Gebruikers van Windows 10 ergeren zich mateloos aan de vele 'feature updates' die Microsoft genadeloos op ze afvuurt. Een feature update is feitelijk een installatie van een nieuwe Windows versie over een bestaande heen. Deze praktijk brengt nogal wat risico's met zich mee, zo blijkt telkens weer. Heb je een Pro-versie van Windows, dan kun je ze flink uitstellen!

Windows 10: de een loopt ermee weg, de ander ondergaat het zuchtend en geïrriteerd. In het laatste geval heeft dat vooral met de vele updates en feature-updates te maken. Het gaat maar al te vaak theatraal mis bij met name de feature updates. Daarmee bedoelt Microsoft de grote dubbeljaarlijkse upgrades naar wéér een nieuwe versie van Windows 10. Probleem daarbij is dat dit soort upgrades tegenwoordig nauwelijks nog interessante nieuwtjes bevatten. Behalve dan misschien het zoveelste transparantie-effectje of wat ander klein grut. Gebruik je je computer niet (alleen) om te gamen maar ook om er serieus werk mee te verrichten, dan erger je je groen en geel aan dit soort geforceerde vrij onzinnige upgrades. Heb je een Windows 10 Pro-versie, dan zijn upgrades effectief tot anderhalf jaar uit te stellen. Daarvoor klik je in het menu Start op Instellingen, gevolgd door een klik op Bijwerken en beveiliging. Klik nu op Geavanceerde opties. Onder de kop Kiezen wanneer updates worden geïnstalleerd kies je vervolgens de optie Semi-Annual-Kanaal. Met deze nietszeggende optie vertel je de updateservers van Microsoft dat je alleen upgrades wilt ontvangen die klaar voor bedrijfsmatig gebruik zijn. Ten opzichte van het standaard Semi-Annual-kanaal (Targeted) win je daarmee al snel ergens tussen de twee en vier maanden alvorens jij een nieuwe versie gepusht krijgt. Laat de thuisgebruikers eerst de bugs maar eens fileren!

©PXimport

Nog (veel) meer uitstel

Microsoft ondersteunt momenteel Windows 10-versies zo'n anderhalf jaar lang. Voor zakelijk gebruik is het dus zinloos om tussentijds te upgraden. De verhouding risico's van een upgrade versus nieuwigheden is volledig zoek en dus de ellende niet waard. Om feature-updates verder uit te stellen kun je onder Een onderdelenupdate bevat nieuwe mogelijkheden en verbeteringen. Deze kan gedurende dit aantal dagen worden uitgesteld: tot 365 dagen uitstel instellen. De teller gaat lopen vanaf het moment dat Microsoft een specifieke versie van Windows 10 klaar voor zakelijk gebruik (business ready) heeft verklaard. Het levert je de zekerheid op dat je nooit op een vervelend moment ineens geconfronteerd wordt met een verplichte mega-update. Een veld lager kun je eventueel ook nog de 'gewone' veiligheidsupdates ietwat uitstellen. Kies daar een niet te lange periode, ergens tussen de 7 en 14 dagen volstaat meestal om de grootste ellende uit dit soort updates te laten vissen. Ben je erg paranoïde wat beveiligingsupdates betreft, dan kun je dit onderdeel ook gewoon op 0 dagen uitstel laten staan. De keren dat het catastrofaal mis gaat bij reguliere updates zijn beduidend minder dan bij de gevreesde feature updates.

Veranderingen op komst

Microsoft heeft z'n les geleerd na de volledig gefaalde uitrol van de feature-update van oktober 2019, ook wel bekend als de 'gebruikersbestanden-wisser'. Volgens de aan zekerheid grenzende geruchten krijgt de voorjaarsversie 2019 van het besturingssysteem ook voor thuisgebruikers de mogelijkheid om updates en upgrades tot een jaar uit te stellen. Zolang je niet klikt op de bevestigingslink voor een klaarstaande (feature) update wordt deze niet geïnstalleerd. Althans, niet totdat de deadline voor het verlopen van de ondersteuning voor de huidige versie verloopt. In de praktijk betekent het dat ook thuisgebruikers niet langer ongewild als proefkonijn hoeven te fungeren. Gezien het feit dat de uitrol van de gefaalde oktoberversie op een heel laag pitje is gezet, is de kans groot dat je als thuisgebruiker binnenkort meteen van 1803 naar de mei-versie wordt overgezet. Vanaf dat moment heb je het updatecircus weer in eigen hand!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.