Mario op de iPhone: het is een bizarre gewaarwording. Nintendo heeft natuurlijk al een smartphonegame uitgebracht in de vorm van Miitomo (Pokémon GO was niet van Nintendo zelf), maar Mario’s eerste stappen op Apple’s platform voelen eigenlijk als de ‘echte’ introductie van Nintendo op ’s werelds meest populaire smartphone. De besnorde loodgieter laat in Super Mario Run een uitstekende indruk achter.

Laten we het onderwerp waar het halve internet over lijkt te vallen meteen bij de kraag vatten: je kunt drie levels gratis downloaden op je iPhone of iPad, voor de rest van de game betaal je tien euro. Dat zijn de meeste smartphonegamers niet gewend en vandaar dat je bijvoorbeeld in de App Store veel negatieve recensies leest. Apple doet niet aan demo’s, maar de gratis versie van Super Mario Run is precies dat. Smaakt het naar meer, dan betaal je eenmalig tien euro. Er zijn verder geen verborgen microtransacties, je hoeft niet nadat Mario drie keer dood is gegaan een dag te wachten of te betalen voor extra levens. Mogelijk brengt Nintendo nog extra (betaalde) content uit na verloop van tijd, maar daar is verder nog niets over bekend.

Voor dat tientje krijg je een goed gevuld pakket, al lijkt dat in eerste instantie ietwat tegen te vallen. De meeste ‘New Super Mario Bros.’-games bevatten acht werelden met elk vier levels, maar Super Mario Run heeft maar zes werelden, dus 24 levels in totaal. De gebruikelijke thema’s uit de Mario-games komen voorbij, van grasvlakten en spookhuizen tot Bowsers kastelen en luchtschepen. Thematisch zullen Mario-spelers niet worden verrast. Qua gameplay is het een heel ander verhaal.

©PXimport

Opnieuw leren platformen

Wat meteen opvalt is dat je als geoefende Mario-gamer opnieuw moet leren de platformgame te spelen. De gameplay laat zich het beste vergelijken met de Rayman-runners, waarbij het hoofdpersonage automatisch van links naar rechts loopt en je op je scherm moet tikken om hem te laten springen. Dat is in feite alles wat je doet in Mario Run: Mario laten springen. Dat Mario automatisch rent, betekent echt dat je je ervaringen uit de oude games af moet leren. Loop je een blokje of muntje voorbij, dan kun je die niet meer pakken, tenzij je het level opnieuw start. Het levert in het begin best wat frustratie op, vooral wanneer je met veel enthousiasme de vijf paarse muntjes die in elk level verstopt zitten wilt verzamelen.

Dan klikt er iets: de vijf muntjes in één ‘run’ verzamelen, daar zit ‘m nu juist de uitdaging in. Ja, je moet levels af en toe opnieuw starten, maar je leert de lay-out en de locatie van de speciale muntjes uit je hoofd en uiteindelijk lukt het je. Heb je de vijf paarse muntjes verzameld, dan kun je nog eens vijf speciale munten in het level verzamelen, en dan nóg eens. Ze zitten dan op andere plekken verstopt en zijn vaak een stuk moeilijker om te pakken te krijgen. Levels worden iets aangepast om het je nog lastiger te maken.

Doordat de muntjes steeds moeilijker te pakken zijn, begin je op typisch Nintendo-achtige manier vanzelf dankzij opgedane ervaring strategieën te bedenken. Mario springt automatisch over vijanden, maar als je precies op het juiste moment op een vijand landt, springt Mario hoger en kun je dat muntje wel binnenharken. Elk level begin je met twee ‘bellen’, die als je geraakt wordt Mario iets eerder in het level terugzetten. Op een gegeven moment besef je dat je die bel ook handmatig in kunt schakelen om zo een gemist muntje alsnog te pakken in plaats van het hele level nogmaals te doorlopen. Vloeren met pijltjes erop laten je achteruit springen, waardoor je op voorheen onmogelijk bereikbare plekken kunt komen. Met deze en meer ontdekte strategieën biedt de simpel ogende platformer ineens toch best veel diepgang.

Extra content

Het verzamelen van de speciale muntjes is echt de hoofdmoot van de game. Je speelt in een dik uur door alle levels heen, maar na een dag of vier intensief spelen hebben we nog maar een klein gedeelte van de speciale munten verzameld. Toch heeft Nintendo extra content in de game gestopt in de vorm van twee andere ‘modi’: Toad Rally en het bouwen van je eigen Mushroom Kingdom.

In Toad Rally race je tegen andere spelers en probeer je in een kort tijdsbestek zoveel mogelijk munten te verzamelen en dat zo stijlvol mogelijk te doen. Aan het einde wordt vergeleken wie de meeste muntjes heeft. Dat, gecombineerd met hoeveel Toads er hebben gejuicht voor je stijlvolle moves, bepaalt de winnaar. Win je, dan ontvang je een aantal Toads van je tegenstander die in je eigen Mushroom Kingdom komen wonen. Hier kun je huizen voor je Toads plaatsen, alsook heuvels, bloemen en andere decoraties en zelfs speciale objecten en gebouwen die extra’s opleveren, waaronder andere speelbare personages. Je koopt al die gebouwen en decoratie met munten die je verzamelt in de game.

De twee extra modi zijn bij lange na niet zo uitgediept als de hoofdmodus, maar geven de game een extra competitief en creatief element. Dat competitieve moet je wel in context plaatsen: je racet niet echt tegen andere spelers, maar tegen de ‘rank’ van die speler. Je rank wordt bepaald door hoeveel Toads je hebt verzameld. Heb je bijvoorbeeld tweehonderd Toads, dan kun je kiezen tussen een aantal tegenstanders die rond dezelfde aantal Toads hebben. Verlies je, dan verlies je ook Toads en gaat dus je rank naar beneden. Dit werkt in principe prima, maar het ligt aan je persoonlijke voorkeur of je dat allemaal de moeite waard vindt, alleen maar om je Mushroom Kingdom uit te breiden. Voor ons is dat laatste aspect van de game iets te minimalistisch om er lang door geboeid te blijven.

©PXimport

Conclusie

De game zelf staat op het gebied van gameplay en herspeelbaarheid echter als een huis. Waar we bij veel iPhone-games na een paar uur wel afhaken, blijven we dagelijks deze app openen om een paar levels te spelen. Dat is vooral te danken aan de solide gameplay, zoals je mag verwachten van een ervaren ontwikkelaar als Nintendo. Ondanks het welbekende uiterlijk van een moderne Mario-platformer die we inmiddels al kunnen dromen, biedt Super Mario Run een nieuwe manier van met Mario spelen, eentje die na wat gewenning minstens zo leuk is. Mario voelt zich ook op een iPhone helemaal thuis.

Veilig je telefoon ontgrendelen: wat is de beste methode? In dit artikel komen pincodes, vingerafdrukscans en gezichtsherkenning aan bod.

Voordelen van een wachtwoord, patroon of pincode

Wachtwoorden, patronen en pincodes zijn de oudste en in feite ook de simpelste vormen van identificatie. Belangrijk om te weten is dat de veiligheid afhankelijk is van de lengte van de code of het wachtwoord. Je hebt de veiligheid dus voor een groot deel zelf in de hand. Deze methode is altijd even betrouwbaar, omdat hij voor de veiligheid niet afhankelijk is van je de technologie in je telefoon. Bovendien verlies je de mogelijkheid om op deze manier in te loggen minder snel, omdat er geen sensoren of camera's zijn die stuk kunnen gaan.

©Supatman - stock.adobe.com

Nadelen van een wachtwoord of pincode

De nadelen van een wachtwoord liggen eigenlijk ook voor de hand. Iemand kan bijvoorbeeld stiekem over je schouder meekijken en toegang krijgen tot je telefoon. In theorie kan een hacker met je gegevens aan de haal. In de praktijk komt dat zelden voor, maar het hacken van je vinger of gezicht is in ieder geval helemaal onmogelijk. Toch was voor veel mensen gebruiksvriendelijkheid de reden om over te stappen naar een andere manier. Want iedere keer een code of wachtwoord invoeren duurt lang en begint op een gegeven moment vervelend te worden, vooral als je weet dat er snellere methodes beschikbaar zijn. Een patroon swipen gaat iets sneller, maar kost alsnog meer moeite dan andere manieren.

Vingerafdruk voor authenticatie: de voordelen

Inmiddels zijn vingerafdrukscanners op telefoons snel en reageren ze zonder al te veel problemen, zonder dat je je vinger exact op de juiste manier op de scanner hoeft te plaatsen. Doordat ze op een handige plek geplaatst zijn, ontgrendel je je smartphone min of meer zodra je het apparaat oppakt. Een goede scanner zorgt ervoor dat jij als enige je telefoon kunt unlocken.

©KOB

Vingerafdruk voor authenticatie: de nadelen

Iedereen die ooit een vingerafdrukscanner heeft gebruikt is bekend met het volgende: als je vinger nat is, of wanneer je er toevallig een snee of een pleister op zit, herkent de scanner het profiel van je vinger niet meer. Bij geavanceerdere scanners komt dit probleem minder vaak voor. Sowieso zijn verouderde en goedkopere sensoren lang niet altijd veilig. Ze zijn in het kort minder complex, waardoor ze minder lijnen registreren en je vingerafdruk niet heel nauwkeurig meten.

Voordelen van gezichtsherkenning voor ontgrendeling

Je smartphone ontgrendelen door gezichtsherkenning is de gebruiksvriendelijkste manier. Het enige wat je hoeft te doen, is naar je telefoon kijken. Kortom: het gaat automatisch en zonder dat je het in de gaten hebt. Smartphones die gebruikmaken van een 3D-scan zijn amper te misleiden en dus zeer betrouwbaar, maar alleen nieuwe (en dure) modellen zijn uitgerust met deze mogelijkheid. Let daar goed op wanneer je graag gebruikmaakt van gezichtsherkenning en op zoek bent naar een nieuwe telefoon.

©Khaletski Siarhei\goffkein.pro

Nadelen van gezichtsherkenning voor ontgrendeling

Oudere telefoons die te ontgrendelen zijn met een scan van je gezicht, zijn helaas niet heel veilig. Ze maken gebruik van een foto en vergelijken die met de 2D-scan die gemaakt wordt tijdens het ontgrendelen. In de eerste plaats is gebleken dat iemand anders met een gezicht dat veel op je lijkt de telefoon mogelijk ook kan ontgrendelen. Daarnaast is een foto van de bezitter van de telefoon soms genoeg om deze veiligheidsmethode te misleiden.

Conclusie: wat is het veiligst?

Een complex wachtwoord of lange pincode is nog altijd een veilige manier om je smartphone te vergrendelen. Als je een moderne telefoon hebt, is vingerafdrukherkenning ook erg veilig en bovendien een heel stuk gebruiksvriendelijker. Een geavanceerde scanner voor gezichtsherkenning is ook zeer betrouwbaar. Maar daarbij moet je er wel op letten dat jouw telefoon echt een 3D-scan van je gezicht maakt. De meeste smartphones kunnen dat niet. Denk er verder aan dat je niet meer kunt inloggen met een vingerafdruk of een gezichtsscan als bepaalde onderdelen van je telefoon niet meer functioneren. Daarom is het aangeraden om altijd te kiezen voor een lang wachtwoord of pincode als back-up.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar een energiezuinige bijverwarming die snel en efficiënt warmte levert? Dan is een keramische verwarming wel iets voor jou: die combineert moderne technologie met gebruiksgemak. Zoals de Philips 5000 Series CX5120/11 keramische verwarming. Wat zijn de praktijkervaringen van de testers van Review.nl? Lees hier hun bevindingen.

Ben je op zoek naar een snelle, slimme en veilige manier om je huis te verwarmen? Met deze krachtige keramische verwarming zit je binnen twee seconden al lekker warm! En het beste? Je bespaart tot wel 50% energie vergeleken met een gewone verwarmingsventilator. Via de handige Philips Air+-app heb je altijd en overal controle over je verwarming. Bovendien zorgt de 5-voudige veiligheidsbescherming ervoor dat je je nergens zorgen over hoeft te maken. Warmte, gemak én gemoedsrust – wat wil je nog meer? Testers van Review.nl mochten de Philips 5000 Series CX5120/11 gedurende een periode testen. Hier lees je hun bevindingen.

Het slanke, zwarte design van deze Philips verwarming past goed in een modern interieur. Met een hoogte van minder dan 60 centimeter is het apparaat compact genoeg om onder een bureau te plaatsen. "Door het slanke en zwarte design is deze verwarming overal te plaatsen", aldus Rob, één van de testers. Het apparaat is daarnaast licht van gewicht, wat het makkelijk maakt om hem van kamer naar kamer te verplaatsen wanneer nodig.

Snelle en effectieve verwarming

De CX5120/11 overtuigt met zijn krachtige verwarmingsprestaties. "Het apparaat verwarmt de kamer verrassend snel, wat ideaal is op koude dagen", schrijft GeertK, die de CX5120/11 een 8,0 geeft. De oscillerende voet zorgt voor een goede warmteverdeling in de ruimte. Rob is blij met het vermogen: "Hierdoor is het mogelijk om in een korte periode een fijne warmte te verspreiden". Daar is tester Cindyver het mee eens. Ook wordt gewaardeerd dat de keramische verwarming geen vieze geurtjes verspreidt.

De Philips 5000 Series CX5120/11 kan ook in een thuisnetwerk worden gebruikt, waardoor app-bediening ingesteld kan worden en een koppeling met Google Home en Alexa mogelijk is. Wel kan er nog iets worden verbeterd aan het proces voor het maken van een verbinding met het draadloze netwerk. Roberto073: "Het koppelen met de Air+ app verliep zonder gedoe, al bleef het wifi-icoontje wit in plaats van oranje, zoals de handleiding aangaf. Dat was echter geen probleem, want alles werkte naar behoren." AnneliesD hierover: "De installatie was even puzzelen omdat er verwezen werd naar het netwerk van Philips in plaats van ons thuis wifi-netwerk. Maar dit was zo gewijzigd in de app."

Slim en gebruiksvriendelijk

Een groot pluspunt is de bediening via de bijbehorende app. Hiermee kun je de verwarming op afstand bedienen en programma's instellen. 'Via deze app is het mogelijk om zelf een programma te maken wanneer, hoe laat en hoe warm de verwarming moet werken', licht een enthousiaste gebruiker toe. De Auto+ modus regelt de verwarming automatisch voor optimale energiebesparing. Het touchscreen op het apparaat zelf biedt een gebruiksvriendelijk alternatief voor de app-bediening.

Tester Har74 is blij met de slimme functies van de verwarming en de app: "In de kinderkamer is de verwarming een keer omgevallen, maar de app gaf meteen een melding dat het apparaat was omgevallen en automatisch was uitgeschakeld. "

Tester AnneliesD is blij met de CX5120/11: "Vooral met thuiswerken is het ideaal om één ruimte te verwarmen en de cv-installatie niet te hoeven gebruikenm. wat dus ook aanzienlijk scheelt in de kosten! "

Geschikt voor kleinere ruimtes

De verwarming is vooral effectief in kleinere ruimtes tot ongeveer 20 m². 'In mijn studeerkamer komt de verwarming tot zijn recht', schrijft een tester. Verschillende gebruikers zetten het apparaat specifiek in als bijverwarming voor een thuiswerkplek. Een minpunt van de Philips 5000 Series CX5120/11 is volgens Max546 de lengte van het snoer. "Zonder verlengsnoer kun je hem niet zomaar overal neerzetten", aldus de tester.

Tester Har74 merkt dat deze verwarming minder geschikt is voor grotere ruimtes, want volgens de specificaties is hij vooral geschikt voor kamers tot 20 m³. Ook vindt hij het jammer dat de verwarming niet in andere kleuren dan zwart verkrijgbaar is.

Conclusie

Met een gemiddelde score van 8,7 is de Philips 5000 Series CX5120/11 een overtuigende keuze voor wie op zoek is naar een slimme bijverwarming voor kleinere ruimtes. De combinatie van snelle warmte, app-bediening en energiezuinige werking maakt het een praktisch apparaat voor bijvoorbeeld een thuiswerkplek of slaapkamer. Het compacte formaat en stille werking zijn extra pluspunten. Enige minpunten zijn de relatief korte stroomkabel en het feit dat de temperatuurmeting bij het apparaat niet altijd overeenkomt met de werkelijke kamertemperatuur.