Als er een ongeluk gebeurd is, hoeft Rijkswaterstaat maar te worden gebeld en de matrixborden op de hele weg kruisen een rijbaan weg. Dat is innovatie die mensenlevens kan redden, want hierdoor worden de betrokkenen beschermd. Er is nog veel meer innovatie te vinden op de snelweg.

We kunnen vandaag de dag niet meer om elektrische auto's heen. Het aantal elektrische auto’s neemt toe en daarmee ook het aantal oplaadpunten om deze wagens van hun brandstof elektriciteit te voorzien. In Zweden wordt dat anders aangepakt. Daar wordt nu getest met een snelweg die in het midden een geaarde rail heeft waarmee elektrische auto’s kunnen worden opgeladen tijdens het rijden. Je auto moet echter wel voorzien zijn van een soort oplaad-arm die contact maakt met de rails. Het is een interessant concept dat al jaren wordt getest. Om alle hoofdwegen in Zweden van deze rails te voorzien moet er 8 miljard euro worden geïnvesteerd, maar dat zou zichzelf (al) na drie jaar terugbetalen.

Ga terug

Het klinkt als iets uit een videogame, maar een waarschuwing krijgen als je tegen de richting inrijdt is werkelijkheid geworden. Ford heeft recentelijk voor de Ford Focus een Wrong Way-alarmeringssysteem ontwikkeld, die je een waarschuwing geeft bij spookrijden. De auto weet dat je aan de verkeerde kant van de weg rijdt door de verkeersbord-herkenning die in de auto is gebouwd. Herkent hij twee ‘ga terug’-borden achter elkaar, dan gaan de alarmbellen af.

Ford kan verkeersborden herkennen dankzij camera’s aan boord, maar als je op de snelweg rijdt kom je ook een aantal camera’s tegen langs de weg. Het is apparatuur met kenteken-herkenning, waarmee de politie gemakkelijk auto’s kan opsporen die een openstaande boete hebben of die zijn gestolen. Deze nummerplaatherkenning wordt ook gebruikt bij trajectcontroles en bij het handhaven van milieuzones in grote steden. De Belastingdienst wil deze kentekengegevens in het Belastingplan van 2019 opnemen voor motorrijtuigenbelasting.

©Frans | stock.adobe.com

Er wordt ook gekeken naar hoe de verlichting van de snelweg beter kan. Op de N329 bij Oss stonden de lantaarnpalen lange tijd niet aan, omdat het asfalt werd verlicht door lichtgevende strepen op de weg. Die strepen zijn gemaakt met glow-in-the-dark-verf - gemaakt van hetzelfde materiaal als die glow-in-the-dark-sterren voor op je kinderkamer. Bij gladheid werd het pas echt interessant op deze weg, want er verschenen iconen van sneeuwvlokjes op de weg als er kans is op gladheid. Dat kwam omdat er verf is gebruikt die van kleur verandert door de temperatuur en dan blauw oplicht. Inmiddels wordt er op deze snelweg van de toekomst led-verlichting gebruikt om aan te geven waar de weg is.

De energieneutrale tunnel

Er komt een weg tussen de A13 en A16 bij Rotterdam - en dat is op zich een doodnormale snelweg - waarbij er een energieneutrale tunnel wordt gebouwd. Dat is een wereldprimeur. Een flinke autotunnel verbruikt dagelijksmeer dan duizend huishoudens aan energie . Dat is te wijten aan de verlichting, maar ook de ventilatie, matrixborden, computers en brandpreventie. Om te besparen op verlichting is er een witte laag aangebracht waardoor het zonlicht extra gereflecteerd wordt. In de energieneutrale tunnel wordt er gelijkspanning gebruikt op grote schaal, wat energie bespaart omdat het niet eerst hoeft te worden omgezet naar wisselstroom. En dan is er ook nog zonne-energie: dankzij 20.000 zonnepanelen moet de tunnel net zoveel energie genereren als dat het verbruikt.

Zonnepanelen worden ook gebruikt op de vluchtstrook van de A2. Je kunt er veilig en wel overheen rijden en er wordt nu gekeken of zonnepanelen een duurzame oplossing kunnen zijn om onze borden en lichten van stroom te voorzien. Op de A2 is de verlichting tevens vervangen door led-verlichting, wat 241.600 kilowattuur per jaar aan stroom zou besparen. Er wordt in Nederland ook gekeken naar zonnecellen in geluidsschermen, zoals bijvoorbeeld is gepresenteerd in Pijnacker-Nootdorp.

Kortom, er wordt op verschillende manieren geïnnoveerd op onze snelwegen. Het wordt steeds belangrijker dat verkeersborden goed duidelijk zijn voor als er toch ooit autonome auto’s zullen rijden, maar vooralsnog wordt er ook goed geïnnoveerd op de weg voor auto’s met menselijke bestuurders.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.