Een VPN belooft je veilig en anoniem te laten internetten, wat om uiteenlopende redenen fijn en belangrijk is. Als je je internetverkeer in handen legt van een VPN-aanbieder, is vertrouwen essentieel. Waar moet je op letten als je een betrouwbare VPN wil vinden, en welke vielen er in het verleden door de mand?

Met een VPN (virtual private network) versleutel je je internetverbinding en creëer je als het ware een digitale tunnel die pottenkijkers buitenhoudt. Van je internetprovider tot potentiële hackers en opsporingsdiensten aan toe, een goede VPN laat niemand meekijken. Zelfs de aanbieder van de VPN-dienst niet. Want met een zogeheten no-log-beleid bewaren de servers geen gebruikersgegevens en kan de VPN-partij er dus ook niet bij. 

Een no-log-beleid is belangrijk, omdat het betekent dat jouw internetgegevens nergens worden opgeslagen. En dus valt er niets te hacken, over te dragen of in beslag te nemen. Met name overheidsinstanties doen regelmatig opvraagverzoeken of in het buitenlands zelfs invallen om servers met VPN-data op te eisen. In Nederland en veel andere landen mogen opsporingsdiensten alleen om gebruikersgegevens vragen als de rechter hier toestemming voor geeft. Waarbij gezegd moet worden dat in veel welvarende landen de opsporingsdiensten alleen opvraagverzoeken doen om de rotte appels aan te pakken. Bijvoorbeeld mensen die een VPN misbruiken voor het verspreiden van (kinder)porno of terrorisme. 

Maar wat als je je VPN-verbinding alleen gebruikt omdat je anoniem wilt internetten? Dan blijkt het vinden van een betrouwbare VPN nog knap lastig. Want veel partijen beloven een no-log-beleid, maar de werkelijkheid wijst anders uit. Een VPN is niets zonder de achterliggende techniek, maar valt of staat tegelijkertijd met de ethische keuzes van de aanbieder. Die keuzes hangen samen met het vertrouwen in een VPN. En vertrouwen is essentieel in een dienst die belooft jouw privacygevoelige internetverkeer te anonimiseren.

Liegen over no-log-beleid en andere schimmige zaken

De uitdrukking ‘vertrouwen komt te voet en gaat per paard’ blijkt dan ook zeer toepasbaar op een VPN. VPN-aanbieders overtuigen geïnteresseerden met anonimiteit, snelle servers en veel functies. Maar als de servers te traag blijken om Netflix in Full HD te streamen, stapt een deel van de gebruikers op. En als een beloofde functie als een ingebouwde adblocker tegenvalt, ruilen sommige mensen de ene VPN-dienst ook in voor een andere. 

Blijkt een VPN met een no-log-beleid stiekem allemaal gegevens bij te houden en aan opsporingsdiensten te overhandigen, dan kelderen de gebruikersaantallen en volgen er rechtszaken met reputatieschade tot gevolg. De gemiddelde VPN-aanbieder kan na zo’n misstap het faillissement aanvragen. Toch weerhoudt het er VPN-bedrijven al jaren niet van om gebruikers voor te liegen. 

IPVanish claimde jarenlang een no-log-beleid te voeren, maar viel in 2016 door de mand bij een rechtszaak. De VPN-aanbieder had de volledige gebruikersgegevens van een vermeende pedofiel aan de autoriteiten overhandigd, iets wat helemaal niet zou kunnen bij een no-log-beleid. Ophef volgde, ook toen een jaar later bleek dat het grotere PureVPN er dezelfde praktijken op nahield. Het beloofde no-log-beleid bleek niet te bestaan, want PureVPN verstrekte de FBI alle informatie over een klant die van een zwaar misdrijf beschuldigd werd. 

Nadat gebruikers de dienst de rug toekeerden, probeerde PureVPN de schade te beperken door een onafhankelijke audit te laten uitvoeren. Hoewel die bewees dat de VPN-dienst (weer) een no-log-beleid voerde, geloofden veel mensen PureVPN niet meer. HideMyAss, een andere en kleinere VPN-aanbieder, werd eveneens gesnapt op het stiekem bijhouden van logs.

©PXimport

Over de betrouwbaarheid van Private Internet Access (PIA) kan gediscussieerd worden. Jarenlang was de Amerikaanse VPN te vertrouwen. Twee keer gaf de VPN-aanbieder in Amerikaanse rechtsbanken – onder ede – aan dat het een no-log-beleid voerde en dus geen gebruikersgegevens kon overhandigen.

Maar in 2019 werd PIA verkocht aan Kape Technologies, een Israëlisch bedrijf dat eerder als Crossrider door het leven ging. Crossrider verkocht adware en malware, zo bleek uit onderzoek van antivirusbedrijven Symantec en Malwarebytes. 

Crossrider veranderde zijn naam, nam de Roemeense VPN CyberGhost en Duitse VPN ZenMate over en kocht dus ook PIA. Directeuren van Kape Technologies worden door onder meer Forbes gelinkt aan Israëlische opsporingsdiensten. PIA claimt nog even veilig te zijn als voor de overname, maar lang niet iedereen gelooft dat meer.

Betrouwbaarheid van Nederlandse VPN's

Onbetrouwbare en dubieuze VPN’s zijn er dus genoeg, allemaal uit het buitenland. Zijn Nederlandse VPN-aanbieders dan wél te vertrouwen? Dat is lastig te zeggen. De Nederlandse privacywetgeving is zorgvuldig, maar verplicht VPN-bedrijven wel om mee te werken aan overheidsverzoeken als de rechter hier toestemming voor heeft gegeven. 

Als een VPN-aanbieder gegevens bijhoudt en een opsporingsdienst gegevens van een gebruiker wil hebben, moeten die dus overhandigd worden. Uit privacy-oogpunt is het dus prettiger als de Nederlandse VPN-partij een no-log-beleid hanteert. De twee bekendste Nederlandse VPN-aanbieders zijn Goose VPN en VPN Nederland. 

Beide claimen een no-log-beleid te hanteren. Of dat echt het geval is, kunnen we niet zeggen. Voor zover wij weten zijn er namelijk nog geen onafhankelijke audits uitgevoerd die de claims bevestigen of ontkrachten. En we hebben ook geen rechtszaken of invallen kunnen vinden die aantonen dat de VPN-partijen echt geen gebruikersgegevens opslaan. 

©PXimport

Het lijkt er dus sterk op dat je de bedrijven op hun blauwe ogen moet geloven. En of je dat moet willen? Beide partijen zijn nogal summier met het delen van informatie over hun no-log-beleid. Goose VPN meldt: ‘wij hanteren echter een no-log-beleid en bewaren geen data op onze servers.’ 

Bij VPN Nederland valt op moment van schrijven enkel te lezen dat de dienst ‘log vrij’ is. Wie absolute privacy belangrijk vindt, kan beter kijken naar een VPN-aanbieder met duidelijkere informatie, onafhankelijke audits en een vestigingsland dat niets met Europa of de Verenigde Staten te maken heeft.

Bewezen betrouwbare VPN's

Hoewel er op moment van schrijven dus geen aanwijzingen zijn dat Nederlandse VPN’s niet te vertrouwen zijn, is er ook geen bewijs dat ze wel te vertrouwen zijn. Gelukkig zijn er buitenlandse VPN’s die zichzelf inmiddels wel bewezen hebben. Zo is NordVPN in 2019 en 2020 geverifieerd door accountancykantoor PwC, dat via audits heeft vastgesteld dat de VPN-dienst inderdaad geen logs bijhoudt. 

Een ongeplande praktijktest vond in 2018 plaats. Een Finse server van NordVPN werd toen gehackt via een kwetsbaarheid in het systeem van het (gehuurde) datacenter. De hacker of hackers konden echter geen noemenswaardige schade aanrichten. Omdat NordVPN een no-log-beleid voert, waren de servers leeg. En omdat bij het leggen van de VPN-verbinding geen gebruikersnaam en/of wachtwoord verstuurd worden, is die informatie ook niet in handen gekomen van de hacker(s). Ook prettig: omdat NordVPN gevestigd is in Panama, hoeft het bedrijf zich niet aan de Amerikaanse en Europese privacywetten te houden.

ProtonVPN is gevestigd in Zwitserland, dat eveneens hele strenge privacywetgeving heeft. De datacenters van de VPN-aanbieder staan in een voormalige bunker, duizend meter onder de Alpen. ProtonVPN gebruikt opensource-software die onder meer door Mozilla geverifieerd is op het beloofde no-log-beleid. Interessant is dat ProtonVPN een van de weinige betrouwbare VPN’s is met een gratis versie. Die is wel beperkt qua functies en snelheid en daarmee vooral bedoeld om je kennis te laten maken met de dienst. En je er dus van te overtuigen een betaald abonnement te nemen.

©PXimport

Een opvallende VPN is ExpressVPN. Deze populaire VPN-dienst wil namelijk niet vertellen wie de eigenaar is of eigenaren zijn, en waar die gevestigd zijn. Een woordvoerder zegt tegen de website Slate dat de VPN-dienst daar geen uitspraken over doet om de anonimiteit van zijn gebruikers te kunnen waarderen. De redenatie is interessant: als niemand weet wie er achter ExpressVPN zit en waar die persoon of personen zich ophouden, kan een overheidsinstantie ook geen druk uitoefenen om data te verkrijgen. 

ExpressVPN claimt namelijk stellig dat het een no-log-beleid hanteert. En die claim lijkt te kloppen. Er zijn in de afgelopen jaren twee onafhankelijke audits uitgevoerd om het no-log-beleid van de VPN-dienst te controleren. Accountancykantoor PwC – een van de beste auditers ter wereld – kon niets vinden en deelde daarom een positieve score uit. Het gerenommeerde Duitse beveiligingsbedrijf Cure53 nam ExpressVPN ook onder de loep en concludeerde eveneens dat de VPN-dienst geen logs registreert. 

De Turkse opsporingsdiensten namen toch het zekere voor het onzekere toen ze in 2017 de gegevens van een Turkse ExpressVPN-gebruiker wilde hebben. De dienst gaf meermaals aan de autoriteiten niet te kunnen helpen, waarna de politie een Turks datacenter binnenviel en een ExpressVPN-server meenam. ExpressVPN reageerde boos maar zelfverzekerd: die server bevat geen gebruikersinformatie. De Turkse autoriteiten gaven dat na uitvoerig onderzoek toe. Het gebeurt niet vaak dat autoriteiten zonder toestemming een VPN-server in beslag nemen. Dat de server ‘leeg’ was, is een opsteker voor de reputatie van ExpressVPN.

©PXimport

Concurrerende VPN-diensten zijn minder blij met de populariteit van de grote spelers en proberen ze uit de tent te lokken. Zo zegt de directeur van AnchorFree, dat Hotspot Shield VPN uitgeeft, in een interview met Slate dat hij vermoedt dat de basis van ExpressVPN in China ligt. Hij geeft geen bewijs voor die claim. 

ExpressVPN is financieel en juridisch gevestigd op de Britse Maagdeneilanden vanwege de privacywetgeving en anonimiteit voor de eigenaren. De VPN-dienst ontkent iets met China te maken hebben, maar kan dat niet bewijzen omdat het als gezegd zijn ware identiteit verborgen houdt. De worsteling van ExpressVPN is exemplarisch voor de geheimzinnigheid rondom sommige VPN-aanbieders. Ze garanderen maximale anonimiteit, maar verschuilen zichzelf (daarom) ook in de schaduw.

Maak je eigen VPN

In plaats van betalen voor een VPN-dienst waar je op moet vertrouwen, kun je ook zelf een VPN maken. Bijvoorbeeld door OpenVPN te installeren bovenop Unraid, een flexibel besturingssysteem voor onder meer je thuisserver. Zo weet je vrijwel zeker dat er niemand meekijkt en hoef je ook geen maandelijks bedrag te betalen aan een VPN-aanbieder. 

Als je al gebruikmaakt van Unraid, kun je op deze manier ook bij je lokale Unraid-web-apps. Als dit je het proberen waard vindt, lees dan de volgende artikelen:

Unraid installeren op je eigen thuisserver

Eigen VPN-server maken met OpenVPN en Unraid

Toch liever een kant-en-klare VPN proberen? Vorig jaar vergeleken we nog 14 VPN's met elkaar. De resultaten daarvan vind je in dit artikel.

Met de Dyson V16 Piston Animal kun je draadloos stofzuigen én dweilen, mits je het dweilopzetstuk er ook bij koopt. Dyson mikt met deze steelstofzuiger op huishoudens met dieren, maar de antiklitborstels blijken ook handig om lange menselijke haren op te zuigen. Een review van deze twee-in-één-gadget.

Dyson staat bekend om zijn premium apparatuur met stevige prijzen, en dat is bij de V16 Piston Animal niet anders. De stofzuiger heeft een adviesprijs van 849 euro. Wil je daar ook de Submarine-dweilborstel bij, dan ben je in totaal bijna 1000 euro kwijt. Dyson kennende zullen deze prijzen binnen een jaar wel enigszins dalen, waardoor de V16 Piston Animal een betere prijs-kwaliteitverhouding krijgt.

Verbeterd ontwerp

Het ontwerp van de stofzuiger steekt goed in elkaar. De kunststof behuizing voelt degelijk aan en heeft een matzwarte afwerking, wat wij persoonlijk mooier vinden dan het grijs van voorgaande Dyson-stofzuigers. De verwijderbare batterij aan de onderkant blijft een goede zet, net als het lcd-schermpje in je gezichtsveld. Op dit scherm zie je hoelang je nog kunt stofzuigen (of dweilen) en via grafieken welk soort vuil je opzuigt.

©Rens Blom

Het is fijn dat je het HEPA-filter aan de achterzijde van de stofzuiger kunt losdraaien om hem te wassen. Zo blijft de stofzuiger op de lange termijn zelf zo schoon mogelijk.

©Rens Blom

Een prettige verbetering in de V16 Piston Animal ten opzichte van vorige geteste Dyson-modellen is het stofreservoir. De draadloze steelstofzuiger heeft een opvangbak van 1,3 liter. Door een hendeltje te gebruiken, pers je het opgezogen vuil samen en raakt het stofreservoir minder snel vol. Wanneer je het stofreservoir boven je vuilnisbak leegt, valt de inhoud netjes naar beneden. Bij andere geteste Dyson-stofzuigers wil het vuil door de kracht van het geopende stofreservoir nog weleens in een cirkel omlaag dwarrelen, waardoor een deel buiten je vuilnisbak belandt. Het is goed om te zien dat Dyson hiervan heeft geleerd.

©Rens Blom

Haren opzuigen

Effectieve stofzuigers bouwen doet Dyson al jaren, en daar vormt de V16 Piston Animal geen uitzondering op. De ster van de show is een nieuwe brede zuigmond met een speciale structuur om lange haren op te zuigen zonder dat ze vastklitten in de bewegende onderdelen van het mondstuk. Dat mondstuk werkt als een trein, hebben we de afgelopen vier weken gemerkt in een huishouden met twee verharende katten, een nog erger verharende oppashond én een vriendin met lang haar. De V16 Piston Animal zuigt de complete vloer schoon, waarbij delen van kattenbakkorrels, broodkruimels, ander vuil en dus al die haren soepel de stofzuiger in verdwijnen. Dat is best een prettig aanzicht, zeker dankzij het ingebouwde laserlicht dat een deel van je vloer groen laat oplichten om beter te zien wat je opzuigt.

©Rens Blom

Slim aan die vernieuwde brede zuigmond is dat hij werkt op harde vloeren én tapijt of een kleed. De stofzuiger past zijn manier van zuigen aan als hij een andere ondergrond detecteert. Je kunt in één moeite dus je hele kamer stofzuigen, wat een fijne manier van werken is die past bij de hoge prijs van de stofzuiger.

Dyson levert de V16 Piston Animal met drie extra opzetstukken. Een langere, smallere zuigmond tovert de stofzuiger om tot een flinke kruimeldief, terwijl de twee-in-één-zuigmond bedoeld is voor tafels, traptreden en andere kleine oppervlakken. Het meest interessant vinden we een kleine zuigmond met dezelfde antiklitconstructie als de grote zuigmond. Deze kleine zuigmond leent zich goed om de bank, stoelen en je matras te stofzuigen.

©Rens Blom

De Dyson V16 Piston Animal heeft drie zuigmodi: de zuinige ecostand, de automatische stand en de boost-modus voor maximale zuigkracht. De automatische stand is het nuttigst, want die schakelt automatisch naar boost zodra hij veel vuil tegenkomt. Wij konden de stofzuiger zo'n 60 minuten gebruiken op de automatische stand. De accu opladen duurt grofweg vierenhalf uur.

Dweilen vraagt om versie 3

Voor 149 euro extra koop je de V16 Piston Animal met een dweilmond, door Dyson de Submarine 2.0 genoemd. Dat komt omdat er al een dweil met Submarine 1.0-techniek is, die overigens niet werkt met de V16 Piston Animal. Andersom kun je de 2.0-dweil niet gebruiken met vorige Dyson-apparaten. Makkelijk upgraden of uitwisselen zit er dus niet in.

©Rens Blom

Over de 1.0-dweil waren we niet heel enthousiast, en hoewel de 2.0-versie beter is, blijft het dweilen wat wiebelig en krijgen we snel strepen. De waterbak legen is wel eenvoudiger. Al met al een prima gadget om de vloer even op te frissen, maar een serieuze dweil biedt nog steeds beter resultaat.

©Rens Blom

Conclusie: Dyson V16 Piston Animal kopen?

De Dyson V16 Piston Animal is een krachtige en complete steelstofzuiger voor mensen met huisdieren en/of lange haren. De stevige prijs is begrijpelijk, maar niet mals. Dat kan wachten op een aanbieding de moeite waard kan maken. De optionele dweilmond à 149 euro weet ons niet helemaal te overtuigen.

JBL breidt zijn Junior-serie uit met de JBL Junior FREE, de eerste open-ear koptelefoon van het merk die speciaal is ontworpen voor kinderen. Het model combineert een open ontwerp met ouderlijk toezicht via een app en een maximale geluidssterkte van 85 decibel, zodat kinderen veilig kunnen luisteren zonder volledig afgesloten te zijn van hun omgeving.

De Junior FREE maakt gebruik van JBL's OpenSound-technologie, waarbij geluid via luchttrillingen naar het oor wordt geleid zonder de gehoorgang af te sluiten. Daardoor horen kinderen nog wat er om hen heen gebeurt, wat handig is tijdens huiswerk of onderweg. Tegelijkertijd beperkt de ingebouwde JBL Safe Sound-functie het volume tot 85 decibel, een niveau dat als veilig wordt beschouwd voor jonge oren. Ouders kunnen via de JBL Headphones-app het volume en de luistertijd in real-time volgen, en krijgen dagelijkse of wekelijkse rapporten over gebruik en geluidsblootstelling.

Het ontwerp is afgestemd op kinderen: lichtgewicht, flexibel en gemaakt van zacht siliconenmateriaal. De open-ear constructie rust op het oor in plaats van erin, wat volgens JBL extra comfort biedt bij langdurig gebruik. De grotere knoppen maken de bediening eenvoudig, en de spatwaterdichte behuizing (IPX4) moet de koptelefoon bestand maken tegen dagelijkse ongelukjes. De batterij houdt het tot tien uur vol, en met tien minuten opladen komt daar nog eens drie uur bij.

JBL heeft ook gedacht aan speelse details. De verpakking kan worden omgevormd tot een telefoonstandaard en in de doos zitten stickers waarmee kinderen hun koptelefoon kunnen versieren.

©JBL

De JBL Junior FREE is vanaf november verkrijgbaar in paars, turquoise en perzik. De adviesprijs is 69,99 euro.