Klakkeloos programmaatjes downloaden, een testversie van Windows installeren of het ontwikkelen van software. Allemaal toepassingen waar een virtuele computer goed van pas kan komen. Je kunt je hele systeem verknoeien, want met een druk op de knop begin je weer met een schone lei. Met VirtualBox kun je grenzeloos testen zonder dat de gevolgen desastreus zijn.

Met VirtualBox creëer je een nieuwe computer of virtuele machine binnen je huidige besturingssysteem. Je kunt er alle besturingssystemen op installeren die ook op een fysieke computer met een Intel- of AMD-architectuur draaien. De systemen werken geheel onafhankelijk van je echte computer, zodat je zonder gevaar voor het host-systeem van alles kunt uitproberen. Loopt de zaak in het honderd, dan begin je eenvoudig opnieuw. Je eigen werksysteem blijft onaangetast.

Systeem

In VirtualBox kun je Ubuntu of Android uitproberen, maar je kunt ook voor hetzelfde besturingssysteem kiezen, zodat wanneer een getest programma geen problemen geeft, je het ook op de echte computer kan zetten. Met VirtualBox kun je zelfs meerdere virtuele machines naast elkaar gebruiken. En dat kunnen er zoveel zijn als het geheugen en de ruimte op de harddisk toelaten. De mogelijkheden gaan zo ver dat je ook binnen een 32-bits Windows-besturingssysteem een 64-bits virtuele machine kunt starten waarbinnen dan weer zowel 32- als 64-bits applicaties kunnen draaien.

Een VirtualBox is eenvoudiger dan een dual boot-systeem. Met VirtualBox kun je verschillende besturingssystemen naast elkaar draaien, zonder dat je steeds opnieuw moeten booten om over te schakelen. Voor een virtuele machine hoef je geen extra partities aan te maken en met één druk op de knop is de Virtual Machine ook zo weer verwijderd. VirtualBox wordt door het bedrijf Oracle beschikbaar gesteld onder de GPLv2 licentie, wat zo veel wil zeggen als gratis en voor niets.

VirtualBox installeren

VirtualBox download je via virtualbox.org. Op de site kun je kiezen uit versies voor Windows, Mac OSX en Linux. Alle versies van VirtualBox werken min of meer hetzelfde onder de genoemde besturingssystemen, maar in dit artikel gebruiken we een Windows-systeem als voorbeeld. VirtualBox wordt regelmatig bijgewerkt en tijde van schrijven was versie 4.3.20 uit. Inmiddels is dat alweer versie 5.0. 

De installatiewizard zal je vervolgens vragen of je gebruik wilt maken van usb en de netwerkfaciliteiten en de filters daarvoor installeren. Standaard worden deze meegenomen, maar je kunt ze ook uitschakelen. Voor de installatie VirtualBox zelf is 140 MB aan diskruimte nodig, maar als je later virtuele machines wilt gaan installeren, kost dat nog eens extra schijfruimte. Houd rekening met minstens een paar Gigabyte, maar de plek waar je een virtuele machine opslaat hoeft niet gelijk te zijn aan de locatie waar VirtualBox zelf wordt geïnstalleerd.

©PXimport

Ten slotte vraagt de wizard nog of je een sneltoets op de desktop en de taakbalk wilt. Na de installatie nogmaals te hebben bevestigd verschijnt het eerste VirtualBox-scherm.

Virtual Machine installeren

Het welkomstscherm van VirtualBox blijkt zowaar Nederlandstalig. De taal is achteraf wel aan te passen, maar dit is slim meegedacht. Het scherm is verder leeg omdat er nog geen virtuele machine is aangemaakt. Een nieuwe virtuele computer maak je eenvoudig aan via de knop Nieuw, links bovenin de balk. Daarbij word je door een wizard geloodst, waarbij je in het eerste scherm wordt gevraagd welk besturingssysteem je wil gaan installeren in je nieuwe virtuele computer. Het feit dat VirtualBox je hier al een hele rij met suggesties geeft, betekent natuurlijk niet dat die besturingssystemen automatisch worden geladen en al aanwezig zijn in VirtualBox zelf. Wat VirtualBox in feite gaat doen, is aan de hand van je keuzes een virtuele machine klaarmaken die straks overweg kan met een van de gekozen besturingssystemen.

Kies je bijvoorbeeld voor een 64-bits besturingssysteem, dan zal VirtualBox ervoor zorgen dat er een virtuele processor wordt aangemaakt die overweg kan met 64-bits instructies, maar wordt ook de virtuele hardware in die virtuele machine erop aangepast. Dat wordt dan als het ware de template voor je virtuele computer, maar dat kun je later – als je virtuele computer eenmaal gereed is – ook weer aanpassen.

©PXimport

In het voorbeeld installeren we Ubuntu 14.04.1, dat we al eerder hebben gedownload, als virtual machine. Tijdens het aanmaken van een nieuwe virtuele computer geef je een naam op – deze wordt weergegeven in het hoofdvenster van VirtualBox – en vervolgens geef je in de tweede stap op hoeveel geheugen je voor die virtuele computer wil gebruiken. Let op: alhoewel het heel verleidelijk is om hier zoveel mogelijk geheugen toe te kennen aan je virtuele computer, moet je je beseffen dat dit geheugen wordt afgesnoept van het beschikbare geheugen in de hostcomputer.

©PXimport

Harde schijf

Net als bij een normale computer heeft ook een virtuele machine een harddisk nodig. Hierop wordt het besturingssysteem geïnstalleerd. In VirtualBox kun je op verschillende manieren kiezen voor zo’n virtuele harde schijf. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om een bestaande virtuele harde schijf die eerder is aangemaakt, te importeren. Maar wij kiezen nu voor een nieuwe: in de volgende stap kun je dat aangeven. In de stap daarna kun je kiezen voor een bestandformaat. Je kunt daarbij kiezen voor Microsofts VHD-formaat, maar ook VMware wordt ondersteund. Voor VirtualBox kun je het formaat het best op VDI (VirtualBox Disk Image) laten staan.

©PXimport

Vervolgens bepaal je de naam van de virtuele schijf en de locatie daarvan. In het zelfde venster geef je daarna ook de maximale omvang van de virtuele schijf op. Daarbij kun je kiezen uit een dynamische of vaste schijf. Kies je voor een vaste omvang van bijvoorbeeld 8 GB, dan wordt voor het bestand direct 8 GB op de harde schijf van het host-systeem gereserveerd. Een dynamische schijf lijkt een betere keuze. Kies je een omvang van 8 GB dan zal het volume aanvankelijk zo veel ruimte in beslag nemen als nodig is en doorgroeien tot het maximum van 8 GB is bereikt. Een klein nadeel van dynamisch is dat het iets trager is, maar over het algemeen merk je daar binnen je virtuele machine niet zoveel van.

©PXimport

Kies in de laatste stap waar je de harddisk-image wilt opslaan. Standaard wordt deze in je accountmap, bijvoorbeeld C:\gebruikers\Jan\VirtualBox opgeslagen, maar je kunt beter kiezen voor een andere partitie, zodat je je disk niet kwijtraakt als je account beschadigd raakt of als je Windows opnieuw moet installeren.

Besturingssysteem installeren

De basis is nu gelegd, maar de Virtual Machine is nog leeg. Om een werkend systeem te krijgen moet het besturingssysteem zelf ook nog daadwerkelijk worden geïnstalleerd. Een besturingssysteem kun je aanleveren via een cd of dvd, maar ook als een iso-bestand. Die laatste stap is eigenlijk het makkelijkst: een iso is immers een exacte kopie van een installatie-dvd. Zelfs Windows wordt tegenwoordig als een iso-bestand geleverd en ook tal van Linux-distributies haal je via zo’n bestand binnen van internet, net zoals Ubuntu, dat we hier in dit artikel gebruiken als voorbeeld.

Als je nu in het hoofdscherm van VirtualBox klikt op de knop Start, dan kun je kiezen vanaf welk host-station je de installatie wilt gaan starten. Wil je een dvd gebruiken, dan kies je de juiste drive die in je computer zit. De eerste keer dat je je virtuele machine namelijk start, vraagt VirtualBox je een locatie van de installatieschijf op te geven.

©PXimport

Bij ‘Hoststation’ – in ons geval is dat de letter Z – wordt aangegeven dat je je huidige cd- of dvd-drive in de computer kunt gebruiken als opstartstation. Maar als je op het mapje aan de rechterkant klikt, kun je ook kiezen voor een los iso-bestand door te bladeren op je harde schijf.

Maak een keuze voor het opstartmedium en druk op de knop Start. De installatie van Ubuntu wordt nu gestart. De installatiewizard spreekt voor zich: kies tijdens de installatie voor de optie Ubuntu installeren en geef het type toetsenbord, je locatie en een gebruikersnaam en wachtwoord op, waarbij je een nieuw account aanmaakt op Ubuntu. Na luttele minuten staat Ubuntu geïnstalleerd in je virtuele machine.

©PXimport

Hij is er: de Google Pixel 10 Pro. Niet zomaar een nieuwe smartphone, maar een toestel dat technologie slimmer en persoonlijker maakt. Van kunstmatige intelligentie tot een camerasysteem dat je zelfvertrouwen als fotograaf een boost geeft – dit is Google’s meest vooruitstrevende Pixel tot nu toe.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Google

AI die met je meedenkt

De Pixel 10 Pro draait op de nieuwe Tensor G5-chip, een processor die speciaal is gemaakt om kunstmatige intelligentie razendsnel en efficiënt uit te voeren. Dat klinkt misschien technisch, maar de impact merk je meteen in het dagelijks gebruik. Je foto’s bewerken met Magic Editor? Gaat sneller dan ooit. Een tekst laten samenvatten door Gemini? Klaar in seconden. Realtime vertalen of slimme suggesties krijgen? Het voelt allemaal moeiteloos.

Waar veel smartphones AI nog gebruiken als leuke extra, maakt Google het een vast onderdeel van de ervaring. Je merkt: dit is een toestel dat met je meedenkt, in plaats van dat jij je moet aanpassen aan de technologie.

©Google

Fotografie die je vooruithelpt

De Pixel-serie stond altijd al bekend om zijn camera’s en de geweldige foto's die je daarmee kon maken, en de Pixel 10 Pro gaat daarin een flinke stap verder. Drie lenzen – een 50 MP-hoofdcamera, een 48 MP-ultragroothoek en een 48 MP-telelens met 5x optische zoom – zorgen ervoor dat je in elke situatie het juiste shot kunt maken. En wie graag verder inzoomt, kan nu tot 100x gaan zonder dat de kwaliteit hopeloos instort.

Nieuw is ook Camera Coach, een slimme assistent die je tips geeft terwijl je fotografeert. Denk aan aanwijzingen over licht, compositie of scherpte. Het resultaat: foto's die er niet alleen beter uitzien, maar waarbij je zelf ook leert hoe je je camera slimmer inzet.

Scherm en design maken indruk

Het 6,3-inch oledscherm van de Pixel 10 Pro is een van de helderste in zijn klasse, met een piekhelderheid van 3300 nits. Zelfs in fel zonlicht blijft alles uitstekend leesbaar en levendig. De verversingssnelheid past zich automatisch aan tot 120 Hz, waardoor scrollen en gamen heerlijk vloeiend aanvoelen.

Het design is strak en modern, met duurzame materialen zoals Gorilla Glass Victus 2 en een water- en stofdichte behuizing (IP68). Robuust genoeg om tegen een stootje te kunnen, maar verfijnd genoeg om indruk te maken.

©Google

Klaar voor de toekomst

De Pixel 10 Pro is niet alleen slim, maar ook toekomstbestendig. Met ondersteuning voor wifi 7, bluetooth 6, UWB (een draadloze techniek voor supersnelle en nauwkeurige communicatie op korte afstand) en draadloos opladen via Qi2 is het toestel voorbereid op de nieuwste standaarden. En misschien nog belangrijker: Google belooft zeven jaar lang software- en beveiligingsupdates. Dat betekent dat je Pixel niet alleen nu, maar ook in 2032 nog helemaal up-to-date is.

Waar koop je de Pixel 10 Pro?

Ben je klaar om zelf te ontdekken wat de Pixel 10 Pro kan? Het toestel is vanaf nu verkrijgbaar bij verschillende providers in Nederland.

Bestel bij Odido – Altijd scherp geprijsd bij een abonnement

Bestel bij KPN – Combineer met KPN’s betrouwbare netwerk

Bestel bij Vodafone – Profiteer van Unlimited-bundels en 5G-snelheid

Sta je er weleens bij stil dat je gemiddeld zo’n twee uur per week op het toilet doorbrengt? Dan is het wel zo prettig als die ruimte fris en hygiënisch is. Alleen… niemand staat te springen om urenlang met schoonmaakmiddelen in de weer te zijn. Goed nieuws: dat hoeft ook helemaal niet. Met een paar slimme trucs is je wc in no-time blinkend schoon. Dit zijn tien praktische tips die je zonder moeite in je routine kunt opnemen.

Lees ook: Een frisse douche: zo kom je van een stinkend doucheputje af

1: Alles-in-één wc-reiniger: simpel en effectief

Een alles-in-één reiniger is je beste vriend als je weinig tijd hebt. Deze middelen combineren schoonmaken en desinfecteren in één fles, waardoor je met één handeling klaar bent. Breng de vloeistof aan onder de rand van de pot en zorg dat je de hele binnenkant meepakt. Laat het even inwerken, schrob kort met de borstel en trek door. Dankzij de handige flessen met gebogen tuit bereik je ook die lastige rand waar vuil en bacteriën zich ophopen. Zo ben je binnen enkele minuten van een groot deel van het werk af.

2: De wc-borstel als schoonmaakstation

Je kunt je wc-borstel extra slim inzetten door een bodempje schoonmaakmiddel in de houder te gieten. Zo zit er automatisch reiniger aan de borstel zodra je hem pakt, waardoor je bij elke schoonmaakbeurt direct goed van start gaat. Let er wel op dat je niet te veel gebruikt: een klein laagje is genoeg. Vergeet daarnaast niet de houder regelmatig schoon te maken en het middel te verversen. Zo blijft ook de borstel zelf hygiënisch en fris.

3: Desinfecterende doekjes voor snelle acties

Voor de plekken die vaak worden aangeraakt – de bril, het deksel en de spoelknop – zijn desinfecterende doekjes ideaal. Je hoeft er geen water of spons bij te gebruiken: even afnemen en klaar. Bovendien doden ze bacteriën én laten ze een frisse geur achter. Handig is om een pakje doekjes in de buurt van de wc te bewaren, zodat je ze altijd kunt pakken voor een snelle schoonmaakronde. Denk er wel aan om ze na gebruik in de prullenbak te gooien, ook als er op de verpakking staat dat ze biologisch afbreekbaar zijn. Doorspoelen kan voor vervelende verstoppingen zorgen.

©Victor Mulero

4: Azijn en baking soda: hét duo tegen kalkaanslag

Soms is gewoon schoonmaken niet genoeg en blijven er hardnekkige vlekken of kalkaanslag zichtbaar. Dan komt het beproefde duo azijn en baking soda goed van pas. Zo werkt het: giet een kopje witte azijn in de pot, strooi er royaal baking soda overheen en wacht tot het mengsel begint te bruisen. Dat schuimende effect is het teken dat de schoonmaakreactie bezig is. Laat het tien tot vijftien minuten zijn werk doen, schrob daarna stevig met de borstel en spoel door. Je zult merken dat aanslag veel gemakkelijker loskomt – en dat zonder agressieve chemicaliën.

5: Een fles met gebogen nek doet wonderen

We stipten het al even aan, maar deze tip verdient extra nadruk. Een fles reiniger met een gebogen tuit bereikt precies die plekken waar je normaal moeilijk bij komt. Denk aan de binnenrand van de pot: daar waar vuil zich stiekem het meest ophoopt. Knijp rustig in de fles terwijl je de tuit langs de hele rand beweegt en zorg dat alles goed bedekt is. Laat het middel kort intrekken en ga er dan met de borstel langs. Zo pak je ook het onzichtbare vuil aan.

Ook interessant: Zo krijg je bruine aanslag weg uit de wc-pot

6: Kleine poetsbeurten, groot effect

Wachten tot het toilet écht vies is, betekent dat je uiteindelijk veel langer bezig bent. Het is veel handiger om een routine op te bouwen waarin je een paar keer per week een snelle schoonmaakbeurt doet. Even de borstel door de pot en wat reiniger erbij – dat kost nauwelijks tijd, maar voorkomt dat vuil en kalk zich vastzetten. Koppel het aan een dagelijkse gewoonte, zoals het wachten op warm douchewater of het poetsen van je tanden, en je zult zien dat je wc moeiteloos schoon blijft.

7: Toiletblokjes voor doorlopende frisheid

Wil je dat je wc zichzelf een handje helpt schoonhouden? Dan zijn toiletblokjes een handige oplossing. Je hebt ze in twee varianten: voor in de stortbak of voor over de rand van de pot. In beide gevallen komt er bij elke spoelbeurt een beetje reinigingsmiddel vrij dat kalkaanslag tegengaat en een frisse geur afgeeft. Let bij de blokjes die je aan de rand hangt wel goed op dat het houdertje stevig vastzit, zodat het niet per ongeluk wordt doorgespoeld. Het aanbod is groot: van simpele reinigers tot 3-in-1 varianten die reinigen, ontkalken en parfum verspreiden.

©Coprid

8: Laat de wc-borstel niet nat achter

Een natte wc-borstel in een afgesloten houder is een broedplaats voor bacteriën. Spoel de borstel daarom na gebruik schoon door hem tijdens het doorspoelen in het water te houden. Schud het overtollige water eraf en laat hem vervolgens drogen. Dat doe je eenvoudig door de steel tussen de bril en de pot te klemmen, zodat de borstel boven de wc hangt. Zodra hij droog is, kan hij terug in de houder. Combineer dit met een beetje reiniger in de houder en je hebt altijd een frisse borstel bij de hand.

9: Spoelen met de deksel dicht

Het klinkt als een klein detail, maar het verschil is groot: altijd doortrekken met de deksel dicht. Bij een open deksel komen er minuscule druppeltjes vrij die zich tot wel twee meter ver kunnen verspreiden. Die druppeltjes kunnen bacteriën bevatten en landen mogelijk op handdoeken, de wastafel of zelfs je tandenborstel. Door simpelweg de deksel te sluiten, voorkom je dat onzichtbare nevel zich door de badkamer verspreidt. Dat scheelt niet alleen in schoonmaakwerk, maar zorgt ook voor een hygiënischere omgeving.

10: Een frisse geur maakt het af

Tot slot: een schoon toilet voelt nóg prettiger aan met een aangename geur. Er zijn volop mogelijkheden om je wc lekker te laten ruiken. Een spuitbus is handig voor een snelle opfrisbeurt, terwijl automatische dispensers op vaste momenten een vleugje parfum verspreiden. Geurstokjes of -stenen zorgen voor een constante, subtiele geur. Liever natuurlijk? Een paar druppels essentiële olie op een wattenschijfje dat je achter de wc verstopt, werkt ook prima. Kies vooral een geur die bij jou en je huis past; citrus en lavendel zijn klassiekers die in de meeste badkamers goed tot hun recht komen.

Met deze snelle schoonmaaktips blijft je toilet schoon en hygiënisch, zonder dat je er veel tijd aan kwijt bent. Wel zo prettig, want 2 uur per week betekent dat je per jaar ruim 2,5 volle werkweken … enfin, je snapt waarom een schoon toilet belangrijk én fijn is!