Onlangs heeft AMD de nieuwe Ryzen 7000-serie processors uitgebracht, oftewel Zen 4. De lancering van deze processors gaat echter gepaard met de nodige veranderingen van het onderliggende platform, plus een paar serieuze uitdagingen waarover je moet nadenken voordat je een nieuw systeem bouwt met deze componenten. ID.nl praat je bij.

Na een decennium waarin Intel feitelijks niets hoefde te doen dan zijn product elk jaar een klein beetje sneller te maken – ze waren jarenlang feitelijk de enige partij die relevante desktopprocessors konden maken – was er enkele jaren terug opeens weer concurrentie in de vorm van de AMD Ryzen. 

De introductie van Zen 3 eind 2020, in de vorm van Ryzen 5000-serie processors, was een tweede omslagpunt: AMD ging van Intel bijgebeend te hebben naar Intel ingehaald te hebben. Wat volgde waren twee jaren van stevige concurrentie, waarin ook Intel weer enorme stappen is gaan zetten. Het resultaat is dat we vandaag de dag processors op de markt hebben die vele malen krachtiger zijn dan nog maar enkele jaren terug. En je hebt echt wat te kiezen bij zowel AMD als Intel. 

Beide titanen zijn inmiddels alweer beland bij een nieuwe generatie uit, waarmee de concurrentie een nieuwe fase in gaat. In dit artikel kijken we naar de AMD Ryzen 7000-serie processors (de 6000-serie betreft alleen laptopprocessors. 

Elke nieuwe generatie processors brengt wat nieuwe randzaken met zich mee, maar in het geval van deze nieuwe Ryzen 7000-cpu’s komt er iets meer bij kijken. Voor het eerst sinds de introductie van AMD Ryzen stapt AMD over op een geheel nieuw platform: AM5. Een nieuwe socket betekent dat je sowieso een nieuw moederbord nodig hebt. En omdat AMD ook de overstap maakt van DDR4 naar DDR5, heb je ook nieuw geheugen nodig. Deze processors zijn dus niet iets wat je even in je huidige systeem kunt toevoegen, ze zijn vooral een overweging als je op het punt staat een compleet nieuwe pc te bouwen. 

Zen 4-architectuur 

De basis van de chips is de vierde generatie Zen-architectuur. Het idee erachter is het maken van snellere en efficiëntere chips: bij een gelijke kloksnelheid verzetten ze meer werk dan de vorige generatie en ze verzetten meer werk bij een vergelijkbaar energieverbruik. Een deel van die winst wordt behaald door het nieuwe 5nm-procedé uit de fabrieken van TSMC. 

Een van de grote verbeteringen op het gebied van mogelijkheden is de stap naar PCI Express gen 5 en een toegenomen aantal ‘lanes’, wat inhoudt dat dit de eerste processors zijn die in staat zullen zijn om gelijktijdig een PCIe5.0-videokaart en een PCIe5.0-ssd volop te gebruiken. Een niet onbelangrijke kanttekening hierbij: die twee producten bestaan nog helemaal niet en zijn daarmee vooral toekomstmuziek. Echter AMD’s toezegging om het AM5-platform tot minimaal 2025 te blijven gebruiken, geeft wel aan dat wanneer je vandaag instapt, dat je in de toekomst zonder moeite wél een simpele cpu-upgrade moet kunnen uitvoeren. 

Een even grote verandering is de toevoeging van geïntegreerde graphics in elk van deze Zen 4-chips. Bij de voorgangers had je altijd een losse videokaart nodig, en vooral tijdens de coronacrisis waren die vaak niet leverbaar of extreem duur. Met een geïntegreerde gpu kun je niet direct gamen, maar het maakt deze nieuwe processors wel een optie wanneer je wél de cpu-rekenkracht van deze chips wilt gebruiken, maar verder niet de grafische rekenkracht van een losse gpu nodig hebt. 

AMD brengt als eerste vier hoger gepositioneerde modellen op de markt. 

Het nieuwe aanbod 

Zoals vaker lanceert AMD eerst de hoger gepositioneerde modellen, de goedkopere modellen volgen dan later in het jaar. Het aanbod nu bevat vier modellen. De laagst gepositioneerde van de vier is de AMD Ryzen 5 7600X, een cpu met 6 cores en 12 threads met een boostkloksnelheid van 5,3 GHz en een TDP van 105 watt. Met 365 euro nestelt hij zich stevig in de middenklasse van alle processors, naast de Intel Core i5-12600K. 

Erboven zit de AMD Ryzen 7 7700X, een cpu met 8 cores en 16 threads met een boostkloksnelheid van 5,4 GHz, eveneens een TDP van 105 watt, en met een prijs van circa 489 euro. De tegenhanger van de Intel Core i7-serie dus. 

Het meest interessant, op dit moment althans en we leggen zo uit waarom, zijn de Ryzen 9-processors. Je hebt de Ryzen 9 7900X, 12 cores en 24 threads met een boostkloksnelheid van 5,6 GHz en een prijskaartje van 669 euro of de AMD Ryzen 9 7950X: het rekenmonster met 16 cores en 32 threads met een boostkloksnelheid van 5,7 GHz en een prijs van 849 euro. Beide topmodellen hebben een TDP van 170 watt. 

Hoeveel cores je nodig hebt, hangt af van je doeleinden. Puur voor gamen en wat licht creatief werk zijn 6 à 8 cores doorgaans genoeg. De extra cores die de Ryzen 9-processors bieden zijn primair voor gebruikers die regelmatig zware taken uitvoeren zoals videobewerking. 

De vier modellen verschillen op het gebied van cores en kloksnelheid. 

AM5-moederborden 

Om deze processors te gebruiken, heb je een socket AM5-moederbord nodig. Net als bij Intel zitten de pinnen bij AMD nu op het moederbord in plaats van de processor. Socket AM5 is ontworpen om meer stroom te leveren dan z’n voorganger: 230 watt. Dat betekent dat je doorgaans wat overklokpotentieel hebt. 

Je hebt voor een Ryzen 7000-processor een nieuw moederbord nodig. 

AM5-moederborden komen met vier verschillende chipsets: B650, B650E, X670 en X670E (en let op: B660 lijkt er veel op, maar dát is een Intel-chipset). B650-borden zijn het meest basaal wat betreft aansluitingen. De X670-borden hebben feitelijk twee B650-chipsets aan boord voor een opvallend groot aantal aansluitingen zoals ssd’s en usb-poorten. Het E-achtervoegsel staat voor Extreme, waarmee AMD aangeeft dat die borden gegarandeerd de optie bieden om zowel een PCIe5.0-videokaart als een PCIe5.0-ssd gelijktijdig aan te sluiten. Voor de meeste gebruikers zullen B650-moederborden voldoende zijn, X670 is vooral voor professionals en prosumers die veel opslag en apparaten hebben. Het is lastig te zeggen hoe waardevol die Extreme-toevoeging zal zijn, maar het geeft je wel iets meer zekerheid voor de toekomst. 

Een van de grotere wijzigingen van het AM5-platform is de stap naar DDR5-werkgeheugen. Pc’s van de laatste jaren gebruiken DDR4, dus je hebt sowieso nieuw werkgeheugen nodig. Dit in contrast tot Intels twaalfde en aankomende dertiende generatie processors, waarbij je kunt kiezen tussen DDR4- of DDR5-moederborden. DDR5 is een veel sneller, maar het probleem is dat je daar vooral in geheugen-intensieve taken pas wat van merkt en dat is vrij zeldzaam. 

Het probleem met DDR5 is de prijs. DDR5 is in de laatste maanden stevig in prijs gezakt, maar je bent nog altijd makkelijk 100 euro meer kwijt dan voor een degelijke DDR4-set (uitgaande van 32 GB geheugen). Het kost moederbordfabrikanten ook meer om een DDR5-bord te maken en ook de benodigde aanpassingen om een bord geschikt te maken voor PCI Express gen 5 kost extra geld. Het resultaat is dat alle AM5-moederborden vooralsnog erg duur zijn, je bent al snel 300 euro kwijt. We zijn momenteel AM5-moederborden aan het testen voor een vergelijkende test die waarschijnlijk in het volgende nummer van Computer!Totaal verschijnt. 

De nieuwe processors gebruiken de AM5-socket.

Een goede waterkoeler of luchtkoeler is praktisch een vereiste voor de snellere Ryzen-cpu’s. 

Prijsproblematiek instapmodellen 

Hoewel de prijs van de nieuwe processors prima is voor de geboden prestaties, verandert het plaatje zodra je de prijs van je DDR5-geheugen en je AM5-moederbord meerekent. Dat is vooral voor goedkopere processors het geval. Zo moet de Ryzen 5 7600X van 360 euro de concurrentie aangaan met de Intel Core i5-12600K van 340 euro, maar ben je vervolgens nog 250 euro extra kwijt bent aan een geschikt bord en geheugen voor de AMD-processor. Dat is lastig uit te leggen. 

Bij hoger gepositioneerde processors is dat probleem iets minder relevant, de Intel Core i5-12900K combineer je vaak ook met duurder DDR5-geheugen en dan belandt een Ryzen 9 7900X binnen enkele tientjes van de Intel Core i9-12900K. En voor de Ryzen 9 7950X heeft Intel eigenlijk geen direct alternatief, dus de koper van deze dik 800 euro kostende cpu zal sowieso niet wakker liggen van 100 euro meer voor een moederbord. 

Een mid-range-moederbord, zoals de B650 Aorus Elite AX, kost al snel 330 euro. 

Prestaties 

Kijken we naar de prestaties van de Ryzen 9 7900X en Ryzen 5 5600X die we hebben getest, dan zien we dat AMD een prestatie van formaat heeft neergezet. De singlecore-prestaties van de Ryzen 9 7900X zijn circa 23 procent beter dan de vorige generatie, dat is opvallend veel. Het resultaat is zelfs dat de nieuwe Ryzen 7900X-processor (12 cores) sneller is dan de Ryzen 5950X (16 cores). In een zware render-workload was de 7900X zelfs 10 procent sneller klaar dan de 5950X en circa 17 procent sneller dan Intels snelste: de i9-12900K. 

Kijken we naar gameprestaties waar singlecore-prestaties vaak leidend zijn, dan zien we dat je in de praktijk eigenlijk geen verschil merkt tussen een AMD- of Intel-processor. Het wisselt een beetje per game, soms zo’n 5 procent, maar voor bijna elke game die iets sneller is op een Intel-cpu, is er een game die op een AMD-cpu iets sneller is. Gameprestaties zijn dus niet je primaire overweging, je kiest dus vooral een Ryzen 9 als je de brute rekenkracht nodig hebt. 

De 7600X toont eigenlijk hetzelfde beeld per core: elke core is zo’n 23 à 24 procent sneller dan die van de 5600X, wederom een knappe prestatie. Dat maakt AMD in singlecore-prestaties nipt sneller dan de Intel Core i5-12600K, wat betekent dat beide cpu’s in games grofweg gelijkwaardig zijn. Waar de 7600X echter een pure 6core-processor is, is de i5-12600K een 10core-processor met 6 snelle en 4 extra efficiënte cores. In een zware workload is de Intel i5-12600K nog altijd sneller dan de Ryzen 5 7600X, wat gecombineerd met de hoge platformkosten (momenteel) funest is voor AMD. 

De Ryzen 5 en 7 worden pas interessant zodra er goedkopere moederborden uitkomen

Conclusie 

AMD’s nieuwe processors presteren op zich sterk. De prestaties die elke nieuwe Zen 4-core biedt, zijn echt enorm verbeterd. En ze waren al goed. Ze zijn net beter dan het beste wat Intel te bieden heeft en veel beter dan AMD’s vorige generatie cores, ze hebben echt een megastap vooruit gezet. De hoge platformkosten maakt de prijs-prestatieverhouding van de goedkopere Ryzen-processors vooralsnog niet zo interessant, dus alleen systemen op basis van de duurdere Ryzen 9-processors (die een klasse apart zijn) zijn in onze optiek een redelijke overweging. 

Goed nieuws dus voor high-end pc-bouwers die profiteren van meer cpu-rekenkracht. Maar voor betaalbare systemen, mid-range game-systemen of mid-range systemen voor creatieve hobbyisten is het wachten op betaalbare AM5-moederborden voordat die categorie door AMD goed voorzien wordt. Als DDR5-geheugen iets goedkoper wordt en er straks betaalbare moederborden op de markt komen, dan zal ook de Ryzen 5 weer concurrentie bieden. Daar kan AMD overigens niet te lang mee wachten, want Intel zal deze herfst ook weer nieuwe processors uitbrengen die de balans weer kunnen verstoren. 

Houd je van knutselen én automatiseer je alles in en om je huis met Home Assistant? Kijk dan zeker eens naar ESPHome. Je kunt eindeloos variëren met componenten. Dankzij de koppeling met Home Assistant bouw je gemakkelijk en voor weinig geld een lichtschakelaar of sensor, om maar wat te noemen. De LVGL-bibliotheek zorgt ervoor dat je nu ook eenvoudig met een touchscreen en zelfbedachte gebruikersinterface kunt werken. We laten zien hoe dat werkt met tips voor passende projecten.

ESPHome maakt het heel makkelijk om apparaten te maken voor een slim huis, zoals je eigen sensors. Zo bouwden we eerder al eens een luchtkwaliteitsmonitor, een infraroodzender/ontvanger en een controller met drukknoppen en leds, waarmee je apparaten kunt bedienen en de status aflezen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel: Zo maak je met ESPHome apparaten geschikt voor je smarthome.

De basis voor ESPHome is een kleine, voordelige en zuinige microcontroller, meestal de ESP32. ESPHome ondersteunt enorm veel componenten en biedt daardoor haast onbegrensde mogelijkheden. We helpen je kort op weg met ESPHome, maar gaan ook meteen een stapje verder met de toevoeging van een touchscreen en de LVGL-bibliotheek. Daar kun je sinds augustus 2024 officieel gebruik van maken binnen ESPHome.

Met LVGL kun je aan de hand van widgets een grafische gebruikersinterface opbouwen en weergeven (zie kader ‘Grafische interfaces met widgets’). Soms kom je de term HMI (Human Machine Interface) tegen, waarmee een grafische gebruikersinterface voor het bedienen van apparatuur wordt bedoeld.

De kracht van ESPHome is dat je niet alleen lokaal aangesloten apparaten bedienbaar kunt maken, bijvoorbeeld via een relais, maar ook alle apparaten die je binnen Home Assistant gebruikt.

1 Wat gaan we doen?

Met ESPHome kun je relatief eenvoudig apparaatjes voor je slimme huis maken. Een voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Arduino en MicroPython is dat je niet hoeft te programmeren. Je hoeft alleen een configuratiebestand te maken waarin je de gebruikte microcontroller, verbindingsgegevens voor je wifi-netwerk en alle aangesloten componenten aanduidt. Hierna wordt firmware gemaakt en weggeschreven op je microcontroller. Alleen die eerste keer is dit soms wat lastig. Heb je het eenmaal werkend? Alle keren erna kun je heel eenvoudig de configuratie aanpassen en over-the-air (OTA) naar de microcontroller sturen.

In dit artikel gaan we met LVGL werken. Hiermee kun je binnen ESPHome grafische interfaces maken via widgets. Voor veel projecten zul je daarom niet eens componenten hoeven aan te sluiten, maar heb je genoeg aan een touchscreen. Denk bijvoorbeeld aan een lichtknop en helderheidsregeling voor een slimme lamp in Home Assistant, zoals we in dit artikel demonstreren. Je kunt natuurlijk ook geavanceerdere gebruikersinterfaces maken voor vrijwel elk apparaat in Home Assistant.

©pozitivo - stock.adobe.com

Je kunt bijvoorbeeld zelf een gebruikersinterface voor je slimme lampen bouwen, zodat je ze eenvoudig kunt bedienen.

2 Wat heb je nodig?

Wat hardware betreft, is het vrij eenvoudig. De ESP32-chip heeft snel de voorkeur boven de verouderde ESP8266-versie, zeker als je met een touchscreen gaat werken. De Raspberry Pi Pico W (zie gelijknamig kader) is ook een optie, maar die wordt nog niet volledig ondersteund binnen ESPHome.

Makkelijk om mee te starten is een eenvoudig ontwikkelbordje rondom de ESP32 dat je voor ongeveer 5 euro kunt aanschaffen. Het is wel fijn als je hier goede documentatie bij hebt, zodat je op zijn minst weet waar alle aansluitingen zitten.

Er zijn diverse varianten van de ESP32-module. Bekende opties zijn de ESP-WROOM-32E, ESP32-C3 en ESP32-S3. De ESP32-C3 wordt vaak in extra compacte bordjes gebruikt, die je onder de naam ‘super mini’ tegenkomt – handig als je niet veel aansluitingen nodig hebt of niet veel ruimte hebt.

De ESP32-S3 is een fijne optie vanwege de beschikbaarheid van PSRAM (Pseudo Static RAM), een voordelig type werkgeheugen dat onder meer nuttig is bij grafische toepassingen. Staat een touchscreen centraal in jouw project en wil je snel van start, overweeg dan een model met ingebouwde ESP32-chip (zie volgende paragraaf).

De ESP32-module is in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar.

3 Touchscreen

Als je een touchscreen gaat gebruiken in je ESPHome-project, dan kun je eventueel een los exemplaar op de microcontroller aansluiten en configureren. Maar je kunt ook een touchscreen met ingebouwde ESP32 kiezen. Dat is vaak veel handiger en goedkoper. Je hoeft niet te solderen en kunt direct een gebruikersinterface bouwen in YAML-code. Het scheelt ook wat tijd. Bovendien zijn er zelfs modellen compleet met behuizing.

Kies een scherm dat door ESPHome wordt ondersteund. De website van ESPHome geeft goede suggesties. Je kunt ook afgaan op ervaringen van anderen. Het kan dan een iets grotere uitdaging zijn om de juiste configuratie voor je display in ESPHome te vinden. Je zult daarbij waarschijnlijk wel even moeten experimenteren, niet alleen bij het instellen van je display, maar ook bijvoorbeeld voor het touchgedeelte. Zelfs bij het vrij gangbare touchscreen dat we in dit artikel gebruiken, was dat een beetje prutsen.

Kies een touchscreen dat door ESPHome wordt ondersteund.

4 Scherm met ESP32

Voor dit artikel hebben we een eenvoudige ESP32-2432S028 gebruikt, met een resistief touchscreen van 2,8 inch met 240 × 320 pixels. Dit model wordt ook wel de ‘Cheap Yellow Display’ genoemd, wat vooral met de gele printplaat te maken heeft.

Er zijn meerdere varianten. Zo wordt in de schermpjes vaak de ILI9341-chip als aansturing gebruikt, maar soms ook de ILI9342, zoals in ons exemplaar. Dat vergt dan een heel kleine, maar noodzakelijke aanpassing in je configuratie.

Je kunt het scherm flexibel inzetten voor je IoT-projecten. Zoek je een wat groter touchscreen, dan kun je bijvoorbeeld de CrowPanel van Elecrow overwegen. Die is er in een versie van 5 inch (ca. 32 euro) en 7 inch (ca. 42 euro), inclusief acrylbehuizing en verzending via de fabrikant. Beide versies hebben een touchscreen met hoge resolutie van 800 × 480 pixels en zijn voorzien van de modernere ESP32-S3-chip. Het touchscreen is capacitief, wat zeker voor kleinere bedieningselementen fijner werkt dan het resistieve touchscreen in ons goedkope alternatief.

Tegenwoordig bestaan er ook ronde touchscreens. Een leuke optie (zij het met beperkte schermruimte) is de ESP32-2424S012 met een ESP32-C3-microcontroller, een rond kleuren-touchscreen van 1,28 inch en in een witte of zwarte behuizing. Makerfabs heeft een vergelijk schermpje zonder behuizing. De LilyGo T-RGB heeft een wat groter 2,1inch-scherm (zonder behuizing), maar is ruim twee keer zo duur.

De ESP32-2432S028 is een voordelig scherm (onder), een wat duurder alternatief is het capacitieve 5inch-aanraakscherm met ESP32 van Elecrow (boven).

5 Add-ons voor ESPHome

Hoewel je bijvoorbeeld een pc met Python kunt gebruiken voor het bewerken van je configuratiebestanden en het flashen van de microcontroller met de software voor ESPHome, is het meestal veel makkelijker om de add-on voor ESPHome binnen Home Assistant te gebruiken. Dat geeft ook een ander groot voordeel: je kunt de configuratie voor alle apparaten met ESPHome binnen Home Assistant beheren. Je zult zeker in de testfase veel wijzigingen aan de configuratie moeten maken.

Via de add-on voor ESPHome voeg je eenvoudig microcontrollers toe.

6 Microcontroller toevoegen

We gaan nu een verse microcontroller toevoegen. Je kunt eventueel ESPHome Web gebruiken om de microcontroller voor te bereiden voor gebruik met ESPHome, maar wij geven zoals gezegd de voorkeur aan de ESPHome-add-on, die je binnen Home Assistant kunt openen.

Je kunt voor deze methode de microcontroller gewoon via usb aansluiten op je eigen pc, maar dit vereist wel dat je Home Assistant opent via een beveiligde https-verbinding. Lukt dat niet? Als alternatief kun je de microcontroller ook via usb aansluiten op het systeem met Home Assistant zelf, voordat je verder gaat in ESPHome.

Het dashboard van ESPHome toont alle toegevoegde apparaten.

Ook leuk: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

7 Configuratie

Klik binnen ESPHome op New device om een nieuwe microcontroller te initialiseren. Vul bij Name een naam in voor het apparaat. Bij Network name vul je de naam (SSID) in van het wifi-netwerk waarmee de microcontroller moet verbinden en bij Password het bijbehorende wachtwoord. Klik dan op Next.

In de volgende stap zal ESPHome een configuratiebestand maken, firmware bouwen en de microcontroller flashen. Klik daarvoor dus eerst op Connect. Als het goed is, kun je nu de com-poort selecteren waarmee de microcontroller is verbonden. Zie je geen com-poort, dan zul je eerst drivers moeten installeren. De instructies krijg je als je het venster sluit zonder een com-poort te selecteren. Als de verbinding is gelukt, zal de installatie verdergaan. Lukt het niet? Dan kun je kiezen voor Skip this step gevolgd door een handmatige configuratie.

Vul een naam in en de details voor het wifi-netwerk.

8 Touchscreen met ESP32

We gebruiken in dit artikel zoals gezegd de ESP32-2432S028 als voorbeeld. Dit is een touchscreen met ingebouwde ESP32-chip. Dit apparaatje kun je direct toevoegen aan ESPHome: precies zoals in paragraaf 7 staat omschreven, al moesten we in dit geval na het aanwijzen van de com-poort wel de boot-knop even indrukken.

Overigens bevat het apparaat meestal een voorgeprogrammeerde demo met een gebruikersinterface op basis van LVGL. Die zie je als je hem zo uit de doos op een voeding aansluit. Je kunt daarmee meteen de werking controleren. Je zult bij een model met resistief aanraakscherm overigens iets harder moeten drukken dan je misschien gewend bent.

We gebruiken dit voordelige 2,8inch-aanraakscherm, dat ook wel ‘Cheap Yellow Display’ wordt genoemd.

9 Schermconfiguratie

Na het toevoegen van je touchscreen heb je direct een basisconfiguratie voor ESPHome. Via Edit kun je deze configuratie aanpassen. Zowel voor het aansturen van het display als de registratie van het aanraken wordt SPI (Serial Peripheral Interface) gebruikt. Voor onze ESP32-2432S028 is dit de configuratie, rekening houdend met de gebruikte interne GPIO-pinnen:

We voegen nu eerst de configuratie van het display toe en in paragraaf 11 het touchgedeelte. Voor het display is de configuratie als volgt:

Merk op dat er ook een (oudere) variant van dit touchscreen is met de ILI9341. In dat geval gebruik je model: ILI9341 en invert_colors: false. Na het maken van de aanpassingen kies je Install. Je kunt nu kiezen hoe je de firmware wilt overbrengen. Meestal kies je Wirelessly voor over-the-air-updates. Het apparaat hoeft daarbij niet meer met jouw pc te zijn verbonden.

Binnen ESPHome kun je eenvoudig de configuratie bewerken.

10 LVGL-bibliotheek

Binnen ESPHome kon je voorheen met displays werken door binnen de component display met lambda bijvoorbeeld teksten met een bepaald lettertype naar je scherm te sturen. Als je LVGL gaat gebruiken, gebruik je geen lambda meer, maar alleen LVGL en widgets. Als eerste voegen we de LVGL-bibliotheek toe aan de YAML-code:

De optie buffer_size is ons geval noodzakelijk, vanwege de afwezigheid van PSRAM. In paragraaf 13 voegen we ook nog widgets toe. Omdat we dat hier nog niet hebben gedaan, zie je na het flashen als het goed is een demo met een knop, checkbox, cirkel met tekst en schuifbalk.

11 Configuratie touchscreen

Bediening via het scherm is nog niet mogelijk. Daarvoor moeten we het touchscreen toevoegen aan de configuratie van ESPHome:

Bewaar de aanpassingen en installeer de nieuwe firmware. Controleer of je de demo goed kunt bedienen. De regels onder on_touch zorgen dat in de logs de geregistreerde coördinaten worden getoond. Er kunnen aanpassingen nodig zijn in de regels onder calibration en transform.

12 Backlight

Het display is voorzien van een achtergrondverlichting (backlight) via pin 21. We definiëren deze output als volgt:

Daarna configureren we de achtergrondverlichting, waarbij we verwijzen naar de hierboven gedefinieerde output.

Na het flashen zal de backlight standaard aanstaan. Eventueel kun je deze vanuit Home Assistant aan- en uitzetten en de helderheid ervan regelen, bijvoorbeeld op basis van afwezigheid. Je kunt ook een script maken om de helderheid bij inactiviteit terug te brengen. Daarvoor verwijzen we je naar het uitgewerkte voorbeeld op GitHub (zie kader ‘Code downloaden’).

Binnen Home Assistant kun je eventueel ook de backlight aan- en uitzetten.

13 Widgets toevoegen

Onder de regel lvgl kun je nu de gewenste LVGL-componenten toevoegen aan je YAML-configuratie. Denk aan bijvoorbeeld knoppen, schuifregelaars, grafieken of labels. In dit voorbeeld voegen we aan de bovenkant alleen twee widgets toe voor een dimbare led, te weten een schakelaar (button) en schuifregelaar (slider).

De meeste opties dienen voor het positioneren van de widget. We geven bijvoorbeeld de breedte (width) en hoogte (height) aan, halen de widgets iets van de rand of met x en y, en regelen de uitlijning met align. Het gedeelte bij on_click zorgt dat de bewuste lamp in Home Assistant wordt omgeschakeld bij het klikken op de button. Voor de slider doen we hetzelfde onder on_release. Die acties zijn overigens om veiligheidsredenen niet direct mogelijk. In paragraaf 16 leggen we uit hoe je dit kunt toestaan.

We voegen in dit voorbeeld alleen twee eenvoudige widgets toe.

14 Interactie met Home Assistant

De entiteit voor de dimbare lamp heeft in Home Assistant de naam light.wledkantoor. De waardes zijn nodig om de widgets de juiste status te kunnen geven. Daarom voegen we hieronder een binary_sensor toe voor de status (aan of uit) en een sensor voor het helderheidsniveau. We werken vervolgens bij on_state en on_value de widgets bij als de status verandert in Home Assistant. Bij id vul je uiteraard de id van de betreffende widget in.

Gebruik de logfunctie om te zien of bijvoorbeeld een status verandert.

15 Toevoegen aan Home Assistant

De add-on voor ESPHome hebben we gebruikt om de microcontroller van firmware te voorzien. Maar je zult het apparaat hierna nog wel moeten toevoegen aan Home Assistant. Dat is heel eenvoudig: het wordt automatisch gevonden. In Home Assistant zie je via Instellingen / Apparaten en diensten het bewuste apparaat direct terug op het tabblad Integraties. Klik op de knop Toevoegen om het aan Home Assistant toe te voegen.

Het apparaat met ESPHome moet je nog toevoegen aan Home Assistant.

16 Acties toestaan

Als je het touchscreen bedient, zal Home Assistant een melding geven dat het ESPHome-apparaat heeft geprobeerd een actie in Home Assistant uit te voeren. Standaard is dit om veiligheidsredenen niet toegestaan, maar dit is eenvoudig op te lossen.

Ga naar Instellingen / Apparaten en klik dan onder het kopje Geconfigureerd op ESPhome. Achter het bewuste apparaat klik je vervolgens op Configureren. Zet een vinkje bij Toestaan dat het apparaat Home Assistant-acties uitvoert. Klik op Verzenden. Hierna zijn alle acties zoals het omschakelen van de lamp en regelen van de helderheid wel toegestaan.

Zorg dat het apparaat acties in Home Assistant mag uitvoeren.

Met slimme stekkers verander je je huis eenvoudig in een smart home: steek ze in een gewoon stopcontact, sluit er lampen of je televisietoestel op aan en regel via een app of met je stem bijvoorbeeld dat ze automatisch worden uitgeschakeld. Zo voorkom je onnodig stroomverbruik doordat apparaten niet meer op stand-by blijven staan. Maar slimme stekkers gebruiken zélf ook stroom. Welke zijn zuinig genoeg om écht geld te besparen?

Ook lezen: Stroomvreters: deze apparaten in huis verbruiken meer energie dan je denkt

Slimme stekker of slim stopcontact?

De termen slimme stekker en slim stopcontact worden door elkaar gebruikt. Dat is een beetje verwarrend, maar wel begrijpelijk: het is een apparaat met aan de ene kant een stekker (voor je 'domme' stopcontact) en aan de andere kant een slim stopcontact. In dit artikel hanteren we de benaming slimme stekker.

Zo bespaart een slimme stekker stroom

Een slimme stekker helpt je stroom besparen door apparaten automatisch uit te schakelen, bijvoorbeeld 's nachts. Zo verbruikt je televisie geen stroom meer in de stand-bymodus. Je kunt instellen dat alle apparatuur op vaste tijden uitschakelt, bijvoorbeeld zodra je gaat slapen. Je kunt ook met één druk op de knop alle lampen en andere apparaten uitschakelen, zodat je niets vergeet. Slimme stekkers uit een hogere prijsklasse bieden bovendien inzicht in je stroomverbruik. Daardoor kun je gerichter energie besparen.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Verbruik van een slimme stekker

Tegenover de besparing staat het eigen stroomverbruik van slimme stekkers. Dat begint bij zo'n 0,3 watt en loopt op tot 2 watt. Niet veel, maar ze staan wel 24 uur per dag en 365 dagen per jaar aan. De zuinigste modellen verbruiken daardoor op jaarbasis 2,6 kWh (0,3 watt × 24 uur × 365 dagen ÷ 1000). Bij een stroomprijs van 0,30 euro per kWh komt dat neer op 0,79 euro per jaar. Een slimme stekker die 2 watt verbruikt kost op jaarbasis 5,26 euro. In een slim huis gebruik je al snel 10 slimme stekkers, waardoor je op jaarbasis aardig wat geld kunt besparen door de zuinigste modellen uit te kiezen.

Denk aan de compatibiliteit

Alleen letten op het stroomverbruik van een slimme stekker is niet genoeg. Het is minstens zo belangrijk dat de stekker goed samenwerkt met jouw slimme netwerk. De meeste modellen werken met Google Home en Amazon Alexa, terwijl Apple HomeKit selectiever is. Check daarom altijd de productbeschrijving om zeker te weten dat de slimme stekker bij jou thuis werkt.

Stroomverbruik en verbindingstype

Waar komt het grote verschil in stroomverbruik tussen slimme stekkers vandaan? Dat heeft alles te maken met de verbinding met je thuisnetwerk. De meeste stekkers gebruiken wifi om bereikbaar te blijven, zodat jij ze op afstand kunt bedienen. Maar wifi verbruikt relatief veel energie – het signaal is eigenlijk krachtiger dan nodig is voor dit soort toepassingen.

Een zuiniger alternatief is een hub die het wifisignaal omzet naar een lichter protocol, zoals Zigbee of Z-Wave. Die vormen een soort schakel tussen je netwerk en de slimme stekkers. Het grote voordeel: dit soort verbindingen verbruiken vaak minder dan 0,5 watt.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Zigbee en Z-Wave

De zuinige protocollen die gebruikt worden zijn Zigbee en Z-Wave en die werken allebei prima. Maar ze zijn niet verenigbaar met elkaar. Je zult dus één systeem moeten kiezen. Daarnaast heb je een centrale hub nodig om alles aan elkaar te koppelen. Dat is een kleine investering die zich, door de lagere stroomkosten, snel terugverdient.

Verbruik van hubs voor Zigbee en Z-Wave

Voor een compleet beeld moeten we ook kijken naar het stroomverbruik van een Zigbee- of Z-Wave-hub. Zigbee-hubs verbruiken doorgaans tussen de 0,5 en 3 watt. Sluit je meerdere slimme stekkers of andere apparaten aan, dan verdien je dat al snel terug ten opzichte van wifi. Z-Wave-hubs verbruiken wat meer, meestal tussen de 2 en 10 watt.

Ook qua veelzijdigheid zijn er verschillen. De Philips Hue Bridge (Zigbee) is bijvoorbeeld erg zuinig, met een verbruik tussen de 0,5 en 1 watt. Maar deze werkt uitsluitend met Philips Hue-apparaten.

Een slimme start is het halve werk

Zoals je ziet, zijn er heel wat factoren om rekening mee te houden. Breng daarom vooraf in kaart wat je nu nodig hebt én wat je in de toekomst verwacht te gebruiken. Zo voorkom je onnodige kosten en bespaar je op de lange termijn, vooral als je ook let op het energieverbruik per apparaat.

Nog meer energie besparen? ⤵️