JBL durft te innoveren met de Tour Pro 2 bluetooth in ears. Aan de oortjes zelf valt die vernieuwing niet af te zien, en te horen. Maar wel op het oplaaddoosje, dat is uitgerust met een scherm. Wat je ermee kunt en of het de moeite waard is lees je in deze JBL Tour Pro 2 review.

Normaliter is het oplaaddoosje één van de onderwerpen waar je snel klaar mee bent in de review van bluetooth in-ears. Je vertelt wat over de accucapaciteit (hoe vaak kan het doosje de oortjes volledig opladen), de oplaadmogelijkheden van het doosje zoals draadloos of via een usb-c-poort en het formaat en gewicht; is het doosje makkelijk mee te nemen in een tas of broekzak.

Lees ook: de beste bluetooth in-ears getest

Bij de JBL Tour Pro 2 is dat wel even anders. Alle aandacht wordt juist afgeleid naar de opbergcase in plaats van de oortjes zelf. In het doosje zit namelijk een klein touchscreen verwerkt met een doorsnee van 1,45 inch (dat is omgerekend 3,7 centimeter). Dit schermpje kun je gebruiken om je muziek te bedienen en afspeelmodus te selecteren. Denk hierbij aan de ruisonderdrukking of omgevingsgeluidmodus.

Tevens kun je met widgets andere informatiepaneeltjes op het schermpje toveren. De terugvindfunctie van de oortjes of de equalizer. Volume en andere afspeelinstellingen zijn allemaal beschikbaar, evenals meldingen die worden weergegeven op het schermpje en het zetten van een timer. Tevens kun je zelf een achtergrond selecteren, zo heeft die saaie plastic case opeens een persoonlijk tintje.

Zo durft JBL op een creatieve manier te innoveren en ook op de lange termijn zijn er genoeg nieuwe functies te bedenken voor zo’n schermpje. Denk aan weersinformatie, de geschatte afspeelduur of schakelen tussen audiobronnen. Het persoonlijke tintje dat je met de wallpaper meegeeft aan het opbergdoosje is ook een leuke toevoeging. Toch heeft het schermpje een hoog gimmick-gehalte. Het weet zich niet onmisbaar te maken en biedt allemaal functionaliteiten die je smartphone ook biedt. Je kunt net zo goed je smartphone erbij pakken voor dezelfde geluidsbediening en meer.

Het scherm haalt natuurlijk wel zijn energie uit de accu van het doosje. Dat gaat ten koste van de oplaadcapaciteit, hoewel dat in praktijk mee lijkt te vallen. Laden verloopt nog altijd zoals ik gewend ben. Dat is natuurlijk afhankelijk van hoe vaak je het scherm gebruikt. Daarbij moet ik toegeven, door de misbaarheid van het schermpje was dat niet bijzonder regelmatig. In praktijk merkte ik toch dat ik liever mijn telefoon pakte of de tikbediening op de oortjes gebruikte in plaats van het case-schermpje.

Kortom, er valt genoeg te zeggen over de case. En natuurlijk is het vermelden ook waard: de accucapaciteit van de case is 850 mAh (een oortje heeft een eigen accuutje van 70 mAh). Je kunt het oplaaddoosje zowel draadloos als bedraad met usb-c opladen en het formaat van de case blijft klein genoeg om het doosje in een broekzak of handtas weg te steken.

En dan de oortjes

Goed, de meeste aandacht wordt begrijpelijkerwijs getrokken door dat schermpje. Maar die oortjes verdienen eigenlijk alle lof. Het ontwerp, met het steeltje uit het oor, is zeer functioneel door het lage gewicht en de rubber tipjes zorgen ervoor dat je ze op maat afstelt. Hierdoor blijven de oortjes goed zitten, ook tijdens het sporten en heb je geen last wanneer je de JBL Tour Pro 2 lang draagt.

Ook de geluidskwaliteit is prima. Het geluid klinkt krachtig en helder. Vooral de midden- en hoge tonen klinken goed. Het basgeluid is wat aan de doffe kant. Je hebt beschikking over meerde luistermodi. De ruisonderdrukking valt wat tegen, ondanks dat JBL stelt dat deze ‘adaptief’ is en dus aanpast aan de omgeving waar je je in bevindt. De omgevingsgeluidmodus werkt uitstekend om bewust te zijn van bijvoorbeeld verkeer en mensen om je heen. Er is ook een talk through modus. Ondanks dat deze afspeelmodus het volume ook verlaagt, werkt het wel. Ik was in staat om zowel muziek te luisteren als een gesprek te houden.

Over gesprekken gesproken. De microfoons volstaan ook om zelf verstaan te worden bij het (video)bellen. Tenslotte biedt JBL ook ruimtelijk geluid aan, oftewel spatial sound. Hoewel veel audiomerken hierop inzetten zijn in-ears niet het beste product voor een ruimtelijke audio-ervaring. Ik merkte dan ook niet echt een noemenswaardige geluidsbeleving op. Sterker nog, wanneer ik spatial sound uit zet lijkt het geluid wat voller te klinken.

De accuduur van de oortjes is prima. Je kunt meer dan negen uur luisteren zonder afspeelmodus ingeschakeld. Luister je met ruisonderdrukking of omgevingsgeluid aan, dan is de accuduur zo’n drie uur korter.

JBL-app

Hoewel je bij het schermpje terecht kunt voor bediening van de muziek en luisterinstellingen van de oortjes, heeft JBL ook een keurig verzorgde app voor Android en iOS. Hierin kun je net nog even wat meer zaken configureren, zoals de tikbediening, automatisch afspelen, persoonlijke geluidsinstellingen en desgewenst spraakassistentie.

Tenslotte de bluetooth verbinding tussen de headset en de smartphone: die ondersteunt bluetooth 5.3. De ondersteuning van bluetooth codecs valt wat tegen. Alleen AAC wordt ondersteund. Voor Apple-apparaten de best beschikbare codec. Voor Android zijn er betere codecs, zoals aptX of LDAC. Helaas worden deze niet ondersteund.

Conclusie: JBL Tour Pro 2 kopen?

Het oplaaddoosje met het scherm is de meest opvallende eigenschap van de JBL Tour Pro 2. Een leuke innovatie, maar in praktijk niet onmisbaar. Het leidt eigenlijk ook een beetje af van het feit dat de bluetooth in-ears verder prima presteren. Qua geluidskwaliteit en accuduur. Ook de pasvorm en de app vallen positief op.

De jaarwisseling 2025/2026 is het laatste keer dat we zelf vuurwerk mogen afsteken. Reken maar dat er dus heel wat siervuurwerk de lucht in gaat op oudejaarsavond! Natuurlijk wil je daar foto's van maken, maar het blijft lastig om dit spektakel goed vast te leggen met een telefoon. Vaak eindig je met bewogen strepen of een overbelichte waas op je scherm. Met de juiste voorbereiding en instellingen maak je dit jaar foto's die wél de moeite waard zijn om te bewaren.

Begin met een schone lens door er even een microvezeldoekje overheen te halen. Vette vingers veroorzaken namelijk vlekken waardoor het felle licht van het vuurwerk minder goed wordt vastgelegd. Controleer daarnaast of je nog voldoende opslagruimte vrij hebt op je toestel. Omdat je waarschijnlijk veel beelden achter elkaar schiet, loopt je geheugen sneller vol dan je denkt. Vergeet ook niet om je batterij volledig op te laden, want als het koud is, gaat de accu van je smartphone sneller leeg.  

Stabiliteit voor scherpe beelden

Lichtflitsen in het donker fotograferen vraagt om een langere sluitertijd. Hierdoor is elke kleine beweging van je handen direct zichtbaar als een onscherpe vlek. Gebruik bij voorkeur een klein statief of een smartphonehouder om je toestel stil te houden. Heb je die niet bij de hand? Leun dan tegen een muur of lantaarnpaal en houd je smartphone met beide handen stevig vast. Gebruik in geen geval de digitale zoom. Dit verlaagt de kwaliteit van je foto aanzienlijk en maakt de korreligheid alleen maar erger.

©ID.nl

Lichtsporen vastleggen met iPhone

Heb je een iPhone, dan is de functie Live Photos je beste vriend tijdens de jaarwisseling. Zorg dat het ronde icoontje voor Live Photos bovenin je camera-app geel gekleurd is. Nadat je de foto hebt gemaakt, open je deze in de Foto's-app. Tik linksboven op het woordje 'Live' en kies uit het menu voor 'Lange belichting'. Je telefoon voegt dan alle beelden uit de opname samen tot één foto. Hierdoor veranderen de losse lichtpuntjes in vloeiende, lichtgevende banen tegen een donkere lucht. Gebruik hierbij bij voorkeur een statief of zet je iPhone ergens stabiel neer. Wanneer je namelijk los uit de hand fotografeert, worden de bewegingen die je zelf maakt ook meegenomen, en dat kan zorgen voor een wazig eindresultaat.

De Pro-modus op Android gebruiken

Veel Android-telefoons hebben een Pro-modus waarmee je handmatig de sluitertijd aanpast. Open deze stand in je camera-app en zoek naar de letter 'S' (Sluitertijd). Voor vuurwerk werkt een sluitertijd tussen de twee en vier seconden vaak het best. Houd de ISO-waarde laag, bijvoorbeeld op 100, om ruis in de donkere delen te voorkomen. Omdat de sluiter nu langer openstaat, is een statief echt een vereiste. Je krijgt dan de bekende foto's waarbij je de hele weg van de vuurpijl als een lichtspoor ziet.

Timing en compositie bepalen

Het moment waarop je afdrukt is bepalend voor het eindresultaat. Werk je met een normale sluitertijd, dan is de burst-modus handig: houd de ontspanknop ingedrukt wanneer een pijl de lucht in gaat. Zo leg je de hele explosie vast en kies je achteraf de mooiste foto uit de reeks. Denk ook na over de compositie van je beeld. Een foto van alleen de lucht is vaak wat kaal. Probeer elementen uit de omgeving mee te nemen, zoals silhouetten van gebouwen of bomen. Dit geeft context en maakt het plaatje een stuk interessanter.

🎆 Snelle checklist 🎆

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇