Denk je ook wel eens dat zo een grote tv een uitstekend canvas zou zijn om kunst op te bewonderen? Dat idee had Samsung enkele jaren terug ook, en zo werd The Frame geboren. Deze nieuwste versie pakt bovendien uit met een mat scherm, vrij uniek voor tv’s, maar een geweldige keuze in dit geval.

Kunstkaders hang je aan de muur, dus het hoeft niet te verrassen dat Samsung The Frame specifiek voor wandmontage ontworpen heeft. Niet alleen zit er een slanke muurbeugel in de doos, het toestel zelf is maar 25 mm dik. Zodra je de tv ophangt lijkt hij inderdaad erg op een modern kunstkader. 

Dat kan je nog extra in de verf zetten door te kiezen voor een andere afwerking. Samsung biedt optionele kaders aan in andere kleuren, maar ook met een licht afgeschuinde rand. Zo geef je de tv een passende look voor jouw woonkamer, of mocht je dat wensen zelfs een die mooi bij een bepaald kunstwerk past. De kaders klikken eenvoudig magnetisch vast, dus wisselen is absoluut geen karwei. In de doos vind je ook twee eenvoudige voeten, dus je kan The Frame op een tv-meubel zetten al mis je dan toch een deel van het concept.  

Quasi onzichtbaar aangesloten

Samsung heeft ook al enkele jaren een exclusieve oplossing om alle gedoe met kabels aan je tv te vereenvoudigen: de One Connect Box. En vermits het doel van The Frame is om zo naadloos mogelijk in je interieur te passen kreeg hij ook een One Connect box. Er loopt dus maar een zilverkleurige kabel naar het toestel, die zorgt voor zowel data als stroom. Aan het andere eind van de vijf meter lange kabel vind je de One Connect box waar alle aansluitingen op staan. 

Het is wel niet de nieuwe slanke versie zoals op de QN95B. Stop hem in de kast, samen met je bronapparaten en klaar. Er staan vier HDMI-aansluitingen op, waarvan een met ARC/eARC en een HDMI 2.1-aansluiting met 40Gbps bandbreedte. Die kan dus dienen voor een recente spelconsole of pc en ondersteunt 4K120, ALLM en VRR (HDMI VRR en AMD Freesync). 

De input-lag is verrassend laag: 12,7 ms voor 4K60 en 7,1 ms voor 2K120. Een potje gamen op The Frame: perfect mogelijk. Je vindt ook twee usb-aansluitingen en een optisch digitale audio-uitgang. Er is ethernet, wifi en bluetooth.

©PXimport

Hoe ruim is die kunstcollectie?

The Frame beschikt over een uitgebreide versie van de Ambient Mode die je ook op andere Samsung toestellen vindt. Je kan dus allerlei beelden op het scherm zetten wanneer je geen tv kijkt, zodat de tv de kamer dan toch wat siert. 

De helderheid en kleurtemperatuur kan je manueel aanpassen, maar The Frame beschikt over een ingebouwde lichtsensor en bewegingssensor zodat hij wat slimmer omgaat met energie. Zo merkt de bewegingssensor dat er niemand in de kamer is en schakelt hij na een in te stellen tijd het scherm uit. De lichtsensor past niet enkel de helderheid aan op basis van omgevingslicht, hij merkt ook wanneer het licht volledig uitgaat, en schakelt dan het scherm uit.

Maar de echte meerwaarde van The Frame zit hem in twee specifieke eigenschappen: een mat scherm, en een uitgebreide kunstcollectie. Dat mat scherm is een primeur voor het 2022-model. Ja, een mat scherm is lichtjes nadelig voor het contrast, maar het weegt niet op tegen het effect dat het scherm er veel meer uit ziet als een echt canvas of papier. 

Lastige spiegeleffecten van wat invallend licht, zo typisch op de glossy schermen van andere tv’s, zul je op The Frame nooit zien. Het accentueert met andere woorden heel sterk de kunst-look van The Frame.

©PXimport

De uitgebreide kunstcollectie is de echte blikvanger van The Frame, al moet je er wel een abonnement voor nemen (4,99 euro per maand of 49,90 euro per jaar). Je haalt er meer dan 1.600 kunstwerken mee in huis uit echte top musea en collecties, zoals het Van Gogh museum, het Louvre, het Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, het Prado, Magnum Photos, National Geographic, Yellow Korner en Saatchi Art. 

De werken zijn onderverdeeld in veel verschillende categorieën, zoals onderwerp, kunstvorm, kleur, artiest. Je kan bladeren door het aanbod van een museum, of kijken naar wat populair of nieuw is. Je gekozen werk kan je nog voorzien van een matte, een effen kader waardoor het geheel echt op een kunstwerk lijkt.

De Tizen Smart Hub

Naast die specifieke kunstfunctie kreeg The Frame net zoals de andere 2022-modellen van Samsung de nieuwe Tizen Smart Hub interface die heel het scherm vult. Aan functionaliteit is er dus zeker geen gebrek, denk maar aan Airplay2, Google Cast (voor Netflix en YouTube), Multiview, en natuurlijk een enorm uitgebreid aanbod apps. De witte afstandsbediening is voorzien van een fotovoltaïsch paneel op de achterzijde en een oplaadbare batterij. Voor een snelle boost van de batterijlading is er een usb-c-aansluiting. De remote is eenvoudig maar erg functioneel.

Onze belangrijkste klacht is dat de nieuwe Smart Hub interface een stap achteruit is voor het gebruiksgemak. Hij reageert soms wat sloom, er wordt nogal wat ruimte verspild en de organisatie maakt dat je soms erg veel kliks nodig hebt om ergens te geraken.

©PXimport

Mooie quantum dot-kleuren

Het toestel kan bogen op de goede prestaties van de Quantum Processor 4K. Die zorgt voor mooi upscaling en goede ruisonderdrukking die het enkel moeilijk heeft om kleurstroken in zachte gradiënten weg te werken. De bewegingsscherpte is iets minder goed dan het 120 Hz-paneel doet vermoeden, snel bewegende voorwerpen hebben een duidelijke wazige rand.

The Frame is geen thuisbioscoop tv, maar moet uiteraard wel in staat zijn om kleurrijke kunstwerken weer te geven. En niet te vergeten, je wil er natuurlijk ook tv op kijken. Zijn prestaties plaatsen hem eerder in de middenklasse. 

Het toestel heeft een VA-paneel met edge-led zonder local dimming. Daar haalt hij een meer dan behoorlijk contrast van 4.200:1 mee. Ons testmodel had geen perfecte uniformiteit, in een donker testbeeld was er lichte clouding zichtbaar en op het heldere testbeeld zagen we dat de rand rondom een vage blauwe tint had. Beide problemen waren niet zichtbaar in gewoon beeldmateriaal. 

©PXimport

De achtergrondverlichting maakt gebruik van quantum dots en levert een kleurbereik van 87% P3. The Frame haalt een piekhelderheid van 540 nits, zowel op het 10% venster als op het volledig wit scherm. In SDR, toch het belangrijkst voor de kunstweergave, is de Filmmaker mode uitstekend gekalibreerd. In HDR laat hij een beetje punten liggen. 

Net zoals alle Samsung tv’s ondersteunt The Frame HLG, HDR10 en HDR10+ maar geen Dolby Vision. Gezien de populariteit van Dolby Vision is dat jammer, want gezien de helderheid en kleurbereik zou hij daar veel voordeel uit halen. De tonemapping houdt rekening met de HDR10-metadata, maar clipt een klein beetje witnuances weg en maakt de kleurweergave iets te zwak. Ook zwartdetail is een moeilijke opdracht, daar mis je vaak de fijnste nuances.

Prima audioresultaten

Ondanks zijn slanke profiel beschikt The Frame over een 40 Watt audioconfiguratie met Dolby Atmos ondersteuning. The Frame kan het geluid ook aanpassen op basis van je kamerakoestiek. Zo haalt hij heel degelijke resultaten. De klank was aangenaam, met voldoende volume en de luidsprekers gaan niet snel in vervorming. Er is zelfs een hoorbaar surround-effect voor je films. We missen enkel een wat vollere baslijn, maar dat mag je eigenlijk niet verwachten van een dit toestel.

Conclusie

Samsung is er in geslaagd om een mooie lifestyle tv te maken met een unieke featureset. Het matte scherm wordt niet geplaagd door reflecties, en samen met de goede beeldkwaliteit brengt dat de enorme kunstcollectie prachtig in beeld. De meegeleverde wandbeugel en personaliseerbare kaders zetten dat alleen nog meer in verf. 

The Frame levert ook veel tv of streaming kijkplezier en biedt alles wat nodig is voor een avondje gaming, al zouden we het toestel niet aanraden voor hardcore filmfans, die willen vermoedelijk betere contrastprestaties. Voor dat unieke aanbod vraagt Samsung een vrij stevige prijs, een goede kortingsactie afwachten lijkt ons het best.

Hisense richt zijn pijlen op het middensegment, en deze 65U7Q Pro is daar een goed voorbeeld van. Het toestel verbetert een aantal zwakke punten van zijn voorganger en stoot daarmee duidelijk door naar de betere toestellen. Maar Hisense heeft niet alle minpunten weggewerkt. Bovendien toont de nieuwe versie van het VIDAA U-systeem dat niet alle aanpassingen een verbetering zijn.

Wie in het middensegment voor een televisie shopt, levert onvermijdelijk wat in op het gebied van design. De U7Q Pro is daarop geen uitzondering. Het toestel oogt degelijk, maar springt niet in het oog als een staaltje van topdesign. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft hij nu wel een relatief vlakke rug. Daardoor springt het 7,5 cm dikke profiel wat meer in het oog, al maskeren de schuine zijdes dat enigszins. Het toestel staat op een centrale voet die bestaat uit twee voetsteunen afgedekt met een kunststof plaat. Het resultaat oogt wat saai en verraadt zijn middenklasse-roots. De afwerking van het toestel zelf is degelijk, de voet mocht misschien iets geraffineerder.

Aansluitingen

Hisense is overgeschakeld op een nieuw hardwareplatform en dat komt in elk geval met één voordeel. De U7Q Pro beschikt nu over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 48 Gbit/s bandbreedte leveren. Dat is vooral voor hardcore gamers van belang. Die kunnen nu een soundbar aansluiten via ARC/eARC en hebben daarnaast de mogelijkheid om meerdere 4K120-bronnen te gebruiken.

Pc-gamers krijgen nog meer goed nieuws: zij kunnen nu een verversingsfrequentie tot 165 Hz in 4K gebruiken, en zelfs tot 288Hz in Full HD. De tv ondersteunt bovendien ALLM, HDMI VRR en AMD FreeSync, en is bovendien NVIDIA G-Sync Compatible. De input-lag scoort geen topresultaat, maar wel meer dan behoorlijk: 14,2 ms bij 4K60 en 10,1 ms bij 2K120.

De U7Q Pro is daarnaast uitgerust met twee usb-poorten, een minijack-ingang voor composiet video en stereo, een hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi 5 en bluetooth. Even opletten bij wandmontage, want de ethernetpoort, een van de usb-poorten en de optisch digitale audio-uitgang wijzen naar achteren. De rest van de aansluitingen bevindt zich aan de zijkant. De tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot. Met behulp van externe usb-opslag kun je live-tv pauzeren of opnemen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Verbeterde piekhelderheid en contrast

Vorig jaar worstelde de U79NQ met een matig contrast en doorsnee piekhelderheid. De U7Q Pro probeert dat duidelijk te verbeteren. Net als de voorganger gebruikt hij een VA-paneel met miniled-achtergrondverlichting, maar het aantal zones is opgetrokken van 384 naar 560 (28 x 20). In de HDR Filmmaker-modus meten we 1537 nits piekhelderheid op het 10%-venster; dat is 40 procent verbetering ten opzichte van het voorgaande model. Daartegenover haalt het volledig witte scherm maar 423 nits, en dat is dan weer 25 procent lager dan vorig jaar. Mogelijk heeft Hisense de optimalisatie gericht op speculaire highlights in plaats van algemene helderheid.

Ook het contrast is verbeterd, al blijft het eigen ANSI-contrast van het VA-paneel onveranderd op een eerder bescheiden 3190:1. Maar in de Filmmaker-modus verbetert de local dimming (in de Laag-stand) dat naar een mooie 7100:1 en zelfs 18.930:1 op eenvoudiger testpatronen. Dat is een degelijk resultaat, maar loopt nog steeds wat achter op concurrenten.

De zone-aansturing is prima, hoewel aan de leidende randen van heldere objecten een subtiele dimming zichtbaar kan zijn, vooral tegen een erg donkere achtergrond. Hogere local dimming-instellingen bieden geen substantiële contrastverbetering, maar introduceren wel merkbaar verlies van zwartdetail en onderdrukking van kleinere lichtaccenten. De voorzichtige dimming-aanpak zorgt er ook voor dat vage halo-effecten zichtbaar blijven, met name op donkere achtergronden en in HDR-content.

Door de matige kijkhoek wordt dat duidelijk zichtbaar als je te ver opzij zit. Kijk je echt bij volledige verduistering, dan kun je overwegen om de lokale dimming naar de medium-stand te schakelen. Het paneel van ons testmodel had wat beperkte uniformiteitsproblemen, waardoor soms een 'dirty screen effect' zichtbaar was bij heldere beelden. Denk eraan dat dit kan variëren tussen individuele toestellen.

HDR-content en kalibratie

Met ondersteuning voor HDR10, HDR10+, Dolby Vision IQ met Precision Detail is de U7Q Pro perfect uitgerust voor het breedste aanbod aan HDR-content. Dolby Vision IQ levert consistent de beste resultaten met uitstekende diepte en nuance. HDR10-prestaties zijn dankzij betere tonemapping duidelijk mooier dan vorig jaar. Er blijft meer contrast in het beeld en het 92% P3-kleurbereik ondersteunt rijke, verzadigde kleuren.

De HDR Tonemapping geeft een wat gemengd resultaat. Het kan witdetail en heldere kleurtinten beter zichtbaar maken, maar donkere beelden worden donkerder, terwijl heldere fragmenten helderder worden. Dat is zelden gewenst, dus het gebruik van deze instelling blijft twijfelachtig.

Zowel de SDR als de HDR Filmmaker-modus zijn redelijk goed gekalibreerd; de fouten die we opmerken zijn zelden duidelijk zichtbaar. In SDR merken we dat de grijsschaal wat naar geel uitwijkt, maar gelukkig zonder kwalijke gevolgen op huidskleuren. In HDR is het resultaat beter: de grijsschaal is neutraal, maar iets te donker terwijl kleuren dan weer vaak wat te helder zijn. Beide leveren uitstekende schaduwdetails, alleen heel donkere HDR-beelden ondervinden wat last van het beperkte contrast.

©Hisense

Beeldverwerking

De Hi-View AI Engine Pro levert prestaties die grotendeels in lijn liggen met die van de vergelijkbare modellen van vorig jaar. Dat betekent prima deinterlacing van 1080i-content en prima ruisonderdrukking voor willekeurige ruis. De prestaties met blokruis (gevolg van MPEG-compressie) blijven echter wat aan de zwakke kant. De upscaling levert mooie resultaten die weliswaar relatief zachte beelden opleveren. Je kunt de scherpte-instelling iets verhogen of met behulp van de superresolutie-instelling wat extra detail zichtbaar maken.

Hoe dan ook blijft het opletten met dvd-beelden, omdat die van relatief lage kwaliteit zijn en fouten daardoor makkelijker zichtbaar zijn. Zo kan superresolutie daar voor een overmatig uitgevlakte look zorgen, of voor onnatuurlijk scherpe randen. Voor de meeste instellingen (ruisonderdrukking, superresolutie) is de laagste stand bovendien erg voorzichtig, terwijl de medium-stand soms juist wat te sterk is.

Goede punten zijn er voor de weergave van 10 bit-gradienten, zoals in HDR-content. Die zijn mooi geleidelijk zonder duidelijke strookvorming. In SDR-content zijn zichtbare kleurstroken weg te werken met de Kleurverloop-instelling. Je kunt ook deze het best op de laagste stand zetten, ook al werkt die niet alle problemen weg. De medium stand is ook hier iets te agressief en kan detail verwijderen.

Het paneel heeft een goede bewegingsscherpte, zeker met behulp van de optie 'Hoge Verversingssnelheid', die een verversingssnelheid van 240 Hz gebruikt in ruil voor het verlies van wat verticaal detail. Het is een prima optie voor sport en mogelijk zelfs voor film, al zien we daar minder noodzaak. Vind je het schokken bij lange camerabewegingen storend, activeer dan Ultra Smooth Motion; de processor creëert dan vloeiende beweging zonder veel beeldfouten.

Stevige audio

De audioconfiguratie is wat steviger dan vorig jaar. De 2.1-opstelling is uitgebreid met twee zijwaarts gerichte luidsprekers naar een 2.1.2-configuratie. Het totale vermogen gaat daarmee van 40 naar 50 watt. De Hisense haalt flink wat volume uit dat vermogen, maar heeft moeite om de controle te bewaren als je echt veel volume vraagt. Dan hoor je vervorming en af en toe zelfs wat klanken die doen vermoeden dat het chassis trilt.

De U7Q Pro ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X, en met de zijwaarts gerichte luidsprekers is er een goed surround-effect en beperkt hoogte-effect. De woofer zorgt voor goede basondersteuning. In deze prijsklasse vinden we de prestaties goed; die zullen voor veel mensen dan ook volstaan.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Erg druk thuisscherm

VIDAA U9 brengt een aantal veranderingen, maar blijft wel bij zijn basisprincipes. Dit 2023-artikel met een volledig overzicht van VIDAA U7 geeft aan je wat je zoal kunt verwachten. Wat is er veranderd? Het lokale aanbod aan apps groeit, zij het erg traag. HBO Max en Streamz (BE) zijn aan de lijst toegevoegd, maar NOS Live, NPO Start, Pathé Thuis, Ziggo Go, VRT Max en GoPlay ontbreken nog steeds.

Op het thuisscherm staat de lijst met apps nu onderaan; centraal in beeld staat voortaan een lijst aanbevelingen. Die heeft nu helemaal links een tegel voor de meest recent gebruikte bron en een tegel voor de ingangen. Dat zijn redelijke wijzigingen. Wat we echter storend vinden, is dat de reclame-carrousel bovenaan erg snel van item wisselt. Dat is op zich al verwarrend: wie een item in de app-lijst selecteert, ziet die twee rijen van plaats verwisselen, terwijl er onderaan nogmaals een banner met reclame de kop opsteekt. Dat zorgt ervoor dat er te veel activiteit is op het thuisscherm, zodat de gebruikservaring onrustig wordt. Hisense pusht ook heel hard zijn associatie met FIFA, ook niet echt aangenaam. Het begint op overmatige reclame te lijken.

De afstandsbediening is op wat kleine wijzigingen na overgenomen van vorig jaar. Ze is aangenaam in gebruik, vooral door de toetsen met zachte maar duidelijke aanslag. De ingebouwde oplaadbare batterij wordt gevoed door een fotovoltaïsch (zonne)paneel. Doordat dat aan de voorzijde is geplaatst, is de afstandsbediening relatief lang van vorm, maar dat stoort eigenlijk nooit.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Conclusie

De Hisense 65U7Q Pro presenteert een duidelijk beter contrast dan zijn voorganger, die op dat vlak wat onderpresteerde. Een aantal minpunten is echter wel gebleven. Zo blijft dynamische tonemapping voor HDR een lastige zaak: soms verbetert het beeld, soms verslechtert het. VIDAA U heeft een paar extra lokale apps gekregen, maar redelijk wat lokale apps zijn na meerdere jaren nog steeds niet beschikbaar. De nieuwe layout van het thuisscherm lijkt ons ook te druk; dat kan verwarrend zijn.

Op het gebied van beeldkwaliteit is er duidelijke verbetering met sterkere contrastprestaties en meer piekhelderheid. Voor HDR heb je ruime formaat-ondersteuning en prima weergave met voldoende impact. Gamers krijgen extra mogelijkheden dankzij de vier HDMI 2.1-poorten en goede bewegingsscherpte met zelfs een optie om tot 4K165 of 2K288 te gaan. De nieuwe behuizing heeft ook plaats gegeven aan een iets ruimere audio-oplossing met degelijke resultaten. De 65U7Q Pro lijkt ons goed geprijsd voor wat hij biedt, maar heeft mogelijk wel stevige concurrentie van gelijkwaardige TCL-modellen.

Een koelkast is een onmisbaar onderdeel van het huishouden. Maar net als elk apparaat zal ook een koelkast niet voor eeuwig blijven functioneren. Wanneer is het moment gekomen om afscheid te nemen van je trouwe koelmaatje? En wat levert een nieuwe op?

Gemiddeld gaat een koelkast tussen de 10 en 15 jaar mee, maar dat is geen harde grens. Sommige goed onderhouden modellen functioneren zelfs nog langer, terwijl andere al eerder kuren vertonen. Hoelang een koelkast precies meegaat, hangt onder meer af van het merk, het type koelsysteem en hoe intensief het apparaat wordt gebruikt. Huishoudens met kinderen of grotere gezinnen openen de koelkast vaker, wat leidt tot meer temperatuurschommelingen en slijtage.

Inbouwkoelkasten gaan doorgaans iets langer mee dan vrijstaande modellen, omdat ze beter zijn beschermd tegen stof en stoten. Toch is onderhoud bepalender dan het type koelkast. Bij oudere modellen helpt regelmatig ontdooien om het vriesgedeelte efficiënt te houden, en bij alle koelkasten is het belangrijk om de condensor aan de achterkant schoon en stofvrij te houden. Ook voldoende ventilatieruimte rondom het apparaat voorkomt oververhitting van het koelsysteem, wat de levensduur weer ten goede komt.

©Hasselblad H5D

🚨Signalen dat je koelkast aan vervanging toe is

Een koelkast die op zijn laatste benen loopt, laat dat vaak niet van de ene op de andere dag merken, maar geeft subtiele signalen. Zo kan het zijn dat verse producten sneller bederven, vooral 's zomers. Ook kan de koelkast opvallend veel geluid maken – een brommende, ratelende of trillende compressor is vaak een teken van slijtage. Als de motor bijna continu draait, betekent dat meestal dat het apparaat moeite heeft om de temperatuur laag te houden, wat leidt tot overbelasting en meer energieverbruik.

IJsafzetting aan de achterkant of in de vriezer is een ander signaal dat de temperatuurregeling niet meer goed werkt. In sommige gevallen ontstaan er ook temperatuurverschillen tussen verschillende zones in de koelkast, waardoor groente in het bovenste vak bevriest, terwijl vlees onderin niet koud genoeg blijft. Al deze symptomen wijzen erop dat het koelvermogen niet meer optimaal is en dat het tijd wordt om de vervangingsoptie serieus te overwegen.

©Creativebird

Energieverbruik: oud versus nieuw

Koelkasten van tien jaar of ouder zijn meestal nog niet ontworpen met energie-efficiëntie als topprioriteit. Ze verbruiken vaak twee tot drie keer zoveel stroom als moderne modellen met energielabel A of B. Dat verschil ontstaat onder meer door verouderde compressortechniek, slechtere isolatie en een minder efficiënte luchtcirculatie.

Omdat een koelkast dag en nacht aanstaat, telt dat hoge verbruik flink op. Voor een oud model kan het jaarlijkse stroomverbruik oplopen tot meer dan 400 kWh, terwijl een nieuwe energiezuinige koelkast soms onder de 150 kWh per jaar blijft. Omgerekend kan dat zomaar een besparing van 80 tot 100 euro per jaar betekenen, afhankelijk van het formaat van de koelkast en de huidige energieprijs. Bovendien is een energiezuinige koelkast beter voor het milieu: je stoot minder CO₂ uit en verlaagt je ecologische voetafdruk zonder in te leveren op comfort.

Repareren of vervangen?

Het is begrijpelijk dat je een kapotte koelkast liever laat repareren dan meteen een nieuw exemplaar aanschaft. Zeker als hij netjes is ingebouwd, nog relatief jong oogt of als je simpelweg gehecht bent aan je huidige model. Toch is repareren lang niet altijd de verstandigste keuze, zeker niet bij oudere apparaten. Als de koelkast ouder is dan acht jaar en de kosten van de reparatie meer dan de helft bedragen van een nieuw model, dan is vervangen vaak de betere investering.

Ook moet je rekening houden met toekomstige storingen. Een koelkast die één keer kuren vertoont, is meestal vatbaar voor meer problemen. Nieuwe modellen zijn bovendien stiller, koelen efficiënter en zijn vaak uitgerust met handige snufjes zoals een snelkoelfunctie, digitale temperatuurregeling of zelfs slimme integratie via een app. De extra gebruiksvriendelijkheid maakt de overstap extra aantrekkelijk.

©uroborosph

Tijd voor een nieuwe: waar let je op?

Wie vandaag de dag een nieuwe koelkast zoekt, belandt in een wereld van opties. Naast het uiterlijk speelt vooral het energielabel een hoofdrol. Hoe dichter bij label A, hoe zuiniger het apparaat. Dat vertaalt zich in lagere stroomkosten én minder impact op het milieu. In een open keuken is ook het geluidsniveau een belangrijke factor; sommige modellen maken nog maar 35 decibel geluid, vergelijkbaar met een fluistering.

Kijk ook goed naar de indeling: hoeveel legplateaus zijn er, hoe verstelbaar zijn die, en past je wekelijkse boodschappenvoorraad er wel fatsoenlijk in? Let op speciale zones zoals een 0°C-lade voor vlees en vis, of een aparte groentelade met luchtvochtigheidsregeling. Functies als No-frost besparen je tijd (nooit meer ontdooien!) en een omkeerbare deur zorgt ervoor dat de koelkast altijd past, ongeacht de opstelling van je keuken.

Een koelkast koop je voor de lange termijn. Het loont dus om niet alleen naar de aanschafprijs te kijken, maar ook naar gebruiksgemak, energieverbruik en duurzaamheid. Zo haal je er jarenlang het maximale uit.