De Kobo Elipsa 2E is een e-reader met een bijzonder groot e-inkscherm en een stylus. Hiermee maakt Kobo de e-reader geschikt voor onder meer studieboeken. Helaas trapt Kobo alleen nog steeds in dezelfde valkuilen als met de eerste generatie. Je leest er meer over in deze Kobo Elipsa 2E-review.

Nog geen twee jaar terug verraste Kobo met de introductie van de Elipsa. In tegenstelling tot grote e-readerconcurrent Amazon probeert Kobo de markt op te schudden met innovatie. De Kobo Elipsa viel met name door de support voor een stylus, maar ook door luisterboeken te ondersteunen.

Lees ook: Kobo Elipsa review - digitaal notitieblok

Ondanks dat de poging tot innovatie te prijzen valt, werden beide planken jammerlijk misgeslagen. Het e-inkscherm in combinatie met een stylus reageerde net even te traag. Bovendien zorgden het gebrek aan kleur en functionaliteit ervoor dat je net even te erg inlevert vergeleken met een iPad met stylus. Ook luisterboeken kwamen niet uit de verf, dat keer door kortzichtige beperkingen: alleen luisterboeken van Kobo’s dienst mogen worden afgespeeld en een audio-aansluiting ontbreekt. Zonde, want als e-reader zelf was de Kobo Elipsa door zijn grote scherm juist erg prettig.

De Kobo Elipsa was dan ook nog geen grote hit, valt op te maken uit antwoorden van woordvoerders van Kobo zelf.

Zien, horen en schrijven met de Kobo Elipsa 2E.

Een ezel stoot zich in het algemeen…

Verrassend was dat Kobo de Elipsa snel opvolgde met de Kobo Elipsa 2E. Nog verrassender is dat het bedrijf blijft vasthouden aan de grote genoemde dubieuze keuzes die aan de basis stonden van de onvoldoende in de review van de eerste generatie.

Wederom zijn luisterboeken niet de moeite waard. Hoewel bluetooth én een audio-aansluiting elkaar niet bijten, is alleen de eerste aanwezig. Waardoor je luistervaring afhankelijk is van twee accu’s en minder betrouwbaar is dan een bedrade. Ook mag je alleen Kobo-luisterboeken afspelen. Antwoord op de vraag waarom deze blokkades zijn opgeworpen, roept eigenlijk alleen nog maar méér vragen op.

Van auteursrecht het probleem van de lezer maken lijkt geen duurzaam gedachtegoed. Bovendien: je kunt wel gewoon je eigen e-books op het apparaat zetten zonder poespas, dat is juist hét grote voordeel van een Kobo e-reader. Het argument kwaliteit waarborgen roept vragen op: met de beslissingen die Kobo maakt wordt het tegengestelde gedaan. En hoezo is met bluetooth de meest prettige oplossing voor jullie de beste keuze voor de gebruiker? Waarom geen keuzevrijheid? Ik krijg de keuzes van Kobo niet uitgelegd, en al helemaal niet nadat ik navraag gedaan heb.

Luisterboeken? Alleen onder Kobo's strikte voorwaarden.

Snelle e-ink

Maar het is natuurlijk de stylus-ervaring die de Kobo Elipsa 2E interessant maakt. Kobo is er in geslaagd deze ervaring een stuk beter te maken. Het scherm reageert een stuk sneller op de stylus, dankzij het verbeterde scherm en meer rekenkracht. Zo kun je makkelijk (aan)tekeningen of markeringen maken en deze terugvinden in je digitale documenten. Ongeacht of je nu in een vergadering of schoolbank zit.

Bovendien laat de rand aan de zijkant zich comfortabel vasthouden, voor het lezen én voor het schrijven. Linkshandig? Geen probleem, dan draai je de e-reader gewoon om.    

Moeilijk handschrift, zoals uw reviewer? Je krabbels worden redelijk goed herkend en omgezet in drukletters. Ook kun je makkelijk diagrammen invoegen. Bovendien is de accuduur erg goed. Je kunt gerust je Kobo in de slaapstand zetten om ‘m vervolgens een week later uit je tas te halen om je werk er op te doen. Desgewenst kun je je notities ook exporteren naar je pc. Of Dropbox, mocht je dat (nog) gebruiken.

De stylus is anders dan voorheen. Niet alleen voelt deze wat nauwkeuriger (en de reader reageert sneller op het pennetje), ook kun je hem nu opladen via de usb-c-poort. Er zijn dus geen losse knoopcelbatterijtjes meer nodig. Ook kun je de penpuntjes vervangen. Tot slot kun je de stylus handig magnetisch aan de rand naast het scherm van de reader plakken.

E-reader of tablet

Toch is een e-inkscherm veel minder responsief dan het scherm van een tablet. Ook is e-ink zwart-wit. Deze beperkingen maken een e-reader gewoonweg minder geschikt dan een tablet met stylus (en dan heb ik het nog niet eens over de talloze beschikbare apps voor tablets natuurlijk). Ondanks dat Kobo een groeimarkt voorziet in e-readers met stylus, vraag ik me af hoe ze een Kobo Elipsa 2E aan de man kunnen brengen, wetende dat bijvoorbeeld een iPad met pennetje zoveel meer kan en zoveel beter werkt. Het enige dat de e-reader in z’n voordeel heeft is de accuduur en het scherm dat prettiger is voor de ogen.

De Kobo Elipsa 2E beschikt voor een e-reader over veel functies. Houd er overigens wel rekening mee dat hij niet waterdicht is. Helemaal zorgeloos lezen aan de rand van het (vakantie)zwembad is er dus niet bij.

De stylus op een e-inkscherm wordt steeds beter, maar werkt lang niet zo snel en veelzijdig als een stylus met een tablet.

Fantastische e-reader

Concluderend kunnen we stellen dat de tweede generatie van de Kobo Elipsa tegen dezelfde fundamentele problemen aanloopt als de eerste generatie, door een combinatie van productbeperkingen en dubieuze keuzes. Er is echter één punt waarop Kobo altijd uitstekend weet te scoren: e-readers maken!

Het e-inkscherm leent zich uitstekend om vanaf te lezen, vooral omdat de reader over zo’n fijn groot scherm beschikt: met 10,3 inch in doorsnee is het tabletformaat. Bij een e-inkscherm kijk je niet in het licht, wat het grote verschil maakt. Lees een paar pagina’s op een e-reader en je vraagt je af waarom je ooit een pdf hebt geopend op je smartphone of tablet. Lezen in het donker gaat ook uitstekend door het ingebouwde lampje, dat niet het scherm verlicht, maar op het scherm schijnt. Zo kun je ook in het donker lezen zonder in het licht te kijken.

Het comfort is niet alleen voor de ogen, maar de reader houdt ondanks zijn formaat ook prettig vast. Daarmee kun je lang lezen, zonder dat de reader wat zwaar aan voelt. De e-reader reageert opvallend sneller dan andere Kobo’s door zijn snellere chipset en met 32GB aan opslaggeheugen heb je meer dan genoeg voor een bibliotheek aan e-books en notities. En qua leestijd zit je goed met een e-reader: een accu gaat ontzettend lang mee.

Klein nadeel is dat je pas aan de slag mag met je e-reader als je een Kobo-account aanmaakt. Niet erg privacyvriendelijk en niet nodig als je je eigen e-books op het apparaat zet in plaats van ze aan te schaffen bij Kobo’s boekenwinkel.

Als e-reader is de Kobo Elipsa 2E erg goed.

Conclusie: Kobo Elipsa 2E kopen?

Als e-reader komt de Kobo Elipsa 2E fantastisch uit de bus. Het grote scherm met nachtlampje is een waar leesgenot. Als notitieblok of werkboek is de reader ook een stuk beter door zijn snellere response. Toch weet de e-reader op dat gebied onvoldoende uit te blinken vergeleken met een tablet met stylus. Tot slot is het bewonderenswaardig dat Kobo probeert te vernieuwen, maar veel van deze nieuwe functies vallen om vanwege onbegrijpelijke keuzes.

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.