Kookplaten zijn er in diverse uitvoeringen, waarbij onderscheid gemaakt kan worden uit vier hoofdtypen. Denk van te voren goed na over het type plaat dat bij jou past. Dat zorg dat je ook daadwerkelijk op lange termijn (kook)plezier beleeft aan je toestel.

Gaskookplaat

©sebos

Om te beginnen is er natuurlijk de aloude gaskookplaat. Die heeft om diverse redenen z’n tijd wel zo’n beetje gehad, zeker voor thuisgebruik. Ten eerste is het nog nooit zo duidelijk geweest als nu, dat gas een energiebron is die op z’n eind loopt, met heel veel extreme prijsschommelingen. Ook is er het hoofdstuk veiligheid. Zeker met kinderen in huis kun je je afvragen of een gasfornuis de ideale keuze is. Ook kun je zelf vergeten het gas een keer uit te zetten. Iets om zeker ook in ’t achterhoofd te houden. Dat gezegd hebbende, kent dit type kookplaat nog altijd een schare liefhebbers. Bekende voordelen van een gasplaat zijn dat het geheel direct op temperatuur is qua warmtebron en dat ‘bijregeling’ direct reageert. Je pan zélf moet natuurlijk nog wel opwarmen of reageren; dat kost met name bij bijvoorbeeld van die dikke gietijzeren pannen ook een beetje tijd. Waarmee we dan indirect meteen op nog een ander voordeel komen van de gaskookplaat: je kunt er elke pan op gebruiken. Dan zijn er nog de meer praktische nadelen in het gebruik. Technisch gezien is koken op gas vérre van efficiënt: een groot deel van de opgewekte warmte gaat verloren. Merk jij tijdens het koken niet zo heel veel van, maar je ziet ’t wel op je rekening. En dan is er het schoonmaken: da’s toch altijd een hoop gedoe. Om de zaak echt goed schoon te krijgen moeten de pitten verwijderd worden en dient er stevig gepoetst te worden. 

Vergelijk op Kieskeurig.nl alle gaskookplaten.

Inductie, dé vervanger voor gas

©Henadzy - stock.adobe.com

De inductiekookplaat is eigenlijk dé vervanger voor koken op gas. De opbouw aan de buitenkant is simpel: een vierkante glasplaat. Dat maakt het schoonhouden wel heel makkelijk, alvast. Verder geldt dat een inductiekookplaat qua ‘gedrag’ nog ’t meest lijkt op gaskoken. De opwarmtijd is kort en de reactiesnelheid hoog. Een echt lange gewenningstijd zul je dus niet hebben, als je een overstapper van gas bent. Wel geldt er een belangrijke limitering: op een inductieplaat kun je alléén met pannen koken die voorzien zijn een ijzeren of stalen bodem. Ga je nieuwe pannen aanschaffen, dan moet je dus goed checken of ze geschikt zijn voor inductie. Héb je al pannen, maar weet je niet of ze werken op een inductieplaat? Dan is er een snelle test: als een magneetje aan de bodem van de pan blijft plakken (we hebben het dan over een schone pan…) zit je goed en werkt hij op een inductieplaat. Gewoon uitproberen kan ook natuurlijk; een pan wordt niet of nauwelijks warm op een inductiekookplaat als ie er niet geschikt voor is. Overigens kun je dan altijd nog aan de slag met een handige adapter, zodat je gewoon je eigen pannen kunt blijven gebruiken. Verder geldt dat je een aparte groep moet hebben in de meterkast om de inductieplaat op aan te sluiten. Ook is veelal een speciale aansluiting in de keuken nodig, die aangelegd moet worden. Nieuwbouwhuizen (en recent gemoderniseerde exemplaren) zijn vrijwel allemaal geschikt voor inductiekookplaten (en andere typen elektrische kookplaten).

Vergelijk op Kieskeurig.nl alle inductiekookplaten.

Elektrische kookplaat

©africa-studio.com (Olga Yastremska and Leonid Yastremskiy)

Een wat onduidelijke term die slaat op de alweer wat oudere soorten elektrische kookplaten. Wat velen aanlokkelijk doet lijken is de veelal erg lage aanschafprijs. Maar daar komen ook een aantal nadelen bij kijken die met name op langere termijn gaan vervelen. Je herkent dit type kookplaat aan de grijze, keramische cirkels. Op elke cirkel plaats je een pan; vaak zit er midden in de plaat ook nog een soort knop: de thermostaat. Het grootste probleem van dit type kookplaat is dat ’t even duurt voordat hij op temperatuur is, terwijl ook bijsturen – hoger of lager draaien – tijd kost. Een snelle reddingsactie om eten te redden dat dreigt aan te branden gaat je niet met de regelaar lukken, daarvoor moet je de pan van de plaat halen. Verder blijven gebruikte kookplaten lang gloeiend heet. Niet alleen zonde van de verloren gegane energie (al kun je ook gebruik van deze eigenschap maken door een hete kookplaat na het koken nog even als warmhoudplaat te gebruiken met uitgeschakelde stroom), maar ook is het oppassen. Je denkt er niet altijd over na dat een kookplaat nog gloeiend heet is na bijvoorbeeld vijf minuten. En dat kan weer verbrande vingers opleveren. Daardoor is het ook minder geschikt voor als er kinderen in de buurt zijn. Voordeeltje tot slot: je kunt er alle typen pannen op gebruiken. Wel geldt dat deze – in verband met een optimale warmteoverdracht – een zo vlak mogelijke bodem moeten hebben. Dat is bij pannen die een eerder leven op een gasfornuis achter de rug hebben vaak niet het geval. 

Keramisch koken

©africa-studio.com (Olga Yastremska and Leonid Yastremskiy)

Een keramische kookplaat oogt als een inductiekookplaat, maar is dat beslist niet. Dat blijkt onder meer uit het aantrekkelijk lage prijskaartje. Eigenlijk is het enige voordeel ten opzichte van de elektrische kookplaat ’t feit dat ook hier een makkelijk schoon te maken glasplaat de warmtebronnen afdekt. Voor de rest geldt dat het energieverbruik hoog is, waardoor goedkoop op de lange termijn dus duurkoop wordt. Verder heeft de keramische kookplaat eigenlijk dezelfde nadelen als de aloude standaard elektrische kookplaat: opwarmen kost tijd, de reactiesnelheid is laag en de plaat blijft na het koken lang gloeiend heet. Nog iets om in het achterhoofd te houden: iets als wokken is slecht te doen op een keramische kookplaat. Als je van snel en dynamisch koken houdt, is dit niet de plaat waar je voor moet kiezen. In principe werken alle soorten pannen op dit type warmtebron, dat is – naast de lage prijs – dan weer een van de voordelen. 

Halogeen kookplaat

©Liaurinko - stock.adobe.com

Bij een halogeen kookplaat wordt – zoals de naam wellicht al doet vermoeden – een halogeenlamp als warmtebron ingezet. Dat heeft als voordeel dat de aanschafprijs verrassend laag ligt. Maar er is ook nog een verborgen verrassing: deze lampen slijten nogal snel. En dan wordt het onder de streep uiteindelijk toch weer duur bij veelvuldig gebruik. De glasplaat boven deze lampen maakt schoonmaken dan weer wel makkelijk. Maar net als de keramische en reguliere elektrische kookplaat zien we wederom de bekende nadelen: de plaat blijft na gebruik lang bloedheet. Ook dynamisch en ‘nauwkeurig’ koken is niet mogelijk, waardoor iets als wokken ook hier afvalt. Tot slot geldt dat je ook op de halogeen kookplaat alle soorten pannen kwijt kunt.

Welke kookplaat is geschikt voor jou?

Voor serieus en prettig koken zijn de twee meest voor de hand liggende opties – qua gebruiksgemak – de gaskookplaat en de inductieplaat. De andere soorten elektrische kookplaten zijn eigenlijk alleen interessant als je weinig achter het fornuis te vinden bent en geld wilt besparen. Kook je veel (dagelijkse maaltijd voor gezin of gewoon omdat je het leuk vindt), dan is eigenlijk alleen de inductiekookplaat van harte aan te bevelen. Deze past bovendien ook mooi in de huidige trend met zonnepanelen op het dak enzovoort. Elektriciteit is de toekomst, gas verre van. Heb je het geld even niet voor een inductiekookplaat, dan kun je – als je er een hebt – beter je oude beestje nog even blijven gebruiken en doorsparen voor inductie. Dat levert onder de streep het meeste kookplezier en uiteindelijk ook de laagste energie-rekening op. Enige nadeel is dat alleen pannen met een stalen en ijzeren bodem werken op een inductieplaat.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).