Geen computer zou met internet verbonden moeten zijn zonder een betrouwbare virusscanner. Een virusscanner voorkomt dat kwaadaardige software op de computer terechtkomt. Met de vele mogelijkheden is de keuze tegenwoordig niet meer gemakkelijk. We testen alle nieuwe versies voor je.

Alleen een virusscanner is tegenwoordig niet meer voldoende, nu we steeds meer persoonlijke en zakelijke transacties via het internet afhandelen. Hoewel elke nieuwe versie van Windows veiliger is dan de voorganger, weten cybercriminelen altijd weer manieren te vinden om toch een computer binnen te dringen of om de communicatie tussen de pc en de webshop af te tappen.

Beveiligingssoftware is dus essentieel, maar het juiste pakket kiezen is niet eenvoudig. Er zijn veel fabrikanten van antivirussoftware, die bovendien ook nog eens meerdere versies van hun producten aanbieden. Sommige varianten zijn gratis, andere behoorlijk prijzig. Welke versie is dan de juiste? Welke maatregelen heb je nu wel nodig en welke niet?

Een paar jaar geleden was een firewall die behalve het ingaande ook het uitgaande netwerkverkeer controleerde een belangrijk verkoopargument voor de overstap van alleen antiviruspakket naar een Internet Security-pakket. Inmiddels is de Windows Firewall echter robuust en zo volautomatisch, dat enkele fabrikanten van beveiligingssoftware al zijn gestopt met de eigen firewall.

Dat een Internet Security-suite in de meeste gevallen toch de beste keuze is, komt door nieuwe technieken die de suites introduceren, zoals antiphishing, beveiliging van internetbankieren, wachtwoordbeheer en ouderlijk toezicht. Hoewel de functionaliteit van de verschillende producten op papier veel op elkaar lijkt, zijn er in de praktijk toch grote verschillen die het kiezen van uiteindelijk de beste beveiligingssuite, opmerkelijk gemakkelijk maken.

Besproken fabrikanten

Avast - AVG - Avira - Bitdefender - BullGuard - Eset - F-Secure - G-Data - Kaspersky - McAfee - Panda - Symantec - Trend Micro

©PXimport

Behalve dat antimalwaresoftware de pc continu controleert, kun je ook zelf scans van de pc of delen ervan starten.

©PXimport

McAfee detecteert software met bekende gevaarlijke fouten en helpt met upgraden.

Prijs en licenties

Koop je een Internet Security-suite dan koop je het recht om het product voor één of meerdere jaren op één of enkele computers te installeren. Tijdens die periode krijg je alle beveiligingsupdates en vaak ook nieuwe versies van het product. Je beschikt dus altijd over de laatste versie en geniet de maximale bescherming.

De fabrikanten presenteren de koop als een abonnement en willen natuurlijk het liefst dat je dat telkens verlengt. Zij doen je dan ook tegen het einde van de abonnementsperiode meermaals een 'persoonlijk aanbod' voor verlenging. Je bent echter vaak goedkoper uit door dat abonnement in elk geval niet direct te accepteren. Niet alleen wordt met elk aanbod dat zij je doen de prijs lager, online rondkijken loont zo mogelijk nog beter.

Via de webshop van de fabrikant worden nieuwe kopers gelokt met lage prijzen of gratis upgrades naar geavanceerdere versies. Niets staat je in de weg opnieuw van zo'n aanbod gebruik te maken. De licentiesleutel die je dan krijgt, kan veelal zonder problemen worden gebruikt om het aflopende abonnement weer te verlengen. Panda is de uitzondering op dit verhaal. Dat bedrijf hanteert als enige in de eigen webshop fors hogere prijzen dan in de winkel en bij online wederverkopers. De oorzaak is het prijsbeleid van het Spaanse hoofdkantoor dat ook de Panda-website beheert, en het Nederlandse kantoor dat lagere prijzen hanteert.

Twijfel je welk product voor jou het meest geschikt is, download dan eerst een proefversie. Van alle geteste producten is zo'n proefversie beschikbaar die je meestal een maand gratis kunt gebruiken. Zo'n proefversie laat zich prima omzetten in een betaalde versie zonder daarvoor eerst de software te moeten deinstalleren.

Meerdere pc's

Heb je in huis meerdere computers, dan is het voordelig deze met hetzelfde product te beveiligen door een licentie voor meerdere pc's te nemen. De meeste Internet Security-suites controleren het aantal computers waarop ze zijn geïnstalleerd. Je kunt die gegevens meestal online inzien en vaak is het ook mogelijk om een licentie over te zetten naar een andere computer.

De portals van Norton en Avast! zijn mooi en gemakkelijk te gebruiken, je kunt hier de licenties beheren en ook de beveiligingsstatus van elke pc zien. Bij McAfee is het licentiebeheer een stuk lastiger. Voor elk product wordt namelijk een aparte gebruikersnaam en wachtwoord gegenereerd, en wanneer je één daarvan opvraagt, krijg je ook van alle eerdere jaren de licenties te zien. Je moet dan zelf puzzelen welke de juiste is.

©PXimport

Met Avast! Kun je online de licenties beheren en de beveiligingsstatus van elke pc zien.

Systeembelasting

Het argument om bewust geen beveiligingssoftware te installeren vanwege de gevolgen voor de systeemprestaties of vanwege stabiliteitsproblemen, geldt niet meer. De makers van de beveiligingssuites hebben hun producten goed op orde want geen ervan was merkbaar aanwezig tijdens de test op onze testsystemen.

Een multicore-processor en minimaal 4 GB RAM lijken daarmee voldoende voor een foutloze werking van Windows 7 of 8 met elk van de geteste beveiligingsproducten. Dat geldt ook voor de suites van G Data en McAfee die door AV-Comparatives en AV-TEST werden aangemerkt als de producten met de grootste resourcehonger. Beide zijn daarom apart gedurende meerdere maanden op onze twee belangrijkste productiesystemen gebruikt en opnieuw zonder problemen.

Uiterlijk

Dat de makers van de verschillende producten erg goed op elkaar letten is duidelijk. Zo laat iedere suite direct op het eerste scherm zien of de pc veilig is of niet. Ook lijkt het uiterlijk van de programma's erg op elkaar.

Een vervelend punt is dat alle suites een programmavenster met een vaste grootte gebruiken. Je kunt het venster dus niet herschalen of op het volledige scherm gebruiken. Dat is niet erg wanneer je nooit verder komt dan het eerste scherm van het beveiligingsprogramma. Duik je wel dieper in de werking en mogelijkheden, dan kan dit tot echte frustraties leiden.

Bij Trend Micro kun je bijvoorbeeld nooit alle gezinsleden die onder het ouderlijk toezicht vallen in één overzicht zien. En bij McAfee is het venster waarin je voor de kinderen de toegangstijden tot internet aangeeft, zo klein dat er zelfs geen hele dag in past, laat staan de hele week.

Extra onderdelen

Bij een aantal leveranciers kun je na de installatie van de internetbeveiligingssuite nog extra onderdelen downloaden en toevoegen. Dat geldt voor de software voor ouderlijk toezicht bij Norton en de module voor het maken van een opstartdisk bij ESET. Het zou handiger zijn wanneer dit soort onderdelen direct bij de installatie meekomen.

Toch is dat nog altijd beter dan functionaliteit die helemaal niet bestaat, zoals opnieuw ESET dat stoer gratis beveiligingstraining aanbiedt, waarvan uiteindelijk blijkt dat die alleen door inwoners van de VS, Canada en de Cariben gebruikt mag worden.

©PXimport

Panda heeft zich voor de nieuwe interface laten inspireren door Windows 8.

©PXimport

Door de vaste grootte van het McAfee-scherm lukt het nooit om het hele tijdschema in één keer te zien.

©PXimport

Helaas is de cybertraining alleen voor mensen in de VS, Canada en Cariben.

Antivirus

Een van de belangrijkste onderdelen van een Internet Security-suite is de antivirusmodule. De antivirusmodule beschermt je computer en gegevens tegen schadelijke software zoals computervirussen trojans, wormen en spyware maar ook schermkapers, ransomware, keyloggers en rootkits.

De werking van de antivirusmodule berust op een engine die het scanwerk doet en de signatures (die zorgen dat de scanengine de malware herkent) bijhoudt. Daarnaast kan een antivirusprogramma malware ook aan het gedrag herkennen, bijvoorbeeld wanneer achter elkaar enkele gebeurtenissen plaatsvinden die samen typerend zijn voor malware. Behalve malware opsporen moet een antivirusmodule ook malware kunnen verwijderen en nieuwe infecties kunnen stoppen voor de malware echt op de pc staat.

De meeste producenten gebruiken een eigen engine, met uitzondering van G Data en BullGuard die beide de engine van Bitdefender gebruiken. BullGuard zal ergens dit jaar nog overstappen op een eigen engine. G Data, dat altijd twee engines gebruikte, verruilde vorig jaar de Avast!-engine voor een eigen exemplaar die als een addon op de Bitdefender-engine werkt.

Testlabs

AV-Comparatives en AV-TEST zijn twee onafhankelijke en internationaal erkende laboratoria die de verschillende producten meermaals per jaar testen. Dit doen ze op onder andere het herkennen van malware, onterechte virusmeldingen en de effectiviteit van het verwijderen van een infectie.

Door de resultaten van alle tests van het afgelopen jaar te sommeren en vergelijken is in elk geval één duidelijke winnaar aan te wijzen: Kaspersky, op de voet gevolgd door Bitdefender. Andere titels die bovengemiddeld scoren zijn F-Secure, BullGuard, Norton, Trend Micro, en G Data.

Behalve de standaardscanner biedt een aantal leveranciers nog aanvullende scanners om agressiever op malware te jagen. Voorbeelden zijn de Panda Cloudcleaner en Norton Powereraser die je beide vanaf het internet kunt starten wanneer je zelf malware vermoedt die de standaardscanner niet ziet. Met uitzondering van AVG, BullGuard en F-Secure bieden alle producten ook de mogelijkheid een opstartschijf of -stick te maken om de pc buiten Windows om te scannen.

Bij Panda kun je de Cloud Cleaner ook aan de opstartopties van de pc toevoegen, maar dit werkt vaker niet dan wel.

Software kwetsbaarheden

Een aantal van de Internet Security-suites scant de pc behalve op malware ook op kwetsbaarheden in geïnstalleerde software. Voorbeelden zijn een oude Acrobat Reader of Java. Wanneer deze kwetsbaarheden gerapporteerd worden, kun je de software updaten en zo de kans op malware verkleinen.

©PXimport

Zoals elk programma biedt ook Norton opties om te sturen hoe de software precies scant op malware.

©PXimport

Kaspersky haalt de beste resultaten in de antimalwaretests van AV-Comparatives en AV-TEST.

©PXimport

BullGuard is een van de Internet Security-suites die behalve op malware ook op fouten in de goede software scant.

Internetbankieren

Internetbankieren trekt al langere tijd de aandacht van cybercriminelen en malwaremakers. Weten ze je inloggegevens te stelen of een sessie over te nemen, dan kunnen ze je bankrekening plunderen, zonder dat je dit direct merkt. Een aantal Internet Security-suites helpt het internetbankieren extra veilig te maken, maar doet dat wel op verschillende manieren.

BankGuard van G Data richt zich op de dll-bestanden van de browser die de versleuteling van de communicatie tussen je computer en de bank regelen. Deze dll's worden vaak door bankingtrojans aangevallen maar BankGuard voorkomt dat. Het mooie aan de G Data-oplossing is dat het helemaal automatisch en onzichtbaar voor de gebruiker gebeurt, je hoeft er dus niets speciaals voor te doen. Dat moet bijvoorbeeld wel bij Bitdefender, Avast! en Kaspersky die allemaal de browser isoleren van het besturingssysteem zodra je gaat internetbankieren of webshoppen.

Je kunt lastiger multitasken en het zicht op andere programma's en gegevens die je mogelijk nodig hebt, verlies je. Het omschakelen naar de veilige omgeving gebeurt wel automatisch: zodra je met de gewone browser de banksite opent wordt de beveiligde versie gestart. Je kunt ook zelf sites toevoegen waarbij dit gebeurt, wat handig is wanneer je webwinkels gebruikt die niet standaard in de lijst staat.

F-Secure heeft nog een andere benadering. Het laat je wel de gewone browser gebruiken, maar bevriest alle andere browsersessies behalve het tabblad met internetbankieren. F-Secure kent PayPal niet, waardoor dit niet beveiligd wordt. Zelf toevoegen is niet mogelijk. F-Secure zegt dit zo snel mogelijk te zullen aanpassen maar die reactie kregen we een jaar geleden bij de vorige test ook al.

Veilig browsen

Dat andere producten geen speciale module hebben voor internetbankieren, betekent niet dat internetbankieren direct minder veilig is. Goede antiphishing en maatregelen die helpen foute websites te vermijden, helpen ook. Bijvoorbeeld SiteAdvisor van McAfee, dat in zoekresultaten aangeeft welke websites veilig, verdacht en onveilig zijn. Het grijpt ook in wanneer je tijdens het surfen per ongeluk een onveilige site opent.

Ook Kaspersky, Norton en Bitdefender doen dit erg netjes. ESET, G Data en Panda bieden deze functionaliteit niet. F-Secure heeft voor veilig zoeken een eigen zoekmachine, Google-powered, dat wel. Avira installeert Ask.com.

Om het internet persoonlijker en veiliger te maken, gebruiken steeds meer sites wachtwoorden. Het is lastig om ze allemaal te onthouden en onveilig om overal hetzelfde wachtwoord te gebruiken. Een wachtwoordmanager biedt dan uitkomst. Dit programma bewaart de logingegevens met eventueel aanvullende informatie en voert die voor je in wanneer een website daarom vraagt. Alleen Norton en Bitdefender bieden een wachtwoordmanager.

©PXimport

Behalve deze ene optie beveiligt G Data BankGuard het internetbankieren helemaal automatisch en zonder aparte browsers of omgevingen te eisen.

©PXimport

McAfee SiteAdvisor surft met je mee en waarschuwt wanneer je een verdachte website wil openen.

©PXimport

De Bitdefender Wallet bewaart wachtwoorden en persoonlijke gegevens en voert ze automatisch in op webpagina's wanneer dat nodig is.

Ouderlijk toezicht

Ook kinderen gebruiken computers. Onderzoek toont aan dat tweederde daarbij negatieve ervaringen opdoet, zoals het zien van pornografie, geweld, pesterij of zelfs bedreigingen. Vaak is er helemaal geen begeleider bij die kan ingrijpen als het misgaat. Veel ouders ontberen daarvoor de tijd en soms ook de kennis. Software voor ouderlijk toezicht neemt delen van die taak van de ouders over.

Een belangrijke functie is de filtering. Software voor ouderlijk toezicht kent de websites op het internet en blokkeert websites met voor kinderen ongeschikte informatie. Hiervoor zijn de websites beoordeeld en onderverdeeld in categorieën zoals porno en geweld maar ook alcohol, gokken en haatzaaierij. Bijna alle internet-suites die ouderlijk toezicht bieden, kunnen een Windows-gebruiker op basis van zijn leeftijd koppelen aan een profiel waarin meer of minder van deze categorieën voor die gebruiker geblokkeerd worden. Alleen bij F-Secure en G Data moet je dat zelf doen.

Uitzonderingen maken door websites te blokkeren of juist vrij te geven via black- en whitelisting is in alle suites met ouderlijk toezicht aanwezig, behalve bij Trend Micro. Trend Micro kent wel de mogelijkheid websites te blokkeren, maar die geldt dan voor alle gebruikers en is geen onderdeel van het ouderlijk toezicht.

Behalve websites blokkeren kan Kaspersky ook programma's blokkeren, zoals chat- en downloadprogramma's en (online) games. Bovendien beschikken de antiviruspakketten meestal ook over een tijdsbeperking. Zo kun je het internetgebruik beperken tot bepaalde tijden van de dag, bijvoorbeeld wanneer je thuis bent om mee te kijken, of tot een maximumtijd per dag of per week.

Alleen Bitdefender, ESET en Panda bieden deze mogelijkheid niet. BullGuard en Kaspersky zijn de enige suites die alle functionaliteit bieden, waarbij Kaspersky dit net even uitgebreider en mooier doet dan BullGuard. Is ouderlijk toezicht voor je erg belangrijk, zijn dit de suites om uit te kiezen.

Bij Norton en Bitdefender gebeurt de configuratie van het ouderlijk toezicht online, waarna de instellingen gesynchroniseerd worden naar de verschillende apparaten waarop de software geïnstalleerd is. Bij Norton werkte dit foutloos, bij Bitdefender niet. De koppeling van de Windows-gebruiker met het online profiel werkt soms niet, waardoor alle toezicht en filtering weg is. Wijzigingen in de filtering worden met flinke vertraging doorgevoerd.

©PXimport

Op basis van de leeftijd bepaalt de software welke websitecategorieën voor een kind geschikt en ongeschikt zijn.

©PXimport

Met ouderlijk toezicht van BullGuard bepaal je de tijden waarop de kinderen de computer of het internet gebruiken mogen.

©PXimport

Bij Bitdefender en Norton is het ouderlijk toezicht een online dienst.

Back-up

Wanneer virussen of hackers toch toeslaan op de pc is een goede en recente back-up op een externe schijf, dvd of NAS een geruststellende gedachte. Hoewel een back-up dus zeker een belangrijk middel is om je computer veiliger te maken, is er in de meeste Internet Security-suites geen aandacht voor.

De meeste producenten hebben boven de Internet Security-suite nog een uitgebreider pakket waarin dat doorgaans wel is opgenomen. Toch zijn er ook wel Internet Security-suites waarin wel voor een back-up wordt gezorgd. BullGuard en Panda bieden als enige een eigen back-upprogramma waarmee je een back-up kunt maken naar een lokaal medium zoals cd, dvd, externe schijf of NAS.

Online back-up

Slechts drie van de geteste suites bieden cloudback-up, namelijk BullGuard, Panda en McAfee. Geen van alle geeft je ook echt voldoende ruimte om al je gegevens op te slaan. Allemaal hopen ze dat je niet genoeg hebt aan de vaak bescheiden hoeveelheid gratis online opslagruimte en je dus extra online opslagruimte bijkoopt. Daar is namelijk goed geld mee te verdienen.

BullGuard is het meest vrijgevig en geeft bij de Internet Security-suite 5 GB online opslagruimte, Panda 2 GB en McAfee een magere 1 GB. Helemaal terecht is deze opsomming niet, want de meeste leveranciers van de andere producten bieden ook wel online opslagruimte maar doen dat los van de Internet Security-suite. Bijvoorbeeld Bitdefender dat iedereen gratis 2 GB opslagruimte in de Bitdefender Safebox geeft of Avira dat 5 GB online opslagruimte in de Avira Secure Backup weggeeft.

BullGuard en Panda zijn de enige die de back-upfunctionaliteit echt in de Internet Security-suite geïntegreerd hebben, bij McAfee is er een aparte downloadlink in de interface opgenomen. Bij alle andere producten is de cloudopslag een losse toevoeging.

Sommige Internet Security-aanbieders werken samen met leveranciers van online opslagruimte zoals Mozy en Amazon. Bij de selectie van een Internet Security-suite moet back-up daarom een zeer kleine rol spelen. Let behalve op de grootte van de opslagruimte op de kosten van uitbreiding en de mogelijkheden de back-up zelf te versleutelen.

Versleuteling

Van alle suites levert alleen AVG functionaliteit om bestanden te versleutelen. Met AVG-gegevenskluis kun je een of meerdere versleutelde containers maken waarin je belangrijke gegevens bewaart.

Behalve de grootte van de kluis en het wachtwoord zijn de opties om te beveiligen erg beperkt, de mogelijkheid zelf het encryptie-algoritme te bepalen ontbreekt bijvoorbeeld. Bitdefender, G Data, McAfee en TrendMicro bieden een programma om gegevens op de harde schijf of een geheugenstick ook echt te vernietigen door deze meerdere keren te overschrijven. De Shredder van G Data is hiervan dankzij de desktopgadget de handigste in het gebruik.

©PXimport

De (Mozy) Online Backup van McAfee staat helemaal los van de rest van de Internet Security-suite.

©PXimport

Alleen AVG levert met de Internet Security-suite de mogelijkheid gegevens op de eigen computer te versleutelen.

©PXimport

G Data is één van vier Internet Security-suites met een optie voor echte gegevensvernietiging.

E-mail

E-mail was lange tijd de belangrijkste bron van virussen en malware, maar die tijd is voorbij. Het zijn nu phishingmails die het gevaarlijkst zijn. Dit zijn berichten die afkomstig lijken van partijen waarmee je mogelijk zaken doet, zoals de bank of een verzekeraar, waarmee cybercriminelen proberen je persoonlijke gegevens of logingegevens in handen te krijgen.

Ook spam is een probleem dat de software voor internetbeveiliging natuurlijk moet aanpakken. Maak je echter gebruik van webmail, zoals Hotmail of Gmail in een browservenster, dan heb je deze module niet nodig.

Mailscanners

Alle programma's scannen binnenkomende e-mail op malware. Veel te configureren is er niet, het gebeurt automatisch, zoals je ook mag verwachten. De meeste programma's ondersteunen daarbij alle bekende e-mailconfiguraties tot en met Exchange en bieden de mogelijkheid de standaardpoorten te vervangen voor alternatieve wanneer dat voor je e-mailconfiguratie nodig is.

De uitzondering is F-Secure, waarvan de antiphishing en antispam alleen het POP-protocol ondersteunen. De software is daarmee wel compatibel met alle bij populaire consumenten-mailprogramma's zoals Windows Mail en Mozilla Thunderbird, maar alleen wanneer je die gebruikt om de mail echt van de mailserver te downloaden. In de meeste gevallen integreert de beveiligingsmodule van de Internet Security-suite ook met het mailprogramma, maar de manier waarop en hoe gemakkelijk het daarna werkt, verschilt wel. Avira, Panda en Trend Micro blijven in bijvoorbeeld Microsoft Outlook helemaal onzichtbaar.

F-Secure heeft wel een werkbalk en module binnen Outlook maar de regels voor spamafhandeling moet je helemaal zelf opstellen inclusief het aanmaken van een spamfolder. F-Secure scant de berichten alleen en voegt aan alle niet-vertrouwde berichten het woord spam toe in de titelregel. Bitdefender heeft wel een eigen werkbalk in Outlook maar deze is nog niet geüpdatet voor Outlook 2010 en 2013, waardoor een groot deel van het Outlook-venster leeg blijft.

©PXimport

Op de achtergrond de antispam-invoegtoepassing voor Microsoft Outlook van Bitdefender, op de voorgrond de beter geslaagde versie van ESET.

©PXimport

De antispam van F-Secure markeert spamberichten alleen, de verwerking moet je zelf in je mailprogramma regelen.

©PXimport

Bij Avira zie je echt elk binnenkomend mailbericht in de Internet Security-suite verwerkt worden.

Extra's

Naast wat wel het basispakket van de functionaliteit van een Internet Security-suite genoemd mag worden, biedt een aantal leveranciers nog leuke extra's. Bij Avast! kun je verdachte of riskante programma's isoleren door ze in een sandbox te plaatsen.

Communicatie met andere programma's is dan beperkt en ook het Windows-besturingssysteem is veilig voor het betreffende programma. Kaspersky bood in de vorige versie een soortgelijke functionaliteit, maar die is verdwenen.

De antidiefstalfunctionaleit in ESET Smart Security is vooral voor notebookgebruikers interessant, al kan het na een inbraak ook van pas komen. Je kunt bijvoorbeeld de locatie van het apparaat opvragen, de webcam activeren of op afstand screenshots van je pc maken. Andere handige extra's zijn de Autostartmanager van G Data en Norton, en de module voor systeemoptimalisatie van Trend Micro.

Behalve leuke extra functionaliteit, bestaat er ook minder leuke. Wij vinden het vooral vervelend wanneer de fabrikant probeert via de Internet Security-suite je nog andere producten te verkopen. Voorbeelden zijn de PC Analyzer van AVG die wel computerproblemen meldt maar ze alleen tegen bijbetaling oplost, het ouderlijk toezicht van Norton dat leuke extra functies ook pas na een upgrade naar de Premium-versie vrijgeeft en SecureLine en AccessAnywhere, extra functies in Avast! waarvoor je ook eerst extra moet betalen.

©PXimport

ESET heeft een handige module om je laptop (of pc) terug te vinden na diefstal.

©PXimport

Helaas, ook dit onderdeel in Avast! Internet Security werkt alleen als je eerst een upgrade uitvoert naar een duurdere versie.

©PXimport

Ondanks de aanschaf van Internet Security moet je voor de volledige Norton Family-software toch nog apart betalen.

Conclusie

Hoewel de bedreigingen op het internet nog altijd fors zijn, kun je je er grotendeels tegen wapenen. Er is een ruim aanbod aan Internet Security-suites, die allemaal de belangrijke beveiligingsfuncties bieden, en soms nog meer. Geen van de producten hindert daarbij het verdere gebruik van de computer.

De winnaar van de test is Kaspersky Internet Security. Dit pakket biedt heel veel functionaliteit met erg veel configuratieopties en is desondanks toch zeer gebruiksvriendelijk. Bovendien scoort Kaspersky het hoogst bij de directe bestrijding van malware in de bekende antimalwaretests van AV-Comparatives en AV-TEST. Andere goede producten zijn Bitdefender, F-Secure, G Data en Norton. Kijk hier voor een uitgebreide beoordelingstabel.

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.