Is vintage jouw middle name? Dan is schatzoeken op markten en tweedehands sites dé manier om jouw interieur bij elkaar te sprokkelen. Die stoel uit de fifties kan met een nieuwe bekleding nog jaren mee, en lampen en meubels uit die tijd zijn nog volop te vinden. Maar hoe zit dat met keukenapparaten zoals een koelkast en koffiezetapparaat, is het slim en duurzaam om daar een vierdehands exemplaar van te kopen?

In dit artikel lees je of het slim is om tweedehands keukenapparatuur te komen. Wat zijn de energieslurpers en welke apparaten kun je prima tweede- of derdehands kopen? Plus tips voor het vinden van nieuwe apparaten met een vintage look.

Lees ook: Design of budget: zo vind je meubels die bij jouw portemonnee passen

Niet doen: energieslurpers

Om maar meteen antwoord te geven op bovenstaande vraag: over het algemeen is het niet slim om een ouder apparaat te kopen, al zijn de looks vele malen beter dan de nieuwste apparatuur. Vooral oudere koelkasten en vriezers zijn echte energieslurpers en daarom niet duurzaam en al helemaal niet fijn voor de portemonnee. Bovendien zal er sneller iets kapotgaan en de vraag is of er nog onderdelen te vinden zijn. Vervang die oude apparaten dus door de veel zuinigere nieuwe versies in een mooi retro-model. Net echt, maar helemaal van nu.

Volgens Milieucentraal is het altijd beter om een koelkast of vriezer van 10 jaar of ouder te vervangen door een nieuw exemplaar, ook als hij het nog doet. Kies dan voor eentje met een zuinig, donkergroen energielabel.

©altitudevisual - stock.adobe.com

Wél door naar een volgende ronde

Gaat het om een apparaat dat je niet zo vaak gebruikt, zoals een broodrooster of keukenmachine? Dan is een tweedehands exemplaar van iemand overnemen juist milieuvriendelijker dan een nieuwe aanschaffen. Meestal zijn dit soort apparaten niet veel zuiniger geworden de afgelopen jaren en kun je er dus nog prima jaren mee voort. En zijn ze kapot, dan is repareren vaak nog een optie en duurzamer dan een nieuw exemplaar aanschaffen. Gaat het om een apparaat met een energielabel, zoals een oven, dan kun je deze meestal beter wel vervangen.

Twee tips voor het kopen van een ouder apparaat

Meer tips over de aankoop van tweedehands apparatuur vind je op Kieskeurig.nl

Repareren kun je leren

Hoe ouder het apparaat, des te meer kans dat ie het op een dag laat afweten omdat er een onderdeel kapot is. Wil je nog geen afstand doen van je favoriete vintage keukenapparaat, dan kom je al googelend en met how-to video's op YouTube een heel eind. Toch een beetje tricky, dat gepriegel met elektriciteit? Bezoek dan eens een Repair Café bij jou in de buurt. Hier vind je vrijwilligers met gouden handen die je graag helpen een apparaat te repareren.

©Eugene Sergeev

Refurbished keukenapparatuur

Refurbished telefoons en computers ken je vast wel, maar wist je dat er ook tweedehands keukenapparaten zijn die je - gecheckt en voorzien van garantie - kunt aanschaffen? Het is een duurzame keuze en je betaalt voor de wat duurdere merken soms wel 40 procent minder dan voor een nieuw apparaat. Refurbished apparaten zien eruit als nieuw en functioneren ook zo. Meestal krijg je er een jaar garantie op.

Retro versus vintage

Zijn de nieuwste keukenapparaten voor jou veel te strak en saai, dan word je waarschijnlijk heel gelukkig van meer kleur en rondere vormen in huis. Veel merken snappen dat en brengen daarom collecties op de markt die uit de fifties lijken te komen, maar toch echt kortgeleden van de band zijn gerold. De barbieroze en mintgroene koelkast van Smeg is hier een goed voorbeeld van en mateloos populair. Dit merk heeft sowieso een aantal retro parels in het assortiment om je vingers bij af te likken. Wat dacht je van een waterkoker of een broodrooster

Het verschil tussen retro en vintage

De termen retro en vintage worden vaak door elkaar gehaald en gebruikt, maar dat is niet juist. Vintage betekent namelijk dat iets écht oud is en retro is zo gemaakt dat het líjkt alsof het oud is. Vintage betekent dat het meubel, accessoire of apparaat uit de jaren 50 tot 80 van de vorige eeuw stamt en meestal gaat het dan ook om iets dat echt kenmerkend voor die tijd is. De ronde vormen en kleuren van de sixties bijvoorbeeld of de teakhouten kasten van de jaren 50.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.