Mario op de iPhone: het is een bizarre gewaarwording. Nintendo heeft natuurlijk al een smartphonegame uitgebracht in de vorm van Miitomo (Pokémon GO was niet van Nintendo zelf), maar Mario’s eerste stappen op Apple’s platform voelen eigenlijk als de ‘echte’ introductie van Nintendo op ’s werelds meest populaire smartphone. De besnorde loodgieter laat in Super Mario Run een uitstekende indruk achter.

Laten we het onderwerp waar het halve internet over lijkt te vallen meteen bij de kraag vatten: je kunt drie levels gratis downloaden op je iPhone of iPad, voor de rest van de game betaal je tien euro. Dat zijn de meeste smartphonegamers niet gewend en vandaar dat je bijvoorbeeld in de App Store veel negatieve recensies leest. Apple doet niet aan demo’s, maar de gratis versie van Super Mario Run is precies dat. Smaakt het naar meer, dan betaal je eenmalig tien euro. Er zijn verder geen verborgen microtransacties, je hoeft niet nadat Mario drie keer dood is gegaan een dag te wachten of te betalen voor extra levens. Mogelijk brengt Nintendo nog extra (betaalde) content uit na verloop van tijd, maar daar is verder nog niets over bekend.

Voor dat tientje krijg je een goed gevuld pakket, al lijkt dat in eerste instantie ietwat tegen te vallen. De meeste ‘New Super Mario Bros.’-games bevatten acht werelden met elk vier levels, maar Super Mario Run heeft maar zes werelden, dus 24 levels in totaal. De gebruikelijke thema’s uit de Mario-games komen voorbij, van grasvlakten en spookhuizen tot Bowsers kastelen en luchtschepen. Thematisch zullen Mario-spelers niet worden verrast. Qua gameplay is het een heel ander verhaal.

©PXimport

Opnieuw leren platformen

Wat meteen opvalt is dat je als geoefende Mario-gamer opnieuw moet leren de platformgame te spelen. De gameplay laat zich het beste vergelijken met de Rayman-runners, waarbij het hoofdpersonage automatisch van links naar rechts loopt en je op je scherm moet tikken om hem te laten springen. Dat is in feite alles wat je doet in Mario Run: Mario laten springen. Dat Mario automatisch rent, betekent echt dat je je ervaringen uit de oude games af moet leren. Loop je een blokje of muntje voorbij, dan kun je die niet meer pakken, tenzij je het level opnieuw start. Het levert in het begin best wat frustratie op, vooral wanneer je met veel enthousiasme de vijf paarse muntjes die in elk level verstopt zitten wilt verzamelen.

Dan klikt er iets: de vijf muntjes in één ‘run’ verzamelen, daar zit ‘m nu juist de uitdaging in. Ja, je moet levels af en toe opnieuw starten, maar je leert de lay-out en de locatie van de speciale muntjes uit je hoofd en uiteindelijk lukt het je. Heb je de vijf paarse muntjes verzameld, dan kun je nog eens vijf speciale munten in het level verzamelen, en dan nóg eens. Ze zitten dan op andere plekken verstopt en zijn vaak een stuk moeilijker om te pakken te krijgen. Levels worden iets aangepast om het je nog lastiger te maken.

Doordat de muntjes steeds moeilijker te pakken zijn, begin je op typisch Nintendo-achtige manier vanzelf dankzij opgedane ervaring strategieën te bedenken. Mario springt automatisch over vijanden, maar als je precies op het juiste moment op een vijand landt, springt Mario hoger en kun je dat muntje wel binnenharken. Elk level begin je met twee ‘bellen’, die als je geraakt wordt Mario iets eerder in het level terugzetten. Op een gegeven moment besef je dat je die bel ook handmatig in kunt schakelen om zo een gemist muntje alsnog te pakken in plaats van het hele level nogmaals te doorlopen. Vloeren met pijltjes erop laten je achteruit springen, waardoor je op voorheen onmogelijk bereikbare plekken kunt komen. Met deze en meer ontdekte strategieën biedt de simpel ogende platformer ineens toch best veel diepgang.

Extra content

Het verzamelen van de speciale muntjes is echt de hoofdmoot van de game. Je speelt in een dik uur door alle levels heen, maar na een dag of vier intensief spelen hebben we nog maar een klein gedeelte van de speciale munten verzameld. Toch heeft Nintendo extra content in de game gestopt in de vorm van twee andere ‘modi’: Toad Rally en het bouwen van je eigen Mushroom Kingdom.

In Toad Rally race je tegen andere spelers en probeer je in een kort tijdsbestek zoveel mogelijk munten te verzamelen en dat zo stijlvol mogelijk te doen. Aan het einde wordt vergeleken wie de meeste muntjes heeft. Dat, gecombineerd met hoeveel Toads er hebben gejuicht voor je stijlvolle moves, bepaalt de winnaar. Win je, dan ontvang je een aantal Toads van je tegenstander die in je eigen Mushroom Kingdom komen wonen. Hier kun je huizen voor je Toads plaatsen, alsook heuvels, bloemen en andere decoraties en zelfs speciale objecten en gebouwen die extra’s opleveren, waaronder andere speelbare personages. Je koopt al die gebouwen en decoratie met munten die je verzamelt in de game.

De twee extra modi zijn bij lange na niet zo uitgediept als de hoofdmodus, maar geven de game een extra competitief en creatief element. Dat competitieve moet je wel in context plaatsen: je racet niet echt tegen andere spelers, maar tegen de ‘rank’ van die speler. Je rank wordt bepaald door hoeveel Toads je hebt verzameld. Heb je bijvoorbeeld tweehonderd Toads, dan kun je kiezen tussen een aantal tegenstanders die rond dezelfde aantal Toads hebben. Verlies je, dan verlies je ook Toads en gaat dus je rank naar beneden. Dit werkt in principe prima, maar het ligt aan je persoonlijke voorkeur of je dat allemaal de moeite waard vindt, alleen maar om je Mushroom Kingdom uit te breiden. Voor ons is dat laatste aspect van de game iets te minimalistisch om er lang door geboeid te blijven.

©PXimport

Conclusie

De game zelf staat op het gebied van gameplay en herspeelbaarheid echter als een huis. Waar we bij veel iPhone-games na een paar uur wel afhaken, blijven we dagelijks deze app openen om een paar levels te spelen. Dat is vooral te danken aan de solide gameplay, zoals je mag verwachten van een ervaren ontwikkelaar als Nintendo. Ondanks het welbekende uiterlijk van een moderne Mario-platformer die we inmiddels al kunnen dromen, biedt Super Mario Run een nieuwe manier van met Mario spelen, eentje die na wat gewenning minstens zo leuk is. Mario voelt zich ook op een iPhone helemaal thuis.

Met zijn elegante touchscreen, ruime kijkvenster en geïntegreerde verlichting is de Bosch Serie 6 Air Fryer een heuse blikvanger. Naast het oog willen je smaakpapillen natuurlijk ook wat. We voelden deze stijlvolle airfryer een aantal weken aan de tand. Lees hier onze ongezouten mening.

Dankzij een riante capaciteit van 7,2 liter is de Serie 6 Air Fryer (MAF671B1) geschikt voor gezinnen. Naast de airfryer zelf levert de Duitse fabrikant een grillrooster en vijf vleesspiesjes mee. Dit grillrooster komt ook van pas als je gerechten wilt 'stapelen'. Kortom, keukenprinsen en -prinsessen kunnen er alle kanten mee op. Na het uitpakken kan de kok van dienst er vrijwel meteen mee aan de slag. Je dient wel eerst even het handvat op het mandje te monteren, maar dat is vanwege het kliksysteem zo gepiept. De behuizing weegt nog geen 6 kilo, waardoor je deze airfryer van 30,9 × 31,4 × 38,8 centimeter relatief makkelijk meeneemt, mocht dat nodig zijn.

©Maikel Dijkhuizen

Kookinstellingen kiezen

Het touchscreen bevat duidelijke pictogrammen voor patat, kip, vlees, vis, groente, gebak en brood. Daarnaast is er een warmhoudfunctie. Zodra je op een van de pictogrammen tikt, selecteert het apparaat de bijbehorende temperatuur en kooktijd. Het kan eigenlijk niet misgaan. Vanzelfsprekend pas je deze automatische instellingen naar eigen inzicht aan. Gebruik hiervoor de plus- en minknoppen. Kies hierbij tussen een temperatuur van minimaal 40 en maximaal 200 graden Celsius. Dat gaat in stapjes van vijf graden. Het opgegeven uitgangsvermogen bedraagt 1800 watt. Wanneer er een kookprogramma is gestart, komt het geluidsniveau uit op zo'n 63 decibel. Dat valt erg mee, zodat je in de keuken gelukkig nog gewoon een gesprek kunt voeren.

©Maikel Dijkhuizen

Eten bereiden

Op de bodem van het mandje bevindt zich een uitneembaar rooster. Hierop plaats je rechtstreeks een flinke lading friet, snacks of groente. Voor het bereiden van vlees kun je eventueel ook het bijgesloten grillrooster gebruiken. Een minpunt is het ietwat stroeve sluitsysteem voor het mandje. De onderzijde bevat weliswaar antislipvoetjes, maar het apparaat glijdt evengoed (te) makkelijk over het keukenblad. Hierdoor is het noodzakelijk om de achterkant van de behuizing met één hand tegen te houden als je het mandje in het apparaat duwt. Zeker wanneer het apparaat al warm is, is dat niet zo prettig.

Dankzij het kijkvenster houd je de voortgang van het gerecht nauwlettend in de gaten. Tik je op het pictogram met het lampje, dan gaat de verlichting ongeveer tien seconden branden. Voor diverse kookprogramma's activeert de Serie 6 Air Fryer (MAF671B1) het zogeheten Shake-alarm. Je hoort dan om de zoveel minuten een piepend geluid. Na het schudden van het mandje gaat het kookproces weer verder.

©Maikel Dijkhuizen

Knapperige gerechten

Net als de meeste airfryers heeft ook dit exemplaar boven in de behuizing een verwarmingselement en ventilator. Deze fan blaast de hete lucht omlaag. Volgens de fabrikant heeft deze airfryer voldoende power om vijf porties friet klaar te maken. Dat blijkt ook in de praktijk. Het bereiden van 750 gram patat is bijvoorbeeld geen enkel probleem. Leg daarnaast gerust tien kroketten in de mand, want ze worden stuk voor stuk warm. Bosch claimt dat je gerechten zonder voorverwarmen kunt klaarmaken, maar neem deze belofte met een flinke korrel zout. Voor een knapperig resultaat is het namelijk wel degelijk nodig om de airfryer voor te verwarmen. Daarnaast is goed schudden essentieel, anders worden de frietjes niet gelijkmatig gaar.

Verder zien we een verschil in kleur, maar gelukkig smaken ook de ietwat bleke patatjes prima. Na de maaltijd ben je weinig tijd kwijt met schoonmaken. De gladde buitenkant bevat geen knoppen die uitsteken, waardoor je de behuizing vlot kunt afnemen. Verder zijn alle losse onderdelen vaatwasserbestendig. Was je het mandje handmatig af, dan belandt er soms wel wat water of sop in de loze ruimte van het kijkvenster. Dit kijkvenster bestaat namelijk uit twee 'plaatjes' van transparante kunststof. Overigens trekt dat vocht snel weg.

©Maikel Dijkhuizen

©Maikel Dijkhuizen

Bosch Serie 6 Air Fryer kopen?

De Bosch Serie 6 Air Fryer heeft een goede prijs-kwaliteitverhouding. Merken als Ninja, Inventum en Tefal produceren weliswaar vergelijkbare airfryers tegen een iets lagere aanschafprijs, maar toch vinden we de adviesprijs van 169,99 euro gerechtvaardigd. Dit apparaat beschikt tenslotte over enkele extra's die veel andere producten niet hebben. Zo volg je met het kijkvenster en de verlichting het kookproces op de voet. Bovendien maak je de airfryer inclusief alle accessoires binnen mum van tijd schoon. Ook niet onbelangrijk; de gerechten smaken prima! Jammer genoeg levert Bosch geen fysiek receptenboek mee.

Het is september, en dat betekent dat de nazomer ten einde loopt. Het licht wordt zachter, de avonden koeler en veel planten maken zich klaar voor de herfst. Dit is de maand om nog nieuw groen te planten, vaste planten te verjongen en hagen bij te knippen. Ook het gazon, de moestuin en de vijver vragen nu aandacht. Met een paar gerichte klussen zorg je dat je tuin gezond de herfst en winter ingaat.

Lees ook: Van januari tot en met december: dit doe je elke maand in de tuin

Dit kun je zaaien en planten in september

In september kan er nog veel de grond in. Bosanemonen, herfst- en winterakonieten en cyclamen doen het goed wanneer je ze nu plant, net als groenblijvers die de tuin ook in de koude maanden kleur geven. Koop je een boom, let er dan op dat het blad nog stevig en fris oogt. Een boompje dat al kaal aan het worden is, kun je beter niet planten.
Wie volgend voorjaar een bloemenzee wil, zaait in deze periode korenbloemen, goudsbloemen en klaprozen. Ook vaste planten die al jaren op dezelfde plek staan, kun je nu delen om ze te verjongen. Wil je een groenblijver verplaatsen, dan is dit de juiste tijd: de grond is nog warm genoeg voor de wortels om zich goed te herstellen.

©Leika production

Haal de snoeischaar maar tevoorschijn

Veel planten kun je nu nog een knipbeurt geven. Begin bij kuipplanten die buiten staan, want snoeiwonden genezen beter in de buitenlucht. Ook hagen kun je in september mooi in vorm brengen. Werk van onder naar boven en knip ze licht taps toe, zodat ook de onderste takken voldoende licht krijgen. Geef daarna wat compost zodat de haag sterk de winter ingaat.
Lavendel kort je ongeveer tien centimeter in, de Japanse wijnbes die vrucht heeft gedragen knip je helemaal terug en hortensia's ontdoe je van de stugge bloemen. Bij bomen en struiken verwijder je aangetast blad. Daarnaast is het slim om wekelijks uitgebloeide bloemen van dahlia's, rozen en andere zomerbloeiers weg te knippen. Zo blijft de tuin verzorgd en verklein je de kans op ziektes.

©SKT Studio

Lees ook: Welke snoeischaar voor welke tuinklus?

Planten en gras in september

Sommige planten hebben juist nu extra zorg nodig. Camelia's en rododendrons vormen in september hun knoppen voor volgend jaar en hebben daarom voldoende water nodig. Tweejarige planten zoals vingerhoedskruid kun je verplaatsen naar een nieuwe plek in je tuin. Hoge bloeiers als zonnebloemen, dahlia's en herfstasters geef je steun, zodat ze niet bezwijken onder de eerste herfststormen.
Het gazon vraagt een andere aanpak dan in de zomer. Maai het gras wat hoger en zaai waar nodig bij. Verticuteer eerst om mos en dood gras te verwijderen. Kies een zaadmengsel dat past bij zon of schaduw, afhankelijk van de ligging van je tuin. Heb je in augustus niet bemest, dan is dit hét moment om dat alsnog te doen. Vul kuilen aan en houd je terras vrij van onkruid en mos.

Werk in de moestuin

Ook in de moestuin valt er nog genoeg te doen. Boontjes moeten tijdig worden geplukt om taaie peulen te voorkomen. Tomaten die nog groen zijn leg je op een zonnige plek zodat ze verder kunnen rijpen. September is ook de maand van de appel- en perenoogst. Maak er compote, sap of een taart van, of bewaar ze op een koele plek. Verder kun je winterpostelein en raapstelen zaaien, zodat je later in het seizoen nog kunt oogsten.