Bij menig desktop is het geluid een ondergeschoven kindje. Er is bijvoorbeeld een spotgoedkoop speakersetje aangesloten of mensen gebruiken hiervoor de geïntegreerde luidsprekers van een monitor of laptop. Dat kan natuurlijk veel beter! Met de juiste apparatuur luister je naar levendige klanken. Vooral liefhebbers van muziek, films en games profiteren daarvan.

Externe speakerset

Bepaalde monitors hebben ingebouwde luidsprekers, zoals de wat duurdere modellen van Philips, LG, Samsung en AOC. Verwacht daar niet te veel van. Vanwege de kleine klankkast treedt er al gauw vervorming op. De muziek klinkt bijvoorbeeld blikkerig en schel, zodat je niet van je Spotify-afspeellijst kunt genieten. Bovendien kan het volume niet zo hard. Hoewel monitorspeakers ruimte op het bureau besparen, levert een externe luidsprekerset een veel beter geluid.

Hetzelfde geldt voor laptops. Ook hiervan klinken de geïntegreerde luidsprekers veelal matig. Veel laptopfabrikanten proberen dit gebrek te camoufleren door opzichtige samenwerkingen met audiomerken aan te gaan. Zo pronken er op diverse notebooks van ASUS en HP de logo’s van respectievelijk Harman Kardon en Bang & Olufsen. Laat je hierdoor niet misleiden. Voor elke laptop is het gebruik van een externe speakerset of goede hoofdtelefoon de beste keuze.

Stereoset

Als je tijdens computertaken graag muziek opzet, ligt een set met twee luidsprekers voor de hand. Die plaats je aan weerszijden van de monitor(s), waarna je luistert naar stereogeluid. Uiteraard is het wel een voorwaarde dat er voldoende ruimte is op het bureau of de keukentafel. Gelukkig zijn stereosets voor de computer in allerlei formaten te koop. Verder bestaan er ook pc-speakers die je aan de wand kunt ophangen. Voor een duidelijk stereobeeld positioneer je beide luidsprekers ver genoeg uit elkaar. Houd er bij de plaatsing rekening mee dat één box via een kabel met de pc is verbonden.

Subwoofer

Met name bij kleine pc-speakers blijft het basniveau vaak achter. Als je een diepe laag wel kunt waarderen, is de aanschaf van een pc-speakerset met subwoofer het overwegen waard. Die plaats je ergens onder het bureau op de vloer. Deze basspeaker produceert uitsluitend lage tonen. Dat merk je bijvoorbeeld bij opzwepende muziekstijlen als dance, rock en hiphop. Verder is de kijkervaring bij series en films met een duidelijke laagweergave intenser. Voor moderne actiegames heeft een subwoofer eveneens veel meerwaarde.

Bang voor te veel bas? Geen zorgen, want meestal heeft de behuizing een draaiknop waarmee je het basniveau naar wens instelt. Bij sommige producten pas je dat met de bijgesloten afstandsbediening aan. Een subwoofer is behoorlijk aan de maat. Bedenk daarom op voorhand waar je dit apparaat neerzet.

Lees meer: Wat is een subwoofer?

Surroundset

Liefhebbers van films, series en games kunnen ook een surroundset overwegen. Je hoort dan namelijk geluid uit meerdere richtingen. Geniet zo van fraaie geluidseffecten. Met een 5.1-audiosysteem plaats je drie speakers aan de voorzijde en twee aan de achterzijde. Daarnaast is er ook nog een subwoofer. De geluidskaart van de pc moet hiervoor wel meerdere kanalen ondersteunen.

Houd er rekening mee dat alle luidsprekers via kabels zijn verbonden. Met name bij achterspeakers is het vanwege de lange afstand best een uitdaging om de snoeren netjes weg te werken. Meestal komen alle kabels bij de subwoofer terecht. Dit apparaat bevat doorgaans meerdere speakeruitgangen. Een surroundset is over het algemeen duurder dan een stereopaar. Bekende merken als Logitech, Trust en Teufel ontwikkelen geschikte producten.

Getest: Zo kies je de beste bluetooth-speaker

Aansluitingen

Heb je een pc-speakerset op het oog? Let dan op de aanwezige aansluitingen. Hiervoor bestaan namelijk meerdere mogelijkheden. Vrijwel alle luidsprekers hebben een analoge lijn- of rca-ingang. Laatstgenoemde dubbele aansluiting herken je meestal aan de rood-witte markering. Via een jack-audiokabel verbind je de luidsprekers met een pc (groene aansluiting) of laptop (hoofdtelefoonaansluiting). Surroundsets hebben doorgaans meerdere lijningangen.

Bepaalde producten kun je ook via usb aan een computer koppelen. In feite is er hierbij een usb-geluidskaart in de speaker verwerkt. Een waarschuwing is hierbij wel op zijn plaats. Sommige goedkope luidsprekers hebben alleen een usb-poort voor de stroomvoorziening. In dat geval is het niet mogelijk om via deze aansluiting audiogegevens te transporteren. Controleer dus welke functies een usb-poort ondersteunt.

Duurdere producten hebben vaak een digitale ingang, namelijk een optische en/of coaxiale aansluiting. Het voordeel hiervan is dat zo’n poort surroundgeluid kan verwerken. Overigens heb je daar alleen iets aan wanneer de geluidskaart van de pc is voorzien van een digitale uitgang.

Ben je van plan om meerdere computers en/of audiobronnen aan te sluiten? Check dan vooraf goed welke aansluitingen je hiervoor nodig hebt en hoe je tussen verschillende bronnen kunt schakelen. Bij de betere producten gebruik je hiervoor een afstandsbediening of bedieningspaneel.

Aantal audiodrivers

Wens je een hoge audiokwaliteit, dan kies je bij voorkeur een luidspreker met een ruime klankkast. Wegens natuurkundige wetten levert die over het algemeen een uitgebalanceerd geluid. Logischerwijs plaats je liever niet al te grote boxen op je bureau. Probeer hierin een middenweg te vinden en laat de kleinste modellen liever links liggen. Gelukkig zijn er tegen acceptabele prijzen degelijke pc-speakers met een behoorlijke houten klankkast verkrijgbaar.

Voor een goed geluid is het belangrijk dat de lage en hoge tonen ongeveer evenveel vertegenwoordigd zijn. Dat geldt overigens ook voor de frequenties in het middengebied. Let hierbij op het aantal aanwezige audiodrivers van de luidspreker. Dat zijn in feite minispeakers die elektrische energie omzetten in hoorbare audiogolven. Goedkope pc-speakers bezitten veelal slechts één audiodriver. Een uitgebalanceerd geluid is bij dergelijke producten vrijwel uitgesloten. Een enkele minispeaker produceert alle tonen, waardoor bepaalde frequenties achterwege blijven.

Voor een acceptabele geluidskwaliteit heb je een klankkast met minimaal twee actieve audiodrivers nodig. Een zogeheten tweeter verzorgt de hoge tonen, terwijl de woofer het midden en laag voor zijn rekening neemt. Vaak is er ook nog een passieve basreflexpoort aanwezig. Die gebruikt de vrijgekomen geluidsdruk in de behuizing om extra lage tonen te genereren.

Koptelefoonuitgang

Sommige situaties lenen zich beter voor een koptelefoon. Wie weet wil jij jezelf bijvoorbeeld afsluiten voor een lawaaiige omgeving. Of misschien val je andere gezinsleden liever niet lastig met jouw muzieksmaak. Elke pc heeft weliswaar een koptelefoonaansluiting, maar die is niet altijd eenvoudig te bereiken. Zo staat een desktop vaak ergens onder het bureau.

Als je regelmatig een bekabelde koptelefoon of oortjes gebruikt, kun je een speakerset met een geschikte aansluiting overwegen. Er is dan ergens op de behuizing een hoofdtelefoonpoort. Vaak zit die aan de voorzijde. Je hoeft dan niet meer onder het bureau te kruipen om een koptelefoon te verbinden. Zodra je de stekker in de juiste poort steekt, stuurt de pc-speaker het audiospoor naar de hoofdtelefoon.

Bluetooth

Sommige pc-luidsprekers fungeren ook als bluetooth-speaker. Superhandig, want je hoeft dan niet per se de computer in te schakelen. Verbind een smartphone of tablet draadloos en luister vervolgens naar een muziekalbum, podcast of audioboek.

Met een mobiel apparaat of laptop maak je eenvoudig verbinding. Meestal staat op het bedieningspaneel van de klankkast of afstandsbediening een bluetooth-pictogram. Dat gebruik je om naar de juiste modus te switchen. Vervolgens zoek je in de instellingen van je smartphone, tablet of laptop naar bluetooth-apparaten. Pc-speakers met ondersteuning voor deze draadloze techniek zijn overigens wel iets duurder. Onder meer Edifier en Logitech ontwikkelen diverse geschikte producten.

Bediening

Uitgebreide computerspeakers hebben een bedieningspaneel. Afhankelijk van het product kun je hierop een aantal zaken inschakelen, zoals bluetooth of (rgb-)verlichting. Daarnaast hebben kwalitatieve speakers vaak regelaars om het basniveau en de hoge tonen (treble) naar eigen smaak te wijzigen. Fijn, want zo kies je zelf een aangenaam geluid dat prettig in het gehoor ligt. Uiteraard pas je ook het volume aan. Het bedieningspaneel bevindt zich bijvoorbeeld aan de zij-, achter- of bovenkant van de behuizing.

Bij surroundsystemen kun je wellicht het aantal actieve kanalen instellen. Kies bijvoorbeeld voor twee kanalen bij een muziekalbum en 5.1-geluid bij een film. Is er een subwoofer aanwezig, dan zijn de bedieningsknoppen waarschijnlijk hierop gehuisvest. Een minpunt is dat deze knoppen minder goed bereikbaar zijn. Een subwoofer staat tenslotte meestal ergens in een verdekt hoekje op de vloer.

Bij sommige duurdere pc-speakers zit er een afstandsbediening in de productdoos. Dat is handig voor het geval je niet altijd achter je bureau naar muziek luistert. Zet vanaf de bank of luie stoel het geluid een tandje zachter of switch naar een andere bron. Verder kun je de muziekweergave soms pauzeren en liedjes skippen.

Design

Vanzelfsprekend wil het oog natuurlijk ook wat. Kies allereerst pc-luidsprekers die je mooi vindt. Veel modellen zijn zwart. Bekende merken als Edifier en Logitech fabriceren producten in verschillende kleurstellingen. Zo heb je met de breed verkrijgbare Edifier R1280T keuze tussen bruin (houtkleur), wit en zwart. Sommige fabrikanten richten zich specifiek op gamers, zoals Razer en SteelSeries. Speakers van deze merken bevatten veelal RGB-verlichting, waarbij je aan de hand van lichtschema’s de kleuren kunt aanpassen.

Pc-speakers hebben gevoelige audiodrivers. Die kun je beter niet aanraken. Ben je bang dat iemand per ongeluk tóch tegen een kwetsbare tweeter of woofer stoot? Koop in dat geval luidsprekers met beschermkappen. Je beschermt de speakerunits zo ook tegen stof. Een groep fanatieke audioliefhebbers beweert dat dit onderdeel een negatief effect heeft op de geluidskwaliteit. Bij veel modellen kun je deze beschermkap daarom loshalen, waarna je zelf bepaalt of je de minispeakers wel of niet afdekt.

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.