ID.nl logo
Visualiseer data van je bluetooth-sensors
© PXimport
Zekerheid & gemak

Visualiseer data van je bluetooth-sensors

Heel wat sensors sturen gegevens via bluetooth door. Denk daarbij aan een hartslagsensor in een fitnesstracker of borstband, of een draadloze temperatuursensor. Deze sensors gebruik je vaak met een mobiele app op je smartphone, maar ook op je computer of andere apparaten kun je deze gegevens via bluetooth ontvangen. In dit artikel gaan we met data van bluetooth-sensors aan de slag.

Als je een borstband, smartwatch of fitnesstracker met hartslagsensor hebt en je hartslag met een app op je smartphone in het oog houdt, dan loopt de communicatie tussen het apparaat en je smartphone via bluetooth low-energy (BLE). Het is een laagdrempelig protocol voor draadloze communicatie op afstand omdat elke smartphone en laptop het tegenwoordig ondersteunt.

Heel wat draadloze temperatuursensors werken via BLE, zoals de RuuviTag of de plantensensor Xiaomi Mi Flora. Die sensors kun je allemaal uitlezen via apps van de producenten zelf of van andere partijen. Maar uiteindelijk gebruiken die apparaten allemaal een standaardprotocol, dus je kunt ook zelf de waardes in je eigen programma’s uitlezen.

01 Hoe werkt bluetooth low-energy?

Laten we eerst even stilstaan bij bluetooth low-energy (BLE). Er zijn twee soorten BLE-apparaten: een zogenoemde peripheral (een randapparaat zoals een sensor) en een zogenoemde central (een centrale eenheid zoals je smartphone). In deze masterclass maken we van onze laptop en van een ander apparaatje een central om de gegevens van de peripherals uit te lezen.

Er zijn nu twee manieren voor peripherals om hun gegevens uit te sturen. De gemakkelijkste manier is broadcasting. Daarbij stuurt een peripheral continu pakketjes van maximaal 31 bytes aan gegevens rond en alle centrals in de buurt kunnen deze gegevens oppikken. Een temperatuursensor zoals de RuuviTag werkt zo, maar elk BLE-apparaat zendt sowieso zijn aanwezigheid uit.

©PXimport

02 Een-op-eencommunicatie

De tweede manier voor BLE-communicatie heet Generic Attribute Profile (GATT) en werkt met een echte verbinding. De central verbindt met een peripheral en beide apparaten kunnen dan in twee richtingen met elkaar communiceren.

Belangrijk om te weten is dat een peripheral maar met één central tegelijk verbonden kan zijn. Bovendien stopt de peripheral met broadcasten zodra er een verbinding actief is. Daarom is je hartslagsensor bijvoorbeeld niet meer zichtbaar voor andere apparaten zodra je deze in de sport-app op je smartphone gebruikt.

©PXimport

03 Verken bluetooth-apparaten op je smartphone

Genoeg theorie, laten we je hartslag eens uitlezen op je smartphone, dan tonen we wat er op de achtergrond gebeurt. We gaan ervan uit dat je een apparaat hebt dat je hartslag uitleest. Zo niet, volg onze uitleg dan met een ander BLE-apparaat. Je zult dan alleen wat andere eigenschappen zien.

Een goede app die je zowel op Android als iOS kunt gebruiken om je BLE-apparaten te onderzoeken, is nRF Connect. Die is gemaakt door Nordic Semiconductor, een Noors halfgeleiderbedrijf dat draadloze chips voor onder andere BLE produceert. Open je de app, dan scant die onmiddellijk naar BLE-apparaten in je buurt en krijg je ze allemaal te zien met de naam die ze in de broadcastpakketjes adverteren, hun MAC-adres en hun signaalsterkte.

04 Verbind met je hartslagsensor

Als nRF Connect je hartslagsensor vindt (in ons voorbeeld de goedkope Chinese Xanes F15-smartwatch), druk ernaast dan op Connect. Zodra je verbonden bent, zie je in het tabblad Client een heleboel services, met namen als Device Information, Battery Service en Heart Rate. Bij elke service staat ook een UUID, een uniek (hexadecimaal) getal. Al die services zijn samen met hun UUID gedefinieerd in de bluetooth-specificatie.

Als je nu op een van die services klikt (bijvoorbeeld Heart Rate), ontvouwt er zich een lijst met karakteristieken. Elke karakteristiek heeft een naam, zoals Heart Rate Measurement of Body Sensor Location, een UUID, en eigenschappen zoals READ of NOTIFY. Elke karakteristiek stelt een waarde voor die je kunt lezen of in sommige gevallen schrijven. Fabrikanten kunnen bedrijfseigen karakteristieken definiëren of gebruikmaken van de standaardkarakteristieken die in de bluetooth-standaard zijn gedefinieerd.

Druk op de drie puntjes naast Server en dan op Read characteristics. De app leest nu de waardes van alle karakteristieken uit en toont ze. Zo zie je bij de Body Sensor Location de waarde Wrist. Je kunt ook op het downloadicoontje naast een specifieke karakteristiek drukken om alleen die karakteristiek uit te lezen.

©PXimport

05 Web bluetooth

We hebben nu met een smartphone de metingen van de hartslagsensor uitgelezen. Hoe zie je die gegevens op je laptop? Dat kan onder meer met de standaard Web bluetooth, ontwikkeld door Google en voorlopig alleen nog maar ondersteund in Chrome. Web bluetooth laat webapps met apparaten in de buurt te communiceren via bluetooth low-energy. Je hebt hiervoor minstens Chrome versie 56 nodig, en het werkt zowel op Windows, Linux als macOS. De Web Bluetooth Community Group heeft enkele leuke demo’s op zijn GitHub-pagina staan, waaronder het uitlezen van een hartslagsensor. Open de hartslagdemo in Chrome, dan toont de browser de beschikbare bluetooth-apparaten (let op: dit werkt dus alleen voor bluetooth-apparaten die niet al rechtstreeks aan een ander apparaat zijn gekoppeld). Selecteer je hartslagsensor en klik op Koppelen. Daarna krijg je je huidige hartslag op een webpagina te zien, inclusief een grafiekje van de historische gegevens eronder.

©PXimport

06 Arduino-code op een M5Stack Core

Hoe interessant Web bluetooth ook is, je gaat niet de hele tijd naar je computerscherm kijken om je hartslagmeter of een temperatuursensor in het oog te houden. We zijn daarom fan van de M5Stack Core, een ESP32-microcontroller in een behuizing van 5 bij 5 cm met een schermdiagonaal van 2 inch (ook zo’n 5 cm). Het apparaatje ondersteunt wifi en bluetooth, en je programmeert hem eenvoudig via het programma Arduino IDE.

Download Arduino IDE, open het menu Bestand / Voorkeuren en vul bij Additionele Board Beheer URLs de url https://dl.espressif.com/dl/package_esp32_index.json in. Ga dan naar Hulpmiddelen / Board / Board Beheer en installeer het pakket esp32 van Espressif Systems. Ga daarna naar Hulpmiddelen / Bibliotheken beheren en installeer de bibliotheken M5Stack en NimbLE-Arduino. Die eerste ondersteunt het scherm en de knoppen van de M5Stack, die tweede is nodig om via bluetooth low-energy te communiceren.

Selecteer vervolgens Hulpmiddelen / Board / ESP32 Arduino / M5Stack-Core-ESP32 en open het voorbeeldbestand Bestand / Voorbeelden / M5Stack / Basics / HelloWorld. Klik bovenaan links op het icoontje met het vinkje om de code te compileren. Als alles goed gaat, krijg je geen foutmelding. Sluit je M5Stack Core met een usb-kabel aan op je laptop en klik op het icoontje met het pijltje links bovenaan om de code naar het apparaat te flashen. Daarna krijg je “Hello World” op het schermpje te zien.

07 Hartslag op het scherm tonen

De bibliotheek NimBLE-Arduino heeft in zijn GitHub-repository enkele voorbeeldsketches voor Arduino staan – ‘sketch’ is de naam die Arduino IDE gebruikt voor ‘programmacode’. Wij hebben onze code gebaseerd op het voorbeeld NimBLE_Client in de map examples. Download onze aangepaste code via hier door het linkadres te kopiëren door er met je rechtermuisknop op te klikken en Linkadres kopiëren te kiezen en in een ander tabblad in de adresbalk te plakken (de code van het bestand M5Stack-Heart-Rate-Display.ino zit in een zip-bestand en moet je eerst uitpakken).

Als je een hartslagsensor bij de hand hebt, dan kun je de sketch nu gewoon zonder wijzigingen naar je M5Stack flashen. Wil je andere sensors uitlezen, dan leggen we je later in dit artikel uit hoe.

Nadat de M5Stack Core geflasht is, start het apparaatje de nieuwe firmware op. Als je hartslagmeter actief is, komt je hartslag na enkele momenten in het rood in het midden van het scherm. Zo niet (of als je gewoon wil weten wat de firmware op de achtergrond doet), dan open je in Arduino IDE via het menu Hulpmiddelen het venster Seriële monitor. Stel onderaan rechts de snelheid in op 115200 baud. In dit venster krijg je ook informatie te zien wanneer je Arduino-sketch een bluetooth-scan uitvoert, nieuwe apparaten vindt of zijn verbinding verliest.

©PXimport

08 Verbinding maken

Hoe werkt de Arduino-sketch M5Stack-Heart-Rate-Display.ino precies? In het begin geven we met twee include-opdrachten aan dat we functies van M5Stack en NimBLE-Arduino gebruiken. Daarna definiëren we de namen UUID_SERVICE en UUID_CHARACTERISTIC die respectievelijk verwijzen naar de UUID’s van de service en de specifieke karakteristiek waarin we geïnteresseerd zijn. Die gestandaardiseerde UUID’s vind je in een document van de Bluetooth SIG met alle toegekende UUID’s.

Scrol dan een heel stuk naar beneden in de code. Elke Arduino-sketch heeft een functie setup() waarin je de opdrachten plaatst die één keer moeten gebeuren, bij het opstarten van je apparaat. Hier initialiseren we de seriële verbinding die je via de seriële monitor van Arduino IDE kunt uitlezen. We initialiseren ook de hardware van de M5Stack Core en daarna NimBLE-Arduino. Daarna definiëren we welke functie wordt aangeroepen als er bluetooth-peripherals gevonden worden, geven we enkele scaninstellingen in en tot slot starten we een scan.

In de functie loop() wachten we tot er een apparaat gevonden is waarmee we willen verbinden (in dit geval een hartslagmeter). Zodra dat is gevonden, verbinden we ermee (we roepen de functie connectToServer() aan) en starten daarna een nieuwe scan. Die functie connectToServer() handelt het verbinden en herverbinden af, en vraagt ook aan de peripheral om notificaties te sturen bij veranderingen in de karakteristiek waarin we geïnteresseerd zijn (de hartslag).

©PXimport

09 Notificaties

Notificaties zijn belangrijk in bluetooth low-energy om energie te sparen. In plaats van continu een nieuwe waarde op te vragen bij een peripheral, kan de central beter de notificaties voor een specifieke karakteristiek afwachten. De peripheral stuurt dan op eigen initiatief de waarde door wanneer die veranderd is. Dat is wat ook in de functie connectServer() wordt ingesteld.

Als onze hartslagmeter een notificatie stuurt, wordt in onze sketch de functie notifyCB() aangeroepen. In tegenstelling tot de rest van de code, die nogal bewerkelijk is, ziet deze functie er vrij eenvoudig uit:

void notifyCB(NimBLERemoteCharacteristic* pRemoteCharacteristic, uint8_t* pData, size_t length, bool isNotify){

M5.Lcd.clear(BLACK);

M5.Lcd.setTextColor(RED, BLACK);

M5.Lcd.setTextSize(7);

M5.Lcd.setCursor(120, 100);

if(length) {

uint16_t heart_rate_measurement = pData[1];

if(pData[0] & 1) {

heart_rate_measurement += (pData[2] << 8);

}

M5.Lcd.printf("%d", heart_rate_measurement);

}

}

Wat gebeurt hier? We maken het scherm zwart, stellen de tekstkleur en -grootte in, plaatsen de cursor en tonen de meting die we doorkrijgen op het scherm. Voor die meting zelf moeten we de specificatie van de Heart Rate Service op de website van de Bluetooth SIG raadplegen (let op, er gaat gelijk een pdf downloaden). En wie het overzicht van alle beschikbare specificaties wil zien gaat naar www.tiny.cc/bluespecs.

De specificatie zegt dat de eerste byte van pData enkele flags met meta-informatie bevat. De belangrijkste flag voor ons is de eerste bit (dat we selecteren met pData[0] & 1): dit bepaalt of de hartslag in één of twee bytes wordt voorgesteld.

©PXimport

10 Andere informatie uitlezen

Deze Arduino-sketch kun je als basis gebruiken voor projecten die andere informatie via bluetooth moeten uitlezen. De code is zo opgebouwd dat er maar op twee plaatsen aanpassingen nodig zijn. In het begin verander je de waardes van UUID_SERVICE en UUID_CHARACTERISTIC in het UUID van de service respectievelijk de karakteristiek die je wilt uitlezen. In de functie notifyCB() verwerk je dan de gegevens die in pData zitten. De exacte structuur van de data vind je in de specificatie van de service, die je op de website van de Bluetooth SIG vindt.

Als je meerdere services en/of meerdere karakteristieken wilt uitlezen, bekijk dan de voorbeeldcode NimBLE_Client.ino waarvan we bovenstaande code hebben afgeleid. Het voornaamste verschil is dat de functie connectToServer() langer wordt: je loopt daar een voor een alle services na en schrijft je bij elke service in op alle karakteristieken waarin je geïnteresseerd bent. In de functie notifyCB() moet je dan ook controleren voor welke karakteristiek de functie is aangeroepen en afhankelijk daarvan de data decoderen en op het scherm tonen. De voorbeeldcode toont ook hoe je verbindt met een apparaat dat een pincode vereist.

©PXimport

11 Broadcastgegevens ontvangen

Zoals we in de eerste paragraaf van dit artikel uitlegden, is er nog een andere manier om bluetooth-gegevens door te sturen: via broadcasting. Een Arduino-sketch om deze gegevens te ontvangen is veel eenvoudiger, omdat je geen verbinding hoeft te maken en te onderhouden. Ook daarvoor heeft het project NimBLE-Arduino een voorbeeldsketch, BLE_Beacon_Scanner. Op basis daarvan hebben we een sketch voor de M5Stack gemaakt die de uitgezonden temperatuur van een RuuviTag-sensor leest.

Download de code door het linkadres te kopiëren door er met je rechtermuisknop op te klikken en Linkadres kopiëren te kiezen en in een ander tabblad in de adresbalk te plakken (de code van het bestand M5Stack-RuuviTag-Display.ino zit in een zip-bestand en moet je eerst uitpakken). De functie setup() initialiseert het apparaat. De functie loop() voert dan elke twee seconden een scan uit naar bluetooth-apparaten. En de methode onResult van de klasse MyAdvertisedDeviceCallbacks wordt bij het ontvangen van een broadcast uitgevoerd. Daar verwerk je dan de gegevens van de broadcast. In het begin van de code vul je bij MAC_ADDRESS het MAC-adres van je RuuviTag in.

12 Manufacturer data

In die methode onResult controleren we nu eerst of het MAC-adres van het gevonden apparaat overeenkomt met wat we in het begin van de code hebben ingesteld. Zo ja, dan controleren we of het apparaat ‘manufacturer data’ heeft, dat zijn de gegevens in een broadcast. We schrijven die gegevens ook naar Serial, zodat je ze in Arduino IDE met de seriële monitor kunt bekijken.

De manufacturer data begint altijd met twee bytes die het manufacturer ID aangeven. In het geval van Ruuvi zijn dat (hexadecimaal) 99 en 04. We controleren hier dus op en ook of de byte daarna gelijk is aan 3. Dat staat in de protocolspecificatie van de RuuviTag namelijk voor het formaat RAWv1.

©PXimport

13 Gegevens decoderen

Daarna is het een kwestie van de juiste bytes verwerken en naar een temperatuur vertalen. In de protocolspecificatie staat dat het gehele deel (dus het deel voor de komma) van de temperatuur in byte 4 staat en het deel na de komma in byte 5. Voor byte 4 controleren we eerst of de meest linkse bit 1 is, want dan is het een negatief getal. En zo tonen we uiteindelijk de temperatuur op het scherm.

Je kunt nu ook de andere sensordata van de RuuviTag decoderen, zoals de luchtvochtigheid en de spanning van de batterij. Nieuwere RuuviTags gebruiken overigens een ander formaat, namelijk RAWv2. Het is een mooie oefening om dit te proberen te decoderen. En voor andere sensors is er uiteraard ook documentatie te vinden, die je op dezelfde manier in je code kunt integreren.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Voorkom vakantiefraude en ga goed beschermd op reis!
© Studio Romantic
Huis

Voorkom vakantiefraude en ga goed beschermd op reis!

Of je nu een vlucht boekt, een visum aanvraagt of een vakantiehuis huurt: online liggen oplichters op de loer. In dit artikel lees je hoe je betrouwbare websites herkent, welke trucs veel worden gebruikt door fraudeurs en hoe je jezelf digitaal beschermt met slimme tools van Bitdefender. Zo vertrek je veilig en zorgeloos.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Een vakantie begint steeds vaker achter je laptop of smartphone: je boekt je vlucht, regelt je verblijf en vraagt eventueel een visum aan – allemaal online. Maar dat gemak kent ook een keerzijde. Het internet wemelt van de nepsites en digitale oplichters liggen op de loer om goedgelovige reizigers te misleiden. De Fraudehelpdesk waarschuwde onlangs nog voor nepwebsites rondom het Engelse ETA-visum, waarmee mensen onnodig geld kwijtraakten of privégegevens prijsgaven.

©Black Forest Labs

Zo herken je betrouwbare websites

Een vakantiedeal gevonden die nét iets te mooi lijkt om waar te zijn? Dan is dat vaak ook zo. Criminelen maken steeds geavanceerdere nepsites die sprekend lijken op bekende boekingsplatforms of luchtvaartmaatschappijen. Denk aan nagemaakte logo's, professioneel ogende foto's en zelfs nepbeoordelingen. Toch zijn er manieren om betrouwbaarheid te toetsen.

Controleer altijd het webadres: een officiële partij gebruikt doorgaans een herkenbare domeinnaam die begint met https en eindigt op een logische extensie, zoals .nl, .com of .gov.uk. Een vage of afwijkende URL – bijvoorbeeld met spelfouten of vreemde toevoegingen – is vaak een waarschuwingssignaal. Gebruik daarnaast een zoekmachine om de naam van de aanbieder op te zoeken in combinatie met woorden als 'ervaring', 'klacht' of 'fraude'. Reizigers zijn niet te beroerd om hun slechte ervaringen online te delen, en dat helpt jou om een val te vermijden.

💰 Check-check-dubbelcheck

Let ook op de betaalmethoden: betrouwbare sites bieden meerdere, goed beveiligde opties. Word je onder druk gezet om snel via een directe bankoverschrijving te betalen? Dan is de kans groot dat je te maken hebt met een malafide partij. Vertrouwen op je onderbuikgevoel kan ook geen kwaad: als iets niet helemaal pluis voelt, neem dan de tijd om dubbel te checken.

Visa, valse beloften en verborgen kosten

Steeds meer landen eisen een digitale toestemming of visum voor aankomst, zoals de ETA (Electronic Travel Authorisation) voor het Verenigd Koninkrijk of de ESTA (Electronic System for Travel Authorization) voor de Verenigde Staten. Op het eerste gezicht lijkt het aanvragen hiervan eenvoudig: je vult je gegevens in, rekent af en klaar. Maar juist dáár maken malafide tussenpersonen misbruik van. Ze bouwen websites die zich voordoen als officiële loketten, compleet met vlaggen, stempels en zogenaamd juridische taal. Vervolgens rekenen ze forse bedragen voor diensten die in werkelijkheid veel goedkoper of zelfs gratis zijn, en soms sturen ze helemaal niets op.

In sommige gevallen ontvang je wel een geldig document, maar betaal je daar vier keer te veel voor. In andere gevallen geef je zonder het te beseffen je paspoortgegevens of creditcardinformatie aan een criminele organisatie. Controleer daarom altijd of je op de officiële overheidswebsite van het betreffende land zit. Deze zijn meestal in het Engels beschikbaar en eindigen vaak op een .gov-domein. Twijfel je? Begin je aanvraag dan via de website van je eigen overheid, zoals Nederlandwereldwijd.nl – zij verwijzen altijd door naar de juiste instanties. Vertrouw bij voorkeur niet op links uit zoekadvertenties of social media; die leiden vaker naar commerciële of malafide aanbieders.

©tanaonte

Veelvoorkomende fraude: wees alert op deze signalen

Online reisfraude is helaas al lang geen uitzondering meer. Fraudeurs spelen slim in op de behoefte aan goedkope vakanties, last minutes en unieke accommodaties. Denk aan een prachtig vakantiehuis tegen een aantrekkelijke prijs, waarbij je gevraagd wordt om een aanbetaling over te maken buiten het reguliere boekingsplatform om. Of aan phishingmails van zogenaamd bekende luchtvaartmaatschappijen waarin je wordt gevraagd om je boeking te bevestigen via een link. Ook bestaan er valse apps die zich voordoen als officiële platforms voor vervoer, verblijf of sightseeing, maar in werkelijkheid malware verspreiden of je gegevens stelen.

Een klassiek trucje is ook het sturen van urgente meldingen: een ‘verloren bagagebericht’ via sms of een ‘laatste kans om je vlucht te bevestigen’ via e-mail. Deze berichten zijn ontworpen om paniek of haast op te roepen, zodat je zonder goed te kijken op de link klikt. Daarom is het cruciaal om altijd even stil te staan bij onverwachte meldingen en niet zomaar op elke link te tikken. Zeker op reis, wanneer je minder alert bent en afhankelijker van je telefoon, loont het om extra waakzaam te zijn.

Onmisbare tools voor vertrek

Je koffers inpakken is één ding, maar hoe zit het met je digitale uitrusting? Een goede voorbereiding begint bij je apparaten: je smartphone, laptop en tablet zijn onmisbare reisgenoten, maar ook kwetsbaar voor digitale dreigingen. Zorg daarom vóór vertrek dat je beveiliging op orde is. Installeer een betrouwbaar beveiligingspakket dat niet alleen virussen detecteert, maar ook bescherming biedt tegen phishing, valse websites en diefstal van persoonsgegevens. Gebruik daarnaast een VPN om veilig te internetten via openbare wifi-netwerken op luchthavens, in cafés of hotels. Tot slot is een wachtwoordmanager geen overbodige luxe: die helpt je om unieke, sterke wachtwoorden te gebruiken voor al je accounts, zonder dat je ze zelf hoeft te onthouden.

Bitdefender biedt met pakketten als Premium Security en Total Security complete oplossingen waarmee je jezelf digitaal wapent. Daarmee bescherm je je apparaten automatisch tegen risico’s, waar je ook bent – thuis, onderweg of op je vakantiebestemming.

Checklist: zo ga je veilig voorbereid op vakantie

☐ Boek je reis altijd via betrouwbare, goed gereviewde websites. ☐ Controleer visumaanvragen bij officiële instanties. ☐ Installeer vóór vertrek een beveiligingspakket, VPN en wachtwoordmanager. ☐ Vermijd openbare wifi zonder bescherming. ☐ Let op verdachte mails, aanbiedingen en meldingen.

▼ Volgende artikel
Review Tefal AeroSteam – Zuigfunctie maakt stomen makkelijker
© AK | ID.nl
Gezond leven

Review Tefal AeroSteam – Zuigfunctie maakt stomen makkelijker

Bij gewone kledingstomers moet je de stof met één hand straktrekken terwijl je met de andere hand stoomt. Dat betekent dat je kleding ergens moet ophangen – aan een deur, haak of kastknop. De Tefal AeroSteam werkt anders: dankzij de verstelbare zuigkracht wordt de stof automatisch strak getrokken. Hierdoor kun je hem overal gebruiken, ook op plekken waar niets is om je kleding aan op te hangen. Tijd voor een test.

Uitstekend
Conclusie

De Tefal AeroSteam hoort met zijn adviesprijs van 129,99 euro bij de duurdere kledingstomers. Zijn snelle opwarmtijd, drie verschillende standen, lange snoer en de zuigkracht maken de hogere prijs begrijpelijk. Over het algemeen haalt hij kreukels inderdaad snel en makkelijk weg, maar bij sommige stoffen, zoals linnen structuur, is het resultaat wat minder. Hij is erg makkelijk in gebruik; wel is het jammer dat het waterreservoir snel leeg is en dat je hem niet horizontaal kunt gebruiken.

Plus- en minpunten
  • Drie standen
  • Zuigfunctie
  • Gebruiksgemak
  • Erg snel opgewarmd
  • Lang snoer
  • Inhoud waterreservoir
  • Niet horizontaal te gebruiken

Wanneer grijp je naar een kledingstomer? Meestal is dat als je snel van de kreukels af wilt. Wat dat betreft verrast de Tefal AeroSteam met zijn opwarmtijd: heb je het waterreservoir gevuld en zet je hem aan, dan is hij in 30 seconden gebruiksklaar. Dat zie je (aan het blauwe lichtje dat niet meer knippert) en dat hoor je door een duidelijk geluidssignaal.

Gebruiksgemak

Op het apparaat zitten naast de aan-/uitknop nog twee knoppen: eentje die je indrukt om te beginnen met stomen en eentje waarmee je tussen de drie verschillende standen schakelt: alleen stoom, stoom met zachte zuigkracht en stoom met turbo zuigkracht. Op die zuigkracht komen we verderop nog terug.

Wat betreft de standen is de vuistregel dat hoe delicater de stof, hoe lager de stand die je kiest. Maar dat blijft een beetje uitproberen. Op ons testmateriaal (een kantoenen hemdje, een T-shirt, een overhemd en een linnen blouse) werkte de middelste stand (stoom + zachte zuigkracht) over het algemeen het meest effectief. Alleen bij de linnen blouse hebben we teruggeschakeld naar alleen stomen; doordat de stof van nature ongelijk is (linnenstructuur) vonden we de zuigkracht juist niet handig.

Erg fijn vonden we het lange snoer (2,6 meter), waardoor we genoeg bewegingsvrijheid hadden. Ook het gewicht (1,4 kilo) is prima: het is niet zo dat je na één kledingstuk al een lamme arm hebt van alleen het apparaat omhooghouden. De driehoekige vorm van de zoolplaat is ook prettig: dat maakt het makkelijk om bijvoorbeeld langs knoopjes te stomen.

©AK | ID.nl

Door de vorm van de zoolplaat kun je overal makkelijk bij.

Zuigkracht

Zoals gezegd is de Tefal AeroSteam uitgerust met zuigkracht. Schakel je een van de twee standen waarop dit werkt, dan hoef je in principe zelf de kleding niet meer strak te trekken; dat doet het apparaat dan automatisch. Daar komt wel wat geluid bij kijken, geluid dat in de verte – niet heel vreemd – aan een stofzuiger doet denken. Staat de zuigstand aan, dan zie je inderdaad hoe de stof tegen de zoolplaat wordt gezogen.

Voor het beste resultaat houd je in je vrije hand een hanger met het te stomen kledingstuk erop. Dat geeft je meer vrijheid dan wanneer het kledingstuk aan een hangertje aan de kast hangt. In principe werkt dit goed: je kunt het kledingstuk zo makkelijker draaien of even meer in het licht gaan staan om te kijken of de kreukels overal uit gaan. Daarbij wel een kleine kanttekening: dat geldt vooral voor kleding die niet te zwaar is, zoals een shirtje of een overhemd. Bij het stomen van een spijkerjasje vonden we het zelf toch makkelijker om de jas op de kapstok te laten hangen. Maar dat kan ook gelegen hebben aan ons gebrek aan spierballen…

©AK | ID.nl

Je schakelt makkelijk tussen de verschillende standen.

Resultaat

In totaal hebben we vijf kledingstukken aan de stoomtest onderwerpen: een katoenen hemdje, een dun T-shirt, een wat zwaarder overhemd, een linnen blouse en een spijkerjasje. De beste resultaten bereikten we op het hemdje en op het overhemd. De hardnekkige kreukels die daar in zaten, waren in een mum van tijd verdwenen. Het dunne T-shirt knapte ook behoorlijk op, maar de zuigstand veroorzaakte daar af en toe juist nieuwe kreukels (net zoals dat weleens gebeurt wanneer je aan het strijken bent). Het lukte ons niet om de linnen blouse kreukvrij te krijgen, maar dat heeft vooral te maken met de bobbelige structuur van de stof. Ook met een gewoon strijkijzer zou dit ons niet gelukt zijn.

Aangenaam verrast waren we over de resultaten op het spijkerjasje. Daar hoefden geen kreukels uit, maar omdat het veel gedragen wordt, kon het wel een opfrisbeurt gebruiken. Dat lukte prima, met de turbostand. Na afloop rook het jasje aanmerkelijk frisser dan vóór de behandeling.

©AK | ID.nl

Kleine minpuntjes

Een waterreservoir met een inhoud van 100 milliliter is redelijk gangbaar bij kledingstomers, maar er zijn er ook behoorlijk wat waarin je zo'n 200 milliliter kwijt kunt. Een voorbeeld daarvan is de Philips GC810/20), die qua prijs ongeveer een tientje meer kost dan de AeroSteam. Tefal heeft zelf ook 200 ml-modellen in het assortiment. Wij vinden het daarom jammer dat er bij de AeroSteam is gekozen voor een capaciteit van 100 milliliter. Dat zou volgens Tefal zelf genoeg moeten zijn voor het stomen van ongeveer drie overhemden of vier T-shirts, maar in onze test haalden wij dat niet. We moesten echt een paar keer bijvullen. Nu is het natuurlijk wel zo dat je in het dagelijks gebruik niet je hele was wilt wegwerken (daar heb je je strijkijzer voor), maar waarschijnlijk alleen net dat ene shirtje of jasje kreukvrij wilt maken; dan heb je er wel voldoende aan. Dat bijvullen gaat overigens heel makkelijk en het dopje sluit het reservoir vervolgens lekvrij af.

©AK | ID.nl

Het waterreservoir had wat ons betreft wel wat meer inhoud mogen hebben.

Ook hadden we het fijn gevonden als de AeroSteam ook horizontaal te gebruiken zou zijn (dat maakt het wegwerken van een kreukel soms net wat gemakkelijker), maar dit kan niet. Sterker nog: in de handleiding wordt zelfs expliciet benadrukt dat je de stomer nooit horizontaal mag gebruiken. Maar goed: het is dan ook geen strijkijzer, dus ook hier kunnen we overheen stappen.

Tefal AeroSteam kopen?

Al met al is de Tefal AeroSteam een prima kledingstomer, een mening die ook naar voren komt uit tientallen gebruikersreviews op Kieskeurig.nl.  Zijn snelle opwarmtijd, drie verschillende standen, lange snoer, de zuigkracht en het gebruiksgemak zijn echte pluspunten. Over het algemeen haalt hij kreukels inderdaad snel en makkelijk weg, hoewel bij sommige stoffen, zoals linnen structuur, het resultaat wat minder is. Enige minpunten zijn eigenlijk het feit dat het waterreservoir snel leeg is en dat je hem niet horizontaal kunt gebruiken. Maar dat weegt niet op tegen het gemak waarmee je er snel even een kledingstuk netjes mee maakt of opfrist.