Piraterij en internet, het is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het zit immers in de menselijke aard om te delen wat we leuk vinden. Dat schuurt met de principes van het auteursrecht, waar Stichting Brein zich hard voor maakt. Die organisatie heeft daarom al verschillende sites op de knieën gekregen. Een overzicht.

Mininova

Het Utrechtse Mininova was van 2005 tot en met 2009 een zeer populaire torrentsite. Op het hoogtepunt wisten zo’n zes miljoen mensen dit platform dagelijks te vinden. De website fungeerde als zoekmachine voor het vinden van honderdduizenden torrentlinks. Doordat een grote groep de bestanden up- en downloadden via het bittorrent-netwerk, bleef het aanbod prima op peil. Hoewel Mininova nooit auteursrechtelijk beschermde bestanden zelf heeft gehost, kreeg het bedrijf toch problemen met Stichting Brein.

In 2009 startte de Nederlandse auteursrechtwaakhond dan ook een rechtszaak tegen de Nederlandse torrentsite. Brein eiste dat Mininova alle torrentlinks naar mediabestanden zou blokkeren die vallen onder het auteursrecht. Brein wilde dat Mininova op zo’n 7.000 trefwoorden zou filteren. Tot dusver hanteerde de website een zogeheten notice-and-take-down-beleid, waarbij zoekresultaten alleen op verzoek van een rechthebbende werden verwijderd. De rechtbank bepaalde dat Mininova alle torrents moest verwijderen die verwezen naar bestanden met copyright.

In eerste instantie ging de torrentsite nog in hoger beroep, maar de beheerders kwamen later op deze beslissing terug. Mininova besloot zich bij de eerdere uitspraak neer te leggen. De website werd in de jaren daarna een platform voor legale torrents, zoals muzikanten zonder platenlabel. Daarmee was het bedrijf lang niet zo succesvol, want het aantal dagelijkse bezoekers kelderde naar twintigduizend. Na enkele verliesgevende jaren stopte Mininova op 4 april 2017 voorgoed.

Pirate Bay-blokkade

Hoewel The Pirate Bay in Nederland al sinds 2009 is verboden, kan iedereen deze website momenteel bezoeken. Brein wenste daarom dat Nederlandse internetproviders de torrentsite onbereikbaar maakten voor hun abonnees. Ziggo kreeg in 2010 als eerste een verzoek om The Pirate Bay niet langer door te geven, maar het bedrijf gaf daar geen gehoor aan. Ziggo is van mening dat een internetprovider slechts een doorgeefluik is. Brein spande hierop een kort geding aan. Uit solidariteit voegde Xs4all zich bij Ziggo.

Brein verloor weliswaar het kort geding, maar de auteursrechtwaakhond kreeg tijdens de bodemprocedure alsnog gelijk. In 2011 bepaalde de rechter dat Ziggo en Xs4all de ip-adressen en domeinnamen van The Pirate Bay moesten blokkeren. De rechter vond dat Brein voldoende bewijs leverde dat een grote groep abonnees op grote schaal inbreuk maakte op het auteursrecht. Andere Nederlandse internetproviders voerden noodgedwongen eveneens een blokkade in. Het gerechtshof in Den Haag veegde de The Pirate Bay-blokkade in 2014 van tafel tijdens het hoger beroep. De rechter noemde de blokkade niet effectief (proxyservers, vpn-diensten) en onverantwoord (internetcensuur). De zaak is nog niet afgerond, want Brein besloot om verder te procederen. En niet zonder succes.

Filmspeler.nl

Mediaspelers met een voorgeïnstalleerde versie van Kodi zijn veelvuldig verkrijgbaar. Het gebruik van Kodi is verleidelijk, omdat gebruikers dit programma met add-ons kunnen uitbreiden. Via illegale uitbreidingen is het mogelijk om nieuwe films, series en live-sportwedstrijden te streamen. Filmspeler.nl bood op zijn website nadrukkelijk mediaspelers aan waarop men gratis films en series kon kijken. Stichting Brein heeft het bedrijf in 2014 gesommeerd om de verkoop van de omstreden streamers te staken. Aangezien Filmspeler.nl dat weigerde, stapte Stichting Brein naar de rechter.

©PXimport

Het Europese Hof van Justitie bepaalde dat mediaspelers die verwijzen naar illegale content inbreuk maken op het auteursrecht. Hierin werd meegewogen dat de kijker niets hoefde te installeren om gratis naar auteursrechtelijk beschermde films en series te kijken. Een Nederlandse rechter doet nog uitspraak over een eventuele schadevergoeding, al heeft Filmspeler.nl zijn activiteiten inmiddels stopgezet. Veel andere webwinkels besloten sinds de uitspraak om mediaspelers zonder voorgeïnstalleerde add-ons te verkopen.

News-Service Europe

In een poging om iets tegen de talloze gesynchroniseerde nieuwsservers met illegaal aanbod te doen, sleepte Stichting Brein usenetprovider News-Service Europe voor de rechter. Resellers als Binserve en Usenext gebruikten deze dienst om usenet-abonnementen te verkopen. Brein wilde dat de usenetprovider alle auteursrechtelijk beschermde bestanden van zijn server verwijderde, terwijl News-Service Europe beweerde louter als doorgeefluik te fungeren.

De rechter vond in eerste instantie dat het bedrijf welbewust de openbaarmaking van illegale content faciliteerde. De usenetprovider stelde dat het niet aan het vonnis kon voldoen zonder de activiteiten te staken. Ondanks dat News-Service Europe dus niet meer actief is, zette het de rechtsgang wel door. In 2016 haalde de usenetprovider bij het Hof in Amsterdam alsnog zijn gelijk. De rechter meende dat het bedrijf geen inbreuk op het auteursrecht maakte en dat de rol ongeveer gelijk was aan die van een internetprovider.

Mocht News-Service Europe weer online gaan, dan is er volgens het Hof wel een effectief notice-and-take-down-beleid noodzakelijk. Zover komt het niet, want de usenetprovider kondigde aan de activiteiten niet te zullen hervatten. Desondanks gaat Brein in cassatie om een definitief oordeel af te dwingen. Deze uitspraak lijkt vooral voor operationele usenetproviders van belang.

Eweka en Usenetter

Waar Brein voorheen altijd alleen de platformen van illegale content aanpakte, richt het zijn pijlen tegenwoordig ook op individuele uploaders. Om de identiteit van vermeende overtreders te achterhalen, heeft de organisatie hulp van usenetproviders nodig. Die geven klantgegevens uit privacyoverwegingen niet zomaar af. Om die reden daagde Brein Eweka en Usenetter vorig jaar voor de rechter.

Twee usenetgebruikers vroegen om vrijwillige PayPal-donaties en boekenbonnen. Zij gebruikten dit geld om e-books aan te schaffen, welke vervolgens op usenet illegaal werden gedeeld. In totaal zou het tweetal verantwoordelijk zijn voor de verspreiding van zo’n tweeduizend illegale e-books. De rechter vond het belang van Brein zwaarder wegen dan het recht op privacy. Eweka en Usenetter moesten ip-adressen, betaalgegevens en overige informatie aan Brein afstaan. De auteursrechtwaakhond gebruikt naar verwachting deze gegevens om schikkingen met de overtreders te treffen.

FTD

In Nederland wist FTD (Fill Threads Database) in relatief korte tijd een nogal actieve usenet-community op te bouwen. Ruim een half miljoen gebruikers wezen elkaar op interessante spots van muziek, films, series, software, games en e-books. Zo’n spot bevatte informatie over de juiste nieuwsgroep en bestandsnaam. Gebruikers lieten massaal reacties onder een spot achter, zoals bedankjes of klachten over de kwaliteit.

Lees ook:Waarom downloaden van nieuwsgroepen nog altijd in trek is

©PXimport

Met de informatie uit FTD konden leden eenvoudig een nzb-bestand opslaan. Met zo’n nzb-bestand weet een downloadprogramma als SABnzbd of GrabIt precies welke data het uit welke nieuwsgroep moet plukken. Hoewel FTD uitsluitend verwees naar auteursrechtelijk beschermde bestanden op usenet, kreeg de community het evengoed aan de stok met Brein.

De auteursrechtorganisatie vond dat FTD downloaden uit onrechtmatige bron faciliteerde en daarmee ten onrechte reclame-inkomsten genereerde. De rechter gaf Brein begin 2011 gelijk, nadat enkele maanden eerder televisieproducent Eyeworks een rechtszaak won tegen FTD. Volgens de rechter stimuleerde de usenet-community auteursrechtinbreuk via onder andere een beloningssysteem. De eigenaren moesten alle spots van mediabestanden met copyright verwijderen.

Op 1 maart 2011 staakte FTD al zijn activiteiten. Ook andere usenet-ontmoetingsplaatsen als FTN, Dutch Binaries Program en Spotplanet gingen na Brein-sommaties op zwart. Veel resultaat heeft dat overigens niet gehad. Vandaag de dag bestaan er nog altijd allerlei databases met usenetspots.

Met de Dyson V16 Piston Animal kun je draadloos stofzuigen én dweilen, mits je het dweilopzetstuk er ook bij koopt. Dyson mikt met deze steelstofzuiger op huishoudens met dieren, maar de antiklitborstels blijken ook handig om lange menselijke haren op te zuigen. Een review van deze twee-in-één-gadget.

Dyson staat bekend om zijn premium apparatuur met stevige prijzen, en dat is bij de V16 Piston Animal niet anders. De stofzuiger heeft een adviesprijs van 849 euro. Wil je daar ook de Submarine-dweilborstel bij, dan ben je in totaal bijna 1000 euro kwijt. Dyson kennende zullen deze prijzen binnen een jaar wel enigszins dalen, waardoor de V16 Piston Animal een betere prijs-kwaliteitverhouding krijgt.

Verbeterd ontwerp

Het ontwerp van de stofzuiger steekt goed in elkaar. De kunststof behuizing voelt degelijk aan en heeft een matzwarte afwerking, wat wij persoonlijk mooier vinden dan het grijs van voorgaande Dyson-stofzuigers. De verwijderbare batterij aan de onderkant blijft een goede zet, net als het lcd-schermpje in je gezichtsveld. Op dit scherm zie je hoelang je nog kunt stofzuigen (of dweilen) en via grafieken welk soort vuil je opzuigt.

©Rens Blom

Het is fijn dat je het HEPA-filter aan de achterzijde van de stofzuiger kunt losdraaien om hem te wassen. Zo blijft de stofzuiger op de lange termijn zelf zo schoon mogelijk.

©Rens Blom

Een prettige verbetering in de V16 Piston Animal ten opzichte van vorige geteste Dyson-modellen is het stofreservoir. De draadloze steelstofzuiger heeft een opvangbak van 1,3 liter. Door een hendeltje te gebruiken, pers je het opgezogen vuil samen en raakt het stofreservoir minder snel vol. Wanneer je het stofreservoir boven je vuilnisbak leegt, valt de inhoud netjes naar beneden. Bij andere geteste Dyson-stofzuigers wil het vuil door de kracht van het geopende stofreservoir nog weleens in een cirkel omlaag dwarrelen, waardoor een deel buiten je vuilnisbak belandt. Het is goed om te zien dat Dyson hiervan heeft geleerd.

©Rens Blom

Haren opzuigen

Effectieve stofzuigers bouwen doet Dyson al jaren, en daar vormt de V16 Piston Animal geen uitzondering op. De ster van de show is een nieuwe brede zuigmond met een speciale structuur om lange haren op te zuigen zonder dat ze vastklitten in de bewegende onderdelen van het mondstuk. Dat mondstuk werkt als een trein, hebben we de afgelopen vier weken gemerkt in een huishouden met twee verharende katten, een nog erger verharende oppashond én een vriendin met lang haar. De V16 Piston Animal zuigt de complete vloer schoon, waarbij delen van kattenbakkorrels, broodkruimels, ander vuil en dus al die haren soepel de stofzuiger in verdwijnen. Dat is best een prettig aanzicht, zeker dankzij het ingebouwde laserlicht dat een deel van je vloer groen laat oplichten om beter te zien wat je opzuigt.

©Rens Blom

Slim aan die vernieuwde brede zuigmond is dat hij werkt op harde vloeren én tapijt of een kleed. De stofzuiger past zijn manier van zuigen aan als hij een andere ondergrond detecteert. Je kunt in één moeite dus je hele kamer stofzuigen, wat een fijne manier van werken is die past bij de hoge prijs van de stofzuiger.

Dyson levert de V16 Piston Animal met drie extra opzetstukken. Een langere, smallere zuigmond tovert de stofzuiger om tot een flinke kruimeldief, terwijl de twee-in-één-zuigmond bedoeld is voor tafels, traptreden en andere kleine oppervlakken. Het meest interessant vinden we een kleine zuigmond met dezelfde antiklitconstructie als de grote zuigmond. Deze kleine zuigmond leent zich goed om de bank, stoelen en je matras te stofzuigen.

©Rens Blom

De Dyson V16 Piston Animal heeft drie zuigmodi: de zuinige ecostand, de automatische stand en de boost-modus voor maximale zuigkracht. De automatische stand is het nuttigst, want die schakelt automatisch naar boost zodra hij veel vuil tegenkomt. Wij konden de stofzuiger zo'n 60 minuten gebruiken op de automatische stand. De accu opladen duurt grofweg vierenhalf uur.

Dweilen vraagt om versie 3

Voor 149 euro extra koop je de V16 Piston Animal met een dweilmond, door Dyson de Submarine 2.0 genoemd. Dat komt omdat er al een dweil met Submarine 1.0-techniek is, die overigens niet werkt met de V16 Piston Animal. Andersom kun je de 2.0-dweil niet gebruiken met vorige Dyson-apparaten. Makkelijk upgraden of uitwisselen zit er dus niet in.

©Rens Blom

Over de 1.0-dweil waren we niet heel enthousiast, en hoewel de 2.0-versie beter is, blijft het dweilen wat wiebelig en krijgen we snel strepen. De waterbak legen is wel eenvoudiger. Al met al een prima gadget om de vloer even op te frissen, maar een serieuze dweil biedt nog steeds beter resultaat.

©Rens Blom

Conclusie: Dyson V16 Piston Animal kopen?

De Dyson V16 Piston Animal is een krachtige en complete steelstofzuiger voor mensen met huisdieren en/of lange haren. De stevige prijs is begrijpelijk, maar niet mals. Dat kan wachten op een aanbieding de moeite waard kan maken. De optionele dweilmond à 149 euro weet ons niet helemaal te overtuigen.

JBL breidt zijn Junior-serie uit met de JBL Junior FREE, de eerste open-ear koptelefoon van het merk die speciaal is ontworpen voor kinderen. Het model combineert een open ontwerp met ouderlijk toezicht via een app en een maximale geluidssterkte van 85 decibel, zodat kinderen veilig kunnen luisteren zonder volledig afgesloten te zijn van hun omgeving.

De Junior FREE maakt gebruik van JBL's OpenSound-technologie, waarbij geluid via luchttrillingen naar het oor wordt geleid zonder de gehoorgang af te sluiten. Daardoor horen kinderen nog wat er om hen heen gebeurt, wat handig is tijdens huiswerk of onderweg. Tegelijkertijd beperkt de ingebouwde JBL Safe Sound-functie het volume tot 85 decibel, een niveau dat als veilig wordt beschouwd voor jonge oren. Ouders kunnen via de JBL Headphones-app het volume en de luistertijd in real-time volgen, en krijgen dagelijkse of wekelijkse rapporten over gebruik en geluidsblootstelling.

Het ontwerp is afgestemd op kinderen: lichtgewicht, flexibel en gemaakt van zacht siliconenmateriaal. De open-ear constructie rust op het oor in plaats van erin, wat volgens JBL extra comfort biedt bij langdurig gebruik. De grotere knoppen maken de bediening eenvoudig, en de spatwaterdichte behuizing (IPX4) moet de koptelefoon bestand maken tegen dagelijkse ongelukjes. De batterij houdt het tot tien uur vol, en met tien minuten opladen komt daar nog eens drie uur bij.

JBL heeft ook gedacht aan speelse details. De verpakking kan worden omgevormd tot een telefoonstandaard en in de doos zitten stickers waarmee kinderen hun koptelefoon kunnen versieren.

©JBL

De JBL Junior FREE is vanaf november verkrijgbaar in paars, turquoise en perzik. De adviesprijs is 69,99 euro.