YouTube Studio is de thuisbasis van iedereen die snel vanuit een centraal dashboard zijn video's wil optimaliseren, verbeteren en contact wil onderhouden met zijn volgers. Met deze toolset beheer en orden je alles wat deel uitmaakt van je eigen YouTube-kanaal.

Er zijn een heleboel video-editors beschikbaar voor Windows en macOS, maar als je slechts enkele basisbewerkingen wilt doen voordat je een filmpje online publiceert, dan kun je net zo goed YouTube Studio gebruiken. Deze interne video-editor van YouTube heeft enkele uitstekende opties die je in de browser uitvoert en waarvoor je dus geen andere software hoeft te installeren.

Kanaal-dashboard

Om YouTube Studio te gebruiken, moet je over een gratis Google-account beschikken. Ga daarna naar www.youtube.com, log in en klik rechtsboven op je profielfoto. Daarna selecteer je YouTube Studio. Op die manier kom je bij je persoonlijke Kanaal-dashboard, de beginpagina van Studio.

Het is belangrijk dat je vlot door dit dashboard leert navigeren. Aan de linkerkant zie je de verschillende menu-items om je video’s en het kanaal zelf te beheren. Bovenaan vind je het zoekvak om in het kanaal op basis van zoekwoorden bepaald videomateriaal te vinden. Of je gebruikt de pictogrammen rechtsboven om snel video te uploaden, live te gaan of een post te creëren.

In het dashboard krijg je tegelijk een overzicht van de recente activiteit op je kanaal. Je leest bijvoorbeeld hoe vaak de laatste uploads werden bekeken en je kunt er een gedetailleerde analyse opvragen. Je volgt hoeveel abonnees je hebt, wat je best presterende video’s zijn en wie er de nieuwe abonnees zijn. Je kunt diezelfde Analytics bekijken door in de linkerbalk op de gelijknamige knop te klikken.

Kanaal-content

Klik in de linkerkolom van het dashboard op de knop Content om alle filmpjes en livestreams van je kanaal te zien. Naast de miniatuurtjes lees je af voor wie de video’s zichtbaar zijn (openbaar of privé), eventueel hoe ze inkomsten genereren, de uploaddatum, het aantal weergaven, reacties en likes versus dislikes. Boven de miniaturen staat een filterknop waarmee je de bibliotheek kunt filteren op verschillende criteria. Op die manier vind je bijvoorbeeld snel alle filmpjes die je gepubliceerd hebt en waar je het criterium ‘gemaakt voor kinderen’ hebt ingesteld.

Als je met de muisaanwijzer over een miniatuur gaat, komen er vier pictogrammen tevoorschijn die je bij de juiste opdracht voor het betreffende filmpje brengen: Details, Analytics, Reacties en Bekijken op YouTube. Als je bijvoorbeeld met één klik alle commentaren op een bepaald filmpje wilt lezen dan gebruik je de knop Reacties.

Uploaden

Om een filmpje te bewerken en te publiceren, moet je het uiteraard eerst uploaden. Daarvoor klik je in het dashboard op de knop Maken en vervolgens selecteer je Video’s uploaden. Of je sleept de videobestanden die je wilt uploaden in het grote upload-vak van het pop-upvenster. YouTube start automatisch met de verwerking van het videobestand. Dat betekent dat YouTube Studio begint met het invullen van de videogegevens door een titel en een videolink te genereren. Die titel is gewoon de naam van videobestand. Je volgt de uploadstatus in percentages en minuten. Maak je geen zorgen, de video wordt in dit stadium nog niet gepubliceerd. Hij blijft privé in de conceptmodus totdat jij aan YouTube vertelt dat hij gepubliceerd mag worden.

Details invullen

Terwijl YouTube je video verwerkt, kun je relevante informatie op de detailpagina invullen. Werk je aan een reeks filmpjes en wil je de gegevens van een vorig project invoegen om die informatie hier en daar nog wat aan te passen, dan gebruik je de knop Details hergebruiken. Daarna krijg je een lijst van al je filmpjes en selecteer je de video waarvan je de gegevens wilt recyclen.

Natuurlijk kun je ook alle details handmatig invullen. Je geeft een titel op en meldt in een korte beschrijving waarover de video gaat. Vervolgens kies je een miniatuurafbeelding dat de bezoekers zullen zien voordat de video begint. YouTube heeft daarvoor zelf een aantal thumbnails gegeneerd.

Je bent ook wettelijk verplicht te verklaren of de video wel of niet geschikt is voor kinderen. Eventueel kun je de video beperken tot kijkers vanaf 18 jaar en ouder. YouTube controleert het materiaal om te zien of er geen copyright wordt geschonden. Als je onderaan leest dat er geen problemen werden gevonden, dan klik je op de knop Volgende om video-elementen toe te voegen.

Voor wie zichtbaar?

Bovenaan volg je de vier stappen die nodig zijn om de video te publiceren. In fase vier beslis je of je het project Privé houdt, zodat alleen jij en de mensen die je kent de video kunnen bekijken. De optie Verborgen zorgt dat iedereen die een link van je ontvangt de video kan bewonderen en ten slotte is er de optie Openbaar.

Als je dit venster sluit zonder één van de drie opties te selecteren, dan blijft de video in conceptvorm staan totdat je tevreden bent over je werk. Om de video’s te kunnen bewerken, moet je ze wel eerst publiceren. Wil je niet dat ze ondertussen zichtbaar zijn voor je abonnees, dan gebruik je hier de optie Privé. Klik dan op de knop Opslaan om het proces te voltooien. De video is nu gepubliceerd; je kunt het venster sluiten en beginnen aan de bewerking.

Editor

Nu de video is geüpload, ga je terug naar het YouTube Studio-dashboard. Daar selecteer je het tabblad Content tussen de opties in je kanaal. Ga met de muisaanwijzer over de miniatuur van de video die je wilt bewerken en klik op het pictogram Details, dat onder de titel verschijnt. Hierdoor kom je terug in het venster Videodetails met enkele nieuwe opties aan de linkerkant. Klik op de knop Editor aan de linkerkant, zodat je in het venster Videobewerking komt, waar je de video kunt aanpassen. In het midden zie je een aantal mogelijkheden om de video te bewerken.

Trimmen en knippen

De eerste optie heet Inkorten en Combine. Om het filmpje in te korten, klik je op het grote plusteken achter de naam van deze optie. Selecteer de blauwe knop Nieuwe knip. Onderaan zie je de tijdbalk waarmee je de begin- en eindpositie van de clip selecteert die je wilt bijsnijden. Je kunt ook de minuten en seconden handmatig ingeven. Er verschijnt een blauw kadertje rond de tracks die behouden blijven. Alles binnen het rode kadertje wordt verwijderd. Klik op het V-teken om de knip te bevestigen.

Je kunt op deze manier zoveel knipjes geven als nodig. Er zijn ook knoppen om de ingreep ongedaan te maken of om de knip te herhalen. Op die manier laat je het filmpje op het juiste moment beginnen en eindigen, maar het is ook mogelijk om ergens in het midden één of meerdere stukjes weg te knippen. Doe dit precies, want YouTube Studio kan geen vloeiende overgangen maken met allerlei effecten waarmee je een slordige knip zou kunnen maskeren. Als je op Opslaan klikt, verschijnt er een waarschuwing. Klik nogmaals op Opslaan om te bevestigen.

Geen geduld ... Actie!

Gezichten vervagen

In de Editor is het heel gemakkelijk om inhoud te vervagen. Dat kan van alles zijn: gezichten, nummerplaten of vertrouwelijke informatie … Klik in de Editor op het plusteken achter de knop Vervagen. Hier heb je twee mogelijkheden: wil je dat YouTube zelf de gezichten zoekt, selecteert en vervaagt? In dat geval zal de online tool eerst de video analyseren en alle gezichten die het heeft gevonden in een raster tonen. Op die manier kun je het gezicht of de gezichten selecteren van de personen die het programma in de video moet vervagen. Je hoeft dus zelf geen ovale selectie te maken in het filmpje. In de tijdbalk verschijnt zelfs een miniatuur van het gezicht dat wordt vervaagd.

Aangepast vervagen

In plaats van gezichten is het dus ook mogelijk om zones in het filmpje troebel te maken. Daarvoor selecteer je de optie Aangepast vervagen. In dat venster ga je eerst via de tijdbalk naar de sequentie waar je een object wilt vervagen. Daarna selecteer je de vervagingsvorm: de rechthoek of het ovaal. Sleep daarmee op het voorbeeldvenster. Vervolgens kies je het vervagingsgedrag: Object volgen of Vervaging op vaste positie. Als je bijvoorbeeld een nummerplaat van een rijdende auto wilt vervagen, dan ga je voor de eerste optie. Klik op Opslaan om de wijzigingen te bevestigen.

Audio-bibliotheek

Google geeft je toegang tot een bibliotheek waaruit je nummers mag kiezen die je als muziektrack kunt toevoegen. Klik op het plusteken naast Audio. Aanvankelijk lijkt de keuze beperkt, maar dat is niet zo, want het aanbod is overweldigend. Door op het menupictogram te klikken, kun je het aanbod filteren op titel, genre, stemming, naam van de artiest, duur en of het vermelden van credits al dan niet vereist is.

‘Toeschrijving vereist’ betekent dat de track onder de zogeheten creative commons-licentie valt en dat je de artiest dus moet vermelden in de beschrijving van de video. Die gegevens vind je door op het creative commons-pictogram (cc) bij het nummer te klikken. Er verschijnt dan een pop-up waaruit je de copyrighttekst kunt kopiëren om die in de beschrijving van de video te plakken. Bij ieder nummer in de bibliotheek staat een afspeelknop om de muziek te beluisteren.

Volumemixer

Als je met de muisaanwijzer over de naam van het nummer gaat, verschijnt er een blauwe knop Toevoegen waarmee je de muziek aan de tijdslijn toevoegt. Op de tijdlijn verschijnt de muziektrack in een blauw balkje onder het geluid van de video zelf. Je kunt dit blauwe balkje verslepen om op die manier te bepalen waar de muziek moet beginnen.

Op dit balkje zie je ook drie puntjes en enkele schuifregelaars. Die drie puntjes dienen om de licentie-informatie te lezen of om de muziek te verwijderen. De knop met de schuifregelaar gebruik je om het mixniveau te regelen; dat is het volume van deze achtergrondmuziek. Er is geen manier om de muziek te laten in- en uitfaden.

Eindschermspoor

Vaak zie je aan het einde van een video de abonneerknop, de aanbevolen video’s of de profielfoto van de uploader. Dat beeld noemen we het eindscherm. Ook dat eindscherm kun je in de Studio toevoegen. Klik op de plusknop naast het eindschermpictogram en selecteer wat je wilt toevoegen: een template, een video, een playlist, een knop om te abonneren, een verwijzing naar een kanaal of een link.

Templates of sjablonen zijn een prima keuze als je een professioneel resultaat beoogt. Wanneer je een videosjabloon kiest, kun je een deel van de huidige video gebruiken om als eindscherm te gebruiken, of je kunt een andere video uit je kanaal selecteren. Klik op Opslaan om het eindscherm vast te leggen of selecteer Wijzigingen negeren als je niet tevreden bent.

Of maak video's met een geschikte smartphone

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.

De ingebouwde zoekfunctie van Windows - Windows Zoeken - kennen we inmiddels wel. En eerlijk is eerlijk: dat onderdeel is inmiddels wel wat gedateerd. Welke andere mogelijkheden zijn er om te zoeken? Welke AI en andere slimme tools kunnen we inzetten om de antwoorden op onze vragen te vinden? Je ontdekt ze hier.

Copilot: bestanden doorzoeken

Microsofts Copilot kan je helpen met het doorzoeken van de inhoud van de bestanden op je computer. Hiervoor moet je momenteel nog eerst het bestand uploaden naar OneDrive. Vanuit daar kun je er allerlei acties mee uitvoeren. Copilot kan straks ook voor je op zoek gaan naar lokale bestanden. Die functie is nu nog niet geactiveerd in Nederland, maar is al wel actief in de VS en Engelstalige regio's. De Copilot-app lijkt er voor Nederland al wel op voorbereid.

Je kunt je alvast voorbereiden op de komst van deze functie. Dat doe je door ervoor te zorgen dat je de nieuwste versie van Copilot hebt geïnstalleerd. Daarmee wordt de functie direct actief als deze in Nederland beschikbaar komt. Je vindt de nieuwe versie van Copilot in de Microsoft Store (via het startmenu). Eenmaal geopend, klik je op de gebruikersafbeelding linksonder in het scherm. Kies Instellingen. Geef Copilot vervolgens toegang tot de bestanden. Blader naar Machtigingsinstellingen en zet de schuif op Aan bij Bestand zoeken. Zet hierna ook de schuif op Aan bij Lezen van het bestand.

Copilot maakt onderliggend nog steeds gebruik van gedeelten van het bestaande Windows Zoeken. Die kennis biedt meer controle: je kunt bepalen welke locaties mogen worden doorzocht. Klik in hetzelfde instellingenvenster op Windows-instellingen. Geef bij Mijn bestanden zoeken aan welke locaties mogen worden bekeken.

Copilot: zoeken in bestanden

Soms ben je niet op zoek naar bestanden, maar juist naar informatie ín de bestanden. Als je de nieuwste update van Windows 11 gebruikt, kun je hiervoor op een slimme manier Copilot inzetten. Klik met de rechtermuisknop op het bestand waarin je wilt zoeken of waarover je specifieke vragen hebt. Doet dat bijvoorbeeld via het bureaublad of via de verkenner.

Kies voor de nieuwe optie Vraag het aan Copilot. Het bestand verschijnt in het venster van Copilot. Vervolgens kun je bijvoorbeeld vragen om het te doorzoeken of het opnieuw te structureren. Je kunt ook vragen om het bestand samen te vatten of de inhoud ervan in compacte bewoordingen te beschrijven. Verschijnt de nieuwe optie nog niet in het menu van de rechtermuisknop? Controleer dan of je de instellingen uit de alinea hiervoor hebt geactiveerd.

Copilot: gezichten herkennen

Maak je gebruik van OneDrive? Ook OneDrive zet steeds vaker AI in om je bestanden eenvoudiger vindbaar te maken. Op het moment van schrijven wordt de laatste hand gelegd aan de gezichtsfuncties. We hebben deze dus zelf nog niet in de praktijk kunnen testen.

Microsoft gebruikt AI om gezichten te herkennen in foto's en afbeeldingen die je in een OneDrive-account hebt bewaard. Je moet hiervoor wel toestemming geven. Hierna wordt informatie uit afbeeldingen en gezichten verzameld om vergelijkbare gezichten te vinden.

Open de OneDrive-app en wacht totdat automatisch de melding met toestemming verschijnt. Ga je akkoord met de verwerking, dan kies je Toestaan. Het duurt tot 72 uur om de foto's te indexeren. Download de nieuwste versie van de OneDrive-app (via Google Play of de Apple App Store) en tik op de nieuwe tab Personen. In het zoekvak eronder kun je zoeken op specifieke personen op foto's.

Perplexity: vinden wat je zoekt

Perplexity is een geavanceerde en populaire AI-zoekmachine. Je kunt deze AI-dienst ook goed inzetten voor het doorzoeken van de inhoud in je eigen bestanden. Er bestaan wel een paar voorwaarden voor het zoeken met de AI-agent van Perplexity: allereerst heb je een betaald abonnement nodig. De gratis versie ondersteunt de functie (nog) niet. Hiervoor betaal je circa 20 euro per maand, vergelijkbaar met de betaalde abonnementen van veel andere AI-aanbieders.

Perplexity kan daarnaast alleen zoeken in bestanden die je in de cloud hebt opgeslagen. Op dit moment worden alleen nog Google Workspace, Dropbox en WhatsApp ondersteund. Op het gebied van bestandsformaten kun je onder meer Google Docs, pdf-bestanden, Microsoft Office-documenten en csv-bestanden gebruiken. Ook Markdown (MD)- en JSON-bestanden worden ondersteund.

Perplexity: aan de slag

Het zoeken in je eigen bestanden staat in Perplexity standaard uitgeschakeld. Het zoeken van bestanden wordt mogelijk met plug-ins, die in Perplexity 'verbinders' worden genoemd. Laten we deze eens inschakelen.

Klik in het hoofdvenster van Perplexity linksonder op de gebruikersfoto en kies Instellingen. Kies Verbinders. Een overzicht van ondersteunde locaties verschijnt. Klik op Enable bij de locatie die je wilt koppelen, bijvoorbeeld Google Drive. Hierna geef je toestemming voor het weergeven en downloaden van je bestanden. Je kunt de koppeling op elk moment weer ongedaan maken. In het eerdergenoemde overzicht van onlinediensten klik je op de drie puntjes naast de opslagdienst en kies je Ontkoppelen.

Perplexity: bestanden doorzoeken

Zijn de gewenste diensten gekoppeld? Dan is het mogelijk om Perplexity AI in te zetten om je bestanden te vinden. De zoekfunctie met eigen bestanden is op twee manieren te gebruiken. Zo kun je de bestanden gebruiken als bron tijdens de conversaties. Klik hiervoor op de knop Sources en wijs je online cloudopslag aan. Op dit moment beperkt de dienst zich helaas alleen tot zakelijke varianten van de cloudopslag, zoals het eerdergenoemde Google Workspace. De consumentenversie van Google Drive wordt niet ondersteund als directe bron.

Gelukkig doet Perplexity dit wél voor het inhoudelijk doorzoeken van je bestanden. Klik op de paperclip. Afhankelijk van welke verbinders je hebt geactiveerd, kun je hier kiezen tussen Lokale bestanden, Google Drive en Dropbox. Wijs het bestand aan, zodat je er vragen over kunt stellen.

Uiteraard is het belangrijk om te weten hoe Perplexity met je bestanden omgaat. Je eigen bestanden worden niet gebruikt om de AI-modellen te trainen. Bovendien worden de bestanden - als deze al worden opgeslagen - door Perplexity binnen AWS S3-servers opgeslagen.

PowerToys Run

Ook de PowerToys Run voor Windows 11 zijn onmisbaar als je de beperkte zoekprestaties van Windows 11 wilt verbeteren. Hiermee kun je snel bestanden zoeken op verschillende locaties, zoals de lokale computer, specifieke programma's en online. PowerToys Run in combinatie met hulp van een AI-agent zoals hiervoor besproken, geeft een krachtige combinatie. Je gebruikt PowerToys Run om de bestanden te zoeken en met een andere AI-tool ga je eventueel inhoudelijk de diepte in.

Haal eerst de nieuwste versie van PowerToys binnen en activeer PowerToys Run via het algemene venster van PowerToys. Zet de schuif op Aan bij dit programma. Druk vervolgens op de toetscombinatie Alt+Spatiebalk. De app verschijnt als pop-up. Typ het bestand in dat je zoekt: de resultaten verschijnen direct in het venster eronder. Onder elk bestand lees je op welke locatie het is opgeslagen. Ook kun je meer informatie over het bestand online opzoeken.

PowerToys Run: aanpassen

Om het onderste uit de zoekfuncties van PowerToys Run te halen, is het nodig om het programma naar je hand te zetten. Open de instellingen van het programma en ga naar Zoeken en resultaten. Standaard hanteert de app een vertraging voordat de eerste zoekresultaten worden getoond. Wil je liever de eerste resultaten direct zien? Schakel Afvlakking van invoer uit. Deze 'doortastendere' zoekaanpak vergt wel iets meer van het systeem.

Hierna zoeken we de optie Aantal resultaten dat wordt weergegeven voordat u schuift. Standaard toont Run slechts vier resultaten: dat kan beter voor een completer overzicht. Verander de waarde naar bijvoorbeeld 10 en controleer het resultaat via een zoekopdracht in de app. Run onthoudt overigens welke zoekopdracht je het meest recent hebt uitgevoerd en toont deze in het venster. Begin je liever telkens met een schone lei? Activeer de optie De vorige query wissen bij het starten.

PowerToys RunResultaten verfijnen

Standaard laat PowerToys Run telkens alle resultaten zien zonder verdere weging, maar je kunt ervoor kiezen om de volgorde van de zoekresultaten te laten verfijnen. Hierbij houdt PowerToys Run bij welke resultaten worden geselecteerd en deze stijgen in de resultaten. Activeer de optie Volgorde van resultaten verfijnen. Hierna geef je een gewicht aan de geselecteerde items, van 0 tot 5. Standaard wordt 5 gehanteerd, maar je kunt het gewicht naar beneden bijstellen. Kies 0 om het volledig uit te schakelen. 

PowerToys Run: gericht vinden

Met behulp van voorvoegsels kun je PowerToy Run gerichter laten zoeken naar informatie in specifieke gebieden. Wil je alleen naar bestanden en mappen zoeken? Typ ? voor de zoekterm. Bijvoorbeeld ?vakantie. Ben je op zoek naar een specifieke Windows-instelling, dan typ je $, bijvoorbeeld $beeldscherm. Om online te zoeken, waarbij Run gebruikmaakt van de standaardzoekmachine, gebruik je ?? (zoals ??feestdagen). Om het voorgaande zoekresultaat te zien, typ je !!.

PowerToys Run: invoegtoepassingen

Je kunt zelf bepalen welke gebieden PowerToy Run kan doorzoeken. Dat gebeurt met behulp van invoegtoepassingen. De lijst vind je onder Invoegtoepassingen in het instellingenvenster. Loop door de lijst en schakel de invoegtoepassingen in voor de gebieden die je wilt doorzoeken. Andersom doe je dit ook: alles wat je niet gebruikt, schakel je uit. Elke ingeschakelde invoegtoepassing wordt namelijk geraadpleegd tijdens een zoekopdracht.

Regelmatig worden nieuwe invoegtoepassingen voor zoeken toegevoegd. Klik op Meer invoegtoepassingen zoeken voor een actuele lijst. Hier vinden we bijvoorbeeld plug-ins om de browsergeschiedenis te doorzoeken en per query een zoekmachine aan te wijzen die de zoekopdracht moet uitvoeren.

Terug naar het instellingenvenster. Als je een invoegtoepassing uitklapt, krijg je toegang tot aanvullende opties. Bij Opdracht voor directe activering kun je de 'letter' aanpassen waarmee je specifiek zoekt in dat onderdeel (waarover je in de paragraaf 'Gericht vinden' hebt gelezen). Interessanter is de optie Opnemen in globaal resultaat: hiermee zorg je ervoor dat de zoekresultaten van die invoegtoepassing standaard in de lijst worden getoond. In andere gevallen moet je de invoegtoepassing expliciet aanroepen via de eerdergenoemde letter. 

Toekomst: semantic search

Het valt op dat softwaremakers dit jaar intensief bouwen aan opties waarmee je je bestanden nog eenvoudiger kunt vinden. Zo wordt de ingebouwde zoekfunctie van Windows 11 uitgebreid met de mogelijkheid om in je eigen bewoordingen naar bestanden te zoeken. Bijvoorbeeld: 'foto's die ik vorige maand heb gemaakt' of 'de presentatie die vorige week door mijn collega is gestuurd'. Dit wordt semantic search genoemd, waarbij niet alleen naar de exacte woorden wordt gekeken, maar ook naar de betekenis (semantiek) erachter.

Deze functie is straks helaas niet voor iedereen beschikbaar. Je computer heeft namelijk een geschikte npu-chip nodig, die je onder meer vindt in de Copilot+-computers. Ook worden er in eerste instantie maar zes talen ondersteund, waaronder Engels en Duits. Nederlands komt momenteel nog niet in de lijst voor, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van tijd.

 Op zoek naar een nieuwe laptop? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers voor de beste deal!