Geheel zonder sporen achter te laten gebruikmaken van internet? Dat is niet realistisch. Zelfs als je altijd een anonieme browser gebruikt, zullen er situaties zijn waarin toch te achterhalen is wie je bent en wat je doet. Online privacy lijkt een utopie. Maar wat weet het internet nu precies over je?

Tip 01: Cookies

Cookies hebben nogal een slechte reputatie. Dat is niet zo vreemd: er wordt nogal wat informatie in opgeslagen. Sinds de cookiewet moeten we bij iedere site aangeven of we het gebruik van cookies willen accepteren of niet, en de meeste mensen klikken zonder aarzelen op ‘Ja’. Dat is op zich niet zo’n ramp, cookies zijn namelijk vaak ook gewoon nodig om een website te laten functioneren, maar het is wel belangrijk dat je weet wat voor informatie er allemaal opgeslagen wordt of kan worden. Een prachtige site om hier inzicht in te krijgen is www.clickclickclick.click. Deze site toont je aan de hand van tekst en audio precies wat de site allemaal van je te weten komt tijdens je bezoek. En dan gaat het dus niet alleen om wat voor browser je gebruikt en via welke site je gekomen bent, maar ook om zaken als welke bewegingen je maakt met je muis, hoe groot het venster is waarmee je de site bekijkt, of je de site minimaliseert enzovoort. Geen schokkende gegevens, maar wel verhelderend om te zien dat een site dus precies kan zien waar je naar kijkt en waar je interesse naar uitgaat, zelfs nog voordat je ergens op klikt.

©PXimport

Tip 02: Nog meer cookies

Als de informatie die je op de eerste site ziet je al afschrikt, haal dan even diep adem voordat je naar http://webkay.robinlinus.com gaat. Deze site werkt namelijk eveneens aan de hand van cookies, maar toont informatie die een stuk minder basaal is. Denk hierbij aan je locatie (die is overigens niet nauwkeurig tot op de 100 meter), welke hardware je gebruikt, welke internetprovider je hebt, wat je maximale downloadsnelheid is, bij welke sociale-mediasites je bent ingelogd enzovoort. Wanneer je de site op een mobiel apparaat bezoekt, dan kan deze je zelfs vertellen of je de smartphone in portretmodus of landschapsmodus gebruikt. De informatie over je browser en internetverbinding zijn overigens wel voorbeelden van informatie die je geheim kunt houden wanneer je een anonieme browser gebruikt.

©PXimport

Tip 03: Scripts verbieden

We laten je voorbeelden zien van wat internet over je weet en wat je precies kunt doen om dat te voorkomen. Meestal gebeurt dat aan de hand van instellingen, maar er is geen simpele browserinstelling die voorkomt dat de informatie die je in de eerste twee tips van dit artikel voorbij hebt zien komen, niet wordt doorgegeven. Om tóch te kunnen voorkomen dat eigenaren van websites (of adverteerders) al deze informatie kunnen zien, kun je NoScript installeren. NoScript is een extensie voor Firefox, die bepaalde scripts en trackers op websites blokkeert om te voorkomen dat informatie wordt doorgegeven die je wellicht liever privé wilt houden. Wanneer je de extensie installeert kun je ervoor kiezen om standaard alles te blokkeren of om een melding weer te geven wanneer een website informatie probeert te bemachtigen (dat laatste raden we aan, dat geeft je ook inzicht in welke sites betrouwbaar zijn. Helaas is deze extensie niet beschikbaar voor Chrome, voor deze browser kun je het alternatief Scriptsafe downloaden. NoScript en ScriptSafe zijn gratis te downloaden in de respectievelijke stores van de betreffende browsers.

©PXimport

Tip 04: Gelekte wachtwoorden

Je kunt de boel nog zo goed proberen af te vangen op je computer, maar als je in vertrouwen gegevens aan een website verstrekt en deze gaat daar niet goed mee om of wordt gehackt, dan liggen je gegevens alsnog op straat. In veel gevallen wordt zo’n hack bekendgemaakt. Soms via het nieuws of via een direct mailbericht van de betreffende site aan u, maar helaas gebeurt dit niet altijd. Soms heeft de eigenaar van de site niet in de gaten dat er een lek op zijn of haar site is, en in andere gevallen probeert de eigenaar de hack te verbloemen om geen slapende honden wakker te maken. Maar hoe weet je nu of er ooit accountgegevens van jou gelekt zijn? Daar is een fantastische site voor: op www.haveibeenpwned.com kun je je e-mailadres intypen, waarna er in een database gezocht wordt naar eventuele informatie die over jou bekend is. De database wordt regelmatig bijgewerkt met gegevens van nieuwe hacks, dus het is verstandig om dit eens in de zoveel tijd te controleren. Wanneer blijkt dat je voorkomt in de gegevens, dan krijg je precies te zien om welke sites het gaat. Overigens is dat niet meteen een reden voor paniek: het kan ook zijn dat je e-mail is aangetroffen op een spamlijst. Hoe dan ook, een positief resultaat is altijd aanleiding om je wachtwoord op de betreffende site te veranderen (en op andere sites waar je hetzelfde wachtwoord gebruikt).

©PXimport

Tip 05: Informatie zoeken

Als we het hebben over wat internet van je weet, dan moeten we ook verder kijken dan alleen je surfgedrag. Stel dat je ooit bij een rechtszaak betrokken bent geweest, failliet bent gegaan, onderdeel was van een krantenartikel, of dat je ooit de loterij hebt gewonnen of vakantiefoto’s op sociale media hebt geplaatst, dan is de kans groot dat dit allemaal terug te vinden is, aangezien internet één groot en nagenoeg oneindig archief is. De eenvoudigste manier om te ontdekken wat er over je te vinden is, is door je eigen naam in te typen in een zoekmachine. Bovenaan zul je jouw sociale-mediaprofielen aantreffen, maar wanneer je verder klikt komen er andere dingen naar boven. Extra tip: plaats je naam tussen aanhalingstekens in de zoekopdracht, zodat er alleen resultaten worden getoond waar je volledige naam echt in voorkomt, dat voorkomt dat je een hoop onzin moet doorbladeren.

Heb je, bijvoorbeeld op Google, iets gevonden over jezelf dat je liever niet meer in de resultaten zou zien? Dan kun je een verzoek indienen om deze informatie te verwijderen (wat overigens geen garantie is dat dat lukt). Meer informatie over de mogelijkheden en rechten op dit gebied vind je op www.forget.me.

©PXimport

Tip 06: Wat weet Google?

Google benadrukt op z’n website dat het jouw informatie nooit zal verkopen en hoewel we dat best willen geloven, verzamelt het bedrijf schrikbarend veel informatie over u, om vervolgens advertenties op maat te kunnen serveren. In de advertentieinstellingen kun je aangeven of je daar toestemming voor wilt geven. Daar kun je ook precies zien wat voor gegevens Google over je verzamelt. Die gegevens kun je stuk voor stuk verwijderen. Surf je naar http://myactivity.google.com, dan kun je precies zien welke andere gegevens van Google worden bijgehouden (zoals je zoekgeschiedenis, websites die je bezoekt enzovoort). Losstaand is die informatie niet zo boeiend, maar alles bij elkaar opgeteld vormt het een behoorlijk compleet plaatje. Wanneer je op deze site klikt op Activiteitsopties, dan kun je het opslaan van gegevens voor verschillende onderdelen uitschakelen. De vraag blijft altijd hoeveel er stiekem alsnog gevolgd wordt, maar dat is een gedachte die we moeten loslaten, anders durft niemand ooit meer online.

©PXimport

Tip 07: Wat weet Facebook?

Als je dacht dat Google veel over je wist, dan hebben we slecht nieuws: Facebook weet nog véél meer. Dat heeft te maken met het feit dat Facebook een allesomvattend sociaal netwerk is. We vullen er onze informatie in, we klikken op dingen die we interessant vinden, hebben gesprekken met mensen op Messenger enzovoort. Al die informatie wordt vastgelegd en dat vormt een heel compleet beeld over wie je bent en wat je doet. Deels is daar niets aan te veranderen: Facebook is gratis en onze informatie is de prijs die we daarvoor betalen. Er is echter wel een aantal dingen die je kunt doen, en het eerste is inzicht krijgen in wat Facebook verzamelt. Op Facebook vind je een overzicht van alle dingen die het sociale netwerk over je weet en dat is dus alles wat je ooit direct of indirect op Facebook gedaan hebt. Door op die afzonderlijke onderdelen te klikken, kun je ze stuk voor stuk verwijderen, maar dat is bizar veel werk. Wat wel eenvoudig kan, is aangeven dat je geen advertenties meer wilt zien op basis van je voorkeuren en activiteiten. Je doet dat door te klikken op Instellingen rechtsboven en vervolgens op Advertenties. Je ziet dan een verkorte weergave van de informatie die Facebook over je heeft, maar je ziet ook een kopje Advertentie-instellingen waar je precies kunt aangeven wat Facebook wél en niet aan je mag laten zien met betrekking tot advertenties. Op het verzamelen van de gegevens zelf heb je echter weinig invloed.

©PXimport

Tip 08: Wat weet Twitter?

Hoewel Twitter lang niet zo veel van je weet als Facebook, weet het bedrijf wél een stuk meer sinds het vorig jaar wat wijzigingen heeft doorgevoerd in zijn privacybeleid. Zo kan Twitter nu gegevens over je verzamelen wanneer je een website bezoekt waarop een tweet is ingesloten. Ook Twitter biedt je de mogelijkheid om inzicht te krijgen in wat de site van je weet (dat is men immers verplicht), maar de site maakt het je wel iets moeilijker. In tegenstelling tot Facebook is er geen pagina met alle informatie, maar kun je een verzoek indienen om alle informatie te downloaden. Je doet dit door op de site te klikken op je profielfoto en vervolgens op Instellingen en privacy / Je Twitter-gegevens. Hier zie je een beknopt overzicht van wat informatie met onderin de knop Gegevens opvragen. Wanneer je hierop klikt worden de gegevens naar je e-mailadres gestuurd. Overigens kun je ook bij Twitter (deels) aangeven wat er met je gegevens mag worden gedaan. Wanneer je in het menu Instellingen en privacy klikt op Privacyen veiligheid, dan zie je halverwege de pagina het kopje Personalisatie en gegevens. Wanneer je hier klikt op Wijzigen, kun je aangeven wat Twitter met je gegevens mag doen en wat voor advertenties je wilt ontvangen.

©PXimport

Tip 09: Incognitomodus

Je hebt nu behoorlijk inzicht in wat internet allemaal over je weet en dat is dus nogal wat. En het ergste is, dit is nog maar het topje van de ijsberg. Alle websites die je gebruikt verzamelen informatie over je en hoewel je dat dus deels kunt afvangen met behulp van instellingen, zal er altijd informatie verzameld worden. Zoals gezegd kan ook een anonieme browser dat niet voorkomen, maar zo’n browser zorgt er wel voor dat bepaalde informatie privé blijft, dus het kan in ieder geval geen kwaad om op die manier het internet op te gaan. Belangrijk om te weten is dat een anonieme browser niet hetzelfde is als de privémodus in je huidige browser. De privémodus zorgt ervoor dat de browser zélf geen informatie opslaat op je computer, maar het verschaffen van allerlei informatie aan websites gaat gewoon door. Een anonieme browser voorkomt (voor zover mogelijk) ook dat laatste. Een voorbeeld van een populaire en goede gratis anonieme browser is Tor . We benadrukken echter nogmaals: een dergelijke browser zorgt er niet voor dat je volledig anoniem zult zijn op internet. Volledige anonimiteit is simpelweg niet (meer) mogelijk en dat is helaas iets wat we moeten accepteren.

©PXimport

Tip 10: Vpn

Een andere manier om te voorkomen dat er te veel informatie over je in kaart wordt gebracht aan de hand van je online activiteiten, is het gebruik van een vpn. De afkorting staat voor virtual private network: een versleutelde verbinding tussen diverse netwerken en computers, waarlangs alle informatie die je verzendt en ontvangt wordt omgeleid. Op die manier kan informatie dus (nagenoeg) niet worden getraceerd naar jou. Vpn was lange tijd vooral populair onder gebruikers van torrent-netwerken, om te voorkomen dat instanties die boetes uitdelen aan illegale downloaders hen op het spoor zouden komen. Dat geeft direct aan waarom vpn zo goed is: echte anonimiteit bestaat niet, maar met deze technologie kom je een heel eind, zéker in combinatie met het gebruik van een anonieme browser. Voor een vpn hoef je overigens inmiddels ook geen fortuin meer te betalen, voor drie euro per maand heb je bijvoorbeeld al een vpn-account bij www.goosevpn.com, inclusief complete uitleg hoe je de instellingen precies configureert op je pc of smartphone. Ook Private Internet Access is een goede dienst, die op Android zelfs advertenties kan blokkeren. Gratis vpn-diensten zijn er ook, maar daar zetten we toch wel onze vraagtekens bij, aangezien echt gratis domweg niet bestaat. Dat betekent doorgaans dat je betaalt met je informatie … en dát is precies wat we proberen te voorkomen.

©PXimport

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.