In de wereldwijde top vier van de meest gebruikte antivirustools vinden we software van Avast!, AVG, Avira en Microsoft terug: samen goed voor minstens 50% marktaandeel. Niet toevallig hebben deze softwaremakers stuk voor stuk gratis producten. In dit artikel leggen we dit viertal kritisch naast elkaar, samen met nog enkele andere gratis antivirusprogramma’s.

In tegenstelling tot de meeste commerciële pakketten, die vaak ‘Internet Security Suite’ in hun naam dragen om de ‘volledigheid’ te beklemtonen, beperken veel gratis antivirusprogramma’s zich tot de essentie. De programma’s bieden op de eerste plaats realtime bescherming tegen virussen en andere malware (zoals trojans, spyware en rootkits). Zo goed als altijd bieden ze ook de mogelijkheid tot ‘on-demand’ scannen.

Mogelijke beperkingen of tekortkomingen zijn vaak minder frequente updates van virushandtekeningen, geen (gratis) support, geen e-mailbescherming, geen firewall, geen webbeveiliging (anti-phishing), geen gedragsanalyse of scanning (al tijdens het downloaden). We willen hier wel meteen twee kanttekeningen bij plaatsen: je zult in dit artikel merken dat de meeste gratis tools wel degelijk een of meer van deze extra’s aanbieden. En wat nog ontbreekt, kan je altijd aanvullen met andere – ook gratis – modules of tools.

Testmethode

Het belangrijkste criterium voor het beoordelen van een antivirustool is natuurlijk de betrouwbaarheid. Dat blijkt echter complexer te zijn dan dat je wellicht geneigd bent te denken. Een antivirusprogramma moet namelijk niet alleen overweg kunnen met bekende virussen, rootkits en andere malware, het liefste biedt hij je ook bescherming tegen onbekende (zero-day-)malware.

Zelf een steekproef houden met een beperkt aantal virussen is daardoor te weinig relevant. We hebben bij het toekennen van de totaalscore daarom sterk rekening gehouden met de testresultaten van drie onafhankelijke onderzoekers: AV-Comparatives, AV-TEST en Dennis Technology Labs. Deze labs kijken voortdurend hoe de antivirusproducten omgaan met nieuwe beveiligingsproblemen. Andere criteria bij ons eindoordeel zijn verder nog het gebruiksgemak, de functionaliteit en de flexibiliteit van het programma.

Ad Aware Free Antivirus+ 10.3

De naam Ad Aware klinkt vast niet onbekend: jarenlang was het de naam van een populaire antispywaretool. Producent Lavasoft heeft het programma intussen uitgebreid met een antivirusmodule. Naast de gratis versie, die we hier bespreken, biedt Lavasoft nog twee betaalde varianten aan, met onder meer realtime webbeveiliging (Personal) en een firewall (Pro).

Tijdens de installatie van de gratis versie moet je wel even opletten: standaard stelt de tool een ‘express installation’ (snelle installatie) voor, maar dan worden wel je startpagina en zoekmachine aangepast. Een tweede keer fronsen we de wenkbrauwen dadelijk na de noodzakelijke herstart: wil je ook na 30 dagen nog definitie-updates, dan moet je je (gratis) registreren. Hebben we een keuze? Nee, want een antivirusprogramma moet up-to-date blijven.

Even overzichtelijk als commercieel

Het hoofdvenster van Ad Aware blijkt in elk geval overzichtelijk met een duidelijke statusindicatie. Als alles goed is, kleurt die groen en verneem je dat er geen veiligheidsproblemen zijn. In ditzelfde venster tref je een reeks schuifknoppen aan, waarmee je bepaalde onderdelen in- of uitschakelt. Veel meer dan een lokmiddel naar een betaalde versie is dat echter niet. De meeste schuifknoppen bevinden zich namelijk in de rubriek ‘Advanced Protection’ en vallen dus buiten het bereik van de gratis editie. Wel in je bereik zijn de schuifknoppen Real-Time Protection, Safe Browsing en Gaming Mode. De eerste twee laat je het beste ingeschakeld staan, de laatste is handig voor wie storende meldingen tijdens het gamen wil vermijden.

Scantypes

Naast de realtime bescherming voorziet Ad Aware in on-demand scans. Dat kan een (super)snelle scan van de meest gevoelige gebieden zijn, maar ook een complete scan. Beide laten zich trouwens ook inplannen. Een ‘custom scan’ is eveneens mogelijk, je bepaalt dan zelf wat er precies moet worden gescand en hoe intens Ad Aware daarbij de systeembronnen mag aanspreken. Ad Aware nestelt zich in het contextmenu van de Windows Verkenner, zodat je ook van daaruit een scan van een bestand of map kunt starten.

©PXimport

In een custom scan baken je zelf heel nauwkeurig het terrein af.

Na afloop van een scanronde krijg je een overzichtelijk rapport. Je aanvaardt de voorgestelde interventies of bepaalt nu per item welke actie Ad Aware moet ondernemen: negeren, desinfecteren, verwijderen of in quarantaine plaatsen. Het gebeurde bij onze test echter dat Ad Aware een bestand koppig telkens weer in quarantaine plaatste, ook al haalden we het er zelf uit (wegens vals positief). Qua detectie en eliminatie van gedetecteerde malware zit het over het algemeen wel goed, maar volgens AV-TEST presteert de tool wel ondermaats naar zero-day-bedreigingen toe (althans in versie 10.1).

Ad Aware Free Antivirus + 10.3

Taal Engels

OS Windows XP/Vista/7/8

Oordeel7/10

Pluspunten

Overzichtelijk

Niet overbodig opdringerig

Minpunten

Beperkte helpfunctie

Express Installation in browser bij installatie

Avast! Free Antivirus 7

Bij de installatie van Avast! Free Antivirus, raden wij je aan om voor een aangepaste installatie te kiezen. Pas dan kan je namelijk zelf bepalen welke onderdelen je wilt installeren. Naast de realtime schilden (zie ook verder) kan je kiezen om onderdelen als een gadget en een plug-in voor je browser te installeren. Deze laatste blijkt een soort anti-phishingtool te zijn, die echter geheel steunt op het oordeel van medegebruikers. Met de nodige scepsis benaderen dus.

Componenten als Firewall, SafeZone (voor veilig shoppen en bankieren) en Antispam lijken weliswaar aantrekkelijk, maar (je raadt het al) jammer genoeg voorbehouden voor de betalende gebruikers. Dat commerciële aspect is trouwens in de hele interface van Avast! opvallend aanwezig. Zonder registratie kan je slechts 30 dagen aan de slag met Avast!.

Opstartscan

Meteen na de installatie voert Avast! een snelle systeemscan uit. Naast zo’n snelle scan kan je ook een volledige systeemscan uitvoeren, evenals een scan van verwijderbare media of van specifieke mappen. Dat laatste kan overigens ook vanuit het contextmenu van de verkenner. Avast! bevat ook de mogelijkheid om een opstartscan te doen: jouw systeem wordt dan gescand voordat Windows is ingeladen. Dit vergroot de kans op detectie van rootkits en aanverwanten. Tijdens zo’n scan beperkt Avast! zich wel tot signaturen, scannen op basis van gedragsanalyse is dan niet mogelijk. Je kan scans inplannen, maar het is in de interface even zoeken naar deze optie.

Komt Avast! vermeende malware tegen, dan duikt een opvallend pop-upvenster op. Wanneer en hoelang je precies zo’n melding te zien krijgt en of daar een geluidssignaal bij hoort, bepaal je geheel zelf. Handig is nog dat je een e-mail kunt laten versturen zodra Avast! malware heeft gedetecteerd. Potentiële malware belandt in een ‘kluis’ en je beslist zelf wat daar verder mee dient te gebeuren. Houd er wel rekening mee dat Avast! standaard niet reageert op adware en andere ongewenste software (met laag risico): je activeert die optie desgewenst zelf.

©PXimport

Het oog van Avast!: diverse aanvalsvectoren in het vizier!

De updatesfrequentie voor de definities kan je weliswaar niet zelf instellen, maar een groot manco is dat niet. Immers, Avast! 7 introduceert streaming updates, rechtstreeks uit de cloud, zodat de databases nagenoeg op elk moment up-to-date zijn.

Schilden

Het moet gezegd, Avast! is een van de meest veelzijdige antivirustools in het gratis segment. Dat blijkt met name uit het aantal realtime beschermingsfuncties, hier schilden genoemd. Naast de bescherming van alle lokale bestanden (tijdens het openen en/of schrijven), biedt het programma ook nog bescherming aan van binnenkomende en uitgaande e-mail, van downloads via je browser, via P2P, via chattools of via je netwerk. Een scriptschild controleert bovendien alle scripts die op je systeem worden uitgevoerd.

Wat de protectie- en detectiefuncties betreft komt Avast! behoorlijk goed uit de meeste onafhankelijke tests. Op het repareren na een infectie scoort Avast! echter beduidend minder goed.

Avast! Free Antivirus 7

Taal Nederlands

OS Windows XP/Vista/7/8

Oordeel 7/10

Pluspunten

Veelzijdig (realtime schilden)

Goed instelbaar

Streaming updates

Minpunten

Sommige opties wat verborgen

Google Toolbar bij installatie

AVG AntiVirus Free 2013

Tijdens de installatie van AntiVirus Free 2013 tracht AVG je over te halen de betaalde variant te installeren: die mag je dan 30 dagen gratis gebruiken. De meerwaarde van deze variant is vooral de aanwezigheid van een firewall, een antispammodule en een ‘online shield’ om pagina’s en online bestanden te scannen nog voor je browser die weergeeft.

Opvallend is overigens dat we meteen na de installatie een update van de virusdatabase moesten doen. Verder stelde AVG voor een werkbalk in onze browser te installeren en zelfs de zoekmachine aan te passen. Met de werkbalk valt nog te leven omdat die een indicatie geeft van de (on)veiligheid van de bezochte pagina, maar verder bevat die ook enkele functies (zoals een actuele weersvoorspelling) die weinig ter zake doen. Dat geldt trouwens ook voor een paar extra’s in het programma zelf: een snelheidstest en een tool die overbodige bestanden opspoort, het register opruimt en je schijf defragmenteert. Voor deze laatste moet je na één ‘reparatieronde’ bovendien de knip trekken.

Toegankelijke interface

Het hoofdvenster vinden we niet echt aantrekkelijk, maar sommigen zullen de wat tablet-achtige interface wellicht weten te appreciëren. Overzichtelijk is hij in ieder geval wel: in één oogopslag merk je of de diverse modules actief zijn. Naast realtime bescherming tegen virussen, spyware en rootkits, worden ook je e-mails beschermd (uitgaande berichten alleen als je die functie zelf activeert), zorgt Identity Protection er door gedragsanalyse voor dat malware geen delicate gegevens weet te ontfutselen en probeert SurfShield te voorkomen dat je ongewild phishing-sites aandoet. Deze module bleek echter in praktijk niet feilloos te functioneren.

©PXimport

AVG in het verweer tegen het EICAR-testvirus.

De ‘modulaire’ opbouw van de interface is te waarderen. De gebruiker komt immers pas in aanraking met meer geavanceerde instellingen als hij daar bewust voor kiest. In de meeste gevallen volstaat het trouwens een vinkje te verwijderen of te plaatsen om een functie te (de)activeren.

Snelle scanner

De snelheid waarmee AVG de scanrondes afhandelt is opvallend, het is de snelste toepassing uit onze test. Botst het programma op vermeende malware dan kan je kiezen of je die bedreiging wilt negeren dan wel of je de aanbevolen bescherming van AVG verkiest. In de meeste gevallen belandt de malware dan in quarantaine, waar je die definitief kunt verwijderen of kunt herstellen.

Resultaten van versie 2013 konden we op het moment van schrijven niet in onafhankelijke tests terugvinden. Echter, als we ons baseren op de testresultaten van versie 2012, komt AVG er doorgaans goed tot zeer goed uit, met name ook naar het detecteren van bekende virussen en rootkits toe.

AVG AntiVirus Free 2013

Taal Nederlands

OS Windows XP/Vista/7/8

Oordeel 8/10

Pluspunten

Overzichtelijke interface

Snelle scans

Minpunten

Overbodige extra’s

Werkbalk en zoekmachine

Avira Free Antivirus 2013

Op het moment van dit schrijven was de Nederlandstalige versie van Avira Free Antivirus 2013 blijkbaar nog niet klaar: de Engelstalige versie dus maar. Ook bij dit programma kiezen we voor een aangepaste installatie. Zo krijgen we de kans om te voorkomen dat een werkbalk wordt geïnstalleerd en onze zoekmachine wordt aangepast. Ook kunnen we nu zelf bepalen of we ook rootkit-bescherming en shell-integratie willen.

Meteen na de installatie duikt een configuratiewizard op en het mag duidelijk zijn: die heeft niet echt de beginner op het oog. Je moet bijvoorbeeld het gewenste detectieniveau voor de heuristische analyse instellen, bepalen of je ook bescherming wilt tegen “ongewone runtimecompressieprogramma’s” of “programma’s die het privédomein schenden” enzovoort. We hebben zo het vermoeden dat de meeste gebruikers hier voor de standaardinstellingen zullen kiezen.

De interface blijkt gelukkig vriendelijker voor de minder ervaren computeraar. Standaard krijg je die namelijk in een wat uitgeklede variant te zien en moet je de expertmodus activeren wanneer je meer geavanceerde opties wilt instellen. Anderzijds vinden we het wel vervelend dat de interface eigenlijk dezelfde is als de betaalde Premium-versie en dezelfde rubrieken aanbiedt: Real-Time Protection, FireWall, Web Protection, Mail Protection, Safe Browsing en Game Mode. Er is echter één belangrijk verschil: in de gratis versie is alleen de eerste optie beschikbaar.

Beginner versus expert

Blijf je in de eenvoudige modus werken, dan heb je zeer weinig instelmogelijkheden. Eigenlijk kan je hier weinig meer doen dan de updatefrequentie instellen, scans inplannen en de inhoud van de quarantaine bekijken. We ondervonden wel wat problemen met ingeplande scans: die werden op ons testsysteem blijkbaar niet altijd correct uitgevoerd.

In de expertmodus komen meer opties ter beschikking. Jij bepaalt bijvoorbeeld wat er standaard moet gebeuren als Avira malware detecteert, welk type archiefbestanden je in scanrondes wilt opnemen, welke processen je buiten de realtime protectie wilt houden et cetera.

©PXimport

De configuratiewizard zal vooral de gevorderde gebruiker aanspreken.

Leuk extraatje is nog de detectielijst: een overzicht met de namen van malware die het programma hoort te herkennen. Avira (althans versie 2012) presteert overigens uitstekend wat betreft het detecteren van reeds bekende malware (bijna de hoogste score bij AV-Comparatives), maar laat wel een paar steken vallen bij het detecteren en verwijderen van rootkits. AV-TEST stelde ook vast dat er een bovengemiddeld aantal bonafide acties werden geblokkeerd door Avira.

Avira Free Antivirus 2013

Taal Engels

OS Windows XP/Vista/7/8

Oordeel 7/10

Pluspunten

Opsplitsing ‘eenvoudige’ en expert-modus

Minpunten

Basisbescherming

Wizard niet voor beginners

Werkbalk en zoekmachine

Comodo Antivirus Free 2012 (5.12)

De installatie van Comodo is al een hele opgave op zich, althans voor wie niet zonder meer alle standaardinstellingen wil overnemen. Of je Comodo jouw zoekmachine en startpagina wilt laten overnemen is ongetwijfeld de makkelijkste vraag.

Het wordt echter complexer met vragen als: wilt u Comodo SecureDNS en online gebaseerde gedragsanalyse activeren? Kies je hier bovendien voor de optie Installatie aanpassen, dan moet je tevens aangeven of je Comodo Dragon (een privacybeschermende Chrome-variant) en Comodo GeekBuddy (betaalde chatsessies met een expert) erbij wenst. Je kunt verder ook Defense+, de HIPS-module van Comodo in- of uitschakelen. Die monitort constant alle uitvoerbare bestanden en beschermt jouw systeem zo tegen ongeautoriseerde aanpassingen.

Heb je eenmaal de nodige knopen doorgehakt, dan wachten je nog een paar lastige beslissingen. Bij de module Antivirus bijvoorbeeld, kan je onder meer kiezen voor ‘Volledig’ of ‘Stateful’ en bij Defense+ voor ‘Veilige Modus’ en ‘Schone PC Modus’. Zijn de verschillen je niet meteen duidelijk, dan is dat niet zo gek, zeker gezien je niet op een ingebouwde helpfunctie kunt terugvallen. Ook de meldingen afkomstig van Defense+ kunnen behoorlijk afschrikwekkend zijn voor minder ervaren gebruikers.

Complex

Het mag duidelijk zijn: Comodo Antivirus is niet de meest geschikte tool voor beginners. Dat houdt echter niet noodzakelijk in dat het geen goed programma is. Comodo biedt bijvoorbeeld een HIPS-module aan en isoleert onbekende virussen in een ‘sandbox’ tot ze gescand en getest zijn. Meer zelfs, je kunt op elk moment zelf een willekeurig programma selecteren om het in de sandbox uit te voeren. Comodo kan tevens rootkits detecteren, hoewel je die functie vreemd genoeg zelf eerst moet activeren bij handmatige scans. Ook een game-modus, die ervoor zorgt dat geen meldingen jouw spel zullen verstoren, ontbreekt niet.

©PXimport

Defense+: duidelijk niet voor beginners!

Jammer genoeg hebben we niet zoveel onafhankelijke testresultaten gevonden waar ook (een recente versie van) Comodo Antivirus in opgenomen was. Met enig voorbehoud kunnen we op basis van de gegevens die we wél hebben, stellen dat het met de detectie van bekende virussen en van zero-day-malware wel goed zit, maar dat het programma het toch vaak laat afweten bij het opschonen van malware.

Comodo Antivirus Free 2012 (5.12)

Taal Nederlands

OS Windows XP/Vista/7/8

Oordeel 6/10

Pluspunten

Goed instelbaar

Minpunten

Beperkte helpfunctie

Complexe (installatie)opties en functies

Startpagina- en zoekmachinewijziging

Microsoft Security Essentials 4.1

De installatie van Microsoft Security Essentials is weinig minder dan een verademing in vergelijking met de meeste andere gratis antivirustools. Hier vinden we geen spoor van ongewenste extra software en de installatie is bovendien snel afgerond. Meteen na de installatie voert Security Essentials automatisch een eerste snelle systeemscan uit.

Het hoofdvenster van het programma blijkt erg overzichtelijk en helemaal niet volgestouwd met opties (of teasers voor commerciële producten). Er zijn vier tabbladen. Op het tabblad Startpagina verneem je of de beveiligingsstatus van jouw systeem op orde is en kan je een snelle, volledige of aangepaste scan uitvoeren. Bij de laatste kan je zelf aangeven welke stations of mappen je wilt laten scannen.

Het tabblad Bijwerken laat je alleen toe een update te forceren, indien je niet wilt wachten tot dat via Windows-updates gebeurt. Het tabblad Geschiedenis geeft je onder meer toegang tot de items in quarantaine, van waaruit je die definitief kunt verwijderen of kunt herstellen.

Het tabblad Instellingen ten slotte laat je toe een scanronde in te plannen en aan te geven hoe je Security Essentials standaard wilt laten reageren op gedetecteerde bedreigingen. Handig is dat je elk type bedreiging (laag, normaal, hoog of ernstig) anders kunt instellen, je kiest tussen Toestaan, In quarantaine of Verwijderen. Verder kan je ook nog te kennen geven welke bestanden, bestandstypen en/of processen je buiten de scanrondes wilt houden. Daarmee zijn ongeveer alle mogelijkheden van Microsoft Security Essentials uitgeput.

©PXimport

Naargelang de ernst van de dreiging kan je een andere standaardactie selecteren.

Het programma van Microsoft is eenvoudig, maar de belangrijkste vraag is: hoe goed presteert het programma bij detecties en eliminaties? De resultaten van diverse onafhankelijke tests liggen over het algemeen een heel stuk beneden het gemiddelde. Dat is in elk geval zo bij AV-TEST en bij AV-Comparatives. Bij Dennis Technology Labs is de afwijking zelf nog groter. Immers, in de analyse van juli tot september 2012 scoorde Security Essentials hier op alle tests het laagst. Alleen naar valse positieven toe scoorde het programma uitstekend en dat was ook bij AV-TEST het geval.

Microsoft Security Essentials 4.1

Taal Nederlands

OS Windows Vista/7

Oordeel 5/10

Pluspunten

Vlotte installatie

Heldere interface

Minpunten

Niet voor Windows XP

Beperkt aantal instellingsmogelijkheden

Detectie en verwijdering malware onder gemiddeld

Panda Cloud Antivirus Free 2.0.1

Vreemd genoeg liet Panda Cloud Antivirus Free zich niet op ons testtoestel (met Windows 7 64 bit) installeren, het logbestand bracht weinig opheldering. Op een ander 64bit-testsysteem werkte het prima. Bij installatie dien je met vinkjes aan te geven welke extra software of aanpassingen (in zoekmachine en startpagina) je al dan niet wilt laten doorvoeren. Op het einde van de installatie tracht Panda je alsnog te overtuigen naar de Pro-versie over te stappen. Die biedt verschillende extra’s, waaronder een firewall, sandboxing en de mogelijkheid het autorunbestand op usb-sticks te beveiligen.

Na de installatie voert Panda Antivirus automatisch een eerste systeemscan uit. Dat gebeurt aan de hand van een online database, wat toch niet wegneemt dat de systeembelasting op ons testsysteem gemiddeld zeker niet lager blijkt dan bij andere antivirusproducten.

Het hoofdvenster van het programma is allesbehalve druk, ondanks twee opvallende knoppen die verwijzen naar functies die alleen in de Pro-versie beschikbaar zijn. Vanuit het hoofdvenster kan je ook een overzicht opvragen van alle actieve processen, inclusief een veiligheidsindicatie en (als je dat zo instelt) een overzicht van de webadressen waarmee elk proces zich in verbinding heeft gesteld.

Scanopties

Uiteraard kan je vanuit dit venster op elk moment ook een scanronde starten, waarbij je kunt kiezen uit een geoptimaliseerde scan, een volledige systeemscan of een aangepaste scan. Bij de laatste kan je aangeven welke locaties je wilt laten onderzoeken. In een apart venster leg je bovendien bijkomende opties vast. Je geeft bijvoorbeeld aan of je gedragsanalyse wilt activeren, of ook op ‘mogelijk ongewenste programma’s’ moet worden gescand en of Panda jouw toelating moet vragen om gedetecteerde malware te neutraliseren. Standaard is het namelijk zo dat het programma bij een scan malware automatisch verwijdert.

©PXimport

Via radioknoppen bepaal je mee hoe Panda tijdens het scannen reageert.

Verdachte of potentieel gevaarlijke bestanden belanden normaliter in een interne prullenbak, waar je ze dan definitief verwijdert of herstelt. Krijg je tijdens het scannen een malware-melding te zien, dan voorziet Panda in een knop “stap-voor-stapgids”. Die blijkt echter alleen te leiden naar een webpagina met enkele generieke instructies.

In onafhankelijke tests met betrekking tot de antivirus-prestaties, komt Panda er doorgaans erg goed uit, althans wat het detectiegedeelte betreft. Vooral naar een doorgedreven opruiming na infectie toe, presteert het programma aanmerkelijk minder.

Panda Cloud Antivirus Free 2.0.1

Taal Nederlands

OS Windows XP/Vista/7/8

Oordeel7/10

Pluspunten

Eenvoudige interface

Weinig opdringend

Minpunten

Geen ingeplande scans

Startpagina- en zoekmachinewijziging

Conclusie

Alles bij elkaar komt AVG Anti-Virus Free als testwinnaar uit de bus. De tool presteert goed in allerlei detectie- en eliminatietests (bij AV-TEST bijvoorbeeld is dat respectievelijk 5,5 op 6 en 5 op 6, hoge scores). Ook is de interface overzichtelijk, jouw e-mails worden in realtime gescand en de scanrondes verlopen opvallend snel zonder teveel beslag te leggen op systeembronnen.

AVG is echter geen afgetekende winnaar. Verschillende andere pakketten komen erg dicht in de buurt en doen het op specifieke facetten zelfs beter. We hebben het dan met name over het veelzijdige Avast! Free Antivirus, Adaware Free Antivirus+, Avira Free Antivirus en Panda Cloud Antivirus Free.

Comodo Antivirus Free kunnen we eigenlijk alleen aanbevelen aan gevorderde gebruikers. Microsoft Security Essentials blinkt dan wel uit door eenvoud, in de meeste tests presteert het programma opvallend minder goed dan de concurrentie.

AI is inmiddels doorgedrongen tot in bijna elk digitaal domein. Van vertaaltools en chatbots tot beeldmakers en medische toepassingen. Veel gebruikers vinden AI handig, efficiënt en zelfs creatief. Toch brengt deze evolutie ook minder zichtbare risico's met zich mee, op persoonlijk, maatschappelijk en ecologisch vlak.

AI is inmiddels doorgedrongen tot in bijna elk digitaal domein. Van vertaaltools en chatbots tot beeldmakers en medische toepassingen. Veel gebruikers vinden AI handig, efficiënt en zelfs creatief. Toch brengt deze evolutie ook minder zichtbare risico's met zich mee, op persoonlijk, maatschappelijk en ecologisch vlak.

In dit artikel bekijken we verschillende AI-risicozones. Wat is bijvoorbeeld de milieu-impact van AI? Hoe betrouwbaar zijn de antwoorden van chatbots? Wat als synthetische media (alles wat met AI wordt gemaakt) niet meer van echt te onderscheiden zijn? En hoe beïnvloeden AI-systemen onze economie, privacy en ons denkvermogen? De grens tussen mens en machine vervaagt.

Dit artikel is bedoeld voor wie voorbij de hype wil kijken en wil begrijpen wat er op het spel staat. Elk onderdeel behandelt een specifiek risico, met voorbeelden en toepassingen. Zo krijg je een goed beeld van de schaduwkanten van AI. Niet om de technologie af te wijzen, maar om er bewuster en verantwoordelijker mee om te gaan.

Ecologische voetafdruk

Hoewel AI vaak als iets immaterieels en 'in de cloud' wordt voorgesteld, is de milieu-impact allesbehalve onzichtbaar. De menselijke hersenen verbruiken continu ongeveer 20 watt, vergelijkbaar met een gloeilampje. Daarmee worden 86 miljard neuronen en duizenden synapsen per neuron gevoed.

Grote taalmodellen als GPT of Gemini vragen daarentegen enorm veel rekenkracht. De trainingsfase kan duizenden MWh vereisen en miljoenen liters water voor koeling, afhankelijk van het datacenter en de gebruikte hardware. Ook het gebruik (inferentie) is belastend: elke prompt/antwoord-interactie bij modellen uit deze klasse vraagt energie en koeling aan de serverzijde.

AI heeft dus een stevige ecologische voetafdruk. Tegelijk worden oplossingen ontwikkeld, zoals restwarmtehergebruik, luchtkoeling in plaats van waterkoeling, meer hernieuwbare energie en efficiëntere modellen. Denk aan compacte taalmodellen, zoals TinyML, quantisatietechnieken (kleinere getallen en minder geheugen) en lokaal draaiende AI's (edge AI).

©(c) Wikipedia, CC BY-SA

Hallucinaties

AI-chatbots doen de gebruiker graag een plezier. Daarbij zijn ze opvallend overtuigend, ook wanneer ze onzin produceren, oftewel wanneer ze hallucineren.

Hallucinaties kunnen ernstige gevolgen hebben, bijvoorbeeld wanneer juristen verwijzen naar niet-bestaande wetsartikelen of wanneer medische informatie klakkeloos wordt overgenomen. Controleer gevoelige informatie daarom altijd via meerdere bronnen. Doe dit zeker bij gevoelige of complexe thema's. Weet ook dat AI-modellen zich vaak verontschuldigen als je teruggeeft dat er een fout is gemaakt. Vervolgens herhalen ze zich doodleuk.

Hallucinaties zijn hardnekkiger bij fenomenen als data- en conceptdrift. Bij het eerste herkent het model je eigen input minder goed doordat de vorm afwijkt van de trainingsinput. Bij het tweede is de inputvorm hetzelfde gebleven, maar is de betekenis inmiddels veranderd. Meer weten over datadrift en conceptdrift.

Verder kan het model te veel details uit trainingsdata opnemen en zo irrelevante informatie meenemen (overfitting). Of omgekeerd: onvoldoende zinvolle data gebruiken (underfitting). Ook deze fenomenen kunnen het hallucineren versterken.

Bias en manipulatie

AI-modellen krijgen enorme datahoeveelheden van het internet als input. Deze zijn zelden neutraal, waardoor vooroordelen of een westers wereldbeeld in het leerproces sluipen. Dat zorgt voor vertekening of bias (vooringenomenheid). AI-modellen kunnen bijvoorbeeld vrouwen aan zorgberoepen linken en mannen aan leidinggevende functies, of etnische groepen benadelen bij risicobeoordelingen.

Bias is niet alleen maatschappelijk, maar ook technisch. Een model leert niet alleen wat er ín de data staat, maar ook hoe die data zijn verdeeld. Als een bepaalde bron oververtegenwoordigd is, of als een schrijfstijl vaker voorkomt, dan krijgt dat automatisch meer gewicht. De architectuur en trainingsmethode versterken die patronen. Daardoor kunnen antwoorden die objectief lijken toch subtiel een voorkeur bevatten.

Interessant is ook dat onderzoekers political compass-testvragen voorlegden aan grote AI-taalmodellen (LLM's). De conclusie: zowat alle LLM's situeren zich in het links-economische, sociaal-libertaire kwadrant. Besef dat ook deze testvragen een vooroordeel (kunnen) bevatten, wat aantoont hoe moeilijk het is bias correct te beoordelen.

Nog problematischer wordt het bij manipulatie, wanneer deze bias opzettelijk in het model zit. Denk aan AI-toepassingen in advertenties die inspelen op angsten of overtuigingen. Algoritmische sturing kan bovendien gemakkelijk tot gelijkgezinde groepen (echo chambers) en polarisering leiden.

Omdat AI-modellen zo complex zijn, is vaak onduidelijk hoe de output tot stand komt (de black box). Dit vergroot de transparantiebehoefte en verklaart waarom veel wetenschappers pleiten voor explainable AI, of LLM's en AI-algoritmen opensource willen maken.

Synthetische media

De term synthetische media verwijst naar beelden, audio of tekst die volledig of deels AI-gegenereerd zijn. Denk aan deepfakes, nagebootste stemmen of automatisch gegenereerde nieuwsartikelen. Zulke toepassingen lijken creatief en handig, je maakt bijvoorbeeld een marketingvideo zonder camera of acteurs, maar de keerzijde is zorgwekkend.

Deepfakes kunnen personen dingen laten zeggen die zo zijn uitgesproken. Andersom kunnen echte beelden als deepfake worden afgedaan, ook wel 'the liar's dividend' genoemd. Deepnudes (gefingeerde naaktbeelden) kunnen dan weer gebruikt worden voor wraakporno.

Deze technologieën maken ook nepnieuws: desinformatie waarbij feiten doelbewust worden verdraaid. Dit tast het vertrouwen in communicatie en bewijsvoering aan en doet steeds meer mensen geloven in de maakbaarheid van de realiteit. Wat echt is, hangt vooral af van hoe je deze zelf vormgeeft. Feit en fictie raken verstrengeld, waardoor we belanden bij concepten als alternate truth en postrealiteit. Daarin wegen perceptie, gevoel en overtuiging zwaarder dan feiten. Synthetische media vragen daarom niet alleen om kritische blik, maar mogelijk ook om watermerken en regulering.

Zelfbevlekking

AI-modellen gebruiken vrijwel alle beschikbare internetbronnen als trainingsmateriaal. Omdat generatieve AI zelf steeds meer online content produceert, gebruiken modellen ook hun eigen output opnieuw. Zo ontstaat een zichzelf versterkende kringloop waarbij AI zich voedt met AI-gegenereerde inhoud. Deze vorm van zelfbevlekking verhoogt het risico op kwaliteitsverlies in digitale content, ook wel slop of enshittification genoemd.

AI genereert output namelijk op basis van patronen, niet vanuit betekenis of intentie. Als deze patronen ook nog eens uit andere AI-bronnen komen, ontstaat een neerwaartse spiraal met nauwelijks nuancering en steeds herhaalde ideeën. Hierdoor verhoogt ook het risico op hallucinaties en bias en de mens raakt out-of-the-loop. Op termijn dreigt model collapse: AI-modellen worden minder intelligent naarmate ze vaker op eigen output trainen.

Sommigen spreken van een zombie-internet. Zo blijkt inmiddels al zeker vijf procent van de nieuwe Engelstalige Wikipedia-inhoud AI-gegenereerd te zijn. Bovendien nemen mensen typische AI-taal, met herkenbare woordkeuzes, steeds vaker over. Om deze dynamiek te doorbreken, moeten menselijke input en creativiteit centraal blijven staan in het AI-trainingsproces.

Auteursrecht

AI roept fundamentele vragen op rond auteursrecht. Modellen worden getraind op grote hoeveelheden tekst, beeld en audio zonder dat makers altijd toestemming hebben gegeven. Dit leidt tot discussies over schending van auteursrecht.

Er lopen inmiddels meerdere rechtszaken tegen AI-bedrijven. Het gaat onder meer om claims rond ongeoorloofd gebruik van beschermde werken voor training en ongewenste herhaling van fragmenten in AI-output. Bedrijven worden daardoor steeds bewuster van licenties, databescherming en toestemmingseisen.

De VS en Europa hanteren verschillende juridische kaders. In de VS wordt soms gesproken van 'fair use' bij transformatief gebruik, terwijl Europa zich baseert op strengere richtlijnen en opt-out-mechanismen via het TDM-AI-protocol.

AI-output roept ook andere auteursrechtelijke vragen op. Wie is bijvoorbeeld de auteur van een AI-tekening? Is dat de modelontwikkelaar, de gebruiker of niemand? AI kan ook onbedoeld tekst- of beeldfragmenten uit het trainingsmateriaal overnemen, met mogelijk plagiaat. Er bestaat dus een juridische grijze zone en er is behoefte aan duidelijke regelgeving, aangepast aan de AI-evoluties.

Privacy

AI kan verder een bedreiging voor onze privacy vormen. In China zie je dit scherp: gezichtsherkenning en camera's ondersteunen er een sociaal kredietsysteem. Burgers worden continu gevolgd. Wie een overtreding begaat, riskeert sancties.

Ook in het Westen ontstaan zorgwekkende trends. Het Amerikaanse bedrijf Clearview AI bijvoorbeeld bouwt een databank met miljarden gezichten, geplukt uit sociale media en websites, zonder toestemming van de betrokkenen. Beveiligingsbedrijven gebruiken deze beelden om burgers te identificeren, nagenoeg zonder controle.

Een bijkomend gevaar is dat je zelf te veel prijsgeeft. Steeds meer AI-tools gebruiken bijvoorbeeld Retrieval-Augmented Generation (RAG), waarbij je eigen of andere data kunt uploaden voor betere antwoorden. Maar wie garandeert dat deze informatie niet elders wordt opgeslagen of hergebruikt?

Daarnaast ondermijnt AI je informatievrijheid via filterbubbels. Algoritmen tonen vooral inhoud die aansluit bij eerdere voorkeuren, waardoor je blik vernauwt en confirmation bias toeneemt: je vertrouwt vooral informatie die je bestaande overtuiging bevestigt. Gecombineerd met micro-targeting, waarbij je gericht wordt beïnvloed met politieke of commerciële boodschappen, ontstaan risico's op manipulatie.

Geestelijke ontwikkeling

Steeds meer AI-tools nemen cognitieve taken over: ideeën bedenken, teksten samenvatten of wiskundeproblemen oplossen. Dit is handig, maar geeft ook risico's. Als je brein weinig wordt uitgedaagd, komt je mentale ontwikkeling in het gedrang.

Vooral jongeren (digital natives) zijn kwetsbaar. Schoolopdrachten worden sneller aan AI-bots uitbesteed dan zelf uitgewerkt. Daardoor oefenen ze minder op formulering, redenering en foutcorrectie, wat juist belangrijk is voor de intellectuele groei.

Dit daagt ook het onderwijs uit, bijvoorbeeld wat betreft lesmethodes. Mogelijk biedt een aanpak als flip the classroom enig soelaas: leerlingen bereiden thuis (met hulp van AI) de leerstof voor en in de klas worden samen oefeningen gemaakt en besproken.

Bovendien zijn AI-antwoorden vaak vlot geschreven, maar missen ze nuance of tegenstrijdige ideeën. Wie zijn denkproces voortdurend daaraan spiegelt, loopt het risico op vervlakking van mening en expressie.

AI-bots creëren ook onrealistische sociale verwachtingen. Ze zijn vaak opvallend geduldig en meegaand, wat mensen minder sociaal vaardig kan maken. Sommigen raken meer sociaal geïsoleerd of ontwikkelen parasociale relaties met bots als Replika en CharacterAI.

Politiek en economie

AI dreigt ook de politiek-economische verhoudingen grondig te herschikken. Waar staten traditioneel economische groei sturen via beleidsinstrumenten (Keynesiaans model), nemen Big Tech-giganten het steeds meer over. Overheden worden afhankelijker van deze bedrijven, wat machtsasymmetrie versterkt. Er zijn al duidelijke tekenen van deregulatie: regels worden versoepeld om innovatie aan te trekken.

Ook op microniveau is de impact zichtbaar. Ontwikkelingen (zoals agentic AI) kunnen de economie en de productiviteit stimuleren en er ontstaan ook nieuwe functies, zoals prompt engineers, AI-ethici en data-curatoren. Maar helaas gaat het voornamelijk om laagbetaalde ghost workers die AI-modellen helpen trainen. Daarnaast veranderen veel jobs inhoudelijk, zoals in administratie, marketing, financiën en juridische diensten. Andere functies zullen ongetwijfeld verdwijnen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat bijvoorbeeld vertalers, copywriters, klantenservicemedewerkers, boekhoudassistenten en junior programmeurs zich ernstig zorgen maken.

AI zal daarnaast ongetwijfeld ook de internationale machtsverhoudingen beïnvloeden. Geopolitieke spelers als de VS en China dreigen met hun AI-overmacht nog dominanter te worden, ten koste van andere (supra)nationale entiteiten. Is Europa hier een goed voorbeeld van?

Veiligheid

Vooralsnog kwamen vooral risico's aan bod die niet per se bedoeld of gewild zijn, maar er zijn ook partijen die bewust de destructieve kracht van AI inzetten. Zo worden cyberaanvallen steeds geavanceerder. Aanvallers gebruiken zelflerende algoritmen om netwerken te exploiteren. Er bestaan AI-tools die phishingmails opstellen, perfect afgestemd op het slachtofferprofiel.

Ook maatschappelijke structuren staan onder druk. Een AI die (via sociale media) nepnieuws verspreidt over bijvoorbeeld verkiezingen, kan wijdverspreide onrust veroorzaken. Door hun schaal en snelheid kunnen AI-systemen hele informatienetwerken ontregelen, zonder aanwijsbare dader.

Daarnaast loert het gevaar van verkeerde afstemming (misalignment): een AI die geen kwaad wil, maar schade aanricht omdat het doel fout werd geformuleerd. Denk aan een AI die waterverbruik wil beperken en daarom irrigatiesystemen stillegt.

Militaire toepassingen zijn er uiteraard ook. Autonome drones en zelflerende wapensystemen worden volop ontwikkeld. Grote spelers zijn bijvoorbeeld het Amerikaanse Anduril (AI-drones)en Palantir (militaire AI-software). Tekenend is dat een oprichter een ultranationalistisch manifest publiceerde waarin hij stelt dat de VS absoluut de AI-oorlog moet winnen.

Cyborgisering

Misschien wel het grootste gevaar van AI dringt langzaam en ongemerkt ons leven binnen: cyborgisering. Dit is het vervagen van de grens tussen mens en de machine. Denk aan avatars die levensecht reageren, digitale dubbelgangers van echte personen of AI-influencers met miljoenen volgers. Daardoor wordt het steeds moeilijker om te onderscheiden waar de mens stopt en de machine begint.

Nieuwe categorieën digitale wezens duiken op, zoals virtuele klantenadviseurs, AI-therapeuten en synthetische gezelschapsdieren. Een Spaanse vrouw trouwde zelfs met een AI-hologram.

Op termijn ontstaat er een samenleving waarin mensen voortdurend zijn verbonden met AI, via brillen, lenzen, implantaten of herseninterfaces (denk aan Neuralink van Elon Musk: AI-in-the-human). Technieken als de Turingtest of Winograd-challenge volstaan al lang niet meer om mens van machine te onderscheiden. Daardoor komen autonomie en authenticiteit steeds meer onder druk te staan.

Cyborgisering roept fundamentele vragen op. In hoeverre blijven we menselijk? Wellicht is niet iedereen een transhumanist zoals Ray Kurzweil, die reikhalzend uitkijkt naar de singulariteit: het moment waarop AI slimmer wordt dan de mens.

Black Friday staat weer voor de deur en dat betekent dat je overspoeld wordt met aanbiedingen. Maar let goed op voordat je op de bestelknop drukt: uit onderzoek van de Autoriteit Consument & Markt (ACM) blijkt dat veel van deze 'megadeals' in werkelijkheid misleidend zijn. Driekwart van de onderzochte winkels houdt zich niet aan de regels.

De toezichthouder nam 24 grote webshops en fysieke winkels onder de loep. De conclusie is schokkend: maar liefst 18 van de 24 winkels gaan de fout in met hun kortingsacties.

Sjoemelen met de 'van-prijs'

De grootste valkuil voor consumenten zit hem in de zogenoemde 'van-prijs'. Wettelijk is vastgelegd dat de doorgestreepte prijs (waar de korting vanaf gaat) de laagste prijs moet zijn die de winkel in de afgelopen 30 dagen heeft gerekend.

In de praktijk lappen veel winkeliers deze regel aan hun laars. Ze baseren de korting bijvoorbeeld op de (vaak veel hogere) adviesprijs, of een oude prijs van maanden geleden. Hierdoor lijkt het alsof je een enorme korting pakt, terwijl je in werkelijkheid soms nauwelijks goedkoper – of zelfs duurder – uit bent.

Volgens Fleur Severijns van de ACM is dit niet alleen oneerlijk tegenover de consument, maar ook tegenover concurrenten die wél netjes de regels volgen. De toezichthouder heeft de overtredende winkels aangeschreven. Vorig jaar kregen ketens als Leen Bakker en Jysk al boetes van boven de een ton voor dit soort praktijken; dat risico lopen de huidige overtreders nu ook.

Ook Bol, Amazon en Wehkamp genoemd

De ACM maakt de namen van de 18 winkels nog niet bekend, omdat zij nog bezwaar mogen maken. De Consumentenbond deed echter eigen onderzoek en noemt man en paard. Volgens de bond gaan onder andere Amazon, Wehkamp en Bol de mist in:

Waarom trappen we erin?

Winkeliers worden steeds creatiever in het verhullen van de werkelijke prijshistorie. Niels Holtrop, universitair docent Marketing, legt aan de NOS uit dat dit een bewust psychologisch spel is. Omdat aanbiedingen vaak tijdelijk zijn, ontstaat er bij consumenten de angst om de deal te missen (Fear Of Missing Out).

Doordat het voor de ACM onmogelijk is om elke (kleine) webshop te controleren, nemen veel winkeliers de gok. "Prijsconcurrentie is een krachtig wapen; klanten zijn er enorm gevoelig voor," aldus Holtrop.

Wat kun je doen?

Controleer zelf of de prijzen van producten niet stiekem zijn verhoord door gebruik te maken van de prijshistorie. Op vergelijkingssites kun je bijvoorbeeld zien wat het prijsverloop van een bepaald product is geweest gedurende een jaar.

Op Kieskeurig.nl kun je bijvoorbeeld de prijsdalers bekijken, hier vind je producten die de afgelopen periode sterk in prijs zijn gedaald.