Zin in een ijsje? Met de Ninja Creami maak je (met wat voorbereidingstijd) binnen een paar minuten thuis zelf roomijs in alle denkbare smaken, net als mikshakes, slushies en allerlei andere koude dranken. Het apparaat is een hit op social media. Is het echt zo’n alleskunner?

De Ninja Creami is in de VS al langer op de markt en ook aan deze kant van de oceaan komt de bekendheid langzaam op gang. Op TikTok zijn de 'creators' er razend enthousiast over en is het de nieuwste hype in de keuken.

In de basis is het een apparaat dat eruitziet als een blender: er zijn verschillende mengkommen en een scherp mesje dat van boven naar beneden kan ronddraaien in de bijgeleverde mengbekers. Er zitten acht eenknopsprogramma's op voor verschillende toepassingen, zoals ijs, light-ijs, frozen yoghurt, milkshake, slushie enzovoort.

De bekendste toepassing is die voor het maken van ijs. Dat werkt zo: je maakt een mengsel van (plantaardige) zuivel, suiker en smaakmakers. Dat zet je 24 uur lang in een van de bijgeleverde mengbekers in de vriezer. Daarna bevestig je de mengbeker in het apparaat, kies je een programma en binnen een paar minuten heb je een beker vol zelfgemaakt ijs. Is de structuur niet naar wens, dan kun je via de optie Respin het mes nog eens laten draaien. En een leuke optie: voeg aan het eind stukjes koek, chocola of wat dan ook toe en je krijgt ijs met lekkere stukjes erin.

De Creami wordt geleverd in een enorme doos waarin alle onderdelen zorgvuldig zitten verpakt met beschermend papier eromheen (geen plastic!). Wij testen de Deluxe-uitvoering, waar drie mengbekers en allerlei instructieboekjes bij zitten.

Lees ook: IJs maken met ijsmachines: deze zijn er en zo werken ze!

©Saskia van Weert

Uitpakken!

Waar keukenapparaten tegenwoordig vaker zonder dan met handleiding worden geleverd, hoef je je daar bij de Ninja Creami geen zorgen over te maken. Er zit een snelstartgids bij (een soort flyer met een basisrecept), een standaard handleiding en een mooi kleurig boekje met nog eens uitleg over de machine en allerlei voorbeeldrecepten. Op de site van Ninja (en online) zijn nog veel meer recepten te vinden.

Het is fijn dat de uitleg zo uitvoerig is, want de machine ziet er op het eerste gezicht wat intimiderend uit, maar zo veel informatie kan zaken ook onnodig compliceren. De machine werkt betrekkelijk intuïtief, dus men moet het ook niet moeilijker maken dan nodig.

©Saskia van Weert

Eerste poging: ijs, yoghurt en sorbet

We besluiten drie verschillende soorten bereiding uit te proberen. De eerste dag gaan twee recepten de vriezer in: vanille-ijs naar het voorbeeldrecept en standaard Griekse yoghurt met aardbeiensmaak van de super met wat extra suiker. IJsmengsels zijn vaak wat zoeter dan je zou verwachten, omdat eenmaal bevroren de smaak wat afvlakt.

Ik houd de hoeveelheden aan die het receptenboekje aangeeft, wat neerkomt op rond de 500 ml aan mengsel van melk, room en mascarpone (recept geeft roomkaas aan, maar mascarpone werkt net zo goed). De derde beker van dit experiment krijgt alles wat nodig is voor een ananassorbet: de inhoud van een groot blik ananasstukjes en een kleintje. Alles gaat de vriezer in en kan na 24 uur worden ge’creami’t, zoals dat heet.

Deze fase is heel snel en makkelijk: alles afmeten of wegen, even mengen, de beker in, deksel erop en rechtop invriezen. In het begin is het natuurlijk even zoeken naar de beste verhoudingen tussen ingrediënten, maar dat is typisch iets waarvan je al snel de slag te pakken hebt.

Ook interessant: Geen ijsmachine, toch zelf ijs maken? Natuurlijk kan dat!

©Saskia van Weert

Sorbet: mengsel uit de vriezer (links) en na het sorbet-programma.

Programma's selecteren

Na 24 uur in de vriezer is het tijd voor de eerste keer ijs maken in de Ninja Creami Deluxe. De volgorde staat duidelijk uitgelegd in de boekjes en wijst zichzelf: buitenkom losmaken, beker erin plaatsen zonder grijze deksel, zwarte deksel met draaiend mes erop klikken, het geheel in de Creami schuiven en door naar rechts te draaien de kom omhoog in het motorgedeelte klikken. Dat is even kracht zetten, maar een klikgeluid geeft aan wanneer de kom goed zit.

Het programma kiezen is eenvoudig: je kiest eerst voor Full, Top (bovenste helft van de beker mengen) of Bottom (onderste helft). Daarna gebruik je de draaiknop voor het gewenste programma en druk je die in om het programma te starten. In een venstertje staat het aantal minuten van het programma vermeld: dat telt af tot 0.

©Saskia van Weert

En dan: LAWAAI!

De Creami is minder geschikt voor mensen met gevoelige oren, want de machine maakt een enorm kabaal (zie de video hieronder). Logisch ook, want het mesje draait op topsnelheid door een blok ijs heen, en dat hoor je. Ik vergelijk het met het geluid van een vliegtuigmotor. Hard, maar doet geen pijn aan de oren. En bovendien duurt het maar een paar minuten.

Via de zijkant van de mengbeker kun je het mesje van boven naar beneden zien gaan en daarna weer terug. Zodra de machine klaar is, kan de beker eruit en is het tijd om je creatie te bewonderen.

Respin-programma

Voor alle drie de probeersels was het nodig om het Respin-programma te gebruiken. Na het eerste programma was de structuur van het ijs wat poederig. Dat is echter geen probleem en wordt ook in de handleiding genoemd. Het kortere Respin-programma laat het mesje nog eens door het mengsel gaan, waardoor de structuur aanzienlijk verbetert.

Zou je op het eerste gezicht misschien denken dat je blender dit soort dingen ook nog wel kan, dan ga je voorbij aan de functie die alle deuren voor experimenteren openzet: de Mix-in. Met deze functie kun je na het eerste programma nog stukjes koek, chocolade, snoepjes of fruit toevoegen. De Creami mengt deze dan zorgvuldig door je creatie heen. Ik deed 45 gram chocodrops door het vanille-ijs en de Ninja maakte er stracciatella van.

Leermomenten

De basis van het ijsmaken met de Creami staat als een huis: vul de beker met wat je maar lekker vindt in de juiste verhoudingen, zet het in de vriezer en maak er een vers toetje of tussendoortje van. In de eerste testweek kwam er ook een aandachtspuntje naar voren: het bewaren van je ijscreaties.

De bekers waarin je ijs maakt, zijn vrij groot: zo’n 600 ml aan inhoud. Ik wilde graag veel verschillende soorten ijs(dranken) maken en schepte de frozen yoghurt over in een diepvriesbakje dat terug de vriezer in ging. Een dag later was het mengsel stijf bevroren en niet zo lekker smeuïg meer als uit de Ninja. In het boekje staat weliswaar dat je na de eerste dag nogmaals het programma moet uitvoeren bij volgende eet-sessies om de structuur weer goed te krijgen, maar dat was me even ontgaan.

Als je iemand bent die graag meerdere smaken tegelijk maakt of graag de keuze hebt uit meerdere soorten ijs, is het dus raadzaam om voor voldoende mengbekers (los te koop) te zorgen. Mijn mengbekers waren al met andere smaken aan het invriezen, dus zat er niks anders op dan de frozen yoghurt dan maar écht frozen al hakkend met een lepel op te eten. Evengoed lekker, maar niet helemaal de bedoeling.

De porties vanuit de standaardrecepten zijn (Amerikaans) royaal, dus zeker voor kleinere huishoudens is het goed dit punt in gedachten te houden.

Conclusie van de eerste week

De Ninja Creami is een gebruiksvriendelijk apparaat dat uitnodigt tot experimenteren. In de praktijk werkt alles makkelijker dan je op basis van de handleiding zou denken. Er zijn ontzettend veel mogelijkheden om ijs en ijsdranken precies naar jouw smaak te maken. De bekers zijn voldoende groot voor het hele gezin. De machine maakt een hoop lawaai, maar dat is niet ondraaglijk en bovendien maar voor korte tijd.

Als nadelen zijn de omvang van het apparaat te noemen: hij is zo'n 43 centimeter hoog en weegt bijna 6,7 kilo. Met zijn prijs van rond de 250 euro is het bovendien geen goedkoop apparaat, maar wel heel aantrekkelijk voor ijsliefhebbers en milkshakefanaten. Daarnaast is hij ook erg handig als je op een zomerse avond spontaan zin hebt in een frozen margherita.

Het gehele proces van ijs maken wordt een leuke activiteit voor jong en oud.

Een laptop meenemen op vakantie lijkt handig. Even foto's uitzoeken, een filmpje kijken of wat werk afronden. Maar afhankelijk van je bestemming en manier van reizen zijn er een paar dingen waar je van tevoren goed over na moet denken. Of je nu gaat kamperen in een tent, met de caravan op pad gaat of een huisje of hotel boekt, iedere situatie stelt z'n eigen eisen aan hoe je je laptop gebruikt, beschermt en voorbereidt.

Lees ook: Alternatieve checklist: 19 tips voor een zorgeloze vakantie

Kamperen: zonder stroom of wifi

Wie gaat kamperen in een tent, heeft meestal geen stroomvoorziening of wifi tot zijn beschikking. De laptop moet het dus doen op de accu, en je internetverbinding moet je zelf regelen. Zorg daarom dat je laptop volledig is opgeladen voordat je vertrekt. Als je meerdere dagen zonder stopcontact zit, kan een powerbank met een hoge capaciteit uitkomst bieden, al moet die dan wel geschikt zijn voor laptops. Niet elk model levert voldoende vermogen.

Wifi is er op de meeste campings wel, maar vaak alleen bij de receptie of het sanitairgebouw, en meestal niet gratis of stabiel. Wil je toch online kunnen, dan kun je je smartphone gebruiken als hotspot. Dat heet tethering: je telefoon fungeert dan als een soort draagbare wifi-router via je mobiele dataverbinding. Check vooraf bij je provider of je databundel groot genoeg is en of tethering is toegestaan in het buitenland. Grote downloads, zoals systeemupdates of cloudsynchronisatie, kunnen je databundel snel opslokken. Zet automatische updates daarom uit en pauzeer de synchronisatie met diensten als OneDrive of Google Drive zolang je via je telefoon online bent.

Houd er ook rekening mee dat in afgelegen gebieden mobiel internet soms traag of onbetrouwbaar is. Download daarom bij voorkeur alles wat je nodig denkt te hebben voor je vertrekt, van kaarten en routes tot films of series. Zo houd je grip op je verbruik én voorkom je onaangename verrassingen bij thuiskomst.

©TeTe Song

Caravan: iets meer luxe, maar nog steeds beperkingen

Wie met een caravan reist, heeft het vaak net wat makkelijker. Sommige staanplaatsen hebben een stroomaansluiting en er zijn meestal meer voorzieningen. Toch geldt ook hier dat je niet kunt rekenen op snel of onbeperkt internet. Installeer een VPN op je laptop als je gebruik wilt maken van publieke netwerken. Daarmee versleutel je je verbinding, zodat anderen niet zomaar kunnen meekijken of gegevens onderscheppen. Dit is vooral belangrijk als je e-mails checkt, online bankiert of inlogt op accounts.

Zelfs als je een wifi-netwerk kunt gebruiken, is het verstandig om automatische updates op je laptop tijdelijk uit te schakelen. Het klopt dat bij gebruik van wifi dataverbruik in principe geen rol speelt, tenzij je op een plek zit waar je moet betalen per MB of waar het netwerk bewust is afgeknepen. Wat wél vaak speelt op campings of in hotels: de verbinding is traag, instabiel of wordt gedeeld met veel andere gasten. Grote downloads zoals systeemupdates kunnen dan het netwerk zwaar belasten, waardoor alles tergend langzaam gaat of zelfs vastloopt. Door updates uit te stellen, houd je de verbinding werkbaar voor jezelf en anderen.

Heb je helemaal geen wifi tot je beschikking, dan ben je aangewezen op mobiel internet via je smartphone. Hoe je dat het beste aanpakt, heb je al eerder in dit artikel kunnen lezen.

©InsideCreativeHouse

Huisje of hotel: alles bij de hand, maar blijf alert

In een vakantiewoning of hotel hoef je je over de stroomvoorziening doorgaans geen zorgen te maken en ook is er meestal wel een wifinetwerk dat redelijk functioneert. Toch blijft het belangrijk om alert te zijn. De beveiliging van dit soort vakantienetwerken is vaak minimaal. Zonder VPN is je verbinding eenvoudig te onderscheppen. Gebruik daarom altijd een VPN-dienst of kies ervoor om vertrouwelijke zaken, zoals het inloggen op je bank, uit te stellen tot je op een vertrouwd netwerk zit.

Zorg ook in deze situatie voor een recente back-up. Denk aan synchronisatie met OneDrive, Google Drive of iCloud, maar ook aan een kopie op een externe ssd of usb-stick. Mocht je laptop gestolen worden of beschadigd raken, dan heb je in elk geval je bestanden nog.

In het buitenland: adapter, handbagage en verzekering

Ga je naar het buitenland, dan zijn er extra zaken om op te letten. Niet elk land gebruikt dezelfde stopcontacten en netspanning. Een universele wereldstekker is daarom handig, zeker als je meerdere apparaten mee hebt. Voor sommige bestemmingen heb je ook een spanningsomvormer nodig, hoewel moderne opladers vaak meerdere voltages aankunnen. Check dit op het label van je oplader.

Bij vliegreizen moet je goed kijken naar de bagageregels. Bij budgetmaatschappijen zoals Ryanair of Easyjet mag je soms maar één stuk handbagage meenemen. Dat betekent kiezen: een rugzak met je laptop of een trolley met kleding. Wil je beide, dan moet je bijbetalen. Stop je laptop liever niet in ruimbagage. Niet alleen vanwege de kans op beschadiging, maar ook omdat lithiumbatterijen daar eigenlijk niet thuishoren en zelfs geweigerd kunnen worden. Als het echt niet anders kunt, gebruik dan een stevige hoes of laptoptas, leg je laptop midden in je bagage tussen kleding en meld bij het inchecken dat er elektronica in zit.

Nog even dit: voorbereid op pad

Een goede voorbereiding voorkomt veel gedoe. Werk je besturingssysteem en antivirussoftware bij vóór vertrek, zodat je onderweg niet verrast wordt door verplichte updates. Kijk of je genoeg opslagruimte hebt voor je vakantiefoto's of -video's. Denk ook aan offline gebruik: stel je e-mailclient in op offline modus, download navigatiekaarten en sla films of series lokaal op. Apps als Netflix en Disney+ bieden standaard de mogelijkheid om titels offline te bewaren.

Pas ook je tweestapsverificatie aan voordat je vertrekt. Wie normaal via sms een code ontvangt, kan in het buitenland tegen problemen aanlopen, vooral als het Nederlandse nummer niet werkt of buiten bereik is. Gebruik liever een authenticator-app, zoals Google Authenticator of Authy. Daarmee ontvang je je inlogcodes ook zonder mobiele verbinding, zolang je je smartphone maar bij je hebt.

Tot slot: laat je laptop niet in de volle zon liggen, in een warme auto of op een vochtige plek in de tent. Hitte en vocht zijn funest voor de elektronica. Gebruik bij voorkeur een waterdichte hoes of sleeve en bewaar hem op een droge plek in de schaduw. Fijne vakantie!

Hisense richt zijn pijlen op het middensegment, en deze 65U7Q Pro is daar een goed voorbeeld van. Het toestel verbetert een aantal zwakke punten van zijn voorganger en stoot daarmee duidelijk door naar de betere toestellen. Maar Hisense heeft niet alle minpunten weggewerkt. Bovendien toont de nieuwe versie van het VIDAA U-systeem dat niet alle aanpassingen een verbetering zijn.

Wie in het middensegment voor een televisie shopt, levert onvermijdelijk wat in op het gebied van design. De U7Q Pro is daarop geen uitzondering. Het toestel oogt degelijk, maar springt niet in het oog als een staaltje van topdesign. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft hij nu wel een relatief vlakke rug. Daardoor springt het 7,5 cm dikke profiel wat meer in het oog, al maskeren de schuine zijdes dat enigszins. Het toestel staat op een centrale voet die bestaat uit twee voetsteunen afgedekt met een kunststof plaat. Het resultaat oogt wat saai en verraadt zijn middenklasse-roots. De afwerking van het toestel zelf is degelijk, de voet mocht misschien iets geraffineerder.

Aansluitingen

Hisense is overgeschakeld op een nieuw hardwareplatform en dat komt in elk geval met één voordeel. De U7Q Pro beschikt nu over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 48 Gbit/s bandbreedte leveren. Dat is vooral voor hardcore gamers van belang. Die kunnen nu een soundbar aansluiten via ARC/eARC en hebben daarnaast de mogelijkheid om meerdere 4K120-bronnen te gebruiken.

Pc-gamers krijgen nog meer goed nieuws: zij kunnen nu een verversingsfrequentie tot 165 Hz in 4K gebruiken, en zelfs tot 288Hz in Full HD. De tv ondersteunt bovendien ALLM, HDMI VRR en AMD FreeSync, en is bovendien NVIDIA G-Sync Compatible. De input-lag scoort geen topresultaat, maar wel meer dan behoorlijk: 14,2 ms bij 4K60 en 10,1 ms bij 2K120.

De U7Q Pro is daarnaast uitgerust met twee usb-poorten, een minijack-ingang voor composiet video en stereo, een hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi 5 en bluetooth. Even opletten bij wandmontage, want de ethernetpoort, een van de usb-poorten en de optisch digitale audio-uitgang wijzen naar achteren. De rest van de aansluitingen bevindt zich aan de zijkant. De tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot. Met behulp van externe usb-opslag kun je live-tv pauzeren of opnemen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Verbeterde piekhelderheid en contrast

Vorig jaar worstelde de U79NQ met een matig contrast en doorsnee piekhelderheid. De U7Q Pro probeert dat duidelijk te verbeteren. Net als de voorganger gebruikt hij een VA-paneel met miniled-achtergrondverlichting, maar het aantal zones is opgetrokken van 384 naar 560 (28 x 20). In de HDR Filmmaker-modus meten we 1537 nits piekhelderheid op het 10%-venster; dat is 40 procent verbetering ten opzichte van het voorgaande model. Daartegenover haalt het volledig witte scherm maar 423 nits, en dat is dan weer 25 procent lager dan vorig jaar. Mogelijk heeft Hisense de optimalisatie gericht op speculaire highlights in plaats van algemene helderheid.

Ook het contrast is verbeterd, al blijft het eigen ANSI-contrast van het VA-paneel onveranderd op een eerder bescheiden 3190:1. Maar in de Filmmaker-modus verbetert de local dimming (in de Laag-stand) dat naar een mooie 7100:1 en zelfs 18.930:1 op eenvoudiger testpatronen. Dat is een degelijk resultaat, maar loopt nog steeds wat achter op concurrenten.

De zone-aansturing is prima, hoewel aan de leidende randen van heldere objecten een subtiele dimming zichtbaar kan zijn, vooral tegen een erg donkere achtergrond. Hogere local dimming-instellingen bieden geen substantiële contrastverbetering, maar introduceren wel merkbaar verlies van zwartdetail en onderdrukking van kleinere lichtaccenten. De voorzichtige dimming-aanpak zorgt er ook voor dat vage halo-effecten zichtbaar blijven, met name op donkere achtergronden en in HDR-content.

Door de matige kijkhoek wordt dat duidelijk zichtbaar als je te ver opzij zit. Kijk je echt bij volledige verduistering, dan kun je overwegen om de lokale dimming naar de medium-stand te schakelen. Het paneel van ons testmodel had wat beperkte uniformiteitsproblemen, waardoor soms een 'dirty screen effect' zichtbaar was bij heldere beelden. Denk eraan dat dit kan variëren tussen individuele toestellen.

HDR-content en kalibratie

Met ondersteuning voor HDR10, HDR10+, Dolby Vision IQ met Precision Detail is de U7Q Pro perfect uitgerust voor het breedste aanbod aan HDR-content. Dolby Vision IQ levert consistent de beste resultaten met uitstekende diepte en nuance. HDR10-prestaties zijn dankzij betere tonemapping duidelijk mooier dan vorig jaar. Er blijft meer contrast in het beeld en het 92% P3-kleurbereik ondersteunt rijke, verzadigde kleuren.

De HDR Tonemapping geeft een wat gemengd resultaat. Het kan witdetail en heldere kleurtinten beter zichtbaar maken, maar donkere beelden worden donkerder, terwijl heldere fragmenten helderder worden. Dat is zelden gewenst, dus het gebruik van deze instelling blijft twijfelachtig.

Zowel de SDR als de HDR Filmmaker-modus zijn redelijk goed gekalibreerd; de fouten die we opmerken zijn zelden duidelijk zichtbaar. In SDR merken we dat de grijsschaal wat naar geel uitwijkt, maar gelukkig zonder kwalijke gevolgen op huidskleuren. In HDR is het resultaat beter: de grijsschaal is neutraal, maar iets te donker terwijl kleuren dan weer vaak wat te helder zijn. Beide leveren uitstekende schaduwdetails, alleen heel donkere HDR-beelden ondervinden wat last van het beperkte contrast.

©Hisense

Beeldverwerking

De Hi-View AI Engine Pro levert prestaties die grotendeels in lijn liggen met die van de vergelijkbare modellen van vorig jaar. Dat betekent prima deinterlacing van 1080i-content en prima ruisonderdrukking voor willekeurige ruis. De prestaties met blokruis (gevolg van MPEG-compressie) blijven echter wat aan de zwakke kant. De upscaling levert mooie resultaten die weliswaar relatief zachte beelden opleveren. Je kunt de scherpte-instelling iets verhogen of met behulp van de superresolutie-instelling wat extra detail zichtbaar maken.

Hoe dan ook blijft het opletten met dvd-beelden, omdat die van relatief lage kwaliteit zijn en fouten daardoor makkelijker zichtbaar zijn. Zo kan superresolutie daar voor een overmatig uitgevlakte look zorgen, of voor onnatuurlijk scherpe randen. Voor de meeste instellingen (ruisonderdrukking, superresolutie) is de laagste stand bovendien erg voorzichtig, terwijl de medium-stand soms juist wat te sterk is.

Goede punten zijn er voor de weergave van 10 bit-gradienten, zoals in HDR-content. Die zijn mooi geleidelijk zonder duidelijke strookvorming. In SDR-content zijn zichtbare kleurstroken weg te werken met de Kleurverloop-instelling. Je kunt ook deze het best op de laagste stand zetten, ook al werkt die niet alle problemen weg. De medium stand is ook hier iets te agressief en kan detail verwijderen.

Het paneel heeft een goede bewegingsscherpte, zeker met behulp van de optie 'Hoge Verversingssnelheid', die een verversingssnelheid van 240 Hz gebruikt in ruil voor het verlies van wat verticaal detail. Het is een prima optie voor sport en mogelijk zelfs voor film, al zien we daar minder noodzaak. Vind je het schokken bij lange camerabewegingen storend, activeer dan Ultra Smooth Motion; de processor creëert dan vloeiende beweging zonder veel beeldfouten.

Stevige audio

De audioconfiguratie is wat steviger dan vorig jaar. De 2.1-opstelling is uitgebreid met twee zijwaarts gerichte luidsprekers naar een 2.1.2-configuratie. Het totale vermogen gaat daarmee van 40 naar 50 watt. De Hisense haalt flink wat volume uit dat vermogen, maar heeft moeite om de controle te bewaren als je echt veel volume vraagt. Dan hoor je vervorming en af en toe zelfs wat klanken die doen vermoeden dat het chassis trilt.

De U7Q Pro ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X, en met de zijwaarts gerichte luidsprekers is er een goed surround-effect en beperkt hoogte-effect. De woofer zorgt voor goede basondersteuning. In deze prijsklasse vinden we de prestaties goed; die zullen voor veel mensen dan ook volstaan.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Erg druk thuisscherm

VIDAA U9 brengt een aantal veranderingen, maar blijft wel bij zijn basisprincipes. Dit 2023-artikel met een volledig overzicht van VIDAA U7 geeft aan je wat je zoal kunt verwachten. Wat is er veranderd? Het lokale aanbod aan apps groeit, zij het erg traag. HBO Max en Streamz (BE) zijn aan de lijst toegevoegd, maar NOS Live, NPO Start, Pathé Thuis, Ziggo Go, VRT Max en GoPlay ontbreken nog steeds.

Op het thuisscherm staat de lijst met apps nu onderaan; centraal in beeld staat voortaan een lijst aanbevelingen. Die heeft nu helemaal links een tegel voor de meest recent gebruikte bron en een tegel voor de ingangen. Dat zijn redelijke wijzigingen. Wat we echter storend vinden, is dat de reclame-carrousel bovenaan erg snel van item wisselt. Dat is op zich al verwarrend: wie een item in de app-lijst selecteert, ziet die twee rijen van plaats verwisselen, terwijl er onderaan nogmaals een banner met reclame de kop opsteekt. Dat zorgt ervoor dat er te veel activiteit is op het thuisscherm, zodat de gebruikservaring onrustig wordt. Hisense pusht ook heel hard zijn associatie met FIFA, ook niet echt aangenaam. Het begint op overmatige reclame te lijken.

De afstandsbediening is op wat kleine wijzigingen na overgenomen van vorig jaar. Ze is aangenaam in gebruik, vooral door de toetsen met zachte maar duidelijke aanslag. De ingebouwde oplaadbare batterij wordt gevoed door een fotovoltaïsch (zonne)paneel. Doordat dat aan de voorzijde is geplaatst, is de afstandsbediening relatief lang van vorm, maar dat stoort eigenlijk nooit.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Conclusie

De Hisense 65U7Q Pro presenteert een duidelijk beter contrast dan zijn voorganger, die op dat vlak wat onderpresteerde. Een aantal minpunten is echter wel gebleven. Zo blijft dynamische tonemapping voor HDR een lastige zaak: soms verbetert het beeld, soms verslechtert het. VIDAA U heeft een paar extra lokale apps gekregen, maar redelijk wat lokale apps zijn na meerdere jaren nog steeds niet beschikbaar. De nieuwe layout van het thuisscherm lijkt ons ook te druk; dat kan verwarrend zijn.

Op het gebied van beeldkwaliteit is er duidelijke verbetering met sterkere contrastprestaties en meer piekhelderheid. Voor HDR heb je ruime formaat-ondersteuning en prima weergave met voldoende impact. Gamers krijgen extra mogelijkheden dankzij de vier HDMI 2.1-poorten en goede bewegingsscherpte met zelfs een optie om tot 4K165 of 2K288 te gaan. De nieuwe behuizing heeft ook plaats gegeven aan een iets ruimere audio-oplossing met degelijke resultaten. De 65U7Q Pro lijkt ons goed geprijsd voor wat hij biedt, maar heeft mogelijk wel stevige concurrentie van gelijkwaardige TCL-modellen.