Een extra Mac heb je meestal niet voor het grijpen liggen. Soms wil je iets even testen zonder dat je je iMac of MacBook aanpast. Bijvoorbeeld om te kijken of al je software compatibel is met de volgende upgrade van OS X. Virtualiseer dan je Mac.

Apple maakt prachtige hardware en software. Veel mensen willen er daarom graag mee werken. Heb je al een Mac, dan kan het gebeuren dat je binnen jouw gezin niet de enige bent die het apparaat wilt gebruiken. Dan zou een 'extra Mac' best handig zijn. Of je wilt de Mac die je dagelijks gebruikt niet opofferen als proefkonijn voor wat experimenten. Of je wilt een tijdje met een Mac 'spelen' zonder aankoopverplichting.

Hoe gaan we dat doen? Want volgens Apple draait zijn software alleen op originele Apple-hardware, OS X laat zich niet zomaar even installeren op elke willekeurige andere pc. Virtualisatie is één van de mogelijkheden om OS X op niet-Apple hardware te installeren. We gebruiken hiervoor ESXi of, zoals ESXi officieel heet, de vSphere Hypervisor van VMware. Deze software is gratis en heeft als voordeel boven programma's voor desktopvirtualisatie zoals VMware Workstation, Hyper-V of VirtualBox dat de virtualisatiesoftware direct op de hardware draait. Er zit dus geen Windows of Linux 'onder', maar alleen de pure hardware. Hierdoor heb je meer mogelijkheden om de software naar je hand te zetten én heb je meer rekenkracht per virtuele machine.

Deel 1

In dit artikel lees je hoe je een ESXi-server inricht en gebruikt in combinatie met de vSphere-client.

Is dit legaal?

De gebruikslicentie van OS X is zeer restrictief. Standaard staat Apple het gebruik van OS X anders dan op Apple-hardware niet toe. OS X installeren op een ESXi-server is dus niet toegestaan. Wel staat Apple het toe "twee of meer extra exemplaren van de Apple-software te installeren, te gebruiken en uit te voeren in omgevingen met een virtueel besturingssysteem op elke Mac-computer die u in eigendom of beheer hebt en waarop de Apple-software al is geïnstalleerd". Je mag OS X dus wel virtualiseren met VMware Fusion, Parallels Desktop of VirtualBox op OS X. Gebruik van OS X op een ESXi-server is zeker in een bedrijfsomgeving af te raden.

01 Boodschappenlijst

Om OS X te virtualiseren heb je een aantal zaken nodig. Allereerst een ESXi-server en een pc met daarop de vSphere Client of een ander programma waarmee je verbinding met de ESXi-server kunt maken. In dit artikel heb je kunnen lezen hoe je zo'n ESXi-server inricht en hoe je er bestanden naar overzet en virtuele machines maakt. Heb je dat artikel nog niet gelezen, doe dat dan eerst en werk dit proces van begin tot eind door.

Daarnaast heb je een SSH-client nodig. Windows ondersteunt standaard geen SSH, dus hiervoor moet een apart programma worden gedownload. De bekendste is PuTTY en die is nog gratis ook. Via deze url kom je op de downloadpagina van PuTTY terecht. Scrol naar het kopje Binaries en download het bestand putty.exe. Je hoeft PuTTY verder niet te installeren, zet het ergens op de pc en je kunt het straks meteen gebruiken.

©PXimport

01 PuTTY is een gratis SSH-client die verder geen installatie nodig heeft.

02 Installatieversie OS X

Daarnaast is natuurlijk een versie van OS X nodig, de besturingssoftware om in de virtuele machine te installeren. Dat is wat lastiger: OS X komt altijd met een Apple-pc, maar steeds vaker niet meer op een cd of dvd. Om OS X te installeren hebben we die echter wel nodig. En ook de exacte versie van OS X luistert vrij nauw, want er is een kleine wapenwedloop gaande tussen Apple (dat niet wil dat zijn software op niet-Apple-hardware wordt gebruikt) en de hobbyisten (die op verschillende internet-fora uitpluizen hoe dat juist toch kan). Dit betekent soms ook dat de meest recente versie van OS X nog niet werkt in de virtuele machine, maar dan werkt vaak wel de versie ervoor. Maar draait OS X eenmaal, dan laat het zich veelal wel prima updaten naar de laatste versie, als je die tenminste wilt gebruiken.

03 Een OSX-iso maken

Heb je geen installatie-dvd voor OS X El Capitan tot je beschikking, dan heb je voor deze stap óf zelf een Mac nodig óf iemand die een Mac heeft en jou wil helpen met deze stap.

Op een Mac kun je namelijk zelf een installatiebestand maken, bijvoorbeeld met de OS X El Capitan DVD Creator.app. Dit programma is gratis te downloaden via het InsanelyMac-forum. De download staat onderaan het bovenste bericht van deze forumdiscussie, onder een reeks screenshots en een filmpje met uitleg over de tool. Om het programma te downloaden, is het nodig een account aan te maken en daarmee in te loggen. Bewaar het programma op de Mac.

Ga dan naar de Apple App Store en klik op OS X El Capitan download. Je krijgt mogelijk de melding dat die al geïnstalleerd is, bevestig dat je toch wilt doorgaan. Wacht tot de download klaar is, maar breek de installatie af zodra die begint. Start dan de OS X El Capitan DVD Creator.app en sleep de OS X El Capitan-installatie naar het venster van de app. Kies dan a om de OS X Install DVD te maken. Wacht tot de OS X El Capitan DVD Creator.app meldt dat de iso op de desktop staat. Sluit dan de app. Op het bureaublad van OS X staat nu het bestand OS X 10.11 Install DVD.iso, dat je kunt gebruiken om OS X te installeren.

©PXimport

03 Heb je geen installatiebestand van OS X, dan kun je die met de OS X El Capitan DVD Creator.app alsnog maken.

04 ESXi Unlocker downloaden

Het laatste dat nodig is om OS X te installeren op de ESXi-server, kun je ook vinden op de InsanelyMac-website. Dit is namelijk de ESXi Unlocker. Download de laatste versie (momenteel is dat 2.08), tenzij aangegeven is dat voor de door jou gebruikte versie van OS X of ESXi een andere versie benodigd is. Gebruik Google of kijk via deze url op de forumpagina van InsanelyMac om de ESXi Unlocker te vinden. Opnieuw is inloggen met je InsanelyMac-account nodig om de software te downloaden. Bewaar de Unlocker op de pc en open die daarna met Windows Verkenner. Kies Alles uitpakken. Je bent nu klaar om echt te beginnen.

©PXimport

04 Het InsanelyMac-forum dankt veel van zijn populariteit aan de Unlocker van gebruiker Donk.

05 Uploaden naar ESXi

Start nu de vSphere Client en maak verbinding met de ESXi-server. Klik in de linkerkantlijn op het IP-adres van de ESXi-server en open het tabblad Configuration. Klik op Storage en daarna met de rechtermuisknop op de datastore1. Kies Browse datastore. Je ziet nu de opslaglocaties op de ESXi-server: de mappen van de virtuele machines, maar ook de map ISOs die we hier in stap 11 maakten. Klik op ISOs en wacht even tot je in het rechterdeel van het venster de submappen ziet. Klik op Create a new folder en maak in de map ISOs een nieuwe map genaamd OSX. Bevestig met OK. Open dan de map OSX en kies Upload files to this datastore / Upload file. Selecteer nu het iso-bestand van OS X en bevestig met Openen dat het naar de ESXi-server wordt gekopieerd. Om het straks iets makkelijker te maken, kun je het eerst nog een eenvoudigere naam geven, bijvoorbeeld osx10.11.iso.

Klik nu in de linkerkantlijn opnieuw op ISOs en maak een nieuwe submap aan met de naam ESXiUnlocker. Open die map en kies Upload files to this datastore / Upload folder. Selecteer dan de map waarin je de uitgepakte Unlocker hebt bewaard. Kies vervolgens Openen om deze map met alle bestanden en submappen naar de ESXi-server te uploaden.

©PXimport

05 Geef de OSX-iso eerst een eenvoudigere naam voor je deze naar de ESXi-server kopieert.

06 SSH toestaan

De volgende stap is het toestaan van SSH op de ESXi-server. Met SSH oftewel Secure Shell kun je een versleutelde verbinding openen met de ESXi-server en op de SSH-prompt opdrachten uitvoeren. We hebben SSH nodig om het Unlocker-script te draaien dat het mogelijk maakt de Apple-software op niet-Apple-hardware te gebruiken. Je kunt SSH activeren in de vSphere Client via Configuration / Security Profile / Services / Properties / SSH / Options en kies hier Start en stop with host / OK. Een andere manier is via de ESXi-server zelf. Druk op F2 voor Customize System/View logs. Log in met je gebruikersnaam en wachtwoord. Druk opnieuw op F2 en blader naar Troubleshooting options. Druk op Enter. Ga naar de regel Enable SSH en druk op Enter. Wacht even tot de optie is veranderd in Disable SSH als teken dat SSH nu ingeschakeld is. Druk op Esc om weer uit te loggen.

©PXimport

06 Schakel SSH in om op afstand op de server in te kunnen loggen.

07 Met SSH verbinden

Met SSH ingeschakeld, kun je via PuTTY een beveiligde, rechtstreekse verbinding met de ESXi-server maken. Hiervoor heb je het IP-adres van de ESXi-server nodig, dit kun je aflezen in de vSphere-client en op het scherm van de ESXi-server. Start nu PuTTY en typ in de regel bij Host Name (or IP address) het IP-adres van de ESXi-server. Controleer of eronder de connectie nog ingesteld staat op SSH, en klik dan op Open.

Je krijgt nu een melding dat de server waarmee je verbinding maakt, onbekend is. Dat klopt, klik op Ja om door te gaan. Je ziet dan een prompt. Vul bij Login as: de inlognaam voor de server in, veelal zal dit de root zijn. Druk dan op Enter. Typ vervolgens het wachtwoord en druk opnieuw op Enter. Je zit nu op de prompt van de ESXi-server. Je hebt succesvol de beveiligde verbinding tot stand gebracht.

©PXimport

07 Na de login kom je op de systeemprompt van de ESXi-server.

08 Unlocker-map openen

Nu moet je het Unlocker-script opzoeken. Hiervoor moet je eerst naar de datastore1 op de ESXi-server gaan. Dit doe je met het commando cd vmfs/volumes gevolgd door een druk op Enter. Met het commando ls vraag je de inhoud van deze map op en je ziet: de map datastore1 is hier aanwezig. Met het commando cd datastore1 opnieuw gevolgd door Enter open je die map. Voer opnieuw het commando ls uit en je ziet alle mappen in de datastore, waaronder de map met de iso's. Via het commando cd ISOs, daarna cd Unlocker en tot slot cd unlocker208 (telkens gevolgd door Enter), open je de map met de Unlocker-scripts. Met een ls gevolgd door Enter maak je de inhoud van de map zichtbaar.

©PXimport

08 Blader in de SSH-sessie naar de map met de unlocker-scripts.

09 Unlocker-scripts uitvoeren

Van de bestanden hier zijn er maar twee belangrijk voor de installatie op ESXi, namelijk esxi-install.sh, waarmee je de hardwarecontrole van OS X op ESXi deactiveert, en esxi-uninstall.sh waarmee je die hardwarecontrole later zo nodig weer inschakelt. Om de scripts te kunnen gebruiken, moet je de modus veranderen. Dit doe je met het commando chmod +x esxi-install.sh en eventueel chmod +x esxi-uninstall.sh. Beide gevolgd door Enter. Nu kun je het script starten. Dit doe je met het commando ./esxi-install.sh gevolgd door Enter. Dit gaat heel snel en het script eindigt met het verzoek "please now restart the server!".

Om de configuratiewijziging te voltooien, moet de server dus opnieuw opgestart worden. Dit kan met het commando reboot, maar beter is de SSH-sessie af te sluiten en terug te gaan naar de vSphere Client. Controleer of er nog virtuele machines actief zijn en zo ja, sluit die af. Klik met de rechtermuis op de server in het linkerdeel van het scherm en kies Reboot. Bevestig met Ja dat je weet dat de server niet in onderhoud is en typ nog een reden in het vak bij Reason to proceed en klik dan op OK voor de reboot. Wacht nu tot de server weer terug online is.

©PXimport

09 Nadat het script zijn werk heeft gedaan, moet de server nieuw worden opgestart.

10 Machine inrichten

Het eigenlijke werk is nu klaar. Wat nog resteert, is het aanmaken en inrichten van een virtuele machine. Dit verschilt niet van willekeurige welke andere virtuele machine die je al op de ESXi-server hebt ingericht. Klik op Create a new virtual machine en kies Custom / Next en geef de nieuw te maken virtuele machine een naam, bijvoorbeeld Mac OS X. Klik op Next, selecteer de Datastore.

Belangrijk is de stap met de Virtual Machine Version: selecteer hier Virtual Machine Version 10. Klik op Next en selecteer bij het besturingssysteem Other / Mac OS X 10.9 (64-bit). Selecteer bij Memory minimaal 2 GB, maar liefst 4 of meer. Laat alle overige opties ongewijzigd en sluit af via Finish. Klik nu met de rechtermuisknop op Mac OS X in de lijst met virtuele machines en kies Edit settings. Ga naar CD/DVD drive en kies Datastore ISO File. Klik op Browse en dubbelklik nu datastore1 / ISOs en open dan de map met het iso-bestand van OS X. Selecteer die en bevestig via Open. Zet nu boven in het scherm een vinkje bij Connect at power on en sluit dan de wizard via OK.

11 Installatie starten

Klik nu opnieuw op de virtuele machine in de linkerkantlijn van de ESXi-server en kies Open console. Klik dan op Power on om de virtuele machine te starten en de installatie van OS X zal automatisch beginnen. Opnieuw, dit verschilt niet van andere installaties in een virtuele machine. Klik in het venster en gebruik dan muis en toetsenbord als je de virtuele machine wilt bedienen, en sleep de muis het venster uit als je de computer of de ESXi-server wilt aansturen. Gebruik eventueel de toetscombinatie Ctrl+Alt om hetzelfde effect te bereiken.

Een lastig moment is het selecteren van de installatieschijf. In eerste instantie ziet de OSX-installatie alleen de OS X Installatie DVD. Kies dan Hulpprogramma's / Schijfhulpprogramma en selecteer de VMware Virtual Disk. Klik dan op Wis, geef de partitie een naam en bevestig met Wis. De virtuele harde schijf wordt nu ingedeeld en klaar gemaakt voor de verdere installatie van OS X. Als dit klaar is, klik je op Gereed en sluit je het Schijfhulpprogramma af. Terug in het installatiescherm kies je de harde schijf OSX en kies je voor Ga door om de installatie te vervolgen.

©PXimport

11 Zodra je de virtuele machine start, begint ook de installatie van OS X.

12 Klaar voor gebruik

Het laatste deel van de installatie bevat geen verrassingen meer. Log in met je Apple-ID op de virtuele OS X en selecteer alle instellingen zoals jij ze wilt hebben. Heb je een oudere versie van OS X geïnstalleerd, dan kun je via de App Store de upgrade naar El Capitan uitvoeren. Om het gebruik verder te vergemakkelijken en de prestaties van het systeem te optimaliseren kun je via VM / Guest / Install/Upgrade VMware-tools nog de VMware-drivers en verbeteringen uitvoeren. En daarmee is de virtualisatie van OS X op ESXi helemaal klaar. De virtuele Mac is klaar voor gebruik.

©PXimport

12 Zodra je bent ingelogd op de virtuele OS X is het weinig anders dan op een echte Mac.

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.