De nieuwe iPhone 13 en iPhone 13 Pro zijn nauwelijks te onderscheiden van hun voorgangers. Toch zijn er op cameragebied flinke stappen gemaakt. In dit artikel lees je meer over de iPhone 13 camera’s.

In dit artikel leggen we je uit wat de iPhone 13-camera’s zoal te bieden hebben. De voorbeeldfoto’s in dit artikel zijn gemaakt met zowel de iPhone 13 als de iPhone 13 Pro Max. Met uitzondering van de foto’s van de iPhones zelf natuurlijk.

Wellicht hadden we wat meer verwacht van de iPhone 13-serie. Ten opzichte van de iPhone 12-serie is er nauwelijks iets veranderd. Hoewel de langere accuduur zeker welkom is. Op papier lijkt de camera ook niet zo spannend, totdat je hem in praktijk gebruikt. Apple legt de lat weer hoog voor concurrenten als Samsung en Google om bij te benen. Niet met gimmicks, zoals de filmmodus met automatische camerafocus bij het maken van video’s, maar gewoon als het aankomt op goede kwaliteit foto’s en video’s. Ongeacht de lichtomstandigheden.

De iPhone 13-serie bestaat uit de iPhone 13 en de iPhone 13 Mini, welke beide over dezelfde dualcam beschikken. De iPhone 13 Pro en iPhone 13 Pro Max beschikken ook over dezelfde camera’s: drie op de achterzijde, aangevuld met een dieptesensor. Dat is anders dan de Pro-modellen uit de iPhone 12-serie. Die waren verschillend, wat onnodig verwarrend was.

©PXimport

Specs

Nieuw is dat de lenzen voorzien zijn van beeldstabilisatie, waarbij de camera in de behuizing kan bewegen. Op videogebied heb je de mogelijkheid om in HDR 10 en met Dolby Atmos-geluid op te nemen. Je kunt met maximaal 60 fps opnemen, ook in 4K-resolutie.

De Pro-uitvoeringen beschikken bovendien over een vierde lens, die de diepte kan inschatten. In praktijk merk je er niet bijzonder veel van. Deze lens komt met name van pas bij AR-apps.

©PXimport

Megapixelrace

Er is momenteel een megapixelrace gaande op het gebied van smartphones. Er zijn momenteel zelfs smartphones op de markt met 108 megapixelcamera’s. Het aantal megapixels zegt echter niks over de kwaliteit van hoe de lens beeld vastlegt. Alleen de resolutie van het vastgelegde beeld. Veel van de smartphones met zoveel megapixel gebruiken technieken waarbij de resolutie als het ware door vier wordt gedeeld, om zo te voorkomen dat het opslaggeheugen van de smartphone onnodig volloopt. Een 12 megapixellens zorgt alsnog voor foto’s in 4.000 bij 3.000, scherp zat dus.

Het zijn overige specificaties die meetellen. Zoals de lensopening (diafragma), die bepaalt hoeveel licht er opgevangen kan worden en de pixelgrootte, die bepaalt hoeveel detail er met iedere pixel gelegd wordt.

©PXimport

Het grootste verschil wordt echter gemaakt in de rekenkracht van de smartphone. Vooral het verschil ten opzichte van gewone compactcamera’s. Hoewel deze veel meer ruimte hebben voor bijvoorbeeld grotere lenzen en zoomlenzen, worden deze camera’s steeds verder in het nauw gedreven op de markt. Deze ‘ouderwetse’ camera’s, maken een eenmalige beeldopname. Je smartphone is al begonnen met de opname voordat je op de sluiterknop drukt. Om te herkennen wat je vastlegt en daar de juiste focus op te leggen, de omgeving, de hoeveelheid licht, enzovoort. Bovendien worden veel foto’s samengevoegd, zodat je bijvoorbeeld met verschillende lichtwaardes zowel donkere als verlichte delen zo gedetailleerd mogelijk vastlegt zonder zwarte plekken of overbelichting. Dat wordt ook wel dynamisch bereik genoemd. Bij gewone camera’s komt er vaak nabewerking bij in de RAW-bestanden om zowel lichte als donkere vlakken tot hun recht te laten komen. Bij de iPhone 13 gebeurt dit automatisch, nu is dat niet verwonderlijk, maar de algoritmes die dit bepalen maken het eindresultaat beter dan ooit.

iPhone 13 camera in praktijk

Dat is bijvoorbeeld te zien in de volgende foto’s: in het restaurant is er veel verschil in licht. In veel gevallen zou het raam overbelicht zijn omdat het zonlicht feller is dan het kunstlicht. Bij de zonsondergangfoto zijn de kleurdetails overeind gebleven van zowel het gras en pad - én de oranje kleuren van de zon waar tegenin gefotografeerd wordt. De derde foto tenslotte laat veel details van het pand zien in een schemerige buitenomgeving, terwijl het felle kunstlicht binnen geen overbelichte ramen oplevert. Sterker nog, het interieur en de mensen zijn herkenbaar.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Toch zijn er zeker wel uitdagingen waar de iPhone 13-camera minder goed mee overweg kan. Wanneer je tegen de zon in fotografeert komen regelmatig orbs en overbelichte stralen voorbij.

Wanneer je buiten bent en voldoende licht hebt, weet de iPhone 13-camera altijd goede foto’s vast te leggen met veel kleur en detail. Ook wanneer je de portretmodus inschakelt. Deze functie kun je gebruiken om mensen vast te leggen, maar ook andere objecten worden met deze modus als onderwerp uitgelicht op een vervaagde voor- of achtergrond.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ook binnen blijft er veel detail beschikbaar en zijn schaduwen geen zwarte vlakken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Verschillende lenzen

Wanneer mogelijk kun je altijd het beste de primaire camera gebruiken. Deze is altijd in staat betere foto’s vast te leggen. Pas wanneer de compositie niet anders toelaat, dan komen de groothoeklenzen en zoomlens van de iPhone 13 Pro van pas. Hoewel je bij de primaire camera van de iPhone 13 en iPhone 13 Pro pas verschil ziet wanneer er weinig licht voorhanden is, waar je verderop meer over leest, zijn de verschillen tussen de twee groothoeklenzen wel wat groter. De groothoeklens van de iPhone 13 Pro werkt een stuk beter bij moeilijke lichtomstandigheden, en ontloopt daarmee de reguliere camera van het toestel niet zo veel. De groothoeklens van de iPhone 13 kun je beter niet gebruiken als het wat donkerder is.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De drie zoomniveau's van de iPhone 13 Pro.

De zoomlens van de iPhone 13 Pro kan ook niet zo goed overweg met moeilijke lichtomstandigheden. Hierdoor zijn de verschillen tussen de reguliere camera en extra camera’s groter dan bij de iPhone 12. Niet omdat de zoom- en groothoekcamera’s zo slecht zijn, maar omdat de reguliere zo goed is.

De zoomlens is echter een waardevolle aanvulling. De foto’s zijn kwalitatief nog altijd uitstekend: wanneer je genoeg licht voorhanden hebt zijn de kleuren en het detail erg goed. De camera herkent ook automatisch close-ups, waarbij de macrofoto-modus aanspringt. Je herkent dit, omdat het beeld opeens verspringt en de voor- en achtergrond vervaagt, eigenlijk net als bij een portretfoto. Na het maken van de foto merk je dat er nog meer nadruk is gelegd op de kleinste details. Het is even vervelend dat macrofotografie automatisch in- en uitschakelt, het liefst wil je dit zelf ook activeren.

©PXimport

Mag het licht uit?

Wanneer het echter donker is, dan stijgt de reguliere camera boven de andere smartphonecamera’s uit. Alleen Huawei had een technologie ontwikkeld, die vergelijkbare resultaten oplevert. Wat knap is, is dat er veel detail en zelfs kleur wordt vastgelegd en dat ruis nauwelijks optreedt. Wanneer je de camera opent en merkt dat er weinig licht voorhanden is, schakelt deze automatisch de nachtmodus in. Deze gebruikt een sluitertijd van een paar seconden en de beeldstabilisatie om een zo scherp mogelijke foto te krijgen, zonder dat er een statief voor nodig is. Wanneer je een foto van beweging maakt, merk je echter wel dat er veel bewegingsonscherpte optreedt door de lange sluitertijd. In dat geval schakel je wellicht beter de nachtmodus uit.

De nachtmodus heeft echter wel moeite met licht, zoals in de twee onderstaande voorbeelden waarbij op de ene foto de achtergrond verlicht is door straatverlichting en daardoor de boot op de voorgrond een donker vlak blijft. Op de andere foto wordt juist de voorgrond door straatverlichting verlicht, waardoor er niets vast te leggen valt van het weiland achter het hek. Ook valt op dat de bomen op de foto's bewogen zijn.

©PXimport

©PXimport

Wanneer je de nachtmodus gebruikt met een van de andere lenzen, merk je al snel meer ruis op en vallen details weg. Zoals te zien is bij de foto van de zwarte kat, zijn vacht lijkt wel van plastic omdat alle details zijn weggevallen. Bewegingsonscherpte valt op, maar ook dat ondanks de donkerte tóch kleur te zien is.

©PXimport

©PXimport

Hoe goed de reguliere camera is, valt vooral op bij de nachtmodus. Onderstaande foto's, gemaakt met de groothoek (links) en reguliere camera van de iPhone 13 laat zien dat kleur en detail veel beter worden vastgelegd.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Welke iPhone camera is voor jou geschikt?

De camera’s van de iPhone 13 en iPhone 13 Pro maken indruk. Vooral laatstgenoemde biedt de beste camera die je op dit moment in een smartphone vindt. Dat gezegd hebbende: de verschillen met de iPhone 13 camera zijn niet groot genoeg om het grote prijsverschil te verantwoorden. Heb je een iPhone 12 (Pro) of een Samsung Galaxy S21, dan zijn de verschillen qua telefoon én qua camera al helemaal te klein om de aankoop van een iPhone 13 (Pro) te verantwoorden.

©PXimport

Googles online tekst- en spreadsheet-bewerkers zijn een fijne, gratis alternatief voor Microsofts Office-suite. De mogelijkheden zijn vrijwel net zo uitgebreid. Het delen en samenwerken in bestanden is misschien nog wel makkelijker dan bij Word en Excel, maar er zijn wel wat dingen waar je op moet letten voor je ongebreideld bestanden gaat delen.

Google Docs en Sheets

Google Docs, ook wel Documenten, is Googles tegenhanger van Microsoft Word, terwijl Sheets een concurrent voor Excel is. Anders dan bij Office-programma's werken Googles diensten in de cloud. De offline-functies zijn echter ook prima, en je kunt de tools prima gebruiken zonder internetverbinding. Het fijne aan dit cloud-first-idee is dat je in principe altijd en overal bij je bestanden kunt, en je niet vooraf hoeft te plannen wanneer en waar je je bestanden wilt openen. 

Back-up maken van bestanden

Voor je bestanden gaat delen, is het handig om eerst een back-up te maken van het te delen bestand, helemaal als je van plan bent om bepaalde mensen - of iedereen met de deellink - bewerkingsrechten te geven. 

Een back-up maken van een Docs- of Sheets-bestand is simpel genoeg. Open het document, ga in de menubalk bovenaan naar Bestand en klik op Kopie maken. Geef je kopie een naam, of laat de huidige naam staan. Het vinkje bij Delen met dezelfde mensen kan handig zijn, maar die wil je nu juist uit laten, als je het bestand al met iemand hebt gedeeld. Klik op Een kopie maken, en het bestand staat nu als los document in je map. 

Bestand delen

Nu kun je originele bestand daadwerkelijk gaan delen. Klik op de grote Delen-knop rechtsboven. Standaard staat een bestand op Alleen voor jou, met de dropdown op Beperkte toegang. Via de adresbalk bovenaan kun je specifieke mensen uitnodigen - ze hoeven niet per se een Google-account te hebben, je kunt elk e-mailadres invullen. 

Via de dropdown onderaan kun je het bestand ook openstellen voor iedereen die de link heeft. Vanzelfsprekend moet je hier voorzichtig mee omspringen, want je hebt zelf weinig invloed op waar de link allemaal terechtkomt. 

Heb je iemand toegevoegd of heb je de link opengesteld, dan zie je een extra dropdown verschijnen, die standaard op Kijker staat. Zet je die op Reageerder, dan kunnen mensen reacties achterlaten in het document; met Bewerker krijgen ze volledige edit-rechten. Vandaar de back-up die we eerder hadden gemaakt: iemand kan per ongeluk (of expres!) het hele document wissen, zonder dat je er zelf nog veel aan kunt doen. 

Docs.new

Werk je veel met documenten, spreadsheets en presentaties, dan heeft Google een handige shortcut ingebouwd die je op de lange termijn veel tijd kan schelen. Je kunt namelijk direct een nieuw bestand openen zonder eerst naar de homepage van Google Docs te gaan. Dat doe je door docs.new in je adresbalk te typen en op Enter te drukken. Nu opent direct een nieuw Google-document. Hetzelfde geldt voor Sheets (sheets.new), Presentaties (slide.new) en Formulieren (form.new). 

Tot slot

Bestanden delen via Google Docs of Sheets is nog makkelijker dan via Microsoft Word of Excel, je moet alleen wel even weten wat je doet. Zorg ervoor dat je niet meer mensen toegang geeft dan nodig, deel de openbare link alleen als je de mensen met wie je samenwerkt vertrouwt, geef niet zomaar iedereen bewerkingsrechten, en vergeet vooral geen back-up te maken, zodat je altijd een originele versie van het bestand in je persoonlijke Drive hebt staan.

Een toestel als de Motorola Moto G35 kan laten zien hoe goed een smartphone-ervaring kan zijn, zelfs als je er minder dan 200 euro voor betaalt. Dit model heeft een adviesprijs van 179 euro en biedt daarvoor een aantal mooie eigenschappen aan.

Net zoals bij seriegenoot Moto G55 kunnen we het ontwerp en de gekozen materialen voor de behuizing waarderen. De Motorola Moto G35 oogt strak en ligt lekker in de hand. Hij glijdt er bovendien niet snel uit, vanwege het polycarbonaat op de achterkant. Het toestel is niet waterdicht, maar is wel waterafstotend – dat is tenminste iets. Verder waarderen we het lage gewicht van 188 gram, de koptelefoonaansluiting onderop en de vingerafdrukscanner in de powerknop. De G35 voelt derhalve compleet aan, in elk geval op het gebied van hardware.

De Moto G35 heeft een aantal overeenkomsten met de 70 euro duurdere Moto G55. Zo heeft het riante lcd-scherm van 6,72 inch veel dezelfde eigenschappen. De (HDR-)kleuren en het contrast ogen mooi, maar de kijkhoek is niet fraai. De maximale helderheid ligt lekker hoog, waardoor je op zonnige dagen goed ziet wat er gebeurt. Daarnaast is er een hoge resolutie (1080 × 2400 pixels) en verversingssnelheid van 120 Hertz. Ook dit model heeft helaas last van die goedkoop ogende luchtlaag en bijbehorend schaduwspel aan de randen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Begrijpelijke keuzes

Onder de motorkap zit de relatief onbekende Unisoc T760-processor, die qua prestaties net iets achterloopt op de cpu van de Sony Xperia 10 VI (de Snapdragon 6 Gen 1). Als je bedenkt dat de Sony twee keer zo duur is, dan is dat helemaal niet verkeerd voor de prijs.

In tegenstelling tot de Moto G55 merken we soms dat het scherm te snel wil voor de processor. Dat merk je tijdens het scrollen. Het kan daardoor zijn dat het display, ondanks die hoge verversingssnelheid, schokt. Ook hebben apps soms wat tijd en ruimte nodig om op gang te komen.

Dat valt een beetje tegen, maar hoort bij deze prijsklasse. Datzelfde geldt voor de hoeveelheid werkgeheugen en opslagruimte, die 4 en 128 GB bedragen. De eerste is echt het minimale voor een Android-apparaat, terwijl de tweede niet meer van deze tijd is gezien de ruimte die we nodig hebben, maar gelukkig kun je die uitbreiden met een micro-SD-kaart. Het updatebeleid is ook niet te scherp, maar voor minder dan 200 euro begrijpelijk. Je krijgt in twee upgrades en drie jaar aan updates. De vergelijkbare Samsung Galaxy A15 doet dat beter met vier en vijf jaar.

Groothoeklens in dit prijssegment?

Net zoals bij de Moto G55 beschikt de Motorola Moto G35 over een hoofdlens van 50 megapixel. Gezien de prijs zijn we iets vergevingsgezinder en willen we graag benadrukken dat het toestel kleurrijke en redelijk gebalanceerde foto's maakt. Echter, het ontbreekt her en der wel een detail. Daarvoor ogen de beelden helaas te wazig, ondanks de autofocus. Avondfotografie is helaas niets om over naar huis te schrijven, aangezien details nog meer opgaan in de achtergrond dan overdag. Als je hier dus een foto mee maakt, doe dat dan in goed verlichte omgevingen.

Wat de Motorola Moto G35 redelijk uniek maakt, is de toevoeging van een groothoeklens. Die komen we niet vaak tegen op toestellen voor minder dan 200 euro. Hoewel we over het algemeen de resultaten van deze cameralens een voldoende willen geven, moet je wel rekening houden met een aantal vervelende zaken. De beelden ogen soms onscherp, een beetje korrelig en ook de kleuren komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid. Houd het dus lekker op de hoofdcamera voor wanneer je foto's maakt, voor zowel ver weg als heel dichtbij.

Motorola Moto G35 kopen?

Ook de Motorola Moto G55 biedt een accu met een totaalvermogen van 5000 mAh aan. Door de niet al te krachtige processor kun je er daarom van uitgaan dat je hem meer dan een dag kunt gebruiken zonder hem te hoeven opladen. Soms zelfs twee dagen, als je rustig aan doet. Opladen gaat niet ontzettend snel met maximaal achttien watt, waardoor het al snel meer dan twee uur kan duren voordat de batterij weer vol is. De oplader moet je overigens zelf even regelen, omdat die, volgens Europese regels, niet meer in de doos verpakt wordt.

Onderaan de streep doet de Motorola Moto G35 weinig fout, dus kun je hem prima meenemen in je overweging. De processor houdt hier en daar je input niet helemaal bij, maar dat is eigenlijk het grootste struikelblok, zeker gezien de prijs. Dat kan overigens ook voor problemen met HDR-content zorgen, aangezien die meer van een systeem vraagt. We zijn echter wel van mening dat de Samsung Galaxy A15 iets meer voor hetzelfde geld aanbiedt, helemaal als het gaat om het updatebeleid. Maar de Moto G35 is allesbehalve een slechte smartphone.