De OnePlus 12 is een smartphone die zich om veel redenen laat aanbevelen. Tegelijkertijd zijn er ook een hoop mitsen en maren waar je rekening mee moet houden. Wellicht te veel, als je kijkt naar de aanschafprijs van minimaal 949 euro...

Het is geen geheim dat het merk OnePlus veel mensen naar zich heeft toegetrokken door aanvankelijk een scherpe prijs-kwaliteitverhouding voor te stellen. Daarnaast spelen het stoere ontwerp en de opgeruimde software ook een grote rol in het succes. Maar de laatste jaren levert het merk veel in. Te veel, als je het ons vraagt. De prijs gaat steeds verder omhoog, terwijl de software inmiddels is overgegaan op wat zusterbedrijf Oppo aanbiedt. Van de OnePlus-identiteit is dus weinig over, maar daar zijn fans van het merk inmiddels al aan gewend.

Dat de prijzen stijgen, is logisch, want die gaan overal omhoog. En als je kijkt naar de prijzen van andere premium Android-smartphones, dan biedt OnePlus nog steeds een interessant alternatief. Maar van de term 'flagship killer', die elk jaar opnieuw door allerlei recensenten haast traditiegetrouw wordt toegewezen aan nieuwe OnePlus-smartphones, is allang geen sprake meer. Dit is gewoon een vlaggenschip dat meedoet met de andere vlaggenschepen, maar doet alsof het nog steeds anders is dan de rest. Dat mag natuurlijk, maar de poging is behoorlijk transparant.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Premium Snapdragon-processor

Het gebrek aan een eigen identiteit kun je een merk nog vergeven als er in elk geval sprake is van een sterk product. Dan is dat waar consumenten op af komen. De OnePlus 12 wordt in elk geval geleverd met een premium Qualcomm-processor, namelijk de Snapdragon 8 Gen 3 (net als de Galaxy S24 Ultra en ASUS ROG Phone 8). Daar hoort 12 tot 16 GB aan werkgeheugen bij, evenals 256 tot 512 GB aan opslagruimte. Voor 12/256 GB betaal je 949 euro. Ga je een stapje hoger, dan ben je daar 1.099 euro aan kwijt. Dan krijg je de versie met 16/512 GB.

Er is vrij weinig mis met de Qualcomm-chipset. Ten opzichte van z’n voorganger moet die 25 procent sneller en 20 procent energiezuiniger zijn, al merk je daar in de praktijk vrij weinig van. De processor van Qualcomm is in elk geval capabel genoeg voor high-end games (en kan retrospellen van de zesde generatie spelcomputers in een verhoogde resolutie draaien op 60 fps) en is natuurlijk uitermate geschikt voor allerlei dagelijkse taken. Als je niet op dit toestel gaat gamen, is de processorkracht wellicht zelfs een beetje overkill.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Prestaties: verschil tussen test en praktijk

Het is ook bij de OnePlus 12 zo dat er processorverstikking plaatsvindt (ook wel bekend als throttling). De prestaties worden dan tijdelijk beperkt om de accuduur te verlengen, of om ervoor te zorgen dat het toestel z’n warmte kwijt kan. OnePlus is een berucht merk als het om dit soort praktijken gaat, waardoor processors nooit helemaal tot hun recht komen. Uit onze test blijkt dat het toestel al binnen een kwartier een stapje terug kan schakelen. Gelukkig merk je ook daar in de praktijk vrij weinig van. Games blijven nog steeds speelbaar op hogere resoluties en in hoge framerates.

Wellicht komt dat door het feit dat cpu's steeds sneller en krachtiger worden, waardoor er meer ruimte ontstaat voor een beter balans tussen hoge prestaties en een lange accuduur. En daar komt OnePlus dan mooi mee weg. Op papier zien we echter dat er dus nog wel degelijk wat achter de schermen gebeurt, maar we merken er dus niet al te veel van.

De lange accuduur van ruim twee dagen is daar een mooi resultaat van. En als je toch extra sap nodig hebt, dan kun je het toestel na ongeveer een halfuurtje weer van de lader halen. Dan is de accu vol.

©Wesley Akkerman

0,6x (groothoeklens)

©Wesley Akkerman

1x (standaard)

Nog even stoer

Alle onderdelen zijn verpakt in een inmiddels bekend ontwerp, maar dat betekent niet dat er niks is om van te houden. Zo is de matte achterkant geen vingerafdrukmagneet. Bij de OnePlus 11 leek het er nog op dat er stof tussen de lenzen en het glas van de cameramodule zat, maar dat effect is nu verdwenen. Verder is en blijft de alertslider een toffe toevoeging, waardoor je zonder je telefoon te hoeven pakken het geluid en meldingen kunt uitschakelen. Over het algemeen oogt de OnePlus 12 nog even stoer als altijd.

Toch zijn er ook wat zaken waar we minder vrolijk van worden. De achterkant is namelijk behoorlijk glad, waardoor het toestel snel uit je handen of van de bank glijdt. Daarnaast moet het toestel het doen met een IP65-certificaat. Dat houdt in dat de OnePlus 12 wel tegen regendruppels kan, maar (officieel) niet kan worden ondergedompeld. Hoewel het fijn is om te zien dat OnePlus eindelijk heeft betaald voor dit certificaat (voorgangers moesten het namelijk zonder doen), loopt het merk toch achter op de concurrentie. Bovendien is het ook niet erg duurzaam op deze manier.

©Wesley Akkerman

2x (ingezoomd)

©Wesley Akkerman

Portretmodus

OnePlus 12 doet aan trendbreuk

Voor op het toestel zit een riant scherm van 6,8 inch, waardoor de OnePlus 12 qua hoogte in elk geval niet onderdoet voor de Samsung Galaxy S24 Ultra. Daar waar veel fabrikanten – gelukkig – kiezen voor een plat scherm, zien we dat OnePlus z’n kont tegen krib gooit en voor een oledscherm met gebogen randen heeft gekozen. Dat zal een voorkeursdingetje zijn; wij vinden platte schermen handiger, omdat je dan nooit last hebt van ghost input, waarbij je handpalm toch iets activeert op het scherm. Ook is bediening vanaf de rand wat beter, omdat je de rand daadwerkelijk voelt.

Omdat het OnePlus 12-display een ltpo-scherm is, kan die dynamisch schakelen tussen 1 en 120 Hertz. Als er minder frames nodig zijn, dan schakelt het toestel dus vanzelf over – wederom in het kader van energiezuinigheid. De maximale helderheid is met zo’n 1.100 nits niet verkeerd, maar dat komt ook niet overeen met wat OnePlus in zijn marketinguitingen vertelt. Bovendien bieden concurrenten vaak een hogere helderheid. Maar 1.100 nits is in principe voldoende voor normaal gebruik. Ook op zonnige dagen is alles nog steeds goed te zien.

©Wesley Akkerman

0,6x (groothoeklens)

©Wesley Akkerman

1x (standaard)

Geen AI-foefjes

Een andere trendbreuk die we opmerken is het gebrek aan opties op basis van kunstmatige intelligentie. Toegegeven: niet alle AI-opties zijn even handig of gewenst, maar de OnePlus 12 biedt gewoon niets aan. Niets. Daar hebben we gemengde gevoelens over. Enerzijds loopt het toestel daardoor achter de feiten aan, maar anderzijds is het ook wel fijn om gewoon een smartphone te hebben die doet wat-ie moet doen. Niet iedereen is op zoek naar allerlei extra foefjes. Maar als er verder weinig echt grote verschillen zijn, dan kunnen die wellicht wel het verschil maken.

Verder lijkt OnePlus ook op het gebied van software-ondersteuning iets achter te lopen. Je krijgt weliswaar direct toegang tot OxygenOS 14 (op basis van Android 14), maar daarna krijg je nog 'maar' vier upgrades (en vijf jaar aan beveiligingsupdates). Google, Samsung en Apple doen dat een stuk beter door daar minimaal twee jaar bovenop te gooien.

Verder is OxygenOS nog even snel en schoon als altijd (al blijven de Oppo-invloeden eeuwig zonde), en kom je hier en daar de typische OnePlus- en Google-apps tegen.

©Wesley Akkerman

2x (ingezoomd)

©Wesley Akkerman

3x (ingezoomd)

De beperkingen ondervangen

En hoewel OnePlus nog altijd niet bekendstaat om z’n camerakwaliteit (ondanks de samenwerking met Hasselblad), moeten we toch stellen dat de kiekjes best prettig ogen. Vooral als je mensen fotografeert of vaak selfies maakt, kun je nog weleens worden verrast vanwege de authenticiteit van de foto's. Verder is het niet echt een veelzijdige camera-setup waarmee je alle kanten op kan, maar de basis is prima. Foto’s ogen kleurrijk en gedetailleerd, en kunnen prima op social media of op websites worden gepubliceerd.

Zodra je inzoomt, stuit je echter op de nodige problemen. Helemaal als je iets veraf wilt vastleggen, heeft de OnePlus 12 daar moeite mee. Een foto van dichtbij nemen gaat ook niet van een leien dakje, aangezien foto’s dan al snel wazig lijken. In beide gevallen moet je meerdere foto’s maken, in de hoop dat er dan dan een goede tussen zit. Maar voor straat- en objectfotografie zonder te hoeven inzoomen werkt het systeem wel goed. In de app zitten bovendien allerlei handige opties, zoals een Pro-modus, waarmee je enkele beperkingen mogelijk ondervangt.

6x (ingezoomd)

OnePlus 12 kopen?

De OnePlus 12 is om verschillende redenen onderaan de streep een interessant toestel. De accu gaat ontzettend lang mee en is zo opgeladen. Het scherm oogt natuurlijk en kleurrijk, de processor is over het algemeen snel en de camera presteert degelijk. De software is schoon en rap, en het ontwerp is stoer. Voor de prijs van iets minder dan 1000 euro haal je in elk geval een degelijke smartphone in huis. Niettemin zijn er ook enkele factoren die een aanbeveling in de weg kunnen zitten, hoewel je die mogelijk kunt wegrationaliseren.

Zo stelt het IP-certificaat teleur (al is het wel fijn dat dat er eindelijk is), gaat het camerasysteem niet goed overweg met zoomfuncties en is de software-ondersteuning met maximaal vijf jaar minder dan bij de directe concurrentie. Daarnaast loopt de OnePlus 12 achter op het gebied van kunstmatige intelligentie, zien we toch dat de processor wordt afgekneld en is de prijs flink gestegen. Het gebrek aan AI-opties zou je nog als winst kunnen ervaren – maar die andere negatieve eigenschappen zitten een glorievolle aanbevelingen helaas toch in de weg.

Ze lijken terug van weggeweest: Android-tablets. Toegegeven, ze komen niet meer zo vaak uit als voorheen, maar fabrikanten als Samsung, OnePlus en Lenovo blijven in deze tablets investeren. De Yoga Tab Plus is met een prijskaartje van 799 euro een van de duurdere Lenovo-tablets van dit moment. Hoe brengt die het ervan af?

De Lenovo Yoga Tab Plus zorgt ervoor dat je iets te kiezen hebt als het gaat om high-end Android-tablets voor werk en entertainment. Daar waar de OnePlus Pad 2 550 euro en de Samsung Galaxy Tab S10+ ruim 1100 euro kost, besteed je 799 euro aan de Yoga Tab Plus. Dat bedrag gaat niet alleen op aan de tablet: je haalt namelijk ook meteen een stylus, beschermende hoes en een toetsenbord in huis, waardoor je dus direct aan de slag kunt.

De concurrentie

Ter vergelijking: bij Samsung krijg je alleen een stylus en dien je het toetsenbord los te kopen. Een los keyboard kost nog eens 180 euro extra. En vooruit, vergeleken met het keyboard dat Lenovo meelevert, beschermt die het apparaat wel beter. De Samsung-variant gaat namelijk ook óver de cameramodule heen en biedt ruimte om de S Pen op te bergen. De beschermhoes voor de Lenovo bevestig je onder de cameramodule, waardoor het kan zijn dat die alsnog schade oploopt in je tas.

Als we de OnePlus Pad 2 erbij pakken, zien we dat er nog steeds aanbiedingen zijn waarmee je een gratis toetsenbordcover kunt scoren. Als je die los zou moeten kopen, kost dat nog eens 150 euro extra. De beschermhoes met ingebouwde kickstand (die hebben ze trouwens alle drie) gaat los voor 60 euro over de toonbank. Dan zou je dus uitkomen op zo'n 760 euro, een bedrag dat heel dicht bij de Yoga Tab Plus zit.

©Wesley Akkerman

Dezelfde processorprestaties

Als we kijken naar functionaliteit, prijs en prijs-kwaliteitverhouding dan vormen de Tab S10+ en Pad 2 de belangrijkste concurrenten voor de Lenovo Yoga Tab Plus. Natuurlijk zou je ook een aantal goedkopere tablets kunnen meenemen in zo'n vergelijking, maar voor deze recensie hebben we besloten het te houden op recente gelanceerde premium modellen. Dat schetst een goed beeld van de kwaliteit van de drie genoemde producten.

Zowel de Lenovo als de OnePlus beschikken over de Snapdragon 8 Gen 3-processor. Dat is weliswaar een oudere chipset, maar die is nog steeds ontzettend capabel. De Samsung heeft een minder bekende Dimensity 9300+ aan boord, maar qua prestaties zitten ze ongeveer op hetzelfde niveau. Je kunt moeiteloos moderne games spelen en veel taken tegelijkertijd uitvoeren. Het systeem loopt niet vast, heeft geen last van throttling en wordt niet heet of zelfs ook maar warm.

©Wesley Akkerman

Technisch gezien de beste

Daarnaast wordt de Lenovo Yoga Tab Plus met 16 GB werkgeheugen geleverd, terwijl de Pad 2 en Tab S10+ op 12 GB blijven steken. Nu hebben we nog niet meegemaakt dat we het verschil tussen 12 en 16 GB merkten, maar hebben er dan ook niet al te zware taken op uitgevoerd. Voornamelijk werkgerelateerde zaken, hier en daar een game, dagelijks wat video's en zo'n beetje de hele dag door muziek luisteren. Maar mocht je toch meer RAM nodig hebben, dan vind je die dus bij Lenovo.

Qua opslagruimte presteert de Lenovo niet slecht. Je hebt 256 GB tot je beschikking, maar er is helaas geen mogelijkheid om dat uit te breiden via een microSD-kaart. Datzelfde geldt voor de OnePlus Pad 2. Bij Samsung krijg je niet alleen het dubbele aan opslagruimte, ook kun je daar wel degelijk zo'n extra opslagkaartje gebruiken. De Yoga Tab Plus beschikt over het snelste type geheugen (UFS 4.0), maar zonder direct vergelijkingsmateriaal merk je dat niet op.

©Wesley Akkerman

Heb je amoled echt nodig?

Net als de OnePlus Pad 2 beschikt de Lenovo Yoga Tab Plus over een IPS-lcd-scherm. En ja, het amoledscherm van de Tab S10+ is beter. De responstijd is lager (handig voor gamers) en de kleuren zijn veel levendiger en dieper. De resolutie is op alle drie de schermen vergelijkbaar, waardoor je aanvankelijk geen verschillen opmerkt. De Pad 2 heeft technisch gezien de hoogste pixeldichtheid, maar het verschil is praktisch verwaarloosbaar.

Of je een amoledscherm echt nodig hebt, kun je natuurlijk betwisten. De kleuren ogen natuurgetrouw en lekker rijk. De maximale helderheid zou wel iets hoger mogen op de Lenovo, maar over het algemeen is die niet slecht. Zowel binnen als buiten zie je goed wat er gebeurt en kun je tekst prima lezen. Vermijd wel de meest zonnige momenten, want dan merk je dat het apparaat tegen z'n grens loopt (maar daar hebben de concurrenten ook last van).

©Wesley Akkerman

Een beeldscherm om van te smullen

Een van de dingen waar we het meest tevreden over zijn, is het feit dat het display een antireflecterende laag heeft. Daardoor zit je bijna nooit tegen je eigen gezicht aan te kijken. Tenminste, niet als je de tablet binnen gebruikt. Buiten is het een ander verhaal; dan zie je jezelf nog wel eens. Ook wanneer het scherm zwarte balken of delen heeft, kan het zijn dat je iets van een reflectie spot. Maar de Samsung en OnePlus hebben die laag helemaal niet.

Verder doet de verversingssnelheid van 144 Hertz wonderen. Dankzij die hoge frequentie komen een hoop Android-games goed tot hun recht. Bovendien is scrollen een genot: alleen de Pad 2 zit op hetzelfde niveau. De zwartwaarden liggen helaas wat lager dan je zou willen en ogen wat grijzig. Maar we vermoeden dat dit het resultaat is van onze ervaring met oled; anders valt het minder op.

©Wesley Akkerman

Geluid en batterij

Van de speakers zijn we echt onder de indruk. We zeggen niet dat je helemaal zonder bluetoothspeaker of oortjes uit de voeten kunt, maar we hebben geen moment vervelende audio ervaren. We hebben gewoon muziek kunnen luisteren; de audio klinkt warm en vol, met hier en daar een wat blikkerige afwerking. Video's kijken, vooral waarin veel gesproken wordt, is eveneens geen straf. Alles is prima verstaanbaar en prettig hoorbaar.

Met een vermogen van meer dan 10.000 mAh houdt de Lenovo Yoga Tab Plus het daarnaast langer uit dan de concurrentie. Zeker wanneer je hem gewoon een paar dagen laat liggen zonder hem te gebruiken: dat kost hem hooguit een paar procent van de accuduur. Verder kun je hier moeiteloos een dag op werken zonder de oplader nodig te hebben. Opladen gaat met 45 watt niet ontiegelijk snel, maar over het algemeen hebben we niets te klagen met twee uur oplaadtijd.

©Wesley Akkerman

Android en software-opties

De Lenovo Yoga Tab Plus draait op Android 14, met daaroverheen ZenUI. Het systeem heeft veel weg van iPadOS en Chrome OS, met onderaan een dock waar je snelkoppelingen naar je favoriete apps kunt plaatsen. Verder gaat het systeem soepel om met een muis en toetsenbord. Maar als je liever een wat traditionelere Android-ervaring hebt, kun je allerlei opties uitschakelen, waardoor het zakelijke karakter verdwijnt. Dan houd je een inmiddels bekende Android-ervaring over.

Je kunt apps in vensters openen, meerdere vensters naast elkaar draaien en een indeling van twee of drie apps selecteren. Dan deelt Android het scherm op in twee of drie delen, wat multitasking vergemakkelijkt. En hoewel het updatebeleid met drie Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates vrij mager oogt, is dat voor Lenovo juist riant te noemen. Het merk komt vaak niet verder dan twee om drie. Alleen Samsung scoort momenteel beter op dit gebied.

©Wesley Akkerman

Accessoires

Nog even over die meegeleverde accessoires: vooral de stylus in dit pakket valt op. Als je begint met schrijven, voelt en klinkt dat net alsof je met een potlood werkt. De digitale pen trilt heel subtiel, waardoor het lijkt alsof je op papier schrijft. Daarnaast klínkt het schrijven ook bijzonder overtuigend. Tel daarbij op dat de pen solide en best groot is, en je houdt een veel betere ervaring over dan bijvoorbeeld met de S Pen van Samsung.

Ook over het toetsenbord zijn we overwegend positief. Het typen gaat lekker: de knoppen hebben een korte travel, waardoor ze aanvoelen als die van een volwaardig keyboard. Het enige probleem waar we weleens tegenaan lopen, is het feit dat het trackpad tijdens het tikken op onze polsen reageert. Dan kan het zijn dat de muis ineens beweegt en je per ongeluk iets selecteert. Dat kan mettertijd frustrerend zijn.

©Wesley Akkerman

Lenovo Yoga Tablet Plus kopen?

Aanvankelijk vroegen we ons een beetje af wat nu precies de positie van de Lenovo Yoga Tablet Plus is en waarom deze tablet nodig is. Qua prijs zit-ie tussen twee concurrerende modellen in en qua specs doen ze alle drie niet voor elkaar onder. Maar de Lenovo biedt een hoop dingen die we elders niet tegenkomen. Denk dan aan een riant scherm met een antireflectielaag, een bovengemiddeld goede stylus-ervaring en een relatief schone Android-omgeving.

Daarnaast presteert het systeem uitstekend en wordt de processor bijna niet warm onder hoge druk. Voor die 799 euro krijg je er bovendien direct een toetsenbord en stylus bij. Daarnaast overtreffen de speakers de concurrentie, kun je hier heel goed op werken én gamen, en zijn we slechts een paar minder goede eigenschappen tegengekomen die bovendien geen echte dealbreakers zijn. Lenovo lijkt daarmee een nieuwe sweet spot te hebben gevonden – zeker als je hem in de aanbieding treft!

Amazon heeft de nieuwste generatie van zijn populaire beveiligingscamera voor de Nederlandse markt aangekondigd, de Blink Outdoor 4. Deze camera wordt aangedreven door een speciaal ontworpen chip van Blink en kan gebruik maken van persoonsdetectie. Hier is dan wel een apart abonnement voor nodig.

De nieuwe Blink Outdoor 4 heeft een adviesprijs van 79,99 euro en biedt verbeterde beeldkwaliteit dankzij betere gevoeligheid en helderheid bij weinig licht. Ook beschikt de camera over een breder gezichtsveld en verbeterde bewegingsdetectie, terwijl de batterij tot twee jaar meegaat. De Outdoor 4 wordt geleverd met Blink's nieuwe synchronisatiemodule voor cloud-opslag, de Blink Sync Module Core.

Naast de camera heeft Blink ook een Battery Extension Pack aangekondigd, waarmee de batterijduur kan worden verdubbeld van twee naar vier jaar. Deze is verkrijgbaar in een bundel met de Outdoor 4 voor 99,99 euro of apart voor 29,99 euro.

Verbeterde functionaliteit in compact ontwerp

De Blink Outdoor 4 beschikt over geavanceerde bewegingsdetectie met twee zones, waardoor gebruikers kunnen bepalen welke waarschuwingen ze ontvangen en van welke delen van hun terrein. Deze verbeterde detectie helpt het aantal valse waarschuwingen te verminderen. De camera werkt op twee AA-batterijen die tot twee jaar kunnen meegaan. Gebruikers kunnen tot 10 camera's aansluiten om bewegingsbeelden op te nemen en op te slaan in de cloud met behulp van de meegeleverde Sync Module Core.

De producten zijn ontworpen met privacy en veiligheid in gedachten. Gebruikers kunnen privacyzones instellen, zodat bijvoorbeeld de openbare weg of het terrein van buren wordt uitgesloten van opnames. Alle communicatie tussen Blink-apparaten en Amazon-servers is versleuteld, en beelden worden veilig opgeslagen op Europese Amazon-servers. Gebruikers kunnen het camerasysteem op elk moment uitschakelen, waardoor zowel de camera als de microfoon wordt gedeactiveerd.

De Blink Outdoor 4 is compatibel met Alexa, waardoor klanten via een Echo-apparaat bewegingswaarschuwingen kunnen ontvangen, livebeelden kunnen bekijken, beelden van meerdere camera's kunnen weergeven, routines kunnen instellen en hun systemen kunnen in- en uitschakelen.

Uitgebreide functies met abonnement

Met een Blink-abonnement krijgen klanten toegang tot extra functies zoals onbeperkt opslaan en delen van clips tot 30 dagen, persoonsdetectie, uitgebreidere livebeelden en 'Rapid Video Access' voor het direct terugkijken van opgenomen video's. Nieuwe gebruikers ontvangen een gratis proefabonnement van 30 dagen bij aanschaf van de Outdoor 4.

De Blink Outdoor 4 is vanaf nu verkrijgbaar voor 79,99 euro als enkel camerasysteem met Sync Module Core, of in een bundel met de Battery Extension Pack voor 99,99 euro.