ID.nl logo
Is je smartphone waterdicht? Alles over de IP-rating
© Reshift Digital
Huis

Is je smartphone waterdicht? Alles over de IP-rating

Misschien zit een vakantie naar een tropisch eiland er niet in dit jaar: zelfs een pierebadje in de tuin kan veel schade aanrichten aan je smartphone. Veel high-end smartphones zijn waterdicht, maar wat kun je daar precies van verwachten? Dat wordt aangeduid middels een zogeheten IP-rating. Dit is wat dat inhoudt.

Het was laatst groot nieuws dat OnePlus 8 Pro zo’n IP-rating kreeg. Bij de introductie van OnePlus 7 vorig jaar maakte het telefoonbedrijf er namelijk nogal een ding van dat het niet voor een dure IP-rating ging. Zo hoefden ze de kosten hiervoor niet door te rekenen aan klanten. Dit jaar heeft het besloten wel voor zo’n rating te gaan, omdat het klanten meer vertrouwen zou geven in de waterdichtheid van het toestel. Is dat wel zo? Er zit namelijk veel verschil tussen de ene of de andere IP-rating.

Hier staat IP-rating voor

Een IP-rating bestaat uit twee delen. IP staat voor Ingress Protection (beschermingsgraad) en daarna volgen altijd twee getallen, die achter elkaar worden geschreven. Het eerste getal geeft iets aan over de mate waarin het apparaat tegen vuil en stof kan, het tweede over water. Let wel, het gaat hier om zuiver water, dus geen zeewater (met zout) dat vaak grote gevolgen heeft voor materiaal. Hoe hoger het getal, des te beter de bescherming. En dat gaat heel ver.

Zo staat een 1 ervoor dat solide objecten van meer dan 50 millimeter niet in het toestel kunnen dringen. Bij een 4 is dat al bij 10 millimeter het geval. Het hoogste nummer van stof is een 6: heeft je telefoon een 6, dan komt er geen stof in het toestel. Qua water is het toestel met een 1-rating beschermd tegen verticaal vallende druppels. l. Regen dus. Heeft het een 4, dan kan er water van allerlei kanten worden gesprayd zonder dat het het toestel binnendringt. Het hoogste watercijfer is 8.

Een smartphone kan daarmee langere periode onder water, onder druk, zonder dat dit water het toestel penetreert. Dat betekent overigens niet dat je ermee moet gaan diepzeeduiken, zelfs niet als dat in zoet water zou kunnen: het betekent namelijk eigenlijk dat een toestel 1,5 meter onder water kan worden gehouden voor maximaal een half uur, zonder dat het water binnendringt. Staat er een X in de IP-rating, dan is het toestel niet getest op een van de twee opties.

©PXimport

Niet per se waterdicht

Houd hier rekening mee als je een toestel aanschaft. Je kunt denken: oh hij is waterdicht, dus ik kan er gewoon mee gaan zwemmen: dat is niet hoe het werkt. Je moet altijd oppassen met telefoons bij water, want het gaat nog steeds om elektrische apparaten. Het gaat meer om ongelukken: valt je toestel toch wel in het water, dan weet je dat er een kans is dat hij het overleefd, ook zonder dat daar rijst bij hoeft te komen kijken.

Hoewel tegenwoordig de meeste ports ook waterdicht zijn gemaakt, zijn er in het verleden diverse telefoons geweest waarbij je een speciaal opzetstukje kreeg dat je in je ports moest pluggen wanneer je in de regen liep. Verre van ideaal, zeker omdat het moeilijk is om te bewijzen dat je dit stukje al dan niet in je telefoon had op het moment dat het toestel toch wél door water beschadigd raakte.

ATM-rating

Smartwatches gebruiken vaak geen IP-rating, maar een ATM-rating. Dit komt al wat dichterbij duiken, want hier wordt gekeken naar de atmosfeer en de druk die er wordt uitgeoefend op een wearable wanneer deze onder water wordt gedrukt. Een ATM van 1 betekent: niet in water doen, terwijl een 20 betekent dat je ermee kunt gaan surfen of jetski’en (je kunt er zelfs 200 meter onder zee nog druk opleggen).

IP-ratings mogen je dan een veiliger gevoel over een telefoon geven, besef goed dat het geen garantie is. Zelfs als je telefoon perfect uit het doosje komt en na een plons in een bak gewoon water stuk gaat, dan heb je geen poot om op te staan als het gaat om garantie. Of een telefoon een IP-rating heeft of niet: stuk is stuk.

Er zijn daarnaast veel andere factoren die alsnog funest kunnen zijn voor het toestel, zoals krassen en scheuren. Een IP-rating is dus alleen om je een geruster gevoel te geven over ongelukjes die kunnen gebeuren met het toestel, want de kans is nu eenmaal kleiner dat het toestel hierdoor beschadigd. Gebeurt dit echter wel, dan moet je leverancier heel coulant zijn wil hij je smartphone kosteloos repareren.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.