VirtualBox: Bouw je eigen virtuele pc
Klakkeloos programmaatjes downloaden, een testversie van Windows installeren of het ontwikkelen van software. Allemaal toepassingen waar een virtuele computer goed van pas kan komen. Je kunt je hele systeem verknoeien, want met een druk op de knop begin je weer met een schone lei. Met VirtualBox kun je grenzeloos testen zonder dat de gevolgen desastreus zijn.
Met VirtualBox creëer je een nieuwe computer of virtuele machine binnen je huidige besturingssysteem. Je kunt er alle besturingssystemen op installeren die ook op een fysieke computer met een Intel- of AMD-architectuur draaien. De systemen werken geheel onafhankelijk van je echte computer, zodat je zonder gevaar voor het host-systeem van alles kunt uitproberen. Loopt de zaak in het honderd, dan begin je eenvoudig opnieuw. Je eigen werksysteem blijft onaangetast.
Systeem
In VirtualBox kun je Ubuntu of Android uitproberen, maar je kunt ook voor hetzelfde besturingssysteem kiezen, zodat wanneer een getest programma geen problemen geeft, je het ook op de echte computer kan zetten. Met VirtualBox kun je zelfs meerdere virtuele machines naast elkaar gebruiken. En dat kunnen er zoveel zijn als het geheugen en de ruimte op de harddisk toelaten. De mogelijkheden gaan zo ver dat je ook binnen een 32-bits Windows-besturingssysteem een 64-bits virtuele machine kunt starten waarbinnen dan weer zowel 32- als 64-bits applicaties kunnen draaien.
Een VirtualBox is eenvoudiger dan een dual boot-systeem. Met VirtualBox kun je verschillende besturingssystemen naast elkaar draaien, zonder dat je steeds opnieuw moeten booten om over te schakelen. Voor een virtuele machine hoef je geen extra partities aan te maken en met één druk op de knop is de Virtual Machine ook zo weer verwijderd. VirtualBox wordt door het bedrijf Oracle beschikbaar gesteld onder de GPLv2 licentie, wat zo veel wil zeggen als gratis en voor niets.
VirtualBox installeren
VirtualBox download je via virtualbox.org. Op de site kun je kiezen uit versies voor Windows, Mac OSX en Linux. Alle versies van VirtualBox werken min of meer hetzelfde onder de genoemde besturingssystemen, maar in dit artikel gebruiken we een Windows-systeem als voorbeeld. VirtualBox wordt regelmatig bijgewerkt en tijde van schrijven was versie 4.3.20 uit. Inmiddels is dat alweer versie 5.0.
De installatiewizard zal je vervolgens vragen of je gebruik wilt maken van usb en de netwerkfaciliteiten en de filters daarvoor installeren. Standaard worden deze meegenomen, maar je kunt ze ook uitschakelen. Voor de installatie VirtualBox zelf is 140 MB aan diskruimte nodig, maar als je later virtuele machines wilt gaan installeren, kost dat nog eens extra schijfruimte. Houd rekening met minstens een paar Gigabyte, maar de plek waar je een virtuele machine opslaat hoeft niet gelijk te zijn aan de locatie waar VirtualBox zelf wordt geïnstalleerd.
©PXimport
Ten slotte vraagt de wizard nog of je een sneltoets op de desktop en de taakbalk wilt. Na de installatie nogmaals te hebben bevestigd verschijnt het eerste VirtualBox-scherm.
Virtual Machine installeren
Het welkomstscherm van VirtualBox blijkt zowaar Nederlandstalig. De taal is achteraf wel aan te passen, maar dit is slim meegedacht. Het scherm is verder leeg omdat er nog geen virtuele machine is aangemaakt. Een nieuwe virtuele computer maak je eenvoudig aan via de knop Nieuw, links bovenin de balk. Daarbij word je door een wizard geloodst, waarbij je in het eerste scherm wordt gevraagd welk besturingssysteem je wil gaan installeren in je nieuwe virtuele computer. Het feit dat VirtualBox je hier al een hele rij met suggesties geeft, betekent natuurlijk niet dat die besturingssystemen automatisch worden geladen en al aanwezig zijn in VirtualBox zelf. Wat VirtualBox in feite gaat doen, is aan de hand van je keuzes een virtuele machine klaarmaken die straks overweg kan met een van de gekozen besturingssystemen.
Kies je bijvoorbeeld voor een 64-bits besturingssysteem, dan zal VirtualBox ervoor zorgen dat er een virtuele processor wordt aangemaakt die overweg kan met 64-bits instructies, maar wordt ook de virtuele hardware in die virtuele machine erop aangepast. Dat wordt dan als het ware de template voor je virtuele computer, maar dat kun je later – als je virtuele computer eenmaal gereed is – ook weer aanpassen.
©PXimport
In het voorbeeld installeren we Ubuntu 14.04.1, dat we al eerder hebben gedownload, als virtual machine. Tijdens het aanmaken van een nieuwe virtuele computer geef je een naam op – deze wordt weergegeven in het hoofdvenster van VirtualBox – en vervolgens geef je in de tweede stap op hoeveel geheugen je voor die virtuele computer wil gebruiken. Let op: alhoewel het heel verleidelijk is om hier zoveel mogelijk geheugen toe te kennen aan je virtuele computer, moet je je beseffen dat dit geheugen wordt afgesnoept van het beschikbare geheugen in de hostcomputer.
©PXimport
Harde schijf
Net als bij een normale computer heeft ook een virtuele machine een harddisk nodig. Hierop wordt het besturingssysteem geïnstalleerd. In VirtualBox kun je op verschillende manieren kiezen voor zo’n virtuele harde schijf. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om een bestaande virtuele harde schijf die eerder is aangemaakt, te importeren. Maar wij kiezen nu voor een nieuwe: in de volgende stap kun je dat aangeven. In de stap daarna kun je kiezen voor een bestandformaat. Je kunt daarbij kiezen voor Microsofts VHD-formaat, maar ook VMware wordt ondersteund. Voor VirtualBox kun je het formaat het best op VDI (VirtualBox Disk Image) laten staan.
©PXimport
Vervolgens bepaal je de naam van de virtuele schijf en de locatie daarvan. In het zelfde venster geef je daarna ook de maximale omvang van de virtuele schijf op. Daarbij kun je kiezen uit een dynamische of vaste schijf. Kies je voor een vaste omvang van bijvoorbeeld 8 GB, dan wordt voor het bestand direct 8 GB op de harde schijf van het host-systeem gereserveerd. Een dynamische schijf lijkt een betere keuze. Kies je een omvang van 8 GB dan zal het volume aanvankelijk zo veel ruimte in beslag nemen als nodig is en doorgroeien tot het maximum van 8 GB is bereikt. Een klein nadeel van dynamisch is dat het iets trager is, maar over het algemeen merk je daar binnen je virtuele machine niet zoveel van.
©PXimport
Kies in de laatste stap waar je de harddisk-image wilt opslaan. Standaard wordt deze in je accountmap, bijvoorbeeld C:\gebruikers\Jan\VirtualBox opgeslagen, maar je kunt beter kiezen voor een andere partitie, zodat je je disk niet kwijtraakt als je account beschadigd raakt of als je Windows opnieuw moet installeren.
Besturingssysteem installeren
De basis is nu gelegd, maar de Virtual Machine is nog leeg. Om een werkend systeem te krijgen moet het besturingssysteem zelf ook nog daadwerkelijk worden geïnstalleerd. Een besturingssysteem kun je aanleveren via een cd of dvd, maar ook als een iso-bestand. Die laatste stap is eigenlijk het makkelijkst: een iso is immers een exacte kopie van een installatie-dvd. Zelfs Windows wordt tegenwoordig als een iso-bestand geleverd en ook tal van Linux-distributies haal je via zo’n bestand binnen van internet, net zoals Ubuntu, dat we hier in dit artikel gebruiken als voorbeeld.
Als je nu in het hoofdscherm van VirtualBox klikt op de knop Start, dan kun je kiezen vanaf welk host-station je de installatie wilt gaan starten. Wil je een dvd gebruiken, dan kies je de juiste drive die in je computer zit. De eerste keer dat je je virtuele machine namelijk start, vraagt VirtualBox je een locatie van de installatieschijf op te geven.
©PXimport
Bij ‘Hoststation’ – in ons geval is dat de letter Z – wordt aangegeven dat je je huidige cd- of dvd-drive in de computer kunt gebruiken als opstartstation. Maar als je op het mapje aan de rechterkant klikt, kun je ook kiezen voor een los iso-bestand door te bladeren op je harde schijf.
Maak een keuze voor het opstartmedium en druk op de knop Start. De installatie van Ubuntu wordt nu gestart. De installatiewizard spreekt voor zich: kies tijdens de installatie voor de optie Ubuntu installeren en geef het type toetsenbord, je locatie en een gebruikersnaam en wachtwoord op, waarbij je een nieuw account aanmaakt op Ubuntu. Na luttele minuten staat Ubuntu geïnstalleerd in je virtuele machine.
©PXimport
