ID.nl logo
Met Gitea bouw je je eigen GitHub
© Reshift Digital
Huis

Met Gitea bouw je je eigen GitHub

Dankzij Gitea kun je relatief eenvoudig je eigen GitHub-alternatief bouwen, waar je je programmacode een plek kunt geven. Dat is erg praktisch, ook voor het bijhouden van problemen en documentatie. Bovendien dient het als back-up.

Op GitHub kun je eenvoudig je projecten een plekje geven en delen met de wereld. Maar je kunt zoiets ook zelf bouwen, bijvoorbeeld met Gitea. Deze lichtgewicht software kun je eenvoudig zelf hosten. Waarom zou je dat doen? Ten eerste is het een veilig idee om je ontwikkelbestanden in eigen beheer te hebben. Weliswaar kun je deze op GitHub ook wel privé houden, maar een foutje is snel gemaakt. Sommigen zijn ook niet blij met het feit dat GitHub is overgenomen door Microsoft. Het werkt bovendien – zeker lokaal – ook een stukje sneller. Ten slotte zijn er geen beperkingen meer, zoals je die met een gratis account wel op GitHub hebt.

©PXimport

Licht en flexibel

Gitea is gratis, opensource en uitgegeven onder MIT-licentie, wat erop neerkomt dat vrijwel alles wordt toegestaan. Het pakket biedt uiteraard versiebeheer met Git en een grafische webinterface voor het beheer. Je kunt problemen bijhouden, op basis van meldingen van gebruikers. Dit ken je wellicht van GitHub. Ook kun je uitgebreidere documentatie maken in de vorm van een wiki. Toegang tot de repository is mogelijk via http(s) en ssh. Het is geschreven in de programmeertaal Go en hierdoor platformonafhankelijk. Je kunt het draaien via het uitvoerbare bestand dat onder meer voor Linux, Windows en macOS verkrijgbaar is. Hier installeren we het onder Ubuntu 20.04 LTS met de hulp van Snap. Kleinere systemen als een Raspberry Pi of een NAS kunnen ook als basis dienen. Voor niet al te grote projectgroepen is eenvoudige hardware meer dan toereikend. Ook in vergelijking met GitLab, een van de bekendere alternatieven, liggen de systeemeisen voor Gitea een stuk lager.

Installatie

Op https://docs.gitea.io/en-us staat uitgebreide documentatie voor Gitea. Ook vind je hier verschillende installatiemethoden. Wij kiezen hier voor een installatie onder Ubuntu middels Snap. Zorg dat Snap is geïnstalleerd:

sudo apt install snapd

Daarna installeer je Gitea met:

sudo snap install gitea

Open hierna een browser met het ip-adres van het bewuste systeem en poortnummer 3000. In ons voorbeeld is dat http://10.0.10.53:3000. We kiezen als database voor SQLite3 dat geen verdere configuratie vereist. Bij Gitea base URL en SSH server domein veranderen we localhost naar het ip-adres van de bewuste server. Het maken van een administrator-account onder het kopje Instellingen beheerdersaccount is optioneel, maar wel raadzaam. De eerste geregistreerde gebruiker wordt anders automatisch de beheerder.

©PXimport

De mogelijkheden van Gitea zijn overwegend vergelijkbaar met GitHub

-

Repository maken

Je kunt binnen de webinterface van Gitea een nieuwe repository maken, door op de overzichtspagina achter Repositories op het plusteken te klikken. Vul de gevraagde details in, met minimaal een naam voor de repository en een vinkje achter Zichtbaarheid als deze repository privé moet zijn (achter de checkbox staat namelijk Maak repository privé). Klik dan op Nieuwe repository. Je kunt deze nu klonen, maar ook gebruiken voor een bestaand project, zoals we hierna zullen doen.

©PXimport

Remote repository toevoegen

We nemen een bestaand project als uitgangspunt. We gaan Gitea als remote repository toevoegen onder de naam origin met:

git remote add origin http://10.0.10.53:3000/gertjan/demo.git

Vervolgens synchroniseren we de masterbranch met de remote server:

git push -u origin master

Eventuele andere branches kun je op vergelijkbare wijze synchroniseren. Verdere wijzigingen kun je met een nieuwe push synchroniseren. Je zult merken dat om je gebruikersnaam en wachtwoord worden gevraagd. Dit kun je oplossen door op je systeem de juiste ssh-sleutels aan te maken en deze toe te voegen in Gitea.

Beschrijving toevoegen

Het is nuttig om een beschrijving te hebben van een project. In je werkdirectory maak je daarvoor een tekstbestand met de naam README.md. Gebruik bijvoorbeeld de editor nano:

nano README.md

Hier zet je in Markdown-formaat een beschrijving in. Je kunt de tekst op verschillende manieren opmaken. Gebruik bijvoorbeeld een of meerdere hekjes voor een header en twee sterretjes voor en na een tekst om die vet te maken. Voeg het bestand hierna toe aan je staging area, om het met de tweede opdracht naar je lokale repository te zetten:

git add README.md

git commit -m "Beschrijving toegevoegd"

Werk vervolgens je remote repository op Gitea bij:

git push -u origin master

Als je je projectpagina op Gitea bezoekt, zie je dat de beschrijving direct getoond wordt.

©PXimport

Extra mogelijkheden

Gitea geeft je veel extra features. De mogelijkheden zijn overwegend vergelijkbaar met GitHub en ook de interface lijkt erop. Je kunt om te beginnen op het tabblad Code alle programmabestanden bekijken, evenals de verschillende vertakkingen (branches). Als je binnen dit tabblad naar Commits gaat, zie je alle veranderingen die je hebt gedaan met de korte beschrijving. Als je er op klikt, zie je wat er precies was veranderd.

Het tabblad Kwesties geeft jou en anderen de mogelijkheid om problemen met je code te melden. Je kunt zo’n kwestie vervolgens tot in detail configureren. Je kunt bijvoorbeeld een timer starten zodat je weet hoelang je aan de oplossing werkt, een vervaldatum toevoegen om jezelf een deadline te stellen en afhankelijkheden toevoegen, als je voor het oplossen afhankelijk bent van een andere kwestie. Als het probleem is opgelost, kun je de kwestie sluiten.

Op het tabblad Pull-aanvragen geef je als medeontwikkelaar aan dat je een bepaalde feature hebt afgerond en dat die mag worden toegevoegd aan de master. Ook zulke aanvragen geven weer de mogelijkheid voor verdere discussie. Verder kun je onder andere uitgebreidere documentatie schrijven op het tabblad Wiki.

▼ Volgende artikel
Help, de deur van mijn wasmachine gaat niet open! Wat nu?
© StockPhotoPro - stock.adobe.com
Huis

Help, de deur van mijn wasmachine gaat niet open! Wat nu?

Blijft de deur van je wasmachine dicht, ook al is het programma afgelopen, en krijg je hem niet open? Dat probleem komt vaak voor en heeft meestal een eenvoudige oorzaak. In dit artikel noemen we vijf redenen waarom de deur niet opengaat en wat je zelf kunt doen om dat snel en veilig op te lossen.

In dit artikel ontdek je:
  • Waarom de deur van je wasmachine soms geblokkeerd blijft
  • Welke eenvoudige stappen je zelf kunt nemen om de deur te openen
  • Hoe je de noodontgrendeling gebruikt als niets anders werkt
  • Wanneer er sprake is van een defect slot en je een monteur nodig hebt
  • Praktische tips om dit probleem in de toekomst te voorkomen

Ook interessant: Slimmer wassen: deze functies maken je wasmachine nét even handiger

Het komt vaker voor dan je denkt: de wasmachine is klaar, maar de deur weigert open te gaan. Lastig, zeker als je schone was nog nat in de trommel ligt. Gelukkig is er meestal geen reden tot paniek. Vaak ligt het aan een simpele oorzaak die je zelf kunt oplossen.

1 - Water in de trommel

De meest voorkomende boosdoener is achtergebleven water. Zolang er water in de machine zit, blijft de deur bewust op slot om lekkage te voorkomen. Zie je nog water in de trommel? Start dan opnieuw het afvoerprogramma. Werkt dat niet, maak dan het filter onderin schoon en laat via het slangetje of de opening het restwater weglopen. Vaak schiet de deur daarna vanzelf los.

2 - Het kinderslot is ingeschakeld

Sommige modellen hebben een kinderslot of extra beveiliging. Staat dit ingeschakeld, dan blijft de deur dicht, ook al is het programma afgerond. Controleer in de handleiding hoe je het slot uitschakelt. Meestal gaat het om een combinatie van knoppen op het display. Pas als dit is gedeactiveerd, kun je de deur openen.

©Engin Akyurt

Zie je nog water in de trommel? Start dan opnieuw het afvoerprogramma.

3 - Elektronische vertraging of reset

Bij veel moderne machines zit er enkele minuten vertraging tussen het einde van het programma en het ontgrendelen van de deur. Even wachten kan dus al genoeg zijn. Blijft de deur toch op slot, haal de stekker er een paar minuten uit en sluit hem opnieuw aan. Zo wordt de elektronica gereset en komt de deur vaak alsnog vrij.

4 - Handmatige noodontgrendeling

Lukt het nog steeds niet, dan is er vaak een handmatige oplossing. De meeste wasmachines hebben een noodontgrendeling, meestal te vinden achter het klepje bij het filter of onderaan de machine. Door hier voorzichtig aan te trekken, kun je de deur veilig openen zonder schade. Raadpleeg de handleiding voor de exacte plek en werkwijze.

5 - Defecte vergrendeling

Als geen van deze stappen helpt, kan de vergrendeling zelf kapot zijn. Dit onderdeel slijt met de tijd en kan uiteindelijk defect raken. Soms helpt het tijdelijk om de machine spanningsvrij te maken, maar blijft de deur gesloten, dan is vervanging van het slot nodig. Dit is werk voor een monteur.

Problemen voorkomen

Met goed onderhoud voorkom je veel ellende. Maak filter en afvoer regelmatig schoon zodat de machine altijd goed leegloopt. Zet de wasmachine pas uit als het programma volledig is afgerond en controleer of er geen kledingstukken klem zitten tussen deur en rubber. Draai af en toe een lege was op hoge temperatuur met een reinigingsmiddel of wat azijn, zodat zeepresten en vuil zich niet ophopen en het deurslot soepel blijft werken.

Wanneer moet je hulp inschakelen?

Blijft de deur hardnekkig dicht of merk je andere signalen, zoals vreemde geluiden of een brandlucht, stop dan direct met zelf proberen. Forceren kan schade veroorzaken. In dat geval is het verstandig een monteur te bellen.

Een geblokkeerde deur hoeft in elk lang niet altijd een groot probleem te zijn. Vaak is een eenvoudige reset, het verwijderen van restwater of het uitschakelen van het kinderslot al genoeg. Lukt het niet, dan kan de noodontgrendeling of een monteur uitkomst bieden. Met regelmatig onderhoud en een beetje oplettendheid verklein je de kans dat je opnieuw voor een gesloten deur staat.

▼ Volgende artikel
Wat is Liquid Glass? Alles over instellen en aanpassen op je iPhone
© Apple
Huis

Wat is Liquid Glass? Alles over instellen en aanpassen op je iPhone

Liquid Glass is een nieuwe manier waarop Apple de vormgeving van knoppen, tabbladen, iconen en widgets neerzet. Alles krijgt een glasachtige uitstraling: halfdoorzichtig en met kleuren die meekomen uit je wallpaper of de inhoud van een app. Het reageert bovendien vloeiend op beweging, omdat het beeld steeds in realtime wordt opgebouwd. Zo ontstaat een herkenbare stijl die op al je Apple-apparaten hetzelfde aanvoelt.

In dit artikel lees je wat Apple's nieuwe Liquid Glass precies is en wat het doet. We laten zien hoe je de instellingen aanpast, het effect naar smaak bijstelt en wat je kunt doen als je het rustiger wilt houden.

Lees meer over iOS 26

Op je iPhone zie je Liquid Glass meteen terug in het toegangsscherm, het Dock, de zoekbalk en appmappen. Iconen ogen daarbij gelaagd en glanzend of zelfs helemaal doorzichtig. Wil je dat proberen, houd dan je beginscherm ingedrukt tot de iconen bewegen, tik op Wijzig, kies Pas aan en zet Helder aan. Tik daarna ergens op het scherm om te bevestigen. Je ziet direct hoe de achtergrond subtiel door de iconen heen komt. Vind je het toch minder prettig, dan kun je op dezelfde plek altijd terug naar Automatisch of Donker.

Op welke toestellen en vanaf welke versie?

Liquid Glass is onderdeel van iOS 26, dat vanaf 15 september beschikbaar is voor alle ondersteunde iPhones. Extra downloads zijn niet nodig. Apple geeft aan dat iPhone 11 en iPhone SE (2e generatie) en nieuwer worden ondersteund.

Wil je nagaan of jouw toestel in aanmerking komt, open Instellingen, kies Algemeen en tik op Software-update. Zie je iOS 26 staan, dan kun je meteen bijwerken. Maak vooraf een back-up en update je apps. Voer de update bij voorkeur uit via wifi en zorg dat de batterij minstens halfvol is, of sluit je iPhone aan op de oplader. Wil je controleren of de installatie geslaagd is, ga dan in Instellingen naar Algemeen, open Info en bekijk het versienummer.

Ook iPadOS 26 en macOS Tahoe 26 ondersteunen Liquid Glass, zodat de uitstraling op je iPad en Mac aansluit bij die van je iPhone. Apple heeft dezelfde stijl bovendien doorgetrokken naar watchOS en tvOS, waardoor al je apparaten er herkenbaar en consistent uitzien.

©Apple

Zo maak je Liquid Glass rustiger

Liquid Glass helemaal uitschakelen kan niet, maar je kunt het effect wel verzachten. Open Instellingen, tik op Toegankelijkheid, kies Weergave en tekstgrootte en zet Maak minder doorzichtig aan. Achtergronden worden dan donkerder, waardoor contrast en leesbaarheid verbeteren zonder dat de glaslook verdwijnt.

Wil je nog meer verschil zien, zet op dezelfde pagina ook Verhoog contrast aan. Voor een snelle manier ga je in Instellingen naar Toegankelijkheid, open je Activeringsknop en vink je Maak minder doorzichtig aan. Je kunt de functie dan via het bedieningspaneel eenvoudig aanpassen.

Vind je vooral de transparante iconen te overheersend, houd dan opnieuw je beginscherm ingedrukt, tik op Wijzig, kies Pas aan en ga terug naar Automatisch of Donker. Donkere achtergronden en de Donkere modus (te vinden bij Beeldscherm en helderheid) dempen het glaseffect eveneens, bijvoorbeeld buiten in fel zonlicht. Zo houd je in elke situatie zelf de regie over hoe nadrukkelijk Liquid Glass aanwezig is.

Hoesje nodig

Voor je iPhone 17?