Een nas, wifi-router en Docker-server in één apparaat. Dat is wat de Amber Plus belooft. Die belofte wordt zeker ingelost, maar je krijgt er wel een ecosysteem bij dat nog volop in ontwikkeling is. Lees er meer over in deze Amber Plus review.

De Amber One en Amber Plus worden door producent LatticeWork enerzijds omschreven als ‘Cloud NAS’, maar ook aan de man gebracht met de slogan ‘Edge Computing for Everyday Business’. Het is dan ook veel meer dan een nas. Enerzijds heeft het apparaat een ingebouwde wifi-router (2,4 en 5 GHz en twee lan-poorten), anderzijds is ook een server waarop je Docker-containers kunt draaien.

De nas van LatticeWork is een opvallende verschijning: het is een redelijk kleine kubus met bovenaan een lichtgevende ring. Zowel de Amber One als amber Plus worden met twee harde schijven in raid1-opstelling geleverd. Het enige verschil is dat de Amber One schijven van 1 TB heeft en de Amber Plus van 2 TB. Wij testen de Amber Plus.

©PXimport

Amber Plus installeren

Je wordt verondersteld om de Amber Plus in te stellen met de app Amber Manager, die voor Android en iOS beschikbaar is. We vonden het niet zo logisch om dat via een app te doen. Ons eerste idee was om gewoon naar het ip-adres van de nas te surfen, maar dat werkte niet. Tot we met het ssid verbonden dat de nas gebruikt om zijn eigen wifi-netwerk op te zetten. Het wachtwoord staat op de onderkant van het apparaat vermeld. Je krijgt dan de webinterface met de wizard te zien die je door de installatie van het routergedeelte leidt.

In die wizard laat je detecteren hoe de nas met internet is verbonden. Normaal zal er dhcp staan, maar je kunt ook een statisch ip-adres instellen én je kunt zelfs rechtstreeks vanuit de Amber Plus een internetverbinding opzetten via PPPoE of PPTP. De hostname kun je hier niet aanpassen, maar dat kan later wel nog.

©PXimport

Verder toont de wizard je een lang privacybeleid. Die geeft duidelijk aan welke persoonsgegevens er verwerkt worden, waarom en met wie die gedeeld worden. Zo verzamelt de Amber Plus informatie over hoe je het apparaat gebruikt en stuurt het die door naar LatticeWork. Merk op dat het grootste deel van de privacy gaat over het gebruik van de diensten van LatticeWork, en niet de nas zelf.

Nadat je akkoord bent gegaan met de privacy policy, wordt het besturingssysteem Amber OS gedownload. Daarna kun je zowel op de router als op het opslaggedeelte van de nas inloggen. Die eerste bevindt zich op ip-adres 192.168.8.1 (mDNS-naam latticerouter.local) en die tweede op een ander ip-adres met als mDNS-naam latticenode.local. Op de aanmeldpagina van de router staat ook een link naar de aanmeldpagina van de nas.

Routermogelijkheden

Als je in de router inlogt (wachtwoord admin1234) krijg je een sober dashboard te zien met de status van het netwerk van de Amber-router. Er staat standaard een wifi-netwerk ingesteld, en je kunt hier ook een gastnetwerk en ouderlijk toezicht instellen. Dat gastnetwerk heeft standaard hetzelfde wachtwoord als het normale wifi-netwerk, dus dat kun je het best aanpassen. 

Je kunt voor het gastnetwerk ook instellen dat het maar tussen specifieke uren beschikbaar is, je kunt het aantal aangesloten gasten of de bandbreedte beperken en je kunt instellen of de gasten elkaar kunnen zien of niet (standaard niet). Er is zowel een 2,4GHz- als 5GHz-gastnetwerk mogelijk.

Voor de rest zijn de instelmogelijkheden redelijk beperkt. Vergeet niet een ander adminwachtwoord te kiezen en de tijdzone aan te passen, en upgrade de firmware ook naar de nieuwste versie: ons testmodel kwam met een twee jaar oude versie, maar de upgrade verliep snel. De hostname van de Amber-router kun je in de lan-instellingen aanpassen.

©PXimport

Nas instellen

Nadat het routergedeelte is ingesteld, is het de beurt aan het nas-gedeelte. Aanmelden doe je met gebruikernaam admin en wachtwoord admin1234. De twee harde schijven in de Amber Plus worden als raid1 geconfigureerd, en daar kun je niets aan veranderen. Je kunt wel kiezen of je schijfencryptie wilt toepassen of niet. Helaas kregen we in eerste instantie een nietszeggende foutmelding “something went wrong”, maar pas toen we onze laptop via ethernet op de Amber Plus aansloten, slaagden we erin om deze stap succesvol te doorlopen.

Na het aanpassen van het adminwachtwoord krijg je de vraag om een AmberCloud-account aan je nas te koppelen. Dat is verplicht: zonder AmberCloud-account aan te maken kun je de Amber Plus niet gebruiken. Via AmberCloud krijg je van overal toegang tot je nas en kun je bestanden met anderen delen. Helaas raakten we op deze manier niet ingelogd en kregen we weer dezelfde nietszeggende foutmelding.

Dan hebben we uiteindelijk toch de app Amber Management gebruikt en daarin de installatie voortgezet. Wel verwarrend is dat daar de AmberCloud-account plots LatticeNest ID heet. De koppeling met de online account lukte hier de eerste keer, en zo was onze installatie eindelijk voltooid. Merk op: voor het gebruik van de Amber Plus op je smartphone heb je nog een andere app nodig, Amber LiFE (LatticeWork Integrated File Explorer).

©PXimport

De nas gebruiken hebben we niet met de app gedaan, maar via de webinterface. Helaas is de nas alleen bereikbaar door apparaten die verbonden zijn met het wifi-netwerk dat die heeft opgezet. Het Control Panel is redelijk uitgebreid. De hoofdpagina hiervan toont een duidelijk dashboard van de gezondheid van je nas. Je kunt hierin gebruikers en groepen aanmaken, gedeelde mappen, de gezondheid van je schijven bekijken enzovoort.

Het Control Panel geeft je ook toegang tot systeemlogs en firmware-upgrades. Nieuwe upgrades worden automatisch gedownload. Je hoeft ze alleen nog maar te installeren in het Control Panel. Beveiligingsupdates worden automatisch geïnstalleerd. Indien gewenst kun je alle upgrades automatisch laten installeren of ze allemaal handmatig installeren. 

Er is ook een Remote Support optie die je kunt inschakelen op het moment dat je dat nodig hebt. De supportafdeling van LatticeWork krijgt dan toegang tot je nas om problemen op te lossen, volgens LatticeWork zonder dat de supportmedewerker toegang tot je bestanden krijgt. Je kunt in het Control Panel ook firewallregels, ddns en upnp instellen, wat we eigenlijk eerder in de routerinterface hadden verwacht.

©PXimport

Mappen delen en back-ups maken

In het Control Panel maak je eenvoudig een gedeelde map aan. Die wordt dan in de File Explorer van de webinterface zichtbaar, en dan kun je lokale bestanden daarin verslepen. Tot deze gedeelde mappen krijg je dan eenvoudig toegang in Windows, macOS of Linux via Windows-bestandsdeling (Samba onder Linux). Je kunt mappen ook exporteren om ze via de Amber LiFE-app te delen met mobiele gebruikers, waar ze zich ook bevinden. Er is overigens ook nog een programma Amber Desktop voor Windows en macOS voor toegang tot alle mogelijkheden van de nas.

Je kunt ook bestanden delen met andere AmberCloud-gebruikers, waarbij je de gebruikersrechten (alleen lezen, lezen en schrijven of lezen, schrijven en verwijderen) kunt kiezen. Ook handig is een publieke link voor bestanden die je ter download wilt aanbieden: deze link bezorg je dan aan iemand, en die kan van overal het bestand van je nas downloaden.

Ook back-ups maakt de Amber Plus eenvoudig. Enerzijds kun je de nas als Time Machine-server voor Macs en als rsync-server instellen. Voor Time Machine worden de ge-backupte bestanden opgeslagen in de home-directory van de gebruiker op je nas. Voor rsync kun je zelf mappen en bijbehorende gebruikers configureren.

©PXimport

Anderzijds kun je van de bestanden op je Amber Plus ook een back-up maken op een externe server via rsync. Je kiest dan een rsync-server en de map op je Amber Plus die je wilt kopiëren naar de map op de server. De frequentie en het moment van automatische back-ups is in te stellen, maar dat blijft beperkt tot dagelijks, wekelijks en maandelijks en op ronde uren. Je kunt dus bijvoorbeeld niet kiezen om de eerste zondag van de maand om 01:15 een back-up te maken. 

Ook een aandachtspunt is dat de back-up via rsync onversleuteld verloopt; rsync via ssh is niet ondersteund. LatticeWork werkt wel aan een manier om back-ups te nemen van een Amber-nas bij jou naar een Amber-nas op een andere locatie via een versleutelde verbinding.

Docker-integratie

De Amber Plus maakt het ook mogelijk om Docker-containers te draaien. Hiervoor dien je in het Control Panel de bètaversie van de AmberPRO-dienst te installeren. Daarna vind je links in de webinterface een nieuw onderdeel AmberPrO. Je maakt het best eerst een map aan waarin je alle data voor je Docker-containers opslaat. Daarin maak je dan voor elke container een afzonderlijke map aan.

In het onderdeel Containers van AmberPRO maak je dan een nieuwe container aan. Dat kan door een Docker Compose-bestand te downloaden en hier te importeren of door zelf de containernaam, het image en de volumes te configureren. Daarna download je Amber Plus het image en maakt het de container aan. Zodra er bij de container de status ‘Running’ staat, kun je er toegang tot krijgen via de poort die je hebt ingesteld bij het aanmaken.

©PXimport

Door deze integratie van Docker is de Amber Plus een interessante thuisserver. Op zijn website legt LatticeWork de nadruk op een aantal opensourceprogramma’s zoals Nextcloud, Odoo en Jitsi, die voor zelfstandigen of thuiswerkers zeker van pas komen. Weet je echt niets van Docker, dan is het toch nog niet heel gebruiksvriendelijk, maar de Amber Plus biedt wel een relatief eenvoudige manier om Docker-containers te draaien zonder dat je je met het beheer van een Linux-server moet bezighouden.

Op het moment van schrijven was LatticeWork nog bezig aan een gebruiksvriendelijker manier met one-click Docker-apps. Wanneer je deze review leest, zou dit beschikbaar moeten zijn. Tijdens onze test bleek de nas goed in staat om Docker-containers voor Home Assistant en Nextcloud te draaien, maar hou er rekening mee dat de beschikbare 2 GB ram beperkt is. Bij normaal gebruik is al de helft daarvan ingenomen, dus voor intensief Docker-gebruik met tientallen containers is deze nas minder geschikt.

Wachtwoordreset

Toen we na ons admin-wachtwoord vergeten te zijn een wachtwoordreset uitvoerden, werden we overigens onaangenaam verrast. Dat kan alleen via de aan je admin-account gekoppelde AmberCloud-account. Je krijgt dan op je e-mailadres van je AmberCloud-account een e-mail met twee sleutelbestanden. Die dien je op een usb-stick te zetten, die je dan in de Amber Plus steekt. Na een bevestiging in de webinterface van de nas wordt dan je wachtwoord gereset naar het standaardwachtwoord, kun je het weer aanpassen en heb je weer toegang tot je bestanden.

LatticeWork legt uit dat het deze omslachtige vorm van wachtwoordreset gebruikt om er zeker van te zijn dat de admin-gebruiker die om een wachtwoordreset gebruikt, toegang heeft tot de e-mailaccount van de gebruiker die bekend is als de eigenaar van de nas. Maar wij zijn er niet van overtuigd dat deze procedure meerwaarde biedt. E-mail is ook een notoir onveilig medium om sleutels door te sturen. Het zou eenvoudiger en veiliger zijn als je bij het instellen van de nas gewoon de vraag krijgt om een herstelsleutel op een usb-stick aan te maken voor als je later je wachtwoord vergeet.

Onvolwassen ecosysteem

LatticeWork heeft een heel ecosysteem rond de Amber One/Plus opgebouwd, met allerlei apps en extra diensten. Met de app Amber LiFE krijg je op Android en iOS toegang tot je nas, en met Amber Desktop profiteer je op Windows en macOS van alle functionaliteit. En de nas zelf heeft ook nog allerlei geavanceerde diensten zoals gezichtsherkenning op je foto’s.

Met de dienst AmberAnywhere kun je een publiek toegankelijke url aan je Docker-containers toekennen, zodat ze van overal bereikbaar zijn. Dat is handig als je niet zelf met port-forwarding en dyndns wilt werken. Voorlopig is de dienst gratis, daarna zal het volgens LatticeWork ongeveer 3 euro per maand kosten. En centraal in dit alles is natuurlijk de AmberCloud, waarbij je een account dient aan te maken.

Conclusie

Wil je een eenvoudig apparaat dat je zowel een nas, wifi-router als server biedt, dan is de Amber Plus zeker geen slechte oplossing. Maar het ecosysteem is nog volop in ontwikkeling en daardoor soms verwarrend. Je moet je er ook comfortabel bij voelen dat je voor veel zaken van AmberCloud afhangt.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.