Digitale spiegelreflex, superzoom of systeemcamera – zie jij door de bomen het bos ook niet meer? Dan ben je niet de enige. Veel websites gebruiken bovendien andere termen en er is op het moment gewoon ontzettend veel keus op het gebied van digitale camera’s. Wij helpen je daarom een handje op weg!

Tip 01: Smartphone

De gemiddelde smartphone is tegenwoordig voorzien van een prima smartphone-camera. Sommige recente modellen, zoals de iPhone Xs en Samsung Galaxy S10, hebben meerdere camera’s aan boord die samenwerken om betere foto’s te kunnen maken. Omdat deze camera’s in de behuizing van een smartphone beperkt ruimte hebben, kennen ze wel wat beperkingen. Zo is de sensor doorgaans extreem klein en kun je in de meeste gevallen niet erg veel functies handmatig instellen. Een smartphone-camera heeft vrijwel nooit optische zoom, waardoor je het moet doen met een digitale variant. Een derde nadeel van de camera op je smartphone is dat je er geen andere objectieven of accessoires op kunt aansluiten.

Als je merkt dat je te weinig kwaliteit uit je smartphone kunt halen, is het tijd om een échte camera aan te schaffen. Een snelle blik op een willekeurige website van een fotospeciaalzaak leert echter dat er veel verschillende soorten camera’s op de markt zijn. Wil je een klassieke spiegelreflex, ga je voor een compactcamera of is een superzoom-camera meer geschikt voor jouw doelen? Of is het misschien logischer om over te stappen op een systeemcamera? Wat ook niet meehelpt, is dat verschillende fabrikanten en winkels andere namen voor dezelfde camera’s gebruiken.

©PXimport

Compactcamera

Tip 02: Spiegelreflexcamera

De ouderwetse spiegelreflexcamera is bij iedereen wel bekend. In de behuizing van de camera zit een spiegel tussen de lens en de sensor (of de film in het geval van een analoge spiegelreflexcamera). Een spiegelreflexcamera wordt ook wel aangeduid als slr (single lens reflex), de digitale variant ken je wellicht als dslr. Met een spiegelreflexcamera ben je zelf de baas over je lenzen/objectieven. Een echte dslr is namelijk te gebruiken met meerdere objectieven om voor elke situatie de optimale foto te kunnen maken. Afhankelijk van het model kun je met een spiegelreflexcamera ook goede video’s maken en heb je een enorme keus aan accessoires. De grootste nadelen van een dslr zijn uiteraard het formaat en de prijs. Voor een spiegelreflexcamera betaal je gemakkelijk een paar honderd euro.

©PXimport

Tip 03: Systeemcamera

De meest voor de hand liggende upgrade als je uitgekeken bent op je smartphone-camera is een systeemcamera, een populaire categorie die de laatste jaren steeds meer in trek is. Een systeemcamera heeft geen spiegelsysteem, maar in tegenstelling tot een compactcamera kun je op zo’n toestel wél lenzen verwisselen. Denk er echter aan dat de lenzen niet uitwisselbaar zijn tussen verschillende merken. Een Canon-objectief kun je niet zomaar op een Nikon-camera zetten en vice versa, al bestaan er wel adapters om lenzen van andere fabrikanten op je camera te kunnen zetten. Een systeemcamera is een stuk slanker dan een spiegelreflex. Een voordeel van een systeemcamera ten opzichte van een compactcamera is de sensor, die vaak veel groter is dan die van een compactcamera. Een systeemcamera heet in het Engels ook wel een ‘mirrorless camera’.

©PXimport

Tip 04: Superzoomcamera

De naam zegt het eigenlijk al: met een superzoomcamera kun je enorm ver inzoomen. We hebben het in dit geval bovendien over optische zoom. Een smartphone-camera kan weliswaar ook inzoomen, maar doet dat digitaal. Het resultaat is dat het ingezoomde deel alleen maar korreliger wordt. Vergelijk het met het openen van een foto in Photoshop, selecteer een gedeelte en zoom in met het programma. Het resultaat van je actie is dat het ingezoomde deel korrelig/gepixeld wordt. Een superzoomcamera kan daarentegen mechanisch inzoomen doordat er een echte zoomlens in zit. Je ziet bij sommige modellen dan ook dat de zoomlens ver uit het apparaat kan schuiven. Superzoom houdt in dat een camera een optische zoom van in elk geval 24x heeft, maar dat kan oplopen tot wel 125x – genoeg om de maan bedrieglijk groot vast te kunnen leggen. Mooi meegenomen is bovendien dat de lens gewoon in de camera vastzit; je hoeft dus geen aparte lenzen aan te schaffen.

©PXimport

Tip 05: Sensor

Het is lastig om bij de aanschaf van een camera louter af te gaan op specificaties; je moet de apparaten echt zélf uitproberen om te kijken wat het best bij je past. Er zijn wel een paar wetmatigheden die kunnen aangeven of een bepaalde camera beter is dan een ander model. Wellicht een open deur, maar over het algemeen kun je stellen dat een camera met een grotere sensor betere foto’s maakt dan een toestel met een kleine sensor. Dat komt onder meer doordat een grotere sensor meer licht kan opvangen en hierdoor dus beter presteert in situaties met weinig licht. Er zijn echter ook situaties te bedenken waarin een kleinere sensor handiger is dan een grote. Een camera kan bijvoorbeeld sneller informatie uit een kleinere sensor lezen; dat kan handig zijn als je veel video opneemt. Bovendien zijn camera’s met een kleinere sensor vaak een stuk betaalbaarder.

©PXimport

Tip 06: Megapixels

Als je weet wat voor soort camera je wilt aanschaffen, is het tijd om naar de functies en specificaties van het toestel te kijken. Mensen zijn altijd geneigd om eerst naar het aantal megapixels te kijken. Op zich helemaal niet zo vreemd, maar vrijwel alle camera’s op de hedendaagse markt hebben genoeg megapixels om knappe foto’s te kunnen maken. De meeste compactcamera’s zijn al in staat foto’s van 18 megapixels of meer te schieten, met een high-end spiegelreflexcamera is het maken van een 40megapixel-foto geen enkel probleem. Daarbij komt dat het vergelijken van megapixels lastig is: een compactcamera met 20megapixel-sensor maakt immers vrijwel altijd minder goede foto’s dan een spiegelreflexcamera met een 16megapixel-sensor. Het aantal megapixels van een camera is bovendien ondergeschikt aan de kwaliteit en de grootte van de sensor, het autofocus-systeem én andere opties, zoals beeldstabilisatie. De kortste sluitertijd is tegenwoordig ook veel minder van belang dan vroeger. Elke camera is vandaag de dag wel in staat om een sluitertijd van 1/1000-seconde te realiseren.

©PXimport

Tip 07: Objectieven

Als je kiest voor een spiegelreflex- of systeemcamera, heb je opeens enorm veel keus wat betreft objectieven. Een objectief is het cilindervormige opzetstuk vóór op je camera met daarin de lenzen (de termen objectieven en lenzen worden vaak overigens kriskras door elkaar gebruikt). Elk objectief heeft een bepaalde aansluiting, ook wel mount genoemd: de Canon EOS-reeks gebruikt bijvoorbeeld de EF-mount, en de Sony systeemcamera’s hebben een E-mount. Vind je andere afkortingen bij de naam van het objectief, dan is dat meestal een afkorting voor een bepaalde eigenschap van die lens. EZ betekent bij Olympus bijvoorbeeld dat het objectief is uitgerust met elektromagnetische zoom.

©PXimport

Tip 08: Objectief kiezen

Voor verschillende fotografiedoelen kun je verschillende objectieven gebruiken. Een zoom-objectief met een brandpuntsafstand van 18 tot 55 mm is bijvoorbeeld zeer geschikt voor landschapsfotografie en portretten. Wil je verder kunnen inzoomen, bijvoorbeeld voor het fotograferen van dieren, dan kies je een lens met een grote brandpuntsafstand, bijvoorbeeld 55 tot 200 mm. Onthoud: hoe kleiner de brandpuntsafstand, des te meer je van de omgeving in beeld kunt krijgen (ook wel groothoek).

Als je hebt bepaald wat voor soort objectief je voor jouw foto’s nodig hebt, dan heb je nog altijd de keus uit tientallen opties. Een belangrijk aspect van een objectief is het diafragma, dat wordt aangeduid met f/ of F. Een lage waarde, bijvoorbeeld f/1,8, staat voor een grote diafragma-opening, wat zorgt dat er veel licht op de sensor van de camera kan vallen. Hoe lager de waarde, hoe duurder meestal het objectief.

©PXimport

Tip 09: Draadloos

Als je snel foto’s van je camera naar je computer wilt kunnen kopiëren, doe je dat via een sd-kaartje. Vrijwel alle camera’s hebben een sd-sleuf. Soms is het ook handig om foto’s direct naar je e-mail of een clouddienst te kunnen uploaden. Hiervoor heeft een camera uiteraard wifi nodig. De meeste moderne camera’s hebben die optie tegenwoordig gelukkig. Over het algemeen kunnen veel modellen je foto meteen online delen op bijvoorbeeld Flickr, Instagram of Facebook. Ook is het mogelijk om foto’s via wifi naar je smartphone of tablet te sturen; hiervoor moet je dan een app van de fabrikant downloaden.

Let wel: niet alle wifi-opties werken bij elk model. Het is dus aan te raden om even te kijken wat je precies met het toestel dat je op het oog hebt op het gebied van wifi wilt doen. Naast wifi hebben sommige camera’s ook nfc (near field communication) en bluetooth aan boord voor draadloze uitwisseling of besturing met bijvoorbeeld een afstandsbediening. Sommige camera’s beschikken bovendien over een gps-module. Zo kun je in je fotobewerkingsprogramma later eenvoudig zien waar een foto precies is genomen.

©PXimport

Video

©PXimport

Kooptips

Canon EOS 2000D

©PXimport

Nikon Coolpix P1000

Panasonic Lumix DC-GH5

©PXimport

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.