Solid state drives beginnen eindelijk een fatsoenlijke opslagcapaciteit te bieden. Tegelijkertijd daalt de prijs, waardoor het upgraden van uw pc of laptop met een ssd het overwegen waard is.

Veel computergebruikers staan niet te springen om in hun pc-kast te rommelen. Daarbij is de harde schijf een lastig onderdeel, want u moet niet vergeten al uw gegevens correct over te zetten. Zelfs hedendaagse besturingssystemen zijn niet goed in staat een eenvoudige kopie tussen twee verschillende schijven te maken.

Kingston wil dit probleem oplossen met een complete upgradekit, die het makkelijker maakt over te stappen van een traditionele harde schijf naar een ssd. De kit bevat een kleine 2,5-inch ssd-schijf (in dit geval een 160GB-uitvoering), een paar brackets om de schijf in een 3,5-inch bay te installeren, een sata-kabel, een stroomconverter en een externe 2,5-inch sata drive bay. Ook in de kit aanwezig is een dvd met een softwarepakket van Acronis om de schijf te klonen en stap-voor-stap instructies voor desktops en notebooks.

Allereerst: de Kingston ssd-schijven zijn gebaseerd op de sata-interface, dus als u uw oude pc of laptop wilt upgraden, controleer dan wel even of uw systeem al gebruik maakt van sata-schijven, of op zijn minst een sata-aansluiting biedt. In ons geval upgraden we onze test-pc met een Western Digital Raptor 74GB, waarop Windows Vista draait, naar een Kingston M-serie 80GB ssd.

De instructies worden alleen op de dvd geleverd, dus lees ze goed door voordat u met de procedure begint. We raden aan de instructies te printen, zodat u de instructies continue bij de hand hebt. Tijdens de installatie heeft u waarschijnlijk geen toegang tot de bestanden op de dvd.

De instructies vormen een grondige handleiding in hoe u uw oude drive prepareert voor vervanging, vooral wanneer de drive meer data bevat dan de capaciteit van uw nieuwe ssd. Het kloonproces verschuift alles van één drive naar de andere, u kunt niet kiezen welke bestanden en mappen overgezet moeten worden. De gebruikte schijfcapaciteit moet minder dan 85 procent van de capaciteit van de nieuwe ssd zijn. Dat kan betekenen dat u grote bestanden, bij voorkeur documenten, foto's, muziek en films, naar een andere schijfpartitie moet verplaatsen voordat u het kloonproces start.

Is de harde schijf eenmaal geprepareerd, dan moet u uw pc afsluiten en de nieuwe drive aansluiten. Bij notebooks zet u de gegevens al eerder over; de ssd wordt dan in de verwisselbare drive bay geplaatst. Na installatie van de schijf starten we de computer weer op met de dvd. Met enkele muisklikken doorlopen we het eenvoudige, geautomatiseerde proces waarin de gegevens van de ene naar de andere drive gekopieerd worden. Gevorderde gebruikers kunnen kiezen voor een handmatige modus, handig voor wie meer controle over zijn partities wil.

Het klonen van 50 GB aan gegevens duurt ongeveer 15 minuten op ons testsysteem. Daarna informeert de software ons over het aanpassen van de bootprioriteit. Dit is vooral bedoeld voor gebruikers die hun oude schijf als extra opslagruimte willen inzetten, of juist willen formatteren om gevoelige informatie te verwijderen. Notebookgebruikers die op dit punt zijn aangekomen, moeten vervolgens het chassis openschroeven en de drives uitwisselen. Hierna zou de computer rechtstreeks van de ssd moeten booten naar het besturingssysteem.

Afhankelijk van het besturingssysteem kan er wat nieuwe hardware gedetecteerd en geconfigureerd worden, maar in principe hoeft u niets te doen. Prettig aan de solid state drive is dat deze fluisterstil is, een duidelijk verschil met onze Raptor. Natuurlijk laten we meteen benchmarks op de ssd los. Zowel HDTach, HD Tune en HD Bench laten duidelijk zien dat de ssd stukken beter presteert dan de Raptor, met scores die soms dubbel of driedubbel zo hoog zijn.

Voor notebookgebruikers is het ook interessant te weten dat een ssd geen bewegende delen heeft. Wie onhandig is aangelegd hoeft niet bang te zijn dat zijn gegevens na een val van het notebook ten onder gaan in een schijfcrash.

Het grote nadeel blijft eigenlijk de prijs. Voor een derde van de prijs van deze kit koopt u een 500GB 2,5-inch schijf of zelfs een 1,5TB 3,5-inch desktopschijf. De door ons geteste M-serie is gericht op zakelijke gebruikers, voor consumenten zijn er kits met de Kingston V-serie. Deze zijn verkrijgbaar in 64GB- en 128GB-capaciteit voor € 109 en € 199 respectievelijk.

PluspuntenMinpuntenConclusie

Het upgraden van een harde schijf, inclusief behoud van alle data en configuratiegegevens, is geen triviaal proces. Toch heeft Kingston flink zijn best gedaan om dit zo soepel mogelijk te laten verlopen. Wie op zoek is naar een flinke prestatie- en betrouwbaarheidsboost (en het geld er voor over heeft) kan deze kit zeker overwegen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.