Dit is de volledig elektrische Volvo EX30, de nieuwste aanwinst in het compacte EV-segment. In deze review pluist Irwin alle ins en outs uit van Volvo's kleine maar krachtige EV. Met een rijbereik tot 480 km, snellaadcapaciteiten tot 153 kW en een krachtige 272pk-motor lijkt de EX30 een competitief totaalpakket te bieden. Maar hoe verhouden de daadwerkelijke actieradius en het energieverbruik zich tot die van de concurrentie?

Het is alweer even geleden dat Irwin Versteegh van InstaAutoVlog voor de allereerste keer kennismaakte met Volvo’s benjamin: de Volvo EX30. De volledig elektrische cross-over opereert in de klasse van de Renault Captur. Hij neemt de strijd daarmee op tegen auto's als de Hyundai Kona Electric, de Kia Niro EV en de Peugeot e-2008, die er allemaal al langer zijn en dus alle kans hebben gehad hun bestaansrecht te verwerven. Volvo begeeft zich hiermee in een klasse waar het merk nog niet vertrouwd is.

Inmiddels is Volvo’s kleinste in Nederland leverbaar en voelde InstaAutoVlog de EX30 dik 1000 km stevig aan de tand. Dit is wat er zoal is opgevallen.

Goed aanbod

Met de EX30 is Volvo van plan om een absolute nummer 1-positie in Nederland te pakken. Het merk wil in zowel de zakelijke als particuliere markt een stevig potje meespelen. Hoe? Met onder meer een sterke prijsstrategie. Instappen in de EX30 doe je namelijk vanaf net geen 37.000 euro. Vlijmscherp voor een auto met een 51kWh-accu waarmee je al 344 km ver kunt komen. Je krijgt dan een potente elektromotor van 272 pk. Het opladen gaat vlot dankzij een 11kW-boordlader en een maximaal snellaadvermogen van 133 kW. Dat zorgt voor een 10-80%-lading in slechts 26 minuten. Vanaf de Ultra-uitvoering, die leverbaar is vanaf de Extended Range-variant (met 69kWh-accu) monteert Volvo zelfs een 22kW-boordlader.

Geen warmtepomp 

Een catch is er ook, want deze Single Motor kan niet worden uitgerust met een warmtepompinstallatie. Dat betekent dat het instappertje wat minder geschikt is om het hele jaar mee rond te rijden, want zeker gedurende de wintermaanden kan de range dan sneller teruglopen dan je lief is. Het is dan ook strategischer om minimaal voor de Single Motor Extended Range-variant te kiezen. Die komt met zijn 69kWh-accupakket maximaal 480 km ver en is wél standaard voorzien van een warmtepomp. De prijs? Die gaat omhoog naar minimaal 41.495 euro. Niettemin heb je dan nog steeds een behoorlijk goed totaalpakket met in dat geval ook nog eens 1400 kg trekvermogen.

Het kan nog gekker 

Vanuit Volvo Nederland kregen we de beschikking over een fraaie testauto: een in Cloud Blue uitgevoerde Single Motor Extended Range in Ultra-trim. Een auto die onderaan de streep – inclusief opties als het Breeze-interieur (1000 euro), extra getint glas (395 euro), 20-inch wielen (670 euro) en stoel- en stuurwielverwarming à 360 euro – 51.215 euro in totaal moet kosten. Een behoorlijk complete testauto dus. Nog niet compleet genoeg? Opteer dan voor de Twin Motor Performance. Dan krijg je een extra elektromotor op de vooras, waarmee de dan 428 pk sterke en vierwielaangedreven EX30 ook nog eens 1600 kg mag trekken. De meerprijs? 5000 euro.

Niet ruim, wel comfortabel 

Eenmaal aan boord van de EX30 merk je met name voorin dat het echt een heel comfortabele auto is. Niet de ruimste – zeker op de tweede zitrij is-ie ondermaats krap – maar voorin zit je echt als een vorst. Je geniet bovendien van voldoende leef- en opbergruimte. Vooral het zitcomfort blijkt een sterk punt van de Volvo, en dat wordt gecomplementeerd door een uitstekend gepositioneerde middenarmsteun en een fijne aflegruimte in het deurpaneel. Dat is dan ook goed bevallen gedurende de 1000 testkilometers. En dat voor een interieur dat is vervaardigd uit 100 procent gerecyclede materialen, want ook op dat vlak is de EX30 uiterst duurzaam.

Waar je niet omheen kunt, is Volvo’s aanpak wat betreft het infotainment-gedeelte. Een verticaal geplaatst 12,3-inch touchscreen dat draait op de allerlaatste Volvo/Google-software. Elke EX30 is ermee uitgerust en dus ook standaard voorzien van een internetverbinding, waardoor online EV-routeplanning mogelijk is (waarmee de auto zelf een route via snelladers uitstippelt), net als live-verkeersupdates.

Vreemde eerste laadstop 

Met name de EV-routeplanning heb ik uitgedaagd door met een niet volledig opgeladen batterij (70 procent resterende capaciteit) vanuit Brabant naar Groningen te rijden. Een rit van 320 km, en dat was niet haalbaar met de 211 km resterende range. Volvo’s advies? Een oplaadstop slechts 15 minuten na aanvang van de reis. Een aparte keuze gezien de laadcurve van een elektrische auto. Hoe lager het accupercentage, des te sneller hij oplaadt.

Na het verwijderen van deze vreemde optie berekende de software opnieuw een route en adviseerde het systeem een veel logischer optie in de buurt van Wezep. Een Fastned-locatie direct langs de route en de Volvo voorspelde een resterend accupercentage van 27 procent bij aankomst. Hierbij houdt de software rekening met de snelheid, weercondities en het verlies van energie in aanloop naar een snellaadsessie.

Hoe dat zo? Omdat de Volvo slim genoeg is om in aanloop naar een snellaadsessie de accutemperatuur – zeker gedurende koudere weersomstandigheden – tijdelijk te verhogen. Dan kan-ie namelijk het maximale DC-snellaadvermogen van in dit geval 153 kW tot zich nemen. Hoe werkte dat in de praktijk? Na een korte opstartfase van ongeveer een minuut nam de EX30 Extended Range Single Motor dik 156 kW tot zich bij een percentage van 10 procent. Een keurige prestatie, maar de EX blijkt ook nog eens een mooie laadcurve te hebben, want bij 33 procent nam-ie nog steeds dik 140 kW tot zich. Bij 64 procent bedroeg dat nog 73 kW, om uiteindelijk bij 80 procent rond de 60 kW uit te komen. De 10-80%-lading werd dan ook in de opgegeven 29 minuten behaald.

Wind mee 

Uiteindelijk verliep de trip richting het noorden dan ook vlekkeloos, met her en der een miscalculatie wat betreft het voorspelde accupercentage bij aankomst. Zeker op de terugweg had de Volvo het moeilijk. Zo had ik op de heenweg een prachtig scenario: wind mee, droog en dat in combinatie met een graad of 9 à 10 buitentemperatuur. Het gemiddelde energieverbruik bedroeg 20,2 kWh/100 km. Toch best een fors verbruik voor een auto in het elektrische B/cross-over-segment, en dat met een snelheid van 105 km/u op de cruisecontrol. De terugweg, met wind tegen en dezelfde gemiddelde snelheid? Dan schommelt het actuele verbruik van de EX30 rond de 24 kWh/100 km. De laatste 100 km reed ik uiteindelijk na het passeren van 19.00 uur, en dat betekent maximaal 130 km/u.

Het uiteindelijke gemiddelde verbruik gedurende de trip? Een veel te forse 23,5 kWh/100 km. Om dat in perspectief te plaatsen: dit verbruik scheelt niet veel met dat van een XC40, terwijl auto’s als een Tesla Model Y, Kia EV6 of Hyundai Ioniq 5 doorgaans een stuk efficiënter zijn, en dat zijn auto’s die soms wel twee klasses hoger opereren. Een directe concurrent in veel minder gunstige weersomstandigheden als een snijdende vrieskou: de Hyundai Kona Electric? Die schommelt rond de 19 kWh/100 km. Uiteindelijk sloot ik de testperiode van 1000 km af met een gemiddeld energieverbruik van 24 kWh/100 km. Veel te hoog en hopelijk weet Volvo dat middels soft- en firmware-updates enigszins te stabiliseren.

Status quo 

Het lijkt dan ook zo te zijn dat Volvo het stukje energieverbruik nog niet echt onder controle heeft. Dat geldt ook voor de XC en C40. Niettemin mogen we de meer dan uitstekende oplaadfaciliteiten beschouwen als een sterke eigenschap, maar dat is wel een klein doekje voor het bloeden. Waar je met een concurrerend model als de Hyundai Kona of Kia Niro minder vaak hoeft te laden, laadt de Volvo wel sneller bij, en dat zorgt onderaan de streep voor een status quo. Al dient wel elke kilowattuur te worden afgerekend, uiteraard.

Voordat je een nieuwe oven, koelkast of vaatwasser aanschaft, is één ding belangrijk: de juiste maten weten. Een paar millimeter kan het verschil maken tussen een strakke keuken of een dure miskoop. Hoe meet je de nis precies op? Hoeveel ventilatieruimte is nodig? En waar moet je rekening mee houden bij aansluitingen?

Ook interessant: Een inbouwkoelkast kopen: waar moet je op letten?

Bij het kiezen van inbouwapparatuur voor je keuken is precisie alles. Een afwijking van slechts een paar centimeter kan ervoor zorgen dat je nieuwe koelkast, oven, of vaatwasser onmogelijk in de daarvoor bestemde ruimte past. Of het nu gaat om een inbouwkoelkast, een espressomachine of een diepe oven: een haastig genomen maat is zelden een goed idee. Laten we daarom stap voor stap kijken hoe je dit voorkomt, zodat je straks geen verrassingen tegenkomt tijdens de installatie.

Algemene meetprincipes 

Voordat je begint met meten, is het slim om een paar basisregels aan te houden. Gebruik een precieze rolmaat en een digitale schuifmaat voor de beste resultaten. Meet niet alleen de buitenkant van je keukenkasten, maar focus op de binnenafmetingen van de nis: breedte, hoogte en diepte. Houd daarnaast rekening met de benodigde ventilatieruimte, meestal 2 tot 5 centimeter aan de achter- en zijkanten. Check ook waar stopcontacten, wateraansluitingen en doorvoeren voor kabels zitten. Deze details zijn minstens zo belangrijk als de afmetingen zelf.

©Andrey Sinenkiy

Hier let je op bij een:

Inbouwkoelkast of -vriezer 

Bij koelkasten en vriezers is de nishoogte een cruciale maat, die per model sterk kan verschillen. Veelvoorkomende hoogtes zijn 88, 140 en 178 centimeter, maar er zijn uitzonderingen. Let ook goed op het deursysteem: een sleepdeurmechanisme heeft doorgaans 1 tot 2 centimeter extra ruimte in de breedte nodig. Voor de diepte geldt dat 55 centimeter meestal volstaat, al kan dat oplopen tot 60 centimeter bij modellen met een ventilator aan de achterzijde.

Inbouwoven en -magnetron 

Hoewel deze toestellen op het eerste gezicht standaard lijken, kunnen de afmetingen verschillen. De nisbreedte is meestal 56 centimeter, terwijl de voorzijde van het toestel vaak 59,5 centimeter breed is. Dit zorgt ervoor dat het front mooi aansluit op de keukenkast. De hoogte is een belangrijk aandachtspunt: compacte ovens beginnen bij 45 centimeter, terwijl standaardmodellen 60 centimeter nodig hebben. Bij magnetrons is het slim om rekening te houden met bedieningspanelen die kunnen uitsteken en extra ruimte bovenin vragen.

Inbouwvaatwasser 

Bij vaatwassers draait het vooral om de hoogte. Die varieert tussen 81,5 en 87 centimeter, maar dankzij verstelbare poten heb je hier wel wat 'bewegingsruimte'. Minstens zo belangrijk is de plinthoogte: meet van de vloer tot de onderkant van de kast en niet alleen de zichtbare plint. Vergeet ook de waterslang niet—reken op zo'n 5 centimeter extra diepte om voldoende ruimte te houden voor de aansluiting.

Inbouw-espressomachine 

Espressomachines zijn compact, maar nauwkeurig meten blijft belangrijk. De standaardbreedte ligt meestal rond de 56 centimeter, maar de diepte kan variëren. Afhankelijk van het model neemt het waterreservoir aan de achterkant 40 tot 55 centimeter in beslag. Let ook op de kleppen: bij een machine die naar voren opent, is extra ruimte nodig om koffiebonen of cups eenvoudig te vervangen.

©Cristina Villar Martin | Ladanifer

Voorkom deze veelgemaakte fouten 

Een veelvoorkomend probleem is dat apparatuur nét niet past, ondanks zorgvuldig meten. Dit komt vaak doordat ventilatieruimte of aansluitingen over het hoofd worden gezien. Een handige tip: plak een stuk tape op de vloer op de plek waar de achterkant van het toestel komt en markeer daarop de positie van stekkers en leidingen. Controleer ook of de nis waterpas is, vooral bij koelkasten met schuiflades. Een scheve ondergrond kan voor problemen zorgen, dus stel de keukenkast indien nodig bij voordat je gaat installeren.

Bij renovaties spelen vaak afwijkende maten een rol. Oudere keukens kunnen dikkere kastwanden of ongewone nisdieptes hebben. Meet daarom niet alleen de huidige situatie, maar vergelijk deze met de afmetingen van het nieuwe toestel. Twijfel je? Overweeg dan advies van een keukenexpert, zeker bij complexe combinaties zoals een oven met een ingebouwde magnetron.

En dit moet je echt altijd als laatste doen...

Het klinkt als een open deur, maar het blijft de beste garantie op succes: meet alles minimaal twee keer. Schrijf de maten op en leg ze naast de technische specificaties van het apparaat. Let daarbij op details als verstelbare poten, een uitklapbaar bedieningspaneel of deuruitsparing. Zo voorkom je dat je keukenproject verandert in een puzzel met ontbrekende stukken. Want uiteindelijk draait het erom dat alles naadloos samenvalt – letterlijk én figuurlijk.

Het heeft even geduurd, maar de winter is eindelijk (zo goed als) voorbij. De zomertijd is ingegaan, 's morgens vroeg hoor je de vogels weer en de zon zien we ook steeds vaker. Tijd dus om lekker veel buiten te zijn om je tuin helemaal zomerklaar te maken. Dit zijn de tuinklusjes die je in april allemaal kunt doen.

📆Handig: onze tuinkluskalender voor heel het jaar rond

Planten afharden

Planten die je in de afgelopen maanden binnen hebt gehouden, kun je nu langzaam laten wennen aan de lagere buitentemperaturen. Begin in de tweede helft van april door ze overdag buiten te zetten en 's avonds weer naar binnen te halen, bijvoorbeeld in de schuur of garage. Hoewel de lente begonnen is, kunnen de nachten nog koud zijn, zeker omdat de IJsheiligen nog niet voorbij zijn. Sommige nachten kan het zelfs nog vriezen. Geef kuipplanten een meststof met langdurige werking, zodat ze voldoende voeding hebben voor de komende maanden. Bescherm eenjarige planten, jonge gewassen en bloesembomen tegen nachtvorst met een vliesdoek.

Rozen, bodembedekkers en zomerbollen planten

Heb je nog geen rozen of heesters geplant? Dan is dit het moment om dat alsnog te doen, zodat ze deze zomer in volle bloei staan. Is het lekker weer in april? Op zonnige dagen kun je ook heiligenbloem of lavendel in de grond zetten. Zorg er wel voor dat je eerst onkruid verwijdert en de bodem losmaakt.

Wil je borderplanten aanplanten? Begin dan met bodembedekkers. Dit is bovendien een ideaal moment om de beplanting een voedingsboost te geven met mest. Heb je in maart eenjarige, tweejarige of vaste planten binnen gezaaid? Dan kun je ze nu voorzichtig verpotten. Nog niet gezaaid? Dat kan nog steeds.

Vanaf half april is het ook een goed moment om zomerbollen te planten. Denk aan lelies, dahlia's, siergember, canna's en gladiolen. Bloembollen die meerdere jaren in de grond blijven, geef je extra voeding met organische mest en een laagje compost. Wil je direct meer kleur in de tuin? Zet dan bakken en potten vol met bloeiende planten. Die zijn nu volop verkrijgbaar bij tuincentra.

©Alexander Raths

Heggen en klimplanten

Haal de heggenschaar maar tevoorschijn, want dit is het moment om hagen zoals taxus, conifeer, liguster en leylandii te snoeien. Zo houd je ze in vorm en voorkom je dat ze te breed uitgroeien. Geef de hagen meteen een speciale haagmeststof en leg een laag bodembedekking, houtsnippers of mulch rondom de wortels. Dit helpt de grond vocht vast te houden in de zomer en verbetert de bodemstructuur. Bovendien remt het de groei van onkruid.

Dunne en dode takken in heesters kun je nu ook verwijderen. De hoofdtakken mag je flink terugsnoeien om de struik voller te laten groeien. Dit geldt ook voor winterjasmijn en forsythia, die na de bloei een snoeibeurt kunnen gebruiken. Winterbloeiende heide knip je eenvoudig terug met een heggenschaar. Vergeet niet om klimplanten, zoals clematis, goed vast te zetten. Het kan deze maand namelijk nog flink waaien.

Meeldauw voorkomen en bestrijden

Meeldauw is een plantenziekte die wordt veroorzaakt door een schimmel. Vooral bij warm en droog weer, in combinatie met vochtige nachten door dauw, kan deze ziekte zich snel verspreiden. De schimmel laat een wit, poederachtig laagje achter op de bladeren. Dit is niet alleen lelijk, maar ook schadelijk. De schimmel dringt diep door in het plantenweefsel en onttrekt voedingsstoffen, waardoor de plant minder goed groeit. Rozen, ridderspoor, kamperfoelie, begonia's, aardbeien, tomaten, komkommers, courgette en druiven zijn extra gevoelig voor meeldauw.

Om meeldauw te voorkomen is het belangrijk om bij droog weer extra water te geven en ervoor te zorgen dat er voldoende ruimte tussen de planten blijft. Aangetaste bladeren kun je het beste meteen wegknippen en in de vuilnisbak gooien, zodat de schimmel zich niet verder verspreidt. Gooi ze niet op de composthoop! Daarnaast is het verstandig om meeldauwgevoelige planten niet te plaatsen op plekken waar eerder meeldauw heeft gezeten. Mocht een plant toch helemaal onder deze schimmel zitten, dan is een bestrijdingsmiddel de beste oplossing.

©cocci65

Het gazon: maaien, bijzaaien en bemesten

Controleer of het gazon zieke of kale plekken heeft. Wil je die direct aanpakken? Steek de aangetaste plek dan in een vierkante vorm uit en leg er een nieuw, op maat gesneden grasmat in. Opnieuw inzaaien is natuurlijk ook een optie. Vanaf nu kun je het gras weer maandelijks maaien. Lang gras langs de randen werk je bij met een grastrimmer of kantenknipper, zodat het gazon er weer strak uitziet.

Bemesting is belangrijk voor een gezond gazon. Dit doe je in de periode van maart tot en met september minstens drie keer. Heb je in maart nog niet bemest? Dan is het nu de hoogste tijd. Sluit daarnaast de buitenkraan weer aan, zodat de sproeiers in de tuin klaar zijn voor gebruik.

Lees ook: Grasmaaien: fluitje van een cent met deze tips