ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Ban de Banner

8 advertentieblockers: zet online adverteerders buitenspel. Internetreclame is vervelend en vertraagt het binnenhalen van webpagina's aanzienlijk. Bovendien zijn sommige banners van de nodige spionagescripts voorzien. Ad-blockers beloven al deze ongewenste content weg te filteren, maar blijken in de praktijk toch veel steken te laten vallen. Welke pakketten overleven de stortvloed aan pop-ups?

"Naar welke site we ook surfen, gegarandeerd kruisen stapels banners, pop-ups en animaties ons pad. En het zijn heus niet enkel onbetrouwbare webaanbieders die hun homepages vol reclame proppen; ook bij serviceproviders en portals kunnen we niet om de hele vloot nieuwe browserpagina's en onlinevensters vol advertenties heen. Onze test wijst uit dat tot de helft van het gegevensvolume op portals, online nieuwsdiensten en online warenhuizen uit reclame bestaat. Met andere woorden: van elke euro aan onlinekosten gaat bijna de helft naar reclame. Dat is absurd, want niemand wil betalen voor ongewenste reclame. Toch zullen we ermee moeten leren leven, want gratis aanbiedingen op het web worden meestal met reclame gefinancierd. De beste advertentieblockers in deze test slagen er evenwel in om ongeveer 40 procent van die reclame uit te schakelen. Dat lijkt weinig, maar schijn bedriegt: surfen gaat in dat geval al beduidend sneller en aangenamer. Ter vergelijking: de zwakste deelnemer haalt met vier procent slechts één tiende van het resultaat van de beste blocker. Online reclametrucs Adverteerders gebruiken ondertussen heel wat slimme technische trucs om de aandacht van de surfer te trekken. Zo zijn er reclamebanners die er als Windows-berichten uitzien of die met een behendige animatie alle ogen op zich vestigen. En dat lukt perfect: voor je het venster kunt sluiten, valt je blik onvermijdelijk op de inhoud. Wie ooit wel eens per ongeluk op een pornowebsite terecht is gekomen, kent ook de afbeeldingen met de vervalste scrollbalken die de indruk wekken dat je er pikante details mee kunt oproepen; in werkelijkheid gaat het echter om een beeldbestanddeel dat bijvoorbeeld gelinkt is met de download van bijvoorbeeld dialers: nare programmaatjes die een modem automatisch tegen hoge telefoonkosten op een server laat inbellen. Spyware Minstens zo vervelend zijn de spionagefuncties die in gewone, soms zelfs onzichtbare webafbeeldingen verborgen zitten. Als passief element is een afbeelding niet in staat om gegevens op te roepen, maar speciale beeldelementen - de zogenaamde 'webbugs' - omzeilen die beperking. Via een actieve dialoog tussen client en server zoeken webbugs contact met de pc. De naam van de afbeelding bevat een gecodeerde vermelding van de url die u precies bezoekt. Tegelijk wordt er een cookie op uw pc geplaatst, die u als surfer duidelijk identificeert. Eén enkele webbug vormt nog geen probleem - de situatie wordt pas écht explosief als er via reclamenetwerken een karrenvracht aan bugs in verscheidene webpagina' s verborgen zitten. Telkens als er een tot de verbinding behorende pagina wordt opgeroepen, geeft die een nieuw puzzelstukje van uw verbruikersprofiel prijs. Laat u zich door reclamebanners verleiden, loopt u bovendien het risico een dialer binnen te halen. Uitdaging Vrijwel elke surfer is de ongewenste reclame-uitingen op zijn beeldscherm liever kwijt dan rijk. Aanbieders van ad-blockers hebben dan ook een enorme doelgroep. Hun programmeurs staan echter voor een enorme uitdaging: de ad-blocker moet reclame namelijk van echte content kunnen onderscheiden. Wat het menselijk brein in enkele fracties van een seconde klaarspeelt, is voor software doorgaans een bijzonder moeilijke opgave: de programma's moeten namelijk alle gegevens analyseren. Daarbij spelen drie aspecten een rol: de formele opbouw (syntaxis), de betekenis (semantiek) en de werking (pragmatiek). Reclame moet per definitie informatie bieden en is enkel op het vlak van de pragmatiek van redactionele inhoud te onderscheiden. Maar daartoe is geen enkele bestaande toepassing in staat; computerprogramma's verwerken informatie enkel syntactisch en zijn voor de herkenning van reclame daarom op hulpconstructies aangewezen. Reclameservers Het grootste deel van alle internetreclame is noodzakelijk voorzien van verschillende kenmerken die een syntactische herkenning door filterprogramma' s mogelijk maken. Dat heeft een technische reden: hoewel het op het eerste oog lijkt alsof reclame en content op webpagina's met elkaar zijn versmolten, is dit niet het geval. Exploitanten van websites slaan reclamebanners op speciale servers, waarna deze pas bij publicatie op het web worden ge'ntegreerd in de redactionele content. Hierdoor hoeft een webmaster zich niet meer om het invoegen van reclame te bekommeren: hij houdt nu slechts ruimte in het passende formaat vrij en voegt daar een url aan toe, waardoor er vanaf de advertentieserver afwisselende reclame-uitingen ingezeten kunnen worden. Uit deze werkwijze zijn twee belangrijke kenmerken af te leiden waarmee een ad-blocker advertenties kan herkennen: enerzijds filteren ze bepaalde formaten (zoals banners met een resolutie van 480 x 60 pixels) en anderzijds herkennen ze reclame aan de oorsprong van bepaalde servers. De identificatie van reclame aan de hand van het beeldformaat levert wel problemen op: deze formaten worden immers ook wel voor redactionele doeleinden of voor navigatie gebruikt. Hier lopen ad-blockers als Filtergate onherroepelijk op vast. Voor het herkennen van advertenties zijn filters op basis van url's doorgaans een stuk betrouwbaarder. Vaak volstaat het filteren van het volledige adres van een server niet, maar lukt het wel als je op afzonderlijke delen filtert. Ad-blockers beschikken daarom meestal over een catalogus met significante deelstrings. Aan de zogenaamde zwarte lijst kun je ook een witte lijst koppelen van servers waarvan de content wel gewenst is. Pop-ups Ad-blockers gebruiken nog andere trucjes om reclame te filteren: pop-upvensters gelden per definitie als reclame-invoeging en worden in de regel afgewezen. Dat is problematischer dan het op het eerste gezicht lijkt: niet alleen omdat online-lexica zich vaak van dergelijke pop-ups bedienen om begripsbepalingen in te lassen, maar ook omdat het handmatig openen van extra browservensters bij te snel klikken vaak geweigerd wordt. Ook op andere vlakken schieten ad-blockers soms hun doel voorbij: zo filtert Filtergate één van onze testpagina's zó grondig dat er niets meer overblijft: reclame noch content. Internet Watcher moet eerst weer gedeactiveerd worden om überhaupt weer bij een webmaildienst te kunnen inloggen. De test In onze vergelijkende test leggen acht ad-blockers een parcours van webpagina's vol reclame af: van persoonlijke homepages over online warenhuizen tot zwaar door reclame verpeste hackerpagina's. Wat blijkt: u kunt tot 40 procent op downloadvolume besparen en ook tijdens het surfen boekt u 40 procent tijdwinst - een pagina met reclame die normaal in 50 seconden gedownload word, wordt gefilterd in 30 seconden op het scherm weergegeven. Geen enkele titel in de test slaagt erin om alle vormen van reclame uit webpagina's te filteren. Vooral tekst-, eigen en partnerreclame maken het de programma's erg moeilijk; tekstreclame herkennen is voor ad-blockers het lastigst. Ad Blocker 1.2 ***Bijschrift: ???????????? Pure censuur in plaats van reclamevrije zones: stel je Ad Blocker op de hoogste gevoeligheidsgraad in, dan is er zelfs geen nieuw browservenster meer te openen. Voor de behandeling van reclame liggen de zaken anders: de nuttige optie 'Kill banners, image ads and flash ads' behoort niet tot de standaardinstellingen, zodat aanvankelijk enkel banners met standaardformaten en pop-ups geblokkeerd worden. Eén downloadpagina weigert dienst tijdens de test en kan pas binnengehaald worden nadat Ad Blocker uitgeschakeld is. Reclameframes worden niet uit de weg geruimd, maar als lege kaders weergegeven. Storend vinden we dat pop-upvensters altijd heel even zichtbaar zijn vóór het programma ze sluit. Pagina's met ActiveX worden volledig geblokkeerd en tussenpagina's voor reclame-invoegingen (interstitials) worden zonder de reclame-uiting weergegeven. Ondanks zijn filtervermogen van 28 procent weet Ad Blocker niet helemaal te overtuigen. € 28 NNn (2,5 sterren) Ad Muncher 4.5 *** Bijschrift Pas na een complexe configuratie kan Ad Muncher geleidelijk aan steeds meer reclame wissen. Ad Muncher vervangt reclamebanners standaard door de oude tekst van het grafisch bestand dat weergegeven zou worden als je met de cursor over de afbeelding zou bewegen. Telkens als het programma een pop-up onderdrukt, wordt dat samen met de url van de pop-up in de statusregel van de browser aangegeven. Ad Muncher herstelt gemanipuleerde statusregels bovendien ook tot hun oorspronkelijke staat - die optie komt vooral van pas als webpagina's verhullen waar de aangeboden links naartoe leiden. Bij kleine banners, partnerreclame en geanimeerde gif's moet Ad Muncher zich echter gewonnen geven. Bovendien heeft het programma géén functie aan boord waarmee je reclameplaatjes handmatig kunt blokkeren. Alleen na het nodige configuratiewerk verwijdert deze tool ook reclame met javascript, ActiveX, frames en dhtml. Wie zich niet door de ingewikkelde instellingen laat afschrikken, kan met Ad Muncher tot een kwart van de reclameboodschappen onderdrukken. € 25 NNNn (3,5 sterren) Ad Subtract Pro 2.55 ***bijschrift Overzichtelijke interface, gemiddelde filterprestaties. Behalve reclamebanners en pop-upvensters filtert Ad Subtract ook animaties, achtergrondbeelden en muziek, en voorkomt het een automatische regeneratie van pagina's. Het programma werkt uitsluitend op basis van verdachte url's. Toch kan de tool géén interstitials (reclamepagina's tussen de aangeklikte link en de daarmee verbonden doelpagina), mini-banners, reclame op log-outpagina's en tekst-, partner- en eigenreclame verwijderen. Flashreclame, aangepaste statusregels en dhtml worden daarentegen wél onderdrukt. Dhtml staat voor 'dynamische html' en kan tijdens de looptijd in de browser door scripts gemanipuleerd worden. Via de filterlijst wordt het programma automatisch geactualiseerd, maar je kunt hem ook eventueel ook handmatig aanvullen. Ondanks zijn zwakke punten is Ad Subtract Pro met zijn filtervermogen van 33 procent één van de best scorende pakketten in de test. € 30 NNNn (3,5 sterren) Ads Gone 4.2.6 ***Bijschrift: Overvolle interface en een zwakke filter: Ads Gone overtuigt ons zeker niet. Met zijn filtervermogen van amper vier procent is Ads Gone de hekkensluiter; ter vergelijking: Internet Watcher scoort Maar liefst tien keer beter. De download van 107 KB omvat één enkele installer die tijdens de set-up verdere programmasegmenten laadt. De interface oogt bijzonder ingewikkeld. Ads Gone blokkeert altijd de volledige content van een reclameserver; het is niet mogelijk afzonderlijke mappen op een server te onderdrukken. Dit ligt aan het feit dat dit programma het beheer van het Windows-eigen hostsbestand als hoofdtaak heeft. Een positief punt is dat Ads Gone pop-upvensters op basis van hun titelregels en sluit, waardoor vensters van bijvoorbeeld het reclamenetwerk Gator geen kans maken. Het programma schakelt bovendien Flash uit, maar dat is niet altijd even wenselijk. De bijzonder grote reclame-invoegingen op de Lycos-homepage worden wél probleemloos opgeruimd. Alles bij elkaar opgeteld blijkt Ads Gone in deze test vooral onbruikbaar te zijn. € 25 NN (2 sterren) Filtergate 5.15 ***Bijschrift: ???????????? Vooral als het op pop-ups en pop-unders tegenhouden aankomt, legt Filtergate ons testparcours succesvol af. Tijdens onze test op een website van een online winkel is Filtergate één van de weinige programma's die reguliere shopaanbiedingen correct van vreemde reclame weet te onderscheiden en enkel die laatste blokkeert. In totaal ligt het filtervermogen rond de 33 procent. Dat is in vergelijking met de concurrentie zeker geen slechte waarde. Reclamebanners blijven gedeeltelijk behouden. Wie gewend is zeer snel met zijn muis te klikken, moet tijdens het openen van nieuwe browservensters iets langzamer klikken, anders worden ook die ten onrechte geblokkeerd. Tekstreclame en interstitials worden door Filtergate helemaal niet als reclame-elementen herkend. € 35 NNN (3 sterren) Internet Watcher 2000 1.9c ***Bijschrift Internet Watcher bestrijdt cookies en reclame op basis van url-filterlijsten Na de installatie biedt Internet Watcher de mogelijkheid om de browser automatisch te laten configureren. Daarna filtert het bijna 40 procent van alle reclamebytes uit de door ons toegediende datastroom; alleen partnerreclame en advertenties die tekst en afbeeldingen in een ongebruikelijke vorm combineren, worden ontzien. Vooral news- en downloadpagina's worden zonder reclame weergegeven. Een pagina met meer scabreuze inhoud wordt - op de afbeeldingen na - nagenoeg zonder reclame gedownload en ook een als regelrechte surferval opgestelde hackerpagina wordt van zijn pop-ups en pop-unders ontdaan. Deze beste van de klas zouden we zeker aanraden, ware het niet dat hij onze browser meer dan eens laat crashen en dat de downloadtijden - zelfs na filtering - vaak beduidend hoger liggen dan bij de concurrentie. € 50 NNNn (3,5 sterren) Privoxy 3.0.2 ***Bijschrift: ???????????? Aangezien het zwaar gedateerde Open-Source-project Junk-Buster sinds 1998 niet meer verder ontwikkeld wordt, hebben enkele programmeurs op basis van de beschikbare code opvolger Privoxy in het leven geroepen. De lijst van ondersteunde besturingssystemen reikt van Windows tot Unix. Dat is onder de ad-blockers in deze test uniek, maar volstaat geenszins om de zwakke algemene indruk te compenseren. Voordat de filter kan worden gebruikt, moet de browser handmatig eerst op de proxy '127.0.0.1:8118' worden ingesteld. En dat 'handmatig' geldt voor het hele programma; gebruiksvriendelijk is anders - enkel open source-puristen zullen zich hierdoor niet laten afschrikken. Voor hen is Privoxy echter hoe dan ook het enige alternatief. Voor Windows-gebruikers zijn er krachtigere alternatieven beschikbaar. gratis (NNn) 2,5 sterren Web Washer 3.3 ***bijschrift In Web Washer voeg je advertenties via de rechtermuisknop aan de blokkeerlijst toe. Ondanks zijn zwakke filtervermogen van slechts tien procent kunnen we Web Washer best waarderen: het product is gratis voor privé-gebruik én je kunt de filterlijst met één muisklik eenvoudig uitbreiden - met de rechtermuisknop op een ongewenste reclameafbeelding klikken en in het snelmenu de optie 'Aan de filterlijst toevoegen' kiezen, volstaat. Pop-up- en Pop-undervensters en reclame in standaardformaten en van bekende reclameservers worden probleemloos verwijderd. Aan de andere kant verzuipt de leesbaarheid van de programmaopties volledig in het achtergrondbeeld in het programmavenster, maar de veelzijdigheid van Web Washer maakt veel goed: je kunt het bijvoorbeeld ook als proxy voor andere clients in het netwerk configureren. gratis NNNn (3,5 sterren) Conclusie Tijdens het testen blijkt dat ad de tools alleen met pop-ups onmiddellijk goede resultaten halen. Omdat alle andere reclamevormen nagenoeg alleen aan de hand van hun url gefilterd kunnen worden, schieten de kandidaten bij Animated gif's, ActiveX-controls en - vooral - bij eigen reclame vaak tekort. Geen enkele van de acht geteste ad-blockers verdient daarom echt het predikaat PCM Keuze Beste Product. Internet Watcher 2000 1.9c, het programma met de hoogste score, biedt weliswaar aanvaardbare filterwaarden, maar maakt de browser ook instabiel. Het predikaat PCM Keuze Beste Koop - de prijs voor de beste prijs-kwaliteitsscore - gaat naar Web Washer 3.3, dat qua prestaties op de vierde plaats eindigt en toch volledig gratis is. Vooral de vlotte bediening van de software valt in de smaak. ***kader Reclame filteren met host-bestanden Alle populaire besturingssystemen kunnen een eigen kleine dns-tabel met domeinnamen en de bijbehorende ip-adressen gebruiken om lokale ip-aanvragen toe te laten. Dat bestand draagt de naam 'hosts' en is, naargelang het besturingssysteem, op verscheidene plaatsen op de harde schijf opgeslagen; in Windows XP bevindt het zich in de submap /System32/dri-vers/etc. In Linux-systemen vind je het hostsbestand onder /etc/hosts. De Linux-variant kan ook in op Linux gebaseerde proxy's zoals Squid gebonden worden. Meestal bevat het hostsbestand maar één enkele invoer: '127.0.0.1 localhost'. Die regel beveelt de computer om aanvragen op het adres 'local-host' naar het lokale standaard loopbackadres '127.0.0.1' om te leiden. De truc om op basis van hosts advertenties te weren bestaat erin aanvragen voor reclameservers ook naar dat ip-adres te versturen met regels zoals: 127.0.0.1 adserver.webads.nl 127.0.0.1 ad.uk.doubleclick.net Via deze omleiding belanden verzoeken aan reclameservers in het niets. In de plaats van de reclame wordt het symbool voor een ontbrekend beeld weergegeven. Het hostsbestand handmatig aanvullen kan door via de rechtermuisknop de beeldkenmerken van de reclameafbeeldingen op te roepen en het server-adres via het bufferarchief in het hostsbestand in te voeren. Eenvoudiger is het om afgewerkte hostsbestanden te downloaden en te installeren. Helaas is er geen aan te raden project voor het beheer van een dergelijk bestand voorhanden, zodat je enkel naar een zoekmachine als Google en zoektermen als 'ad blocking hosts file' en 'hosts-bestand reclame' kunt teruggrijpen. Overigens verwerkt Windows de hostsbestanden met duizenden regels tegelijk, zonder daarbij aan performance in te boeten. Opdat Windows een nieuw hostsbestand kan kunnen inlezen, moet de pc wel opnieuw worden opgestart. Duikt de reclame daarna nog altijd op, dan zit ze in de browsercache opgeslagen. Ruim je die op, dan verdwijnt de reclame voorgoed. Internet Watcher 2000 1.9c en Ad Muncher 4.5 gebruiken in hun filters ook deelstrings uit reclame-url's en dat werkt duidelijk effectiever. *** Kader Weblinks ssmedia.com/utilities/hosts Uitgebreide richtlijnen om advertenties zonder extra software te blokkeren. adzapper.sourceforge.net Reclamefilter voor Linux-Proxy Squid. www.popup-killer-review.com Achtergrondinformatie, software tegen pop-upvensters en vergelijkende tests. ***/kader ***kader Niet in de test Bepaalde reclamefilters hebben we niet getest, omdat ze niet aan de vooropgestelde eisen zoals taal, functies, updates en compatibiliteit met Windows XP voldeden. Ook programma's waar wel een ad blocker in zit, maar waarvan die maar een beperkt onderdeel is, werden uit de test geweerd. Zo is de klassieker Junk Buster sinds 1998 niet meer geüpdatet, maar doet opvolger Privoxy wel mee. Op de homepage van Junk-Buster wordt Guidescope aangeraden, maar dat kregen we niet zonder problemen onder Windows XP ge'nstalleerd. En de betrekkelijk populaire tool Free-Dom Pop-up Blocker maakt deel uit van een grotere suite die wel interessant oogt, maar als ad-blocker op zich kan hij niet overtuigen. ***/kader "

▼ Volgende artikel
Luxaflex vies? Zo krijg je ze moeiteloos schoon
© eliosdnepr
Huis

Luxaflex vies? Zo krijg je ze moeiteloos schoon

Als er één plek in huis is waar stof zich graag verzamelt, dan is het wel op de luxaflex. En hangen ze in de keuken, dan worden ze niet alleen stoffig, maar ook nog eens vettig. Gelukkig hoef je niet uren te schrobben om ze weer schoon te krijgen: met de tips uit dit artikel zijn ze zo weer blinkend schoon.

Dit artikel in het kort: • Regelmatig doen: even afstoffen • Grondig schoonmaken: aluminium en kunststof • Grondig schoonmaken: houten luxaflex • Bedieningskoorden schoonmaken • Nicotine-aanslag verwijderen • Luxaflex langer mooi houden

Luxaflex schoon? Lees dan: De 5 beste tips om snel en simpel je ramen te lappen

Regelmatig doen: even afstoffen

Regelmatig afstoffen voorkomt dat vuil zich ophoopt. Een plumeau of microvezeldoek werkt prima. Draai de lamellen open zodat je overal bij kunt en werk van boven naar beneden. Een oude sok over je hand schuiven is een handige manier om elke lamel afzonderlijk schoon te vegen.

Wil je tijd besparen?* Gebruik dan een speciale lamellenborstel. Hiermee kun je in één beweging meerdere lamellen tegelijk afnemen. Druk niet te hard, om beschadigingen te voorkomen. Stofzuigen kan ook, maar gebruik dan een meubelmondstuk op de laagste stand en ondersteun de luxaflex met je andere hand.

* Wie niet eigenlijk...?

©africaimages.com (Olga Yastremsk

Als stoffen alleen niet meer genoeg is, moet je een stapje verder gaan. Hoe je dat doet, hangt af van het materiaal waarvan de luxaflex gemaakt zijn.

Grondig schoonmaken: aluminium en kunststof

Gebruik het bad…

Haal de luxaflex voorzichtig uit het kozijn en leg in een bad met lauwwarm water en een scheutje allesreiniger. Laat kort weken en veeg de lamellen schoon met een zachte spons. Spoel goed af en laat de luxaflex hangend drogen. Zorg ervoor dat metalen onderdelen niet te lang nat blijven om roestvorming te voorkomen en droog aluminium luxaflex direct af om oxidatie te vermijden.

…of de douche

Als de luxaflex te groot is voor een bad, kan afspoelen in de douche een alternatief zijn. Gebruik een plantenspuit met een sopje voor hardnekkige vlekken en spoel daarna grondig af. Let op dat kunststof koorden niet te nat worden (want dan kunnen ze hun stevigheid verliezen of verkleuren). Laat goed drogen en ventileer de ruimte goed om schimmelvorming te voorkomen.

Met stoom

Soms is weken in bad of afspoelen in de douche geen optie. Een stoomreiniger kan dan uitkomst bieden, vooral bij aluminium en kunststof luxaflex. Gebruik de stoom op lage stand en houd voldoende afstand om schade te voorkomen. Een andere methode is een sopje met een plantenspuit op de luxaflex vernevelen en daarna droogwrijven met een microvezeldoek.

Grondig schoonmaken: houten luxaflex

Hout is gevoelig voor vocht, dus in bad leggen of onder de douche afspoelen is geen goed idee. Gebruik een licht vochtige doek met een mild schoonmaakmiddel en test nieuwe middelen altijd eerst op een onopvallende plek. Je kunt ook speciale houtzeep gebruiken. Doe dat wel met mate en kies bij voorkeur een variant die geen vettig laagje achterlaat, omdat sommige houtzepen een dun laagje vormen dat stof kan aantrekken.

Je kunt ook een doek met een klein beetje afwasmiddel gebruiken, maar zorg dat deze nauwelijks vochtig is. Droog de lamellen direct na met een schone doek om watervlekken te voorkomen. Behandel ze eventueel met een verzorgende houtolie of was, maar alleen als het materiaal daar geschikt voor is. Laat ze na behandeling open drogen en voorkom direct zonlicht om kromtrekken en verkleuring te vermijden.

Nicotine-aanslag verwijderen In ruimtes waar wordt gerookt, kan een gelige laag op de luxaflex ontstaan. Dit is lastig te verwijderen met alleen water en zeep. Meng gelijke delen water en azijn en gebruik een zachte doek om de lamellen af te nemen. Spoel daarna na met een schone, licht vochtige doek en droog direct af.

©Rafael Ben-Ari

Bedieningskoorden schoonmaken

De koorden van luxaflex worden vaak vergeten bij het schoonmaken, maar kunnen door stof en vet behoorlijk groezelig worden. Wikkel een vochtige doek met mild schoonmaakmiddel om het koord en trek het koord er voorzichtig doorheen. Herhaal indien nodig en laat goed drogen.

Luxaflex langer mooi houden

Regelmatig afstoffen voorkomt dat vuil zich ophoopt. Maak ze in keukens vaker schoon. Vermijd overmatig watergebruik, vooral bij houten luxaflex. Laat ze open drogen na een schoonmaakbeurt en houd ze, als je ze niet gebruikt, opgetrokken om stofophoping te verminderen. Zo blijven je luxaflex langer mooi en schoon.

🪶 Op zoek naar een plumeau?

(ook handig voor spinrag in hoekjes en aan het plafond)

▼ Volgende artikel
Vermijd pottenkijkers: zo beveilig je je camera of deurbel optimaal
Huis

Vermijd pottenkijkers: zo beveilig je je camera of deurbel optimaal

Misschien heb je er wel een: een beveiligingscamera of videodeurbel waarmee je je woning via een online-verbinding in de gaten kunt houden. Dat kan handig zijn, maar er zijn ook privacyrisico's. Als je niet voorzichtig bent, kunnen onbevoegden namelijk toegang krijgen tot jouw camerabeelden. In dit artikel geven we wat tips om dat te voorkomen.

In dit artikel bespreken we manieren waarop je kunt voorkomen dat mensen je zomaar in je tuin of huiskamer kunnen begluren via je videodeurbel of IP-camera. We gaan daarbij in op de volgende aspecten:

  • De keuze van de camera 
  • Het instellen van een (uniek) wachtwoord
  • Het (zo veel mogelijk) voorkomen van hacks

Ook lezen: 5 fouten met je beveiligingscamera die je hierna nooit meer maakt

Kies een betrouwbaar merk

Er zijn natuurlijk heel veel soorten beveiligingscamera's voor consumenten, maar de privacyrisico's die wij bespreken spelen zich vooral af bij videodeurbellen en zogenoemde IP-camera's. Deze hebben als overeenkomst dat ze de opgenomen beelden online opslaan, zodat je via een website of app altijd toegang hebt tot de camerafeeds.

Mocht je op zoek zijn naar zo'n apparaat, zorg er dan voor dat het merk betrouwbaar en privacyvriendelijk is. Zo adviseren experts om op te passen met Chinese merken als Dahua en Hikvision, en Chinese smarthomeplatformen als Tuya (waar onder meer de camera's van Action, Woox en Marmitex gebruik van maken). Hoewel het niet is bewezen, is het goed mogelijk dat de software een achterdeurtje bevat waardoor de fabrikant met de beelden kan meekijken. De lokale wetgeving dwingt fabrikanten namelijk om data te verzamelen en af te staan aan de overheid.

Ook andere bekende merken hebben in het verleden te maken gehad met beveiligingsproblemen. Zo belandden in 2019 duizenden inloggegevens van Ring-klanten op het darkweb en hadden Amazon-medewerkers jarenlang toegang tot de camerafeeds. Verder kwam Wyze vorig jaar in opspraak doordat sommige klanten ineens de camerabeelden van anderen in hun app te zien kregen.

De LSC Smart Connect-beveiligingscamera van de Action maakt gebruik van Chinese software.

Stel een eigen wachtwoord in

Het klinkt misschien als een open deur, maar het niet instellen van een eigen wachtwoord is de meest voorkomende oorzaak waardoor onbevoegden kunnen meekijken met camerabeelden. Veel fabrikanten leveren hun camera’s met een standaardgebruikersnaam en -wachtwoord, zoals 'admin' of '1234'. Er bestaan zelfs complete websites waarop lijsten circuleren met de standaardinloggegevens van tientallen cameramerken.

Hoewel het niet legaal is, kunnen pottenkijkers zo met wat trial-and-error relatief makkelijk toegang krijgen tot camerabeelden. Er zijn zelfs websites die deze onbeveiligde feeds verzamelen en openbaar op hun website plaatsen. Een bekend voorbeeld hiervan is Insecam, die hier in 2014 wereldwijd het nieuws mee haalde.

Na alle ophef heeft die website alle privacy-schendende streams van bijvoorbeeld deurbelcamera's of webcams in woningen verwijderd, maar er zijn nog andere plekken online waarop zulke beelden wél te zien zijn. Toegegeven, deze websites zijn niet makkelijk te vinden (het delen van deze beelden is immers illegaal), maar als je een beetje weet waar je moet zoeken, kom je ze zeker tegen.

Er zijn gelukkig steeds meer camerafabrikanten die klanten verplichten een uniek wachtwoord te gebruiken, waaronder Panasonic, maar als dat niet het geval is, is het dus ten zeerste aan te raden om meteen een nieuw wachtwoord te verzinnen en (mits die mogelijkheid er is) tweestapsverificatie te activeren.

Insecam stond tien jaar geleden vol met links naar onbeveiligde webcams.

Voorkom hacks

Hoewel het veel minder vaak voorkomt, is het mogelijk om beveiligingscamera's te 'hacken' en op die manier bij de beelden te komen. Voor sommige IP-camera's moet je namelijk bepaalde TCP-poorten op je router/modem openzetten, zoals 80 of 443, om van buitenaf met deze camera's te kunnen verbinden.

Als je dat handmatig (en zorgvuldig) doet, hoeft dat geen probleem te zijn. Het wordt pas echt gevaarlijk als je de camera deze poorten zelfstandig laat openzetten via uPnP (Universal Plug and Play). Deze functie vereist geen enkele vorm van authenticatie. Onbevoegden kunnen met malware daardoor eenvoudig allerlei poorten openen. Je kunt dus beter ver uit de buurt van uPNP blijven.

Zorg er tot slot ook voor dat je de firmware van de camera regelmatig bijwerkt, voor het geval er een kritieke kwetsbaarheid is gedicht. Malware als Mirai heeft in het verleden veel schade aangericht door kwetsbaarheden van slecht beveiligde camera's te misbruiken. Het is daarom ook een risico om je camera's en deurbellen met het internet te (laten) verbinden als de fabrikant geen updates meer uitbrengt.

Beelden lokaal opslaan

Als je het risico op pottenkijkers helemaal wilt voorkomen, kun je er in sommige gevallen (zoals bij de camera's van UniFi) ook voor kiezen om de camerabeelden uitsluitend lokaal op te slaan. In plaats van in de cloud, worden de beelden dan bijvoorbeeld op een SD-kaartje of basisstation opgeslagen. Dat gaat ten koste van het gemak, omdat je dan zelf ook niet meer eenvoudig op een website of app kunt inloggen om je beelden te bekijken, maar het is natuurlijk wel privacyvriendelijker.