Je hebt phishingmails zo door en je hebt natuurlijk een firewall en een antivirustool draaien, maar zijn je systeem en je (thuis)netwerk nu helemaal veilig? Microsoft en andere softwareontwikkelaars waarschuwen namelijk geregeld voor nieuwe kwetsbaarheden. Hoe detecteer je die en hoe dicht je de gaten in Windows en in je netwerk?

Elke softwareontwikkelaar hoort zich ook met vulnerability management bezig te houden. Anders gezegd: hij dient grondig na te gaan welke mogelijke kwetsbaarheden de (systeem)software op elk moment bevat, bij voorkeur voor ze daadwerkelijk worden geëxploiteerd. Dat is een arbeidsintensieve en lastige taak. Immers, dat er vandaag geen kwetsbaarheid is, betekent niet dat die er morgen ook niet is. Het zou namelijk best kunnen dat er nieuwe en krachtiger aanvalstechnieken ontwikkeld worden die een eerdere beveiliging zomaar onderuithalen.

Ook Microsoft is zich daarvan bewust (zie ook www.tiny.cc/msvulna). Zo zijn er, naast allerlei ‘bug bounty’-programma’s en geautomatiseerde kwetsbaarheidsscans op basis van AI, ook zogeheten red teams van ethisch hackers die continu bezig zijn met het uitvoeren van penetratiestests.

Dat neemt niet weg dat er nog vaak nieuwe kwetsbaarheden worden gemeld en niet alleen door of van Microsoft. Als (thuis)systeembeheerder doe je er dus goed aan hiervan zo goed mogelijk op de hoogte te zijn. Bruikbare en doorzoekbare informatiebronnen zijn onder meer https://cve.mitre.org/cve (Common Vulnerabilities and Exposures), https://seclists.org/fulldisclosure en www.exploit-db.com (met onder meer de Google Hacking Database).

In deze masterclass gaan we na op welk niveaus kwetsbaarheden zich zoal kunnen voordoen en hoe je die, met behulp van veelal gratis tools, kunt opsporen en als het goed is, neutraliseren.

©PXimport

Kwetsbaarheidsniveaus

Elke goed geïnformeerde gebruiker weet dus dat er altijd wel kwetsbaarheden zijn die zijn systeem of netwerk kunnen compromitteren. De vraag is wel: op welke niveaus komen ze voor? Als we fysieke bedreigingen buiten beschouwing laten, waarbij een aanvaller zich toegang weet te verschaffen tot de fysieke machine, resten eigenlijk alleen aanvallen van buitenaf, via het internet of het netwerk. Dat maakt dat je router (alias de centrale toegangspoort) van cruciaal belang is, zeker wanneer je services bewust van buitenaf toegankelijk wilt maken, zoals een web- of mailserver. In dat geval kan een netwerkscanner absoluut zinvol zijn. Een web-kwetsbaarheidsscanner is ook nuttig wanneer je een dynamische site of webapplicatie draaien hebt, zoals op basis van JavaScript en/of een SQL-database.

Naast de ‘network edge’ dien je ook de individuele netwerkclients op potentiële kwetsbaarheden te scannen. Ongeacht het gebruikte besturingssysteem focus je je hierbij het best op diverse aspecten. We denken onder meer aan updates van het besturingssysteem en van (kritische) applicaties, accountbeheer en (netwerkgerelateerde) configuratie-instellingen, zoals die van je firewall, browser en netwerkprofielen (privé, openbaar, domein). Laten we met zulke clientcontroles beginnen. We richten ons hier op Windows-systemen.

Security suite

©PXimport

Updatebeheer

Kwetsbaarheidsbeheer kan niet zonder gestructureerd update- en patchbeheer. Nu is het wel zo dat Windows (ga naar Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Windows Update) en veel applicaties automatisch op updates kunnen checken en die vaak ook downloaden en installeren. Maar je doet er toch goed aan de update-instellingen regelmatig te controleren en na te gaan of alle nodige updates daadwerkelijk zijn geïnstalleerd.

Twee populaire tools om eventuele lacunes op te sporen (Secunia PSI en MBSA oftewel Microsoft Baseline Security Analyzer) worden helaas niet langer doorontwikkeld en zijn dus ook niet langer betrouwbaar. Het probleem met zulke tools is niet zozeer het bijwerken van de GUI-app maar het actualiseren van de koppeling met achterliggende databases. Verderop in dit artikel bespreken we een paar alternatieven in de vorm van scripts.

Wel zijn er nog diverse tools die nagaan in hoeverre geïnstalleerde applicaties up-to-date zijn en je geautomatiseerde downloads aanbieden. We zijn helaas geen voorstander van dit laatste, omdat niet altijd de juiste downloads (in de gewenste taal) worden opgehaald.

Een gratis en tegelijk een van de grondigste tools is SUMo. Klik na het opstarten op Geïnstalleerde software automatisch detecteren en vervolgens op Controleren. Je ziet nu welke applicaties aan een (grote of minder grote) update toe zijn en welke dat is, waarna je de update na controle zelf kunt downloaden van de ontwikkelaarssite. Via SUMO kan dat alleen als je de PRO-versie aanschaft.

©PXimport

WSUS offline scan

Tools als SUMo richten zich vooral op updates van bekende applicatiesoftware. Om zeker te weten dat je ook over de alle nodige updates en patches voor Windows zelf beschikt moet je dus naar een andere geautomatiseerde oplossing uitkijken. Een bruikbaar alternatief voor MBSA is de ingebouwde Windows Update Agent (WUA) in combinatie met een WSUS offline scanbestand. Die richt zich in de eerste plaats op domeinnetwerken, maar is ook elders inzetbaar. Download eerst het betreffende scanbestand via www.tiny.cc/wsus2. (let op: het cab-bestand in kwestie wordt gelijk gedownload). Via een script kun je dan op basis van dit bestand een grondige offline scan uitvoeren. Dat kan zowel een VBS-script zijn als een PowerShell-script. Je vindt een voorbeeld voor een VBS-script via www.tiny.cc/wsusvbs (dit verwacht het scanbestand standaard in C:\) en een voorbeeld voor een PowerShell-script via www.bit.ly/wsuspower (zoekt naar het scanbestand in C:\Temp).

We kijken kort naar het PowerShell-script, maar de werking van beide is vergelijkbaar. Start PowerShell als administrator op (wij werken met PowerShell 7.x) en voer het volgende commando uit:

Install-Script -Name Scan-UpdatesOffline

Voeg met Y het scriptpad toe aan de path-variabele en bevestig dat je het script van de repository wilt downloaden. Met:

Set-PSRepository -Name "PSGallery" -InstallationPolicy Trusted

geef je aan dat je deze vertrouwt.

Ten slotte voer je Scan-UpdatesOffline.ps1 uit. Na afloop van de (langdurige) scan verschijnt het resultaat.

©PXimport

WES-NG

Een andere, snelle methode om kwetsbaarheden op te sporen is met de Python-tool Windows Exploit Suggester - Next Generation (WES-NG). Deze tool richt zich op informatie gegenereerd door de ingebouwde opdrachtregeltool systeminfo.exe, waarna die tegen databases met kwetsbaarheden wordt afgezet: Microsoft Security Bulletin, MSRC en NVD (NIST National Vulnerability Database).

Ga naar de GitHub-pagina van WES-NG via www.bit.ly/gitwesng en download het code-zipbestand. Pak dit uit naar een lege map, bijvoorbeeld naar C:\wesng. Download en installeer de complete Python-installer voor Windows via www.python.org/downloads/windows. Gemakshalve plaatst je hier ook een vinkje bij Add Python [x.y] to PATH. Vervolgens voer je de drie volgende commando’s uit op de opdrachtprompt:

pip install chardet

systeminfo.exe > sysinfo.txt

wes.py sysinfo.txt

Met het eerste commando installeer je een (aanbevolen) Python-library en het tweede zorgt ervoor dat de uitvoer van systeminfo in een tekstbestand terechtkomt. Het derde commando voert de eigenlijke kwetsbaarheidsscan uit, op basis van de gegevens uit sysinfo.txt. Als het goed is, krijg je een overzicht van de gedetecteerde kwetsbaarheden met onderaan de aangewezen patches om die gaten te dichten (zie ook kader ‘Knowledge base’). Na de installatie van de patch(es) en de herstart van Windows voer je het best opnieuw een scan uit. Via parameters kun je de uitvoer van WES-NG ook filteren, als volgt:

wes.py sysinfo.txt -s critical of

wes.py sysinfo.txt -e

Het eerste commando somt alleen kritieke kwetsbaarheden op, met het tweede check je op kwetsbaarheden waar reeds exploits voor beschikbaar zijn.

©PXimport

Knowledge base

©PXimport

AutoLogger

AutoLogger is strikt genomen geen kwetsbaarheidsscanner, aangezien die vooral achteraf naar sporen zoekt. Anders gezegd, naar mogelijke indicaties dat je systeem al is besmet met enigerlei vorm van malware, spyware of adware. We bewandelen hier dus in zekere zin de omgekeerde weg: aan de hand van typische kenmerken van malwaresporen proberen we uit te zoeken aan welke exploits en dus kwetsbaarheden ons systeem wellicht blootstond of -staat. We bekijken kort de werking van het AutoLogger-script van Russische origine.

Met de installatie belanden onder meer de tools AVZ (zie ook www.tiny.cc/kasavz) en HiJackThis Fork (zie ook www.bit.ly/hijackfork) op je systeem.

Je downloadt AutoLogger via www.bit.ly/autologger via de oranje knop. Pak het zip-bestand uit naar een lege map en start AutoLogger.exe op. Even later start het script automatisch een voor een de geïnstalleerde tools op en wordt je systeem grondig gescand. Dit proces kan wel even duren. Na afloop wordt de logbestanden in een zip-bestand opgenomen, in de submap \AutoLogger. Nu kun je dit zip-bestand, na je aanmelding bij GitHub, wel uploaden via een bug-tracking issue-sectie waarna je mogelijk zinvolle feedback ontvangt, maar we raden je toch aan dit bestand eerst uit te pakken en de vier logbestanden zelf te bestuderen. Mogelijk schrikt de detaillering van de gegevens je toch wat af om die data zomaar te uploaden en bovendien zijn deze logs ook best leerzaam. In het kader vertellen we je wat meer over de logs van HiJackThis Fork.

©PXimport

HiJackThis

©PXimport

Poortscan

We verschuiven onze zoektocht naar mogelijke kwetsbaarheden nu naar de netwerkzijde van je systeem. Daar hoort natuurlijk een grondige poortscan bij. Je kunt weliswaar specifieke poorten scannen, bijvoorbeeld als je een ip-camera hebt waarvan je de beelden via een webinterface bekijkt en je wilt weten of die poort ook van buitenaf bereikbaar is. Dat kan heel eenvoudig door het adres www.grc.com/x/portprobe=<poortnummer> in je browser in te voeren. Is het juist je bedoeling dat die poort openstaat, dan ga je in elk geval na of de bijbehorende service up-to-date is en of er geen kwetsbaarheden of exploits van bekend zijn.

We raden je aan om een poortscan op een zo ruim mogelijk poortbereik uit te voeren. Immers, je kunt altijd wel een service of applicatie over het hoofd zien.

Een poortscan van binnenuit uitvoeren is uiteraard een optie, maar gezien hackpogingen doorgaans van buitenaf gebeuren, laat je er het best (ook) een online poortscan op los. Een populaire en snelle scan kan via ShieldsUP!. Klik op Proceed / All Service Ports, zodat de poorten 0 tot 1055 worden gescand.

Een blauw vakje wijst op een gesloten poort, maar nog veiliger is een groen vakje (stealth), aangezien die poort helemaal niet op binnenkomende datapakketjes reageert, wat maakt dat de hacker in principe niet weet dat er een poort aanwezig is. Een rood vakje geeft een open poort aan.

©PXimport

Poortscan: interpretatie

Klik op zo’n poortvakje voor meer details over het poortgebruik en eventuele kwetsbaarheden. Je moet wel even opletten met het interpreteren van de poortscanresultaten. Vergeet immers niet dat al het netwerkverkeer van buitenaf – dus ook de poortscans van ShieldsUP! – je router moet passeren. Voer je zo’n scan uit vanaf een netwerkclient en geven de resultaten open poorten aan, dan betekent dat niet noodzakelijk dat die openstaan op het systeem waarmee je de scan startte. Het zou zomaar kunnen dat je, ik noem maar wat, twee IoT-apparaten of ip-camera’s deze poorten gebruiken en dat je beide poorten via port forwarding (helaas) ongefilterd vanuit je router naar die apparaten hebt doorgelust. Maar het werkt ook in de andere richting: het zou kunnen dat je veel meer groene vakjes te zien krijgt, precies omdat je NAT-router deels ook als firewall fungeert.

Om echt te weten hoe je eigen systeem scoort, kun je dat ofwel rechtstreeks met je modem verbinden ofwel als DMZ in je router configureren. Je kunt ook nagaan in hoeverre het in- of uitschakelen van je firewall een verschil maakt. Besef wel dat het systeem tijdens zo’n test mogelijk onbeschermd is tegen potentiële aanvallen!

©PXimport

Virtueel testlab

Er bestaan natuurlijk ook gespecialiseerde kwetsbaarheidsscanners en wanneer je googelt naar ‘vulnerability scanner’ kom je al snel bij enkele kandidaten uit. Wil je het gratis doen, dan kun je de pentesting-distributie Kali Linux overwegen. Deze heeft namelijk een fraaie rubriek Vulnerability Analysis beschikbaar.

Kali Linux is beschikbaar voor WSL, maar laat zich net zo goed bare metal of in dual boot, als live bootmedium of in een virtuele machine (VM) installeren. Voor je hiermee in een productieomgeving aan de slag gaat, doe je er goed aan ervaring op te bouwen in een virtueel testlab, bijvoorbeeld met VirtualBox.

Start de tool op en ga naar Bestand / Voorkeuren. Bij Netwerk ga je naar het tabblad NAT-netwerken, klik je op de groene plus-knop en dubbelklik je op het toegevoegde item. Eventueel pas je hier de Netwerknaam (NatNetwork) en/of de Netwerk-CIDR (10.0.2.0./24) aan. Plaats een vinkje bij Inschakelen netwerk en bevestig met OK.

Je kunt nu Kali Linux ophalen, bijvoorbeeld via www.osboxes.org/kali-linux (pak het gedownloade 7z-archiefbestand uit) en als VM installeren. Bij deze download is de standaard login voor Kali Linux osboxes (User) en osboxes.org (Password; ook voor root).

Vervolgens installeer je de gewenste doelsystemen in afzonderlijke VM’s. Dat kan net zo goed ook een geïnstalleerd Windows-systeem zijn dat je met de gratis tool Disk2vhd naar een virtuele harde schijf (VHD) hebt omgezet. Deze is in PCM 11/2021 aan bod gekomen, op pagina 92.

©PXimport

Kali: kwetsbaarheidsscanners

Kali bevat al een paar handige kwetsbaarheidsscanners, zoals de populaire en krachtige tool Nikto voor het scannen op kwetsbaarheden in webservers en -applicaties. Sommige hiervan tref je helaas niet meer in Kali Linux aan, maar laten zich met wat moeite alsnog integreren, zoals netwerk-kwetsbaarheidsscanner OpenVAS (Open Vulnerability Assessment System).

OpenVAS is eigenlijk een afgeleide van de ooit zo populaire kwetsbaarheidsscanner Nessus, toen die nog opensource was. Nessus is intussen gecommercialiseerd, maar er bestaan talloze plug-ins voor, geschreven in de scripttaal NASL (Nessus Attack Scripting Language). Handig is wel dat ook OpenVAS met NASL-scripts overweg kan.

Voer de volgende gebruikelijke commando’s uit om alles te updaten:

sudo apt update

sudo apt dist-upgrade

Nu kun je OpenVAS installeren met:

sudo apt install -y openvas

Voor de verdere configuratie en het opstarten vind je meer informatie via www.bit.ly/openvas.

©PXimport

Nessus Essentials

Spreekt de kwetsbaarheidsscanner in Kali je toch niet aan en vind je het integreren van extra tools, zoals OpenVAS, wat lastig, dan heb je aan Nessus Essentials een uitstekend alternatief (dat je overigens ook wel in Kali kunt opnemen: zie www.bit.ly/kaliness).

Je vindt dit op www.tenable.com/products/nessus. Deze gratis editie beperkt je wel tot het scannen van zestien ip-adressen, wat voor veel thuisnetwerken wellicht volstaat. De onbeperkte versie is helaas stevig aan de prijs: zo’n 3450 euro per jaar. Na je registratie met je e-mailadres kun je de tool downloaden, onder meer voor Windows.

De installatie is rechttoe rechtaan en na het invullen van de ontvangen activatiecode en het aanmaken van een beheerdersaccount haalt Nessus de nodige plug-ins op en compileert die. Dit proces kan wel even duren.

Na afloop kun je aan de slag vanuit de Nessus-webclient, standaard op het adres https://localhost:8834. In principe volstaat het om het gewenste ip-bereik of een subnet in CIDR-notatie (bijvoorbeeld 192.168.0.0/24) in te vullen, waarna een zogeheten host discovery en een poortscan worden uitgevoerd. Eventuele kwetsbaarheden vind je op een afzonderlijk tabblad, op basis van ernst (severity).

©PXimport

Nessus: plug-ins

Zoals vermeld, schuilt de ware kracht van Nessus in de ondersteuning van plug-ins. Die maken het mogelijk dat je voor je netwerkclients modulaire scans uitvoert, samengesteld uit de plug-ins van jouw keuze. Je vindt een overzicht van de meer dan 160.000 plug-ins op www.tenable.com/plugins, die samen bijna 65.000 CVE’s aanpakken.

Ga naar het tabblad Scans en klik op New Scan: in de Essentials-versie zijn er vijftien scan-sjablonen (templates) beschikbaar, zoals Basic Network Scan, Malware Scan, Spectre and Meltdown enzovoort. Geef een naam op en de gewenste doelsystemen, bevestig met Save en voer de scan uit. Je kunt ook eigen beleidsregels (policies) creëren, die dan als basis voor een scansjabloon fungeren.

We geven je hier al een eerste aanzet voor. Open de rubriek Policies en kies New Policy. Kies een basissjabloon en vul bij Settings / Basic een naam in. Op het tabblad Credentials vul je eventueel de nodige referenties of inloggegevens in. Ga vervolgens naar het tabblad Plugins en klik (eventueel) op Disable all. In het linkervenster open je bijvoorbeeld (een van) de drie Windows-collecties. Rechts verschijnen de bijbehorende plug-ins. Klik op Enable naast de plug-ins die je in je scan wilt opnemen. Bestig met Save. Wanneer je nu op New Scan klikt, vind je de aangepaste scan terug op het tabblad User Defined en kun je die op de gewenste doelsystemen uitvoeren.

©PXimport

Kerstverlichting ophangen hoort bij december, maar de sfeer zit niet alleen in extra lampjes. Het verschil maak je met hóe je licht inzet. Met Philips Hue kun je dat piekfijn regelen. Of je nu rustig sfeervol licht wilt tijdens het kerstdiner of juist een uitbundig fonkelende kerstboom: in de Hue-app kies je scènes en pas je de verlichting helemaal naar je eigen wensen aan. Wat er allemaal mogelijk is, lees je in dit artikel.

Met Hue combineer je het licht in huis op een natuurlijke manier. Een lamp op tafel geeft fijn licht tijdens het eten, terwijl het plafondlicht gewoon aan kan blijven zonder te overheersen. De kerstboom mag daarbij natuurlijk opvallen. Het Festavia-lichtsnoer is speciaal gemaakt voor in de boom en bestaat uit losse lampjes die je afzonderlijk kunt aansturen. Zo kun je het licht in de boom net iets levendiger maken, zonder dat het druk wordt.

Ook met lightstrips breng je nog meer kerstsfeer in huis. Plaats je ze langs een kast, onder een dressoir of langs een raam, dan voeg je extra licht toe zonder dat het direct in het oog springt. Door dezelfde kleuren te gebruiken als in de kerstboom voelt de verlichting vanzelf als een samenhangend geheel.

©Philips

Festavia-lichtsnoer of Hue lightstrip?

Het Festavia-lichtsnoer is ontwikkeld als decoratieve kerstverlichting. Het bestaat uit losse lampjes aan een snoer en is bedoeld voor de kerstboom of een overdekte buitenplek. Omdat je elk lampje apart kunt aansturen, kun je effecten gebruiken waarbij de lichtjes afwisselend oplichten of in meerdere kleuren door de boom verdeeld zijn.

Een Hue lightstrip is een flexibele lichtstrip die een doorlopende lichtlijn geeft. Je gebruikt deze vooral als indirecte verlichting langs meubels, wanden of ramen. Lightstrips zijn niet seizoensgebonden en blijven het hele jaar door in gebruik als sfeerverlichting.

Warm licht op donkere decembermomenten

In december valt de avond snel. Met Hue kun je instellen dat de verlichting automatisch aangaat rond zonsondergang, zodat het licht al brandt wanneer je thuiskomt. Dat is prettig en zorgt er meteen voor dat je huis er bewoond uitziet als je later op de avond weg bent.

Ook 's ochtends kun je daar gebruik van maken. In plaats van fel licht gaat de verlichting geleidelijk aan, met warmere tinten die langzaam sterker worden. Dat maakt opstaan in de winter net wat makkelijker. Heb je meerdere Hue-lampen, dan stel je ze per ruimte in. De kerstboom kan bijvoorbeeld op vaste tijden aan en uit gaan, terwijl de rest van de woonkamer apart wordt geregeld of juist tegelijk mee aan- en uitgaat.

Kerstscènes en lichteffecten

In de Hue-app vind je de Scene Gallery met voorgeprogrammeerde scènes. Rond de feestdagen verschijnt daar een speciale categorie: Winterse feestdagen / Kerstmis. Daarmee zet je met één tik een complete kerstsfeer neer, zonder zelf kleuren te hoeven kiezen. Voorbeelden? De scène Onder de boom is geïnspireerd op cadeaus onder de kerstboom en werkt met een combinatie van rood, geel en groen. Dat zorgt voor een herkenbaar, klassiek kerstgevoel dat goed past bij traditionele decoratie. Vrolijk gebruikt meerdere kleuren tegelijk en oogt daardoor speelser dan de rustigere kerstscènes. Deze scène werkt goed wanneer het licht wat meer mag opvallen, bijvoorbeeld tijdens een borrel of wanneer er bezoek is. Stille nacht kiest juist voor rust, met zachte perziktinten en minder contrast. Een goede keuze dus voor tijdens het kerstdiner of een lange avond aan tafel, omdat zo aandacht vooral bij het eten en het gezelschap blijft.

Sommige Hue-lampen, zoals het Festavia-lichtsnoer, bieden daarnaast extra lichteffecten. Denk aan effecten als Sparkle en Prism, waarbij lampjes afwisselend oplichten of kleuraccenten zich door de verlichting verplaatsen. Voor rustigere momenten zijn er ook effecten zoals kaarslicht of haardvuur, waarbij het licht subtiel knippert.

©ID.nl

Kerstscènes in de Hue Scene Gallery

In de categorie Winter Holiday / Christmas staan tien speciale kerstscènes: Onder de boom, Vrolijk, Gouden ster, Notenkraker, Roze glinstering, Stille nacht, Sneeuwschittering, Kleurexplosie, Feestelijk plezier en Kristalhelder. Je vindt ze in de Hue-app via Scènes en vervolgens Scene Gallery. Kies de categorie, selecteer een scène en wijs een kamer of zone toe. Na opslaan blijft de scène beschikbaar, ook wanneer de categorie later weer uit de galerie verdwijnt.

Zelf een kerstscène maken

Naast de vaste kerstscènes kun je ook zelf lichtscènes maken. Dat is handig als je een specifieke sfeer zoekt die beter past bij jouw interieur of bij een bepaald moment. Zie het als het samenstellen van een lichtrecept. Je kiest een beperkt kleurenpalet, bepaalt hoe het licht zich door de ruimte verdeelt en stelt in hoe rustig of levendig het effect mag zijn.

Begin met twee tot vier kleuren om het geheel in balans te houden. Warm wit met een vleugje amber werkt goed voor rustige avonden, terwijl rood en groen met een zachtere tussenkleur een klassieke kerstsfeer geven. Vervolgens kies je een stijl, zoals een geleidelijke overgang of kleuren die op verschillende plekken terugkomen. Tot slot stel je het tempo in. Langzame overgangen passen bij een rustige avond, snellere wisselingen bij een borrel. Stel eenmalig je ideale kerstscène in, sla hem op en laat de app het werk doen; de verlichting schakelt dan op jouw vaste tijden automatisch over.

Ook buiten in kerstsfeer

De kerstsfeer hoeft niet bij de voordeur te stoppen. Met Hue-buitenverlichting trek je het licht door naar de tuin, het balkon of de oprit. Door binnen en buiten dezelfde scènes te gebruiken ontstaat één geheel. Hang bijvoorbeeld een Festavia-buitenlichtsnoer op aan de overkapping van je veranda, of langs de rand van je balkon.

©Philips

Licht dat meebeweegt met muziek en film

Tijdens een kerstborrel mag het licht best wat levendiger zijn. Met de muziek-synchronisatie van Hue - vaak aangeduid als Party Mode - reageert de verlichting direct op het ritme en de sfeer van de muziek. Je stelt dit in via de Entertainment-functies in de Hue-app. Daarbij kies je een stijl, past je de intensiteit aan en bepaal je of Hue vaste kleuren gebruikt of automatisch meebeweegt met de muziek. Voor deze synchronisatie heb je een Hue Bridge nodig om de extra functies te ontgrendelen.

Review Philips Hue Bridge Pro: dé bridge voor de toekomst

Ook bij een filmavond voegt gesynchroniseerde verlichting iets toe. In Homecinema-modus past het licht zich aan het beeld op het scherm aan. Koel bij winterse scènes, warmer bij een haardvuur of een gezellig interieur. Zo zit je nog meer in de film.

©Philips

Bedienen zonder telefoon

Tijdens het koken of wanneer je gasten ontvangt, wil je niet steeds je telefoon erbij pakken. Met slimme schakelaars van Hue bedien je de verlichting net zo eenvoudig als met een gewone lichtknop. Je schakelt scènes, dimt het licht of zet alles in één keer uit.

De Hue Dimmer Switch is de bekendste keuze en maakt het makkelijk om snel een andere lichtstand te kiezen. Wie wat meer mogelijkheden wil, kan de Hue Tap Dial of de kleinere Tap Switch Mini kiezen, waarmee je meerdere instellingen kunt bedienen of het licht preciezer bijstelt. Voor eenvoudige handelingen is er de Smart Button, waarmee je met één druk bijvoorbeeld je vaste kerstsfeer inschakelt. Al deze schakelaars stel je in via de Hue-app en koppel je aan kamers en scènes, zodat de verlichting doet wat je op dat moment nodig hebt.

Oude kerstverlichting slim maken

Heb je al bestaande kerstverlichting die niet slim is? Dan hoef je die niet te vervangen. Met een slimme stekker zorg je ervoor dat ook die automatisch aan of uit gaat, zonder dat je 's avonds onder de boom hoeft te zoeken naar de aan/uit-knop of het stekkerblok.

©Philips

Kerst: nu écht feest van het licht

Met slimme Philips Hue-verlichting kun je tijdens de feestdagen meer met licht doen dan alleen aan en uit. Door vooraf een paar scènes en momenten in te stellen, past de verlichting zich aan je de dag aan: rustig tijdens het eten, wat uitbundiger bij bezoek en weer ingetogen aan het einde van de avond. Zo draagt het licht bij aan de kerstsfeer, zonder dat je er steeds mee bezig hoeft te zijn.

©Philips

Checklist kerst met Philips Hue

Philips Hue Festavia lichtsnoer: speciaal voor in de kerstboom. Er zijn ook Festavia-snoeren voor buiten.

Philips Hue Lightstrips: leuk om bijvoorbeeld langs het raam- of deurkozijn te gebruiken.

Philips Hue Starterkit White & Color Ambiance: leuk als je net begint met Hue, om basisverlichting flexibel in te stellen in verschillende kamers. Goed om te weten: ook beschikbaar in de (goedkopere) Essential reeks.

Philips Hue Bridge: wil je kunnen automatiseren, muziek en licht synchroniseren en scènes instellen en gebruiken? Daarvoor heb je de Bridge nodig).

Er zijn ook Hue tafellampen, zoals Hue Signe, Hue Iris en de Hue Go. Dat is een draagbare lamp die je dus makkelijk overal in huis kunt neerzetten.

Philips Hue Sync Box: voor synchronisatie media en geluid.

Philips Hue slimme stekkers: om je oude kerstverlichting te automatiseren.

Review Philips Hue Essential: goedkoper aan de slag met Hue-lampen

©Philips

In de stortvloed aan nieuwe AI-videogeneratoren introduceren we Pollo. Net als bij de meeste AI-tools begin je met een tekstopdracht, maar in dit geval kun je van bestaande foto's fimpjes maken.

Stap 1: Image to video

Je kunt Pollo gratis uitproberen. Je start met 50 credits en ontvangt daarna elke maand 20 extra credits. De video's die je gratis maakt, zijn wel allemaal voorzien van een watermerk. Wil je video's zonder watermerk en toegang tot meer functies, dan zijn er drie abonnementsopties: 15, 30 en 90 dollar per maand, goed voor respectievelijk 300, 800 en 3000 credits. Pollo is een webapplicatie. Ga op je laptop naar https://pollo.ai en klik op Try for free. Vervolgens log je in met je e-mailadres.

Op de homepage zie je dat je deze generator niet alleen kunt gebruiken voor het maken van AI-video's, maar ook om AI-afbeeldingen te genereren, gezichten in filmpjes te vervangen door iemand anders of AI-effecten toe te passen op je foto's. Bekijk zeker de voorbeelden in de showcase. Wij kiezen in dit stappenplan voor de optie Image to Video, waarmee je stilstaande beelden tot leven wekt in een korte videoanimatie.

Stap 2: Beeld bijsnijden

Laad eerst de afbeelding in die je als basis voor je video wilt gebruiken. In de pop-up kun je bij Aspect Ratio de gewenste beeldverhouding van het eindresultaat instellen. Zo kun je bijvoorbeeld een staande foto bijsnijden naar een liggend (landscape) of vierkant formaat. Verschuif de foto indien nodig, zodat de belangrijkste onderdelen mooi in beeld blijven. Bevestig vervolgens met OK.

Stap 3: Video creëren

In het vak Prompt beschrijf je wat Pollo met de foto moet doen. In dit voorbeeld willen we bijvoorbeeld dat het meisje op de schouders van de man enthousiast de menigte aanmoedigt. Zet de optie Translate Prompt aan voor een beter resultaat. Je ziet meteen dat dit type opdracht 5 credits kost. Onder Advanced kun je extra instellingen aanpassen, zoals de videolengte die standaard op 5 seconden staat, maar die je kunt verlengen tot 10 seconden. Wil je meerdere outputvideo's genereren, dan kost dat uiteraard meer credits. Het eindresultaat kun je upscalen voor een hogere kwaliteit, delen en publiceren.