3D is het nu helemaal: bioscoopfilms in 3D trekken volle zalen en een nieuwe generatie televisietoestellen staat te glimmen in het winkelschap. Natuurlijk willen wij ook zelf materiaal in 3D kunnen maken en mondjesmaat verschijnen er al wat 3D-camera's. Maar met élk fototoestel kunt 3D-foto's maken en wij laten zien hoe.

1. Diepte zien

Omdat wij twee ogen hebben, zijn wij in staat om diepte te zien. Elk oog kijkt vanuit een iets ander standpunt naar de wereld en onze hersenen weten daar een driedimensionaal plaatje van te maken. Vooral bij voorwerpen die dichtbij zijn, is het diepte-effect groot. Naarmate voorwerpen zich iets verder van ons af bevinden, neemt het effect snel af. Dat is ook niet zo gek, want de oogpupillen bevinden zich ongeveer zes centimeter van elkaar. Op korte afstand kijkt u daardoor een beetje 'om voorwerpen heen'. Het linkeroog ziet meer van de linkerzijde van objecten en kan zelfs een stukje achtergrond zien dat voor het andere oog verborgen is. Andersom geldt dat ook voor het rechteroog. Met een berg aan de horizon lukt dat niet. Die bevindt zich te ver weg, vandaar dat u daar geen diepte ziet.

2. Twee foto's

Om een foto te maken waarin u diepte ziet, hoeft u eigenlijk alleen maar na te doen wat onze ogen al vanzelf doen. U hebt twee foto's nodig die zo'n zes centimeter uit elkaar zijn gemaakt. Dat kan door twee camera's aan elkaar te koppelen of een echte 3D-camera te gebruiken, maar ook door simpelweg met één toestel vlak na elkaar twee foto's te maken. Vandaar dat 3D-foto's met nagenoeg elke camera te maken zijn. Het is niet echt moeilijk, maar het is wel essentieel dat u zorgvuldig te werk gaat. U maakt met uw camera een foto, blijft staan waar u staat en beweegt de camera heel voorzichtig zes centimeter opzij. Dan maakt u een tweede opname. Nu is het net alsof u met een stereocamera hebt gefotografeerd, want u hebt twee foto's op het geheugenkaartje staan die ongeveer zes centimeter uit elkaar zijn genomen. Het enige verschil is dat ze niet gelijktijdig zijn gemaakt en dat u ze op de een of andere manier met elkaar moet versmelten om er één fantastische 3D-foto van te maken.

©PXimport

U maakt twee opnamen vlak na elkaar.

3. Bijna identiek

Let bij het maken van de twee foto's op de volgende punten. Onze ogen werken feilloos samen. Ze richten zich op hetzelfde punt en dat stelt onze hersenen in staat om ons één gecombineerd plaatje voor te schotelen in plaats van twee losse beelden. Maar kijkt u bijvoorbeeld scheel, dan lukt dat ineens niet meer en ziet u de wereld dubbel. Dit moet u ook tijdens het fotograferen zien te voorkomen. In beide posities moet u de camera precies hetzelfde gericht houden. Kantel of draai het toestel dus niet in een bepaalde richting en zorg dat exact hetzelfde punt zich in het midden van het scherm bevindt. Laat uw armen niet zakken en til de camera ook niet hoger. Misschien een open deur, maar we zeggen het toch: zoom niet in of uit tussen de twee opnamen. Ook belangrijk: omdat er een tijdverschil tussen de opnamen zit, worden foto's waarin iets beweegt niet mooi. U moet het hebben van 'stillevens'.

4. Handmatig instellen

Om een 3D-foto te maken, moeten dus de linker- en rechterfoto er hetzelfde uitzien, behalve dan dat ze uit een iets ander standpunt zijn genomen. Wat u wilt voorkomen, is dat de twee foto's niet bij elkaar passen. Foto's met en zonder flits zien er totaal anders uit, ook wanneer u bij de ene foto dichtbij hebt scherpgesteld en bij de andere in de verte. Dan lukt het niet om er een mooie 3D-foto van te maken. Het is het beste om zo veel mogelijk handmatig uw camera in te stellen, maar dan moet dit wel kunnen en dat is niet bij elk toestel zo. Door niet te lang te treuzelen tussen de beide opnamen en secuur te richten, vergroot u de kans aanzienlijk dat beide opnamen er hetzelfde uit komen te zien (op het standpunt na natuurlijk).

5. Handige hulpmiddelen

Veel camera's kunnen een raster of een paar hulplijnen op het scherm laten zien. Zet die bij voorkeur aan, dat maakt het makkelijker om de twee foto's te maken. Dan plaatst u een bepaald voorwerp bijvoorbeeld op een kruispunt van twee lijnen. Het cirkeltje in het midden van het scherm is ook prima te gebruiken. Dat is ook een goed punt om de camera op te laten scherpstellen, mits uw onderwerp zich daar ergens bevindt. Kunt u niet op het scherm meekijken tijdens het fotograferen, dan blijft alleen de zoeker over en is het een stuk moeilijker om 3D-foto's te maken. U moet dan bijvoorbeeld een stap opzij doen in plaats van dat u alleen de camera hoeft te verplaatsen.

6. Eerst links of rechts

Het maakt weinig verschil of u eerst de linkerfoto en daarna de rechter maakt, of dat u andersom werkt. Het is wel verstandig om uzelf een vaste volgorde aan te leren. Dus altijd beginnen met links, of altijd met rechts. Dan weet u namelijk zeker hoe u de foto's straks moet samenvoegen. Twijfelt u een keer? Op de linkerfoto is op korte afstand net iets van de linkerzijde van voorwerpen te zien. Ook kunt u als het ware net een beetje links om een hoek of rand heen kijken. Bekijkt u een 3D-foto en lijkt alles binnenstebuiten gekeerd, dan zijn de beelden duidelijk verwisseld.

©PXimport

Het verschil tussen de linker en rechter opname is subtiel.

7. Eigen instellingen

Camera's bepalen zelf waarop ze scherpstellen. Er zijn dan meerdere zogeheten scherpstelpunten. Laat het toestel liever alleen het middelste scherpstelpunt gebruiken, zodat u zeker weet dat in beide foto's het juiste deel scherp wordt. Kijk ook welke lichtbron het onderwerp verlicht en stel dan zelf de witbalans in. Bijvoorbeeld zonnig, schaduw, bewolkt of gloeilamp. Zet de flitser uit. Het zal namelijk nooit exact hetzelfde effect in beide opnamen geven. Kies zelf een diafragma en lichtgevoeligheid (iso-waarde) en eventueel ook de sluitertijd. Gebruik (alleen) als u er bekend mee bent liefst de handmatige stand (m-stand). Kijk eventueel eerst in een (half)automatische stand welke belichting de camera adviseert en stel die waardes daarna zelf in.

8. Nepopnames als herkenning

Om later feilloos de foto's te herkennen waarmee u driedimensionale beelden kunt smeden, kunt u het beste eerst een nepopname maken. Bijvoorbeeld door drie vingers op te steken (om aan te geven: let op, 3D-opnamen volgen). Zodra u klaar bent, maakt u weer een nepopname, bijvoorbeeld door twee vingers op te steken (terug naar 2D). U mag ook een andere opname maken, desnoods een zwarte foto door de lensdop erop te laten. Zolang het maar een opvallende opname is zodat u snapt wat de bedoeling is. Later mag u de nepopnames weer weggooien. Het is verstandig alle opnamen die voor 3D-foto's zijn bedoeld in een aparte map op uw pc te bewaren. Dit om te voorkomen dat u een keer per ongeluk een stel opnamen weggooit omdat u (of een huisgenoot) niet snapt waarom alles dubbel is gefotografeerd. Straks laten wij u zien hoe u van twee losse foto's één schitterende 3D-plaat maakt!

9. Echte 3D-camera

3D-foto's maken gaat een stuk makkelijker met een echte 3D-camera, maar daar bestaan er nog maar een paar van (althans, digitale). Zoals de gloednieuwe Fuji FinePix Real 3D W3. Dat is eigenlijk een toestel waarin zich twee camera's bevinden. Aan de voorkant ziet u twee lenzen en binnenin zijn twee beeldsensors te vinden. Aan de achterkant zit echter maar één ruim bemeten scherm en het leuke is dat u daar zonder hulpmiddelen een driedimensionaal beeld op ziet. U hebt dus geen speciaal brilletje nodig en kunt voordat u de foto maakt perfect inschatten of u een foto met een leuk 3D-effect krijgt. Foto's die al op het geheugenkaartje staan, bekijkt u uiteraard net zo makkelijk met diepte.

©PXimport

De Fuji FinePix Real 3D W3 is een echte 3D-camera.

10. In één keer goed

Vergeleken met de methode met één gewone camera, hebt u het met een 3D-camera wel heel gemakkelijk. Want u weet zeker dat een 3D-camera twee identieke foto's maakt die precies bij elkaar passen. Kleur, belichting, scherpte, alles zal exact op elkaar zijn afgestemd en zodra u bijvoorbeeld in- of uitzoomt, bewegen beide lenzen gelijktijdig. U hoeft alleen maar op de ontspanknop te drukken en de twee opnamen worden op exact hetzelfde moment gemaakt en in één fotobestand weggeschreven. Hierdoor kunt u zelfs mensen en snel bewegende voorwerpen in 3D vastleggen. Dat lukt niet goed als u met één camera na elkaar twee opnamen maakt.

11. Ribbelscherm

Op het scherm van de 3D-camera ziet u de wereld in drie dimensies. De truc is dat het scherm geribbeld is, zonder dat het opvalt. De ribbels zijn lensjes en zorgen ervoor dat uw linker- en rechteroog een verschillend beeld zien. Op het scherm worden namelijk gelijktijdig de twee foto's getoond die het 3D-beeld vormen. Net zoals bij ansichtkaarten die als u ze beweegt verschillende foto's laten zien. Dit werkt net zo, behalve dan dat u de twee foto's als één geheel ziet: een foto met dieptewerking.

©PXimport

Op een ribbelscherm zijn de twee beeldjes met elkaar verweven.

12. 'Ouderwetse' foto's

Met een 3D-camera kunt u ook prima 'ouderwetse' 2D-foto's maken. Nu zitten er natuurlijk wel twee lenzen op het toestel. Wat de fabrikanten daarom hebben bedacht, is dat u met één druk op de ontspanknop twee verschillende foto's mag maken. Dat kan helaas niet van verschillende onderwerpen, want u kunt de linkerlens niet in een andere richting laten wijzen dan de rechterlens. Wat wel kan, is twee variaties maken van dezelfde foto. Zoals eentje met en zonder flits, in kleur en zwart-wit, groothoek en telestand. Het is maar net wat de fabrikant verzint en in zijn toestellen bouwt, dus de mogelijkheden kunnen per merk en model verschillen.

13. Op televisie bekijken

Door een 3D-camera op een televisietoestel aan te sluiten, zijn 3D-foto's direct nadat u ze hebt genomen in volle glorie te bekijken. Uw tv moet daar uiteraard wel geschikt voor zijn. U bekijkt de foto's dan met de 3D-bril die bij het televisietoestel hoort. Die moet u meestal apart kopen. U hebt een HDMI 1.4-kabel nodig om de camera met de televisie te verbinden. Let goed op de aansluiting op de camera, er zal vaak een snoer met een microstekkertje nodig zijn.

14. Fotolijstjes

Digitale fotolijstjes zijn er tegenwoordig volop te krijgen. U zet er een paar foto's op of schuift er een usb-stick in en uw mooiste foto's zijn de hele dag te bewonderen. Ook 3D-foto's zijn op deze manier te bekijken. U hebt er een speciale fotolijst voor nodig en momenteel moet u nog wel heel goed zoeken om er eentje te vinden. Fuji levert er een natuurlijk, want ze verkopen ook 3D-camera's. Zonder speciaal brilletje zijn de beelden in 3D te zien. Het is wel belangrijk dat u er goed voor zit, omdat elk oog nu eenmaal het juiste beeld voorgeschoteld moet krijgen. Overigens is het best mogelijk dat er ook fotolijsten komen die u wel met een speciale bril moet bekijken.

15. Liever een afdruk

Hebt u liever echte foto's in handen? Dat kan. Net als gewone foto's kunt u 3D-foto's laten afdrukken. U kunt er nog niet bij alle fotoservices voor terecht, want uw foto's worden op een speciale manier afgedrukt. Er wordt een dun laagje kunststof op aangebracht met een ribbeltjespatroon en u ziet hem al aankomen, ook nu kijkt elk oog naar een andere foto zodat u diepte ziet. Deze afdrukken zijn nog niet echt goedkoop.

16. 3D op de pc

Uiteraard zijn 3D-foto's ook op een computerscherm te bekijken. Allereerst kan het met een speciale grafische kaart en een bijbehorende 3D-bril. Omdat alle componenten heel goed met elkaar moeten samenwerken, hebt u wel een monitor nodig die deze grafische kaart ondersteunt. Gelukkig bestaan er ook andere, veel goedkopere manieren waarmee het op elke kleurenmonitor lukt. Waarschijnlijk is de meest bekende die waarbij u een bril met twee gekleurde glaasjes op uw neus zet. De combinaties rood/groen en rood/blauw (of cyaan) komen vaak voor. De foto's die u hiermee bekijkt, worden anaglyphs genoemd. Let er wel op dat u een brilletje met de juiste kleuren gebruikt en met de glaasjes aan de goede kant.

©PXimport

3D op de computer bekijken kan onder andere met een speciale monitor, grafische kaart en bril.

17. Zelf foto's omzetten in 3D

Als er geen kant-en-klare 3D-foto's uit uw fototoestel komen rollen, is het belangrijk dat u voor uzelf bepaalt hoe u de foto's in 3D op uw computer wilt gaan bekijken. Is dat met een gekleurd brilletje, of wilt u ze met het blote oog bekijken. Het gratis programma StereoPhoto Maker kan vervolgens het klusje voor u klaren. Via de menubalk, een werkbalk met pictogrammen, of met sneltoetsen opent u de twee losse plaatjes. Bijvoorbeeld via File, Open Left/Right Images. Wijs dan de twee foto's aan. Ze verschijnen naast elkaar op het scherm. De foto's moeten eerst uitgelijnd worden, zodat ze mooi tot een 3D-foto versmelten. Dat kan met Adjust, Auto alignment. U mag het echter ook handmatig doen, door met kruisharen een goed herkenbaar punt in beide foto's aan te klikken of door de foto's te verschuiven terwijl u het 3D-effect bekijkt.

©PXimport

Eerst opent u de twee losse foto's, in de juiste volgorde.

©PXimport

Uitlijnen kan automatisch, of door zelf in beide foto's een herkenbaar punt aan te klikken.

18. Kijkmethode kiezen

U moet StereoPhoto Maker wel vertellen hoe u de foto's in 3D wilt gaan bekijken. Daar zijn heel veel mogelijkheden voor. Anaglyph hebben we al even aangestipt, in de tips hieronder bespreken we nog enkele methoden. U maakt uw keuze (bijvoorbeeld) via de menubalk. Zoals: Stereo, ColorAnaglyph, color(red/cyan). U kunt dan meteen uw brilletje opzetten en naar uw 3D-foto kijken. Zodra u tevreden bent, bewaart u met File, Save Stereo Image het 3D-resultaat in een door u gewenst fotoformaat, zoals een jpeg-bestand. Daarna is uw eigengemaakte 3D-foto met een willekeurig fotoprogramma te bekijken, want het is een heel normale foto waarin dankzij kleureffecten diepte is te zien. Vergeet alleen uw brilletje niet op te zetten! Het ontzettend veelzijdige StereoPhoto Maker kent vele knopjes en menuopties. Gelukkig is op de website van de maker flink wat (Engelstalige) documentatie te vinden.

©PXimport

Er bestaan heel wat methoden om een 3D-foto op een gewoon scherm te bekijken.

19. Zonder bril kijken

De hele tijd met een bril op uw neus kijken is niet prettig en als u brildragend bent, is een extra 3D-bril vaak passen en meten. Stel dat u met een gewoon computerscherm of op gewoon papier alsnog zonder brilletje diepte in uw foto's kon zien. Dat zou dan echt een verademing zijn. Welnu, dat is mogelijk! U moet er wel wat moeite voor doen. De truc is dat u de twee foto's naast elkaar op het scherm of op een vel papier zet. U hoeft er dan alleen nog maar voor te zorgen dat elk oog het juiste plaatje ziet. Maar daar zit hem nu net het probleem...

©PXimport

Een anaglyph (rood/cyaan).

20. Parallel

Zet u de foto die voor het linkeroog bestemd is links en de rechterfoto rechts, dan kijkt u via de zogeheten parallel methode. Ontspan uw ogen en probeer rechtuit te kijken. Stel niet scherp op het papier of scherm, maar doe alsof u naar een punt enkele meters achter de foto's kijkt. Een (dag)dromerige blik is ook goed. Helaas klinkt dat makkelijker dan het is. Uiteindelijk verschijnt er in het midden een derde foto. Dat is uw dieptebeeld. Probeer dat scherp te krijgen. Met wat oefenen wordt u er steeds handiger in. Jaren geleden was deze truc nodig om boeken met 3D-tekeningen te bekijken. Het was een enorme rage.

21. Kruislings

Bijna op dezelfde manier gebruikt u de kruislingse methode (cross-eyed, oftewel scheel kijken). Ditmaal verwisselt u de foto's. De foto voor het linkeroog staat nu rechts, het plaatje voor het rechteroog links. U gaat comfortabel zitten en kijkt flink scheel naar het papier of beeldscherm. Stel scherp op de middelste foto, dat is weer de samensmelting van de buitenste foto's. Lukt het niet om het beeld scherp in 3D te zien, knipper dan een paar keer zonder uw ogen te bewegen. Anders dan bij een anaglyph is er bij deze methode geen kleurverlies (door de gekleurde brilglazen) en kunt u immens grote foto's bekijken, mits u uw oogspieren zover kunt 'oprekken' en voldoende afstand van de foto's neemt. Met de parallel methode zijn alleen relatief kleine foto's te bekijken. Want u ontspant uw ogen zodat ze rechtuit kijken en dat beperkt het blikveld.

©PXimport

Kruislings kijken door (flink) scheel te kijken.

22. Verwisselbare lens

Er zijn losse lenzen te koop waarmee u een gewone (spiegelreflex)camera omtovert in een 3D-camera. De kwaliteit van dit soort lenzen is echter vaak een stuk minder dan wat u van een echte 3D-camera mag verwachten. Het is wel een leuke en relatief goedkope manier om met 3D te experimenteren. Zo'n lens bestaat uit twee kleinere lenzen die in één behuizing zijn gestopt, zodat u gelijktijdig twee opnamen maakt. Er zit maar één beeldsensor in uw camera, dus worden de twee beeldjes naast elkaar geprojecteerd (in portretstand, samen vormen ze een liggend beeld). U hebt uiteraard software nodig om daar een leuke 3D-foto van te maken. De resolutie van de uiteindelijke foto zal lager zijn dan wat uw camera aangeeft, omdat u met één sensor twee foto's tegelijk maakt. Ook is het resultaat niet in 3D op een gewoon camerascherm te bekijken. U ziet er de twee verticale foto's op.

©PXimport

Deze verwisselbare lens past op een systeemcamera van Panasonic.

©PXimport

Zelfs een gewone spiegelreflexcamera kan 3D-foto's maken met deze losse lens.

23. Filmen in 3D

Met een echte 3D-camera kunt u meer doen dan alleen 3D-foto's maken. Want wat dacht u van 3D-films! Net als foto's zijn ze rechtstreeks op het camerascherm in 3D te bekijken en af te spelen. Via een HDMI-kabel bekijkt u ze weer op een 3D-televisie. Een eigen 3D-film maken is dus geen enkel probleem. Eindelijk hoeft u niet meer lijdzaam af te wachten tot er weer eens een nieuwe 3D-film of 3D-uitzending voor uw televisie geprogrammeerd staat!

©PXimport

Een voorbeeld van een anaglyph. Om diepte te zien is een speciaal 3D-brilletje nodig.

Met de Dreame H15 Pro Foamwash gaat het Chinese merk net een stapje verder als het om dweilen gaat, terwijl het de stofzuigprestaties niet laat overschaduwen. Ondanks dat pakt het merk niet elk probleem aan van het 699 euro kostende apparaat.

2025 is het jaar van de Dreame H15 Pro-serie, waarvan de Dreame H15 Pro Foamwash de meest recente versie is. Het is ook een van de duurdere modellen binnen deze reeks (waartoe onder meer ook de H15 Pro en H15 Mix behoren). Dit model richt zich vooral op de dweilfunctie en introduceert daarvoor een speciale foamkop. Deze kop spuit schuim op de vloer, waardoor hardnekkig vuil en uitwerpselen van huisdieren beter loskomen.

In de basis is dit nog steeds de vertrouwde H15 Pro, maar dan met een paar opvallende extra's. De Foamwash heeft net als het standaardmodel een robotarm die voorkomt dat muren nat worden en een ingebouwde wisser die de dweilborstel schoonhoudt. Je kunt het apparaat zowel rechtop als plat gebruiken, waardoor je ook moeiteloos onder banken en stoelen dweilt. Instellen en bedienen doe je eenvoudig via de Dreame-app.

©Wesley Akkerman

Dezelfde basis

Ook heb je er qua onderhoud bijna geen omkijken naar. Je plaats hem op de meegeleverde oplaadbasis, drukt op de knop voor zelfreiniging en vervolgens doet het apparaat de rest. Het maakt schoon met heet water en neemt de tijd voor het drogen, waardoor er geen nare geurtjes ontstaan. Je kunt alles zó instellen dat er om de zoveel tijd een extra schoonmaakbeurt wordt uitgevoerd, zodat je huis fris blijft en nare geurtjes geen kans krijgen.

Hoewel we over het algemeen positief zijn over de Dreame H15-serie, blijven er ook aandachtspunten. Net als bij het Pro-model zonder toevoeging, herkent dit model geen kabels en kan het die dus per ongeluk opzuigen. Tapijtherkenning ontbreekt eveneens, en water en vuil belanden samen in één opvangbak in plaats van apart. Bovendien zit de schoonwaterbak ondersteboven – en dat levert geregeld een kliederboel op.

©Wesley Akkerman

Unieke eigenschappen

In vergelijking met de H15 Pro en H15 Pro Heat biedt de Foamwash net wat meer zuigkracht, met 23.000 Pa. Ook heeft deze variant, net als de robotstofzuigers, een speciale borstel die korte metten maakt met (dieren)haren, zodat ze niet vast blijven zitten of zich ophopen tijdens het schoonmaken. Dat maakt dit apparaat een uitstekende optie voor mensen met huisdieren of lang haar (of allebei), vooral op harde vloeren.

Net zoals veel andere H15-versies biedt de Foamwash dus een unieke functie aan. Zoals gezegd kun je tijdens het schoonmaken een laagje schuim op de grond spuiten. Dit gaat heel soepel met een klein hendeltje dat onder je duim rust. Als je dat naar beneden duwt en kort ingedrukt houdt, spuit de stofzuigermond wat foam op de grond. Vervolgens ga je hier met de nat-droogstofzuiger overheen en maak je schoon zoals je dat ook zonder schuim zou doen.

©Wesley Akkerman

Met of zonder schuim

Maar waarom zou je dat doen? Nou, die extra schuimlaag kan twee dingen doen. Ten eerste helpt het schuim om nare geurtjes te verdoezelen en een frisse geur te verspreiden, waardoor je bijvoorbeeld geen last meer hebt van de geurtjes afkomstig van huisdierongelukjes. Daarnaast maakt het schuim grondiger schoon. Door wat extra schuim op een hardnekkige vlek te spuiten, verdwijnt die vaak sneller dan zonder foam.

Over het algemeen is de Dreame H15 Pro Foamwash al capabel genoeg om na één duw flink wat soorten vuil weg te halen. Denk dan aan sauzen, stof, brokjes, pap, appelmoes, noem maar op. In een enkel geval moet je er misschien een tweede keer overheen, maar dat is standaard voor dit soort machines. De grootste uitdaging blijft het aanpakken van aangekoekte vlekken. Vetvlekken op de grond naast het fornuis krijgt hij nog niet helemaal weg, maar vrijwel al het andere verdwijnt zonder moeite.

©Wesley Akkerman

Dreame H15 Pro Foamwash kopen?

Tijdens het gebruik merkten we dat de Dreame H15 Pro Foamwash dankzij de extra schuimfunctie goed presteert bij hardnekkige of opgedroogde vlekken. Je moet er soms wel een paar keer overheen gaan en bij elke beweging wat schuim laten vrijkomen, maar dat is precies waarom je dit apparaat in huis haalt. Het schuim weekt het vuil los, waardoor het na een paar bewegingen moeiteloos verdwijnt.

Tel daarbij op dat de Foamwash niet heel zwaar in de hand ligt, gemakkelijk over de vloer rijdt en redelijk flexibel is en je houdt een betrouwbare nat-droogcombinatie over die vuil sneller en beter weghaalt dan menig ander dweilstofzuiger. De prijs is vrij fors, maar met een goede aanbieding haal je een sterke allrounder in huis. Dat laagje schuim maakt echt verschil. Bovendien is de basis op orde, aangezien de H15 Pro het fundament vormt.

Microsoft 365 puilt uit van apps en functies, maar de meeste mensen beperken zich tot Outlook, Teams en Word. Daardoor blijven vele tools onbenut die je werkdag juist soepeler, creatiever en meetbaar productiever kunnen maken. In dit artikel bespreken we vijf minder bekende Microsoft-apps die al binnen enkele minuten tijdswinst opleveren.

We weten allemaal dat Microsoft 365 meer is dan alleen Word. Alleen zodra de mail is weggewerkt en de meeting is afgelopen, grijpen we automatisch terug naar onze vaste patronen. Zonde, want juist in die minder gebruikte apps zit de winst. Ze zijn al opgenomen in je licentie, vragen geen installatiestress en sluiten naadloos aan op de gegevens waarmee je toch al werkt.

Deze apps zijn eigenlijk nog je ongeopende gereedschapsladen voor onder meer snelle polls, interactieve presentaties en slim taakbeheer. We laten stap voor stap zien hoe je Forms, Sway, To Do, Whiteboard en Clipchamp inzet. Daarmee versnel je je routineklussen, trigger je je creativiteit en maak je het samenwerken leuker. Elk voorbeeld kun je in enkele minuten uitproberen, direct in de browser. Pak dus een kop koffie, open de app-launcher en ontdek wat er al klaarstaat om jouw werkdag soepeler te maken. 

Microsoft Forms: Instant enquêtes

Microsoft Forms is waarschijnlijk de snelste manier om feedback te verzamelen, maar weinig mensen weten dat de app standaard tot hun beschikking staat. Open Forms via de app-launcher of open de url en klik op Nieuw formulier. Geef je formulier een titel en beschrijving, druk op + en kies Keuze om meerkeuzevragen toe te voegen. Probeer ook eens de optie Likert nadat je een nieuwe vraag toevoegt met het plusje. Hiermee kun je verschillende vragen en antwoordopties combineren in een handige tabel.

Klik na het invoeren van al je vragen bovenaan op Voorbeeld om het resultaat te testen in de desktop- en de mobiele weergave. Zodra alles klopt, gebruik je Antwoorden verzamelen en selecteer je Koppeling kopiëren. Binnenkomende antwoorden vind je onder Antwoorden weergeven, waar je met één klik op Resultaten openen in Excel een realtime gekoppeld werkblad krijgt. Zo voeg je data toe aan bestaande dashboards zonder handmatige import. Daarmee is Forms een handige tool om snel data in een Excel-sheet te krijgen.

Sway: Interactief en meetbaar

Sway is Microsofts digitale canvas waarmee je in een handomdraai een interactieve presentatie, nieuwsbrief of rapport publiceert, zonder ook maar één dia te ontwerpen. Klik in de app-launcher op Sway (of ga naar de browserversie) en selecteer Nieuwe maken. Je start met een lege Verhaallijn waarin elke kaart een inhoudsblok vertegenwoordigt. Typ een titel, druk op Enter en klik op + om tekst, afbeeldingen of video toe te voegen. Wanneer je bij Media kiest voor Zoeken, haalt de app rechtenvrije beelden uit Bing Image Search en slaat deze meteen op in de presentatie.

Open vervolgens het rechtervenster Ontwerpen via de knop linksboven en klik op Stijlen. Met het vergrootglas-pictogram pas je lettertype en kleuren aan. De knop Remix! draait het complete ontwerp net zo lang tot het fris oogt. Druk op Afspelen om de verticale of horizontale scrolrichting te testen. Door bovenaan Delen te kiezen en de optie Invoegcode ophalen te kopiëren, plaats je de presentatie in SharePoint of op een externe site. Zo verruil je de statische dia’s voor dynamische, mobielvriendelijke verhalen voor elk publiek.

Een Sway-presentatie wordt pas echt interessant wanneer je interactiviteit toevoegt. Klik in de verhaallijn op + en kies Groep; selecteer vervolgens Stapel om een stapel kaarten te maken. Gebruik Groep / Vergelijking als je een effect wilt, bijvoorbeeld om productfeatures te onthullen.

Heb je alles gepubliceerd, ga dan naar het dashboard en open je project. Klik rechtsboven op Analyse. Hier zie je leestijd, scroltempo en de hoeveelheid tegels die zijn bekeken. Als te weinig lezers het einde halen, experimenteer dan met kortere tekstkaarten of een extra accentkleur via Stijlen. Door deze datagedreven tweaks te herhalen, optimaliseer je je verhaal op een vergelijkbare manier als A/B-testen in marketing, maar zonder ingewikkelde tools of code.

To Do: dagelijkse focus

Microsoft To Do lijkt op het eerste gezicht een takenlijst, maar de app bevat krachtige functies om afleidingen te minimaliseren. Start de dag in Mijn dag en klik op Taak toevoegen en vervolgens op Toevoegen, zodat ze in de dagplanning verschijnen. Klik vervolgens op een taak en stel via het bel-pictogram een herinnering in, bijvoorbeeld tien minuten voor je vergadering. Gebruik bij grotere projecten de functie Stap toevoegen om subtaken te definiëren, zodat je progressie ziet zonder het hoofdticket af te vinken. Door consequent prioriteiten en vervaldatums in te vullen, ontstaat een realtime dashboard dat je minder tijd kost dan een handmatig bijgehouden spreadsheet.

Whiteboard: virtueel brainstormen

Microsoft Whiteboard verandert elk toestel in een gedeeld canvas waarop je samen met anderen realtime schetst, post-its plakt en processen visualiseert. Klik op Nieuw whiteboard; er verschijnt een leeg bord voor iedereen die je ervoor uitnodigt. Klik onderaan op Notitie of notitieraster toevoegen om digitale sticky’s te plaatsen en druk na iedere regel op Ctrl+Enter voor een nieuwe kaart. Gebruik vervolgens Reacties en selecteer het smiley-pictogram om stemmen uit te brengen zonder de flow te onderbreken.

Wil je structuur aanbrengen, open dan het pictogram Sjablonen en selecteer bijvoorbeeld Kanban of SWOT. Sleep de sjabloon naar het bord en laat collega’s hun bestaande notities erin gooien. Als iemand liever tekent, activeer je de pennen onderaan. Na de sessie klik je op Instellingen / Exporteren / Afbeelding om het resultaat van je brainstorm te downloaden.

Clipchamp: snel sociale video’s maken

Clipchamp is Microsofts video-editor waarmee je zonder zware software toch professionele filmpjes in elkaar zet. De app staat standaard geïnstalleerd in Windows 11. Meld je aan met je account, en kies welk soort video’s je wilt gaan maken.

Klik op Een nieuwe video maken en kies het gewenste beeldformaat, bijvoorbeeld 16:9 voor YouTube of 9:16 voor Instagram Reels. Sleep vervolgens je ruwe beelden naar het mediaveld of importeer rechtstreeks vanaf OneDrive. Trek een clip op de tijdlijn, selecteer hem en druk op S om het fragment exact op de cursor te splitsen. Gebruik de knop Tekst aan de linkerkant en selecteer een sjabloon om de video van je eigen tekst te voorzien.

Voor dynamische overgangen klik je tussen twee clips op Overgang toevoegen, in de rechterzijbalk vind je verschillende opties. Klaar? Druk rechtsboven op Exporteren en zet de dropdown op 1080p voor de beste balans tussen scherpte en bestandsgrootte. Dankzij directe upload naar OneDrive kun je de clip meteen delen in Teams zonder extra handelingen of mails.

Maak meer impact!

Je hoeft dus geen nieuwe software te kopen om sneller, creatiever en datagedreven te werken. Forms levert je in vijf minuten bruikbare inzichten op, zeker wanneer je de antwoorden via Power Automate omzet in acties. Sway vervangt statische dia’s door responsive verhalen die zich aanpassen aan elk scherm. Met To Do combineer je persoonlijke focus en teamtaken zonder dubbelwerk. Met Whiteboard kun je intuïtief brainstormen, terwijl Clipchamp binnen de browser video’s produceert die klaar zijn voor sociale kanalen. Door deze minder bekende onderdelen slim in te zetten, verhoog je de productiviteit én de betrokkenheid zonder een cent extra.