Vibrators, dildo's, geisha-balletjes en andere sextoys: ben je op zoek naar wat spannends, dan heb je heel veel keus. Maar niet elk speeltje is even veilig - en dan hebben we het niet over verkeerd gebruik en verkeerde plekken, zeg maar. In dit artikel kijken we vooral naar de materialen die gebruikt worden voor de productie van sextoys. Hoe kom je erachter of het speeltje dat jij wilt gebruiken, niet schadelijk is voor je lichaam?

We vallen meteen met de deur in huis: zijn sekstoys veilig? In principe niet. Dat wil zeggen: er is geen wet- en regelgeving op seksspeeltjes: deze industrie is niet gereguleerd. Hoewel er hier en daar wel wat keurmerken zijn en sinds enige tijd ‘zelfs’ een ISO-norm (3533), is er geen verplichting voor bedrijven om dit ook te organiseren. Het komt erop neer dat iedereen een seksspeeltje kan maken en daar eigenlijk allerlei materialen voor kan gebruiken, ook als die schadelijk zijn voor het lichaam. Denk daarbij bijvoorbeeld aan PVC. Dit materiaal zit vol met weekmakers die gevaarlijk zijn voor je gezondheid. Klinkt niet echt als iets dat je juist op die gevoelige plekken wilt gebruiken.

Poreuze materialen

Ook kan het gebruik van poreuze materialen een probleem zijn: deze bevatten minieme gaatjes waar allerlei viezigheid in kan gaan zitten die je er bij het schoonmaken niet helemaal uitkrijgt, waardoor het een voedingsbodem kan worden voor bacteriën en andere narigheid.

Er zijn wel lichaamsveilige sekstoys, maar daarvoor moet je wel goed zoeken. Elke fabrikant kan wel zeggen dat hij of zij een ‘body safe’ sekstoy maakt, maar: niemand checkt dus of die claim wel klopt. Wat je wél kunt doen om ervoor te zorgen dat je een zo veilig mogelijke toy koopt, is goed kijken naar waarvan het gemaakt is. Zoek naar materialen die veilig zijn. Alleen silicone is niet genoeg: je hebt een sextoy met ‘medical grade silicone’ nodig. En dan ook nog 100 procent: het mag geen mix zijn met andere silicone (wat wel veel voorkomt). Verderop gaan we hier wat dieper op in.

©pixel-shot.com (Leonid Yastremskiy)

Materialen die je moet vermijden

Vermijd toys die gemaakt zijn met ftalaten (phthalates in het Engels). Andere materialen om voor op te passen zijn: PVC, vinyl, TPE, TPR, latex, elastomer, Sil-a-gel, jelly, rubber en thermoplastic. De zojuist genoemde materialen kunnen zorgen voor problemen met je hormoonhuishouding, met je voortplantingsorganen, bacteriële infecties, misselijkheid, huidirritaties en zelfs verschillende vormen van kanker.

Lees ook: Van steen tot siliconen: hiervan werden en worden sextoys gemaakt

💡 Laat je niet misleiden door sekstoys die aangeven dat er geen parabenen of ftalaten in het product zitten, want dit betekent niet dat er geen andere, schadelijke materialen in het speeltje voorkomen!

Materialen die wél kunnen

Het klinkt alsof er niks meer kan, maar dat valt mee: roestvrijstaal, glas, keramiek, hout en ABS-plastic zijn naast het medical grade silicone veilige materialen. Deze materialen bevatten geen weekmakers, laten geen narigheid achter in het lichaam en zijn niet poreus, waardoor je ze echt goed kunt schoonmaken. Daarnaast is ook de hygiëne belangrijk: zorg dat je glijmiddel kiest dat veilig is en kan worden gebruikt in combinatie van het materiaal waarvan je sekstoy is gemaakt (vooral watergebaseerde glijmiddelen zijn veilig), maar zorg ook dat je elk speeltje na elk gebruik grondig schoonmaakt met water en milde zeep.

Kun je op een sekstoy helemaal niet vinden waarvan hij is gemaakt, dan kun je waarschijnlijk beter elders shoppen. Twijfel je, dan kun je het altijd aan de fabrikant of verkoper zelf vragen. Shoppen naar body safe-producten zorgt ervoor dat je straks een mooie collectie seksspeeltjes hebt die geen vage geurtjes hebben, die je goed kunt schoonmaken, die lang meegaan en vooral: die je niet ziek kunnen maken of op andere manieren zorgen voor ongemakken. 

©pixel-shot.com (Leonid Yastremskiy)

Veilige sekstoys zoeken

Twijfel je nog steeds, dan kun je zelf ook wat extra onderzoek doen om te kijken met wat voor toy je te maken hebt (dank Konfettie.eu): lees goed wat er op de verpakking staat, ruik eraan (ruikt het plastic-achtig, dan kun je het beter links laten liggen), knijp in het silicone en kijk of het niet wit uitslaat. De ultieme test (maar dat zul je in de praktijk eigenlijk nooit doen) is het product in brand steken: hierbij zal je merken dat goed silicone wel verbrandt, maar niet smelt. Er zijn ook websites die je kunnen helpen. Dangerous Lily, test sekstoys op onveilige materialen. Je kunt ook eventueel websites gebruiken die body safety hoog in het vaandel hebben staan en een soort curator zijn van sekstoys, zoals Self Studies. Helaas is het op de vele bekende online sekswarenhuizen zoals Easytoys en Pabo niet gezegd dat de speeltjes allemaal body safe zijn.

Het is jammer dat het zo’n oerwoud is waar je je doorheen moet banen, op zoek naar een geschikte sekstoy. Tegelijkertijd weet je zo wel dat de kans groter is dat je duurzaam kiest, waardoor je dat oerwoud om in te duiken weer een tijdje kunt uitstellen: tenzij je natuurlijk graag meer wilt!

Checklist: veilige sextoys vinden & veilig gebruiken

Hoewel koken op gas voorlopig nog mag, is duidelijk dat de toekomst elektrisch is. Veel mensen stappen nu al over op elektrisch koken – vaak in combinatie met inductie. Ben jij toe aan een nieuwe kookplaat of wil je van het gas af? Dan is het goed om te weten hoe je zo’n elektrische kookplaat aansluit, waar je op moet letten en wanneer je beter een professional kunt inschakelen.

Eén, twee of drie fasen: wat betekent dat?

In tegenstelling tot een gaskookplaat, die je simpelweg aan een gasaansluiting koppelt, is een elektrische kookplaat net iets technischer. Zo'n kookplaat kan worden aangesloten op één, twee of drie elektrische fasen. Welke van de drie je nodig hebt, hangt af van het vermogen van je kookplaat én van de aansluiting in je keuken.

Een 1-fase kookplaat is het eenvoudigst. Die werkt op een gewone stekker met twee pinnen, precies zoals je gewend bent van andere apparaten in huis. Deze modellen hebben een beperkt vermogen – maximaal 3680 watt – maar zijn vaak krachtig genoeg voor wie niet al te fanatiek kookt. Aansluiten is simpel: stekker erin en je kunt aan de slag.

Voor een 2-fase kookplaat heb je een zogenoemde perilex-stekker nodig, met vijf pinnen. Die zie je vooral bij iets krachtigere inductiekookplaten. Meestal worden dit soort kookplaten zonder stekker geleverd, en is het slim om een elektricien in te schakelen voor de installatie. Het benodigde vermogen ligt tussen de 3681 en 7360 watt.

Een 3-fase kookplaat vraagt nog meer stroom en werkt op krachtstroom. Ook hier gebruik je een perilex-stekker met vijf pinnen, maar je moet wel eerst controleren of je meterkast daar op is voorbereid. De aansluitwaarde ligt boven de 7360 watt en het is belangrijk dat de aansluiting klopt – anders werkt de kookplaat niet of loop je zelfs risico op overbelasting. Laat dit daarom bij voorkeur aan een vakman over.

©vectorizer88 - stock.adobe.com

Hoe weet je welke kookplaat bij je keuken past?

Wat je kunt aansluiten, hangt af van het type stopcontact in je keuken. Heb je een standaard wandcontactdoos met twee gaten? Dan past daar alleen een 1-fase kookplaat op. Die worden meestal geleverd met stekker en snoer, zodat je hem meteen kunt gebruiken.

Zie je een perilex-stopcontact (met vijf gaten)? Dan is je keuken in principe geschikt voor een 2- of 3-fase kookplaat. Alleen weet je dan nog niet of je meterkast daadwerkelijk drie fasen aankan. Dat kun je op twee manieren controleren: met een multimeter of door in je meterkast te kijken.

Zo check je de aansluiting met een multimeter

Heb je een multimeter in huis? Dan kun je precies meten hoeveel fasen je aansluiting ondersteunt. Teken op een papier het patroon van het perilex-stopcontact en noteer per gat wat je meet. Prik met één pin in het middelste gat (de aarde) en meet met de andere pin de overige vier. Krijg je twee keer 230 volt en twee keer 0? Dan heb je een 2-fase aansluiting. Meet je drie keer 230 volt en één keer 0? Dan is het een 3-fase aansluiting. Label de gaten met ‘L’ voor stroom en ‘N’ voor nul, zodat je straks precies weet wat waar hoort.

©Dmitriy

Geen multimeter? Kijk in de meterkast

Heb je geen meetapparatuur? Dan kun je in de meterkast zien hoeveel fasen er beschikbaar zijn. Bij een 2-fase aansluiting zie je twee gekoppelde groepen met een hendel ertussen. Zie je vier gekoppelde groepen? Dan is er krachtstroom aanwezig en kun je dus ook een 3-fase kookplaat aansluiten – mits het stopcontact daar geschikt voor is.

©auremar

Zelf een kookplaat aansluiten

Ga je zelf aan de slag? Dan is het belangrijk dat je weet wat je doet. Elektriciteit is geen speelgoed, dus bij twijfel: bel een vakman. Heb je een 1-fase kookplaat met powermanagement die je op een normaal stopcontact wilt aansluiten? Dan moet je deze eerst correct instellen.

Leg om te beginnen een stuk piepschuim onder de kookplaat, zodat je hem veilig kunt omdraaien zonder krassen of barsten. Plak daarna de afdichtband rondom het apparaat, bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de glasrand. Begin aan de achterkant, zodat de naad niet in het zicht valt.

Open het aansluitcompartiment onder de kookplaat en controleer het aansluitschema dat daar staat. Gebruik de bijgeleverde bruggetjes om de juiste verbindingen te maken. Sluit het snoer aan: bruin op L, blauw op N en geelgroen op aarde. Zet het snoer vast met trekontlasting en sluit het klepje.

Draai nu de kookplaat weer om en steek de stekker in het stopcontact. Leg de kookplaat op z’n plek in het aanrechtblad. Houd de pauzeknop vijf seconden ingedrukt om het menu te openen. Zoek via de plusknop naar het onderdeel ‘PO’ (power) en stel het vermogen in op 3.7 in plaats van 7.4. Bevestig dit door de pauzeknop nog eens vijf seconden ingedrukt te houden. Je kookplaat is nu geschikt voor een standaard aansluiting.

Een 2-fase kookplaat aansluiten: zo werkt het

Heb je een 2-fase kookplaat? Dan moet je eerst bepalen welke kleur draad bij welk contact hoort. Meet het snoer door met een multimeter, op de piepstand of op de Ohm-stand. Noteer welke draad bij welke stekkerpin hoort en gebruik die info bij het aansluiten.

Open vervolgens het aansluitvak onder de kookplaat en kijk welk aansluitschema je moet gebruiken. L1 en L2 koppel je aan de juiste stroomdraden, 01 en 02 aan de juiste nuldraad. Maak de trekontlasting los, sluit de draden aan zoals je eerder hebt gemeten, en zet alles weer stevig vast.

Steek daarna de stekker in het stopcontact en plaats de kookplaat netjes in het blad. Dankzij de afdichtband blijft alles goed op z'n plek. Zet vervolgens de kookplaat aan en test of alle kookzones werken. Krijg je een foutmelding? Dan is er waarschijnlijk iets misgegaan bij het aansluiten. Geen foutmelding? Dan is je kookplaat klaar voor gebruik.

©S.Engels

Vooral in de zomer is het vaak raak: code geel of code oranje wegens onweer. Weet jij wat je wél en juist níet moet doen als er een onweersbui nadert? Thuis kun je veel risico's beperken, maar juist buitenshuis – en zeker op de camping – is het opletten geblazen. In dit artikel lees je hoe je jezelf en anderen beschermt, of je nu binnen, buiten of aan het kamperen bent.

Lees ook: Regen, regen en nog eens regen … zo voorkom je wateroverlast

Thuis tijdens onweer: veilig, maar niet zonder risico's

In huis ben je relatief goed beschermd tegen blikseminslag, zeker als het gebouw voorzien is van een goede bliksemafleider. Toch zijn er een paar voorzorgsmaatregelen die je serieus moet nemen. Gebruik bij onweer liever geen apparaten die verbonden zijn met het stroomnet of met leidingen. Denk aan de wasmachine, een vaste telefoon of een bedrade computer. Bliksem kiest daarbij meestal de makkelijkste route naar de grond, en dat zijn vaak metalen onderdelen in huis zoals koperdraden of waterleidingen.

Trek bij voorkeur de stekkers uit het stopcontact van kwetsbare apparatuur zoals computers, tv's of de router. Een stekkerdoos met overspanningsbeveiliging biedt wel wat bescherming, maar niet bij een directe inslag. Ga liever ook niet douchen of in bad, want waterleidingen kunnen de elektrische spanning van een blikseminslag geleiden.

Ramen kun je gewoon dicht houden, en als je wilt kijken naar het natuurgeweld, doe dat dan vanaf een veilige plek binnenshuis. Zorg dat huisdieren binnen zijn en zet het alarmsysteem even uit als dat storingsgevoelig is bij blikseminslag.

Buiten bij onweer: voorkom dat je zelf bliksemafleider bent

Ben je onderweg of buiten als het begint te donderen, dan is het zaak om snel te handelen.

Onthoud: als je de bliksem ziet en binnen 10 seconden de donder hoort, zit je binnen de gevarenzone. Zoek dan zo snel mogelijk een veilige schuilplek.

De veiligste plek is een gebouw met muren en een dak – bijvoorbeeld een winkel, huis of station. Een auto met metalen carrosserie is ook een prima optie. Die werkt als een kooi van Faraday en geleidt de stroom om je heen in plaats van door je heen.

Vermijd tijdens onweer open velden zoals weilanden of sportterreinen, want daar ben je letterlijk het hoogste punt. Ook hooggelegen plekken zoals duinen of heuveltoppen vormen een risico. Zoek geen beschutting onder een boom die in z'n eentje op een veld staat – dat is juist een bliksemmagneet. Blijf verder uit de buurt van metalen objecten zoals hekken, masten of fietsen, en houd afstand van water – of dat nu een meer, sloot of zwembad is.

Kun je nergens heen? Maak jezelf dan zo klein mogelijk: hurk neer op je voetzolen, houd je voeten tegen elkaar en wikkel je armen om je knieën. Ga niet liggen; zo vergroot je je contactoppervlak met de grond, wat het risico op aardstroom vergroot.

©ID.nl

Kamperen met onweer: extra opletten in tent of caravan

Kamperen geeft een gevoel van vrijheid, maar bij onweer ben je juist extra kwetsbaar. Een tent biedt geen enkele bescherming tegen bliksem, hoe stevig het doek ook is. Het metalen frame vergroot het risico juist, vooral als je op een open veld kampeert of vlak bij een losse boom staat.

Als er onweer op komst is, zoek dan zo snel mogelijk een veilig onderkomen. Een stenen sanitairgebouw, de receptie of je auto bieden veel meer bescherming dan een tent. Zit je in een camper of caravan met een metalen buitenkant? Dan ben je redelijk veilig, mits je ramen en deuren gesloten houdt en geen contact maakt met metalen delen. Stacaravans met een houten of kunststof omhulsel bieden die bescherming niet: het klopt dat ze geen stroom geleiden, maar ze voeren die ook niet af. Daardoor kan een blikseminslag via leidingen of metalen onderdelen binnen alsnog gevaarlijk uitpakken. Tijdens onweer blijf je dus beter uit de buurt van dat soort constructies.

Laat ook je elektronische spullen niet in de tent of aan opladers zitten. Berg ze los op, zonder kabels of contact met de grond.

Staan er bomen op de camping? Zorg dat je tent daar niet direct onder staat. Bij inslag kunnen takken afbreken of kan de bliksem via de wortels naar de grond doorslaan. Ook op campings in de bergen of aan open water is het risico op blikseminslag extra hoog – check bij aankomst wat de aanbevolen schuilplaatsen zijn.

Tot slot: een goede voorbereiding helpt

Kijk altijd naar de weersvoorspelling voordat je op pad gaat. Veel weerapps geven een melding bij onweerskansen, vaak met een tijdsindicatie en locatie. Op de camping is het handig om bij aankomst al te weten waar je naartoe kunt bij slecht weer.

Zorg ook dat je zaklamp, powerbank en radio of noodaccu paraat hebt als je kampeert, voor het geval de stroom uitvalt. En vooral: blijf rustig. Onweer is gevaarlijk, maar met de juiste kennis en voorzorgsmaatregelen voorkom je ongelukken.