Mechanische toetsenborden zijn een must voor iedere pc-gamer. Het aanbod is dan ook enorm. Razer, Corsair, Cooler Master en Logitech zijn enkele bekende merken. In onze zoektocht naar het beste mechanische toetsenbord, kwamen we uit op onderstaande lijst. En stuk voor stuk hebben we ze getest.

Een mechanisch toetsenbord is een keyboard waarbij elke knop van zijn eigen mechanische switch is voorzien, of in goed Nederlands: schakelaar. Deze switches komen in tal van verschillende varianten om aan de uiteenlopende wensen en eisen van verschillende gebruikers te voldoen; denk aan zeer lichte modellen voor fanatieke gamers, die actueren (de aanslag registreren) op het moment dat je de knop nog maar net aanraakt, of juist wat zwaardere modellen met een lekker hoorbare klik voor typisten of programmeurs.

Voor elke toepassing is er wel een geschikte switch te koop. Ze staan vrijwel allemaal bekend om hun bouwkwaliteit; de meeste van die switches kunnen 50 miljoen keer of meer worden ingedrukt zonder merkbare slijtage. Een goedkope schakelaar behaalt een fractie van dat aantal.

Wat alle tien geteste toetsenborden met elkaar gemeen hebben is in elk geval de fysieke kwaliteit. Dat is belangrijk, want de meeste kopers van mechanische borden kiezen daarvoor vanwege de kwaliteitsvoordelen boven goedkope toetsenborden. De zekerheid van een degelijk toetsenbord heb je dus met alle opties. Wat rest is de vraag wat voor jou het meest geschikte model is.

Nieuwe ontwikkelingen zijn er zeker. Zo is het aantal toetsenborden met een ander merk switches dan de traditionele Cherry MX-switch de afgelopen tijd sterk toegenomen. Meer keuze is positief, maar kan ook verwarrend zijn: oplettendheid is geboden. Cherry, de grootste naam op gebied van mechanische switches, heeft overigens niet stilgezeten. Want we zien ook van hen nieuwe modellen die nog sneller zijn dan voorheen.

Vooral op gebied van softwarefunctionaliteit lijkt hard te zijn gewerkt. Zo hebben we een toetsenbord waar de lichtjes mee kleuren met wat er op je scherm verschijnt, of zelfs met je speakers kleuren synchroniseert. Een ander model kan verschillende notificaties weergeven.

©PXimport

Cooler Master MasterKeys MK750

©PXimport

Oorspronkelijk richtte Cooler Master zich traditioneel vooral op betaalbare mechanische toetsenborden, maar met de MasterKeys MK-series zetten ze iets hoger in. Het resultaat is niet onsuccesvol, want kijken we naar de fundamentele aspecten van hun 129 euro kostende MK750, dan doet deze weinig onder voor flink duurdere modellen. De bouwkwaliteit is goed, de afwerking is netjes en de aanslag is top dankzij de Cherry MX-switches. Ook de extra eigenschappen, zoals de mediatoetsen, de fijne zachte polssteun en de uitgebreide rgb-verlichting zijn in orde.

Kleine details weerhouden de Cooler Master van de winst en leiden tot het nauwelijks minder begeerlijke predicaat Redactietip. Zo is de software nog niet op het niveau van enkele concurrenten en de mediatoetsen voelen wat goedkoper aan. Vind je de prijzen van enkele nipt luxere alternatieven net te gek, zoek dan je heil bij onze redactie-tip.

Cooler Master MasterKeys MK750

Ducky One DKON1608

©PXimport

De naam Ducky doet af en toe wat wenkbrauwen fronsen, maar het is een grote naam in de markt voor degelijke mechanische borden. En terecht, want kwalitatief hebben we louter zeer degelijke modellen van ze gezien en de Ducky One (DKON1608) is daarop geen uitzondering. Ducky blijft Cherry MX-switches trouw; ze bieden hun borden aan met de meeste gangbare switch-opties van Cherry. Hierdoor weet elke liefhebber van een stukje kwaliteit precies wat ze van Ducky mogen verwachten.

De Ducky One DKON1608 is verkrijgbaar in een neutrale zwarte uitvoering, maar het zijn de modellen met opvallende kleurstellingen die onze blik vangen. Zo is er een wit-groene variant en een wit-roze, al gingen wij voor de iets zakelijker ogende wit-grijze optie. Wat vooral opvalt is de kwaliteit van de keycaps zelf. Deze PBT Dye-sub caps zijn kwalitatief een stuk beter en slijten minder snel dan de ABS-modellen die we op gamingtoetsenborden aantreffen.

Het geheel ziet er wellicht wat oubollig uit vergeleken met alle rgb-bling, maar de volledige focus op een goede type-ervaring verdient lof. Verlichting ontbreekt, en los van (mechanische) volumeknoppen ontbreken toeters en bellen, maar het is wel een brok kwaliteit voor een zeer bescheiden prijs. Een echte aanrader voor typisten of programmeurs.

Ducky One DKON1608

9Score90

Razer Blackwidow Elite

©PXimport

Razer is enkele jaren geleden afgestapt van Cherry MX-switches en maakt enkel gebruik van de eigen Razer-switches. Hoewel de kleuraanduidingen die zij gebruiken anders zijn, zijn ze vrijwel altijd direct te vertalen naar een Cherry MX-alternatief. Eerdere versies kregen weleens de kritiek dat ze iets minder strak voelden, maar de recente modellen zoals de Blackwidow Elite hebben dat slim ondervangen door de constructie iets aan te passen. Dat, gecombineerd met een degelijke basis, zorgt ervoor dat de ervaring van typen en gamen op deze Blackwidow Elite uitstekend is.

Ook wat extra mogelijkheden betreft doet Razer het goed: fysieke mediaknoppen, multifunctioneel wiel, zachte polssteun, usb en audio passthrough, en uiteraard rgb-verlichting en synchronisatie. Het enige wat we echt moeten opmerken is dat Razers premium positionering ook bij dit product wel lastig te verdedigen is.

Cooler Master biedt op de uitgebreide rgb-synchronisatie na hetzelfde voor flink minder geld en Corsairs model is wat chiquer afgewerkt en biedt betere PBT-keycaps. Prima toetsenbord, maar zoals vaker bij Razer lijkt de Blackwidow het dan ook een beetje te moeten hebben van een merkvoorkeur voor deze grote groene randapparatuurbouwer.

Razer Blackwidow Elite

8Score80

Logitech G513

©PXimport

De Logitech G513 is een keurig voorbeeld van een toetsenbord voor liefhebbers die wel alle toeters en bellen voor gamers willen, maar liever een wat zakelijke look hebben. Dit terwijl Logitech voorheen toch vooral opvallende gamingtoetsenborden maakte. Logitech focust zich inmiddels ook volledig op hun eigen switch, de Romer-G. Die is inmiddels in twee uitvoeringen verkrijgbaar: lineair en met tactile feedback. Deze extra keuze was hard nodig om aan verschillende wensen te kunnen voldoen.

Kwalitatief is het een keurig product, de zachte polssteun is aangenaam en de software is eveneens uitstekend. Deze laat de verlichting zelfs reageren op wat er op het scherm gebeurt. Maar net als bij Razer merken we op dat met een prijskaartje van 179 euro het lastig concurreren is met modellen die meer bieden, zoals PBT-keycaps of de hier jammerlijk afwezige fysieke mediatoetsen. Goed keyboard, maar het dient in prijs te zakken om een aanrader te worden voor iedereen die Logitech geen warm hart toedraagt.

Logitech G513

8Score80

Das Keyboard 5Q

©PXimport

De 5Q is volgens Das Keyboard “het ultieme cloud connected toetsenbord”. Met de software en hun cloudomgeving is het mogelijk om tal van notificaties op je toetsenbord te ontvangen, bijvoorbeeld een specifieke knop laten knipperen als je een belangrijke mail krijgt. Dankzij integratie met het grote IFTTT-platform werkt dit toetsenbord samen met de meeste grote namen op gebied van software en IoT. Zo konden wij ons toetsenbord laten knipperen op het moment dat de Nest Cam iemand detecteerde; andersom is het mogelijk om via een toets uitgebreide opdrachten uit te laten voeren, zoals het in- of uitschakelen van de slimme verlichting in de gang.

Hoewel indrukwekkend, laat de uitvoering redelijk te wensen over. Het vereist praktisch een geoefende IT’er om dit alles redelijk vlot voor elkaar te krijgen, en daarbij is de verlichting op het toetsenbord bescheiden waardoor je jezelf echt aan moet leren af en toe naar de notificaties te kijken. Het onderliggende toetsenbord is weliswaar uitstekend: degelijke bouw, veel mogelijkheden, fijne polssteun en aangename switches. Maar we betalen grofweg 100 euro extra voor die lastige cloudfunctionaliteit. Vooralsnog staan de firmware en software nog te veel in de kinderschoenen om dit model blind aan te raden: hij is vooral voor de echte geeks.

Das Keyboard 5Q

7Score70

HyperX Alloy FPS RGB

©PXimport

In een eerdere test stond de HyperX Alloy op de lijst, dit jaar is het aan de Alloy FPS RGB. Dat is een heel ander bord dan de kleine naamswijziging doet vermoeden. Waar de originele, forse Alloy uitgebreide extra mogelijkheden had, is de Alloy FPS RGB juist een compact bord met beperktere mogelijkheden en een sterke focus op bouwkwaliteit en verlichting.

Wat fysieke bouwkwaliteit betreft laat de Alloy FPS RGB niets te wensen over: hij is uitzonderlijk solide. Qua extra eigenschappen zien we nog een usb-aansluiting om je telefoon mee op te laden, maar daar houdt het op. Met 109 euro vraagt HyperX er niet de hoofdprijs voor, en we moeten toegeven dat de laatste generatie Kailh-switches, zeker de snelle zilveren modellen, gevoelsmatig nauwelijks van Cherry te onderscheiden zijn. Desondanks missen we echt onderscheidend vermogen – of je moet louter om de helderheid van de rgb-verlichting geven, want die is uitstekend.

HyperX Alloy FPS RGB

Corsair K70 RGB MK.2 Special Edition

©PXimport

De Corsair K70 RGB MK.2 laat niet heel veel nieuws laat zien ten opzichte van de eerste K70-variant die enkele jaren geleden werd uitgebracht: primair het opslaan van instelling-profielen op het toetsenbord zelf. Vandaar de MK.2 toevoeging en geen nieuw modelnummer.

De grootste vraag is dan ook wat nu echt beter moest aan de populaire klassieker. De bouwkwaliteit is keurig, de aluminium afwerking oogt chic, de gebruikte Cherry MX-switches voelen uitstekend en de extra eigenschappen zijn eveneens uitstekend, met onder meer mediaknoppen, rgb-verlichting, goede softwaremogelijkheden, snelle reactietijden, anti-ghosting en polssteun.

De zilverkleurige Special Edition kent een meerprijs van circa 20 euro boven de zwarte K70 MK.2 RGB, maar daar krijgen we wel de PBT-keycaps voor die zwaarder en duurzamer zijn dan die van de andere mechanische toetsenborden voor gamers. Een losse set keycaps kost al snel zo’n 50 euro, waardoor de K70 RGB MK.2 SE ook voor 189 euro goed weet te concurreren. Heel anders dan de K70 van vroeger is het nieuwe model niet, maar Corsair laat ons wederom overtuigend zien waarom ze de grootste zijn in dit segment.

Corsair K70 RGB MK.2 Special Edition

Gigabyte K9 Optical

©PXimport

Gigabyte heeft aardig wat mechanische borden op zijn naam staan, maar echt uitzonderlijke modellen kwamen we niet tegen. Behalve de Aorus K9 Optical, één van de eerste borden die gebruikt maakt van de nieuwe optische switches van Flaretech.

Gevoelsmatig mechanisch, maar juist de afwezigheid van enkele mechanische elementen is waar het voordeel zit: nog minder slijtage (geclaimde levensduur: 100 miljoen aanslagen). Ze kunnen in tegenstelling tot typische mechanische switches tegen morsen en daarbij zijn ze in het uiterste geval eenvoudig individueel te vervangen door de eindgebruiker. Van alle alternatieve switchtypes maakt Gigabyte hier gebruik van de in onze optiek interessantste.

De extra eigenschappen zijn wel wat karig. Zo zien wij graag fysieke mediaknoppen of polssteunen, maar die ontbreken hier. Cruciale zaken zoals anti-ghosting en responsetijd zijn wel in orde, maar heel veel onderscheidend vermogen heeft de Gigabyte K9 verder dus niet. Voor 109 euro krijg je vooral een keurig stevige behuizing en nette rgb-verlichting om die aangename switches heen. Als je overige mogelijkheden niet nodig hebt en de neiging hebt om af en toe een drankje te morsen, dan is dit een leuke om te overwegen.

Gigabyte K9 Optical

Roccat Vulcan 120 AIMO

©PXimport

We moeten Roccat credit geven voor hun unieke design, want de Vulcan 120 Aimo springt in het oog. Deels dankzij het opvallende, wat slankere aluminium design en deels dankzij de half-hoge keycaps, waardoor praktisch de hele switch en interne verlichting zichtbaar worden. De bouwkwaliteit is goed, de afwerking is keurig en de aanslag voelt verdacht dicht bij een tactile Cherry MX-switch. We zien onder de extra’s fundamenteel nuttige zaken als een polssteun en mediaknoppen. Als je enthousiast wordt van het plaatje, wat het werkelijke product eigenlijk geen recht doet, dan kom je niet teleurgesteld thuis.

Het zijn een paar kleine details die dit model van een bredere testwinst afhouden. Zo mist de plastic polssteun het comfort van een aantal concurrenten. Ook heeft de Roccat-software, die enkele jaren geleden een schoolvoorbeeld was, niet dezelfde vooruitgang geboekt als de concurrentie. Hoewel TTC, de partner van Roccat waarmee de Titan-switch ontwikkeld is, een serieuze naam is op gebied van switches (vooral in andere apparatuur), profiteren ze vooralsnog niet van de zekerheid die de over tientallen jaren ontwikkelde Cherry MX-switches ons bieden.

Roccat Vulcan 120 AIMO

Sharkoon PureWriter RGB

©PXimport

Sharkoon staat vooral bekend om hun behuizingen en opvallende, betaalbare gaming-randapparatuur, maar met de PureWriter RGB heeft het een verdacht strak, bijna zakelijk product op de markt gezet. Het is ruimschoots de goedkoopste in deze vergelijking, en als je goed oplet, dan zie je dat hier en daar wel. Zo zit er wat meer flex in de behuizing en is de verlichting van grotere knoppen niet echt egaal.

Toch merk je daar bij normaal gebruik allemaal vrij weinig van. Fijn is ook dat de vlakke constructie en lage toetsen veel toegankelijker zijn voor nieuwkomers in mechanische toetsenborden: de meeste borden hebben flink hogere knoppen. Hierdoor is een polssteun ook praktisch overbodig. Het is de fijne aanslag van de low-profile Kailh-switches die de boventoon voert, vooral de clicky variant is aangenaam onder de vingers en niet te zwaar. Ideaal voor hele dagen werken.

Let wel op dat dergelijke klikkende blauwe switch-varianten soms niet in de smaak vallen bij collega’s in de buurt. Het is geen uitzonderlijk bord, maar de combinatie van een redelijke bouw, uitstekende aanslag en lage prijs doet een positief gevoel van prijs-kwaliteitverhouding overheersen.

Sharkoon PureWriter RGB

Conclusie

Het lijkt inmiddels bijna onmogelijk om een slecht mechanisch bord te kopen. Gelukkig maar, want voor niet-ingewijden zullen zelfs de instapmodellen nogal prijzig lijken. We hebben er hier tien interessante uitgelicht, maar op grond van onze ervaringen met vele tientallen andere zijn teleurstellingen een absolute zeldzaamheid.

Zelfs de toetsenborden die iets minder scoren vanwege de prijs-prestatieverhouding zijn evengoed interessant als je een bepaald merk een warm hart toedraagt, of andere apparatuur van die fabrikant hebt zodat je al jouw hardware in één softwarepakket kunt beheren.

Ben je niet merkgebonden? Dan zien we wel wat echte uitblinkers. De grote uitdaging is dan vooral te bedenken wat nu echt aan jouw eisen voldoet, want de uitstralingen en extra mogelijkheden lopen wel sterk uiteen. Denk vooral aan zaken zoals een polssteun, verlichting of fysieke mediatoetsen, waar je lastig afscheid van neemt als je er eenmaal aan gewend bent.

Maar zelfs zonder merkvoorkeuren zal een iets luxer model voor iets meer geld altijd blijven lonken: de betaalbare Sharkoon PureWriter is toegankelijk en biedt veel voor die prijs, maar Ducky is niet veel duurder terwijl je daar kwalitatief wel weer een sprong vooruit maakt. Maar dan komt de qua mogelijkheden veel rijkere Cooler Master MK750, die we bekronen met een redactietip ook meteen om de hoek kijken. En vanaf dat prijspunt lonkt de top alweer, bijvoorbeeld de wat duurdere Corsair K70 RGB MK.2 met een nog wat chiquere afwerking en betere kwaliteit keycaps, die we belonen met een Best getest.

Kortom: pas op dat je met twee keer knipperen niet spontaan op dubbel je originele budget uitkomt.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.