Even iets printen via je computer is heel gemakkelijk, maar wat als je je telefoon wilt gebruiken om een printje te maken? Dat vergt iets meer kennis. Draadloos printen: dat werkt zo.

Wifi-printer

Tip 01: Afdrukservice

We starten met het scenario: afdrukken vanuit je netwerk op een netwerkprinter met een Android-apparaat. Android heeft een centrale printfunctie (vanaf versie 4.4). In Androidvind je die via Instellingen / Verbonden apparaten / Afdrukken. Je vindt hier twee opties: Standaardafdrukservice en Cloudprinter. Met die laatste optie gaan we vanaf tip 5 aan de slag. Zorg ervoor dat de standaardafdrukservice is ingeschakeld en dat er een printer klaarstaat die gegevens kan ontvangen via wifi.

Als je nu in bijvoorbeeld de app Microsoft Word een document opent, kun je via de menu-knop Afdrukken kiezen en de printer selecteren. Stel de gewenste afdrukopties in en druk op de printer om de afdruk naar de printer te versturen.

Tip 02: Services & apps

De meeste printerproducenten, zoals Brother, Epson en HP, hebben een gratis plug-in om op hun netwerkprinters af te drukken, ook wel een ‘print service plug-in’ genoemd. Installeer de plug-in die bij jouw printermerk hoort via de Play Store en schakel hem vervolgens in via Instellingen / Verbonden apparaten / Afdrukken. Zodra je hem hebt geactiveerd, kun je afdrukken vanuit bepaalde apps, zoals Word. Activeer alleen de noodzakelijke service-plug-ins om te vermijden dat ze onnodig je accu aanspreken.

Er zijn ook printerproducenten die eigen print-apps voor Android en iOS bieden. Hiermee kun je dan binnen hetzelfde draadloze netwerk ook e-mails, documenten, foto’s en webpagina’s afdrukken. Voorbeelden van deze apps zijn Brother iPrint&Scan, Epson iPrint en HP ePrint.

Tip 03: AirPrint

Dan verder met het tweede scenario: afdrukken vanuit je netwerk op een netwerkprinter met een iOS-apparaat. Met iOS 4.2 (in 2010) kwam Apple met AirPrint. Via die technologie kun je afdrukken naar een printer die zich in hetzelfde wifi-netwerk bevindt. Hiervoor zijn twee voorwaarden: de printer moet AirPrint ondersteunen en de app moet ook compatibel zijn. Dan hoef je in die app alleen op de deel-knop te drukken, je printer te kiezen en op Druk af te tikken. De meeste apps die met iOS worden meegeleverd, zoals Foto’s, Mail, Notities en Safari ondersteunen AirPrint en ook heel wat externe apps hebben ondersteuning ingebouwd. Of je printer overweg kan met het AirPrint-protocol vind je hier.

©PXimport

Tip 04: Alternatieven

Maar wat nu als je printer geen ondersteuning biedt voor AirPrint? Hier vind je instructies voor een Mac, maar er zijn ook alternatieven voor een iOS-apparaat. Een eerste optie is om je printer via usb aan je Mac of Windows-pc te koppelen. Met behulp van je juiste software is het daarna mogelijk om een iOS-apparaat te laten geloven dat de gedeelde printer AirPrint-compatibel is. Voor Mac kun je het gratis programma handyPrint gebruiken. Voor een Windows-pc kun je terecht bij O’Print waar je na dertig testdagen circa 22 euro moet betalen om het te blijven gebruiken.

Een tweede optie is om een merkgebonden print-app te downloaden, als die voor jouw printermodel bestaat, zie ook tip 2. Vind je dat niet handig of werkt het niet, kijk dan eens naar Cloud Print (zie tip 9).

Nas en AirPrint

Tip 05: Google Cloudprinter

Je kunt nu printen vanuit je thuisnetwerk. Maar het is ook handig om op je thuisprinter af te kunnen drukken via internet, zodat je ook onderweg of bijvoorbeeld vanaf je werk je printer aan de gang kunt zetten. Een van de betere en gratis services die dat mogelijk maakt is Google Cloudprinter. Je registreert je printer(s) bij de service. Nadat je je met je Google-account hebt aangemeld, vind je een lijst met je gekoppelde printers terug. Je selecteert een printer en je documenten worden via een https-verbinding naar je printer verstuurd.

Je printer moet in principe wel compatibel zijn. Surf hiernaartoe en zoek je printer op. Staat er (v2) achter de printernaam, dan gaat het om een cloudprinter versie 2.0. Staat er niets vermeld dan heb je een cloudprinter versie 1.0. Is je printer niet opgenomen, dan heb je geen cloudprinter. Niet getreurd, je kunt zo’n printer alsnog geschikt maken, zie ook tip 6. Je moet dan wel een computer (Windows of macOS) met hetzelfde wifi-netwerk als je printer verbinden.

Goed om weten: wanneer je op de webpagina de rubriek met de merknaam van jouw printer hebt geopend, vind je onderaan links terug naar online handleidingen voor de configuratie.

©PXimport

Tip 06: Printer registreren

Een printer die in principe niet wordt ondersteund, kun je toch gebruiken als Cloudprinter. Open op een computer binnen het wifi-netwerk waarop ook de printer is aangesloten de browser Google Chorme en tik in de adresbalk chrome://devices in. Klik bij Klassieke printers op Printers toevoegen. Selecteer de printer en bevestig met Printer(s) toevoegen.

Heb je een Cloudprinter versie 1.0, volg dan de instructies van je printerfabrikant om je printer te registreren. Dat gaat doorgaans via de webinterface van je printer met behulp van een wizard. Een voorbeeldje: bij onze Brother HL-L2365DW ging het via de rubriek Protocol / Google Cloud Print / Geavanceerde instellingen.

Beschik je over een Cloudprinter versie 2.0, start dan eveneens Google Chrome op en voer chrome://devices in. Je treft je printer dan aan bij Nieuwe apparaten. Klik naast je printer op Beheren en op Registreren.

Heb je een van de drie bovenstaande procedures uitgevoerd, surf dan hiernaartoe en klik op Printers om na te gaan of de registratie succesvol is verlopen.

©PXimport

Tip 07: Even testen

We gaan er vanuit dat je printer inderdaad in de lijst is verschenen. Hoe druk je nu af naar zo’n Cloudprinter? Vanuit Google Chrome kun je een eerste test uitvoeren. Surf naar een webpagina en druk op Ctrl+P. Het dialoogvenster Afdrukken duikt op, waar je via Wijzigen naar de rubriek Google Cloudprinter gaat en daar via de knop Alles weergeven je printer selecteert. Bevestig met Afdrukken. Dit werkt nu ook vanaf een willekeurige computer met internet, althans vanuit toepassingen als Google Chrome en diverse mobiele Google-apps, zoals Gmail of Google Drive. Je moet je hiervoor wel met het Google-account aanmelden dat je voor Cloudprinter gebruikt.

Tip 08: Cloudprinter Android

Om vanaf een smartphone of tablet af te drukken, heb je een app nodig die met Google Cloudprinter overweg kan. Hier vind je een overzicht. Op je Android-apparaat zijn dat onder meer PrinterShare (Mobile Dynamix), Fiabee en uiteraard Cloudprinter van Google zelf (een Android-systeemapp, eventueel los te downloaden). Zoals beschreven in tip 1 en tip 2 moet je deze afdrukservice wel activeren via Instellingen / Verbonden apparaten / Afdrukken. Hier kun je ook via de menuknop en de opties Instellingen / Printers beheren nagaan welke printers er beschikbaar zijn.

©PXimport

Tip 09: Cloudprinter iOS

Jammer genoeg voorziet Google niet in een officiële Cloudprinter-app voor iOS. Wel zit deze functionaliteit ook voor dit platform ingebouwd in de apps van Google zelf (zie ook tip 7). Een van de betere apps die het ook vanuit andere apps mogelijk maakt om op een Cloudprinter af te drukken, is PrintCentral Pro. Deze app kost 6,99 euro voor iPhone en 8,99 euro voor iPad. Die werkt goed en fijn, maar kost dus wel wat geld. Er is ook een gratis app voor iPhone en iPad: CloudPrint van ameu8. We tonen even hoe je daarmee aan de slag gaat op een iPad. Na je aanmelding bij Google verschijnt een venster met drie panelen: In Progress, Queued en Processed. Om een afdruktaak toe te voegen tik je op de plusknop, waarna je via Choose file een bestand kiest of via Print Clipboard content de klembordinhoud toevoegt. Tot slot duid je de gewenste Google Cloudprinter aan. Onthoud wel dat deze app niet zo betrouwbaar werkt als PrintCentral Pro.

Tip 10: Beheermodule

Zowel via de webinterface als vanaf de mobiele apps voor Google Cloudprinter kun je zowel je printers als je printtaken beheren. Via de apps spreekt de werkwijze voor zich. We duiken nog even in de beheermodule via de webinterface. Surf naar www.google.com/cloudprint en klik op Printers. Selecteer een printer, waarna je onder andere de naam kunt wijzigen, details kunt opvragen, afdruktaken weergeeft of de printer verwijdert. Wil je de afdruktaken van alle cloudprinters tegelijk zien, klik dan in het linkerpaneel op Afdruktaken.

In het menu tref je ook de optie Delen aan. Daarmee kun je toelaten dat ook anderen op jouw printer(s) afdrukken. Standaard staat een printer ingesteld op Privé, maar via Wijzigen valt dat aan te passen in Iedereen die over de link beschikt, heeft toegang tot de printer. Achter Link voor delen krijg je een link te zien. Je kunt gelukkig instellen hoeveel pagina’s er dagelijks mogen worden geprint. Het is tevens mogelijk om alleen bepaalde gebruikers toegang te geven. Voer de namen of e-mailadressen van die personen in bij Mensen uitnodigen. Via de knop Afdrukrechten leg je ten slotte vast of die personen medebeheerder van je printer zijn dan wel of ze alleen mogen afdrukken.

©PXimport

Onderweg foto’s printen

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.