoy als voorbeeld nemen. Je ziet hier alle toegevoegde distributies als menu-opties. Met F3 kun je ook overschakelen naar een mapweergave, waarbij je eerst een map opent (zoals \allround, \antivirus enzovoort) en daarna de gewenste distributie start. Zo start je vanaf één stick moeiteloos allerlei distributies en tools, en kun je meteen gericht troubleshooten.

Tip 11 - Extra tools

De kans is groot dat je met de applicaties uit de kadertekst ‘Onmisbare reddingstools’ al vrijwel alle nodige tools hebt. Toch kun je gaandeweg nog programma’s ontdekken die je graag aan je bootstick toevoegt. Dat werkt zowel op een YUMI- als op een Ventoy-stick heel eenvoudig.

Op www.portableapps.com/apps kun je alvast terecht voor meer dan 1100 apps, waaronder zo’n 160 uiteenlopende hulpprogramma’s. Download het .paf.exe-bestand van de gewenste tool en voer dit uit in een tijdelijke map op je eigen systeem. Kopieer daarna de uitgepakte bestanden naar een aparte submap op je bootstick, bijvoorbeeld in \tools\<naam\_app>.

Daarna open je binnen een opgestarte distributie (zoals de Windows Verkenner in Hiren’s BootCD PE: zie tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’) gewoon deze map en start je de portable exe-app van daaruit. Zo stem je je bootstick volledig af op je eigen voorkeuren en behoeften (zie ook tekstkader ‘AIO-pakketten’).

Tip 12 - Quick Assist

Tot nu toe gingen we ervan uit dat je als troubleshooter fysiek aanwezig bent om het probleem op te lossen. Maar er zal vast weleens iemand vanaf afstand je hulp inroepen. We veronderstellen dan wel dat die persoon zijn systeem nog kan opstarten, eventueel in de veilige modus, en zo een tool voor afstandsbeheer kan openen.

Eerst stellen we kort een app voor die standaard met Windows wordt meegeleverd: Quick Assist. Begin aan de helperszijde door de app te starten, klik op Iemand helpen en meld je aan met je Microsoft-account. Noteer de beveiligingscode en geeft die door aan de hulpvrager, bijvoorbeeld via telefoon of bericht. Deze persoon start daarna ook Quick Assist en vult de beveiligingscode in bij Beveiligingscode van assistent. Na een klik op Verzenden verschijnt een bevestigingsvraag: hij plaatst een vinkje en klikt op Toestaan. Zijn bureaublad zou nu zichtbaar moeten zijn in een schaalbaar venster op jouw systeem.

Om het systeem over te nemen klik je bovenaan op Besturing aanvragen. Na een bevestiging van de hulpvrager via Toestaan krijg je toegang tot zijn pc. Boven in het venster vind je knoppen als Laserpointer, Aantekening en Chat (voor communicatie via een apart venster). Als er meerdere schermen zijn aangesloten, kun je via Scherm selecteren het gewenste scherm kiezen. Je kunt de overname stopzetten met Stop best. of Besturing annuleren, en met Verlaten sluit je de sessie volledig af.

Tip 13 - AnyDesk

Quick Assist werkt uitsluitend op Windows, maar er bestaan ook tools als AnyDesk die meerdere platformen ondersteunen, waaronder Windows, macOS en mobiele systemen (www.anydesk.com; gratis voor persoonlijk gebruik). Hier gaan we uit van de Windows-versie.

Start de app op, zowel aan jouw kant als aan die van de hulpvrager. Vraag hem vervolgens via telefoon of bericht om de identificatiecode van zijn werkplek: dit is een 10-cijferige code bovenaan in het venster. Vul deze code in op je eigen app, bij Voer remote adres in. Druk op Enter en geef je firewall desgevraagd toestemming.

De hulpvrager klikt nu op de knop Accepteren met het schildicoon om een sessie met beheerrechten toe te staan. Even later verschijnt zijn bureaublad op jouw scherm en kun je zijn pc op afstand bedienen.

AnyDesk biedt meer opties dan Quick Assist. Zo is er een chatfunctie, een schermopnamefunctie, een whiteboard en een handige datatransferfunctie om snel bestanden tussen beide systemen te verplaatsen. Je kunt de schermweergave aanpassen en via de knop Acties bijvoorbeeld een screenshot maken of de toegangsrichting omkeren. Uiteraard kunnen ook hier beide partijen de verbinding op elk moment stopzetten.