JBL durft te innoveren met de Tour Pro 2 bluetooth in ears. Aan de oortjes zelf valt die vernieuwing niet af te zien, en te horen. Maar wel op het oplaaddoosje, dat is uitgerust met een scherm. Wat je ermee kunt en of het de moeite waard is lees je in deze JBL Tour Pro 2 review.

Normaliter is het oplaaddoosje één van de onderwerpen waar je snel klaar mee bent in de review van bluetooth in-ears. Je vertelt wat over de accucapaciteit (hoe vaak kan het doosje de oortjes volledig opladen), de oplaadmogelijkheden van het doosje zoals draadloos of via een usb-c-poort en het formaat en gewicht; is het doosje makkelijk mee te nemen in een tas of broekzak.

Lees ook: de beste bluetooth in-ears getest

Bij de JBL Tour Pro 2 is dat wel even anders. Alle aandacht wordt juist afgeleid naar de opbergcase in plaats van de oortjes zelf. In het doosje zit namelijk een klein touchscreen verwerkt met een doorsnee van 1,45 inch (dat is omgerekend 3,7 centimeter). Dit schermpje kun je gebruiken om je muziek te bedienen en afspeelmodus te selecteren. Denk hierbij aan de ruisonderdrukking of omgevingsgeluidmodus.

Tevens kun je met widgets andere informatiepaneeltjes op het schermpje toveren. De terugvindfunctie van de oortjes of de equalizer. Volume en andere afspeelinstellingen zijn allemaal beschikbaar, evenals meldingen die worden weergegeven op het schermpje en het zetten van een timer. Tevens kun je zelf een achtergrond selecteren, zo heeft die saaie plastic case opeens een persoonlijk tintje.

Zo durft JBL op een creatieve manier te innoveren en ook op de lange termijn zijn er genoeg nieuwe functies te bedenken voor zo’n schermpje. Denk aan weersinformatie, de geschatte afspeelduur of schakelen tussen audiobronnen. Het persoonlijke tintje dat je met de wallpaper meegeeft aan het opbergdoosje is ook een leuke toevoeging. Toch heeft het schermpje een hoog gimmick-gehalte. Het weet zich niet onmisbaar te maken en biedt allemaal functionaliteiten die je smartphone ook biedt. Je kunt net zo goed je smartphone erbij pakken voor dezelfde geluidsbediening en meer.

Het scherm haalt natuurlijk wel zijn energie uit de accu van het doosje. Dat gaat ten koste van de oplaadcapaciteit, hoewel dat in praktijk mee lijkt te vallen. Laden verloopt nog altijd zoals ik gewend ben. Dat is natuurlijk afhankelijk van hoe vaak je het scherm gebruikt. Daarbij moet ik toegeven, door de misbaarheid van het schermpje was dat niet bijzonder regelmatig. In praktijk merkte ik toch dat ik liever mijn telefoon pakte of de tikbediening op de oortjes gebruikte in plaats van het case-schermpje.

Kortom, er valt genoeg te zeggen over de case. En natuurlijk is het vermelden ook waard: de accucapaciteit van de case is 850 mAh (een oortje heeft een eigen accuutje van 70 mAh). Je kunt het oplaaddoosje zowel draadloos als bedraad met usb-c opladen en het formaat van de case blijft klein genoeg om het doosje in een broekzak of handtas weg te steken.

En dan de oortjes

Goed, de meeste aandacht wordt begrijpelijkerwijs getrokken door dat schermpje. Maar die oortjes verdienen eigenlijk alle lof. Het ontwerp, met het steeltje uit het oor, is zeer functioneel door het lage gewicht en de rubber tipjes zorgen ervoor dat je ze op maat afstelt. Hierdoor blijven de oortjes goed zitten, ook tijdens het sporten en heb je geen last wanneer je de JBL Tour Pro 2 lang draagt.

Ook de geluidskwaliteit is prima. Het geluid klinkt krachtig en helder. Vooral de midden- en hoge tonen klinken goed. Het basgeluid is wat aan de doffe kant. Je hebt beschikking over meerde luistermodi. De ruisonderdrukking valt wat tegen, ondanks dat JBL stelt dat deze ‘adaptief’ is en dus aanpast aan de omgeving waar je je in bevindt. De omgevingsgeluidmodus werkt uitstekend om bewust te zijn van bijvoorbeeld verkeer en mensen om je heen. Er is ook een talk through modus. Ondanks dat deze afspeelmodus het volume ook verlaagt, werkt het wel. Ik was in staat om zowel muziek te luisteren als een gesprek te houden.

Over gesprekken gesproken. De microfoons volstaan ook om zelf verstaan te worden bij het (video)bellen. Tenslotte biedt JBL ook ruimtelijk geluid aan, oftewel spatial sound. Hoewel veel audiomerken hierop inzetten zijn in-ears niet het beste product voor een ruimtelijke audio-ervaring. Ik merkte dan ook niet echt een noemenswaardige geluidsbeleving op. Sterker nog, wanneer ik spatial sound uit zet lijkt het geluid wat voller te klinken.

De accuduur van de oortjes is prima. Je kunt meer dan negen uur luisteren zonder afspeelmodus ingeschakeld. Luister je met ruisonderdrukking of omgevingsgeluid aan, dan is de accuduur zo’n drie uur korter.

JBL-app

Hoewel je bij het schermpje terecht kunt voor bediening van de muziek en luisterinstellingen van de oortjes, heeft JBL ook een keurig verzorgde app voor Android en iOS. Hierin kun je net nog even wat meer zaken configureren, zoals de tikbediening, automatisch afspelen, persoonlijke geluidsinstellingen en desgewenst spraakassistentie.

Tenslotte de bluetooth verbinding tussen de headset en de smartphone: die ondersteunt bluetooth 5.3. De ondersteuning van bluetooth codecs valt wat tegen. Alleen AAC wordt ondersteund. Voor Apple-apparaten de best beschikbare codec. Voor Android zijn er betere codecs, zoals aptX of LDAC. Helaas worden deze niet ondersteund.

Conclusie: JBL Tour Pro 2 kopen?

Het oplaaddoosje met het scherm is de meest opvallende eigenschap van de JBL Tour Pro 2. Een leuke innovatie, maar in praktijk niet onmisbaar. Het leidt eigenlijk ook een beetje af van het feit dat de bluetooth in-ears verder prima presteren. Qua geluidskwaliteit en accuduur. Ook de pasvorm en de app vallen positief op.

Iedereen weet dat je Google Maps kunt gebruiken om van punt A naar B te komen. Minder bekend in deze navigatie-app is de functie om de afstand tussen twee willekeurige plekken op aarde te meten. Bovendien kun je de afstand bepalen van een pad met verschillende locatiepunten en zelfs oppervlakten berekenen kost geen enkele moeite.

Wanneer je een locatie in Google Maps bekijkt, wil je uiteraard ook weten hoe ver het is. Dan kun je beslissen of je te voet, met de fiets of met de auto gaat. Die afstand is geen probleem, want Google Maps meet altijd. Heb je de routebeschrijving opgevraagd op een mobiel toestel, dan lees je niet alleen de geschatte reistijd, ernaast staat ook de afstand tussen de huidige locatie en de bestemming. Je kunt hierbij tussen vervoermiddelen wisselen en dan passen de reistijden en afstanden zich automatisch aan. Soortgelijke details over de afstand tot de bestemming kun je ook op de pc bekijken. Net als bij de mobiele versie zoek je de bestemming of klik je erop op de kaart en klik je op de knop Route om de vervoermiddelen en afstanden te vergelijken.

Afstand tussen twee punten

Om een afstand tussen twee punten te meten op een Android-toestel of iPhone zoek je eerst de locatie op de kaart. Daarna houd je de vinger ingedrukt totdat de rode pin verschijnt. Veeg omhoog vanaf de onderkant van het scherm om de aanvullende informatie over de locatie te zien. Selecteer de optie Afstand meten. Hiermee lees je de afstand in vogelvlucht.

Er verschijnt een zwart cirkeltje met blauwe stippellijn die deze locatie met het rode punt verbindt. Wanneer je de vinger naar rechts op het scherm veegt, bewegen de stippen naar links. Je verschuift dus de kaart om de tweede locatie vast te leggen. Telkens verschijnt de afstand linksonder op het scherm.

Plaats een locatiepunt en de afstand verschijnt linksonder.

Meer punten toevoegen

Het is mogelijk om het aantal punten waartussen Google Maps de afstanden meet, uit te breiden. Dit doe je door te tikken op de optie Punt toevoegen rechtsonder en dan begin je op dezelfde manier met het toevoegen van een nieuwe locatiepunten. Nadat je deze optie hebt geselecteerd, plaats je een zwarte cirkel op de derde locatie. De som van de afstanden tussen alle punten die je op die manier hebt toegevoegd, wordt onderaan weergegeven.

Door punten toe te voegen, worden de tussenliggende afstanden opgeteld.

Terug naar af

Nadat je een reeks punten hebt geplaatst, is het mogelijk om telkens het laatste toegevoegde punt te verwijderen door bovenaan het scherm op de knop Ongedaan maken te tikken. Dat is een terugwijzend pijltje. Om in één keer alle tussenliggende punten te verwijderen, gebruik je rechtsboven de menuknop. Dat zijn de drie puntjes en dan kies je Wissen. Ben je klaar, dan gebruik je bovenaan de knop Terug en zo beland je opnieuw in de gewone Google Maps-weergave.

Met de opdracht Wissen verwijder je één keer alle tussenliggende punten.

Op de desktop

In de webversie op je laptop kun je de afstand nog nauwkeuriger meten. Om punt A te markeren klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Daarna beschik je over een zwarte markeercirkel om het volgende punt aan te duiden. Voeg zoveel extra meetpunten toe als je wilt. Je hoeft alleen maar op de volgende plek op de kaart te klikken om de afstand te zien vanaf het laatste punt waarop je hebt geklikt. En de totale afstand lees je weer onderaan.

Met de rechtermuisknop kun je op de desktop een meting wissen.

Oppervlakte meten

Verkopers van zonnepanelen en robotmaaiers weten het maar al te goed. Met Google Maps kun je ook heel snel oppervlakten meten. Zoek eerst het adres op Google Maps zodat je in vogelperspectief het eigendom ziet. Klik dan met de rechtermuisknop op het punt waar je wilt starten en kies Afstand meten. Klik na klik kun je nu met de linkermuisknop de dakrand, de perceelsgrens of het grasveld volgen tot je weer bij het startpunt bent om het pad te sluiten. Voor een nog nauwkeuriger resultaat kun je later nog extra markeringen toevoegen. Klik daarvoor op een willekeurig punt op de meetlijn en sleep de markering naar de locatie waar je die wilt hebben. Je leest dan niet alleen de lengte van de getekende lijn, maar ook de oppervlakte.

Sluit het pad en de totale oppervlakte lees je onderaan.

 Hoogtelijnen

Google Maps toont niet zomaar de hoogtes voor alle locaties. Deze informatie is voornamelijk beschikbaar voor bergachtig terrein. Als je gaat hiken in zo’n gebied is het natuurlijk wel verstandig om een idee van de hoogte te krijgen. Voer eerst een locatie in de zoekbalk in. Daarna beweeg je op de desktop de muisaanwijzer over het pictogram Lagen in de linkerbenedenhoek van de kaart.

Op een smartphone tik je op Lagen in de rechterbenedenhoek van de kaart. Op beide manieren kun je dan in het pop-upmenu de optie Terrein selecteren, tik op de X om dit menu te sluiten. Daarna moet je inzoomen tot je de contouren van de hoogtelijnen ziet verschijnen. De getallen komen pas bij een bepaald zoompercentage in beeld en als je te veel inzoomt verdwijnen ze opnieuw. Het is dus even zoeken naar het juiste zoompercentage.

Je moet goed kijken om de hoogtelijnen te zien.

Afstanden in Google Earth

Nog duidelijker zijn de afstanden en het hoogteprofiel in Google Earth, het slimmere broertje van Google Maps. Om deze mogelijkheden aan te spreken heb je de Pro-versie nodig, die trouwens gratis is. Er is een webversie, een mobiele versie en een desktop-variant. We gebruiken in dit voorbeeld de laatste. Na de installatie open je het programma en zoek je de locatie waar je een route wilt tekenen en meten. Je kunt de kaart verschuiven en inzoomen tot je het traject dat je wilt aanbrengen duidelijk in beeld krijgt. Je kunt zo’n pad op twee manieren tekenen: door middel van de knop Pad toevoegen of met de knop Liniaal tonen. We kiezen in dit voorbeeld voor de laatste. In deze optie verschijnt er een pop-up waar je het tabblad Pad kiest. Laat deze pop-up openstaan. Vervolgens klik je op de plaats waar het pad begint en daarna ga je verder door te klikken. Google Earth plaatst rode locatiepunten bij iedere muisklik en het pad zelf is getekend in een gele lijn. In het pop-upvenster volg je de afstanden.

Met iedere muisklik breid je het pad uit en volg je de lengte in de pop-up.

Hoogteprofiel

Het wordt pas helemaal mooi als je in dit pop-venster de optie Hoogteprofiel tonen aanvinkt. Hierdoor krijg je onderaan een grafische weergave van de hoogteverschillen op het getekende pad. Wanneer je ergens op het pad klikt, verschijnt een rode pijl op deze locatie. Je kunt dan in het profiel volgen hoe hoog het daar is. Dat werkt ook andersom. Veronderstel dat je in het hoogteprofiel ergens een opvallend hoogteverschil ziet, dan selecteer je deze locatie in de grafiek en bovenaan zal de rode pijl deze plaats op de kaart aanduiden.

De rode pijl op de kaart komt overeen met de selectielijn in het hoogteprofiel.

Meetwaarden

Klik in het pop-upvenster op de knop Opslaan zodat je dit pad een naam en een beschrijving kunt geven. In dit venster bepaal je in het tabblad Stijl de kleur en de lijndikte van het pad. Bij Hoogte kun je kiezen hoe de hoogte wordt gemeten. Hou het hier bij de standaardoptie Vast aan de grond. En in het tabblad Meetwaarden kies je de meeteenheid die wordt gebruikt voor de lengtemeting: meter, kilometer, inch, voet, mijl, …

Bepaal de kleur en de dikte van het pad.

Gebruik je een vaatwasser, dan heb je vast wel eens het lampje voor zout of glansspoelmiddel zien oplichten. Maar wat doen die toevoegingen eigenlijk precies? En zijn ze nog nodig als je all-in-one tabletten gebruikt? We vertellen je alles wat je weten moet over dit doeltreffende duo.

Lees ook: Een vaatwasser die de vaat droogt: hoe doet-ie dat eigenlijk?

Waarom vaatwaszout nodig is

In Nederland bevat kraanwater bijna overal calcium en magnesium: mineralen die zorgen voor hard water. Hoe harder het water, hoe meer kans op kalkaanslag. Vaatwaszout helpt dit te voorkomen. Het zout doe je in een reservoir in de vaatwasser dat verbonden is met een zogenaamde ionenwisselaar. Die haalt calcium en magnesium uit het water voordat het je vaat bereikt. Het resultaat: geen witte aanslag op glazen, en een langere levensduur van je vaatwasser.

Zonder zout werkt het onthardingssysteem op den duur niet meer goed, en zal je vaatwasser slechter gaan presteren. Het verwarmingselement kan verkalken en glazen kunnen dof uit de machine komen. Ook filters, sproeiarmen en leidingen kunnen verstopt raken door kalkresten.

©Nadezhda

De rol van glansspoelmiddel

Glansspoelmiddel komt pas op het einde van het programma in actie. Het verlaagt de oppervlaktespanning van water, waardoor druppels sneller van je vaat aflopen. Dat voorkomt opgedroogde druppels en doffe plekken. Vooral bij glazen is het effect goed zichtbaar: ze drogen mooier op en blijven helder.

Daarnaast helpt glansspoelmiddel om de droogtijd te verkorten. Omdat het water sneller verdampt, is je vaat aan het einde van het programma meestal al zo droog dat het meteen de kast in kan.

Wanneer moet je bijvullen?

De meeste moderne vaatwassers hebben een waarschuwingslampje voor zowel zout als glansspoelmiddel. Gaat dat branden, dan is het tijd om bij te vullen. Je kunt ook zelf af en toe het reservoir controleren.

Het zoutreservoir zit meestal onderin, naast het filter. Schroef de dop los en vul het bij met speciaal vaatwaszout tot het waterpeil zichtbaar stijgt. Let op dat je er geen afwasmiddel of keukenzout in gooit: dat verstoort het systeem.

Het glansspoelmiddel vul je via een klepje in de deur, vlak naast het vakje voor het vaatwasmiddel. Gebruik een trechtertje om knoeien te voorkomen.

©Davizro Photography

Hoe zit het met all-in-one tabletten?

Veel vaatwastabletten bevatten tegenwoordig zout, glansspoelmiddel en reiniger in één. Handig, maar dat betekent niet dat je altijd zonder extra zout of glansspoelmiddel kunt.

Heb je zacht water (onder de 8 °dH), dan is de hoeveelheid in zo'n tablet meestal voldoende. Maar bij gemiddeld of hard water (vanaf 8 dH en hoger) kan het toch slim zijn om extra zout toe te voegen. Je vaatwasser kan dat vaak zelf meten en bijsturen.

Hetzelfde geldt voor glansspoelmiddel. Komt je vaat nog nat of dof uit de machine? Dan is bijvullen alsnog nodig, zelfs als je een alles-in-één tablet gebruikt.

Zo stel je de juiste dosering in

In het menu van je vaatwasser kun je meestal de hardheid van het water instellen. De machine bepaalt dan automatisch hoeveel zout nodig is. Om dit goed in te stellen, moet je weten hoe hard het water in jouw regio is. Je vindt deze informatie via de website van je waterleverancier. Bijvoorbeeld:

• Waternet

• Vitens

Zodra je de waarde weet, kun je in de handleiding van je vaatwasser terugvinden hoe je de instellingen aanpast. Bij sommige modellen stel je dit met druktoetsen in, bij andere via het display. Koop je je vaatwasser bij een witgoedspecialist? Vraag dan of zij kunnen demonstreren hoe je dit precies doet.

Voor glansspoelmiddel kun je de dosering meestal ook handmatig instellen. Laat je glazen nog strepen zien, of zitten er vlekken op je bestek? Dan staat de dosering misschien te laag. Zie je een blauwe waas of regenboogachtige strepen? Dan gebruik je waarschijnlijk te veel.

Tot slot

Zout en glansspoelmiddel lijken misschien niet direct essentieel, maar ze zijn belangrijk voor het goed functioneren van je vaatwasser. Zeker in gebieden met harder water zijn ze onmisbaar om kalkaanslag te voorkomen en om je vaat glanzend en droog te krijgen. All-in-one tabletten zorgen al voor een deel van de dosering, maar dat betekent niet dat je nooit meer zout of glansspoelmiddel hoeft toe te voegen. Controleer dus regelmatig de niveaus, pas de instellingen aan op het water in jouw regio, en houd je vaatwasser in topconditie.