Veel films, series en documentaires bevatten een timelapse. Een scène met een versnelde weergave van de werkelijkheid. Auto's en vliegtuigen razen voorbij. Zelfs de sterrenhemel draait duizelingwekkend snel over ons heen. Wist je dat je eenvoudig zelf een timelapse kunt maken?

01 Langzaam filmen

Kort samengevat is een timelapse een film samengesteld uit foto's die met tussenpozen van enkele seconden of minuten zijn gemaakt. Een gewone filmcamera legt doorgaans vijfentwintig of dertig beelden per seconde vast. Tijdens het afspelen wordt hetzelfde aantal beeldjes per seconde op het scherm getoond. Vandaar dat een film even snel afspeelt als dat het is opgenomen. Wat je op het scherm ziet, gaat even snel als in het echt.

Maar het is ook mogelijk om veel langzamer op te nemen. Desnoods maar één beeldje per seconde. Voor gewone films is dat niet aan te raden, omdat het beeld dan enorm schokkerig wordt en bewegingen niet langer vloeiend verlopen. Het is wel de perfecte manier om een spannende timelapse op te nemen.

©PXimport

In een timelapse verloopt de tijd aanzienlijk sneller dan in het echt.

In de hoogste versnelling

De truc van een timelapse is dat er gedurende een langere periode foto's worden gemaakt, maar dat deze in de uiteindelijke film in een fractie van de tijd worden afgespeeld. Daarmee wordt de actie enorm versneld. Processen die in het echte leven tergend langzaam verlopen of voor het blote oog lijken stil te staan, veranderen hiermee in spannende en verrassende actiescènes. Plotseling wordt zichtbaar wat wij zelf niet kunnen zien.

Bij een timelapse film je als het ware in een tergend langzaam tempo. Dat kan één beeldje per seconde zijn, maar ook een foto elke tien seconden, eens per minuut, of om de paar minuten. Als je wilt is een opname per uur of etmaal ook mogelijk. Geduld en de accuduur van het toestel zijn zo'n beetje de enige beperkingen. De tijd waarbinnen een enkele foto gemaakt wordt, heet een interval.

02 Gewoon met een smartphone

De eenvoudigste manier om de kracht van een timelapse te ontdekken, is door er zelf een te maken. Dat was vroeger een tijdrovende klus, maar tegenwoordig zijn er van die handige smartphones (en tablets) en laten daar nu kant-en-klare apps voor bestaan waarmee echt iedereen in een handomdraai een fraaie timelapse kan maken.

In deze cursus gebruiken wij een iPhone met daarop iMotion HD van Fingerlab SARL. De app is gratis en maakt timelapse-filmpjes in HD-kwaliteit.

©PXimport

iMotion HD is een timelapse-app voor de iPhone en uiteraard ook de iPad.

Heb je een Android-toestel, dan zijn daar ook diverse apps voor beschikbaar, zoals Lapse It van Interactive Universe. Er is een gratis Lite-versie en een betaalde Pro-versie (1,99 euro). De werking komt in grote lijnen overeen met de iPhone-app.

©PXimport

Op Android kan bijvoorbeeld Lapse It gebruikt worden om een timelapse te maken.

03 iMotion HD

De basiswerking van iMotion HD is simpel. Je kiest new movie op het startscherm, controleert of time-lapse is geselecteerd, gebruikt de schuifregelaar om een interval te kiezen, geeft eventueel een filmtitel op en tikt op start. De camera wordt geactiveerd en nu staat de app paraat. Je richt het toestel en tikt onderin op start.

©PXimport

Kies een interval en druk op start.

Vervolgens blijft de telefoon in een vast ritme opnamen maken, eentje per interval. Net zolang tot je twee keer op stop tikt. Daarna wordt meteen een voorvertoning van de timelapse op het scherm getoond. Hopelijk heb je al meteen een leuk effect te pakken. Valt het tegen? Niet getreurd, we geven in deze cursus veel aanwijzingen om de beste en leukste timelapses te maken.

©PXimport

Starten en stoppen van de timelapse is een kwestie van een druk op de knop.

04 Proefopname

Een plek waar mensen, dieren of voorwerpen in beweging zijn, is prima geschikt om een eerste start te maken met je timelapse. Zoals een drukke weg, publiek in een winkelcentrum, hijskranen aan het werk, eenden in een vijver of gewoon wat vogels in je eigen achtertuin of op het balkon.

Omdat iMotion HD per interval slechts één foto maakt, moet de app langere tijd draaien om een timelapse van voldoende lengte te krijgen. Daarom is het verstandig om eerst een korte testopname te maken. Dat kan door de app bijvoorbeeld een minuut te laten draaien met een interval van een seconde. Zo krijg je een heel bescheiden timelapse zonder er lang op te hoeven wachten. Puur en alleen om in te schatten hoe het effect eruitziet.

Met losse handen

Het opnemen van een timelapse duurt best lang. Dan is het prettig als je de smartphone niet al die tijd hoeft vast te houden. Plaats het toestel liever op een statief, zet hem ergens tegenaan, of klem hem tussen bijvoorbeeld twee dikke boeken.

Op een gewoon statief past een smartphone niet, maar er bestaan speciale ministatieven, zoals de Joby GripTight GorillaPod Stand en de Joby GripTight Micro Stand (www.joby.com). Heb je een telefoonhouder in de auto of op de fiets, dan kan je die vast ook gebruiken om een leuke actiefilm te maken. De camera is immers al naar voren gericht. Zelfs een lange rit vat je dan samen in een leuke korte timelapse. Ook uit de hand zijn korte timelapses te maken. Terwijl je loopt bijvoorbeeld. Dit soort filmpjes zijn wel wat schokkeriger omdat de camera flink beweegt, maar dat geeft juist een interessant dynamisch effect.

©PXimport

Maak het je gemakkelijk met een ministatief voor je smartphone.

05 Stoppen en weer doorgaan

Gebruik de proefopname om te bepalen of de camera op de beste plek gericht is. Door te kijken naar alles wat beweegt, maar ook wat stilstaat in beeld. Zo doe je vrijwel zeker een paar leuke ideeën op.

Het stromen van auto's en voetgangers is bijvoorbeeld al leuk, maar is er toevallig een stoplicht in beeld, dan valt het je vast op dat alles zich eerst relatief langzaam voor een rood licht ophoopt, om vervolgens razendsnel over de weg uit te vloeien zodra het licht op groen springt. In een timelapse met versnelde tijd ziet dat er best komisch uit. Laat je de camera lang genoeg draaien, dan is dit herhalende proces van druppelsgewijs ophopen en razendsnel leegstromen perfect te zien.

06 Kort en krachtig

Een timelapse is de perfecte manier om een proces dat in het echt lang duurt, kort en krachtig in beeld te brengen. Het schutten van een sluis voorbeeld. Het duurt lang voordat het waterniveau voldoende gedaald of gestegen is voordat er schepen in of uit de sluis varen. Misschien wel een kwartier of langer. Leg je dit volledig op film vast, dan krijg je een lange en verschrikkelijk saaie film.

Een timelapse is hier de perfecte oplossing. Met de app neem je het hele proces op met een interval van bijvoorbeeld tien of twintig seconden, waarna een korte timelapse van hooguit enkele minuten overblijft. Daarin stijgt en daalt het waterpeil razendsnel en racen de boten er doorheen. Ook een zonsondergang is een mooi onderwerp en zelfs een doorsnee wolkenlucht. Want wat voor ons gezien tergend langzaam voorbij trekt, vliegt in een timelapse in no-time voorbij.

07 Op maat gesneden

Het interval stem je af op het onderwerp. Gaat het om bewegingen die met het oog waarneembaar zijn, zoals verkeer op een weg, dan kiezen we meestal een kort interval. Er is al beweging, dus hoeven we het slechts lichtjes te vertragen.

Zijn de bewegingen niet of amper te zien, dan is een lang interval beter. Bijvoorbeeld als we een smeltend ijsblokje filmen. Elke seconde een foto maken heeft dan geen zin. Het smelten gaat bij kamertemperatuur erg langzaam en kan zomaar anderhalf uur in beslag nemen. Je krijgt dan te veel dezelfde foto's, wat de timelapse langdradig maakt. Tien seconden of langer is hier een beter interval. Experimenteer daarom altijd met het interval voordat je een langdurige opname start.

©PXimport

Het smelten van een ijsblokje duurt anderhalf uur. Een timelapse toont het in dertig seconden.

Draaien maar

Met een smartphone op een statief heb je steeds dezelfde omgeving in beeld. Alleen wat beweegt zal zich verplaatsen. Om wat meer dynamiek in het beeld te brengen, is het een idee het toestel langzaam te draaien. Dat mag langzaam gebeuren, want in de uiteindelijk timelapse wordt alles toch versneld.

Een goedkope truc is door een kookwekker te gebruiken. In diverse winkels zijn voor weinig geld exemplaren te koop met een vlakke bovenkant. Daarop kan je met een beetje handigheid eenvoudig je telefoon zetten. Bijvoorbeeld met ministatief en al, of door een steuntje of een plakstrip te gebruiken. In een uur draait de kookwekker rond. Met als bonus een rinkelende bel zodra de cirkel voltooid is. Er zijn wel wat beperkingen. Want de maximale draaitijd is dus een uur (minder mag natuurlijk wel altijd) en de camera draait altijd linksom.

©PXimport

Een kookwekker kan dienen als goedkoop draaiplateau.

08 Van draaitijd naar speeltijd

Hoe kleiner het interval, hoe eerder je voldoende opnamen hebt voor een korte timelapse. Gebruik je echter een lang interval, dan duurt het een behoorlijke tijd voordat je genoeg beeldjes hebt verzameld voor een filmpje van voldoende lengte. Hoe weet je van tevoren hoe lang je moet doorgaan?

Daar komen we achter door terug te redeneren. Afspelen doen we namelijk meestal met de standaardsnelheid van films: vijfentwintig beelden per seconde. Dus vijfentwintig intervallen (beeldjes) vormen samen een speeltijd van exact een seconde. Dit betekent dat als je een interval van één seconde instelt in iMotion HD, je pas na vijfentwintig seconden genoeg materiaal hebt voor precies een seconde in de eindfilm. Voor een beetje timelapse moet je daarom minutenlang opnemen. Want pas na vijf minuten heb je in dit voorbeeld een timelapse van twaalf seconden.

09 Timelapse opslaan

Zodra je met iMotion HD een timelapse hebt gemaakt, is het zaak deze op te slaan in de filmrol. In het hoofdscherm van de app tik je op my movies voor een overzicht van de opgenomen fotoreeksen. Kies een reeks uit en vervolgens is onderin het scherm met een schuifregelaar de afspeelsnelheid te regelen. Zo kan je het effect nog eens optimaal afstellen.

Tik je op tools, dan kan je snel naar het begin en het einde toespringen, of de timelapse beeldje voor beeldje bekijken. Bevalt een beeldje niet, dan kan het uit de reeks verwijderd worden. Dat is onder andere handig als er aan het begin of het einde een paar onbruikbare beeldjes zitten. Zodra je tevreden bent sla je de timelapse als een filmpje op met een tik op export.

©PXimport

Tijdens het exporteren worden de foto's samengevoegd tot een echte timelapse.

Van HD naar Full HD

Met de gratis versie van iMotion HD kan een film in HD-kwaliteit (1280 bij 720 pixels) bewaard worden. Wil je liever Full HD hebben (1920 bij 1080 pixels) dan kan dat via een eenmalige in-app-aankoop van 1,79 euro. Je kunt de film in de filmrol van de telefoon bewaren, maar onder andere ook rechtstreeks op Facebook of YouTube neerzetten en via E-mail versturen.

Grappig detail is dat je tijdens het exporteren linksboven via de optie photo zelfs de individuele plaatjes mag opslaan. Dat legt wel flink beslag op het geheugen, maar dit kan handig zijn als je liever handmatig een timelapse in elkaar zet met software op de computer of de mooiste opnamen eruit wilt pikken om aan je fotoverzameling toe te voegen.

©PXimport

De timelapse kan ook meteen gedeeld worden met vrienden.

10 Met een camera

Ook met een spiegelreflexcamera kan je een timelapse maken. Deze toestellen bieden een hogere beeldkwaliteit dan smartphones, zodat de timelapses werkelijk van het beeld spatten. Nadeel is wel dat er geen kant-en-klare films uit het toestel komt rollen. Er staan honderden of zelfs duizenden foto's op het geheugenkaartje en daar maak je via software op de computer zelf een timelapse van. Dat klinkt misschien wat ingewikkeld, maar is gelukkig een eenvoudig klusje.

11 Intervalfunctie

Als je camera een intervalfunctie heeft, kan je meteen aan de slag. Die zit er helaas niet altijd op en dan heb je een losse afstandsbediening nodig. Voor alle bekende merken zijn die verkrijgbaar, zowel merkspecifiek als universele. Voor een paar tientjes kan je al klaar zijn.

Het is belangrijk dat je een afstandsbediening koopt die specifiek voor je toestel bedoeld is. De handleiding van de camera en de website van de camerafabrikant of de leverancier de afstandsbediening helpen je hierbij. Raadpleeg bij twijfel een fotozaak, die kan je er alles over vertellen. Belangrijk is dat er een intervalfunctie op de afstandsbediening zit, waardoor de camera automatisch een reeks foto's kan maken.

©PXimport

Met een losse afstandsbediening voeg je een intervalfunctie aan de camera toe.

12 Afstandsbediening instellen

De camera stel je in net als wanneer je een gewone foto maakt. Daar mag je jouw favoriete camerastand voor gebruiken, bijvoorbeeld de Auto-, P-, of Av-stand. Maak een paar testfoto's om te controleren of de belichting en de scherpte in orde zijn. Gooi die testopnames meteen weer weg, om te voorkomen dat ze straks per ongeluk in de timelapse terechtkomen.

Sluit daarna de afstandsbediening aan en kies een interval dat goed bij het onderwerp past, net zoals we daarnet met de smartphone hebben gedaan. Je kunt weer kiezen uit een interval van secondes, minuten of zelfs uren.

Vervolgens geef je het aantal te maken opnamen aan. Vaak betekent de waarde nul dat de camera doorgaat totdat je het genoeg vindt. Erg handig, want dan hoef je niet vooraf uit te rekenen hoeveel foto's er nodig zijn. Verder is eventueel een pauze in te stellen, zodat de intervallen wat verder uit elkaar komen te liggen.

Ben je een ervaren cameragebruiker, dan is het een idee de belichting, witbalans en scherpstelling handmatig in te stellen zodat die in alle opnamen exact hetzelfde blijft.

Lange adem

Langdurige opnamen putten een accu behoorlijk uit. Ook al maak je relatief weinig foto's, de telefoon of camera staat wel continu aan. Zorg daarom dat je met een volledig opgeladen accu begint, om te voorkomen dat de stroom halverwege uitvalt.

Dim het scherm zoveel mogelijk. Dat scheelt enorm in het energieverbruik. Een smartphone houdt het verder een stuk langer uit als je binnenshuis de adapter gebruikt of onderweg een krachtige mobiele accu aansluit.

Is de intervaltijd lang, zorg dan dat de slaapstand van een camera niet actief wordt. Via een menu-optie is die tijdelijk te verlengen of zelfs uit te schakelen.

13 Timelapse maken en opslaan

Zijn de opnamen gemaakt? Zet ze dan bij elkaar in een map op je computer. Dankzij de nummering in de bestandsnamen staan ze meteen in de juiste volgorde voor de timelapse. De foto's voeg je met een videobewerker samen tot een heuse timelapse. Daar kan je bijvoorbeeld het gratis programma Movie Maker van Microsoft voor gebruiken.

©PXimport

Laad de fotoreeks in Microsoft Movie Maker.

Via Video of foto toevoegen laad je alle foto's die samen de timelapse moeten. Zodra ze zijn ingeladen, ga je naar tabblad Bewerken onder het kopje Opties voor video. Zorg dat de foto's nog steeds geselecteerd zijn (gebruik eventueel sneltoets Ctrl+A om dat alsnog te doen) en geef via het veld Weergaveduur aan hoe lang elke foto getoond moet worden. Dat bepaalt de afspeelsnelheid van de timelapse. Bijvoorbeeld 0,04 voor vijfentwintig beelden per seconde (oftewel 1/25 van een seconde per foto). Vervolgens sla je de film in het door jou gewenste formaat op via Film opslaan op tabblad Start.

©PXimport

Geef de weergaveduur voor de foto's in.

14 Geluid toevoegen

Een timelapse bevat standaard geen geluid of muziek, omdat het een film is die wordt samengesteld uit losse foto's. In Movie Maker kan je via Muziek toevoegen op het tabblad Start alsnog muziek toevoegen. Dat kan een lokaal muziekbestand zijn of een gratis dan wel betaald muzieknummer via diensten als AudioMicro, Free Music Archive en Vimeo.

Een andere mogelijkheid is met een smartphone of losse dictafoon ter plaatse geluid opnemen en daar een fragment uit gebruiken tijdens de filmmontage. Het geluid zal niet synchroon lopen met het beeld, maar dient puur voor de sfeer.

©PXimport

Voeg eventueel geluid of muziek aan de timelapse toe.

AI is inmiddels doorgedrongen tot in bijna elk digitaal domein. Van vertaaltools en chatbots tot beeldmakers en medische toepassingen. Veel gebruikers vinden AI handig, efficiënt en zelfs creatief. Toch brengt deze evolutie ook minder zichtbare risico's met zich mee, op persoonlijk, maatschappelijk en ecologisch vlak.

AI is inmiddels doorgedrongen tot in bijna elk digitaal domein. Van vertaaltools en chatbots tot beeldmakers en medische toepassingen. Veel gebruikers vinden AI handig, efficiënt en zelfs creatief. Toch brengt deze evolutie ook minder zichtbare risico's met zich mee, op persoonlijk, maatschappelijk en ecologisch vlak.

In dit artikel bekijken we verschillende AI-risicozones. Wat is bijvoorbeeld de milieu-impact van AI? Hoe betrouwbaar zijn de antwoorden van chatbots? Wat als synthetische media (alles wat met AI wordt gemaakt) niet meer van echt te onderscheiden zijn? En hoe beïnvloeden AI-systemen onze economie, privacy en ons denkvermogen? De grens tussen mens en machine vervaagt.

Dit artikel is bedoeld voor wie voorbij de hype wil kijken en wil begrijpen wat er op het spel staat. Elk onderdeel behandelt een specifiek risico, met voorbeelden en toepassingen. Zo krijg je een goed beeld van de schaduwkanten van AI. Niet om de technologie af te wijzen, maar om er bewuster en verantwoordelijker mee om te gaan.

Ecologische voetafdruk

Hoewel AI vaak als iets immaterieels en 'in de cloud' wordt voorgesteld, is de milieu-impact allesbehalve onzichtbaar. De menselijke hersenen verbruiken continu ongeveer 20 watt, vergelijkbaar met een gloeilampje. Daarmee worden 86 miljard neuronen en duizenden synapsen per neuron gevoed.

Grote taalmodellen als GPT of Gemini vragen daarentegen enorm veel rekenkracht. De trainingsfase kan duizenden MWh vereisen en miljoenen liters water voor koeling, afhankelijk van het datacenter en de gebruikte hardware. Ook het gebruik (inferentie) is belastend: elke prompt/antwoord-interactie bij modellen uit deze klasse vraagt energie en koeling aan de serverzijde.

AI heeft dus een stevige ecologische voetafdruk. Tegelijk worden oplossingen ontwikkeld, zoals restwarmtehergebruik, luchtkoeling in plaats van waterkoeling, meer hernieuwbare energie en efficiëntere modellen. Denk aan compacte taalmodellen, zoals TinyML, quantisatietechnieken (kleinere getallen en minder geheugen) en lokaal draaiende AI's (edge AI).

©(c) Wikipedia, CC BY-SA

Hallucinaties

AI-chatbots doen de gebruiker graag een plezier. Daarbij zijn ze opvallend overtuigend, ook wanneer ze onzin produceren, oftewel wanneer ze hallucineren.

Hallucinaties kunnen ernstige gevolgen hebben, bijvoorbeeld wanneer juristen verwijzen naar niet-bestaande wetsartikelen of wanneer medische informatie klakkeloos wordt overgenomen. Controleer gevoelige informatie daarom altijd via meerdere bronnen. Doe dit zeker bij gevoelige of complexe thema's. Weet ook dat AI-modellen zich vaak verontschuldigen als je teruggeeft dat er een fout is gemaakt. Vervolgens herhalen ze zich doodleuk.

Hallucinaties zijn hardnekkiger bij fenomenen als data- en conceptdrift. Bij het eerste herkent het model je eigen input minder goed doordat de vorm afwijkt van de trainingsinput. Bij het tweede is de inputvorm hetzelfde gebleven, maar is de betekenis inmiddels veranderd. Meer weten over datadrift en conceptdrift.

Verder kan het model te veel details uit trainingsdata opnemen en zo irrelevante informatie meenemen (overfitting). Of omgekeerd: onvoldoende zinvolle data gebruiken (underfitting). Ook deze fenomenen kunnen het hallucineren versterken.

Bias en manipulatie

AI-modellen krijgen enorme datahoeveelheden van het internet als input. Deze zijn zelden neutraal, waardoor vooroordelen of een westers wereldbeeld in het leerproces sluipen. Dat zorgt voor vertekening of bias (vooringenomenheid). AI-modellen kunnen bijvoorbeeld vrouwen aan zorgberoepen linken en mannen aan leidinggevende functies, of etnische groepen benadelen bij risicobeoordelingen.

Bias is niet alleen maatschappelijk, maar ook technisch. Een model leert niet alleen wat er ín de data staat, maar ook hoe die data zijn verdeeld. Als een bepaalde bron oververtegenwoordigd is, of als een schrijfstijl vaker voorkomt, dan krijgt dat automatisch meer gewicht. De architectuur en trainingsmethode versterken die patronen. Daardoor kunnen antwoorden die objectief lijken toch subtiel een voorkeur bevatten.

Interessant is ook dat onderzoekers political compass-testvragen voorlegden aan grote AI-taalmodellen (LLM's). De conclusie: zowat alle LLM's situeren zich in het links-economische, sociaal-libertaire kwadrant. Besef dat ook deze testvragen een vooroordeel (kunnen) bevatten, wat aantoont hoe moeilijk het is bias correct te beoordelen.

Nog problematischer wordt het bij manipulatie, wanneer deze bias opzettelijk in het model zit. Denk aan AI-toepassingen in advertenties die inspelen op angsten of overtuigingen. Algoritmische sturing kan bovendien gemakkelijk tot gelijkgezinde groepen (echo chambers) en polarisering leiden.

Omdat AI-modellen zo complex zijn, is vaak onduidelijk hoe de output tot stand komt (de black box). Dit vergroot de transparantiebehoefte en verklaart waarom veel wetenschappers pleiten voor explainable AI, of LLM's en AI-algoritmen opensource willen maken.

Synthetische media

De term synthetische media verwijst naar beelden, audio of tekst die volledig of deels AI-gegenereerd zijn. Denk aan deepfakes, nagebootste stemmen of automatisch gegenereerde nieuwsartikelen. Zulke toepassingen lijken creatief en handig, je maakt bijvoorbeeld een marketingvideo zonder camera of acteurs, maar de keerzijde is zorgwekkend.

Deepfakes kunnen personen dingen laten zeggen die zo zijn uitgesproken. Andersom kunnen echte beelden als deepfake worden afgedaan, ook wel 'the liar's dividend' genoemd. Deepnudes (gefingeerde naaktbeelden) kunnen dan weer gebruikt worden voor wraakporno.

Deze technologieën maken ook nepnieuws: desinformatie waarbij feiten doelbewust worden verdraaid. Dit tast het vertrouwen in communicatie en bewijsvoering aan en doet steeds meer mensen geloven in de maakbaarheid van de realiteit. Wat echt is, hangt vooral af van hoe je deze zelf vormgeeft. Feit en fictie raken verstrengeld, waardoor we belanden bij concepten als alternate truth en postrealiteit. Daarin wegen perceptie, gevoel en overtuiging zwaarder dan feiten. Synthetische media vragen daarom niet alleen om kritische blik, maar mogelijk ook om watermerken en regulering.

Zelfbevlekking

AI-modellen gebruiken vrijwel alle beschikbare internetbronnen als trainingsmateriaal. Omdat generatieve AI zelf steeds meer online content produceert, gebruiken modellen ook hun eigen output opnieuw. Zo ontstaat een zichzelf versterkende kringloop waarbij AI zich voedt met AI-gegenereerde inhoud. Deze vorm van zelfbevlekking verhoogt het risico op kwaliteitsverlies in digitale content, ook wel slop of enshittification genoemd.

AI genereert output namelijk op basis van patronen, niet vanuit betekenis of intentie. Als deze patronen ook nog eens uit andere AI-bronnen komen, ontstaat een neerwaartse spiraal met nauwelijks nuancering en steeds herhaalde ideeën. Hierdoor verhoogt ook het risico op hallucinaties en bias en de mens raakt out-of-the-loop. Op termijn dreigt model collapse: AI-modellen worden minder intelligent naarmate ze vaker op eigen output trainen.

Sommigen spreken van een zombie-internet. Zo blijkt inmiddels al zeker vijf procent van de nieuwe Engelstalige Wikipedia-inhoud AI-gegenereerd te zijn. Bovendien nemen mensen typische AI-taal, met herkenbare woordkeuzes, steeds vaker over. Om deze dynamiek te doorbreken, moeten menselijke input en creativiteit centraal blijven staan in het AI-trainingsproces.

Auteursrecht

AI roept fundamentele vragen op rond auteursrecht. Modellen worden getraind op grote hoeveelheden tekst, beeld en audio zonder dat makers altijd toestemming hebben gegeven. Dit leidt tot discussies over schending van auteursrecht.

Er lopen inmiddels meerdere rechtszaken tegen AI-bedrijven. Het gaat onder meer om claims rond ongeoorloofd gebruik van beschermde werken voor training en ongewenste herhaling van fragmenten in AI-output. Bedrijven worden daardoor steeds bewuster van licenties, databescherming en toestemmingseisen.

De VS en Europa hanteren verschillende juridische kaders. In de VS wordt soms gesproken van 'fair use' bij transformatief gebruik, terwijl Europa zich baseert op strengere richtlijnen en opt-out-mechanismen via het TDM-AI-protocol.

AI-output roept ook andere auteursrechtelijke vragen op. Wie is bijvoorbeeld de auteur van een AI-tekening? Is dat de modelontwikkelaar, de gebruiker of niemand? AI kan ook onbedoeld tekst- of beeldfragmenten uit het trainingsmateriaal overnemen, met mogelijk plagiaat. Er bestaat dus een juridische grijze zone en er is behoefte aan duidelijke regelgeving, aangepast aan de AI-evoluties.

Privacy

AI kan verder een bedreiging voor onze privacy vormen. In China zie je dit scherp: gezichtsherkenning en camera's ondersteunen er een sociaal kredietsysteem. Burgers worden continu gevolgd. Wie een overtreding begaat, riskeert sancties.

Ook in het Westen ontstaan zorgwekkende trends. Het Amerikaanse bedrijf Clearview AI bijvoorbeeld bouwt een databank met miljarden gezichten, geplukt uit sociale media en websites, zonder toestemming van de betrokkenen. Beveiligingsbedrijven gebruiken deze beelden om burgers te identificeren, nagenoeg zonder controle.

Een bijkomend gevaar is dat je zelf te veel prijsgeeft. Steeds meer AI-tools gebruiken bijvoorbeeld Retrieval-Augmented Generation (RAG), waarbij je eigen of andere data kunt uploaden voor betere antwoorden. Maar wie garandeert dat deze informatie niet elders wordt opgeslagen of hergebruikt?

Daarnaast ondermijnt AI je informatievrijheid via filterbubbels. Algoritmen tonen vooral inhoud die aansluit bij eerdere voorkeuren, waardoor je blik vernauwt en confirmation bias toeneemt: je vertrouwt vooral informatie die je bestaande overtuiging bevestigt. Gecombineerd met micro-targeting, waarbij je gericht wordt beïnvloed met politieke of commerciële boodschappen, ontstaan risico's op manipulatie.

Geestelijke ontwikkeling

Steeds meer AI-tools nemen cognitieve taken over: ideeën bedenken, teksten samenvatten of wiskundeproblemen oplossen. Dit is handig, maar geeft ook risico's. Als je brein weinig wordt uitgedaagd, komt je mentale ontwikkeling in het gedrang.

Vooral jongeren (digital natives) zijn kwetsbaar. Schoolopdrachten worden sneller aan AI-bots uitbesteed dan zelf uitgewerkt. Daardoor oefenen ze minder op formulering, redenering en foutcorrectie, wat juist belangrijk is voor de intellectuele groei.

Dit daagt ook het onderwijs uit, bijvoorbeeld wat betreft lesmethodes. Mogelijk biedt een aanpak als flip the classroom enig soelaas: leerlingen bereiden thuis (met hulp van AI) de leerstof voor en in de klas worden samen oefeningen gemaakt en besproken.

Bovendien zijn AI-antwoorden vaak vlot geschreven, maar missen ze nuance of tegenstrijdige ideeën. Wie zijn denkproces voortdurend daaraan spiegelt, loopt het risico op vervlakking van mening en expressie.

AI-bots creëren ook onrealistische sociale verwachtingen. Ze zijn vaak opvallend geduldig en meegaand, wat mensen minder sociaal vaardig kan maken. Sommigen raken meer sociaal geïsoleerd of ontwikkelen parasociale relaties met bots als Replika en CharacterAI.

Politiek en economie

AI dreigt ook de politiek-economische verhoudingen grondig te herschikken. Waar staten traditioneel economische groei sturen via beleidsinstrumenten (Keynesiaans model), nemen Big Tech-giganten het steeds meer over. Overheden worden afhankelijker van deze bedrijven, wat machtsasymmetrie versterkt. Er zijn al duidelijke tekenen van deregulatie: regels worden versoepeld om innovatie aan te trekken.

Ook op microniveau is de impact zichtbaar. Ontwikkelingen (zoals agentic AI) kunnen de economie en de productiviteit stimuleren en er ontstaan ook nieuwe functies, zoals prompt engineers, AI-ethici en data-curatoren. Maar helaas gaat het voornamelijk om laagbetaalde ghost workers die AI-modellen helpen trainen. Daarnaast veranderen veel jobs inhoudelijk, zoals in administratie, marketing, financiën en juridische diensten. Andere functies zullen ongetwijfeld verdwijnen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat bijvoorbeeld vertalers, copywriters, klantenservicemedewerkers, boekhoudassistenten en junior programmeurs zich ernstig zorgen maken.

AI zal daarnaast ongetwijfeld ook de internationale machtsverhoudingen beïnvloeden. Geopolitieke spelers als de VS en China dreigen met hun AI-overmacht nog dominanter te worden, ten koste van andere (supra)nationale entiteiten. Is Europa hier een goed voorbeeld van?

Veiligheid

Vooralsnog kwamen vooral risico's aan bod die niet per se bedoeld of gewild zijn, maar er zijn ook partijen die bewust de destructieve kracht van AI inzetten. Zo worden cyberaanvallen steeds geavanceerder. Aanvallers gebruiken zelflerende algoritmen om netwerken te exploiteren. Er bestaan AI-tools die phishingmails opstellen, perfect afgestemd op het slachtofferprofiel.

Ook maatschappelijke structuren staan onder druk. Een AI die (via sociale media) nepnieuws verspreidt over bijvoorbeeld verkiezingen, kan wijdverspreide onrust veroorzaken. Door hun schaal en snelheid kunnen AI-systemen hele informatienetwerken ontregelen, zonder aanwijsbare dader.

Daarnaast loert het gevaar van verkeerde afstemming (misalignment): een AI die geen kwaad wil, maar schade aanricht omdat het doel fout werd geformuleerd. Denk aan een AI die waterverbruik wil beperken en daarom irrigatiesystemen stillegt.

Militaire toepassingen zijn er uiteraard ook. Autonome drones en zelflerende wapensystemen worden volop ontwikkeld. Grote spelers zijn bijvoorbeeld het Amerikaanse Anduril (AI-drones)en Palantir (militaire AI-software). Tekenend is dat een oprichter een ultranationalistisch manifest publiceerde waarin hij stelt dat de VS absoluut de AI-oorlog moet winnen.

Cyborgisering

Misschien wel het grootste gevaar van AI dringt langzaam en ongemerkt ons leven binnen: cyborgisering. Dit is het vervagen van de grens tussen mens en de machine. Denk aan avatars die levensecht reageren, digitale dubbelgangers van echte personen of AI-influencers met miljoenen volgers. Daardoor wordt het steeds moeilijker om te onderscheiden waar de mens stopt en de machine begint.

Nieuwe categorieën digitale wezens duiken op, zoals virtuele klantenadviseurs, AI-therapeuten en synthetische gezelschapsdieren. Een Spaanse vrouw trouwde zelfs met een AI-hologram.

Op termijn ontstaat er een samenleving waarin mensen voortdurend zijn verbonden met AI, via brillen, lenzen, implantaten of herseninterfaces (denk aan Neuralink van Elon Musk: AI-in-the-human). Technieken als de Turingtest of Winograd-challenge volstaan al lang niet meer om mens van machine te onderscheiden. Daardoor komen autonomie en authenticiteit steeds meer onder druk te staan.

Cyborgisering roept fundamentele vragen op. In hoeverre blijven we menselijk? Wellicht is niet iedereen een transhumanist zoals Ray Kurzweil, die reikhalzend uitkijkt naar de singulariteit: het moment waarop AI slimmer wordt dan de mens.

Black Friday staat weer voor de deur en dat betekent dat je overspoeld wordt met aanbiedingen. Maar let goed op voordat je op de bestelknop drukt: uit onderzoek van de Autoriteit Consument & Markt (ACM) blijkt dat veel van deze 'megadeals' in werkelijkheid misleidend zijn. Driekwart van de onderzochte winkels houdt zich niet aan de regels.

De toezichthouder nam 24 grote webshops en fysieke winkels onder de loep. De conclusie is schokkend: maar liefst 18 van de 24 winkels gaan de fout in met hun kortingsacties.

Sjoemelen met de 'van-prijs'

De grootste valkuil voor consumenten zit hem in de zogenoemde 'van-prijs'. Wettelijk is vastgelegd dat de doorgestreepte prijs (waar de korting vanaf gaat) de laagste prijs moet zijn die de winkel in de afgelopen 30 dagen heeft gerekend.

In de praktijk lappen veel winkeliers deze regel aan hun laars. Ze baseren de korting bijvoorbeeld op de (vaak veel hogere) adviesprijs, of een oude prijs van maanden geleden. Hierdoor lijkt het alsof je een enorme korting pakt, terwijl je in werkelijkheid soms nauwelijks goedkoper – of zelfs duurder – uit bent.

Volgens Fleur Severijns van de ACM is dit niet alleen oneerlijk tegenover de consument, maar ook tegenover concurrenten die wél netjes de regels volgen. De toezichthouder heeft de overtredende winkels aangeschreven. Vorig jaar kregen ketens als Leen Bakker en Jysk al boetes van boven de een ton voor dit soort praktijken; dat risico lopen de huidige overtreders nu ook.

Ook Bol, Amazon en Wehkamp genoemd

De ACM maakt de namen van de 18 winkels nog niet bekend, omdat zij nog bezwaar mogen maken. De Consumentenbond deed echter eigen onderzoek en noemt man en paard. Volgens de bond gaan onder andere Amazon, Wehkamp en Bol de mist in:

Waarom trappen we erin?

Winkeliers worden steeds creatiever in het verhullen van de werkelijke prijshistorie. Niels Holtrop, universitair docent Marketing, legt aan de NOS uit dat dit een bewust psychologisch spel is. Omdat aanbiedingen vaak tijdelijk zijn, ontstaat er bij consumenten de angst om de deal te missen (Fear Of Missing Out).

Doordat het voor de ACM onmogelijk is om elke (kleine) webshop te controleren, nemen veel winkeliers de gok. "Prijsconcurrentie is een krachtig wapen; klanten zijn er enorm gevoelig voor," aldus Holtrop.

Wat kun je doen?

Controleer zelf of de prijzen van producten niet stiekem zijn verhoord door gebruik te maken van de prijshistorie. Op vergelijkingssites kun je bijvoorbeeld zien wat het prijsverloop van een bepaald product is geweest gedurende een jaar.

Op Kieskeurig.nl kun je bijvoorbeeld de prijsdalers bekijken, hier vind je producten die de afgelopen periode sterk in prijs zijn gedaald.