Een klein jaar nadat Sony met de PlayStation 4 naar Nederland kwam, brengt Microsoft deze maand de opvolger van de Xbox 360 uit: de Xbox One. Het is moeilijk om de twee titanen niet met elkaar te vergelijken.

Sony en Microsoft proberen met hun consoles hetzelfde te bereiken: een zo compleet mogelijke media-ervaring bieden. Niet alleen moet je er games op kunnen spelen, er moeten ook mogelijkheden zijn om van je televisieseries, muziek en films te genieten.

Het geduld van Nederlandse Xbox-gamers werd wel even op de proef gesteld, toen zij vorig jaar met zienderogen moesten concluderen dat 'next-gen' nog niet voor hun was weggelegd. In 21 landen kwam de console vorig jaar al uit, maar België en Nederland moesten tot september van dit jaar wachten. Reden van de vertraging is onder andere de tijd die het nam om de console aan te passen voor de Nederlandse taal.

Geen grote vernieuwingen

Toegegeven: de stap naar next-gen is minder groot dan zeven jaar geleden, toen de PlayStation 3 de PS2 opvolgde en Microsoft de Xbox 360 uitbracht. Alleen al de Blu-ray-technologie van de PS3 deed menigeen watertanden. Niets aan de Xbox One laat zien dat er dergelijke grote innovaties in het apparaat te vinden zijn, ondanks dat de naam 'Xbox One' staat voor het van de grond af aan opnieuw opbouwen van de console. Gelukkig blijven er alsnog genoeg redenen over om voor next-gen te kiezen.

Niet aantrekkelijk

Eerst maar eens de console zelf onder de loep nemen. De Xbox One is een bakbeest. De console is zwaar en ietwat lomp, zeker in verhouding tot de PlayStation 4 en zelfs nog ten opzichte van de Xbox 360, die 10 procent kleiner is. Ook de enorme AC-adapter hangt jammer genoeg nog steeds aan het snoer.

Men speculeert dat het grotere design te maken heeft met een verbeterde koeling. De veelvoorkomende Red Ring-problemen bij de 360 ontstonden door oververhitting van het apparaat. Met de One lijkt dat verleden tijd.

©PXimport

De Xbox One is een bakbeest, vergeleken met andere consoles.

Minder krachtig dan PS4

Duiken we dieper in de console, dan vinden we een AMD 8-core Jaguar CPU en een 2.1GHz DDR3 RAM. Hier legt de One het helaas af tegenover de PlayStation 4. De grafische processor is bijna de helft minder krachtig (kloksnelheid 853MHz tegenover 1,152MHz), waardoor in theorie de PS4 meer taken tegelijk kan uitvoeren en mooiere visuele effecten kan weergeven. Een DDR3 RAM wordt dan weer vaak gebruikt in wat goedkopere pc's, terwijl de GDDR5 RAM van de PlayStation 4 ontworpen is voor de zwaardere grafische taken. Zoals gamen dus.

Of het nu een afgeleid probleem is van de mindere specificaties of niet, de console heeft best lang nodig om op te starten. Een tijdlang zit je naar een groen scherm te staren, terwijl het apparaat zich opstart. Schakel je de energiebesparende functie uit dan is dit probleem verholpen, maar het betekent ook dat de console altijd op stand-by blijft staan.

Dashboard

Eenmaal opgestart, valt meteen het overzichtelijke dashboard op. Microsoft brengt de tegels van Windows 8 naar de console. In een overzicht zie je tegels die leiden naar je Xbox Live-profiel, Achievements, laatst gespeelde games en de Xbox Store. Het is zelfs mogelijk een persoonlijke startpagina te creëren, genaamd Pins, waarmee je je favoriete games en toepassingen vastpint op het dashboard.

©PXimport

Het dashboard van de Xbox One is gebaseerd op de Windows 8-tegels en wordt daarmee een stuk overzichtelijker dan het menu van de 360.

Vooral tijdens het spelen van games valt op dat je alsnog niet zo snel kunt schakelen tussen bijvoorbeeld Achievements en berichten als je zou wensen. Je moet eerst door diverse menu's om bij je berichten, vrienden en Achievements te komen, wat eveneens korte laadtijden met zich meebrengt. Het had allemaal wat vloeiender gemogen, zeker omdat de One in dit opzicht weinig verbeteringen biedt ten opzichte van zijn voorganger.

Kinect

Wel vind je veel verbeteringen op het gebied van de Kinect. Microsoft speelt heel erg in op het besturen van de console met je stem. Door middel van stemcommando's zet je de Xbox uit, schakel je eenvoudig tussen games of andere toepassingen, neem je dingen op en deel je content met je vrienden. De mogelijkheden zijn niet eindeloos, maar weet je alle commando's uit je hoofd, dan wordt het besturen van de console toch een sneller en makkelijker proces. De Kinect-senor herkent zelfs de spieren in je lichaam en ziet aan je gezicht wie je bent, waardoor je automatisch op je console inlogt als je voor de camera gaat zitten.

Ondersteunt niet de Nederlandse taal

Een veelgenoemd kritiekpunt is dat Kinect nog geen Nederlandse stemcommando's begrijpt. Dat is best wel een kwalijke zaak, omdat Microsoft er juist een jaar extra voor uittrok om de console te optimaliseren voor de Nederlandse taal. Nu moet je in het Engels (of Duits) de commando's uitspreken. Hoewel dit alsnog prima werkt, brengt het toch ook weer andere ongemakkelijkheden met zich mee. Stel je Kinect in op Engels, dan stel je de geografische locatie in op Groot-Brittannië, waardoor je de Nederlandse Xbox One Store niet meer inkomt. Het is te hopen dat Microsoft hier snel met een oplossing voor komt.

©PXimport

De Kinect is sterk verbeterd en herkent aan je gezicht wie je bent.

Het wil overigens niet zeggen dat er daadwerkelijk geen verbeteringen zijn doorgevoerd in het jaar dat Microsoft sleutelde aan de Nederlandse versie van de One. Zo is het makkelijker geworden om met vrienden te gamen, kun je externe harde schijven aansluiten en biedt de console ondersteuning aan veel meer videoformaten (waaronder 3D-Blu-ray). De echte muziekliefhebber zal daarnaast blij zijn met de optie om gekochte cd's af te spelen: dit is tot op de dag van vandaag niet mogelijk op de PlayStation 4. Overigens ondersteunen beide consoles nog geen mp3-tjes.

Games

De Xbox One mag dan als console in theorie minder krachtig zijn dan de PS4, het belangrijkste is dat je er alsnog onbezorgd op kunt spelen. Zoals we gewend zijn van Microsoft, heeft het bedrijf weer wat exclusieve deals kunnen sluiten. Halo mag natuurlijk niet ontbreken en daar komen er dit jaar zelfs twee nieuwe games van uit (waaronder een verzameling oude Halo-titels). Verder kun je vanaf 3 oktober weer racen in Forza Horizon 2 en komt er een Fable Legends Multiplayer bèta in diezelfde maand.

©PXimport

Forza Horizon 2 laat zien dat Microsofts console op grafisch vlak toch best kan meekomen.

Een noemenswaardige console-exclusieve game die nu al verkrijgbaar is, is Titanfall. In dit schietspel neem je het online op tegen zowel soldaten als titanen. Met dit spel laat Microsoft zien wat de Xbox One online waard is. Titanfall is simpelweg een zeer vermakelijke game. De vroege versie van Forza Horizon 2 weet dan vooral op grafisch gebied te overtuigen.

©PXimport

In Titanfall kruip je in de huid van een piloot en klim je in titans om de strijd online te beslechten.

Conclusie

Komt er, nu we de Xbox One en de PlayStation 4 toch een beetje met elkaar vergeleken hebben, een winnaar uit de bus? Ja en nee. Microsofts console legt het qua specificaties af, met name door de minder krachtige grafische processor en het RAM-geheugen. Dit verschil is voor de gemiddelde gamer waarschijnlijk niet te merken, wellicht enkel wanneer hij zijn console opstart (dit duurt redelijk lang) of wanneer hij tijdens het spelen korte laadtijden ziet bij het scrollen door menu's.

Voor welke console je uiteindelijk kiest, is sterk afhankelijk van je voorkeur aan games. Ben je een grote Halo- of Forza-fan, dan kun je eigenlijk niet kiezen voor een PlayStation 4. En doordat de consoles aan elkaar gewaagd zijn, kun je gelukkig je koopkeuze laten afhangen van de games je graag speelt. Het wil niet zeggen dat de One geen minpunten kent. Kinect ondersteunt nog geen Nederlandse taal (terwijl dat juist een van de redenen van het uitstel was!) en het logge bakbeest van Microsoft is lang niet zo mooi vormgegeven als Sony's slankere evenknie. Maar voor de Xbox-liefhebber mag dat de speelpret niet drukken.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.

Er komen steeds meer toepassingen voor het automatiseren van je huis. SwitchBot is al wat langer in Nederland actief en heeft naast robotstofzuigers, schakelaars voor lichtknoppen en elektronische sloten ook een automatisch open- en sluitsysteem voor gewone gordijnen in het assortiment. Daar is nu een systeem voor rolgordijnen bijgekomen: de Roller Shade.

Thuisautomatisering is een handige manier om apparaten in het huishouden te bedienen zonder dat je in de meeste gevallen ook zelf thuis hoeft te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het aanpassen van de temperatuur in huis, het bedienen van de verlichting of deuren, maar ook het openen of sluiten van de gordijnen. Op warme dagen kan het bijvoorbeeld slim zijn om die gordijnen automatisch te sluiten als de temperatuur boven een bepaalde waarde uitkomt, of wanneer er een bepaalde intensiteit van lichtinval is.

Al deze zaken en meer kun je inregelen met de spullen van SwitchBot. Het ecosysteem van dit bedrijf omvat een scala aan apparaten, variërend van raam- en deursensors en lichtknoprobots die je lichtknoppen kunnen indrukken tot complete aircosystemen en zelfs robotstofzuigers. Maar ook slimme lampen en gordijnsystemen dus. We hebben van SwitchBot al eerder de SwitchBot Curtain en de SwitchBot Curtain 3 getest, systemen die bedoeld zijn voor gordijnen op rails.

Complete set

De SwitchBot Roller Shade is een rolgordijnsysteem waar het rolgordijn zelf al bij wordt geleverd, in tegenstelling tot de SwitchBot Curtain die bedoeld is om aan een bestaand gordijnsysteem te koppelen. Overigens kun je ook je eigen bestaande rolgordijn op het systeem van de Roller Shade monteren.

De Roller Shade is een compleet rolgordijnpakket, en in de doos vind je alles wat je nodig hebt om het systeem op te hangen. Alle beugels, het rolsysteem, schroeven en pluggen worden meegeleverd, en zelfs gereedschap voor het vastdraaien van schroeven en het op maat snijden van het rolgordijn zelf ontbreekt niet. Verder krijg je er een bedieningspaneeltje bij, bestaande uit een omhoog- en omlaagknopm, en een kabeltje van zo'n twee meter dat kan worden aangesloten op de daarvoor gemaakte aansluiting op het frame. De Roller Shade wordt aangedreven door een interne batterij die volgens SwitchBot acht maanden lang werkt zonder tussentijds opladen. Via de usb-c-poort kan het systeem indien nodig bijtanken.

Goed opmeten

Voordat je aan de slag gaat met de Roller Shade, of eigenlijk: voordat je er eentje gaat kopen, moet je eerst even goed controleren of je de juiste afmetingen in je winkelwagentje hebt. De SwitchBot Roller Shade is beschikbaar in vier breedteversies en in twee basiskleuren: gebroken wit en grijs. Voor de breedte kun je kiezen uit small, medium, large en extra large, waarbij je opeenvolgend kunt kiezen voor breedtes van 58 t/m 80 cm, 80 tot 110 cm, 110 tot 140 cm en 140 tot 185 cm.

Wij hebben voor de XL-versie gekozen, omdat het kozijn waarop de SwitchBot wordt getest een breedte van 171 cm heeft. Geen enkele SwitchBot Roller Shade zal direct passen op het raamkozijn waar je hem wilt gebruiken, waardoor je waarschijnlijk altijd een stuk gordijnstof zult moeten verwijderen. Verderop lees je hoe dat werkt.

Belangrijk is om vooraf goed te bedenken hoe je de SwitchBot Roller Shade(s) wilt inzetten. De gordijnen zijn van polyester en verduisteren volledig. Dat kan donkerder zijn dan je gewend bent, maar in een slaapkamer is het juist vaak ideaal. Houd er wel rekening mee dat de kosten snel oplopen als je meerdere kozijnen naast elkaar hebt, omdat je voor elk raam een afzonderlijke Roller Shade nodig hebt.

Daarnaast bedekken de gordijnen nooit de volledige breedte van het kozijn. Aan beide zijden van de rol blijft een paar centimeter open, omdat de roller niet strak tegen het ophangframe aansluit. Afhankelijk van de montage kunnen hierdoor kieren ontstaan, waardoor er toch licht binnenvalt, vooral aan de kant van de motor. Plaats je meerdere Roller Shades naast elkaar voor één breed raam, dan blijven er altijd kleine openingen zichtbaar tussen de afzonderlijke gordijnen.

Op maat maken

Omdat de Roller Shade direct uit de doos waarschijnlijk niet meteen past, moet het systeem op maat worden gemaakt. Hoe dat werkt? Het ophangsysteem bestaat uit een verschuifbare aluminium balk waartussen het rolgordijn hangt. Aan een van de zijdes bevindt zich de motor, die via een stang in de aluminium rol van het gordijn is geschoven. De gordijnrol kan door de andere zijkant los te maken van de motorstang worden afgeschoven en eventueel worden vervangen door je eigen rolgordijn. In dit artikel houden we het bij de uitleg van het meegeleverde gordijn.

Om het meegeleverde SwitchBot-gordijn op maat te maken, is een vrij ingenieus systeem bedacht: aan de niet-gemotoriseerde kant kun je een apart blokje met een snijmes monteren, waar het rolgordijn met buis en al doorheen moet worden gehaald. Op die plek wordt het rolgordijn namelijk op maat gesneden.

In de SwitchBot-app geef je aan dat je een snij-sessie wilt starten. De motor van het rolgordijn begint nu langzaam te draaien. Tijdens het draaien moet je met de meegeleverde schroevendraaier het messysteem aandraaien, zodat het mes steeds dieper door de gordijnstof snijdt. Dat aandraaien doe je net zo lang tot het mes volledig door de stof heen is en bij de buis zelf is beland.

Het laatste deel van de buis waarop het gordijn is gerold, bestaat uit plastic. Als de snij-sessie correct is uitgevoerd en het mes met de schroevendraaier strak genoeg is aangedraaid, kan zelfs het plastic worden doorgesneden, of er in elk geval voor zorgen dat het makkelijker kan worden afgebroken.

Volledig uitrollen

Wanneer het overtollige stuk stof is losgesneden van de rest van het rolgordijn, blijft dat stuk aan het eind natuurlijk nog wel vastzitten aan de oprolbuis. Om dat stuk los te kunnen krijgen, moet de hele gordijnrol worden afgerold. Met een totale lengte van maar liefst 2,20 meter is dat nogal wat. Dat afrollen kan door middel van de app, maar kan ook handmatig door de oprolbuis eerst van de motorstang af te halen. Nadat het gordijn tot het eind is afgerold, kan het overtollige deel van de oprolbuis worden losgeknipt. Daarna breek je (zoals hierboven besproken) het overtollige plastic deel van de oprolbuis buis af, maar beter kun je proberen om dat stuk met een goed stanleymes af te snijden (het plastic is niet heel dik).

Het complete plastic deel van de oprolbuis moet er nu afgehaald worden, zodat de rest van het gordijn fatsoenlijk aan de buis kan worden bevestigd. De oprolbuis heeft nog een binnenste buis die je weer door het plastic deel moet schuiven. Vervolgens schuif je het dikke gedeelte van het gordijn door de sleuf van de plastic buis en schroef je alles vast.

Het opnieuw oprollen van het rolgordijn dient zorgvuldig te gebeuren, waarbij de linker- en de rechterkant gelijkmatig moeten worden opgerold. Gaat dat niet helemaal netjes, dan bestaat de kans dat het gordijn na het oprollen niet helemaal recht en strak om de oprolbuis zit. In ons geval moesten we het een paar keer opnieuw doen om alles strak te krijgen. Als het gordijn scheef op de rol zit, kan deze vast komen te zitten tijdens het automatisch omhoog rollen.

Ophangen

Het ophangsysteem van de Roller Shade is anders dan het gemiddelde rolgordijn. Die worden doorgaans links en rechts van de oprolbuis op het kozijn geschroefd. Bij de Roller Shade zit het bevestigingssysteem boven de aluminium balk en moet het systeem daar schuin in worden geklikt. Op zich is dat een prima manier, maar het vergt wel wat handigheid en je moet ietsje boven je macht werken omdat het hele systeem relatief zwaar is. De klus kun je dan ook beter met z'n tweeën doen.

Ook zijn de beugels waarin het aluminium frame wordt opgehangen niet heel stevig, waardoor alles een beetje naar beneden zakt op het moment dat het systeem wordt vastgeklikt. Ook belangrijk om te weten: past het frame precies in een raamnis, dan moet je het systeem compleet met het rolgordijn erin ophangen. Het rolgordijn er achteraf in plaatsen is dan niet mogelijk, omdat het systeem alleen vanaf één kant kan worden losgemaakt en het rolgordijn over de aandrijfstang van de motor geplaatst moet worden.

©MG | ID.nl

Kalibratie

Nadat de Roller Shade is opgehangen, is het tijd voor de kalibratie. Dat is nodig voor het systeem om te kunnen bepalen wanneer het rolgordijn volledig is opgerold en wanneer hij helemaal is uitgerold. Het rolgordijn is namelijk geschikt voor ramen tot zo'n 2 meter hoog, en dan moet op een bepaald moment worden ingesteld tot hoe ver het gordijn moet uitrollen totdat het venster compleet door het gordijn is bedekt. Het systeem kan niet uit zichzelf zien of het zich helemaal heeft opgerold; ook dat moet worden gekalibreerd.

Je start de kalibratie met behulp van de app, waarbij eerst moet worden bepaald wanneer het systeem volledig is opgerold. Aan de onderkant van het gordijn is een (eerder gemonteerde) aluminium stang geplaatst, die fungeert als tegengewicht om het gordijn op zijn plek te houden. Die stang dient tevens als buffer om te voorkomen dat het gordijn na het compleet oprollen blijft doordraaien. Tijdens het kalibratieproces kun je zelf niet aangeven wanneer tijdens het oprollen het einde is bereikt; dat stopt vanzelf zodra de aluminium stang het ophangframe bereikt. De app vraagt de gebruiker vervolgens of het systeem is vastgelopen of dat het einde is bereikt.

Het oprollen stopt hierdoor echter wel vrij abrupt en lijkt hiermee het ophangsysteem te beschadigen, omdat de aluminium balk relatief bruusk tegen het ophangframe wordt getrokken. Deze manier van kalibreren voelt al met al wat primitief aan, maar het werkt wel. De volgende stap is het bepalen van de afrollengte. Hierbij bepaalt de gebruiker wanneer het einde is bereikt en het raam naar wens is bedekt. Je drukt dan simpelweg op de stopknop en accepteert de stand van het gordijn. Na de kalibratie kun je de Roller Shade volledig gebruiken.

Schema's en timers

De SwitchBot-app voor de kalibratie en de bediening gebruik je ook als je andere apparaten van dit merk in huis hebt. De app is niet specifiek gericht op het rolgordijnsysteem, maar kan ook worden gebruikt voor het uitlezen van de verschillende temperatuur- en vochtmeters van SwitchBot, het bedienen van de andere gordijnsystemen zoals de SwitchBot Curtain 1 en Curtain 3 en andere slimme apparaten.

Handig is dat je verschillende apparaten en meters van SwitchBot aan elkaar kunt koppelen. Zo kun je er bijvoorbeeld bij het bereiken van een ingestelde temperatuur voor zorgen dat de Roller Shade automatisch wordt gesloten of geopend. Dat kan ook bij een bepaalde lichtintensiteit: als je een (apart te verkrijgen) zonnepaneel aan de usb-c-poort op de Roller Shade aansluit, kun je aangeven bij welke intensiteit het gordijn moet sluiten of openen. Met het aansluiten van zo'n zonnepaneel wordt de Roller Shade trouwens ook automatisch opgeladen.

Conclusie

De SwitchBot Roller Shade is een mooie manier om je huis te automatiseren en kan een prima toevoeging zijn als je al delen van je huis hebt geautomatiseerd. In combinatie met bijvoorbeeld een slimme thermostaat, verlichting en koel- of verwarmingsapparaten kun je bij warm weer je huis koel houden, of 's winters juist warmer krijgen. Dankzij het SwitchBot-ecosysteem is het handig dat je het rolgordijnsysteem kunt meenemen in alle routines voor huisautomatiseringen.

De Roller Shade is 100 procent verduisterend. Dat kan prettig zijn, maar dat werkt alleen goed als je het rolgordijnsysteem ook echt goed passend krijgt. Helaas lukt dat niet altijd, omdat het rolgordijn zelf niet de volledige breedte van het montagesysteem heeft. Daarnaast luistert de installatie vrij nauw, dus alles goed van tevoren opmeten is essentieel.