Nadat Karl Fairburne eigenhandig de Geallieerde opmars door Noord-Afrika en Italië inleidde, richt hij zijn vizier nu op Frankrijk. In de lente van 1944 wordt hij vooruit gestuurd om de invasie van Frankrijk soepeler te laten verlopen. Met behulp van het Franse verzet stuit hij echter – alweer – op een diabolisch naziplan dat hij natuurlijk eigenhandig uit de weg gaat ruimen.

Het moge duidelijk zijn dat Sniper Elite 5 niet barst van de originaliteit. Het verhaal verschilt niet bijster veel van het verhaal uit de twee voorgaande games en ook de opzet doet erg vertrouwd aan. Al sinds Sniper Elite 3 kent de serie hetzelfde fundament. Iedere missie speelt zich af in een uitgestrekte omgeving, waarin je zelf bepaalt hoe je elke situatie aanpakt. Naast het hoofddoel stuit je gaandeweg ook op zijdoelen. Als je ergens een hooggeplaatste nazi spot, laat je die natuurlijk ook niet lopen.

Tweede Wereldoorlog-Hitman

De vergelijking met Hitman is niet gek. Sniper Elite 5 biedt weliswaar niet de schier oneindige creatieve mogelijkheden om je doelwit om te leggen zoals Hitman dat doet, maar ook dit is een tamelijk trage game waarin je regelmatig door je verrekijker tuurt om de omgeving te verkennen, alvorens je tot actie overgaat. Iedere actie vraagt om behoedzaamheid, want één misstap is genoeg om alle Duitstaligen in de regio te alarmeren en dan wordt het toch al snel minder gezellig.

Sniper Elite 5 is – precies zoals zijn voorgangers – op zijn best wanneer je zorgvuldig de omgeving verkent, het perfecte schuttersputje uitzoekt, op het juiste moment uitademt en van grote afstand een kogel door iemands schedel heen jast. Ja, de kenmerkende X-ray killcam brengt nog altijd op lugubere wijze in beeld hoe spieren, botten en organen plaatsmaken voor jouw kogel.

©PXimport

Duidelijke spelregels

Met zijn lage tempo is Sniper Elite 5 zeker geen game die voor iedereen is weggelegd, al is er veel aan gedaan om spelers vooral niet af te schrikken. Met de flexibele moeilijkheidsgraad kun je het spel zo realistisch en uitdagend maken als je zelf wil. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om alleen het sluipschieten zelf heel realistisch te maken. De wind en afstand hebben dan veel invloed op de baan van je kogel, zonder dat je vijanden ook meteen meedogenloos moeilijk worden.

Vervolgens staat precies vast hoe zichtbaar je bent als je kruipt of staat, hoeveel tijd je hebt als een vijand je dreigt te zien, of hoe omgevingsgeluid zoals een ronkende machine of overvliegend vliegtuig je geweerschot maskeert. Deze kraakheldere spelregels zorgen ervoor dat je snel je draai kan vinden en vervolgens lekker geraffineerd aan de slag gaat.

Een spoor van (bewust achtergelaten) vernieling buiten de muren van een grote kathedraal zorgt bijvoorbeeld voor een hoop commotie… maar wel daadwerkelijk buiten de muren van die grote kathedraal. Binnen kun je vervolgens redelijk ongestoord je gangetje gaan, precies volgens het plan dat je zo zorgvuldig smeedde toen je nog op een heuvel verderop door de verrekijker lag te koekeloeren. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Invasies van andere spelers

Juist op zulke momenten zet de ‘Sniper Jäger’ een potje volledig op zijn kop. Sniper Elite 5 introduceert een invasieve multiplayer, waarbij een andere speler op ieder willekeurig moment jouw spel kan binnenvallen. Zo’n modus hebben we natuurlijk al vaker gezien in andere games, maar het blijkt ook een perfecte match met Sniper Elite, juist omdat je verder zoveel plant en behoedzaam te werk gaat. Je plan kan geheid de vuilnisbak in als er plotseling een menselijke tegenstander tussen de nazi’s rondloopt, en behoedzaamheid alleen is niet meer genoeg om het tot een goed einde te brengen. Een Sniper Jäger schudt het hele spel op en dwingt je om aan te passen en te improviseren.

Gelukkig wordt Sniper Elite 5 ook zonder menselijke tegenstand niet snel saai, ondanks dat de Sniper Jäger de enige echt noemenswaardige vernieuwing ten opzichte van het vorige deel is. De game is voorzien van meer dan genoeg variatie om lang boeiend te blijven. In de ene missie lig je in een uitgestrekt Frans weiland en kun je naar hartenlust snipen, in een andere missie moet je een zwaarbewaakt nazikasteel binnendringen en heb je juist meer aan je gedempte pistool. Ondanks de naam van het spel zijn er hele missies waarin we het sluipschuttersgeweer op onze rug hebben laten zitten.  

Gesmolten wassen beelden

Met ook nog de mogelijkheid om de hele campagne in co-op te spelen, alsmede een meer traditionele, competitieve multiplayer, heeft Sniper Elite 5 echt zat content om te vermaken. Het is alleen jammer dat de game grafisch nou niet echt een hoogvlieger is. Slechts bij vlagen weet het spel fraaie plaatjes op je televisie te tonen, en meestal is dat te danken aan de nog enigszins spectaculaire belichting. Dankzij de prima gebalanceerde HDR blijven ook de details in donkere omgevingen duidelijk zichtbaar. Dat is maar goed ook, aangezien je je vaak in schaduwen moet verstoppen voor patrouillerende Duitsers.

©PXimport

Daarmee is alles op grafisch gebied ook wel weer gezegd. Vooral de gezichten, die nog het meeste doen denken aan gesmolten wassenbeelden, doen nou niet bepaald recht aan de huidige generatie spelcomputers. Ook duiken er nog weleens wat grafische glitches op. Vooral het vastpakken van een vijand gaat alles behalve soepel.

Daar staat tegenover dat Sniper Elite 5 een traditionele consolegame is, zonder gedoe. Niks geen ‘Performance’ of ‘Quality Mode’ waarbij de speler maar moet kiezen wat hij wil opofferen, maar gewoon standaard 60 fps en een 4k-resolutie. Noem me ouderwets, maar zulke eenvoud kan ik wel waarderen. Op pc heb je uiteraard wel meer opties om de grafische  settings aan te passen.

Conclusie

De gedateerde graphics doen bovendien niet al teveel afbreuk aan de ervaring. Sniper Elite moet het van oudsher immers niet hebben van het verhaal of de personages, en dat is in dit vijfde deel niet anders. Op dit vlak ligt zeker een kans voor ontwikkelaar Rebellion om met een volgend deel echt boven zichzelf uit te stijgen, maar voor nu is het voldoende om gewoon weer een met scherp schietend sluipschutterspel neer te zetten.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.