De nieuwe iPhone 13 en iPhone 13 Pro zijn nauwelijks te onderscheiden van hun voorgangers. Toch zijn er op cameragebied flinke stappen gemaakt. In dit artikel lees je meer over de iPhone 13 camera’s.

In dit artikel leggen we je uit wat de iPhone 13-camera’s zoal te bieden hebben. De voorbeeldfoto’s in dit artikel zijn gemaakt met zowel de iPhone 13 als de iPhone 13 Pro Max. Met uitzondering van de foto’s van de iPhones zelf natuurlijk.

Wellicht hadden we wat meer verwacht van de iPhone 13-serie. Ten opzichte van de iPhone 12-serie is er nauwelijks iets veranderd. Hoewel de langere accuduur zeker welkom is. Op papier lijkt de camera ook niet zo spannend, totdat je hem in praktijk gebruikt. Apple legt de lat weer hoog voor concurrenten als Samsung en Google om bij te benen. Niet met gimmicks, zoals de filmmodus met automatische camerafocus bij het maken van video’s, maar gewoon als het aankomt op goede kwaliteit foto’s en video’s. Ongeacht de lichtomstandigheden.

De iPhone 13-serie bestaat uit de iPhone 13 en de iPhone 13 Mini, welke beide over dezelfde dualcam beschikken. De iPhone 13 Pro en iPhone 13 Pro Max beschikken ook over dezelfde camera’s: drie op de achterzijde, aangevuld met een dieptesensor. Dat is anders dan de Pro-modellen uit de iPhone 12-serie. Die waren verschillend, wat onnodig verwarrend was.

©PXimport

Specs

Nieuw is dat de lenzen voorzien zijn van beeldstabilisatie, waarbij de camera in de behuizing kan bewegen. Op videogebied heb je de mogelijkheid om in HDR 10 en met Dolby Atmos-geluid op te nemen. Je kunt met maximaal 60 fps opnemen, ook in 4K-resolutie.

De Pro-uitvoeringen beschikken bovendien over een vierde lens, die de diepte kan inschatten. In praktijk merk je er niet bijzonder veel van. Deze lens komt met name van pas bij AR-apps.

©PXimport

Megapixelrace

Er is momenteel een megapixelrace gaande op het gebied van smartphones. Er zijn momenteel zelfs smartphones op de markt met 108 megapixelcamera’s. Het aantal megapixels zegt echter niks over de kwaliteit van hoe de lens beeld vastlegt. Alleen de resolutie van het vastgelegde beeld. Veel van de smartphones met zoveel megapixel gebruiken technieken waarbij de resolutie als het ware door vier wordt gedeeld, om zo te voorkomen dat het opslaggeheugen van de smartphone onnodig volloopt. Een 12 megapixellens zorgt alsnog voor foto’s in 4.000 bij 3.000, scherp zat dus.

Het zijn overige specificaties die meetellen. Zoals de lensopening (diafragma), die bepaalt hoeveel licht er opgevangen kan worden en de pixelgrootte, die bepaalt hoeveel detail er met iedere pixel gelegd wordt.

©PXimport

Het grootste verschil wordt echter gemaakt in de rekenkracht van de smartphone. Vooral het verschil ten opzichte van gewone compactcamera’s. Hoewel deze veel meer ruimte hebben voor bijvoorbeeld grotere lenzen en zoomlenzen, worden deze camera’s steeds verder in het nauw gedreven op de markt. Deze ‘ouderwetse’ camera’s, maken een eenmalige beeldopname. Je smartphone is al begonnen met de opname voordat je op de sluiterknop drukt. Om te herkennen wat je vastlegt en daar de juiste focus op te leggen, de omgeving, de hoeveelheid licht, enzovoort. Bovendien worden veel foto’s samengevoegd, zodat je bijvoorbeeld met verschillende lichtwaardes zowel donkere als verlichte delen zo gedetailleerd mogelijk vastlegt zonder zwarte plekken of overbelichting. Dat wordt ook wel dynamisch bereik genoemd. Bij gewone camera’s komt er vaak nabewerking bij in de RAW-bestanden om zowel lichte als donkere vlakken tot hun recht te laten komen. Bij de iPhone 13 gebeurt dit automatisch, nu is dat niet verwonderlijk, maar de algoritmes die dit bepalen maken het eindresultaat beter dan ooit.

iPhone 13 camera in praktijk

Dat is bijvoorbeeld te zien in de volgende foto’s: in het restaurant is er veel verschil in licht. In veel gevallen zou het raam overbelicht zijn omdat het zonlicht feller is dan het kunstlicht. Bij de zonsondergangfoto zijn de kleurdetails overeind gebleven van zowel het gras en pad - én de oranje kleuren van de zon waar tegenin gefotografeerd wordt. De derde foto tenslotte laat veel details van het pand zien in een schemerige buitenomgeving, terwijl het felle kunstlicht binnen geen overbelichte ramen oplevert. Sterker nog, het interieur en de mensen zijn herkenbaar.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Toch zijn er zeker wel uitdagingen waar de iPhone 13-camera minder goed mee overweg kan. Wanneer je tegen de zon in fotografeert komen regelmatig orbs en overbelichte stralen voorbij.

Wanneer je buiten bent en voldoende licht hebt, weet de iPhone 13-camera altijd goede foto’s vast te leggen met veel kleur en detail. Ook wanneer je de portretmodus inschakelt. Deze functie kun je gebruiken om mensen vast te leggen, maar ook andere objecten worden met deze modus als onderwerp uitgelicht op een vervaagde voor- of achtergrond.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ook binnen blijft er veel detail beschikbaar en zijn schaduwen geen zwarte vlakken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Verschillende lenzen

Wanneer mogelijk kun je altijd het beste de primaire camera gebruiken. Deze is altijd in staat betere foto’s vast te leggen. Pas wanneer de compositie niet anders toelaat, dan komen de groothoeklenzen en zoomlens van de iPhone 13 Pro van pas. Hoewel je bij de primaire camera van de iPhone 13 en iPhone 13 Pro pas verschil ziet wanneer er weinig licht voorhanden is, waar je verderop meer over leest, zijn de verschillen tussen de twee groothoeklenzen wel wat groter. De groothoeklens van de iPhone 13 Pro werkt een stuk beter bij moeilijke lichtomstandigheden, en ontloopt daarmee de reguliere camera van het toestel niet zo veel. De groothoeklens van de iPhone 13 kun je beter niet gebruiken als het wat donkerder is.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De drie zoomniveau's van de iPhone 13 Pro.

De zoomlens van de iPhone 13 Pro kan ook niet zo goed overweg met moeilijke lichtomstandigheden. Hierdoor zijn de verschillen tussen de reguliere camera en extra camera’s groter dan bij de iPhone 12. Niet omdat de zoom- en groothoekcamera’s zo slecht zijn, maar omdat de reguliere zo goed is.

De zoomlens is echter een waardevolle aanvulling. De foto’s zijn kwalitatief nog altijd uitstekend: wanneer je genoeg licht voorhanden hebt zijn de kleuren en het detail erg goed. De camera herkent ook automatisch close-ups, waarbij de macrofoto-modus aanspringt. Je herkent dit, omdat het beeld opeens verspringt en de voor- en achtergrond vervaagt, eigenlijk net als bij een portretfoto. Na het maken van de foto merk je dat er nog meer nadruk is gelegd op de kleinste details. Het is even vervelend dat macrofotografie automatisch in- en uitschakelt, het liefst wil je dit zelf ook activeren.

©PXimport

Mag het licht uit?

Wanneer het echter donker is, dan stijgt de reguliere camera boven de andere smartphonecamera’s uit. Alleen Huawei had een technologie ontwikkeld, die vergelijkbare resultaten oplevert. Wat knap is, is dat er veel detail en zelfs kleur wordt vastgelegd en dat ruis nauwelijks optreedt. Wanneer je de camera opent en merkt dat er weinig licht voorhanden is, schakelt deze automatisch de nachtmodus in. Deze gebruikt een sluitertijd van een paar seconden en de beeldstabilisatie om een zo scherp mogelijke foto te krijgen, zonder dat er een statief voor nodig is. Wanneer je een foto van beweging maakt, merk je echter wel dat er veel bewegingsonscherpte optreedt door de lange sluitertijd. In dat geval schakel je wellicht beter de nachtmodus uit.

De nachtmodus heeft echter wel moeite met licht, zoals in de twee onderstaande voorbeelden waarbij op de ene foto de achtergrond verlicht is door straatverlichting en daardoor de boot op de voorgrond een donker vlak blijft. Op de andere foto wordt juist de voorgrond door straatverlichting verlicht, waardoor er niets vast te leggen valt van het weiland achter het hek. Ook valt op dat de bomen op de foto's bewogen zijn.

©PXimport

©PXimport

Wanneer je de nachtmodus gebruikt met een van de andere lenzen, merk je al snel meer ruis op en vallen details weg. Zoals te zien is bij de foto van de zwarte kat, zijn vacht lijkt wel van plastic omdat alle details zijn weggevallen. Bewegingsonscherpte valt op, maar ook dat ondanks de donkerte tóch kleur te zien is.

©PXimport

©PXimport

Hoe goed de reguliere camera is, valt vooral op bij de nachtmodus. Onderstaande foto's, gemaakt met de groothoek (links) en reguliere camera van de iPhone 13 laat zien dat kleur en detail veel beter worden vastgelegd.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Welke iPhone camera is voor jou geschikt?

De camera’s van de iPhone 13 en iPhone 13 Pro maken indruk. Vooral laatstgenoemde biedt de beste camera die je op dit moment in een smartphone vindt. Dat gezegd hebbende: de verschillen met de iPhone 13 camera zijn niet groot genoeg om het grote prijsverschil te verantwoorden. Heb je een iPhone 12 (Pro) of een Samsung Galaxy S21, dan zijn de verschillen qua telefoon én qua camera al helemaal te klein om de aankoop van een iPhone 13 (Pro) te verantwoorden.

©PXimport

Heb je een ingenieus ontwerp in gedachten, maar geen 3D-printer in huis? Geen probleem, want er zijn steeds meer manieren om objecten te laten printen zonder zelf apparatuur te bezitten. Online printdiensten nemen je werk uit handen, terwijl je alleen een digitaal bestand hoeft aan te leveren. Of je nu een sleutelhanger ontwerpt of een uniek cadeautje voor een verjaardag, 3D-printen biedt talloze mogelijkheden. Bovendien kun je putten uit uitgebreide digitale bibliotheken met kant-en-klare modellen.

Het printen van ruimtelijke objecten is makkelijker dan ooit, zelfs zonder eigen 3D-printer. Er is namelijk een groeiend aanbod van onlineplatforms en webshops dat het fysieke printproces voor hun rekening neemt, terwijl jij enkel een digitaal ontwerp aanlevert. Daardoor is 3D-printen niet langer alleen weggelegd voor techfanaten of bedrijven. Het volstaat om een geschikt 3D-model te hebben in een gangbaar bestandstype, zoals STL, OBJ of STEP, en je kunt direct aan de slag. De rest van het printproces kun je uitbesteden aan professionele printservices, zodat je altijd verzekerd bent van hoge kwaliteit. Zo kunnen hobbyisten, studenten en ondernemers gemakkelijk experimenteren met 3D-technologie. Het maakt niet uit of je een miniatuur voor bordspellen, een vervangend onderdeel voor een huishoudelijk apparaat of een gepersonaliseerd sierobject wilt maken. Je regelt alles met een paar simpele online handelingen.

Een ontwerp vinden of zelf maken

De eerste stap bij 3D-printen zonder eigen printer is het vinden of ontwerpen van een geschikt model. Online zijn er miljoenen gratis en betaalde ontwerpen beschikbaar, die je vrij kunt downloaden en gebruiken. Platformen als Thingiverse en MyMiniFactory staan bol van de creaties van hobbyisten en professionals. Via de zoekfunctie typ je bijvoorbeeld ‘phone holder’ (telefoonhouder), waarna je talloze varianten vindt die direct te printen zijn. Heb je liever iets unieks? Dan kun je zelf aan de slag met ontwerpprogramma’s met een intuïtieve interface, waarmee je een 3D-bestand genereert (zie het kader ‘Zelf 3D-modellen maken’). Zo heb je de basis voor je zelfgemaakte 3D-project klaar. Het kost uiteraard wat meer moeite dan kiezen voor een ontwerp van iemand anders, maar zelf ontwerpen is wel een stuk leuker en niet in de laatste plaats leerzamer.

Op sites zoals Thingiverse staan talloze leuke en praktische ontwerpen die je kunt downloaden.

Online printservices: zo werkt het

Als je eenmaal een bestand hebt, kun je het uploaden naar een online printservice. Er is keuze uit vele aanbieders, bijvoorbeeld 3DLabs en 3D Print Portaal. Je gaat naar de website en uploadt simpelweg het bestand vanaf je computer. De dienst controleert of je model printbaar is en toont vervolgens de geschatte kosten. Die kosten hangen af van materiaal, afmetingen en complexiteit. Wil je bijvoorbeeld een prototype in kunststof? Dan kies je in het materiaalmenu voor PLA of ABS en vink je de gewenste kleur aan. Ook metalen zoals staal of messing zijn soms mogelijk, maar die opties liggen prijstechnisch hoger. Heb je de instellingen gevonden? Dan rond je de bestelling af zoals je bij een reguliere webshop winkelt. De levertijd varieert van een paar dagen tot weken. Zo heb je in een handomdraai een professioneel geprint object in huis, zonder zelf technische apparatuur te hoeven bezitten. Het hele proces is daardoor uiterst laagdrempelig en snel geregeld.

Bij het aanleveren van je 3D-model is het belangrijk om te weten welke bestandstypen de printservice accepteert. STL is veruit de meest gangbare standaard. Het bevat de geometrie van je ontwerp in de vorm van kleine driehoekige vlakken. Daarnaast is OBJ populair omdat het extra informatie kan bevatten, zoals kleur- of textuurdetails. Er bestaan ook formaten als STEP, 3MF en AMF, maar niet elke aanbieder ondersteunt deze. Kijk op de website van de aanbieder ook of er aanvullende eisen zijn, bijvoorbeeld ten aanzien van de wanddikte van je ontwerp.

Het gebruik van een 3D-printservice is vaak heel eenvoudig.

 Keuze uit materialen en afwerking

Niet alleen de technologie achter 3D-printen is divers, ook de materiaalkeuzes zijn talrijk. Voor de meeste beginnende gebruikers volstaan de eerder genoemde kunststoffen zoals PLA en ABS (zie kader ‘De meest gebruikte materialen’). PLA is biologisch afbreekbaar en relatief eenvoudig te printen, terwijl ABS sterker en iets hittebestendiger is. Zoek je een chique uitstraling? Dan kun je kiezen voor harsgebaseerde prints, gemaakt met lasers (SLA) of lcd-technologie. Het resulterende oppervlak is zeer glad, ideaal voor gedetailleerde miniaturen of sieraden. Daarnaast zijn er steeds meer mogelijkheden om met metalen te werken, hoewel dit vaak duurder uitvalt. Als je een model in metaal bestelt, wordt het in meerdere stappen gefreesd, gegoten of gesinterd, afhankelijk van de aanbieder. Na het printen kan een object extra nabewerkt worden, bijvoorbeeld door schuren, polijsten of zelfs verven. Sommige onlinediensten bieden deze nabewerking als extra optie aan. In de menu’s kies je dan voor afwerkingen als Polished of Painted en geef je eventueel een gewenste kleur op. Zo bepaal je zelf hoe je uiteindelijke ontwerp eruit komt te zien, zonder eigen apparatuur in huis.

©stockphoto-graf - stock.adobe.com

PLA-filament is in eindeloos veel kleuren op rollen verkrijgbaar.

Kosten en planning in de hand houden

Wanneer je een 3D-object laat printen via een onlinedienst, is het verstandig om vooraf je budget en tijdsplanning te bepalen. De prijs wordt meestal berekend op basis van volume en materiaalkeuze. Een simpel plastic figuurtje kost bijvoorbeeld maar een paar euro, terwijl een groot metalen voorwerp in de honderden euro’s kan lopen. Doe een paar proefuploads met verschillende materialen en controleer de gepresenteerde prijs om een idee te krijgen van de mogelijkheden. Let ook op eventuele opstartkosten per bestelling. Sommige platformen rekenen een vast tarief voor elke nieuwe opdracht, ongeacht het formaat. Om transportkosten te beperken, kun je bestellingen combineren of meerdere exemplaren in één keer laten printen. Daarnaast is het slim om te checken hoelang de productie en verzending duren. Voor belangrijke deadlines is het verstandig om wat extra speling in te bouwen, zeker als je nog nabewerking wilt uitvoeren of het object elders moet laten afwerken. Zo voorkom je teleurstellingen, zowel financieel als qua timing, en houd je de kosten en planning beter onder controle.

©ANDREY RADCHENKO

3D-printen in metaal is aanzienlijk kostbaarder dan printen in kunststof.

Van idee tot realiteit met handige voorbeelden

Stel, je wilt een vervangende knop voor je keukenmachine ontwerpen. Om te beginnen meet je de diameter van de as, de hoogte van de originele knop en andere relevante maten met een schuifmaat. Daarna start je je ontwerpsoftware en maak je een cilinder met dezelfde afmetingen. Vervolgens ‘boor’ je een gat in het midden, iets groter dan de as. Je voorziet de buitenzijde van ribbels voor extra grip door simpelweg in je 3D-programma meerdere verticale vlakken toe te voegen. Vervolgens exporteer je het model. Upload je ontwerp naar een printservice en pas de materiaalinstellingen aan. Hierdoor krijg je direct zicht op de prijs. Ben je tevreden? Dan plaats je de bestelling en wacht je tot het pakketje arriveert. Een ander voorbeeld is het printen van gepersonaliseerde sieraden. Upload een eigen 3D-ontwerp, kies een metaal of metaalfinish en laat de aanbieder de rest regelen. Zo wordt 3D-printen iets tastbaars. Creatieve mogelijkheden zijn eindeloos, voor hobby, werk en studie.

©Studio Peace - stock.adobe.com

Meten is weten, dat geldt zeker voor het nauwkeurig namaken van vervangende onderdelen.

Verwacht geen wonderen

Als laatste is het belangrijk om je verwachtingen realistisch te houden. 3D-prints zien er over het algemeen net wat minder strak en glad uit dan in een fabriek of door een professional vervaardigde producten. Bekijk ook altijd de reviews van een printservice en controleer of ze ervaring hebben met het materiaal dat je wilt gebruiken. Blaas je ontwerp niet onnodig op, want hoe groter het is, hoe hoger de kosten en de kans op printfouten. Zorg dat je ontwerp fysiek stabiel staat, zonder overbodige uitsteeksels die kunnen breken. Een handige tip is om bij twijfel eerst een kleinere testversie te laten printen en die vervolgens aan te passen in de configuratietool, waarin je bijvoorbeeld de afmetingen eenvoudig aanpast. Zo zie je of het model overeenkomt met wat je in gedachten had, zonder direct de hoofdprijs te betalen. Voor speciale projecten met verfijnde details, zoals sieraden of miniaturen, is het raadzaam te informeren naar de resolutie en laaghoogte. Vaak kun je deze waarden instellen in de bestelmodule. Door daar goed op te letten, verbeter je de kwaliteit enorm. Zo haal je het beste uit je online 3D-printervaring.

Eigen prints zijn vrijwel altijd net wat minder strak dan in serie gemaakte producten, wat hier goed te zien is.

Meer controle

Met de juiste voorbereidingen, zoals een goed bestandstype en kennis van verschillende materialen, en door gebruik te maken van online printservices, kun je snel en voordelig aan de slag. Wil je nóg meer controle? Dan loont het om software te verkennen en op termijn eventueel zelf een 3D-printer aan te schaffen. Uiteindelijk is 3D-printen voor iedereen toegankelijk, zolang je maar de juiste stappen volgt.

Koffiedrinkers met verschillende smaak in bonen waren tot nu toe aangewezen op twee apparaten of gehannes met verwisselen van koffiebonen. De Philips Baristina is een koffiemachine waarmee je snel wisselt tussen twee soorten bonen. ID.nl testte hem uit.

Eerste indruk: compact en eenvoudig

De Philips Baristina met bean swap is een relatief compacte, niet al te zware machine met een grotendeels kunststof afwerking. Hij biedt de opties om twee verschillende soorten koffiebonen in twee afgescheiden reservoirs boven op het apparaat te doen. Je maakt daarmee naar keuze espresso of lungo met een van beide bonensoorten, of een mix ervan. De bedoeling is dat iedereen makkelijk een koffietje naar zijn eigen smaak maakt. Er is een standaardinstelling voor beide typen dranken, maar het is ook mogelijk om de espresso of lungo sterker te maken met een druk op de knop. Klinkt als een overzichtelijke hoeveelheid functies.

©Saskia van Weert

Verpakking en materiaalgebruik

Zoals bij alle eerder geteste Philips-apparaten zit de Baristina stevig verpakt. Ditmaal niet in een 'gewone' kartonnen doos, maar in een opvallende verpakking waarbij je het karton openklapt om de machine als een soort cadeautje te onthullen. Direct valt op dat het een apparaat zonder veel toeters en bellen is: een eenvoudige grijze body met een uitlekbakje onder het tuitje, een apart verpakte portafilter en een waterreservoir achterop. De behuizing bestaat voor 50 procent uit gerecycled kunststof, waardoor hij helaas wel wat goedkoop oogt gezien de adviesprijs van 349 euro (inmiddels een stuk in prijs gedaald).

Handleiding en voorbereiding

De bediening bestaat uit drie knoppen die met iconen aangeven waarvoor ze bedoeld zijn. Uiteraard is er ook een snoer om hem aan te sluiten, een garantieboekje en een flyer met een QR-code om de handleiding te bekijken en te downloaden. Philips heeft er ditmaal gelukkig voor gekozen niet alle EU-talen in één pdf te zetten, zoals bij de airfryer met stoomfunctie, maar beperkt zich tot een handvol talen. Want hoe eenvoudig een apparaat er ook uitziet, de handleiding even doornemen is altijd een goed idee. Zeker omdat koffiemachines vaak wat handelingen vereisen voordat ze klaar zijn voor gebruik. In dit geval zijn de voorbereidingen overzichtelijk: even doorspoelen met schoon water en uiteraard het portafilter en waterreservoir goed uitspoelen en afdrogen.

©Saskia van Weert

Bonen erin, water erbij

Dan aan de slag. De bonen zijn van bovenaf in het reservoir te gieten. Daarvoor moet wel eerst het bovenklepje open, wat niet zo heel gemakkelijk gaat – ik moet er mijn nagel tussen zetten. Iets van een randje of flapje was handig geweest. Het vullen zelf is een kwestie van de bonen ofwel links ofwel rechts in het reservoir gieten, en dan het klepje weer goed aandrukken. Het waterreservoir haal je gelukkig wel makkelijk uit de behuizing en vul je gewoon onder de kraan. Er zit geen Min-Max-aanduiding op, maar dat is verder geen probleem; er is geen vlondertje om in de gaten te houden.

©Philips

Koffie zetten: zo werkt het

Om koffie te zetten, draai je eerst de knop bovenop naar de gewenste koffiebonensoort. Er zijn drie mogelijkheden: links, rechts of de knop naar onderen draaien. Dat laatste zorgt voor een mix van beide bonensoorten. Druk op de knop voor de espresso of lungo en eventueel de knop voor een extra sterke variant. Vervolgens duw je het portafilter in de opening boven de schenktuit en beweeg je hem naar rechts. Hij komt schuin in een hoek vast te zitten en de machine gaat meteen malen. Dat maakt behoorlijk veel lawaai, en dat is natuurlijk inherent aan het proces van bonen malen. Direct na het malen schiet het portafilter terug naar de beginpositie en begint het water door te lopen. Tijdens dit alles knippert de knop van de gekozen drank.

©Philips

Drab en dosering

Stopt het knipperen, dan is de koffie klaar. Het portafilter kan eruit en moet worden leeggegooid. Direct na het zetten is de koffiedrab erg nat en waterig, dus meteen in de vuilnisbak is geen handige optie. Beter werkt het om de koffie even te laten opdrogen en de drab later alsnog weg te gooien. Er zit een soort uitwerpknopje aan de onderzijde van het portafilter, en dat werkt prima om alles weg te gooien zonder de koffieresten aan te hoeven raken.

Standaard komt er 110 ml lungo of 40 ml espresso uit de machine. Zeker dat eerste is wat krap aan voor een 'Hollandse bak', maar de Baristina kan worden geprogrammeerd om meer koffie te produceren. Dat gaat aan de hand van de drukknoppen en is heel eenvoudig uit te voeren, net als het herstellen van de fabrieksinstellingen.

Consistente smaak

Ook bij meerdere koppen koffie achter elkaar blijft de temperatuur stabiel, wat belangrijk is voor een consistente smaak. Gemalen koffie wordt ondersteund via het portafilter. Dat is ideaal voor speciale single origin-koffies of cafeïnevrije varianten die je niet altijd in bonenvorm kunt krijgen. Het proces is simpel: je voegt de gemalen koffie toe, drukt de juiste knop in en de machine doet de rest.

©Philips

Wat opvalt, is dat de machine zijn werk razendsnel doet. Vanaf het indrukken van de keuzeknop is de koffie in luttele seconden klaar. Qua koffiekwaliteit levert de Baristina een volle, ronde smaak. De cremalaag is mooi egaal en de extractie verloopt zonder spetters of lekkages. Bij de Extra Sterk-stand is de smaak overigens merkbaar krachtiger, dus die voegt zowaar iets toe.

Plus- en minpunten

De belangrijkste pluspunten zijn de snelheid en het gemak van de bean swap-functie, de programmeerbare koffiematen, het gebruiksvriendelijke ontwerp en de veelzijdigheid dankzij de ondersteuning voor zowel bonen als gemalen koffie. Minpunten zijn de minder luxe afwerking, het ontbreken van een klepje op het bonenreservoir en de kleinere inhoud van de dubbele bonencontainers.

Alles bij elkaar is de Philips Baristina met bean swap een uitstekende keuze voor koffiedrinkers die graag variëren in smaak en dat zo eenvoudig mogelijk willen doen. De kernfunctionaliteit is sterk, de koffie is van goede kwaliteit en het gebruiksgemak is hoog. Kleine gemiste details in afwerking en ontwerp doen niets af aan de praktische waarde, maar zorgen er wel voor dat het apparaat minder premium aanvoelt dan sommige concurrenten in dezelfde prijsklasse. Voor wie flexibiliteit belangrijker is dan luxe, is dit echter een zeer geslaagde machine.