Is je harde schijf tot de nok gevuld met videobestanden, dan hoef je niet meteen je portemonnee te trekken voor een nieuwe schijf, want er is een andere oplossing. Met de app Tdarr kun je volledig geautomatiseerd al je videobestanden optimaliseren, zodat ze samen minder opslagruimte innemen.

Videobestanden worden alleen maar groter. Tv-programma’s worden in hogere resolutie uitgezonden, telefoons krijgen camera’s die 4K-beeld in HDR kunnen vastleggen en zelfs simpele webfilmpjes zijn soms met 120 frames per seconde te bekijken. Waar een video vroeger 100 MB in beslag nam, is dat nu al snel meerdere gigabytes.

Wie een grote mediabibliotheek heeft, bewaart al die bestanden het liefst offline; cloudopslag wordt immers al snel heel duur als je zulke grote hoeveelheden aanbiedt. Een extra harde schijf erbij kan, maar dat kost geld. Bovendien is dat een oplossing die zijn grenzen heeft: op een gegeven moment zit het moederbord van je pc of mediaserver volgestouwd.

In dat soort situaties komt een app als Tdarr goed van pas. Tdarr draait in de achtergrond van je machine en houdt continu je ingestelde mapjes in de gaten. Verschijnt in die map een nieuw videobestand? Dan wordt dit bestand automatisch opnieuw geëncodeerd, zodat het de optimale bestandsgrootte krijgt. Op een speciale pagina houdt Tdarr bij hoeveel kleiner bestanden zijn geworden, zodat je precies weet hoeveel opslagruimte je hebt bespaard.

©Krisztin - stock.adobe.com

Tdarr zorgt dat je videobibliotheek kleiner wordt, zodat je geen dure schijven hoeft te kopen.

Op alle platformen beschikbaar

Tdarr is een serverprogrammaatje dat beschikbaar is voor de meeste gangbare systemen. Je kunt het installeren op Windows, macOS of Linux, maar ook via Docker of op NAS-servers die Unraid gebruiken. Er is zelfs een ARM-versie, zodat de software efficiënt draait op mobiele chips of Macs met een M1- of M2-chip.

Lees dan ook: Review: De Apple MacBook Air M2 15 inch is indrukwekkend dun en licht

Je installeert Tdarr door de updater voor jouw platform te downloaden. De app heeft een gratis en een betaalde versie, maar de gratis variant voldoet prima voor alles dat we er in dit artikel mee gaan doen. Betalende klanten krijgen een paar geavanceerde functies, zoals uitgebreidere grafiekjes over hoeveel opslag je bespaart.

Let op: de eerste stappen in deze uitleg zijn geschreven met Windows, Linux of macOS op het oog. Wil je Tdarr liever draaien op een NAS met Unraid of een ander systeem met Docker? Dan moet je de app net iets anders installeren. Uitleg daarover vind je hier. Zodra alles geïnstalleerd is, werkt Tdarr verder identiek op ieder systeem. Onze uitleg over hoe je de configuratiebestanden herschrijft en een bibliotheek instelt om te converteren, komt dan alsnog van pas. Maar je zult via de Unraid-interface of Docker-commandline de apps moeten downloaden, in plaats van via een bestandje in je webbrowser.

Het hoofdscherm van Tdarr toont wat voor video’s er worden verwerkt. Voor alle afbeeldingen geldt: klik erop voor een grotere weergave.

Op een statistiekenpagina zie je hoeveel video’s Tdarr al heeft verwerkt en hoeveel data is bespaard.

Updater

Pak de updater uit en zet hem in een door jou gewenste map. Dat hoeft niet de map met je mediabestanden te zijn; het is de plek waar het programma zich gaat nestelen. Door op Tdarr Updater te dubbelklikken, wordt de meest recente versie automatisch gedownload.

Je map komt nu vol te staan met een scala aan bestanden. Ga in je Tdarr-map naar de map configs en bewerk het bestand Tdarr_Server_Config.json met een simpele tekst-app zoals Kladblok of Nano. Kijk bij de regels serverPort en webUIPort; staat een netwerkpoort die je nog niet gebruikt, dan hoef je niks aan te passen, anders moet je de nummers hier wijzigen.

Open nu in dezelfde map Tdarr_Node_Config.json en kijk of de hierboven besproken poort hetzelfde is. Zo niet, verander dit nummer dan. Hierna kun je het bestand opslaan en weer afsluiten.

Nu is het tijd om Tdarr daadwerkelijk te starten. Dat doen we door op twee bestanden te dubbelklikken: Tdarr_Server en Tdarr_Node. Het serverbestand is Tdarr zelf. Dit programma beheert je videomap en zorgt dat de juiste bestanden worden geconverteerd naar een beter formaat. De node is in feite de werker. Dit programma doet het daadwerkelijke converteerwerk.

Node op een andere machine

Heb je naast je media-pc nog een tweede machine staan, zoals een game-pc met een krachtige videokaart? Dan kan die helpen om al je videobestanden in Tdarr te optimaliseren. Zorg dat die machine vanuit je netwerk bij dezelfde videobestanden kan. Download Tdarr op de externe machine door eerdergenoemde instructies te volgen, maar stel bij het bewerken van Tdarr_Node_Config.json het ip-adres in van de pc waar je server op draait.

Vervolgens configureer je bij pathTranslators wat het pad naar je mediamappen is vanaf je externe machine, en hoe diezelfde mappen heten op je media-pc. Op die manier weten zowel de server op je ene machine als de node op de andere in welke mappen ze moeten werken. 

Nodes ingesteld

Zijn je nodes goed ingesteld, dan kun je de server bezoeken door je webbrowser te openen, en te navigeren naar localhost:8265. Die laatste vier cijfers moet je veranderen als je ze eerder in de configuratiebestanden hebt gewijzigd. Je krijgt vervolgens een website te zien die lokaal op jouw netwerk draait, waarbinnen je Tdarr helemaal naar eigen smaak kunt instellen.

Allereerst moeten we instellen hoe de videobestanden precies uit de verf moeten komen. Dat doe je door boven in de menubalk op Plugins te klikken, waar je een lijst vindt van allerlei vooraf geconfigureerde transcodeer-instellingen. Wat de beste keuze is, hangt af van jouw voorkeuren en mediabibliotheken.

Je kunt de plug-in FFMPEG H265 kiezen, zodat je video’s worden geconverteerd naar de efficiëntere, opslagzuinigere codec H.265, zonder dat er verder iets in je videobestanden wordt veranderd. Dat is een goede optie als je video’s op moderne apparatuur afspeelt, maar werkt minder handig als je bijvoorbeeld een oude tablet gebruikt die H.265 niet goed kan afspelen.

Je kunt ook op zoek naar een specifiekere instelling, waarbij bijvoorbeeld alle audio behalve die in door jou geselecteerde talen wordt weggehaald. Zo zorg je dat je oude dvd-rips niet langer een Duitse of Franse audiotrack hebben en bespaar je ruimte. Op dezelfde manier kun je ook ongewenste ondertiteling weghalen. Heel veel ruimte bespaart dat niet, maar het zorgt ervoor dat je niet door lijsten met exotische landen hoeft te scrollen om het knopje voor ‘Nederlands’ te vinden.

Je voegt mappen met video’s toe als bibliotheken.

Een verzameling aan plug-ins laat je kiezen hoe video’s precies verwerkt moeten worden.

Transcoderen

Ook is het handig om te kijken naar hoe je video wordt getranscodeerd. De FFMPEG-instellingen werken bijna altijd, maar bij de plug-ins staan ook instellingen specifiek bedoeld voor recentere processors van Intel met QuickSync, die video’s aanpassen zonder dat het veel processorkracht kost. Die staan op de plug-in-pagina verzameld onder de noemer QSV. QuickSync is sneller en efficiënter, maar soms ook minder grondig. Als je maximaal wilt besparen, kun je daarom nog kiezen voor een ‘gewone’ transcodering via een processor of videokaart.

Kijk welke plug-in jij het liefste gebruikt en tik daarbij op Copy to Local. Hierna kun je een videobibliotheek toevoegen die door de app behandeld mag worden. Ga in de menubalk naar Libraries en kies daar vervolgens voor de knop Library+. Bij Folder Path navigeer je naar de locatie van je videomap. Plaats een vink bij Folder Watch, zodat de app weet dat hij nieuwe bestanden in de gaten moet houden. Selecteer nu Scan on start, zodat hij meteen begint te kijken. Bij Folder watch settings kun je instellen hoe vaak er naar nieuwe bestanden gekeken moet worden.

Onder het tabblad Transcode cache kies je een tijdelijke map waarin bestanden geplaatst mogen worden. Hier staan ze alleen op het moment dat ze geconverteerd worden, daarna vervangen ze de video’s op hun originele locatie. Wil je liever dat je geconverteerde bestanden een nieuwe plek krijgen, dan kun je dat instellen bij Output folder.

Wegfilteren

Bij Filters kun je desgewenst instellen of specifieke bestanden overgeslagen kunnen worden. Je kunt bijvoorbeeld de termen 720p en 1080p invullen, zodat alleen video’s waarbij ‘UHD’ of ‘4K’ in de bestandsnaam staat worden geëncodeerd, en je zo alleen grotere 4K-video’s kleiner maakt.

Verder naar het tabblad Transcode Options, waar in een flowchart staat hoe de video wordt aangepast. Houd het blokje genaamd Migz-Transcore Using CPU & FFMPEG ingedrukt en sleep hem uit de lijst. Gebruik vervolgens de lijst aan de rechterkant om de plug-in terug te vinden die je eerder hebt opgeslagen, en zet hem op de opengevallen plek.

Als een videobestand wordt aangepast, zal de flowchart worden doorlopen. Daarbij kijkt Tdarr eerst naar de standaard stappen: de video- en audiostreams in het bestand worden geordend, waarna de video naar jouw wensen wordt geëncodeerd. Als dat allemaal klaar is, kijkt de app naar de nieuwe bestandsgrootte, zodat je weet wat je bespaard hebt.

Als alles klopt, is de bibliotheek nu goed ingesteld. Tdarr zou automatisch aan het werk moeten gaan, wat je kunt checken door boven in de menubalk op Tdarr te klikken. Bovenin zie je hoe je geheugen en processor door het transcodeerproces worden belast, terwijl daaronder staat hoe iedere individuele node zijn werk doet. Bij Staging section staan de video’s die op dat moment worden verwerkt.

Een flowchart laat zien hoe je video precies verwerkt zal worden.

Aantal actieve nodes

Gebeurt er niks, dan kan het zijn dat je nodes simpelweg niet actief zijn. Klik erop in de node-lijst en gebruik de knoppen om aan te geven hoeveel werk ze mogen leveren. Je hebt daarbij twee opties: je kunt activiteiten door je processor óf door je videokaart laten uitvoeren. Die laatste staat alleen in beeld als je een (interne) videokaart in de machine van de node hebt.

Hoe meer processen je toelaat, hoe meer er tegelijkertijd wordt geconverteerd. Maar let op, want veel gelijktijdige processen betekent ook dat ze allemaal langer de tijd nodig hebben, omdat ze slechts een deel van je processor of videokaart mogen benutten. Zoek daarom naar een balans waarbij je videobibliotheek goed wordt verwerkt, zonder dat je urenlang hoeft te wachten op ieder bestand.

Het is ook verstandig om bij het node-venster een schema in te stellen voor iedere node. Het converteren van video’s is een intensief proces, dus liever doe je dat niet als je de betreffende machine nodig hebt. Configureer bijvoorbeeld je gekoppelde game-pc, zodat hij zich alleen tijdens kantoor- en slaapuren door je videobibliotheek heen werkt, terwijl je de media-pc overdag slechts een paar bestanden tegelijk laat converteren. Dan weet je dat je nooit last hebt van het verkleinen van je videobibliotheek.

Statistieken

Heeft Tdarr een tijdje gelopen, dan zou er een aanzienlijk verschil qua bestandsgrootte zichtbaar moeten zijn. Ga in de menubalk naar het kopje Stats om te zien hoe de app het precies heeft gedaan. Hier zie je hoeveel bestanden succesvol zijn getranscodeerd en in hoeveel gevallen dit niet nodig bleek. Op deze pagina vind je ook handige overzichten van welke videocodecs je bibliotheek gebruikt en welke resolutie de bestanden precies hebben. En het belangrijkst: bovenin staat hoeveel gigabyte de app heeft bespaard door je bibliotheek af te werken.

In hoeverre kun je een simpele dweil eigenlijk nog verbeteren? Die vraag stelden we onszelf hardop – tot we opeens de Philips OneUp in handen kregen: een elektronische dweil die verrassend goed weet mee te draaien in een wereld vol dweilende robots en nat-droogstofzuigers. Wat vinden wij van deze opvallende nieuwkomer?

Dankzij robots en andere slimme apparaten wordt het steeds makkelijker om het huishouden uit handen te geven of de vervelende taken te láten uitvoeren. De Dreame H15 Pro en anders wel de X50 Ultra zijn daar goede voorbeelden van. Maar Philips laat met de OneUp zien dat regelmatig dweilen helemaal geen vervelende taak hoeft te zijn. Dit is namelijk een elektrische dweil die je in staat stelt de taak sneller uit te voeren. Hij is er in twee uitvoeringen, namelijk eentje van 109 en eentje van 159 euro. Het enige verschil is de accu: die gaat respectievelijk 50 of 70 minuten mee.

Het systeem bestaat uit verschillende onderdelen die je allemaal aan de steel bevestigt. Om te beginnen zijn dat een schoonwaterreservoir (van 280 ml) en een vuilwaterbak (van 180 ml), die je aan de onderkant van het midden aantreft. In de bak met schoon water klik je daarnaast een speciaal ontwikkelde module met daarin het schoonmaakmiddel. Dat is een door Philips ontwikkeld middel, dat naar verluidt drie maanden moet meegaan. De kantelbare kop kan 360 graden draaien en is voorzien van afneembare dweilpads, die ook los te koop zijn (voor 23 euro).

©Wesley Akkerman

Evenredig nat en schoon

Bij dit soort apparaten is het gewicht en flexibiliteit in de bediening erg belangrijk. De Philips OneUp weegt 1,75 kilo en is dus niet bepaald zwaar, zeker niet in vergelijking met draadloze steelstofzuigers. Wij hebben er in elk geval moeiteloos mee door het huis gelopen. En dankzij die draaibare kop kom je heel makkelijk in verschillende hoeken, onder tafels en stoelen en langs poten en ander meubilair. De knoppen voor de bediening zitten daarnaast helemaal boven op de dikke steel, waardoor die eveneens goed bereikbaar zijn.

In de basis lijkt er dus goed nagedacht te zijn over de werking en praktische inzetbaarheid van de Philips OneUp. Maar hoe maakt-ie schoon? Dankzij een gemotoriseerde aandrijving kan het systeem de dweilpad continu voorzien van een schone stroom water met zeep. Ondertussen zuigt de dweil het vieze water op, waardoor de grond niet lang nat blijft en het droogproces drastisch verkort. Je moet de dweilpad van tevoren nog wel eerst natmaken, dus de eerste vloeraanraking kan wat te vochtig zijn. Maar daarna wordt de harde vloer evenredig nat en schoon.

©Wesley Akkerman

Voordelen ten opzichte van gewoon dweilen

Het gebruik van de Philips OneUp brengt een aantal duidelijke voordelen met zich mee. Vergelijk je het met traditioneel dweilen, dan vallen er meteen een paar dingen op. Je hoeft geen grote emmer water klaar te zetten, laat staan ermee door het huis te slepen. Je verbruikt minder water en schoonmaakmiddel, en je voorkomt dat je halverwege met een vieze dweil over de vloer gaat. Ook het schoon- en droogmaken van de dweilkop is een stuk eenvoudiger – daar heeft Philips slim over nagedacht.

De dweilpad is afneembaar en kun je simpelweg te drogen leggen, bijvoorbeeld in de zon. Is die er even niet, dan duurt het ongeveer twee à drie dagen voordat hij helemaal droog is. Je kunt de pad bovendien in de wasmachine gooien om hem weer fris en schoon te krijgen. Omdat het drogen soms wat tijd kost, is een extra dweilpad geen overbodige luxe – maar die moet je wel los aanschaffen. Het apparaat wordt geleverd met één pad, maar verder zit alles wat je nodig hebt gewoon in de doos. De basis is dus goed op orde.

©Wesley Akkerman

Meegeleverd schoonmaakmiddel

Philips raadt natuurlijk aan om het speciaal voor dit systeem ontwikkelde schoonmaakmiddel te gebruiken. Twee flesjes kosten 20 euro en zijn volgens de fabrikant goed voor evenveel sessies als drie flessen gewone vloerreiniger. Per schoonmaakbeurt druk je één keer op de knop om het schoonwaterreservoir van de juiste hoeveelheid zeep te voorzien, zodat je altijd de optimale verhouding hebt. Toch vragen we ons af of je echt aan die Philips-flesjes vastzit. In de praktijk werkt het systeem ook prima met je eigen schoonmaakmiddel.

Wat wel opvalt aan het meegeleverde reinigingsmiddel, is dat het nauwelijks geur afgeeft. Het ruikt niet vies, maar er zit ook geen fris of aangenaam geurtje aan. Wel zorgt het voor een streeploos resultaat, en dat is natuurlijk waar het uiteindelijk om draait. Heb je echter zelf een goede vloerreiniger die speciaal geschikt is voor jouw type vloer, dan kun je die ook prima gebruiken. Het enige wat je dan even moet uitzoeken, is de juiste verhouding met het schoonwaterreservoir van 280 ml. De elektrische dweil presteert er in elk geval niet minder door als je de (best prijzige) Philips-flesjes links laat liggen.

©Wesley Akkerman

Philips OneUp kopen?

Ook goed om te weten: met de variant die 50 minuten meegaat, kun je ongeveer 50 vierkante meter dweilen. De versie met een accuduur van 70 minuten komt tot 70 vierkante meter. Daarmee is de OneUp een ideaal product voor kleinere huishoudens, zoals een appartement of flat. In ons testhuishouden hield de OneUp het zelfs vol om op een volle accu 56 vierkante meter schoon te maken – ruim boven de beloofde prestatie. Natuurlijk moet je er rekening mee houden dat accu's na verloop van tijd wat capaciteit verliezen, maar daar was in dit geval nog geen sprake van.

De Philips OneUp is wat ons betreft een ideaal apparaat voor wie geen interesse of budget heeft voor een robotstofzuiger of een geavanceerde nat-droogstofzuiger. De vloer wordt mooi schoon, zonder strepen, en het dweilen en drogen kost nauwelijks tijd. Even snel door het huis is daardoor geen gedoe meer. Nadelen zijn er ook: het bijbehorende schoonmaakmiddel is aan de prijzige kant en mist een frisse geur, en de dweilpad droogt traag op als de zon niet meewerkt. Maar verder staat er niets in de weg om dit apparaat warm aan te bevelen.

Maak kennis met de Miele Guard-serie: drie stofzuigers die elk uitblinken in hun eigen klasse. Van de lichtgewicht en wendbare S1 tot de veelzijdige M1 en de luxe L1 met geavanceerde filtersystemen – Miele combineert innovatieve technologie met doordacht design. Ontdek hieronder welke Guard-stofzuiger het best bij jou past!

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bemmel & Kroon

Of je nu dagelijks door een druk gezinshuis beweegt of in alle rust een minimalistische studio onderhoudt, een goede stofzuiger maakt het verschil. Met de Guard-serie biedt Miele drie modellen die elk op hun eigen manier uitblinken in comfort, gebruiksgemak en duurzaamheid. De compacte Guard S1, de veelzijdige M1 en de luxe L1 zijn stuk voor stuk uitgerust met doordachte technologie en hoogwaardige materialen. Wat ze met elkaar delen? De kwaliteit en betrouwbaarheid die je van Miele mag verwachten.

Guard S1: verrassend sterk, opvallend compact

De Guard S1 is het instapmodel binnen de serie, maar zeker geen lichtgewicht als het op prestaties aankomt. Met een krachtige 890 watt-motor, vier zuigstanden en een universele zuigmond reinigt hij moeiteloos diverse vloertypen. Dankzij het lichte gewicht en het compacte ontwerp is hij ideaal voor kleinere woningen of mensen die op zoek zijn naar een wendbare stofzuiger. De bediening is intuïtief via twee knoppen en een centrale draaischakelaar, en met zijn grijs gemarkeerde elementen is hij zelfs zonder handleiding volledig logisch in gebruik.

©Miele

De S1 maakt gebruik van de HyClean Pure TU-stofzak en het ComfortFit-systeem zorgt voor een hygiënisch klikmechanisme: geen ontsnappend stof, wel een gerust gevoel. En met standaard accessoires zoals een meubelzuigmond, kierenborstel en reliëfborstel (bevestigd via de VarioClip) heb je alles bij de hand.

Guard M1: veelzijdige krachtpatser met slimme opbergruimte

Een stapje luxer is de Guard M1, ontworpen voor elk type ondergrond en elk type huishouden. Deze stofzuiger beschikt over een verstelbare zuigkracht met vier vermogensniveaus, die je met de voet bedient – handig als je tussendoor niet wilt bukken. De 4,5 liter-stofzak (HyClean Pure CO) gaat extra lang mee en het ComfortFit-systeem garandeert maximale hygiëne én prestaties, zelfs bij een lagere zuigkracht.

©Miele

Ook het design spreekt aan: fris, modern en met een geïntegreerd accessoirevak waarin je de meegeleverde meubelzuigmond, kierenborstel en reliëfborstel netjes opbergt. De universele draaibare zuigmond is geschikt voor tapijt, hout en tegels, en volgt soepel elke beweging.

Guard L1: comfort, stilte en duurzaamheid in één

De Guard L1 is het topmodel binnen de serie en is ontworpen voor mensen die geen concessies willen doen aan comfort, prestaties of uitstraling. Met een fluisterstil geluidsniveau van slechts 75 dB en een royale actieradius van 12 meter is dit model klaar voor elke schoonmaakklus, hoe groot of klein ook. Het robuuste ontwerp is niet alleen stijlvol, maar ook uitzonderlijk duurzaam: de L1 is getest op een levensduur van maar liefst 20 jaar.

©Miele

Net als de M1 beschikt ook de L1 over de draaibare universele zuigmond, maar onderscheidt zich met slimme details. Zo is de 2-in-1-zuigmond (voor meubels en kieren) geïntegreerd in de achterkant van het toestel en is de reliëfborstel ingebouwd in de ergonomische handgreep. Ook deze L1 werkt met de HyClean Pure TU-stofzak en het ComfortFit-systeem, waardoor hygiëne en gebruiksgemak gegarandeerd zijn.

Voor wie nóg een stap verder wil gaan, is er de Guard L1 Comfort. Deze luxere uitvoering voegt enkele premium extra's toe. Het geïntegreerde LCD-kleurendisplay toont in één oogopslag de reinigingsmodus, de vullingsgraad van de stofzak en de status van het uitblaasfilter. Zo heb je altijd direct inzicht in de prestaties van je stofzuiger. Daarnaast ondersteunt de L1 Comfort Miele@home, waarmee je het apparaat via wifi kunt verbinden met je smarthome-netwerk. Bediening via app, spraak of slimme automatisering? Met Miele is het slechts een kwestie van instellen.

Ga voor meer witgoeddeals naar Bemmel & Kroon!