Je wilt een overbodig bestand weghalen, maar dit blijkt niet zomaar te lukken. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn, maar elke oorzaak heeft gelukkig zijn oplossing.

Op zich is een bestand dat zich niet zomaar laat verwijderen onschadelijk – tenzij het om malware gaat of wanneer het te veel schijfruimte inneemt. Maar het heeft ook een ‘psychologische’ kant: het stoort gewoon dat je telkens tegen zo’n bestand aan moet kijken, en dus wil je het weghebben. Lukt dit niet vanuit Windows Verkenner of zelfs niet met het opdrachtregelcommando del /F <pad_tnaar_bestand>, dan moet je andere maatregelen nemen.

Probeer sowieso eerst de oorzaak te achterhalen, want deze bepaalt mede je aanpak. Er zijn immers meerdere redenen te bedenken waarom een bestand zich niet zonder slag of stoot gewonnen geeft. We starten met de meer voor de hand liggende oorzaken en sluiten af met enkele minder gebruikelijke situaties.

In gebruik (Windows)

Een voor de hand liggende verklaring waarom een bestand zich niet zomaar laat verwijderen, is dat het in gebruik is. Dat kan een document zijn dat je in een applicatie hebt geopend, maar ook een bestand dat door een of ander achtergrondproces gebruikt wordt, mogelijk zelfs gedurende de gehele Windows-sessie.

Weet je om welke applicatie of proces het gaat en kun je de bijbehorende toepassing sluiten, dan is je probleem opgelost. Heb je geen idee, druk dan op Windows-toets+R en voer Resmon uit. In het venster van Broncontrole open je het tabblad Processor en tik je rechts op de balk Gekoppelde ingangen (een deel van) de ‘gegijzelde’ bestandsnaam in. Als het goed is, verschijnen in de kolommen Kopie en PID de naam en de ‘process identifier’ van de dader. Klik op deze ingang met de rechtermuisknop en kies Proces beëindigen, waarna het bestand zich wél laat verwijderen.

Of je zoekt dit proces op vanuit Windows Taakbeheer: druk op Ctrl+Alt+Esc, ga naar Processen en zoek in de kolommen Naam of PID naar de toepassing. Hier kun je dan vanuit het contextmenu op Beëindigen drukken.

Broncontrole kan je helpen bij het opsporen van gekoppelde ingangen oftewel ‘file handles’.

In gebruik (extern)

Lukt het niet met Broncontrole of Taakbeheer, dan kun je ook externe tools inzetten. We stellen er twee aan je voor; een geavanceerde en een gebruiksvriendelijke app.

Process Explorer behoort tot de eerste categorie. Pak het gedownloade zip-archief uit en start procexp64.exe op. Ga naar Find / File Handle or DLL of druk op Ctrl+Shift+F en tik (een deel van) de bestandsnaam in. Zowel de procesnaam als de PID verschijnt, waarna je dit in het hoofdvenster kunt opzoeken in de kolommen Process of PID en vanuit het contextmenu met Kill Process kunt afsluiten.

Een stuk gebruiksvriendelijker is LockHunter. Klik na de installatie met de rechtermuisknop op de app in het Windows-startmenu en kies Als administrator uitvoeren. Druk op het knopje met de drie puntjes, kies Browse for a file en verwijs naar het nukkige bestand. Vervolgens klik je op Delete it!, eventueel nadat je eerst Unlock it! hebt gekozen.

Process Explorer is een van de krachtigste tools voor procesbeheer.

In gebruik (herstart)

Lukt het je niet om het proces te beëindigen met een van de eerder genoemde methodes, probeer het dan nogmaals nadat je Windows hebt herstart. Deze methode kun je trouwens ‘automatiseren’ met LockHunter door hier Other… te selecteren en Delete At Next System Restart te kiezen. Na een herstart van Windows wordt het bestand dan vanzelf gewist.

Nog steeds niet? Dan lukt het vast door Windows in Veilige modus op te starten. Druk op de Windows-startknop, tik systeemconfiguratie in de zoekbalk in en start de applicatie op. Open Computer opstarten, plaats een vinkje bij Opstarten in veilige modus, laat Minimaal geselecteerd en druk op OK. Sluit nu eerst alle geopende applicaties af en bevestig met Opnieuw opstarten.

Windows start nu in een minimalistische modus op, waarbij alleen noodzakelijke (stuur)programma’s worden geladen. Verwijder nu eerst het gewraakte bestand, start vervolgens Systeemconfiguratie weer op, haal het vinkje weg bij Opstarten in veilige modus en bevestig met OK en met Opnieuw opstarten, voor een normale herstart.

Lukt het nu nog steeds niet, dan zit er weinig anders op dan je pc op te starten vanaf een live usb-stick met bijvoorbeeld Ubuntu, waarna je met de Linux-bestandsbrowser naar het bestand navigeert en het van hieruit verwijdert. Je doet er dan wel goed aan eerst (tijdelijk) de functie Snel opstarten in Windows uit te schakelen voor je met Linux gaat morrelen.

Desnoods herstart je Windows eerst in veilige modus.

Machtigingen

Blijkt geen enkel programma of proces het bestand in kwestie geopend te houden, dan is er iets anders aan de hand. De kans is reëel dat ‘ACL’ dan de boosdoener is. Dit staat voor ‘Access Control List’ en heeft alles met (bestands)machtigingen te maken.

Meld je als administrator aan bij Windows. Navigeer met Verkenner naar het bestand. Rechtsklik hierop en kies Eigenschappen. Ga naar het tabblad Beveiliging om de accounts met de machtigingen te zien. Staat je eigen account ertussen, selecteer het dan, druk op Bewerken en plaats een vinkje bij Volledig beheer in de kolom Toestaan. Bevestig met OK (2x).

Staat je account er niet bij, druk dan op Bewerken en vervolgens op Toevoegen, zodat het venster Gebruikers of Groepen selecteren verschijnt. Hier druk je op Geavanceerd en daarna op Nu zoeken. Scrol tot bij je eigen account, waarmee je op dat moment bent aangemeld. Druk op OK (2x) en plaats een vinkje bij Volledig beheer in de kolom Toestaan. Bevestig opnieuw met OK (2x).

Lukt het verwijderen nog altijd niet, dan ga je een stapje verder. Open wederom het Eigenschappen-venster, ga naar Beveiliging en druk op Geavanceerd. Klik op Wijzigen bij Eigenaar en vervolgens op Geavanceerd / Nu zoeken. Scrol tot bij je account en druk op OK (2x) om jezelf tot eigenaar van dit bestand te promoveren. Sluit het Eigenschappen-venster af. Nu lukt het je vast wel om het bestand te verwijderen.

Sleutelen aan ACL: verleen jezelf de nodige machtigingen en grijp desnoods het eigenaarschap.

Opdrachtregel

In uitzonderlijke gevallen kan het gebeuren dat je de bestandsmachtigingen vanuit de grafische Verkenner-omgeving niet goed krijgt. In dat geval lukt het wellicht alsnog vanuit de Opdrachtprompt, die je als administrator dient uit te voeren.

Om alle machtigingen aan je eigen account toe te kennen voor een bepaald bestand voer je het volgende commando uit:

Met het commando whoami kom je je eigen accountnaam te weten.

Om tevens het eigenaarschap van dit bestand over te nemen voer je, aangemeld met je eigen account, het volgende commando uit:

Als het goed is, krijg je na elk van beide commando’s de melding dat de operatie succesvol is verlopen en laat het bestand zich netjes verwijderen.

Je kunt de ACL-machtigingen ook prima regelen met een opdrachtregelcommando.

Corruptie

Het kan ook gebeuren dat een bestand zich niet laat verwijderen vanwege een of andere systeemcorruptie op het niveau van schijfsectoren, of ten gevolge van hardware- of softwarefouten. Met wat geluk lost het opdrachtregelcommando chkdsk dit voor je op. Let wel, het is niet gezegd dat je hierdoor corrupte data kunt herstellen. Is dit je bedoeling, dan moet je dataherstel via andere wegen aanvliegen. Dergelijke herstelprocedures vallen echter buiten het bestek van dit artikel.

Klik met rechts op Opdrachtprompt in het Windows-startmenu en kies Als administrator uitvoeren. Voer het volgende commando uit:

Hiermee controleer je het station op slechte sectoren en wordt getracht leesbare informatie te herstellen. Als het commando het station niet kan ‘locken’, wordt gevraagd of je dit wilt laten uitvoeren bij de eerstvolgende herstart. Na afloop kun je het bestand normaliter wel verwijderen.

Schrikken opdrachtregelcommando’s je wat af, dan kan het ook als volgt. Open Verkenner, klik op Deze pc in het navigatiedeelvenster, klik met de rechtermuisknop op het gewenste station en kies Eigenschappen. Ga naar Extra en druk op Controleren / Station scannen. Na afloop krijg je nog de mogelijkheid om eventueel gedetecteerde fouten te herstellen. Klik op Details weergeven om de scanresultaten van het uitgevoerde commando chkdsk in de Windows Logboeken te consulteren.

Het aloude ‘chkdsk’ werkt nog steeds in Windows (hier in een grafisch jasje).

Lees ook: Data herstellen met Active@ Disk Editor

Ongeldige naam

Een bestandsnaam in Windows moet aan bepaalde regels voldoen. Je leest welke regels dat zijn op deze Windows-documentatiepagina. Weet alvast dat een tiental tekens niet zijn toegelaten: \ / : * ? “ < > | evenals het zogeheten ASCII NUL-teken. Ook zijn sommige namen taboe voor bestanden, zoals CON, AUX, COM[n] en LPT[n]. Normaliter verhindert Windows (vanuit Verkenner) dat je ongeldige bestandsnamen creëert, maar we weten uit eigen ondervinding dat bepaalde applicaties daar soms toch in slagen, en dan krijg je zo’n bestand(snaam) vaak niet zomaar verwijderd.

Laten we even uitgaan van de bestandsnaam computer>idee.txt. Vanuit Verkenner verwijderen lukte ons niet, maar het lukte wel met het volgende opdrachtregelcommando:

Ga er evenwel niet vanuit dat dit in alle omstandigheden zal werken. Wat je dan nog kunt proberen, is het volgende commando, waarbij je de zogeheten POSIX-systeeminterface aanspreekt:

Bijvoorbeeld:

Of je start je systeem op met een live Linux-distributie en verwijdert met deze bestandsbeheerder het gewraakte bestand. Linux is immers vergeeflijker naar dergelijke bestandsnamen toe.

Vanuit Verkenner lukt het niet, maar POSIX doet wel wat het moet doen.

Padlengte

Als uitsmijter bekijken we nog even een uitzonderlijke situatie die we helaas zelf weleens hebben meegemaakt: de combinatie pad/naam van een bestand is langer dan 260 tekens. Je kunt zo’n bestand langs de normale weg dan niet meer verwijderen of rechtstreeks benaderen.

In dat geval kun je het pad inkorten door stelselmatig kortere namen aan de respectievelijke submappen te geven, te beginnen bij de rootmap.

Of je probeert het door tijdelijk een virtueel station aan het pad te koppelen met het volgende opdrachtregelcommando:

Vervolgens kun je het bestand benaderen vanuit die stationsletter en het desgewenst verwijderen. Het virtuele station zelf haal je weg met:

Desnoods creëer je een tijdelijk virtueel station.

Bij je zoektocht naar een vriezer zijn er verschillende zaken om op te letten. Denk bijvoorbeeld aan de ruimte waar je de vriezer wilt plaatsen – in de keuken of juist ergens anders, zoals de schuur of garage. Welk model past het beste? En wat zijn de technische verschillen tussen een inbouw- en een vrijstaand model?

Sta je op het punt een nieuwe vriezer te kopen? Dan kom je waarschijnlijk al snel voor een keuze te staan: ga je voor een inbouwvriezer of kies je toch liever voor een vrijstaand model? Op het eerste gezicht lijken ze misschien op elkaar, want ze doen in de basis hetzelfde: eten en drinken invriezen en koel bewaren. Toch zijn er flink wat verschillen tussen deze twee soorten, en het is handig om daar even goed naar te kijken voordat je beslist.

Locatie: keuken of ergens anders

Eén van de eerste dingen om over na te denken is waar je de vriezer wil plaatsen. Een inbouwvriezer is bedoeld om netjes weggewerkt te worden in een keukenkast. Je ziet ‘m dus bijna niet, omdat de deur van de vriezer schuilgaat achter een kastdeur. Dat ziet er strak uit, vooral als je keuken een rustige en moderne uitstraling heeft. Wel heb je dan dus een keuken nodig die daar op is voorbereid, met de juiste maten en ruimte om de vriezer in te bouwen.

Een vrijstaande vriezer kun je neerzetten waar je maar wilt, zolang er een stopcontact in de buurt is en het niet te warm of te koud wordt in de ruimte. Denk aan de bijkeuken, schuur of garage. Dit maakt een vrijstaande vriezer wat flexibeler in gebruik.

©ID.nl

De keuken is voor de meesten de meest logische plek voor een vriezer, maar hij kan ook ergens anders staan.

Is er op de plek waar de vrijstaande vriezer komt te staan genoeg ruimte? Dan kun je ook een ander model overwegen, zoals een liggende vriezer. Dat zijn vrieskisten die je van boven opent. Het voordeel van dergelijke vriezers is dat er vaak meer inpast, omdat de opslagruimte groter is en je meerdere lagen kunt vullen.

Installatie

Als je kiest voor een vrijstaande vriezer, is het installeren meestal een fluitje van een cent. Je zet ‘m neer, zorgt dat hij waterpas staat en steekt de stekker in het stopcontact. Bij een inbouwvriezer komt er wat meer bij kijken. Je moet namelijk zorgen dat alles goed past en dat het keukenfront netjes aan de vriezerdeur wordt bevestigd. Soms zijn er ook speciale scharnieren nodig. Wanneer je een keuken laat ontwerpen, kan er alvast rekening worden gehouden met een inbouwvriezer en kunnen de juiste deurelementen daar alvast op worden aangepast.

Hoe zit het met het stroomverbruik?

Vriezers staan dag en nacht aan, dus het stroomverbruik telt flink mee in je energierekening. Zowel inbouw- als vrijstaande modellen zijn tegenwoordig verkrijgbaar met een zuinige energieklasse, maar vrijstaande vriezers zijn over het algemeen net iets efficiënter. Dat komt doordat ze beter hun warmte kunnen afvoeren, omdat ze immers niet 'opgesloten' zitten. Als je de vriezer vaak gebruikt en er veel in bewaart, kan het op de lange termijn dus schelen in je energiekosten. Bij een inbouwvriezer moet je sowieso goed opletten dat er voldoende koele lucht in de inbouwnis komt en dat de warmte goed kan worden afgevoerd. De achterzijde van een nis waar een inbouwvriezer in wordt gezet is standaard altijd open, maar zorg ook voor voldoende ruimte tussen de muur en de inbouwvriezer, zodat de afgegeven warmte niet blijft hangen en goed kan worden afgevoerd.

©ID.nl

Geluidsproductie

Een vriezer maakt geluid, dat hoort erbij. Dat geluid is niet constant, maar meestal vooral hoorbaar als de compressor aanslaat. Toch kan het verschil maken waar hij staat en welk type je hebt of het geluid dat een vriezer produceert, storend is. Een inbouwvriezer hoor je doorgaans iets minder, omdat het geluid wordt gedempt door de keukenkast eromheen. Een vrijstaande vriezer kan net iets meer opvallen qua geluid, vooral als hij in de keuken staat en niet ergens apart. Benieuwd hoeveel geluid de vriezer naar keuze eigenlijk maakt? Van tevoren kun je op de site van het Europees productregister voor energie-etikettering zien wat de geluidsproductie van de gekozen vriezer in Decibel is.

Op het energielabel dat verplicht is voor alle vriezers en koelkasten, zie je direct wat de geluidsproductie is van het gekozen apparaat.

Schoonmaak en onderhoud

Kijken we naar de schoonmaak en het onderhoud van de vriezer, dan is er eigenlijk weinig verschil in hoe een inbouwvriezer of een gewone vriezer wordt schoongemaakt. Intern zijn beide kasten op dezelfde manier opgebouwd, maar aan de buitenzijde is dat toch anders. Een vrijstaande vriezer kun je bijvoorbeeld aan de achterzijde veel beter schoonmaken omdat je de vriezer makkelijker kunt verplaatsen. Bij een inbouwvriezer kan er na verloop van tijd wel veel meer stofophoping plaatsvinden en is het lastiger om de achterkant schoon te maken: daarvoor zul je toch echt de vriezer uit de nis moeten halen.

©ID.nl

Kostenplaatje

Als je kijkt naar de prijs, zijn vrijstaande vriezers meestal wat goedkoper dan inbouwmodellen met vergelijkbare eigenschappen. Bij een inbouwvriezer betaal je namelijk ook voor het inbouwsysteem en het strakkere ontwerp. Bovendien moet je bij vervanging vaak een model kiezen dat precies in je keukenkast past. Dat maakt de keuze beperkter en soms ook duurder. Verder hangt het ook af van het deursysteem dat je kiest voor een inbouwvriezer. Bij een deur-op-deursysteem waar de deur van de keukenkast direct op de deur van de vriezer wordt gemonteerd, zijn ook andere scharnieren nodig die het extra gewicht van de keukendeur kunnen dragen. Bij een glijsysteem is dat niet het geval, omdat in dat geval de deur van de keukenkast een eigen scharniersysteem heeft.

Staat je vriezer op een koude plek?

Niet elke vriezer werkt goed bij lage temperaturen. Als je van plan bent om je vriezer in een onverwarmde ruimte te zetten, zoals een schuur of garage, is het belangrijk om eerst na te gaan of het apparaat daar wel tegen kan. Vaak wordt gedacht dat een vriezer het juist beter doet als het buiten koud is, maar dat klopt niet altijd. Een vriezer moet voldoende warmte kunnen afvoeren, en bij te lage omgevingstemperaturen kan de thermostaat in de war raken, waardoor het apparaat minder goed of zelfs helemaal niet meer werkt. De meeste vriezers kunnen tot zo'n 10 graden Celsius als minimum temperatuur aan.

Sommige vriezers kunnen ook prima in een schuur of garage staan, maar alleen als de temperatuurspecificaties dit toelaten.

Om te bepalen of een vriezer geschikt is voor een koude ruimte, kijk je naar de klimaatklasse. Die vind je op het energielabel of in de productspecificaties. Klimaatklassen geven aan binnen welk temperatuurbereik een vriezer goed kan functioneren. De meest voorkomende klassen zijn SN, N, ST en T. Een vriezer met klimaatklasse SN (Subnormal) werkt bijvoorbeeld nog bij temperaturen vanaf 10 graden, terwijl sommige modellen die speciaal ontworpen zijn voor gebruik in onverwarmde ruimtes al functioneren vanaf 5 graden of zelfs lager. Fabrikanten geven dit meestal duidelijk aan.

Op het Europees productregister voor energie-etikettering kun je van alle producten zien wat de klimaatklasse en de minimale en maximale temperatuur is waardoor het apparaat geschikt is.

Vrijstaande vriezers zijn soms speciaal ontworpen voor dit soort omstandigheden, met aanpassingen aan de techniek en isolatie. Er zijn bijvoorbeeld modellen met zogeheten Freezer Guard- of Frost Protect-technologie, die juist wel goed blijven werken in koude omgevingen. Die zijn ideaal als je de vriezer bijvoorbeeld op zolder of in een onverwarmde bijkeuken wilt zetten.

Inbouwvriezers daarentegen zijn vrijwel altijd bedoeld voor gebruik binnenshuis, op plekken waar de temperatuur redelijk constant is, zoals in de keuken. Ze zijn meestal niet getest of ontworpen voor gebruik bij lage omgevingstemperaturen. Zet je zo’n vriezer toch in een koude ruimte, dan is de kans groot dat hij niet goed werkt of dat de levensduur wordt verkort.

©ID.nl

Een vriezer op zolder zetten kan een oplossing zijn bij ruimtegebrek in de keuken, maar vergeet ook niet dat hij ook helemaal naar boven moet worden gezet.

Tot slot is het goed om te bedenken dat ook vocht en vorst in onverwarmde ruimtes een rol kunnen spelen. Als de omgeving te vochtig is of als er bevriezingsgevaar ontstaat, kan dat schade veroorzaken aan de elektronica of het rubber van de deurafdichting. Het is dus altijd slim om niet alleen naar de temperatuur, maar ook naar de algemene omstandigheden van de ruimte te kijken voordat je besluit waar je de vriezer neerzet.

Verhuizing of herinrichting?

Als je nog niet zo lang op één plek woont of van plan bent te verhuizen, is het handig om te bedenken hoe flexibel je wilt zijn. Een vrijstaande vriezer kun je gemakkelijk meenemen of op een andere plek zetten. Een inbouwmodel zit vast in je keuken en is lastiger te verplaatsen of te vervangen. Dat maakt een vrijstaand model soms praktischer, en is een betere keuze als je je (keuken)inrichting regelmatig verandert.

Tot slot

Of je nu kiest voor een inbouw- of een vrijstaande vriezer, het belangrijkste is dat hij goed past bij jouw huishouden en wensen. Denk goed na over waar je hem wilt neerzetten, hoeveel ruimte je nodig hebt en hoe belangrijk je dingen als energieverbruik of uitstraling vindt. Door even de tijd te nemen en je goed te laten informeren, voorkom je dat je achteraf spijt krijgt van je aankoop. Zo weet je zeker dat je een vriezer kiest waar je jarenlang plezier van hebt.

De vakanties zijn begonnen en als je op weg gaat naar het zuiden, sta je al gauw vast, bijvoorbeeld op de Autoroute du Soleil.De gratis app Google Map sbeschikt over een set tools om je trip vlot te laten verlopen. Zo kun je bijvoorbeeld heel eenvoudig de verkeersdrukte volgen.

De laag Verkeer

Open Google Maps op je smartphone en geef het vertrekpunt en de bestemming in. Daarna tik je onderaan op Route. Boven de kaart kies je de manier hoe je je verplaatst: auto, tram, metro, te voet of per fiets. Onderaan de kaart lees je alvast de afstand en de reistijd. Tik daarna op het pictogram Lagen in de rechterbovenhoek van het scherm. In de groep Kaartgegevens selecteer je Verkeer. Hierdoor wordt de verkeerslaag over de Google Maps-kaart gelegd. Verlaat het gedeelte Lagen door op het kruisje in de rechterbovenhoek te tikken.

Op de kaart worden de wegen ingekleurd op basis van de actuele verkeersdichtheid. Groen betekent dat je op een normaal tempo kunt rijden. Oranje staat voor langzaam rijdend verkeer en rood betekent dat het verkeer stilstaat. Niet tevreden met de route die Google Maps heeft geselecteerd? Bekijk dan alle alternatieve routes die als grijze lijnen op het scherm worden weergegeven. Tik op een van de opties om een ​​alternatieve route te selecteren.

De verkeersdrukte wordt met kleuren weergegeven.

Live verkeer

Op de computer open je de webbrowser en surf je naar Google Maps. Weer zoek je de bestemming, zodat Maps de route tevoorschijn kan halen. Daarna beweeg je de muisaanwijzer over het pictogram Lagen linksonder. Klik op de laag met het label Verkeer. Opnieuw zal Google de wegen inkleuren volgens verkeersdrukte. Je kunt de weergave Live verkeer in- en uitschakelen door op de schakelaar in het onderste deel van het scherm te klikken.

Op de computer kun je de weergave Live verkeer in- en uitschakelen.

Meldingen ontvangen

Het is mogelijk om van Google Maps meldingen te ontvangen wanneer er drukte ontstaat in de buurt van een locatie die je in Maps hebt opgeslagen. Hiervoor tik je rechtsboven op het pictogram van je Google-account. Daarna kies je Instellingen en dan Meldingen. Op de iPhone controleer je of het schuifje bij Plaatsen en evenementen aanstaat. Op een Android-apparaat tik je bij Navigeren / Verkeer bij nabije evenementen op Aan of Alleen in de app.

Wil je verkeersupdates ontvangen over plaatsen die je hebt opgeslagen?