Voor het eerst sinds 2012 heeft Apple echt nieuwe MacBook Pro’s uitgebracht voorzien van een opnieuw ontworpen behuizing. Dat is niet de enige vernieuwing, want met de Touch Bar heeft Apple ook nog een nieuwe invoermethode bedacht. Wij gingen aan de slag met de 15inch-variant van de MacBook Pro.

Halen we de Apple MacBook Pro uit de doos, dan vallen naast de geringe dikte direct twee andere dingen op. Het wit verlichte Apple-logo op de schermdeksel waaraan je al sinds jaar en dag een MacBook direct herkent, is verdwenen. Apple heeft gekozen voor een spiegelend logo. Naast de traditionele aluminumkleur is de MacBook Pro nu ook beschikbaar in Space Grey, een net iets donkerder tintje grijs. Ons testmodel was uitgevoerd in deze nieuwe kleur die ervoor zorgt dat de nieuwe MacBook nog frisser aanvoelt. Net als eerdere MacBooks voelt ook de behuizing van deze nieuwe variant stevig aan, Apple weet duidelijk hoe je een fraaie en degelijke laptop bouwt. Alleen op de onderkant ziet we een klein minpuntje. De ventilatieopeningen hebben net te scherpe randjes als je er toevallig met je hand langs gaat wanneer je de laptop verplaatst.

©PXimport

Uitstekend scherm

Net als op de vorige uitvoering heeft Apple gekozen voor een 15,4inch-scherm met een resolutie van 2880 x 1800 pixels. Het ips-scherm is met 500 nits wel een stuk helderder dan de 300 nits op de vorige uitvoering. Ook kan het scherm meer kleuren tonen dan het sRGB-scherm op de 2015-variant. De MacBook Pro ondersteunt nu net als de iMac Wide Color of DCI-P3. Dat maakt alleen uit als het materiaal dat je bekijkt ook echt gebruik maakt van die extra kleuren, iets dat doorgaans niet het geval is. Het scherm ziet er in ieder geval erg goed uit en heeft een uitstekende inkijkhoek en indrukwekkende helderheid.

©PXimport

Alleen usb-c

Een opvallend punt is dat vrijwel alle aansluitingen zijn verdwenen en vervangen door vier usb-c-poorten die allemaal ook Thunderbolt ondersteunen. De MacBook Pro is dus niet langer voorzien van Apples MagSafe-laadaansluiting, Apples magnetische laadstekker die losschiet als je over de draad struikelt. Jammer, want in de praktijk komt MagSafe af en toe best van pas. In plaats daarvan krijg je een usb-c-laadsnoer bij de MacBook Pro die je op ieder van de vier usb-c-aansluitingen kunt aansluiten. Dat is handig, want je kunt de laptop nu zowel aan de linker- als rechterkant opladen.

Usb-c is waarschijnlijk de toekomst, maar in 2016 is een laptop met alleen usb-c-poorten nog knap lastig. Je bent al gauw in de weer met allerlei adapters. Zorg er in ieder geval voor dat je minstens een usb-c-naar-usb-a-adapter aanschaft. In tegenstelling tot de iPhone 7 is de MacBook Pro nog wel voorzien van een 3,5mm-geluidsuitgang. Volgens Apple omdat de professional die nog nodig heeft. Een beetje vreemd verhaal, omdat in ieder geval professionele geluidsbewerkers vermoedelijk gebruik zullen maken van een digitale geluidsinterface. Extra vreemd is daarbij dat de 3,5mm-aansluiting niet langer s/pdif ondersteunt. Een andere aansluiting die we missen is een kaartlezer, de MacBook Pro heeft niet langer een SD-kaartlezer.

Toetsenbord en trackpad

Het toetsenbord is een doorontwikkeling van het toetsenbord met vlindermechanisme dat we kennen van Apples 12 inch MacBook. De toetsen vallen nog steeds op door de erg geringe travel van 0,5 mm. Je kunt de toetsen dus vrijwel niet indrukken, iets dat niet iedereen even fijn zal vinden. Tegelijkertijd geven de toetsen wel een voelbare ‘klik’. Je hebt tijdens het typen dus wel feedback dat je de toetsen indrukt. Het nadeel daarvan is dat deze klik er wel voor zorgt dat stil typen erg lastig is, iedere toetsaanslag is hoorbaar voor anderen. Er is na wat wennen prima mee te werken, maar het toetsenbordtype op de vorige MacBook Pro vonden we fijner.

Apple heeft het Force Touch-trackpad een flink stuk groter gemaakt. We durven de trackpad met een afmeting van 15,9 x 9,9 cm zelfs gigantisch te noemen. Het grote voordeel zou volgens Apple zijn dat je vingers meer ruimte hebben om te bewegen. Zelf hebben we hier niet echt voordeel van omdat we de snelheid van de aanwijzer een tikje sneller zetten dan normaal. We hadden er in ieder geval geen last van. Prettig is dat je de muiscursor zelf kunt bedienen als je de palm van je andere hand op de trackpad houdt. Ook tijdens het tikken hebben we geen onbedoelde cursorbewegingen gezien doordat de palmen deels op de trackpad rusten. Apples palmdetectie werkt kortom erg goed.

©PXimport

Touch Bar

De echte vernieuwing van de MacBook Pro is de Touch Bar die de rij met functietoetsen inclusief Escape vervangt. Apple gelooft niet in aanraakschermen op de laptop, maar de Touch Bar zou je met wat fantasie een supperdunne iPad kunnen noemen. Het langwerpige aanraakgevoelig OLED-scherm heeft een Retina-resolutie van 2170 x 60 pixels waarmee je effectief een resolutie hebt van 1085 x 30 pixels. De schermhelderheid kun je zelf niet instellen, de MacBook bepaalt zelf hoe helder het getoonde beeld van de Touch Bar is.

©PXimport

Standaard draait de Touch Bar in de contextgevoelige weergave waarbij in ieder programma andere functies en knoppen worden getoond. In de standaardweergave worden altijd knoppen voor de volumeregeling en schermhelderheid getoond. Wanneer je hier op klikt, dan zie je een schuifje waarmee je het volume of de helderheid kunt aanpassen. Door de fn-toets ingedrukt te houden, krijg je de klassiek functietoetsen te zien voor bijvoorbeeld de schermhelderheid en volumeregeling. Je kunt dan onder andere het volume en schermhelderheid op de ‘ouderwetse’ manier aanpassen door op de knoppen te drukken.

Handig is dat je zelf kunt kiezen welke knoppen er in de standaardweergave en klassieke weergave getoond worden, zo kun je bijvoorbeeld een knop toevoegen voor het maken van een schermafbeelding. Ook in sommige applicaties kun je zelf bepalen welke knoppen of functies er getoond worden. Eventueel kun je het contextgevoelige gedeelte helemaal uitschakelen waarna altijd de functionaliteit van de functietoetsen getoond wordt.

©PXimport

©PXimport

De Touch Bar is niet alleen een fraaiere manier om functietoetsen te gebruiken. In ondersteunde programma’s waar vrijwel alle meegeleverde software als Pages, Safari en Foto’s onder vallen zie je unieke knoppen en functies. In Pages krijg je bijvoorbeeld knoppen om tekst vet of schuin te maken en stijlen toe te passen. In Safari zie je je favorieten en thumbnails van de tabbladen waarmee je kunt wisselen tussen de tabbladen. In Berichten zit dan weer een knopje waarmee je direct alle soorten emoticons kunt toevoegen. Sommige functies zijn op zich best handig, maar voor het grootste gedeelte geldt dat de knoppen ook in de normale interface op het scherm worden getoond of zelfs via toetscombinaties direct zijn te gebruiken.

Ben je een fervent blindtyper, dan is het zelfs lastig om steeds naar de Touch Bar te kijken in plaats van naar het normale scherm. Daarbij is het ook wat verwarrend dat de indeling functionaliteit per programma verschilt. Dat is natuurlijk logisch, voor de menu’s en knoppen op het normale scherm geldt immers hetzelfde. Het zorgt er wel voor dat je nu constant naar twee schermen moet kijken. Vooralsnog moet de Touch Bar zich wat ons betreft nog echt bewijzen, zeker omdat Apple de beste trackpad op de markt heeft waarmee de muiscursor razendsnel naar een knop is te bewegen.

©PXimport

Prestaties

De variant die wij getest hebben bevat een Intel Core i7-6700HQ quadcoreprocessor met een basiskloksnelheid van 2,6 GHz en een turbofrequentie tot 3,5 GHz. De processor is uit Intels Skylake-generatie, er zijn nog geen geschikte processors uit Intels Kaby Lake-generatie. De machine bevat 16 GB RAM en dat is tevens de maximale hoeveelheid. Een hoeveelheid van 16 GB is natuurlijk prima bruikbaar, maar we kunnen ons voorstellen dat professionals die in de weer zijn met virtuele machines behoefte hebben aan meer geheugen. Volgens Apple is meer geheugen op een energiezuinige manier niet mogelijk. De processor bevat in de vorm van Intel HD Graphics 530 een geïntegreerde gpu. Daarnaast heeft Apple met de AMD Radeon Pro 450 voorzien in een losse gpu met 2 GB eigen geheugen.

Apple maakt gebruik van een pci-e-ssd die is aangesloten via vier pci-e-lanes. Dit is de modernste en snelste interface die momenteel voorhanden is. De SSD is dan ook razendsnel. De door ons gebruikte Blackmagic Disk Speed Test liet een leessnelheid van 2000 MB/s zien. Helaas blijkt achteraf dat dit de maximale waarde van de benchmark is, de SSD schijnt zelfs zo’n 2300 MB/s te halen. De schrijfsnelheid in onze test is 1422 MB/s. Hoewel de leessnelheid wellicht zelfs nog een tikje hoger is, is duidelijk dat dit een indrukwekkende SSD is. De combinatie van al deze onderdelen zorgt voor een razendsnelle laptop.

Apple belooft je tien uur accuduur en in de praktijk kun je dat bij normale (kantoor)werkzaamheden bij gebruik van de geïntegreerde gpu in de processor inderdaad halen. De MacBook Pro bevat twee ventilators. Opvallend voor een Apple-laptop is dat die ventilators constant draaien. Op een normaal afstandje hoor je ze tijdens lichte werkzaamheden als browsen of tekstverwerken niet echt, maar als je heel goed luistert hoor je ze een beetje zoemen. Belast je de laptop zwaar, dan hoor je ze wel.

Conclusie

Apple's nieuwe MacBook Pro is in de 15inch-uitvoering onmiskenbaar een fraaie notebook. Het apparaat is erg dun, heeft een fantastisch scherm en valt op door de Touch Bar. Die Touch Bar is zeker vernieuwend, maar we zijn er nog niet over uit of het echt iets toevoegt. Alle functionaliteit die je op de Touch Bar ziet, staat immers ook op het normale scherm. Daar komt bij dat je ongetwijfeld flink betaald voor de Touch Bar. Het is prettig dat de MacBook Pro erg dun en licht is, maar we vragen ons af of Apple niet net iets te ver is gegaan. Het vorige type toetsenbord met iets meer travel vonden wij fijner. Apple zet met vier usb-c-poorten duidelijk in op de toekomst en heeft daarbij alle poorten ook voorzien van Thunderbolt 3. Hierdoor kun je de poorten voor alle denkbare toepassingen gebruiken en je laptop via ieder van de aansluitingen opladen. Over een paar jaar als usb-c is ingeburgerd ben je vast heel blij met die vier identieke aansluitingen. In het heden zul je echter aan de slag moeten met adapters en speciale kabels waarvan er geen één wordt meegeleverd. Dan komen we misschien wel bij het grootste nadeel: de prijs. De ‘instapvariant’ die wij getest hebben kost 2699 euro en dat is erg veel geld.

De Enchant 1100 is de nieuwste top-soundbar van Harman Kardon. Ondersteuning voor Dolby Atmos en een streepje Scandi-design maken het een interessante optie.

De grotere Enchant 1100 soundbar werd begin dit jaar samen met de kleinere Enchant 900 voorgesteld. Het is een echt topmodel dat veel speakers inzet om omhullende 3D-geluid te bieden, inclusief twee aan de bovenzijde. Dit is niet de eerste of enige soundbar van Harman Kardon die de naam 'Enchant' draagt, maar eigenlijk lijkt hij meer op de voorgaande Citation-reeks van Harman Kardon. Citation was bedoeld als een volledig antwoord op Sonos, met multiroom-functionaliteit en met een design dat luxueuze textiel van Kvadrat toepaste. 

De Enchant 1100 neemt veel van de Citation-eigenschappen over, waaronder het design (maar zonder Kvadrat-stofjes) en de uitbreidbaarheid. Hij gebruikt ook een knappe techniek van Harman, Multibeam, om geluid breed de kamer in te sturen. Met ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, veel streamingopties, een extra HDMI-ingang (geschikt voor 4K en Dolby Vision) en uitbreidingsopties spreken we hier over een veelzijdige soundbar. 

©Jamie Biesemans

Uitbreiden met speakers kan

Wie meer wil, kan de Enchant 1100 uitbreiden met de Enchant Sub (adviesprijs 399 euro) en/of een paar Enchant-draadloze speakers (adviesprijs 229 euro/stuk). Het is daarmee een directe uitdager van de Sonos Arc Ultra, nog een topmodel dat je op eigen tempo kunt uitbreiden met extra speakers. De Harman Kardon is wel nog iets scherper geprijsd. Het koppelen met speakers in andere kamers kan via Google Cast of AirPlay 2. Een pluspunt: dat kan ook met luidsprekers van verschillende merken.

Zacht en harmonieus design

Ontsnappen aan de klassieke balkvorm van een soundbar doet de Enchant 1100 niet. Maar omdat de afgeronde behuizing helemaal bedekt is door een fraai zwart stofje en verder geen opvallende elementen toont, verdwijnt hij netjes in de achtergrond. Minimalisme ten top, totdat je het volume of een optie aanpast. Dan zie je een grote display in een coole dotmatrix-stijl oplichten. Dat zorgt dan weer voor vleugje retro-gevoel. In tegenstelling tot bij de Citation-soundbars, lijkt er deze keer geen lichtgrijze versie te bestaan.

Onder het strakke uiterlijk zitten aardig wat speakers verborgen: elf stuks. Twee daarvan zitten bovenaan en zorgen voor de driedimensionale geluidservaring. De Enchant 1100 is slechts 6,5 cm hoog en kan dus bij een tv op een voet geplaatst worden. Maar het beste resultaat krijg je als je hem 10 à 20 cm vóór het scherm zet, zodat de bovenliggende speakers vrij naar het plafond gericht zijn. Ook de zijkanten moeten helemaal vrij blijven. Aan elke zijde is er een opening waar je een speaker kunt zien; die zorgen voor een heel breed geluidsbeeld rond de tv.

©Harman Kardon

Aan weerszijden is er een opening met een tweeter die schuin gemonteerd is.

Ontspannen kan ook

In de doos vind je een kleine afstandsbediening, maar je kunt ook de Harman Kardon One-app gebruiken. Welke optie je ook kiest: het volume regelen, een aantal audio-instellingen veranderen en muziek pauzeren zijn mogelijk. Een unieke optie heet Moment, dat zelfs zijn eigen knop op de remote heeft.

Als je hierop drukt, rollen er uit de soundbar rustgevend geluiden. Je kunt via de app kiezen of je dan even kunt relaxen met het geluid van regen, een bos of de zee. Misschien wel leuk voor meditatieoefeningen, maar wel een apart iets om zo'n prominente plek te geven.

Muziek spelen kan op vele manieren

In een app kun je muziek en internetradio afspelen van bepaalde diensten, waaronder Amazon Music, Napster, Qobuz, Tidal en TuneIn. Bij Amazon en Tidal wordt zelfs het afspelen van muziek in Dolby Atmos-formaat ondersteund, dat kom je zelden tegen.

In het lijstje ontbreken natuurlijk heel wat belangrijke diensten, zoals Apple Music of Spotify. Ze afspelen kan echter makkelijk via AirPlay, Chromecast of Spotify Connect. De soundbar kan ook bediend worden met Roon, de audiofiele muzieksoftware van een Harman Kardon-zusterbedrijf die vooral in de hifi-wereld wordt gebruikt. Ten slotte is de Enchant 1100 uitgerust met bluetooth. Manieren genoeg dus om muziek af te spelen.

Eenvoudige installatie

Het instellen van de Enchant 1100 gebeurt via de One-app. Een visueel stappenplan maakt het heel eenvoudig. Wat je ook in de app (of via de remote) kunt doen is het geluid "kalibreren". De soundbar verspreidt dan twintig seconden luide testgeluiden om zo de woonkamer te leren kennen. Na deze meting wordt de weergave aanpast zodat de soundbar beter klinkt. Zo'n functie wordt stilaan standaard op een high-end soundbar; hier blijkt het zeer effectief in het balanceren van bassen en helderheid. 

©Jamie Biesemans

In de Harman Kardon One-app vind je heldere uitleg.

Geslaagd in 3D

Bij het bekijken van demovideo's van Dolby en een aantal filmfragmenten valt in de eerste plaats de zuivere weergave van de Enchant 1100 op. Het klinkt luchtig en ruim, waardoor geluidseffecten los in de kamer verschijnen. Bij de Shattered-demo bewegen de geluiden van brekend glas echt van rechts naar ver links.

©Jamie Biesemans

De Enchant 1100 heeft goede dialogenweergave.

Ook bij drukke actiescènes, zoals tijdens de finale veldslag op Scarif in Star Wars: Rogue One – waarvan Andor op Disney+ de prequel vormt – houdt de Harman Kardon een goede controle. Het is een goed resultaat dat vooral heel detailrijk en gebalanceerd overkomt, met name na de kalibratie. Wel is het in onze woonkamer wat minder 'cinematisch' (of je mag ook zeggen 'bombastisch') bij bijvoorbeeld de race in Ready Player One. Je wordt wel omgeven door geluid, inclusief hoog boven de tv, dat wel. Maar het is niet zo knallend of dynamisch als bij bijvoorbeeld JBL.

Een subwoofer erbij of niet?

Het toevoegen van een subwoofer of extra speakers kan daar iets aan doen. Dat verloopt eveneens via de app. Je hebt er wel even tijd voor nodig, want elk toestel moet met de wifi verbonden worden. Vervolgens moet er nog een update worden geïnstalleerd, wat ook even kan duren. Ten slotte combineer je bijvoorbeeld de Enchant 1100 met de Enchant Sub via de app. Dat ging tijdens het testen vlot, en de app maakt het proces ook heel transparant. Wel spijtig: de kalibratiefunctie werkt niet langer als je een sub toevoegt aan een soundbar. Hopelijk komt die mogelijkheid er nog.

©JORDI HUISMAN

De Enchant Sub zet je bij voorkeur naast de soundbar.

Mét Enchant Sub wordt de Enchant 1100 een stukje spectaculairder, al blijft het vooral het mooie detail en de controle die indruk maken bij het zeer intense vuurgevecht in het Witte Huis in Civil War. Dit zijn goede prestaties, ook voor gaming. Toch is de stap naar een extra sub geen verplichting. De Enchant Sub is niet zo krachtig of verfijnd, dus in een kleinere woonkamer ga je aan de soundbar zelf voldoende hebben. Positief wel is dat die Sub vergeleken met optionele subs bij sommige concurrenten relatief goedkoop is.

Conclusie

De Enchant 1100 is een soundbar die zeer gelikt oogt en sterk presteert. Kamervullend de soundtrack van een film of tv-serie neerzetten doet hij goed, net als muziek afspelen. Zonder extra apparaten levert de Harman Kardon al een topprestatie, waarbij detail en helderheid de grootste troeven zijn. Spraak en geluidseffecten klinken duidelijk en zijn goed gepositioneerd. Al mag het niet een basmonster zijn, je wordt goed ondergedompeld in een film.

Vind je dat Chrome af en toe traag presteert en ervaar je zelfs vastlopers? De efficiëntiemodus van Windows 11 is mogelijk de boosdoener. Gelukkig kun je die uitschakelen. We geven je een plan van aanpak waarmee Chrome een heel stuk sneller werkt en reageert.

De efficiëntiemodus is bedoeld om langer te kunnen werken met een volle accu, om minder ventilatorgeluid te produceren en betere prestaties te halen. De functie werd geïntroduceerd in Windows 11. Het is een systeemfunctie die automatisch het brongebruik van apps aanpast op basis van hun gebruik en prioriteit. Deze modus staat standaard ingeschakeld voor bepaalde applicaties zoals Chrome.

Wanneer je bijvoorbeeld meerdere tabbladen in Chrome hebt geopend, terwijl je er slechts één gebruikt, dan kan de efficiëntiemodus een aantal tabbladen in rust zetten. Hierdoor komen die in een energiebesparende stand te staan. Nadeel is dat deze tabbladen mogelijk niet langer worden bijgewerkt, of zelfs helemaal niet meer reageren wanneer je ernaar overschakelt. Wat aanvankelijk bedoeld is als een voordeel, pakt hierdoor soms uit als hinderlijk. Extra geheugen dat wordt vrijgemaakt lijkt op het eerste gezicht interessant, maar als hierdoor browsertabbladen niet laden of websites crashen dan is dit behoorlijk irritant. Tijd om hier wat aan te gaan doen.

Eerst controleren

We gaan eerst controleren of de efficiëntiemodus inderdaad is ingeschakeld en of die zijn werk doet. Heb je Windows 11 geüpdatet naar versie 22H2 of hoger, dan is de kans groot dat de efficiëntiemodus in Google Chrome al actief is. Controleer dit met Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en selecteer Taakbeheer.

In de app die opent, zoek je nu het proces Google Chrome. Klik op het pijltje ernaast om deze groep uit te vouwen. In de kolom Status staat Efficiëntiemodus naast alle processen waarvoor deze functie is ingeschakeld. Wanneer je dit label aantreft, weet je dat deze modus over het algemeen actief is voor Google Chrome. De efficiëntiemodus is ook herkenbaar aan een pictogram van een groen blaadje.

Het groene blaadje geeft aan dat bij deze processen de efficiëntiemodus actief is.

Efficiëntiemodus uit

Je kunt de efficiëntiemodus voor Google Chrome in Windows 11 tijdelijk uitschakelen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op een van de subprocessen waar de waarde Efficiëntiemodus in de kolom Status te zien is. Klik daarna met de rechtermuisknop op het label Efficiëntiemodus om het vinkje weg te halen. Herhaal deze stap bij alle Chrome-subprocessen waar de efficiëntiemodus actief is, tot in de groep Google Chrome geen enkel groen blaadje meer staat. Hierdoor wordt de efficiëntiemodus voor deze subprocessen tijdelijk uitgeschakeld.

De proceslijst verandert en wordt continu bijgewerkt wanneer je nieuwe tabbladen opent en sluit. Het is dus mogelijk dat je deze stappen meerdere keren moet herhalen om ervoor te zorgen dat de wijzigingen van kracht blijven. Ook als je Chrome later sluit en opnieuw start, wordt de modus opnieuw ingeschakeld. Hetzelfde geldt wanneer je de pc opnieuw opstart.

Haal het vinkje weg bij Efficiëntiemodus.

Twee versies

Als je de vorige methode niet elke keer opnieuw wilt herhalen nadat je Google Chrome hebt gestart, dan kun je werken met Chrome-snelkoppelingen. In dit voorbeeld gebruik je een snelkoppeling om Chrome in de standaardinstelling (met de efficiëntiemodus actief) te gebruiken en daarnaast maak je een snelkoppeling om Chrome te gebruiken zónder de efficiëntiemodus.

Begin met het plaatsen van een snelkoppeling voor Chrome op het bureaublad. Binnen Windows 11 verloopt dat anders dan in Windows 10. Klik op Start en selecteer rechtsboven de optie Alles. Hiermee verschijnt er een alfabetische lijst met alle apps. Zoek Google Chrome en sleep dit pictogram naar het bureaublad. Daar is de eerste snelkoppeling. Klik met rechts op deze snelkoppeling en kies Kopiëren. Daarna klik je op het bureaublad met rechts en je selecteert Plakken.

Sleep een snelkoppeling op het bureaublad vanuit Alle apps.

Zonder efficiëntiemodus

Zo, vanaf nu heb je twee snelkoppelingen voor Chrome op het bureaublad. Bij de tweede verander je de naam bijvoorbeeld in Google Chrome zonder efficiëntiemodus. Klik met de rechtermuisknop op deze tweede snelkoppeling en kies Eigenschappen in het contextmenu. Klik in het venster Eigenschappen / Snelkoppeling op het veld Doel. Daar zie je het pad: C:\Program Files\Google\Chrome\Application\chrome.exe. Voeg daar de volgende opdracht aan toe. Zet de cursor achter chrome.exe, plaats een spatie en daarachter typ of plak je --disable-features=UseEcoQoSForBackgroundProcess. Het totale pad ziet er dus als volgt uit:

Klik op Toepassen in de rechterbenedenhoek van het venster. Door deze toevoeging schakel je de Eco QoS (Eco Quality of Service) voor achtergrondprocessen uit. Hierdoor gebruikt Chrome niet langer de functie die is ontworpen om het energieverbruik te optimaliseren. Windows vraagt je in sommige gevallen om de beheerrechten te verlenen om door te kunnen gaan. Klik dan gewoon op Doorgaan. Sluit het venster Eigenschappen van Google Chrome als je klaar bent. Start nu Google Chrome opnieuw op.

Wijzig de gegevens in het veld Doel.

Controle

Om te controleren of de functie is uitgeschakeld open je de snelkoppeling zonder efficiëntiemodus. Typ in het adresvak chrome://version en druk op Enter. Hierdoor zullen de details van Chrome op je pc in beeld komen. En daar zul je de opdrachtparameters lezen die je zojuist hebt toegevoegd. Als je Chrome opent vanaf de eerste snelkoppeling (met efficiëntiemodus) en je typt chrome://version, dan zul je deze parameters niet terugvinden. Ook wanneer je het oorspronkelijke Chrome-uitvoerbare bestand start vanuit de map C:\Program Files\Google\Chrome\Application zul je ontdekken dat de efficiëntiemodus nog steeds aan staat.

Deze aanpassing schakelt de efficiëntiemodus alleen uit als je Chrome start vanuit de bewerkte snelkoppeling.

Geheugenbesparing uitzetten

Behalve de efficiëntiemodus gebruikt Chrome ook functies voor geheugen- en energiebesparing. Beide verminderen het stroomverbruik van de browser door bepaalde functies en mogelijkheden te beperken, maar ze kunnen ook de browserprestaties vertragen. Om ze uit te schakelen, tik je op de drie puntjes in de rechterbovenhoek en ga je via Instellingen naar Prestaties. Je kunt ook in het adresvak chrome://settings/performance typen en dan op Enter drukken. Hiermee kom je op het tabblad Prestaties. In dit tabblad kun je de schuifjes bij Geheugen / Geheugenbesparing en Voeding / Energiebesparing uitschakelen.

Deze laatste optie is alleen beschikbaar op Chrome die op een laptop draait. Een van de bekende problemen van Geheugenbesparing is dat het tabblad automatisch bevriest of opnieuw gaat laden wanneer je ernaar teruggaat. Energiebesparing kan ook de oorzaak zijn dat de visuele effecten in de browser worden beperkt. Hierdoor zal bijvoorbeeld smooth scrolling niet meer werken en ook videoframerates kunnen hierdoor vertragen.

Probeer Geheugenbesparing uit te zetten en kijk of het probleem hiermee is opgelost.

Sluit ongebruikte tabs

Chrome opent voor elk tabblad zijn eigen proces. Als er veel tabbladen openstaan, dan verbruiken die veel geheugen, wat kan leiden tot vertraging. Om te weten hoeveel systeembronnen Chrome aanspreekt, ga je naar Taakbeheer en bekijk je het lopende verbruik. De oplossing is simpel: sluit onnodige tabbladen om te zien of Chrome hierdoor sneller wordt.

Alle open tabbladen spreken gezamenlijk veel geheugen aan.

Cache en cookies wissen

Wanneer je de Chrome-browser lang gebruikt, verzamel je heel wat gegevens in de browsercache en ook veel cookies, wat de browser kan vertragen. Je kunt dit probleem oplossen door de browsegegevens te wissen. Klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van de browser. Selecteer Browsegegevens wissen. Vervolgens selecteer je de vakjes Cache en Cookies en je klikt op Gegevens wissen. Als dat is gebeurd, start je Chrome opnieuw op en kijk je of het programma nog steeds traag is.

De gecachte afbeeldingen en bestanden nemen 320 MB in beslag.