Google Foto’s wordt steeds krachtiger door de AI waarmee je personen, objecten en plaatsen in je foto’s kunt herkennen. Bovendien komen er in deze gratis app voortdurend nieuwe opties bij. De basisfuncties wijzen voor zichzelf, maar met deze tips haal je nog meer uit deze veelzijdige fotobeheerder.

Zelfs al spreekt je smartphone zijn eigen online foto-opslagdienst aan, zoals de iPhone die gericht is op iCloud, toch installeren veel gebruikers daarnaast ook nog Google Foto’s op hun smartphone. Op die manier profiteren ze van de artificiële intelligentie die personen, gelaatsuitdrukkingen, objecten en zelfs talen herkent, en die een onoverzichtelijke bibliotheek op eigen houtje omtovert tot een gemakkelijk doorzoekbare fotobank.

Google Foto’s is gratis, zolang je niet meer dan 15 GB data op te slaan hebt.

Veilige back-ups

Vraag aan honderd mensen wat ze het belangrijkst vinden aan hun smartphone, en vrijwel allemaal zullen ze antwoorden: hun persoonlijke foto’s en filmpjes. En toch kun je deze dierbare media kwijtraken als een laptop gestolen wordt of een telefoon kwijtraakt.

Zet daarom in Google Foto’s altijd de automatische back-up aan voor alle foto’s en video’s die je met je Android of iOS-toestel maakt. Je tikt daarvoor rechtsboven op het profielpictogram en kiest Back-up aanzetten. In de instellingen kun je aangeven welke afbeeldingskwaliteit je wilt. Ga je voor de oorspronkelijke kwaliteit, dan kost je dat meer opslagruimte, in lagere kwaliteit kun je veel meer afbeeldingen en filmpjes back-uppen. Hier kun je ook aangeven dat je van deze bestanden alleen back-ups wilt laten maken als je toestel met wifi is verbonden; dat scheelt mobiele data.

De lagere kwaliteit is goed genoeg om de foto’s op je mobieltje te bekijken.

Delen met partner

Google Foto’s maakt het makkelijk om foto’s en filmpjes automatisch te delen met je partner. Op je smartphone tik je op de profielfoto van je account en ga je naar Instellingen voor Foto’s / Delen met partner. Op de computer open je eveneens Google Foto’s en daar ga je via het tandwieltje (Instellingen) naar Delen met partner. Eerst typ of selecteer je de persoon met wie je foto’s automatisch wilt delen. Daarna selecteer je welke foto’s je wilt delen.

Er zijn drie mogelijkheden. Of je kiest voor alle foto’s, of je selecteert foto’s van specifieke personen. Google Foto’s baseert zich hiervoor op gezichtsherkenning. Wil je vermijden dat het programma ook de vroegere foto’s van je ex naar je partner stuurt, dan is het verstandig om de derde optie te gebruiken, en deel je foto’s vanaf een specifieke datum. Wanneer de ander de uitnodiging voor Delen met partner heeft geaccepteerd, kan die op zijn of haar beurt hetzelfde doen in jouw richting.

Welke foto’s wil je delen met je partner?

Archiveer gevoelige foto’s

Wil je bepaalde foto’s in de standaard weergave verbergen zonder ze te verwijderen, dan kun je ze het best archiveren. Deze foto’s verhuizen dan naar het Archief. Hierdoor kun je ze nog steeds terugvinden in de zoekresultaten en ze zullen ook nog te zien zijn in de albums waaraan je ze ooit hebt toegevoegd, maar ze komen niet langer tevoorschijn in filmpjes of collages die Google Foto’s zelf samenstelt.

Selecteer eerst de foto’s en filmpjes die je wilt verbergen en tik daarna op het menupictogram met de drie puntjes, zodat je bij de opdracht Archiveren komt. Om later het beeldmateriaal in het archief te bekijken, tik je bij een mobiel toestel op de knop Bibliotheek en vervolgens kun je de optie Archief of Archiveren aanspreken. Onthoud dat dit archief niet beveiligd wordt door een wachtwoord.

Je kunt gearchiveerde foto’s nog steeds aan een album toevoegen en het blijft altijd mogelijk om gearchiveerde kiekjes terug te zetten in het startscherm. Daarvoor selecteer je de foto’s en gebruik je (via de menuknop) de opdracht Terugzetten uit archief.

Iedere foto in het archief kun je uiteraard terugplaatsen in je gewone fotobibliotheek.

Animated gif

Gifjes zijn korte herhalende filmpjes die je vaak op sociale media tegenkomt. Je kunt ze met Google Foto’s eenvoudig zelf maken van eigen fotomateriaal. De functie zit in het menu Tools. Op de computer vind je de knop in de linkerbalk. Het pictogram lijkt op twee aanvinkvakjes die een beetje over elkaar liggen.

In de mobiele versie ga je eerst naar Bibliotheek, waar je de knop Tools bovenaan vindt. Selecteer die, zodat je de optie Animatie kunt activeren. Vervolgens plaats je een vinkje bij de foto’s die je wilt samenvoegen in de animatie. Daarna stelt het programma zelf de gif samen en even later volgt het resultaat. In het hoofdvenster herken je zo’n animatie aan drie sterretjes boven in het miniatuur.

Alle gifjes worden trouwens verzameld in een map. Die vind je via de zoekopdracht in het menu en daar typ je Met animatie.

Een animatie herken je aan de drie sterretjes bovenin.

Videoverhaal door Google

Wist je dat Google Foto’s automatisch video’s kan samenstellen van bijzondere momenten? Vaak is het monteren van een filmpje een gedoe, maar de software helpt een handje.

Als je in Tools de optie Film maken kiest, heb je de keuze uit tien thema’s: Wat worden ze snel groot, Voor altijd in onze herinneringen, Selfiefilm, Lovestory enzovoort … Je kunt ook geen enkel thema kiezen en vanaf nul beginnen. Het voordeel van zo’n thema is dat Google Foto’s je helpt door middel van artificiële intelligentie. Kies je bijvoorbeeld Wat worden ze snel groot, dan vraagt de software over welk kind het gaat (het werkt overigens ook met huisdieren). Het programma zal zelf de foto’s van het kind zoeken om deze volgens leeftijd te rangschikken. Klik op de knop Klaar en even later ontvang je een melding van Google dat het filmpje met achtergrondmuziek op je wacht.

Google Foto’s zoekt zelf de foto’s van het kind in het thema ‘Wat worden ze snel groot’.

Eigen videoverhaal

Je kunt ook zelf een nieuwe film maken via de Tools. Dan moet je eerst zelf de foto’s selecteren, dat mogen er maximaal vijftig zijn. Daarna klik je op de knop Maken. Google Foto’s stelt eerst zelf een montage samen, waarbij je met behulp van schuifregelaars aangeeft hoelang iedere foto in beeld komt.

Het programma plaatst er ook een achtergronddeuntje bij, maar dat kun je aanpassen. Daarvoor klik je eerst op de knop met de muzieknoot en kies je Themamuziek. Het audio-aanbod is geordend in vijf tabbladen: Dramatisch, Elektronisch, Bespiegelend, Swingend en Vrolijk. Die derde stijl is een ietwat ongelukkige Google-vertaling van ‘Reflective’. Ben je klaar, dan klik je op Opslaan.

Met behulp van een schuifje geef je aan hoelang iedere foto in beeld blijft.

Collages

De functie Collages werkt beter op een mobiel toestel dan op de desktop. In dit geval moet je via de Bibliotheek / Tools de opdracht Collages selecteren. Tik op de foto’s die in de collage moeten komen; dat kunnen er maximaal negen zijn. Als je klaar bent met de selectie, tik je rechtsboven op Maken. De collage wordt samengesteld en vervolgens krijg je meer uitleg over hoe je een foto in een collage-vak vervangt en hoe je inzoomt. Onderaan staan een paar sjablonen, maar sommige kun je alleen gebruiken als je voor Google One betaalt. Er staat dan een 1 bij.

Voordat je de collage opslaat, kun je foto’s nog omwisselen en inzoomen. Tik op de foto die je wilt verwisselen en versleep de foto naar het gewenste vakje. Soms past de foto niet helemaal in het vakje van de collage. In dat geval kun je de uitsnede van het beeld aanpassen door over de foto te vegen en hem naar links, rechts, onder of boven te slepen. Om in te zoomen, zet je twee vingers op de foto en beweeg je de vingers uit elkaar. Heb je spijt van een bepaalde keuze en wil je alsnog een foto vervangen, dan tik je op een foto in de collage en selecteer je de opdracht Vervangen. Zoek in de bibliotheek een andere foto en tik erop.

Je kunt maximaal negen foto’s combineren in de collage.

Alles downloaden

Google maakt automatisch back-ups van alle foto’s en video’s, maar misschien vertrouw je liever niet op één dienst. Mocht er ooit iets misgaan bij Google, dan wil je deze kostbare herinneringen niet kwijtraken. Gelukkig kun je al deze media downloaden om die daarna op een NAS of externe harde schijf te bewaren. Alles downloaden is vrij eenvoudig, maar de functie staat niet in Google Foto’s zelf; je moet daarvoor de dienst Google Takeout gebruiken. Met Takeout kun je ook de gegevens downloaden van Google Play, Google Play Books en zelfs de Chrome-geschiedenis.

Ga naar https://takeout.google.com en klik eerst op Selectie van alle items ongedaan maken om te vermijden dat je alle gegevens van je volledige Google-account binnenhaalt. Daarna selecteer je de optie Google Foto’s.

Je kunt ook albums selecteren. Als je specifieke albums wilt downloaden of alleen foto’s uit bepaalde jaren, dan klik je op Alle inbegrepen fotoalbums. Hierdoor krijg je een lijst met je albums. Google zal ze automatisch per jaar indelen. Scrol naar beneden en bevestig met OK. Opnieuw blader je naar de onderkant van de lijst met alle diensten en selecteer je Volgende stap.

Met Google Takeout kun je in één keer alle foto’s of alleen bepaalde albums downloaden.

Export binnenhalen

In de exportinstellingen selecteer je de standaardoptie Eén keer exporteren. Je downloadt de foto’s niet rechtstreeks. Je kunt de downloadlink naar jezelf e-mailen of je kunt alles wat je daarnet hebt geselecteerd naar een andere cloudopslagservice exporteren zoals Dropbox, OneDrive en Box. Het is zelfs mogelijk om ze te downloaden naar Google Drive, maar die optie is bizar omdat de foto’s reeds in je Google-account staan. Ten slotte moet je aangeven hoe groot elk geëxporteerd zip-bestand mag zijn. De standaard is 2 GB en de maximale grootte is 50 GB. Hou er rekening mee dat exports groter dan 2 GB worden verpakt als zip64-bestanden. Dit wordt mogelijk niet ondersteund door oudere systemen en in dat geval heb je dus externe software nodig om de exportbestanden uit te pakken.

De bestanden worden nu klaargemaakt en geëxporteerd. Dit kan lang duren, soms zelfs enkele dagen als het om heel veel bestanden gaat. Geduld wordt beloond, want je ontvangt een e-mail wanneer de export is voltooid. Daarna kun je elke geëxporteerde zip-map naar de harde schijf downloaden. Bovendien zul je een e-mail van Google ontvangen om te bevestigen dat je hebt gevraagd om je foto’s te exporteren. Je moet die e-mail autoriseren voordat je de foto’s en video’s mag downloaden. Wanneer de export voltooid is, lees je dat ook in Google Takeout.

Je kunt alles in één keer exporteren of gedurende een jaar lang telkens de foto’s van de afgelopen twee maanden.

Vertalen

Google Foto’s werkt naadloos samen met Google Lens. Dat betekent dat wanneer je een foto maakt van een tekst in een andere taal, Google Lens zal voorstellen om de tekst te vertalen. Onder de foto verschijnt dan de knop Tekst uit afbeelding kopiëren. Klik daarop en vervolgens verschijnen er selectiestroken waarmee je de tekst markeert die je wilt laten vertalen. Google Lens zal zelf de taal herkennen. In dit geval herkent de tool zelfs het Russische handschrift op het bord en toont het de vertaling in een overlay op de foto.

De vertaling verschijnt in overlay over de foto.

Oude foto’s situeren

Via de knop van Google Lens kun je ook makkelijk de locatie van oude foto’s terugvinden. Zeker wanneer het gaat om historische gebouwen of monumenten.

Open de foto op je smartphone in Google Foto’s en tik op het pictogram van Google Lens. Dat is een vette stip met een kadertje eromheen. Hierdoor opent Google Lens. Als je nu de knop Zoeken gebruikt, zal Google de historische herkenningspunten tonen samen met de visuele overeenkomsten.

Google Lens vertelt dat de foto van Wellington Arch genomen werd in Hyde Park Corner in Londen.

Pijnlijke herinneringen

Google Foto’s schotelt je op eigen initiatief regelmatig kiekjes van vroeger voor. Dat zijn foto’s van jaren geleden of herinneringen aan bezochte plaatsen. Dat is leuk, tenzij je aan de ene kant bepaalde mensen en gebeurtenissen het liefst wilt vergeten, maar deze foto’s toch niet wilt verwijderen. In dat geval kun je mensen, dieren en bepaalde data uit de herinneringen halen. Hierdoor zal Google Foto’s die kiekjes nooit meer spontaan tonen. Google maakt hiervoor gebruik van een combinatie van gezichtsherkenning en tijdregistratie.

Om die foto’s te verbannen uit de herinneringen open je de mobiele versie van Google Foto’s en tik je op het profielpictogram. Daarna ga je naar Instellingen voor Google Foto’s / Voorkeuren / Herinneringen. Vervolgens kom je bij de functies Mensen en huisdieren verbergen en Datums verbergen.

Geef aan wie of welke periode je uit de herinneringen wilt halen.

Canvasprint bestellen

Het is mogelijk om bij Google een afdruk op canvas te bestellen. Wanneer de foto in beeld is, gebruik je de knop met de drie puntjes en kies je Canvasprint bestellen. In het volgende venster krijg je een voorvertoning van hoe de foto er in een (klein) interieur uitziet en kun je de verschillende formaten proberen. Telkens zie je hoe de foto wordt uitgesneden, wat bij een vierkante afdruk anders is dan bij een rechthoekige afdruk.

Er zijn bovendien drie manieren om de rand af te werken: of de foto loopt door in de rand, of je kiest een witte of zwarte randafwerking. Dat beslis je in de volgende stap waar je een 3D-weergave van de afdruk te zien krijgt.

In de voorvertoning zie je hoe de foto op het aangegeven formaat wordt uitgesneden.

Hoewel de binnenkant weinig grote vernieuwingen kent, introduceert de Samsung Galaxy S25 Ultra een frisse manier om je smartphone te gebruiken. Ook het ontwerp is verfijnd. Maar rechtvaardigt dat de forse (maar niet verhoogde) aanschafprijs?

Met een vanafprijs van 1449 euro is de Samsung Galaxy S25 Ultra geen kleine investering. En terwijl we de introductieprijs van de OnePlus 13 al pittig vonden, voelt die in vergelijking met die van de Ultra ineens een stuk vriendelijker aan. Wat krijg je voor dat bedrag? Dit jaar een titanium frame met rondere hoeken en een Corning Gorilla Armor 2-beschermlaag, die volgens Samsung tot 29 procent betere bescherming biedt dan het nagenoeg identieke model van vorig jaar.

Verder zorgt een nieuwe anti-reflectielaag ervoor dat licht van lampen en de zon minder storend is, waardoor je display onder alle omstandigheden goed afleesbaar blijft. De achterkant is voorzien van Corning Gorilla Glass Victus 2, en met een IP68-certificering is de S25 Ultra goed bestand tegen stof, water en ongelukjes – of dat nu een valpartij, een omgestoten glas water of een enthousiaste baby betreft.

Hoewel het toestel iets lichter is dan zijn voorganger, blijft het scherm grotendeels hetzelfde. Met 0,1 inch extra schermoppervlak is het verschil marginaal, en verder biedt het geen grote verbeteringen ten opzichte van de S24 Ultra.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Hetzelfde en toch anders

We zouden onze recensie van vorig jaar domweg kunnen herhalen, maar dat is zonde van zowel jouw als onze tijd. Mocht je die willen teruglezen, dan kan dat natuurlijk. Wat je moet weten: de beelden zijn haarscherp, de kleuren sprankelend en de bewegingen uitzonderlijk vloeiend. Samsung staat al jaren bekend om zijn uitstekende smartphone-schermen, en de Galaxy S25 Ultra vormt daarop geen uitzondering.

Toch is er één gebied waarop Samsung niet de absolute winnaar is: schermhelderheid. Hier heeft Google met de Pixel 9-serie een lichte voorsprong. Desondanks zou je zowel binnen als buiten zonder problemen moeten kunnen zien wat er op je scherm gebeurt.

Op andere vlakken is de ervaring met de Galaxy S25 Ultra net iets anders dan bij zijn voorganger. De stylus (de S Pen) is bijvoorbeeld niet langer uitgerust met bluetooth. Dat betekent dat functies zoals het op afstand bedienen van de camera of andere Air Actions niet meer werken. Volgens Samsung gebruikt slechts 1 procent van de gebruikers deze functies, waardoor de impact beperkt zou zijn. Of dat cijfer klopt, valt niet te verifiëren, maar het lijkt vooral een kostenbesparende maatregel om de prijs enigszins binnen de perken te houden.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Wordt soms gloeiend heet

Een nieuwe Galaxy S betekent traditioneel ook een nieuwe processor. Dit jaar heeft Samsung gelukkig gekozen voor de meest recente en premium Snapdragon-chipset – en dat geldt voor alle drie de modellen. De Snapdragon 8 Elite hebben we eerder getest in de OnePlus 13 en ASUS ROG Phone 9 Pro, en die wist ons te overtuigen. Voor de Samsung Galaxy S25 Ultra mag je dus niets minder dan topprestaties verwachten. En die krijg je ook, al is er wel een belangrijke kanttekening: het toestel wordt echt heet.

Vooral in de standaardmodus kan de warmteontwikkeling problematisch zijn. Bij alledaagse apps valt het nog mee, maar zodra je de Ultra zwaar belast, wordt het toestel oncomfortabel warm. Niet alleen de randen, maar ook het scherm en de achterkant voelen dan gloeiend heet aan. Vreemd genoeg blijft de temperatuur beter onder controle wanneer je de game- of prestatiemodus inschakelt. In die stand blijft de chipset efficiënter koelen, terwijl de prestaties nauwelijks afnemen. Er is voldoende rekenkracht om af en toe een stapje terug te doen in energiebesparing, zonder dat je daar als gebruiker veel van merkt.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De nieuwe cameralens

Tot slot is er nog één hardwarewijziging, en die zit 'm in de ultragroothoeklens. Waar die vorig jaar nog 12 megapixel had, beschikt hij nu over een 50 megapixelsensor. Dat zorgt voor groothoekopnamen met een hogere resolutie, en de macromodus is hierin geïntegreerd. Helaas presteert die laatste ondermaats: het focuspunt wordt soms op een vreemde plek gelegd, waardoor delen van de foto wazig blijven terwijl je juist scherpte verwacht.

Voor de rest presteert het camerasysteem zoals we dat van Samsung gewend zijn. Je krijgt levendige, kleurrijke en heldere beelden met een goed detailniveau. Ook inzoomen gaat met de nodige finesse, en avondfotografie levert indrukwekkende resultaten op. Wel kan het gebeuren dat kleuren soms wat onnatuurlijk overkomen, waardoor foto’s en video’s een iets te gepolijste uitstraling krijgen. Voor gebruik op social media is dat meestal geen probleem – de beelden zien er dan juist extra aantrekkelijk uit. Al met al is de camera-ervaring nauwelijks veranderd ten opzichte van eerdere Ultra-modellen en biedt die wat je mag verwachten: de typische Samsung-look.

100x

10x

5x

Waar het 'm allemaal om te doen is

Hoewel er de nodige hardwarematige veranderingen zijn doorgevoerd, voelen die niet revolutionair genoeg om meteen naar de winkel te rennen. Waar draait het dan wél om? Software. Met One UI 7 en de integratie van zowel Galaxy AI als Google Gemini zet Samsung vol in op kunstmatige intelligentie, oftewel AI. Een van de opvallendste functies is 'Cross App Action', waarmee je met één stemopdracht meerdere apps tegelijk kunt aansturen.

In de praktijk is deze functie op het moment van schrijven nog vrij beperkt, vooral omdat veel Nederlandse apps (nog) niet worden ondersteund. Typische Google- en Samsung-diensten werken daarentegen wél. Zo kun je bijvoorbeeld vragen naar een restaurant in de buurt dat aan specifieke eisen voldoet en tegelijkertijd aangeven dat je het adres naar een vriend wilt sturen. Dat verloopt via Google Maps, de Berichten-app en eventueel een browser. Voorlopig blijft er wel een handmatige stap nodig: je moet het versturen van het bericht nog altijd zelf bevestigen.

3x

2x

1x

Werken met kunstmatige intelligentie

Bij spraakopdrachten kun je ook specifieke apps noemen die je wilt gebruiken. Dat werkt echter alleen als die apps op de lijst met ondersteunde diensten staan én als zowel Google Gemini als Galaxy AI expliciete toestemming hebben om ze te raadplegen. Alle instellingen rondom deze AI-functies vind je in het menu terug onder 'Galaxy AI'. Samsung houdt de opties daarmee relatief toegankelijk – ze zijn niet diep weggestopt. Toch vereist elk onderdeel wel enige uitleg, waardoor de leercurve alsnog steil kan zijn.

Daarnaast zijn er functies zoals Circle to Search, de Now Bar en Now Brief. Met Now Brief krijg je drie keer per dag een overzicht met relevante informatie, zoals het weer, agenda-afspraken en bijvoorbeeld suggesties voor Spotify-afspeellijsten. Hoe langer je het toestel gebruikt, hoe uitgebreider deze updates worden. Now Bar daarentegen toont alleen informatie van apps die je op dat moment gebruikt, maar dan direct op het vergrendelscherm.

In de praktijk voegen deze functies weinig toe. Na drie weken testen bleken ze nauwelijks van waarde, en echt warm worden we er dan ook niet van.

0,5x

5x

3x

Over het AI-gebruik

Tot slot biedt het zijpaneel – toegankelijk via het kleine balkje aan de rechterkant van het scherm – een snelle toegang tot veelgebruikte AI-functies. AI Select lijkt op Circle to Search, maar gaat een stap verder: het kan helpen bij tekenen, achtergronden genereren en zelfs gifjes uit video's halen. Daarnaast kan de schrijfhulp ondersteunen bij het opstellen van teksten of tabellen. Dit zijpaneel maakt AI-opties niet alleen zichtbaar, maar presenteert ze ook op een toegankelijke manier, waardoor je eerder geneigd bent ze te gebruiken –precies wat Samsung voor ogen heeft.

Over het algemeen hebben we gemengde gevoelens over de AI-functies. Aan de ene kant zijn sommige opties best handig en zorgen ze daadwerkelijk voor een snellere workflow – met Cross App Action als positief voorbeeld. Aan de andere kant voelt het soms alsof Samsung oplossingen creëert voor problemen die nauwelijks bestaan. Ja, sommige dingen gaan sneller, maar daar blijft het ook bij. Wat in elk geval een verbetering is: Samsung heeft Bixby ingeruild voor Gemini. Daarmee wordt een probleem opgelost dat het bedrijf ooit zelf introduceerde.

2

1

Samsung Galaxy S25 Ultra kopen

De AI-mogelijkheden maken van de Samsung Galaxy S25 Ultra niet direct dé smartphone die je moet hebben. Hier en daar nemen ze wat ongemak weg, maar verder reiken de voordelen niet. Belangrijker nog: het gebrek aan significante hardwareverbeteringen zorgt ervoor dat ons enthousiasme beperkt blijft. De S24 Ultra en S25 Ultra zijn in de basis simpelweg hetzelfde toestel. Ja, de chipset is sneller en krachtiger, en de ultragroothoeklens heeft een upgrade gekregen, maar daar houdt het wel zo’n beetje op.

Begrijp ons niet verkeerd: de Galaxy S25 Ultra is een fenomenaal toestel en misschien zelfs weergaloos in zijn klasse. Maar hardware-innovatie ontbreekt volledig. Sterker nog, een belangrijk onderdeel van de ervaring – de S Pen – is er zelfs op achteruitgegaan.

Wat blijft, is de vertrouwde Samsung-ervaring: een accuduur die uitstekend is, software die grotendeels schoon en vrij van overbodige apps blijft, en een riant updatebeleid dat net zo sterk is als vorig jaar. Maar als je al een S24 Ultra hebt, is er simpelweg te weinig om een upgrade te rechtvaardigen.

Bluetooth-codecs spelen een belangrijke rol bij het streamen van muziek naar draadloze hoofdtelefoons en speakers. AptX Lossless is een van de nieuwste ontwikkelingen op dit gebied, bedoeld voor muziek in cd-kwaliteit zonder verlies van audiogegevens. Hoe werkt het precies, en wat heb je nodig om het te gebruiken? Dat lees je in dit artikel.

Lees ook: Wat is het verschil tussen lossy en lossless audio?

AptX Lossless draait om het beluisteren van muziek via bluetooth en komt vooral voor bij nieuwe (premium) smartphones. Het kan echter ook worden gebruikt om geluid te streamen naar een speaker, streamer of ander audiotoestel. Toch zie je het daar nog niet vaak terug, en dat heeft zo zijn redenen.

Wat is een bluetooth-codec?

Bluetooth kun je vergelijken met een autosnelweg: het zorgt voor een verbinding tussen twee toestellen. Om muziek te verplaatsen (of streamen) heb je echter nog een 'vervoersmiddel' nodig. Dat is een codec, die ervoor zorgt dat bijvoorbeeld een Taylor Swift-liedje verpakt wordt en zonder haperingen én in goede kwaliteit bij je hoofdtelefoon of speaker aankomt. Dit is noodzakelijk omdat bluetooth niet genoeg capaciteit heeft om muziek in zijn oorspronkelijke vorm te streamen.

Er zijn verschillende codecs, waarvan sommige vooral gericht zijn op het voorkomen van haperingen, terwijl andere juist de geluidskwaliteit verbeteren. Alle codecs verkleinen de muziekdata door audiogegevens te verwijderen. Daarom worden ze ook 'lossy' genoemd.  Voorbeelden van dergelijke codecs zijn SBC, AAC of LDAC.

Hoeveel audiodata er verdwijnt, hangt af van de codec én de gekozen bitrate, want elke codec biedt op dat vlak verschillende niveaus. Hoe kleiner de bitrate, hoe meer gegevens er verwijderd worden. Zo eindig je met streams die vier tot tien keer kleiner kunnen zijn dan het bronbestand. Het resultaat van dat lossy proces kan een lagere audiokwaliteit zijn, afhankelijk van de gekozen codec en bitrate. 

 Ook interessant: Hoe luister je muziek via bluetooth?

Wat is aptX?

AptX Lossless is de nieuwste generatie van aptX, codecs die afkomstig zijn van chipbouwer Qualcomm. Oorspronkelijk was er één aptX-codec, inmiddels zijn er verschillende. Zo kun je aptX HD tegenkomen, dat een betere kwaliteit biedt. Bij aptX LL staan die dubbele L's voor 'low latency', verminderde vertraging, wat belangrijk is bij het gamen.

Bij nieuwe toestellen zie je heel vaak aptX Adaptive in de specificaties staan. Dit is een codec die de audiokwaliteit aanpast aan de situatie. Als je bijvoorbeeld muziek streamt van je smartphone naar een speaker die wat verder staat, dan schakelt aptX Adaptive automatisch naar een lagere kwaliteit om haperingen te voorkomen. Breng je de speaker dichterbij, dan wordt de kwaliteit beter. 

©Jamie Biesemans

Lossy vs Lossless

AptX Lossless is de eerste codec die geen audiogegevens weggooit (vandaar 'lossless', zonder verlies). Het biedt dezelfde kwaliteit als een muziek-cd (16-bit / 44,1 kHz) en zet dus audiokwaliteit op de eerste plaats. Het wordt altijd gecombineerd met aptX Adaptive, waarbij die Lossless-codec naadloos voor een lossy kwaliteit wordt ingeruild als je bijvoorbeeld met je in-ears wegloopt van je smartphone. Aptx Lossless werkt immers enkel als je dicht bij je telefoon blijft.

Wat heb je nodig?

Om een bepaalde codec te gebruiken, moeten beide toestellen deze ondersteunen. Je hebt dus zowel een smartphone als een hoofdtelefoon nodig die aptX Lossless ondersteunen. De link met Qualcomm is duidelijk, omdat alleen bepaalde chipsets van dit merk compatibel zijn met de codec. Het gaat dan om de snelste Snapdragon-chipsets die vooral bedoeld zijn voor smartphones uit de topklasse en hogere middenklassers. Die zijn uitgerust met 'Snapdragon Sound'. 

©Jamie Biesemans

Dit label garandeert echter niet dat aptX Lossless wordt ondersteund, omdat deze codec een optionele extra is. Sommige smartphonefabrikanten plaatsen wel de juiste hardware in hun toestellen, maar kiezen ervoor alleen aptX Adaptive te ondersteunen en aptX Lossless weg te laten. Dit kan te maken hebben met extra licentiekosten voor de Lossless-versie of de hogere kosten van de benodigde hardware. AptX Lossless vereist namelijk een extra antenne. Merken zoals Asus en Sony bieden deze ondersteuning wél op bepaalde smartphones.

Hoe weet je dan of je via de beste codec luistert? In theorie zou aptX Lossless duidelijk vermeld moeten worden, zowel op de verpakking als op het scherm tijdens gebruik. In de praktijk is het soms moeilijk om te ontdekken welk toestel aptX Lossless ondersteunt. Je kunt wel bij Qualcomm een overzicht van producten bekijken die aptX Lossless aan boord hebben (al lijkt ook die lijst niet helemaal compleet). 

Er is inmiddels een beperkt aantal laptops met aptX Lossless-ondersteuning op de markt, onder andere van Asus, Dell en Acer.  Als het gaat om draadloze koptelefoons en in-ears is het lijstje ook niet enorm lang. Bose en Denon zijn de twee grootste namen die aptX Lossless omhelzen, naast merken als Cambridge Audio en Bowers & Wilkins. In het overzicht van Qualcomm ontbreken echter sommige namen. Wil je dus echt via bluetooth muziek in de hoogste kwaliteit beluisteren, dan moet je zelf dus nog goed het een en ander uitzoeken.

Apt X Lossless-ondersteuning vind je bijvoorbeeld op 🢱