ID.nl logo
In gesprek over Dyme: Geld besparen met app
© Reshift Digital
Huis

In gesprek over Dyme: Geld besparen met app

De Nederlandse app Dyme koppelt je betaalrekening aan slimme software die je inzicht geeft in je inkomsten, vaste lasten en andere uitgaven. De makers mogen dit doen omdat ze een PSD2-vergunning hebben en willen zich van de concurrentie onderscheiden door je te helpen besparen op je contracten en abonnementen. Wij spraken ze er over.

Dyme is gratis app van het Nederlandse Dyme B.V., dat geld verdient aan optionele abonnementen en commissies van contracten. De app is begonnen in Nederland en inmiddels ook beschikbaar in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Meer dan 300.000 mensen hebben een Dyme-account, van wie ongeveer de helft de app minimaal één keer per maand gebruikt. Het leeuwendeel van de gebruikers komt uit Nederland. 

Het team van Dyme telt vijftien medewerkers, met Joran Iedema als CEO. In een videogesprek met PCM vertelt hij over geld verdienen aan een gratis app, hoe de PSD2-vergunning gebruikersdata beschermt en wat zijn toekomstplannen met Dyme zijn.

Ontstaansgeschiedenis

Het idee om Dyme te beginnen ontstond een paar jaar geleden. Eén van de vier oprichters kwam er tijdens het bladeren in zijn bankafschriften achter dat hij al vier maanden voor de sportschool betaalde, terwijl hij inmiddels een andere sport beoefende. De oprichters wilden je in- en uitgaven inzichtelijker maken. 

“We dachten dat banken de benodigde ruwe data nooit met ons zouden willen delen, maar ontdekten toen dat de PSD2-vergunning eraan kwam. Die verplicht een bank de klantdata te delen als de klant dat wil. We gingen denken over manieren om waarde te bieden aan mensen aan de hand van hun transacties. We kwamen er toen achter dat veel mensen het lastig vinden om bij te houden welke abonnementen, contracten en vaste lasten ze hebben. Daar zijn we ons op gaan focussen.”

©PXimport

Fintech-apps als Dyme zijn weinig zonder PSD2, oftewel de Payment Services Directive 2-richtlijn. In de woorden van Iedema: “De PSD2-vergunning stelt consumenten in staat om hun eigen bankdata te gebruiken in de app van een externe partij, zoals Dyme. Als de consument de bankkoppeling maakt, kunnen wij de ruwe transactiegeschiedenis van het laatste jaar uitlezen en een analyse maken over je inkomsten, uitgaven en vaste lasten.” 

Dyme wil zich onderscheiden van andere apps door je suggesties te doen om abonnementen en contracten op te zeggen of om te zetten. Bedrijven vragen een PSD2-vergunning aan bij De Nederlandsche Bank (DNB). Een tijdrovende en daardoor ook dure klus, weet PCM uit gesprekken met andere fintech-start-ups. 

Iedema beaamt dit. “Het heeft ons ongeveer een jaar gekost om de licentie te krijgen. Als je alles laat doen, zit je wel rond de 200.000 euro. Wij waren gelukkig goedkoper uit, doordat een medeoprichter de aanvraag bijna helemaal zelf geschreven heeft en omdat wij korting kregen op de bijstand van een adviesbedrijf.”

PSD2-uitdagingen

Je bank mag jouw transactiegegevens alleen met een bedrijf delen als dat een PSD2-vergunning heeft en jij expliciete toestemming geeft voor het delen van je data. De bank is in dit geval wettelijk verplicht om een API-koppeling op te zetten met de betreffende app. Dyme heeft koppelingen met alle Nederlandse banken, behalve Knab. Dat ligt niet aan Dyme, benadrukt de CEO. 

“Andere fintech-apps missen ook de koppeling met Knab. Veel hangt af van hoe het systeem van de bank gebouwd is en hoe makkelijk ze de data via een API beschikbaar kunnen stellen. Wij hebben het eerst zelf geprobeerd en nu hebben we een partij ingehuurd, maar die komt er ook niet uit.” Iedema wil er niet te veel uitspraken over doen, omdat hij niet in de Knab-systemen kan kijken, maar noemt het wel ‘heel vervelend’ dat de koppeling na een jaar nog steeds niet werkt.

Onderdeel van de PSD2-vergunning is dat je als klant elke negentig dagen opnieuw toestemming ervoor geeft dat – in dit geval – Dyme toegang behoudt tot je bankdata. “Helaas”, zegt Iedema, “want niet alle gebruikers doen dat en dan werkt de app niet meer.” 

Het aanmaken van een account en het vernieuwen van de toestemming is – gelukkig voor fintech-apps – wel eenvoudiger geworden. “In het verleden ging dit vaak via de mobiele bankwebsite en had je een TAN-code of identifier nodig. Er haakten toen meer mensen af dan nu, want nu regel je die zaken in je bankieren-app en met een pincode of Face ID-gezichtsherkenning”, licht Iedema toe.

©PXimport

Dyme beheert als bedrijf met PSD2-vergunning de ruwe transactiegegevens van honderdduizenden gebruikers. Een grote verantwoordelijkheid, weten zowel Iedema als nationale toezichthouders. “Met De Nederlandsche Bank hebben we jaarlijks contact. We dienen dan een financieel verslag in en leggen uit hoe we omgaan met bedrijfs- en IT-risico’s. En we hebben op verzoek van de Autoriteit Persoonsgegevens met ons privacybeleid, algemene voorwaarden en bedrijfsprocessen aangetoond dat we ons aan de privacywet AVG houden.” 

De bedrijfsprocessen van Dyme zijn vastgelegd in een procedurehandboek, dat ook bij De Nederlandsche Bank is ingediend om de PSD2-vergunning te krijgen. Iedema: “In dit handboek staan heel duidelijk de rollen van onze werknemers en wie toegang heeft tot welke gegevens.” Zo heeft de data scientist anonieme transactiedata gebruikt om het algoritme van abonnementen te verbeteren. De CEO garandeert desgevraagd dat geen enkele Dyme-medewerker zomaar de ruwe bankdata kan exporteren. 

“De enige werknemer die toegang heeft tot de database met bankgegevens en de PSD2-sleutel, is onze Chief Technology Officer. En we hebben aanvullende maatregelen genomen om die data goed op te slaan.” Details houdt Iedema logischerwijs voor zich. 

Wat hij wel kwijt wil: “Een belangrijk deel van hacking tegengaan, is ervoor zorgen dat medewerkers niet te veel toegang tot gegevens hebben en dat medewerkers heel goede beveiliging (software, red.) op hun computer en smartphone hebben.” Dyme heeft hier een interne compliance-afdeling voor die de veiligheid van de bedrijfsprocessen controleert. Een externe partij voert elk kwartaal een penetratietest uit om de algemene beveiliging te testen.

Inkomstenbronnen

De Dyme-app is gratis te gebruiken, maar voor niets gaat de zon op. Dyme heeft daarom verschillende inkomstenbronnen. Iedema: “Het gaat om twee soorten abonnementen en diverse commissies.” Met een Silver- of Gold-abonnement krijg je meer functionaliteit en kun je zonder extra kosten contracten opzeggen. De abonnementen kosten respectievelijk 45 en 55 euro per jaar. 

Zonder abonnement kun je ook contracten opzeggen, maar dan betaal je een paar euro per contract, omdat Dyme een aangetekende brief naar het betreffende bedrijf stuurt. Commissies krijgt Dyme als gebruikers via de app hun contract vernieuwen bij de bestaande energieleverancier of verzekeraar of overstappen naar een andere partij. De start-up gebruikt hier de software van Overstappen.nl voor.

“De commissie die wij ontvangen, is voor elke leverancier of verzekeraar even hoog”, benadrukt Iedema. “Wij hebben dus geen stimulans om een bepaalde partij te kiezen.”

©PXimport

De CEO laat desgevraagd weten dat de inkomsten uit abonnementen en commissies ‘even belangrijk’ zijn en dat vijftien tot twintig procent van de Dyme-gebruikers geld opleveren. Dat is relatief weinig, maar iets wat Iedema graag op de koop toeneemt. “Met dit freemium-model hopen we dat jij andere mensen aanbrengt. We vinden het mooi om iets aan te bieden wat gratis te gebruiken is.” 

Op de vraag of er altijd een gratis versie van Dyme zal blijven, antwoordt hij bevestigend, gevolgd door een diplomatieker: “Uiteindelijk ben je een start-up, dus kun je zoiets nooit helemaal garanderen. Maar op dit moment lijkt het een goede groeistrategie om een deel gratis te houden.”

Concurrentie

Natuurlijk is Dyme niet de enige app die inzicht geeft in je financiën. ABN Amro biedt het bekende Grip aan, een Friese start-up timmert aan de weg met Flow Your Money en dit jaar komt Buddy, een app die helpt voorkomen dat je in de knel komt met het betalen van je vaste lasten. 

“Er zijn best veel personal finance apps”, bevestigt Iedema van Dyme. “Ik denk dat veel van deze apps hetzelfde in hun hoofd hebben, maar dat wij het beter aanpakken.” Op de vraag waarom, antwoordt hij dat veel apps alleen inzicht bieden in je financiële situatie en dat Dyme ook handelingen kan uitvoeren. Met jouw toestemming kan de app je huidige energiecontract opzeggen en overstappen naar een goedkopere partij. Of belt Dyme namens jou en een grote groep andere gebruikers naar je energieleverancier om over een voordeliger contract te onderhandelen. 

Iedema is niet bang dat Apple of Google de markt overnemen met een app die vergelijkbaar is met Dyme. “Apple en Google maken software en stappen minder snel in de dienstverlening. Hetzelfde geldt voor banken, die zie ik dit ook niet zo snel doen. Contracten aanpassen is een sport op zich die nog best ver van hen ligt.”

©PXimport

Toekomstsplannen

Het aantal Dyme-gebruikers groeit, het team breidt uit en Iedema heeft plannen genoeg voor de nabije toekomst. De Knab-koppeling werkend krijgen, is er uiteraard één van. “De komende periode willen we meer contractbesparingsmogelijkheden toevoegen, waaronder alle verzekeringscontracten. Denk aan je zorgverzekering en inboedelverzekering.” 

Iedema vertelt ook over de mogelijkheid om geld te sparen op een aparte Dyme-rekening. “Als je wilt, kan Dyme straks analyseren hoeveel je wekelijks uitgeeft en hoeveel je opzij kunt zetten zonder dat je het doorhebt. Dat bedrag zetten we dan op een Dyme-spaarrekening, zodat mensen ongemerkt geld sparen dat ze normaal uitgeven.” 

Dyme werkt samen met een e-money license provider en kan volgens Iedema dankzij de bestaande PSD2-vergunning ‘vrij makkelijk’ aan de financiële regulatie-eisen voldoen. De start-up zet niet in op een aantrekkelijke spaarrente, maar op het gemak van ongemerkt een spaarpotje opbouwen.

Dyme is op dit moment beschikbaar in Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Dat blijft in ieder geval het komende jaar zo, zegt de CEO. De start-up wil eerst groeien in deze landen. In het Verenigd Koninkrijk heeft de app zo’n 15.000 gebruikers, in Duitsland zijn dat er pas een paar duizend. De rest van de 300.000 gebruikers komt uit Nederland. 

©PXimport

“In Duitsland zien we dat het makkelijk is om nieuwe gebruikers te werven, maar dat ze voorzichtiger zijn met maken van de bankkoppeling. Ik verwacht dat we daarom wat campagnes moeten doen om Duitsers ervan bewust te maken dat Dyme te vertrouwen is. Daarna zijn denk ik Spanje en Frankrijk het interessants, als grote landen met competitieve markten als het gaat om contracten.

Scandinavische landen zijn minder interessant, omdat ze vaker één staatsenergieleverancier hebben. Op dat punt kunnen gebruikers dus geen contractbesparing realiseren.” En kan Dyme dus ook geen commissie verdienen, wat het minder aantrekkelijk maakt om zo’n land te betreden.

De Verenigde Staten hebben wél een grote en competitieve markt. En je bankrekening koppelen aan een app kan er al jaren, weet Iedema. “Het automatisch omzetten van contracten en verzekeringen is daar nog niet mogelijk, dus de VS zou interessant kunnen zijn. Maar we denken nu dat onze grootste kansen in Europa liggen.”

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.