Hacken is binnendringen in een computersysteem, maar daar is weinig mis mee als je de toestemming van de eigenaar hebt of wanneer je de beveiliging van je eigen systeem wilt testen. De vijftien tools uit dit artikel kunnen je daarbij van dienst zijn.

1 Kali Linux

Kali Linux is al jaren een van de populairste opensource-distributies voor penetratietesten en digitaal forensisch onderzoek. Kali Linux bevat een aangepaste Debian-kernel en komt met enkele honderden pentesting-applicaties. Deze bestrijken zowat het hele werkveld van de (ethisch) hacker, onder meer voor het verzamelen van informatie, social engineering, sniffen en spoofen, kraken van wachtwoorden, analyseren van kwetsbaarheiden en aanvallen van draadloze netwerken. Kali Linux is beschikbaar voor i386, AMD64 en ARM. Het laat zich bare metal of dualboot installeren, maar je kunt het tevens op een live medium plaatsen of binnen een virtuele machine draaien.

www.kali.org

2 Parrot Security

Ook Parrot Security kun je live opstarten of (via een ova-bestand voor VirtualBox) als virtuele machine inzetten. Deze distributie beschikt eveneens over een arsenaal aan penetratietools voor nagenoeg alle doeleinden, waaronder het bekende exploit-framework Metasploit, de kwetsbaarheidsscanner OpenVAS en de login-cracker Hydra. Verder zijn er programma’s aan boord voor reverse engineering, zoals Valkyrie en Radare2, en voor cryptografie. Sommige tools hebben een grafische interface, maar de meeste laten zich vanaf de (Bash-)shell aansturen.

www.parrotsec.org

3 Nmap

Om de beveiliging op netwerkniveau te testen, kun je een externe perimeterscan uitvoeren, maar vlak ook een interne scan niet uit. Een van de betere tools op dat gebied is de populaire opdrachtregeltool Nmap, beschikbaar voor diverse platformen. Standaard wordt (in Windows) ook de grafische frontend Zenmap mee geïnstalleerd, wat het makkelijker maakt om Nmap met de juiste parameters aan te sturen. Nmap gebruikt op slimme wijze ip-pakketten om te bepalen welke hosts beschikbar zijn, welke besturingssystemen en services ze draaien, welke firewalls of pakketfilters er in gebruik zijn en meer.

www.nmap.org

4 Nessus Essentials

Het speuren naar mogelijke kwetsbaarheden is een essentieel onderdeel van elke security audit (en hackpoging). De gratis versie Nessus Essentials beperkt je tot het scannen van zestien ip’s, maar voor beperkte thuisnetwerken volstaat dit wellicht. Je detecteert en identificeert kwetsbaarheden in netwerken, webapplicaties en databases. Je kunt de scans naar behoefte afstemmen om bijvoorbeeld alleen specifieke netwerksegmenten of kwetsbaarheden te laten scannen. Na afloop krijg je een gedetailleerd rapport over alle gedetecteerde kwetsbaarheden, inclusief mogelijke oplossingen.

www.tenable.com/products/nessus/nessus-essentials

5 Wireshark

Wireshark is zonder meer een van de beste opensource-tools voor het analyseren van netwerkprotocollen. Je kunt hiermee je netwerkverkeer live bekijken of vastleggen voor analyse achteraf. De tool kan data van talrijke netwerkprotocollen analyseren, waaronder TCP/IP, udp, http, DNS en SMTP. Je krijgt dan een chronologische pakketweergave en je klikt op een pakket voor meer details, zoals de gebruikte protocollen, de bron en bestemming, en de ruwe data. Een overdaad aan informatie dus, maar gelukkig biedt de tool ook krachtige filteropties. Enig begrip van netwerkprotocollen en -concepten is vereist.

www.wireshark.org

6 Burp Suite CE

Burp Suite Community Edition is eveneens bedoeld om kwetsbaarheden te detecteren, maar dan naar webapplicaties toe. Je kunt de tool configureren als een proxyserver tussen je eigen webbrowser en de webapplicatie, wat het mogelijk maakt om http(s)-verkeer te onderscheppen en te manipuleren. Burp Suite herkent talrijke gevaren, zoals SQL-injectie, XSS, onvolkomen toegangscontrole en meer. Gebruikers kunnen de scans zelf aanpassen, en bijvoorbeeld andere parameters meegeven. Ook kun je allerlei extensies installeren voor extra mogelijkheden.

https://portswigger.net/burp/communitydownload

7 WSCC

WSCC staat voor Windows System Control Center, en is een handige collectie van meer dan driehonderd uiteenlopende, portable systeemtools, onder meer met Sysinternals Suite en NirSoft Launcher. Al deze tools zijn opgedeeld in rubrieken als File and Disk, Network, Internet, Security en Password Recovery. Bij NirSoft Utilities bijvoorbeeld kun je onder meer terecht voor wachtwoordhersteltools als VaulPasswordView (om inloginformatie uit Windows te halen), WirelessKeyView (voor wifi-toegangsgegevens), WebBrowserPassView en MailPassView. WSCC bevat verder heel wat (opdrachtregel)tools om onder meer het schijf- en netwerkeer in kaart te brengen.

www.kls-soft.com/wscc

8 OSForensics

Een van de bekendste digitale forensische tools is EnCase, maar dit gereedschap is helaas erg prijzig. Een gratis alternatief is de live Linux-distributie CAINE, die ook als virtuele machine kan worden geïnstalleerd. Maar de meeste gebruiksvriendelijke tool is OSForensics, waarvan je een gratis proefversie gedurende dertig dagen kunt gebruiken. Alle onderdelen zijn thematisch ingedeeld, met rubrieken als User Activity en Passwords. Je kunt ook een image creëren van een live systeem om dat naderhand te onderzoeken. Handig is de ingebouwde tijdlijn waarmee je snel naar allerlei systeemactiviteiten binnen een zelf te bepalen periode kunt scannen.

www.osforensics.com

9 John The Ripper

John The Ripper (jumbo) is nog steeds een van de populairste tools om wachtwoorden te ‘kraken’, maar ook om vergeten wachtwoorden te vinden en na te gaan hoe sterk gebruikte wachtwoorden zijn. Het programma is als opdrachtregeltool beschikbaar voor diverse platformen. De app ondersteunt honderden hash- en code-types, waaronder wachtwoorden voor diverse besturingssystemen, webapplicaties en databases, voor netwerkauthenticatie en schijfencryptie (als BitLocker). Je kunt bijvoorbeeld een wachtwoordlijst gebruiken, een wachtwoordhash laten zoeken in een hashlijst van bekende wachtwoorden of een ‘brute force’-aanpak gebruiken.

www.openwall.com/john

10 Necromancer

Necromancer is een buitenbeentje, aangezien het een virtuele machine betreft die specifiek is ingericht als trainingsomgeving voor beginnende hackers. Necromancer heeft een wat speelse opzet, waarbij je moet proberen de elf vlaggen te veroveren en zo Necromancer te ‘vernietigen’. Dit kun je prima doen met een aanvalstool als Kali Linux (zie tip 1). Zorg er dan wel voor dat beide virtuele machines zich in hetzelfde (host-only) netwerk bevinden. Vind je Necromancer iets te lastig, oefen dan je hackerskwaliteiten met eenvoudigere alternatieven als Mr. Robot en Legacy:HangTuah.

www.vulnhub.com/entry/the-necromancer

11 Flipper Zero

Flipper Zero ziet er speels en onschuldig uit, maar niks is minder waar. Het enorm populaire opensource-apparaat is een portable singleboardcomputer met ARM-processor en is specifiek bedoeld om te hacken. Het apparaat werkt op een accu, is uitgerust met een handig display, en kan met heel wat interfaces overweg. Zo kun je er talrijke draadloze apparaten mee lezen en emuleren, waaronder RFID-, NFC- en infrarood-toestellen. Het kan tevens overweg met sub-gigahertz-frequenties, zoals gebruikt in deurbellen, bewegingssensors en garagepoorten. Het toestel bevat tevens GPIO-pinnen voor wie er bijvoorbeeld een wifi-uitbreidingsmodule aan wil koppelen.

www.flipperzero.one

12 USB Rubber Ducky

Het lijkt op een alledaagse usb-stick maar de USB Rubber Ducky ontpopt zich tot een heus hackingapparaat zodra je het in een computer stopt. Het systeem ziet de stick namelijk als een usb-toetsenbord, wat maakt dat het toetsaanslagen accepteert alsof deze van de gebruiker komen. De mogelijkheden in de meest recente versie zijn uitgebreid dankzij een upgrade van de DuckyScript-taal. Het gaat niet langer om eenvoudige toets-sequenties, maar je kunt er eigen functies aan toevoegen, logische structuren in opnemen enzovoort. Het apparaat kan bijvoorbeeld nagaan om welk besturingssysteem het gaat en daarop de gepaste code uitvoeren.

https://shop.hak5.org/products/usb-rubber-ducky

13 O.MG Elite

Net als de USB Rubber Ducky ziet ook de O.MG Elite er onschuldig uit. Het lijkt namelijk om een standaard usb-kabel te gaan (het werkt ook als zodanig), maar er zit wel een aanvalsmodule ingebouwd die zich als een usb-toetsenbord en -muis bij het systeem aandient. Bovendien zet de module een eigen wifi-netwerk op, waarlangs je het apparaat aanstuurt via een code-editor en ook gegevens kunt opvangen. Het apparaat kan trouwens ook als keylogger fungeren en tot 650.000 toetsaanslagen bewaren. De kabel is beschikbaar in lightning, usb-a en usb-c, wat maakt dat je deze op uiteenlopende toestellen kunt aansluiten.

https://shop.hak5.org/products/omg-cable

14 WiFi Pineapple Mark VII

De WiFI Pineapple Mark VII is inmiddels al enkele jaren oud, maar is nog steeds een populaire tool voor het pentesten van wifi-netwerken. Het apparaat is een aangepaste wifi-router met drie wifi-modules en -antennes. Met de ene module kan het apparaat zich als een client aanmelden bij een netwerk, met een andere kan het zich als een ‘evil twin’ gedragen (fake toegangspunt). Standaard wordt alleen 2,4 GHz ondersteund, maar met een extra wifi-apparaat voeg je 5GHz-ondersteuning toe. De router is gebaseerd op Open Wrt. Deze firmware laat zich vlot updaten en configureren.

https://shop.hak5.org/products/wifi-pineapple

15 Bash Bunny Mark II

De Bach Bunny Mark II lijkt op een wat forse usb-stick, maar het apparaat kan zich als diverse usb-apparaten voordoen, zoals een toetsenbord, muis of ethernet-adapter. Het toestel bevat een quadcore Debian-Linux-machine en is erg flexibel. Je kunt eigen payloads schrijven en uploaden (bijvoorbeeld uit de immense Hak5-repository) en via een fysieke schakelknop activeer je snel een van de twee vooraf ingestelde payloads. Hiermee kun je bijvoorbeeld stiekem alle schijfgegevens naar de micro-usb-kaart kopiëren (standaard 8 GB, uitbreidbaar tot 2 TB). Bluetooth-ondersteuning maakt tevens geofencing mogelijk, zodat een payload bijvoorbeeld alleen binnen een vooraf afgebakend gebied wordt uitgevoerd.

https://shop.hak5.org/products/bash-bunny

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.