Een nas, wifi-router en Docker-server in één apparaat. Dat is wat de Amber Plus belooft. Die belofte wordt zeker ingelost, maar je krijgt er wel een ecosysteem bij dat nog volop in ontwikkeling is. Lees er meer over in deze Amber Plus review.

De Amber One en Amber Plus worden door producent LatticeWork enerzijds omschreven als ‘Cloud NAS’, maar ook aan de man gebracht met de slogan ‘Edge Computing for Everyday Business’. Het is dan ook veel meer dan een nas. Enerzijds heeft het apparaat een ingebouwde wifi-router (2,4 en 5 GHz en twee lan-poorten), anderzijds is ook een server waarop je Docker-containers kunt draaien.

De nas van LatticeWork is een opvallende verschijning: het is een redelijk kleine kubus met bovenaan een lichtgevende ring. Zowel de Amber One als amber Plus worden met twee harde schijven in raid1-opstelling geleverd. Het enige verschil is dat de Amber One schijven van 1 TB heeft en de Amber Plus van 2 TB. Wij testen de Amber Plus.

©PXimport

Amber Plus installeren

Je wordt verondersteld om de Amber Plus in te stellen met de app Amber Manager, die voor Android en iOS beschikbaar is. We vonden het niet zo logisch om dat via een app te doen. Ons eerste idee was om gewoon naar het ip-adres van de nas te surfen, maar dat werkte niet. Tot we met het ssid verbonden dat de nas gebruikt om zijn eigen wifi-netwerk op te zetten. Het wachtwoord staat op de onderkant van het apparaat vermeld. Je krijgt dan de webinterface met de wizard te zien die je door de installatie van het routergedeelte leidt.

In die wizard laat je detecteren hoe de nas met internet is verbonden. Normaal zal er dhcp staan, maar je kunt ook een statisch ip-adres instellen én je kunt zelfs rechtstreeks vanuit de Amber Plus een internetverbinding opzetten via PPPoE of PPTP. De hostname kun je hier niet aanpassen, maar dat kan later wel nog.

©PXimport

Verder toont de wizard je een lang privacybeleid. Die geeft duidelijk aan welke persoonsgegevens er verwerkt worden, waarom en met wie die gedeeld worden. Zo verzamelt de Amber Plus informatie over hoe je het apparaat gebruikt en stuurt het die door naar LatticeWork. Merk op dat het grootste deel van de privacy gaat over het gebruik van de diensten van LatticeWork, en niet de nas zelf.

Nadat je akkoord bent gegaan met de privacy policy, wordt het besturingssysteem Amber OS gedownload. Daarna kun je zowel op de router als op het opslaggedeelte van de nas inloggen. Die eerste bevindt zich op ip-adres 192.168.8.1 (mDNS-naam latticerouter.local) en die tweede op een ander ip-adres met als mDNS-naam latticenode.local. Op de aanmeldpagina van de router staat ook een link naar de aanmeldpagina van de nas.

Routermogelijkheden

Als je in de router inlogt (wachtwoord admin1234) krijg je een sober dashboard te zien met de status van het netwerk van de Amber-router. Er staat standaard een wifi-netwerk ingesteld, en je kunt hier ook een gastnetwerk en ouderlijk toezicht instellen. Dat gastnetwerk heeft standaard hetzelfde wachtwoord als het normale wifi-netwerk, dus dat kun je het best aanpassen. 

Je kunt voor het gastnetwerk ook instellen dat het maar tussen specifieke uren beschikbaar is, je kunt het aantal aangesloten gasten of de bandbreedte beperken en je kunt instellen of de gasten elkaar kunnen zien of niet (standaard niet). Er is zowel een 2,4GHz- als 5GHz-gastnetwerk mogelijk.

Voor de rest zijn de instelmogelijkheden redelijk beperkt. Vergeet niet een ander adminwachtwoord te kiezen en de tijdzone aan te passen, en upgrade de firmware ook naar de nieuwste versie: ons testmodel kwam met een twee jaar oude versie, maar de upgrade verliep snel. De hostname van de Amber-router kun je in de lan-instellingen aanpassen.

©PXimport

Nas instellen

Nadat het routergedeelte is ingesteld, is het de beurt aan het nas-gedeelte. Aanmelden doe je met gebruikernaam admin en wachtwoord admin1234. De twee harde schijven in de Amber Plus worden als raid1 geconfigureerd, en daar kun je niets aan veranderen. Je kunt wel kiezen of je schijfencryptie wilt toepassen of niet. Helaas kregen we in eerste instantie een nietszeggende foutmelding “something went wrong”, maar pas toen we onze laptop via ethernet op de Amber Plus aansloten, slaagden we erin om deze stap succesvol te doorlopen.

Na het aanpassen van het adminwachtwoord krijg je de vraag om een AmberCloud-account aan je nas te koppelen. Dat is verplicht: zonder AmberCloud-account aan te maken kun je de Amber Plus niet gebruiken. Via AmberCloud krijg je van overal toegang tot je nas en kun je bestanden met anderen delen. Helaas raakten we op deze manier niet ingelogd en kregen we weer dezelfde nietszeggende foutmelding.

Dan hebben we uiteindelijk toch de app Amber Management gebruikt en daarin de installatie voortgezet. Wel verwarrend is dat daar de AmberCloud-account plots LatticeNest ID heet. De koppeling met de online account lukte hier de eerste keer, en zo was onze installatie eindelijk voltooid. Merk op: voor het gebruik van de Amber Plus op je smartphone heb je nog een andere app nodig, Amber LiFE (LatticeWork Integrated File Explorer).

©PXimport

De nas gebruiken hebben we niet met de app gedaan, maar via de webinterface. Helaas is de nas alleen bereikbaar door apparaten die verbonden zijn met het wifi-netwerk dat die heeft opgezet. Het Control Panel is redelijk uitgebreid. De hoofdpagina hiervan toont een duidelijk dashboard van de gezondheid van je nas. Je kunt hierin gebruikers en groepen aanmaken, gedeelde mappen, de gezondheid van je schijven bekijken enzovoort.

Het Control Panel geeft je ook toegang tot systeemlogs en firmware-upgrades. Nieuwe upgrades worden automatisch gedownload. Je hoeft ze alleen nog maar te installeren in het Control Panel. Beveiligingsupdates worden automatisch geïnstalleerd. Indien gewenst kun je alle upgrades automatisch laten installeren of ze allemaal handmatig installeren. 

Er is ook een Remote Support optie die je kunt inschakelen op het moment dat je dat nodig hebt. De supportafdeling van LatticeWork krijgt dan toegang tot je nas om problemen op te lossen, volgens LatticeWork zonder dat de supportmedewerker toegang tot je bestanden krijgt. Je kunt in het Control Panel ook firewallregels, ddns en upnp instellen, wat we eigenlijk eerder in de routerinterface hadden verwacht.

©PXimport

Mappen delen en back-ups maken

In het Control Panel maak je eenvoudig een gedeelde map aan. Die wordt dan in de File Explorer van de webinterface zichtbaar, en dan kun je lokale bestanden daarin verslepen. Tot deze gedeelde mappen krijg je dan eenvoudig toegang in Windows, macOS of Linux via Windows-bestandsdeling (Samba onder Linux). Je kunt mappen ook exporteren om ze via de Amber LiFE-app te delen met mobiele gebruikers, waar ze zich ook bevinden. Er is overigens ook nog een programma Amber Desktop voor Windows en macOS voor toegang tot alle mogelijkheden van de nas.

Je kunt ook bestanden delen met andere AmberCloud-gebruikers, waarbij je de gebruikersrechten (alleen lezen, lezen en schrijven of lezen, schrijven en verwijderen) kunt kiezen. Ook handig is een publieke link voor bestanden die je ter download wilt aanbieden: deze link bezorg je dan aan iemand, en die kan van overal het bestand van je nas downloaden.

Ook back-ups maakt de Amber Plus eenvoudig. Enerzijds kun je de nas als Time Machine-server voor Macs en als rsync-server instellen. Voor Time Machine worden de ge-backupte bestanden opgeslagen in de home-directory van de gebruiker op je nas. Voor rsync kun je zelf mappen en bijbehorende gebruikers configureren.

©PXimport

Anderzijds kun je van de bestanden op je Amber Plus ook een back-up maken op een externe server via rsync. Je kiest dan een rsync-server en de map op je Amber Plus die je wilt kopiëren naar de map op de server. De frequentie en het moment van automatische back-ups is in te stellen, maar dat blijft beperkt tot dagelijks, wekelijks en maandelijks en op ronde uren. Je kunt dus bijvoorbeeld niet kiezen om de eerste zondag van de maand om 01:15 een back-up te maken. 

Ook een aandachtspunt is dat de back-up via rsync onversleuteld verloopt; rsync via ssh is niet ondersteund. LatticeWork werkt wel aan een manier om back-ups te nemen van een Amber-nas bij jou naar een Amber-nas op een andere locatie via een versleutelde verbinding.

Docker-integratie

De Amber Plus maakt het ook mogelijk om Docker-containers te draaien. Hiervoor dien je in het Control Panel de bètaversie van de AmberPRO-dienst te installeren. Daarna vind je links in de webinterface een nieuw onderdeel AmberPrO. Je maakt het best eerst een map aan waarin je alle data voor je Docker-containers opslaat. Daarin maak je dan voor elke container een afzonderlijke map aan.

In het onderdeel Containers van AmberPRO maak je dan een nieuwe container aan. Dat kan door een Docker Compose-bestand te downloaden en hier te importeren of door zelf de containernaam, het image en de volumes te configureren. Daarna download je Amber Plus het image en maakt het de container aan. Zodra er bij de container de status ‘Running’ staat, kun je er toegang tot krijgen via de poort die je hebt ingesteld bij het aanmaken.

©PXimport

Door deze integratie van Docker is de Amber Plus een interessante thuisserver. Op zijn website legt LatticeWork de nadruk op een aantal opensourceprogramma’s zoals Nextcloud, Odoo en Jitsi, die voor zelfstandigen of thuiswerkers zeker van pas komen. Weet je echt niets van Docker, dan is het toch nog niet heel gebruiksvriendelijk, maar de Amber Plus biedt wel een relatief eenvoudige manier om Docker-containers te draaien zonder dat je je met het beheer van een Linux-server moet bezighouden.

Op het moment van schrijven was LatticeWork nog bezig aan een gebruiksvriendelijker manier met one-click Docker-apps. Wanneer je deze review leest, zou dit beschikbaar moeten zijn. Tijdens onze test bleek de nas goed in staat om Docker-containers voor Home Assistant en Nextcloud te draaien, maar hou er rekening mee dat de beschikbare 2 GB ram beperkt is. Bij normaal gebruik is al de helft daarvan ingenomen, dus voor intensief Docker-gebruik met tientallen containers is deze nas minder geschikt.

Wachtwoordreset

Toen we na ons admin-wachtwoord vergeten te zijn een wachtwoordreset uitvoerden, werden we overigens onaangenaam verrast. Dat kan alleen via de aan je admin-account gekoppelde AmberCloud-account. Je krijgt dan op je e-mailadres van je AmberCloud-account een e-mail met twee sleutelbestanden. Die dien je op een usb-stick te zetten, die je dan in de Amber Plus steekt. Na een bevestiging in de webinterface van de nas wordt dan je wachtwoord gereset naar het standaardwachtwoord, kun je het weer aanpassen en heb je weer toegang tot je bestanden.

LatticeWork legt uit dat het deze omslachtige vorm van wachtwoordreset gebruikt om er zeker van te zijn dat de admin-gebruiker die om een wachtwoordreset gebruikt, toegang heeft tot de e-mailaccount van de gebruiker die bekend is als de eigenaar van de nas. Maar wij zijn er niet van overtuigd dat deze procedure meerwaarde biedt. E-mail is ook een notoir onveilig medium om sleutels door te sturen. Het zou eenvoudiger en veiliger zijn als je bij het instellen van de nas gewoon de vraag krijgt om een herstelsleutel op een usb-stick aan te maken voor als je later je wachtwoord vergeet.

Onvolwassen ecosysteem

LatticeWork heeft een heel ecosysteem rond de Amber One/Plus opgebouwd, met allerlei apps en extra diensten. Met de app Amber LiFE krijg je op Android en iOS toegang tot je nas, en met Amber Desktop profiteer je op Windows en macOS van alle functionaliteit. En de nas zelf heeft ook nog allerlei geavanceerde diensten zoals gezichtsherkenning op je foto’s.

Met de dienst AmberAnywhere kun je een publiek toegankelijke url aan je Docker-containers toekennen, zodat ze van overal bereikbaar zijn. Dat is handig als je niet zelf met port-forwarding en dyndns wilt werken. Voorlopig is de dienst gratis, daarna zal het volgens LatticeWork ongeveer 3 euro per maand kosten. En centraal in dit alles is natuurlijk de AmberCloud, waarbij je een account dient aan te maken.

Conclusie

Wil je een eenvoudig apparaat dat je zowel een nas, wifi-router als server biedt, dan is de Amber Plus zeker geen slechte oplossing. Maar het ecosysteem is nog volop in ontwikkeling en daardoor soms verwarrend. Je moet je er ook comfortabel bij voelen dat je voor veel zaken van AmberCloud afhangt.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).