Bij nieuwe sporthorloges zijn de verschillen met het vorige model vaak maar lastig te ontdekken. Dat geldt niet voor de nieuwe Garmin Forerunner 265, daar knallen de kleuren nu werkelijk van het nieuwe amoled-scherm.

Samen met enkele waardevolle nieuwe functies, maakt dit de Forerunner 265 en de iets kleinere Forerunner 265S meteen een stuk interessanter dan zijn fletse voorganger. Ze bieden meer dan het 200-modelnummer doet vermoeden. In dit artikel lees je wat dit sporthorloge kan en waar je rekening mee moet houden.

Ook leuk om te weten: Review: Suunto 9 Peak Pro - sporthorloge maakt halve comeback

Prachtig scherm

Het meest in het oog springende onderdeel van de Forerunner 265 en de iets kleinere 265S is het nieuwe amoled-scherm. Met zijn heldere kleuren en scherpe lijnen is het een genot om naar te kijken en blijft dat ook dankzij het krasbestendige Gorilla-glas. Het bezwaar dat amoled bij feller daglicht minder goed is af te lezen dan de eerder gebruikte MIP-schermen, wordt door de nieuwste generaties amoled gelogenstraft.

Ook voor het hogere energieverbruik heeft Garmin inmiddels afdoende oplossingen gevonden. Naast de echte bespaarstand waarbij niet-gebruikte functies, zoals wifi en bluetooth, maar ook de continue meting door de polshartslagmeter worden uitgeschakeld, gaat ook de gewone gebruiksmodus nu veel zuiniger met de accuduur om. Het scherm schakelt niet echt uit maar licht wel nadrukkelijker op als het merkt dat je erop kijkt én tijdens het sporten. Dit werkt prima.

Touch én knoppen

De Forerunner 265 en 265S bedien je via de vijf knoppen aan de zijkant, maar ook door met de vinger op het scherm te slepen en tikken. De combinatie aanraakscherm én knoppen is de beste combinatie voor de bediening van een klein accessoire als een sporthorloge en duidelijk onze favoriet. Garmin verdient een pluim dat het hier ook bij de Forerunner 265-modellen aan vasthoudt.

Twee versies, geen verschillen

De Forerunner 265 verschijnt in twee versies die alleen in grootte en gewicht verschillen. De 265S is de kleinere van de twee met een behuizing die net geen 42 mm groot is, tegen 46 mm bij de grotere Forerunner 256 (zonder de S). Beide zijn 12,9 mm dik, het gewicht 47 gram voor de 265 tegen 39 gram voor de S-variant. De 265S is volgens Garmin geschikt voor de kleinere pols, terwijl vanaf 135 mm polsomtrek de 256 de betere keuze is.

De iets kleinere kast resulteert bij de 256S in een schermgrootte met 28,1 mm diameter met bij een resolutie van 360 x 360 pixels. Bij de 256 is het scherm een fractie groter, 32,5 mm in diameter met een resolutie van 416 x 416 pixels. Het onderling verschil tussen de nieuwe modellen is wel zichtbaar maar in het gebruik minder merkbaar. Ten opzichte van het vorige model, de Forerunner 255 is het echter enorm. Vergelijk je de 255 met de 265 dan is de resolutie 2,6 keer zo hoog, en doe je hetzelfde met de kleinere modellen 255S en 265S dan is dat zelfs 2,7 keer. En het verschil in kleuren is nog groter, dat gaat van 64 bij de beide vorige modellen met hun MIP-scherm naar 64.000 bij beide 265-modellen met amoled-scherm, en dat is geen tikfout.

Meer trainingsdata

Voor sporters is het verschil in pixels en schermgrootte voor een deel bijzaak, zij letten vooral op de sportieve mogelijkheden. En die zijn goed verzorgd en gelijk bij beide modellen. Behalve hardlopen wordt een keur aan andere sporten ondersteund, inclusief multisporten zoals thriatlon, biatlon, brick en zwemloop. Om de sportieve prestaties te registreren en analyseren, beschikken beide 265-modellen over een hartslagmeter, een ademhalingsmeter en een zuurstofmeter (saturatie) en voor navigatie en het vastleggen van de route, een barometrische hoogtemeter, thermometer en natuurlijk positiebepaling via gps, maar ook GLONASS en Galileo. De sportieve data zijn tijdens en na het sporten af te lezen op het scherm maar ook via de Garmin Connect-app. Synchronisatie met andere online platformen als Strava en TrainingPeaks is standaard aanwezig.

De Forerunner 265 en 265S beschikken over alle benodigde sensoren voor een goede registratie en gedegen analyse van de eigen sportieve prestaties.

Training-readiness

Voor inzicht in de trainingen en het benodigde herstel, heeft Garmin nu Training-readiness toegevoegd. Al bekend van de duurdere modellen, zit het voor het eerst nu ook op een model in de 200-serie. Training-readiness geeft een advies of het lichaam al voldoende hersteld is voor een volgende training. Het combineert de gegevens die het tijdens sport, rust en ook nachtrust verzamelt en geeft dan een advies voor de komende training.

Het is een goede methoden om overbelasting te voorkomen. Wie wil groeien als sporter moet namelijk minsten zo goed werken aan herstel na een training als aan de inzet tijdens de training. Bovendien is overbelasting bijna een garantie voor blessures, en dat wil iedere sporter liefst toch voorkomen. Tijdens het trainen registreert de Forerunner 265 behalve bekende zaken als de route via gps en hartslag en zuurstofgehalte via de sensoren aan de binnenzijde, nu ook de kracht die je in het lopen stopt.

De meting aan de pols is nauwkeurig genoeg om de paslengte te meten, de afzethoogte en ook de cadance en dit maakt dat ook zonder gebruik van een separate meter op de schoenen, de kracht tijdens het lopen wordt gemeten. Training-readiness is in elk geval voorlopig exclusief voor de 265 en 265S en komt niet via een softwareupdate ook op de eerdere 255 en 55.

HRV-meting

Een functie die is gebleven, is de hartslagvariatie (HRV). Hiervoor registreert de Garmin gedurende minimaal drie weken niet alleen de hartslag maar ook de van milliseconden tussen twee hartslagen. Volgens Garmin is de HRV-status zeer geschikt als indicatie van de overall fitheid, het stressniveau, of je overtraind bent en daarmee de mate waarin gedurende de dag meer of minder intensief getraind kan worden. De HRV-status is gelukkig geen lastig te interpreteren waarde, Garmin drukt deze uit in ofwel rood, oranje of groen voor respectievelijk een mindere of juist betere fitheid. Het is een van de gegevens die de basis is van het Ochtend-rapport. Elke morgen kort na het wakker worden verschijnt dit overzicht van de nachtrust, de slaapfases en de fitheid automatisch op het scherm.

Het ochtendrapport geeft elke morgen een indicatie van de algehele fitheid die dag.

Muziek inclusief

Van de 265/265S komen geen aparte Music-edities uit zoals nog wel van de Forerunner 255, simpelweg omdat de muziekfunctionaliteit nu standaard in beide modellen is. Koppeling aan een muziekdienst zoals Spotify of Deezer is eenvoudig, er is opslagruimte voor muziek en podcasts zodat ook zonder smartphone er onderweg geluisterd kan worden. Bluetooth headsets of oortjes kunnen direct aan de Forerunner gekoppeld worden. Vooruit, achteruit, volgend nummer, harde zachter, het kan direct op de Forerunner worden geregeld via het aanraakscherm.

Beste online platform

Met ieder sporthorloge komt ook een online platform voor registratie van de gegevens en het analyseren ervan. Eerder al vergeleken we de online prestaties van de verschillende merken en kwam het Connect-platform van Garmin met zijn apps voor de verschillende smartphones, als beste uit de test. Met de aanschaf van een van beide nieuwe Forerunner-modellen krijg je onbeperkt en zonder verdere kosten toegang tot de apps en het platform.

Behalve registratie van trainingen en wedstrijden biedt Garmin Connect ook steeds meer trainingsadviezen. Wil je jezelf voorbereiden voor een lange fietstocht, een halve of hele marathon hardlopen dan helpt Garmin daarbij met schema’s en geplande trainingen. Het heeft nog niet de kwaliteit van een persoonlijke trainer waarmee je juist die standaard schema’s nog persoonlijker kunt maken en echt toegespitst op de eigen fysieke en mentale status, maar het komt een heel einde.

Conclusie

Hoewel je maar weinig nodig hebt om met hardlopen te beginnen, verzamelt iedere hardloper bijna ongemerkt een flink arsenaal aan schoenen, kleding en accessoires. Bij fietsers en zwemmers is het niet anders. Allemaal zullen ze ook al snel een gps-sporthorloge aan hun spullen toevoegen én het dagelijks gebruiken.

De gegevens die het verzamelt tijdens het sporten, maar ook tijdens de momenten van rust, zijn een belangrijke basis voor het verder verbeteren van de prestaties. Het relatief lage modelnummer van de Forerunner 265 en 265S doet vermoeden dat het een uitgekleed instapmodel is. De prestaties en vele mogelijkheden van de horloges inclusief die van het bijbehorende online Garmin Connect-platform maken het echter een meer dan verantwoorde keuze voor iedere sporter, zelfs al is de prijs daar ook naar.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.