Op internet is kant-en-klare software te vinden waarmee je zelf een deepfake-video maken kunt. Die software heet DeepFaceLab maar is nu niet bepaald gebruiksvriendelijk te noemen. Daarom helpen we je hier ermee op weg.

Het programma DeepFaceLab vereist Windows 10 en een recente Nvidia-kaart. De software oogt wat rudimentair en gebruikt batchbestanden voor het uitvoeren van acties. In de toekomst wil de maker een gebruikersvriendelijke interface maken waarbij je in principe alleen nog maar twee video’s hoeft te selecteren en op een knop hoeft te drukken.

Lees ook: Wat is deepfake en hoe herken je nepvideo's?

In de workspace-map staan drie mappen en twee videobestanden genaamd data_dst en data_src (doel en bron). Het laatste bestand bevat het gezicht dat je wilt gebruiken en moet worden verwerkt in het doelbestand. Voordat je begint, moet je dat materiaal dus bij elkaar zoeken, maar je kunt ook het meegeleverde bronmateriaal gebruiken. Dat bestaat uit een video van het personage Tony Stark uit Ironman, en de doelvideo is iemand die voor een greenscreen staat. Als je andere bestanden wilt gebruiken, moet je deze de eerdergenoemde namen geven.

Stappenplan deepfake-video

1. Voor de eerste stap moeten er losse frames uit de bronvideo worden gehaald; dat worden dan foto’s in png-formaat. Start batchbestand nummer 2. Je krijgt dan de vraag hoeveel frames per seconde je wilt gebruiken. Hoe meer fps, des te langer het renderen duurt. De eerste keer kun je het best voor de standaardopties kiezen door op de Enter-toets te drukken.

2. Start batchbestand 3.2. Deze doet hetzelfde met het doelbestand en haalt er losse frames uit. Bij optie 3.2 wordt elk individueel frame gebruikt en in een aparte map ondergebracht. Dat kan even duren, mede afhankelijk van de lengte van de video, de resolutie en hoe krachtig je computer is.

3. Vervolgens moeten de gezichtskenmerken worden opgenomen in een dataset. Daarvoor worden de eerste opslagen frames uit het bronbestand geanalyseerd. Kies voor optie 4: all gpu. De frames worden nu opgeslagen in data_src.

©PXimport

4. Doe vervolgens hetzelfde met de doelbestanden via batchbestand 5. Deze analyseert de gezichtskenmerken van het doelbestand op basis van de png-frames. De optie DLIB all GPU leidt tot minder fouten (false-postives) en MT all GPU leidt tot betere detectie en een realistischer algemeen resultaat, maar meer mogelijke fouten.

5. Controleer vervolgens de map aligned en verwijder hier afwijkende foto’s, bijvoorbeeld waar iets voor het gezicht zit. Deze verstoren namelijk het eindresultaat omdat de software anders denkt dat zoiets onderdeel uitmaakt van het gezicht.

6. Vervolgens moet de software worden getraind. Dat kan in verschillende kwaliteitsgradaties, maar de eerste keer is het handig om bij batchbestand 6 voor een lage waarde te kiezen, zoals H64. Dat levert een lagere kwaliteit op, maar wel sneller resultaat. De vragen slaan we voor nu over. Je kunt de training een tijd door laten lopen, eventueel uren als er veel bronmateriaal is. Druk op de Enter-toets om het trainen te beëindigen.

©PXimport

7. Daarna kunnen we de transformatie starten met batchbestand 7. Ook hier zijn weer verschillende gradaties beschikbaar en kiezen we eerst (omwille van de snelheid) voor H64. Opnieuw zijn er weer veel instellingsopties beschikbaar. Het kan per scène verschillen welke je hier het best kunt kiezen. Je kunt het altijd opnieuw uitvoeren.

8. De twee frames zijn nu samengevoegd, waarbij het brongezicht op dat van het lichaam van het doelbestand is geprojecteerd. Van deze losse foto’s moet nu weer een video worden gemaakt. Dat kan door de foto’s in een videobewerkingsprogramma te slepen, maar je kunt ook batchbestand 8 gebruiken, die de beelden omzet naar een mp4-bestand.

Grotere dataset geeft beter resultaat

Het resultaat is indrukwekkend, maar niet perfect. Om tot een beter resultaat te komen is het aan te raden om de dataset uit te breiden, bijvoorbeeld door meerdere bronvideo’s te gebruiken waarbij het gezicht in verschillende omstandigheden en vanuit diverse hoeken te zien is. Het is ook afhankelijk van het doelbestand. Draait de persoon zich daar bijvoorbeeld naar de zijkant, dan heb je ook bronmateriaal nodig waarbij dat gebeurt. De resolutie van het bronmateriaal is eveneens belangrijk, anders blijven details vaag.

Tekst: Jeroen Horlings

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.