De Kobo Elipsa 2E is een e-reader met een bijzonder groot e-inkscherm en een stylus. Hiermee maakt Kobo de e-reader geschikt voor onder meer studieboeken. Helaas trapt Kobo alleen nog steeds in dezelfde valkuilen als met de eerste generatie. Je leest er meer over in deze Kobo Elipsa 2E-review.

Nog geen twee jaar terug verraste Kobo met de introductie van de Elipsa. In tegenstelling tot grote e-readerconcurrent Amazon probeert Kobo de markt op te schudden met innovatie. De Kobo Elipsa viel met name door de support voor een stylus, maar ook door luisterboeken te ondersteunen.

Lees ook: Kobo Elipsa review - digitaal notitieblok

Ondanks dat de poging tot innovatie te prijzen valt, werden beide planken jammerlijk misgeslagen. Het e-inkscherm in combinatie met een stylus reageerde net even te traag. Bovendien zorgden het gebrek aan kleur en functionaliteit ervoor dat je net even te erg inlevert vergeleken met een iPad met stylus. Ook luisterboeken kwamen niet uit de verf, dat keer door kortzichtige beperkingen: alleen luisterboeken van Kobo’s dienst mogen worden afgespeeld en een audio-aansluiting ontbreekt. Zonde, want als e-reader zelf was de Kobo Elipsa door zijn grote scherm juist erg prettig.

De Kobo Elipsa was dan ook nog geen grote hit, valt op te maken uit antwoorden van woordvoerders van Kobo zelf.

Zien, horen en schrijven met de Kobo Elipsa 2E.

Een ezel stoot zich in het algemeen…

Verrassend was dat Kobo de Elipsa snel opvolgde met de Kobo Elipsa 2E. Nog verrassender is dat het bedrijf blijft vasthouden aan de grote genoemde dubieuze keuzes die aan de basis stonden van de onvoldoende in de review van de eerste generatie.

Wederom zijn luisterboeken niet de moeite waard. Hoewel bluetooth én een audio-aansluiting elkaar niet bijten, is alleen de eerste aanwezig. Waardoor je luistervaring afhankelijk is van twee accu’s en minder betrouwbaar is dan een bedrade. Ook mag je alleen Kobo-luisterboeken afspelen. Antwoord op de vraag waarom deze blokkades zijn opgeworpen, roept eigenlijk alleen nog maar méér vragen op.

Van auteursrecht het probleem van de lezer maken lijkt geen duurzaam gedachtegoed. Bovendien: je kunt wel gewoon je eigen e-books op het apparaat zetten zonder poespas, dat is juist hét grote voordeel van een Kobo e-reader. Het argument kwaliteit waarborgen roept vragen op: met de beslissingen die Kobo maakt wordt het tegengestelde gedaan. En hoezo is met bluetooth de meest prettige oplossing voor jullie de beste keuze voor de gebruiker? Waarom geen keuzevrijheid? Ik krijg de keuzes van Kobo niet uitgelegd, en al helemaal niet nadat ik navraag gedaan heb.

Luisterboeken? Alleen onder Kobo's strikte voorwaarden.

Snelle e-ink

Maar het is natuurlijk de stylus-ervaring die de Kobo Elipsa 2E interessant maakt. Kobo is er in geslaagd deze ervaring een stuk beter te maken. Het scherm reageert een stuk sneller op de stylus, dankzij het verbeterde scherm en meer rekenkracht. Zo kun je makkelijk (aan)tekeningen of markeringen maken en deze terugvinden in je digitale documenten. Ongeacht of je nu in een vergadering of schoolbank zit.

Bovendien laat de rand aan de zijkant zich comfortabel vasthouden, voor het lezen én voor het schrijven. Linkshandig? Geen probleem, dan draai je de e-reader gewoon om.    

Moeilijk handschrift, zoals uw reviewer? Je krabbels worden redelijk goed herkend en omgezet in drukletters. Ook kun je makkelijk diagrammen invoegen. Bovendien is de accuduur erg goed. Je kunt gerust je Kobo in de slaapstand zetten om ‘m vervolgens een week later uit je tas te halen om je werk er op te doen. Desgewenst kun je je notities ook exporteren naar je pc. Of Dropbox, mocht je dat (nog) gebruiken.

De stylus is anders dan voorheen. Niet alleen voelt deze wat nauwkeuriger (en de reader reageert sneller op het pennetje), ook kun je hem nu opladen via de usb-c-poort. Er zijn dus geen losse knoopcelbatterijtjes meer nodig. Ook kun je de penpuntjes vervangen. Tot slot kun je de stylus handig magnetisch aan de rand naast het scherm van de reader plakken.

E-reader of tablet

Toch is een e-inkscherm veel minder responsief dan het scherm van een tablet. Ook is e-ink zwart-wit. Deze beperkingen maken een e-reader gewoonweg minder geschikt dan een tablet met stylus (en dan heb ik het nog niet eens over de talloze beschikbare apps voor tablets natuurlijk). Ondanks dat Kobo een groeimarkt voorziet in e-readers met stylus, vraag ik me af hoe ze een Kobo Elipsa 2E aan de man kunnen brengen, wetende dat bijvoorbeeld een iPad met pennetje zoveel meer kan en zoveel beter werkt. Het enige dat de e-reader in z’n voordeel heeft is de accuduur en het scherm dat prettiger is voor de ogen.

De Kobo Elipsa 2E beschikt voor een e-reader over veel functies. Houd er overigens wel rekening mee dat hij niet waterdicht is. Helemaal zorgeloos lezen aan de rand van het (vakantie)zwembad is er dus niet bij.

De stylus op een e-inkscherm wordt steeds beter, maar werkt lang niet zo snel en veelzijdig als een stylus met een tablet.

Fantastische e-reader

Concluderend kunnen we stellen dat de tweede generatie van de Kobo Elipsa tegen dezelfde fundamentele problemen aanloopt als de eerste generatie, door een combinatie van productbeperkingen en dubieuze keuzes. Er is echter één punt waarop Kobo altijd uitstekend weet te scoren: e-readers maken!

Het e-inkscherm leent zich uitstekend om vanaf te lezen, vooral omdat de reader over zo’n fijn groot scherm beschikt: met 10,3 inch in doorsnee is het tabletformaat. Bij een e-inkscherm kijk je niet in het licht, wat het grote verschil maakt. Lees een paar pagina’s op een e-reader en je vraagt je af waarom je ooit een pdf hebt geopend op je smartphone of tablet. Lezen in het donker gaat ook uitstekend door het ingebouwde lampje, dat niet het scherm verlicht, maar op het scherm schijnt. Zo kun je ook in het donker lezen zonder in het licht te kijken.

Het comfort is niet alleen voor de ogen, maar de reader houdt ondanks zijn formaat ook prettig vast. Daarmee kun je lang lezen, zonder dat de reader wat zwaar aan voelt. De e-reader reageert opvallend sneller dan andere Kobo’s door zijn snellere chipset en met 32GB aan opslaggeheugen heb je meer dan genoeg voor een bibliotheek aan e-books en notities. En qua leestijd zit je goed met een e-reader: een accu gaat ontzettend lang mee.

Klein nadeel is dat je pas aan de slag mag met je e-reader als je een Kobo-account aanmaakt. Niet erg privacyvriendelijk en niet nodig als je je eigen e-books op het apparaat zet in plaats van ze aan te schaffen bij Kobo’s boekenwinkel.

Als e-reader is de Kobo Elipsa 2E erg goed.

Conclusie: Kobo Elipsa 2E kopen?

Als e-reader komt de Kobo Elipsa 2E fantastisch uit de bus. Het grote scherm met nachtlampje is een waar leesgenot. Als notitieblok of werkboek is de reader ook een stuk beter door zijn snellere response. Toch weet de e-reader op dat gebied onvoldoende uit te blinken vergeleken met een tablet met stylus. Tot slot is het bewonderenswaardig dat Kobo probeert te vernieuwen, maar veel van deze nieuwe functies vallen om vanwege onbegrijpelijke keuzes.

Natuurlijk is het belangrijk hoe een keuken eruitziet, maar het draait vooral om hoe je hem gebruikt. Een goede keuken sluit aan op jouw manier van koken en leven, met een logische indeling en keuzes die het dagelijks gebruik makkelijker maken. In dit artikel laten we zien hoe je stap voor stap tot een ontwerp komt dat echt bij je past – van de eerste schetsen tot het kiezen van werkbladen, apparatuur en grepen.

Begin bij de ruimte en je gewoontes

Voordat je nadenkt over frontjes en kleuren voor je nieuwe keuken, kijk je naar de ruimte die je hebt. Is het een dichte keuken of is hij open en loopt hij naadloos door in je woonkamer? Hoeveel wandlengte is beschikbaar? Waar zitten de ramen, deuren en aansluitpunten? Het helpt om de plattegrond van je keuken op schaal te tekenen. Nog beter: gebruik een digitale tool waarmee je je ontwerp meteen in 3D ziet (zie kader verderop).

Daarna kijk je naar je eigen kookgedrag. Sta je vaak uitgebreid te koken of wil je vooral snel en makkelijk eten kunnen maken? Heb je veel spullen die opgeborgen moeten worden of houd je het graag minimalistisch? De antwoorden op die vragen bepalen welke indeling het best werkt: een rechte wandopstelling, een hoek, een U-vorm of juist een kookeiland.

Let bij het indelen op de zogeheten werkdriehoek. Daarmee bedoelen we de afstand tussen kookplaat, spoelbak en koelkast. Die drie punten vormen samen het hart van je keuken. Hoe dichter deze drie bij elkaar liggen, hoe makkelijker en sneller je werkt. Je hoeft minder heen en weer te lopen en hebt alles onder handbereik.

De ideale werkhoogte

De ideale hoogte van een aanrecht hangt af van je lichaamslengte. Werk je te laag, dan moet je steeds voorover buigen. Werk je te hoog, dan gaan je schouders omhoog. Beide zijn vermoeiend. Daarom loont het om bij het samenstellen van je keuken stil te staan bij de juiste werkhoogte. Een handig uitgangspunt: als je rechtop staat met je armen gebogen in een hoek van 90 graden, dan ligt het werkblad ongeveer 10 tot 15 cm onder je ellebogen. Hieronder zie je een indicatie op basis van je lengte.

Let op: dit zijn richtlijnen. De beste hoogte bepaal je uiteindelijk door zelf even te testen wat prettig voelt – bijvoorbeeld op een instelbaar werkblad of in een showroom met verschillende hoogtes.

Hoeveel opbergruimte heb je nodig?

Gebruik je vaak pannen of bakvormen, dan heb je meer aan een paar brede lades dan aan een kast met planken. Je ziet in één oogopslag wat waar ligt, en je hoeft niet op je knieën om achter in het kastje iets te zoeken. Dat werkt net wat makkelijker – zeker als je dagelijks kookt. Zorg ook dat je je spullen straks logisch kunt verdelen. Het is handig om keukengerei bij de kookplaat op te bergen, schoonmaakspullen onder de spoelbak, en om je voorraad in een hoge kast of ladeblok te bewaren.

Nog iets om bij je ontwerp rekening mee te houden: laat voldoende ruimte over om kastdeuren te openen zonder dat ze elkaar raken. Ook is het prettig om rond het fornuis en de spoelbak minstens 90 centimeter loopruimte te hebben.

©Phurichai

Materialen en stijl: meer dan alleen smaak

Frontjes bepalen in grote mate de uitstraling van je keuken, maar het materiaal zegt ook iets over onderhoud en levensduur. Een gelakte keuken ziet er strak uit, maar is gevoeliger voor krassen en vingerafdrukken. Hout voelt warm aan, maar vraagt meer onderhoud. Kunststof of melamine is onderhoudsvriendelijk en budgetvriendelijk, maar minder duurzaam op de lange termijn.

Voor het werkblad is het goed om verder te kijken dan alleen uiterlijk. Composiet is sterk en makkelijk schoon te houden. Keramiek kan tegen hitte, maar is gevoelig voor harde klappen. Marmer en graniet hebben een unieke uitstraling, maar vereisen regelmatig onderhoud. Houd bij je keuze rekening met hoe je de keuken gebruikt en hoeveel tijd je aan schoonmaak en onderhoud wilt besteden.

Ook de grepen spelen een rol. Een greeploze keuken oogt strak, maar kan onpraktisch zijn als je snel iets wilt pakken. Met zichtbare grepen maak je het jezelf makkelijker – en kies je meteen een detail dat stijl en karakter toevoegt.

©Анастасия Купавц

Apparaten kiezen die bij je passen

Een keuken zonder apparatuur bestaat niet, maar de vraag is welke apparaten je nodig hebt – en hoe je ze slim plaatst. Veel mensen kiezen tegenwoordig voor een inductiekookplaat. Die werkt snel, is energiezuinig en makkelijk schoon te maken. Let wel op de aansluiting: sommige modellen werken op een gewoon stopcontact, maar krachtigere platen hebben een aparte 3-fasengroep nodig in de meterkast.

Belangrijker dan het type is de vraag hoeveel kookzones je nodig hebt. Kook je vaak met meerdere pannen tegelijk? Dan is een brede plaat met vijf of zelfs zes zones handig. Sta je meestal alleen eenpansgerechten te maken, dan volstaat een compactere uitvoering.

Bedenk of je een losse oven wilt, een combi-oven of een stoomoven. Denk na over het formaat en de plaatsing van je koelkast: vrijstaand of inbouw, met vriesvak of zonder. En vergeet de afzuiging niet. In een open keuken werkt een plafondunit of geïntegreerde afzuiging in het kookplaatblad vaak beter dan een klassieke afzuigkap aan de muur.

Bij de plaatsing geldt: apparaten die je vaak gebruikt, moeten makkelijk bereikbaar zijn. Een oven op ooghoogte voorkomt bukken. De vaatwasser naast de spoelbak scheelt heen en weer lopen. Kies je voor een Quooker of een losse kokendwaterkraan? Denk dan ook aan de benodigde ruimte voor het reservoir.

Van ontwerp naar uitvoering

Ben je tevreden met je ontwerp? Neem dan de tijd om alles nog één keer kritisch door te lopen. Kloppen de looproutes? Heb je voldoende werkruimte tussen kookplaat en spoelbak? Zit de oven op een prettige hoogte? Zijn alle opbergruimtes logisch ingedeeld? Kijk ook naar de plaats van je aansluitpunten: water, stroom en afzuiging moeten aansluiten op wat je hebt gepland.

Heb je je keuken in een 3D-tool ontworpen? Dan kun je die visualisatie gebruiken om een afspraak te maken met een adviseur of keukenwinkel. Samen kijk je dan of je ontwerp technisch haalbaar is en welke materialen en apparaten beschikbaar zijn. Pas als alles klopt – van de maatvoering tot de afwerking – is het tijd om je keuken echt te gaan bestellen.

Met een adviesprijs van 849 euro is de Nothing Phone (3) het duurste toestel dat dit jonge merk tot op heden heeft uitgebracht. Zelf presenteert Nothing dit model als een heus vlaggenschip, maar uit onze ervaring blijkt dat deze smartphone dat niveau niet helemaal haalt.

De Nothing Phone (3) voelt met zijn aluminium frame en matte afwerking degelijk aan, maar de glanzende transparante achterkant is wel besmettelijk voor vingerafdrukken. De telefoon heeft vier knoppen, inclusief de Essential Key van de Phone (3a) voor screenshots en spraaknotities. Qua ontwerp haal je de meest unieke smartphone van dit moment in huis. Nothing zet hoog in op esthetiek en verheft de doorgaans saaie achterkant tot een waar kunstwerk. Net als bij andere Nothing-toestellen is die tevens functioneel; zo is er onder meer een rode stip die oplicht zodra je gaat filmen.

De meest controversiële verandering is het verdwijnen van de kenmerkende Glyph-strips. Die zijn voor de gelegenheid vervangen door de Glyph Matrix, een klein monochroom schermpje rechtsboven op de achterzijde van het toestel. Dat matrixdisplay biedt meer functionaliteit dan de ledstrips op de voorgangers, zoals notificaties en spelletjes, maar mist de unieke uitstraling van de Glyphs op zijn voorganger. Vooralsnog zien we alleen potentie in dat extra schermpje. Ontwikkelaars moeten nog aan de bak met nuttige functies en games, want tot op heden is de functionaliteit dusdanig beperkt dat je het onderdeel alleen voor meldingen kunt gebruiken.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De Essential Key zit onder de powerknop.

Op zich een prima scherm

Het scherm is redelijk op vlaggenschip-niveau. Het toestel heeft een oleddisplay van 6,67 inch met een hoge resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz. De (piek)helderheid is hoog genoeg voor gebruik in de zon, terwijl de kleurweergave zowel nauwkeurig als levendig is. Verder is er support voor HDR10+- en Ultra HDR-content. Helaas mist het scherm LTPO-technologie. Dat betekent dat de verversingssnelheid niet lager dan 30 Hz zakt bij statische content. In de praktijk kan dat de batterijduur negatief beïnvloeden.

De Nothing Phone 3 is de eerste telefoon die de Snapdragon 8s Gen 4-processor gebruikt. De chipset presteert vergelijkbaar met de Snapdragon 8 Gen 3, met lichte grafische verbeteringen en een hogere topsnelheid. Hoewel het toestel in dagelijks gebruik vlot aanvoelt en visueel intensieve games prima aankan, blijft de 8s Gen 4 in rauwe prestaties achter bij de nieuwste échte vlaggenschip-processors, zoals de Snapdragon 8 Elite. Potentiële kopers betwisten daarom of de Phone (3) 'flagship material' is of niet – maar bij normaal gebruik merk je geen vertragingen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Voorbeeld van een Glyph Matrix-functie: het batterijniveau.

©Wesley Akkerman

Voorbeeld van een Glyph Matrix-functie: de tijd.

Warmteontwikkeling

Wat ook opvalt, is de warmteontwikkeling tijdens het gebruik. Het toestel kan namelijk flink opwarmen tijdens het uitvoeren van zwaardere taken, zoals bij het gamen. Dan kun je de telefoon bijna niet meer comfortabel vasthouden. Helaas een typisch Qualcomm-euvel dat we vaker tegenkomen. Verder is het zo dat de smartphone met een totaal vermogen van 5150 mAh qua accu ook wat achterloopt op zijn rivalen. Bij intensief gebruik moet je de telefoon soms eerder opladen dan je zou hopen. Bij normaal gebruik kom je er echter de dag wel mee door.

De Nothing Phone (3) draait op Nothing OS 3.5, gebaseerd op Android 15, en biedt een vloeiende, strakke interface met fijne, aanpasbare elementen en opvallende widgets. Net zoals op de Nothing Phone (3a) kom je ook hier de Essential Space tegen, een aparte sectie die screenshots opslaat en AI gebruikt om belangrijke informatie te extraheren en te organiseren, inclusief transcripties van spraakmemo's. Dat laatste gaat verrassend goed, met hier en daar een enkele typefout. Zo'n memo maak je snel aan door bijvoorbeeld de Essential Key ingedrukt te houden.

0,6x

1x

2x

Minder functies, maar wel uniek

Hoewel Nothing OS minder functies heeft dan sommige andere Android-skins, is het vrij van bloatware (erg belangrijk!) en legt het systeem de nadruk op een minimalistische, monochrome esthetiek. Dat maakt de software-omgeving daadwerkelijk anders dan je elders aantreft. Nothing belooft daarnaast vijf Android-upgrades en zeven jaar lang beveiligingspatches. Dat is een uitstekende score, meer dan gemiddeld, maar Nothing staat helaas niet bekend om de snelle uitrol van nieuwe softwareversies. Houd dus wat rekening met vertragingen op dat gebied.

Dat bewijst bijvoorbeeld de uitrol van Android 16. Die versie is reeds beschikbaar, maar de Nothing Phone 3 wordt geleverd met Android 15. Nu is het tegelijkertijd zo dat versie 16 echt nog maar net uit is, maar toch voelt dit aan als een gemiste kans. De upgrade moet echter voor het einde van het jaar verschijnen, dus daar kun je naar uitkijken. Verder heeft de nieuwe AI-zoekbalk nog een eigenaardigheid. Je kunt daarmee van alles opzoeken (apps, contacten, functies en meer), maar de Essential Space wordt daarin niet meegenomen.

3x

6x

6x

3x

Beste camera's tot nu toe, maar…

Verspreid over de achterkant tref je een veelzijdig camerasysteem aan. Dat bestaat uit drie sensoren van 50 megapixel: een hoofdcamera, een ultragroothoek- en een periscooplens. Daarmee zoom je tot 3x optisch in. Ook is er nog een selfiecamera van 50 megapixel. Alle camera's ondersteunen video-opnamen in 4K-kwaliteit bij 60 fps. Overdag leveren ze gedetailleerde foto's met levendige, accurate kleuren en een breed dynamisch bereik, hoewel er soms lichte oververzadiging optreedt en de sluitertijd wat beter kan.

De telelens presteert goed tot en met 6x inzoomen met behoud van helderheid en kleuren. Die lens is ook geschikt voor macro-opnames tot 10 centimeter. Over het algemeen vinden we dit de beste lenzen die Nothing tot nu toe aanbiedt, maar ook op dit vlak presteren concurrerende modellen beter. Vooral de Pixels en Galaxy's leveren betere kwaliteit bij weinig licht en snelle bewegingen. Nothings beeldverwerking zorgt gelukkig voor consistente kleuren over alle lenzen en voor goede diepte, maar de camera's kunnen dus nog verbetering gebruiken.

2x

1x

0,6x

Nothing Phone (3) kopen?

De Nothing Phone (3) streeft duidelijk naar onderscheid met zijn unieke ontwerp en het nieuwe Glyph Matrix-systeem, maar op cruciale punten blijft hij achter bij concurrenten in zijn prijsklasse. Hoewel de Snapdragon 8s Gen 4-processor echt wel vlot is voor dagelijks gebruik, blijft-ie op papier achter bij de concurrentie. Niet dat je al die snelheid per se nodig hebt (eerlijk is eerlijk: veel mobiele cpu's zijn echt overkill), maar die dingen gaan wel tellen als je een hogere prijs betaalt. Het helpt ook niet dat het toestel echt heet wordt onder hoge druk.

Ondanks een capabel camerasysteem presteert de Phone (3) onder uitdagende omstandigheden niet zo goed als je zou willen of verwachten. De batterijduur is adequaat, maar niet uitzonderlijk, en de usb-c-poort blijft steken op de oudere 2.0-standaard. Hoewel Nothing OS 3.5 een strakke en unieke software-ervaring biedt met langdurige updates, compenseren de software-extra's en het innovatieve Glyph-systeem de hardwarematige tekortkomingen niet voldoende om de Nothing Phone (3) een toptoestel te noemen, zeker niet gezien zijn prijskaartje van 850 euro.