Nadat Karl Fairburne eigenhandig de Geallieerde opmars door Noord-Afrika en Italië inleidde, richt hij zijn vizier nu op Frankrijk. In de lente van 1944 wordt hij vooruit gestuurd om de invasie van Frankrijk soepeler te laten verlopen. Met behulp van het Franse verzet stuit hij echter – alweer – op een diabolisch naziplan dat hij natuurlijk eigenhandig uit de weg gaat ruimen.

Het moge duidelijk zijn dat Sniper Elite 5 niet barst van de originaliteit. Het verhaal verschilt niet bijster veel van het verhaal uit de twee voorgaande games en ook de opzet doet erg vertrouwd aan. Al sinds Sniper Elite 3 kent de serie hetzelfde fundament. Iedere missie speelt zich af in een uitgestrekte omgeving, waarin je zelf bepaalt hoe je elke situatie aanpakt. Naast het hoofddoel stuit je gaandeweg ook op zijdoelen. Als je ergens een hooggeplaatste nazi spot, laat je die natuurlijk ook niet lopen.

Tweede Wereldoorlog-Hitman

De vergelijking met Hitman is niet gek. Sniper Elite 5 biedt weliswaar niet de schier oneindige creatieve mogelijkheden om je doelwit om te leggen zoals Hitman dat doet, maar ook dit is een tamelijk trage game waarin je regelmatig door je verrekijker tuurt om de omgeving te verkennen, alvorens je tot actie overgaat. Iedere actie vraagt om behoedzaamheid, want één misstap is genoeg om alle Duitstaligen in de regio te alarmeren en dan wordt het toch al snel minder gezellig.

Sniper Elite 5 is – precies zoals zijn voorgangers – op zijn best wanneer je zorgvuldig de omgeving verkent, het perfecte schuttersputje uitzoekt, op het juiste moment uitademt en van grote afstand een kogel door iemands schedel heen jast. Ja, de kenmerkende X-ray killcam brengt nog altijd op lugubere wijze in beeld hoe spieren, botten en organen plaatsmaken voor jouw kogel.

©PXimport

Duidelijke spelregels

Met zijn lage tempo is Sniper Elite 5 zeker geen game die voor iedereen is weggelegd, al is er veel aan gedaan om spelers vooral niet af te schrikken. Met de flexibele moeilijkheidsgraad kun je het spel zo realistisch en uitdagend maken als je zelf wil. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om alleen het sluipschieten zelf heel realistisch te maken. De wind en afstand hebben dan veel invloed op de baan van je kogel, zonder dat je vijanden ook meteen meedogenloos moeilijk worden.

Vervolgens staat precies vast hoe zichtbaar je bent als je kruipt of staat, hoeveel tijd je hebt als een vijand je dreigt te zien, of hoe omgevingsgeluid zoals een ronkende machine of overvliegend vliegtuig je geweerschot maskeert. Deze kraakheldere spelregels zorgen ervoor dat je snel je draai kan vinden en vervolgens lekker geraffineerd aan de slag gaat.

Een spoor van (bewust achtergelaten) vernieling buiten de muren van een grote kathedraal zorgt bijvoorbeeld voor een hoop commotie… maar wel daadwerkelijk buiten de muren van die grote kathedraal. Binnen kun je vervolgens redelijk ongestoord je gangetje gaan, precies volgens het plan dat je zo zorgvuldig smeedde toen je nog op een heuvel verderop door de verrekijker lag te koekeloeren. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Invasies van andere spelers

Juist op zulke momenten zet de ‘Sniper Jäger’ een potje volledig op zijn kop. Sniper Elite 5 introduceert een invasieve multiplayer, waarbij een andere speler op ieder willekeurig moment jouw spel kan binnenvallen. Zo’n modus hebben we natuurlijk al vaker gezien in andere games, maar het blijkt ook een perfecte match met Sniper Elite, juist omdat je verder zoveel plant en behoedzaam te werk gaat. Je plan kan geheid de vuilnisbak in als er plotseling een menselijke tegenstander tussen de nazi’s rondloopt, en behoedzaamheid alleen is niet meer genoeg om het tot een goed einde te brengen. Een Sniper Jäger schudt het hele spel op en dwingt je om aan te passen en te improviseren.

Gelukkig wordt Sniper Elite 5 ook zonder menselijke tegenstand niet snel saai, ondanks dat de Sniper Jäger de enige echt noemenswaardige vernieuwing ten opzichte van het vorige deel is. De game is voorzien van meer dan genoeg variatie om lang boeiend te blijven. In de ene missie lig je in een uitgestrekt Frans weiland en kun je naar hartenlust snipen, in een andere missie moet je een zwaarbewaakt nazikasteel binnendringen en heb je juist meer aan je gedempte pistool. Ondanks de naam van het spel zijn er hele missies waarin we het sluipschuttersgeweer op onze rug hebben laten zitten.  

Gesmolten wassen beelden

Met ook nog de mogelijkheid om de hele campagne in co-op te spelen, alsmede een meer traditionele, competitieve multiplayer, heeft Sniper Elite 5 echt zat content om te vermaken. Het is alleen jammer dat de game grafisch nou niet echt een hoogvlieger is. Slechts bij vlagen weet het spel fraaie plaatjes op je televisie te tonen, en meestal is dat te danken aan de nog enigszins spectaculaire belichting. Dankzij de prima gebalanceerde HDR blijven ook de details in donkere omgevingen duidelijk zichtbaar. Dat is maar goed ook, aangezien je je vaak in schaduwen moet verstoppen voor patrouillerende Duitsers.

©PXimport

Daarmee is alles op grafisch gebied ook wel weer gezegd. Vooral de gezichten, die nog het meeste doen denken aan gesmolten wassenbeelden, doen nou niet bepaald recht aan de huidige generatie spelcomputers. Ook duiken er nog weleens wat grafische glitches op. Vooral het vastpakken van een vijand gaat alles behalve soepel.

Daar staat tegenover dat Sniper Elite 5 een traditionele consolegame is, zonder gedoe. Niks geen ‘Performance’ of ‘Quality Mode’ waarbij de speler maar moet kiezen wat hij wil opofferen, maar gewoon standaard 60 fps en een 4k-resolutie. Noem me ouderwets, maar zulke eenvoud kan ik wel waarderen. Op pc heb je uiteraard wel meer opties om de grafische  settings aan te passen.

Conclusie

De gedateerde graphics doen bovendien niet al teveel afbreuk aan de ervaring. Sniper Elite moet het van oudsher immers niet hebben van het verhaal of de personages, en dat is in dit vijfde deel niet anders. Op dit vlak ligt zeker een kans voor ontwikkelaar Rebellion om met een volgend deel echt boven zichzelf uit te stijgen, maar voor nu is het voldoende om gewoon weer een met scherp schietend sluipschutterspel neer te zetten.

De Galaxy A-serie levert Samsung al jaren verkoopknallers op, en grote kans dat ook de nieuwe Galaxy A56 een hit wordt. Dit toestel biedt namelijk een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding en krijgt zes jaar updates. Lees alles over de smartphone in onze uitgebreide Samsung Galaxy A56 review.

De Galaxy A-reeks van 2025 bestaat op moment van schrijven uit de A26, A36 en A56. Hoe hoger het getal, hoe completer en duurder het toestel. De adviesprijs van de A56 bedraagt 480 euro, maar na de release medio maart is de straatprijs van de smartphone eind april al gezakt naar 380 euro. Een veel vriendelijkere prijs. Ook de versie met meer opslagcapaciteit (256 GB in plaats van 128 GB) is al tientallen euro's in prijs gezakt.

©Rens Blom

Premium ontwerp

Kijk je naar de A56, dan kijk je zonder twijfel naar een moderne Samsung-smartphone. De A56 past precies in Samsungs straatje en dat vinden we helemaal prima, want het ontwerp komt luxe over en de smartphone houdt prettig vast. Ook fijn is dat de A56 waterdicht is en wat minder weegt dan zijn voorganger, de A55. Met 198 gram is het gewicht nu gangbaar voor een toestel met 6,7 inch-scherm. Door zijn afmetingen is de A56 wel lastig met één hand te bedienen. Daar staat tegenover dat het grote scherm zich goed leent voor het bekijken van filmpjes, het typen met twee handen en het spelen van games.

©Rens Blom

Het scherm bevalt ons sowieso erg goed. Het oledscherm heeft een Full-HD-resolutie, soepele 120Hz-verversingssnelheid en kan erg fel. De zomers aanvoelende dagen medio en eind april brachten een krachtig zonnetje met zich mee, maar we konden het scherm van de Galaxy A56 buiten goed aflezen.

Complete specificaties

Zoals we gewend zijn van de Galaxy A-serie, biedt ook de A56 een mooi totaalpakket aan functies voor een sympathieke prijs. Dat begint bij de processor. De nieuwe, door Samsung zelf ontwikkelde processor, is lekker snel en werkt samen met 8 GB werkgeheugen. Er zijn wat toestellen die beter omgaan met zware games, maar voor de meeste toepassingen is de A56 goed uitgerust.

©Rens Blom

De A56 heeft daarnaast ondersteuning voor e-sim (een digitale simkaart), lekker duidelijke luidsprekers en keuze uit 128 GB of 256 GB opslagcapaciteit. Omdat het prijsverschil tussen de twee opslagversies slechts enkele tientjes bedraagt, raden wij de meeste mensen aan om de 256GB-variant te kiezen. Waarom? Die heeft veel meer ruimte voor je apps, foto's, filmpjes en andere bestanden en niet te vergeten: updates die jarenlang beschikbaar komen. Omdat de smartphone geen microSD-kaartslot heeft, moet je het doen met de ingebouwde opslagcapaciteit. Als je de A56 jaren wilt gebruiken, lijkt het ons verstandig om eenmalig iets meer te betalen voor veel meer opslagruimte.

©Rens Blom

Snel opladen, voor Samsungs doen

Dan de accuduur, een punt waarop Galaxy A-smartphones al jaren (meer dan) prima scoren. De A56 zet die traditie voort. Hoewel de accucapaciteit met 5000 mAh zeker niet groter is dan gebruikelijk en het scherm met 6,7 inch van gangbare grootte is, weet de A56 toch een lange accuduur te realiseren. Wij hebben in de testperiode nooit moeite gehad om een lange dag door te komen, ook niet als we het toestel een uur als hotspot gebruikten om op onze laptop te kunnen internetten in de trein. Dat soort zaken trekken de smartphone-accu sneller leeg, maar de A56 is lekker zuinig.

Het opladen kan helaas niet draadloos, maar dat is een logische bezuiniging in een betaalbare smartphone. Opladen via de usb-c-kabel dus, die in de doos zit. De adapter dien je zelf te regelen. Het loont om een adapter te pakken of kopen die via het juiste protocol 45 watt of meer aan stroom levert. De Galaxy A45 kan namelijk laden met maximaal 45 watt. Dat is veel sneller dan de meeste andere Samsung-smartphones, waardoor de accu sneller vol is. In vergelijking met de concurrentie is 45 watt prima, maar niet bijzonder. Er zijn genoeg smartphones die 65 tot 100 watt aankunnen.

©Rens Blom

Camera's

Met de Galaxy A56 kun je mooie foto's schieten, vooral met de hoofdcamera van 50 megapixel. Die staat echt zijn mannetje. De groothoekcamera van 12 megapixel is minder goed, maar volstaat ook en legt een lekker wijd deel van de situatie vast. De macrocamera van 5 megapixel voegt naar onze mening weinig toe, maar zit ook niet in de weg. De A56 kan zoomen via de hoofdcamera, maar dan holt de kwaliteit wel achteruit.

De selfiecamera vinden we opvallend goed, wat een opsteker is voor wie graag selfies neemt of videogesprekken voert met zijn telefoon.

©Rens Blom

Van boven naar beneden: de hoofdcamera, groothoekcamera en een paar keer zoom.

Zes jaar updates

Een prettige gedachte bij de Galaxy A56 is dat Samsung zes jaar complete updates belooft. Je krijgt dus de komende jaren verschillende Android-upgrades en kunt ook zes jaar lang beveiligingsupdates verwachten. Erg netjes, gelet op de prijs van de telefoon.

©Rens Blom

Samsungs OneUI-softwareschil over Android heen is wat druk en wil héél graag dat je een Samsung-account aanmaakt. Dat is echter niet verplicht. OneUI biedt allerlei handigheidjes, waarvan een deel leunt op kunstmatige intelligentie (AI). Er valt veel te proberen.

Conclusie: Samsung Galaxy A56 kopen?

De Samsung Galaxy A56 is een typische smartphone voor het grote publiek. Hij laat geen steken vallen en blinkt eigenlijk ook nergens echt in uit. Het is gewoon een fijne smartphone met een goed scherm, lange accuduur en zes jaar updategarantie. Gelet op de straatprijs van circa 380 euro is de Galaxy A56 daarom een toestel met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.

Bij het kiezen van de ideale vaatwasser zijn er heel wat zaken om op te letten. Eén daarvan is de droogtechniek die wordt toegepast. Er zijn grofweg drie methodes: ventilatiedroging, condensdroging en drogen met zeoliet. In dit artikel leggen we uit wat elke techniek precies inhoudt.

Schoon én droog

Een vaatwasser moet natuurlijk in de eerste plaats zorgen voor blinkend schone vaat. Maar minstens zo belangrijk is hoe goed hij alles droogt, want niets is zo irritant als bij het uitruimen alsnog de theedoek tevoorschijn moeten halen. Blijft er water achter op borden of in glazen, dan loop je bovendien het risico op schimmelvorming – en dat is allesbehalve fris. Ben je toe aan een nieuwe vaatwasser? Let dan zeker ook op de gebruikte droogtechniek.

Vaatwassers met ventilatiedroogtechniek

Een veelgebruikte manier om de vaat te drogen, is door het water te laten verdampen. Dit wordt ook wel de ventilatiedroogtechniek genoemd. Sommige vaatwassers hebben een mechanische arm die de deur automatisch opent zodra het programma is afgelopen. Het warme vocht in de machine kan dan vanzelf ontsnappen. Je kunt de deur natuurlijk ook handmatig openen, maar doe dat dan wel meteen na afloop van het programma. Omdat zowel de vaat als het water dan nog warm zijn, verdampt het vocht sneller dan wanneer je langer wacht.

Deze methode is het meest milieuvriendelijk, maar heeft ook een nadeel: het kan vrij lang duren voordat alles echt droog is. En soms blijft er toch nog vocht achter, waardoor je alsnog naar die theedoek moet grijpen.

©VLADYSLAV LEHIR

Vaatwassers met condensdroogtechniek

Een andere mogelijkheid is een vaatwasser met condensdroogtechniek. Deze methode is vooral geschikt als je vaak glaswerk, aardewerk of roestvrij staal reinigt. De warme, vochtige lucht in de machine slaat daarbij neer op de koelere wanden van de binnenruimte. Het gecondenseerde water wordt opgevangen en vervolgens weggepompt.

Het nadeel van deze techniek is dat de vaat vaak nog niet helemaal droog is wanneer het programma klaar is. Een theedoek blijft dus onmisbaar. Wil je toch profiteren van dit betaalbare systeem? Combineer het dan met handmatige ventilatie: zet de deur na afloop even op een kier zodat de stoom sneller kan ontsnappen en de vaat beter nadroogt.

Vaatwassers met zeoliet: hoe werkt dat?

De beste droogtechniek van dit moment? Dat is zonder twijfel zeolietdroging. Zeoliet is een mineraal dat warmte afgeeft zodra het in aanraking komt met water. Gebruikers zijn vaak laaiend enthousiast: volgens velen is hun vaat nog nooit zó goed droog uit de machine gekomen. Of het nu om plastic bakjes, glazen of borden gaat – alles komt er kurkdroog uit, ongeacht waar het staat in de vaatwasser. Niet gek dus dat modellen met deze techniek steeds populairder worden en steeds meer gemeengoed worden. Ze zijn dan ook bij diverse webwinkels te vinden.

Maar hoe werkt het precies? Onder in de vaatwasser liggen speciale zeolietkorrels. Zodra het programma is afgelopen en het water is afgevoerd, komen de korrels in actie. Ze geven warmte af aan de binnenruimte, waardoor de vaat efficiënt wordt gedroogd. Handig: de korrels regenereren zichzelf na elke wasbeurt. Je hoeft ze dus nooit te vervangen. Bovendien is dit systeem ook nog eens bijzonder energiezuinig.