MPC-HC zat vroeger vol met bugs, en VLC had zo zijn eigen gebreken. Hier bespreken en beoordelen we deze twee gratis videospelers op basis van acht criteria.

Ik had de vaste overtuiging dat deze bespreking een nederlaag zou betekenen voor VideoLAN Player, ook bekend als VLC. In de loop der jaren heb ik Media Player Classic - Home Cinema (MPC-HC), zijn voorganger Media Player Classic en VLC zeer veel gebruikt. MPC-HC crashte zo vaak dat veel mensen zijn overgestapt op het enigszins geeky, maar zeer capabele VLC. Lees ook: Schiet video's in 60 frames per seconde met je iPhone 6.

De enige reden dat dit artikel eigenlijk bestaat is een vaag plan dat ik geformuleerd had voor mijn VLC 2.2-review om onaardige opmerkingen over VLC te temperen door de vele gebreken van MPC-HC op te noemen. Maar het was juist mijn plan dat gebreken vertoonde. Nadat ik de twee spelers met elkaar vergeleken had op basis van acht criteria, ben ik MPC-HC weer als mijn alledaagse videospeler gaan gebruiken.

Beste video-ondersteuning: MPC-HC

Ik weet niet waarom ik hierdoor verrast werd, maar MPC-HC speelde HEVC (x.265) perfect af, inclusief 4K met hoge bitsnelheden. Ik had dit van VLC wel verwacht, aangezien de ontwikkelaars echt alles proberen te ondersteunen, maar VLC speelde de 4K-bestanden niet zo soepel af. VLC sloeg constant frames over. Op dit moment is dit voor veel gebruikers geen probleem, maar binnenkort zal dat misschien wel zo zijn.

©PXimport

De lijst met interne video- en audiocodecs die MPC-HC gebruikt is enorm.

Bovendien speelde MPC-HC vrijwel alles wat ik verder probeerde te bekijken netjes af. Er was één uitzondering: een oud MPEG-1-bestand dat VLC ook niet af wilde spelen. Beide programma's hadden er moeite mee om binnen bepaalde WMV-bestanden te zoeken, hoewel VLC sneller met grotere sprongen omging. Aan de andere kant speelde MPC-HC een ander oud MPEG-1-bestand wel af dat VLC niet af kon spelen. Beide programma's speelden vcd's en dvd's af (zelfs commerciële) en gingen goed met de menu's en andere elementen om. Ze konden ook allebei onbeschermde blu-ray-films afspelen.

Er was een andere factor: het grote verschil tussen de manier waarop de twee programma's reageren op een bestand dat ze niet begrijpen. Wanneer VLC een probleem tegenkomt, raakt het vaak in een lus die je pas na een paar pogingen kunt doorbreken. Soms is het afsluiten van het volledige VLC-proces in de Task Manager de enige oplossing. MPC-HC speelt een bestand dat het niet begrijpt gewoon niet af. Het zou echter prettig zijn als het een melding zou geven in plaats van helemaal niets te doen.

De nieuwe stabiliteit met video van MPC-HC lijkt het resultaat te zijn van het vervangen van de oude interne DirectShow-filters door Nevcairiel's excellente LAV-filters. De releaseopmerkingen voor versie 1.7 benadrukken zelfs de verhoogde stabiliteit. LAV is gebaseerd op het populaire door GNU gelicentieerde FFmpeg.

©PXimport

VLC kan streaming media over het netwerk en het web afspelen. Het staat bekend vanwege de uitgebreide ondersteuning van bestandsformaten.

Beste streaming ondersteuning: VLC

Dit was een makkie voor VLC. Het heeft niet voor niets de naam VideoLAN. Plak gewoon een url in het "Open Media Stream"-dialoogvenster en als de toegang is toegestaan kun je YouTube en talloze andere websites streamen. MPC-HC hoeft dit niet eens te proberen.

Beste audio-ondersteuning: MPC-HC

Beide programma's speelden WAV-bestanden af tot en met 96kHz/32-bits en alle standaard gecomprimeerde bestanden, waaronder MP3, M4A, FLAC, APE en zelfs Opus. Ze konden geen van beiden VQF-bestanden (een heel oude codec) afspelen, maar hetzelfde geldt voor alle andere spelers. VLC werkte niet geweldig met Windows Lossless, er waren nogal wat haperingen nadat het bestand in eerste instantie gewoon werd afgespeeld. Ik verwacht dat dit snel zal worden verholpen, maar het is niet ongebruikelijk dat er na een VLC-update iets anders niet meer goed werkt. MPC-HC speelde Apple Lossless en Windows Lossless prima af en het programma was responsiever bij het wisselen van nummers.

Beide programma's speelden ook audio-cd's af, maar in dit geval wisselde VLC soepeler van nummer.

Beste met ondertitels: VLC (maar net)

In mijn ondertiteltests deed MPC-HC het doorgaans goed, maar om de een of andere reden weigerde het programma tekst weer te geven nadat ik de externe versie van de LAV-filters geïnstalleerd had om met Windows Media Speler te gebruiken. Ik heb het probleem kunnen oplossen door MPC-HC opnieuw te installeren, maar het was een probleem dat met VLC niet optrad.

VLC wint met een kleine marge, omdat je ondertitels toe kunt voegen door bijvoorbeeld een .sub- of .srt-bestand naar het programma te slepen (MPC-HC probeert het als een afspeelbaar bestand te openen). Meestal laden beide programma's ondertitels automatisch.

Beste ondersteuning voor fotoformaat: MPC-HC

MPC-HC en VLC zijn allebei niet gemaakt voor afbeeldingen en een goede slideshow bieden ze ook niet. VLC weigerde vrijwel alles behalve PNG- en JPEG-bestanden te openen, terwijl MPC-HC BMP-, gecomprimeerde en niet gecomprimeerde TIFF-, PNG-, stilstaande en bewegende GIF- en TGA (Targa)-bestanden weergeeft. Maar het lukte niet om een bepaald JPEG-bestand weer te geven dat later wel gewoon geopend werd. Dus dat is acht formaten tegenover twee, maar een willekeurig falen bij het weergeven van verreweg het meest gebruikte formaat. Ik laat MPC-HC winnen, maar die hapering met de JPEG was vreemd.

©PXimport

De logisch georganiseerde opties van MPC-HC maken het veel gemakkelijker om de uitgebreide set met functies te benaderen dan de instellingen van VLC.

Beste gebruikersinterface: MPC-HC

VLC en MPC-HC zijn geen van beiden mooi om naar te kijken. MPC-HC is afgeleid van de oude Media Player Classic, waarvan de interface gebaseerd is op de Windows 95/XP Media Player. VLC heeft grove icoontjes en een lelijke oranje verkeerskegel (moet je deze niet juist omzeilen?).

Maar het echte verschil zit hem in de functies en menu's, die in MPC-HC veel beter georganiseerd en onderverdeeld zijn. De contextmenu's van MPC-HC veranderen niet, zoals bij VLC wanneer je de full-screen modus binnengaat en het is gemakkelijker te onthouden waar alles staat. Ik gebruik VLC al jaren en nog steeds moet ik zo nu en dan naar een bepaalde optie zoeken.

Ik vind het ook fijn dat MPC-HC hetzelfde formaat behoudt wanneer ik het vensterformaat aanpas, zelfs wanneer ik een video opnieuw afspeel. VLC keert altijd terug naar zijn voorgaande vensterformaat wanneer het programma opnieuw met afspelen begint. In deze categorie liggen de twee minder dicht bij elkaar dan het misschien klinkt. VLC kan flink wat werk aan zijn interface gebruiken.

Beste ondersteuning voor filters, shaders en FX: VLC

Dit was een lastige categorie. Beide spelers spelen op normale snelheid af en laten je naar elk punt in het materiaal springen. Maar VLC heeft een meer granulaire snelheidscontrole: speelt vloeiender af op lage snelheid, het rekt audio uit of perste het samen om de oorspronkelijke toonhoogte te behouden in plaats van alleen maar te versnellen of te vertragen zoals MPC-HC, je kunt stukken van het materiaal in een loop laten afspelen en het biedt een aantal andere aanpassingsmogelijkheden voor video, zoals interactieve vergroting, hoewel deze in meerdere dialoogvensters verstopt zitten.

Met MPC-HC kun je zogenaamde shaders (filters of FX) gebruiken, zoals grijstinten, het verscherpen van randen en reliëf. Je kunt deze filters ook uit bestanden laden, maar ik heb er nooit kunnen vinden die niet al met MPC-HC worden meegeleverd. Er zijn er vast wel een aantal, maar de mensen van MPC-HC hebben nooit op mijn vraag gereageerd en ik heb geen zin meer om verder te zoeken. Ik noem de shaders/FX gelijkspel, maar het vlottere afspelen met meer functies zorgt ervoor dat VLC wint.

Overig: gelijkspel

VLC heeft een heel goede audioversterkingsfunctie die direct in de volumeregeling is ingebouwd, terwijl deze bij MPC-HC in een dialoogvenster verborgen zit. VLC is cross-platform en ondersteunt vrijwel alles, waaronder Windows Phone en Windows RT. Wow. MPC-HC is alleen voor Windows. Goed werk van VLC.

MPC-HC voelt aan alsof het strak geprogrammeerd is, iets wat ik waardeer vanwege mijn vroegere werk als programmeur. Ik heb een Core i7-3770 met SSD's, wat er gewoonlijk voor zorgt dat alles even snel lijkt; maar MPC-HC wordt nog altijd sneller geladen, reageert sneller bij het verslepen en het vergroten of verkleinen van het venster gaat soepeler. Bovendien kan het 4K afspelen. Het is geen groot verschil, maar het is er wel.

Ik wil er niet over blijven doorzeuren, maar MPC-HC verspilt je tijd niet door te blijven hangen wanneer het een bestand niet kan lezen. VLC zou echt beter moeten omgaan met het ontleden van bestanden.

Waarom niet gewoon Windows Media Player gebruiken?

Door externe DirectShow-filters zoals LAV te installeren, kun je ervoor zorgen dat Windows Media Player vrijwel elk bestandstype kan afspelen en de audioverbetering van WMP is beter dan die van alle andere spelers. Het is ook een prima bibliotheek/organisator, iets waar VLC en MPC-HC niet voor deugen. Maar de belachelijke omwegen die je moet nemen om met WMP materiaal te doorlopen hebben er steeds weer voor gezorgd dat ik naar iets anders op zoek ben gegaan.

©PXimport

Microsoft's Windows Media Player is capabel, maar het afspelen van media op verschillende snelheden is een ramp.

Conclusie

Ik ga MPC-HC als de winnaar uitroepen. Veel lof voor de ontwikkelaars van MPC-HC voor het eindelijk stabiel maken van het programma (met dank aan het LAV-pakket van Nevcairiel) terwijl het nog altijd lekker simpel gehouden is.

Ik zou aanraden om VLC in de buurt en up-to-date te houden voor de keren dat je iets buiten de browser wilt streamen, segmenten in loop wilt afspelen of materiaal op verschillende snelheden af wilt spelen.

SCORE:

MPC-HC 1.7.6: 4,5 / 5

VLC 2.2: 4 / 5

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Daarom speuren we een paar keer per week binnen een bepaald thema naar zulke deals. Muziek- of podcastliefhebber? Niets is zo fijn als ongestoord naar je favoriete nummers of podcasts luisteren. Met deze draadloze oordopjes heb je uitstekend geluid zonder de hoofdprijs te hoeven betalen.

True Wireless wil zeggen dat oordopjes of koptelefoons volledig draadloos zijn, zonder kabel tussen de oordopjes onderling. Ze maken verbinding via Bluetooth met bijvoorbeeld een smartphone. True Wireless wordt vooral gebruikt voor muziek luisteren, bellen en het handsfree bedienen van apparaten, met veel bewegingsvrijheid als belangrijkste voordeel. Wij vonden vijf betaalbare modellen voor je.

Sony WF-C500

Als je aan Sony denkt, denk je aan geluidskwaliteit, en de WF-C500 stelt op dat vlak zeker niet teleur. Het meest opvallende is de DSEE-technologie (Digital Sound Enhancement Engine). Deze techniek herstelt hoge frequentietonen die vaak verloren gaan bij het comprimeren van muziek, zoals bij sommige streamingdiensten. Hierdoor blijven je favoriete nummers rijker en gedetailleerder klinken. De pasvorm is klein en ergonomisch, waardoor ze ook voor langere luistersessies comfortabel in je oren blijven zitten. Met de bijbehorende Headphones Connect-app van Sony kun je het geluid volledig naar je eigen smaak aanpassen met een equalizer. De batterijduur is met 10 uur op een volle lading (en nog eens 10 uur extra via de oplaadcase) meer dan voldoende voor een paar dagen woon-werkverkeer of een lange studiesessie. Hoewel actieve ruisonderdrukking ontbreekt, sluiten de dopjes van zichzelf al redelijk goed af.

🎶Continue audioafspeeltijd: 10 uur (met oplaadcase 20 uur)
🔌Oplaadtijd: 2,5 uur
📡Bluetooth-versie: 5.0

JBL Tune Flex

Het unieke aan de JBL Tune Flex is de flexibiliteit in hoe je ze draagt. Standaard hebben ze een 'open' ontwerp, waardoor je bewust blijft van je omgeving. Dit is ideaal voor in het verkeer of op kantoor. Heb je toch behoefte aan meer isolatie en een diepere basrespons? Dan klik je de meegeleverde afsluitende oortips erop en verander je ze in een traditioneel in-ear model. Deze oordopjes zijn uitgerust met Active Noise Cancelling, warmee je storende achtergrondgeluiden wegfiltert, zodat je je volledig op je muziek of podcast kunt focussen. Het geluid zelf heeft de kenmerkende JBL Pure Bass-signatuur, wat zorgt voor een krachtig en energiek laag. Met de bijbehorende app kun je instellingen zoals de noise cancelling en het geluidsprofiel verder finetunen.

🎶Continue audioafspeeltijd: 8 uur (met oplaadcase 32 uur)
🔌Oplaadtijd: 2 uur
📡Bluetooth-versie: 5.2

Rolfstone Nova

De Rolfstone Nova is een interessant product van Nederlandse bodem. De ANC-functie filtert storende omgevingsgeluiden zoals het lawaai in de trein of het geroezemoes op kantoor effectief weg. Heb je juist wel behoefte aan contact met je omgeving, bijvoorbeeld in het verkeer? Dan schakel je eenvoudig de Ambient Mode in, die omgevingsgeluid juist versterkt doorlaat. De geluidskwaliteit is vol en helder, met een stevige bas die niet overheerst, wat het een prettige allrounder maakt voor verschillende muziekstijlen. Een ander sterk punt is de batterijduur; de oordopjes zelf gaan tot 7 uur mee en met de oplaadcase kun je dit verlengen tot een indrukwekkende 35 uur in totaal. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bovendien zweet- en spatwaterdicht, waardoor ze ook prima geschikt zijn voor een rondje hardlopen. Ook handig: deze oordopjes kun je ook draadloos opladen!

🎶Continue audioafspeeltijd: 7 uur (met oplaadcase 35 uur)
🔌Oplaadtijd: 50 minuten
📡Bluetooth-versie: 5.2

Yamaha TW-E3B

Yamaha is geen onbekende in de muziekwereld en benadert oordopjes hierdoor net even anders dan de meeste merken. Bij de TW-E3B ligt de focus niet op de zwaarste bas of andere snufjes, maar juist op een natuurgetrouwe geluidsweergave en de gezondheid van je gehoor. Het belangrijkste kenmerk is Yamaha’s unieke ‘Listening Care’-technologie, waarmee het geluid op een intelligente manier wordt aanpgepast wanneer je op een lager volume luistert. Het zorgt ervoor dat je zowel de lage als de hoge tonen helder blijft horen, zonder dat je de muziek hard hoeft te zetten. Hierdoor kun je langer en veiliger genieten van een vol en rijk geluid. De algehele klank is, zoals je van Yamaha mag verwachten, zeer gebalanceerd en authentiek, bedoeld om de muziek te laten klinken zoals de artiest het heeft bedoeld. De oordopjes zelf zijn compact en licht, wat zorgt voor een comfortabele pasvorm. Met een IPX5-certificering zijn ze bovendien bestand tegen zweet en regen, dus een workout of een wandeling in een bui is geen enkel probleem. De batterij gaat zo'n 6 uur mee, met nog eens 18 uur extra via de oplaadcase.

🎶Continue audioafspeeltijd: 6 uur (met oplaadcase 24 uur)
🔌Oplaadtijd: 2 uur
📡Bluetooth-versie: 5.0

Oppo Enco Buds2

Oppo is een merk dat je misschien kent van de smartphones, maar ze maken ook zeer capabele audio-producten. De Enco Buds2 zijn daar een perfect voorbeeld van. Het meest in het oog springende kenmerk is de grote 10mm titanium driver, die zorgt voor een diepe en indrukwekkende basweergave die je normaal in duurdere oordopjes zou verwachten. Via de bijbehorende HeyMelody-app kun je kiezen uit verschillende ‘Enco Live’ geluidseffecten om de audio af te stemmen op jouw voorkeur, zoals een ‘Bass Boost’ voor nog meer impact. Een andere handige feature is de speciale ‘Game Mode’ die de vertraging tussen beeld en geluid minimaliseert, wat ideaal is voor het kijken van video’s of het spelen van games op je telefoon. De batterijduur is met 7 uur per lading en een totaal van 28 uur met de case uitstekend. De bediening gaat via aanraking en is ook nog eens te personaliseren. Dit alles maakt de Oppo Enco Buds2 een zeer complete en betaalbare keuze.

🎶Continue audioafspeeltijd: 7 uur (met oplaadcase 28 uur)
🔌Oplaadtijd: 1,5 uur
📡Bluetooth-versie: 5.2

Honor is in Nederland – na al die jaren aanwezigheid – nog steeds een klein merk met een beperkte bekendheid. Best zonde, want toestellen als de Honor 400 laten zien dat de fabrikant een goede prijs-kwaliteitverhouding kan bieden. In deze review lees je meer over deze midrange smartphone.

Strak ontwerp

Een midrange smartphone kan er heus premium uitzien, bewijst Honor met zijn nieuwste model. De Honor 400 heeft een frame van kunststof, een achterkant van mat glas en oogt naar onze mening erg fraai. Met 184 gram is de smartphone van gemiddeld gewicht. Je kunt hem lastig met één hand bedienen, wat vooral te wijten is aan het forse 6,55inch-scherm.

©Rens Blom

De Honor 400 draagt een IP65-certificering, wat wil zeggen dat hij tegen stof en een flinke regenbui kan. Let op: het toestel is niet bedoeld om mee te nemen in het zwembad. Sommige concurrerende smartphones kunnen dat wel.

©Rens Blom

Goed scherm

Het is vandaag de dag moeilijk om een midrange smartphone met een slecht scherm te vinden. Er is echter een groot verschil tussen een prima en een echt goed scherm. De Honor 400 is voorzien van een echt goed scherm. Het 120Hz-oledscherm heeft een hoge resolutie van 2736 x 1264 pixels, waardoor het beeldscherm scherper oogt dan een standaard Full-HD-display (1920 x 1080 pixels). De kleuren, maximale helderheid en functies om je ogen minder te vermoeien zijn allemaal indrukwekkend.

©Rens Blom

Specificaties

Van een midrange smartphone mag je anno 2025 krachtige en complete hardware verwachten. Honor heeft de expertise in huis om aan die verwachting te voldoen, maar weet ons niet op alle vlakken te overtuigen. Laten we beginnen met de processor. Dat is een Qualcomm Snapdragon 7 Gen 3. Een echte midrange processor die op zich snel genoeg is voor alle populaire apps. In dit prijssegment kun je echter ook krachtiger smartphones in huis halen. Dat merk je vooral bij het spelen van games. Daar is de Honor 400 geen koning in.

Voor de hoeveelheid werkgeheugen geldt hetzelfde. Met de 8 GB in de Honor 400 hoef je echt niet te klagen, maar er zijn veel concurrerende toestellen die over 12 GB beschikken. Op de lange termijn kun je daar profijt van hebben, want software- en app-updates lijken steeds meer werkgeheugen op te eisen.

©Rens Blom

Honor hecht blijkbaar meer waarde aan de hoeveelheid opslagcapaciteit. Want waar de meeste midrange smartphones het moeten doen met 256 GB, zit er 512 GB in de Honor 400. Een zee aan opslagruimte, waar na de installatie van de smartphone zo'n 475 GB van beschikbaar blijft.

Lange accuduur

De accuduur vinden we een heel belangrijk punt bij een smartphone. Honor scoort hier goed, want de 5300mAh-accu in de Honor 400 houdt het bij ons gemengde gebruik probleemloos een lange dag vol. We laden de smartphone op als we naar bed gaan of doen dat 's ochtends, als we onder de douche stappen. Opladen kan met maximaal 66 watt. Een adapter moet je – door EU-wetgeving – zelf regelen.

Aardig om te vermelden is dat de Honor 400 een silicium-koolstofaccu heeft. Dit nieuwe type accu voor smartphones kan meer energie opslaan, zonder fysiek groter te zijn dan de vorige generatie accu's. Meer energie leidt tot een hogere capaciteit – gemeten in mAh – en zo dus meer stroom voor jou als gebruiker. Steeds meer (midrange) smartphones krijgen een silicium-koolstofaccu. Honor loopt dus in de voorhoede mee.

©Rens Blom

Een 200 megapixel-camera

Achter op de Honor 400 vind je twee camera's en een grote flitser. De hoofdcamera heeft een zeer hoge resolutie van 200 megapixels en combineert al die pixels standaard om betere foto's in een lagere resolutie te maken. De camera presteert ruim voldoende, ook bij minder licht. Over de groothoeklens zijn we minder enthousiast, maar in de meeste situaties kun je er prima mee uit de voeten.

Hieronder van links naar rechts: de hoofdcamera (1X), de groothoekcamera en 4x zoom via de hoofdcamera.

©Rens Blom

Hoewel de Honor 400 geen aparte zoomcamera heeft, kun je wel aardig zoomen. Dat is te danken aan de megaresolutie van de hoofdcamera. Je zoomt in de camera-app in via de hoofdcamera, die eigenlijk een uitsnede maakt van een foto en het 'ingezoomde' resultaat aan je voorlegt. Onderstaande fotoserie laat zien wat je op die manier kunt bereiken. De herenhuizen aan de overkant van de gracht staan er duidelijk genoeg op.

©Rens Blom

Drukke software

De Honor 400 is voorzien van Android 15, voorzien van Honors eigen softwareschil. Die schil vinden we visueel en qua functies nogal druk. We vinden het ook jammer dat Honor wat extra apps zoals TikTok, Temu en Block Blast! op het toestel installeert. Gelukkig kun je ze verwijderen. Positiever zijn we over de samenwerking tussen Google en Honor om allemaal nuttige AI-functies in de telefoon te bakken. Daar kun je zeker leuk mee experimenteren.

©Rens Blom

Tot slot het updatebeleid. Honor scoort goede punten door de smartphone zes jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates te geven. Dat is langer dan veel concurrenten.

Conclusie: Honor 400 kopen?

De Honor 400 is een waardevolle toevoeging aan het midrange smartphonesegment. Het toestel laat op veel vlakken een (erg) positieve indruk achter en krijgt zes jaar software-updates, waardoor je hem lang kunt blijven gebruiken. Wij zijn al met al enthousiast over de Honor 400.