De 55A300PRO NXTFRAME heeft de ambitie om naast tv ook dienst te doen als kunstkader. Dat concept kennen we van de Samsung The Frame. Kan TCL de normaliter erg goede prestaties van zijn miniled-tv’s doortrekken naar dit lifestyle-model?

Mooi in het wit, slank en strak ontwerp: de TCL 55A300PRO kan uitpakken met een stijlvol design. En om de naam NXTFRAME nog wat te benadrukken, kun je gebruikmaken van verwisselbare kaders om hem een andere uitstraling te geven. In de doos zit een licht eiken kleurig kader, er zijn ook zwarte en muntgroene versies beschikbaar als optie.

De kaders zijn magnetisch bevestigd, en je ziet op de hoeken soms een kleine spleet tussen twee onderdelen. Ze komen ook iets te gemakkelijk los. Voor het onderste deel van het kader heeft TCL wel twee kleine schroeven voorzien. Een kunstkader hangt meestal aan de muur, TCL heeft daarom een erg slanke wandbeugel in de doos gestopt. Wie het toestel liever op een tv-meubel plaatst, kan de optionele tv-voet (149 euro) kopen. Wil je helemaal voor de kunst-uitstraling gaan, dan is er een vloerstand op wieltjes beschikbaar (499 euro).

Aansluitingen

Deze TCL is in de eerste plaats gericht op wandmontage. Het is geen verrassing dat alle aansluitingen naar beneden gericht zijn, en er zijn zelfs een reeks gootjes voorzien aan de achterkant zodat je de kabels netjes kunt wegwerken. Het toestel beschikt over vier HDMI-aansluitingen, waarvan twee geschikt zijn voor high-end gaming. Op poort 1 en 2 kun je dankzij de 48Gbps bandbreedte gamen in 4K met maximaal 144 beelden per seconde.

Wie Full HD (1.920 x 1.080) voldoende resolutie vindt, kan zelfs tot 240 beelden per seconde aanleveren. Er is ondersteuning voor ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatibiliteit. De input-lag is iets lager dan bij andere TCL-modellen, maar is nog steeds erg goed: 18,0 ms (in 4K60) en 9,7 ms (in 2K120). Poort 1 bevat ook eARC/ARC, maar gezien de bijgeleverde soundbar zal dat zelden gebruikt worden. Verder is er een usb-poort, die alleen voor media dient; TCL ondersteunt het opnemen van live tv niet. Een hoofdtelefoon kan je aansluiten via Bluetooth, en voor de netwerkaansluiting is er wifi en ethernet.

Google TV

Ook deze TCL is uitgerust met Google TV en heeft hiermee het grootste app-aanbod en ondersteuning voor Chromecast. Verder heeft TCL ook AirPlay 2 voorzien. Uitgebreide, gepersonaliseerde aanbevelingen helpen je nieuwe content te ontdekken. Bovenop die prima ervaring heeft TCL voor snelle toegang gezorgd tot de belangrijkste instellingen en ingangen via een handig menu onderaan het scherm. Beide zijn te personaliseren.

Afstandsbediening

De afstandsbediening is uitgevoerd in wit, passend bij de tv. Ze gebruikt een eenvoudigere lay-out zonder numerieke toetsen die we ook al op de C855 aantroffen. De afgeronde vorm ligt goed in de hand, en de toetsen hebben een goede, duidelijke aanslag. Opvallend is wel dat de volumetoets lijkt te ontbreken. Die is aan de zijkant van de afstandsbediening geplaatst, zoals bij een smartphone. Helaas vinden we dat erg onhandig; gelukkig kun je ook de d-pad links- en rechts-toetsen gebruiken om het volume aan te passen.

Kunstwerken uit een kunstmatig brein

De NXTFRAME-app gebruik je om allerlei kunstwerken op het scherm te tonen. TCL levert daarin een aanbod van 378 kunstwerken, zowel klassiek, digitaal als fotografisch. Monet en Van Gogh zijn wel wat oververtegenwoordigd. Het aanbod is gratis, wat fijn is. Daartegenover staat dat het flink wat kleiner is dan dat van de Samsung The Frame waarvoor je een abonnement moet nemen.

Om die achterstand wat in te halen biedt TCL ook AI-kunst aan in verschillende stijlen. Je kiest een stijl en twee trefwoorden en de tv toont je een willekeurige interpretatie. De werken worden niet live gegenereerd maar gewoon gedownload. TCL claimt een bibliotheek van meer dan 100.000 stuks te hebben. De resultaten waren leuk, maar of je het een goede vervanging vindt van meer traditionele kunst is natuurlijk een persoonlijke beslissing.

Mat scherm, maar bescheiden contrast

Kunst ziet er altijd veel beter uit op een mat scherm. Dat benadert beter de indruk van papier of canvas. Een glossy tv-scherm geeft nooit dezelfde ervaring. Het matte scherm heeft veel minder last van reflecties, erg belangrijk voor een tv die je overdag in de woonkamer als kunstkader wilt gebruiken. Er zijn echter ook minpunten aan die beslissing. Dat matte scherm verspreidt reflecties over het hele scherm, waardoor het contrast minder goed is dan bij een glossy scherm. Deze tv gebruikt bovendien een edge led-achtergrondverlichting die op ons testmodel geen al te beste uniformiteit leverde. In heldere beelden valt het mee, maar vooral in donkere beelden zien we hier en daar wat ‘wolken’ in het beeld, willekeurig gevormde heldere plekken.

Die combinatie maakt dat het contrast niet boven de 3.300:1 uitkwam. Dat is niet slecht, maar naar de normen van vandaag geen best resultaat. Vergelijk bijvoorbeeld met de TCL 55765 die vlot 5.000:1 haalt. Met donkere beelden had de 55A300Pro het echt moeilijk. Er ontbreekt veel schaduwnuance en de beelden ogen flets; in sommige gevallen was de wolkvorming ook echt zichtbaar. Bovendien bleek de kijkhoek van het lcd-scherm nogal beperkt; vanuit een hoek verlies je nog meer contrast en dat is uiteraard nadelig voor de beeldkwaliteit.

Doorsnee beeldprestaties

TCL pakt vaak uit met stevige piekhelderheid op zijn modellen, dus het is wat verrassend dat deze matig scoort. We meten 405 nits op het 10% testvenster en ook op het volledig witte beeld. Het kleurbereik is goed, dat haalt 90% P3. De film-beeldmodus is degelijk gekalibreerd, maar de fouten zitten dicht bij de zichtbare grens, toch jammer voor een tv die als kunstkader moet dienen. Correcte kleuren zijn dan des te belangrijker.

Met zijn helderheid en kleurbereik creëert deze TCL mooie SDR-beelden, tenminste zolang de content helder en kleurrijk is (over de problemen met donkere beelden hadden we het al eerder). Voor HDR zijn de prestaties goed, rekening houdend met het beperkte contrast en piekhelderheid dan toch. De punch die HDR-beelden moeten hebben is wat afwezig, maar de weergave is wel correct. De tv ondersteunt Dolby Vision IQ met Precision Detail en HDR10+, waardoor je in die formaten de beste HDR-beelden ziet.

Beeldverwerking

Met dezelfde processor als de TCL C765 om de beeldverwerking aan te drijven, hoeft het niet te verrassen dat we vergelijkbare prestaties zien. De upscaling zorgt voor relatief zachte beelden, met goede ruisonderdrukking. Digitale compressieruis, zichtbaar als blokvorming, is een moeilijkere opgave, maar kleurstroken in zachte gradiënten elimineert de processor goed, zonder veel detailverlies. De lastigste gevallen blijven wel zichtbaar, zeker in donkere scènes. De prestaties voor bewegingsscherpte zijn eerder middelmatig. Snel bewegende voorwerpen hebben een wazige rand, en soms zelfs een sleepspoor. Dat laatste is duidelijker zichtbaar zijn als de achtergrond egaal is. De motion interpolation maakt filmbeelden mooi vloeiend, al aarzelt de processor soms als de camera te snel beweegt.

Je kunt dat gestotter elimineren door het lcd-paneel in 240Hz refreshrate te laten werken. Daarvoor schakel je de instelling “Dynamische versnelling” in. Je verliest dan wat verticale resolutie, maar dat is zelden zichtbaar. Helaas krijgen bewegende voorwerpen dan wel een dubbele rand, dus lijkt het ons toch het beste om de instelling uit te laten staan.

Met bijgeleverde soundbar

Dit model wordt geleverd met een Bang & Olufsen 3.1.2-soundbar van 230W met draadloze subwoofer. De soundbar verbindt zich automatisch draadloos met de tv. De geluidskwaliteit is goed, met een stevige portie bas. Soms is die zelfs iets te sterk, dus doken we in de instellingen om dat aan te passen. De Beosonic-instelling laat je intuïtief kiezen hoe je de klank prefereert. Eens we de bas wat getemperd hadden, bleek de soundbar prima te presteren, zowel voor film als muziek, en met flink wat volume indien gewenst. Opvallend is wel dat hij geen Dolby Atmos of DTS:X ondersteunt; de upfiring luidsprekers op de soundbar worden alleen gebruikt voor virtuele Dolby Atmos. Bij wandmontage hangt de soundbar niet aan de tv, maar moet je die apart bevestigen aan de muur.

Conclusie

Over het design, de kaders en de opstelling zijn we tevreden, al kan TCL nog een beetje aan de afwerking verbeteren. Het belangrijkste minpunt is het matige contrast en de povere prestaties met donkere beelden. Daar hebben andere TCL-modellen geen last van, dus dat verraste ons. Voor een tv die als kunstkader moet dienen, is de matige kijkhoek ook jammer. Het matte scherm is een prima keuze; het gaat reflecties tegen en maakt de kunstbeleving wat tastbaarder.

Goede helderheid en prima kleurvolume leveren mooie beelden. Het kunstaanbod is gratis, maar wel wat beperkt, ook al wordt het aangevuld met een ruim AI-kunstaanbod. Je kunt van HDR genieten op deze tv; hij ondersteunt bovendien alle belangrijke formaten, maar de echte punch van die beelden ontbreekt. De B&O-soundbar is een aangename verrassing. Dat DTS:X en Dolby Atmos ontbreken, vinden we geen drama; deze tv is niet gericht op epische filmweergave. Kortom, een goede woonkamer-tv met kunstambities, maar geen thuisbioscoop.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.