Pdf is het populairste formaat om documenten in op te slaan en te delen; je vindt pdf’s overal op het internet terug. Dat hoeft geen verbazing te wekken: deze ‘draagbare documenten’ laten zich op haast alle platformen en toestellen openen en ze zien er telkens precies uit zoal de maker dat ook bedoeld had.

Tip 01: Formaat

Voor wie 25 jaar niet op aarde heeft geleefd: pdf staat voor ‘portable document format’ en is de facto de standaard voor de uitwisseling van elektronische documenten waarvan de originele opmaak en lettertypes mooi behouden moeten blijven. Aanvankelijk was het een gesloten formaat uit de stal van Adobe, maar in 2008 werd het officieel als een open standaard uitgebracht. In de loop van de jaren werden er steeds nieuwe (sub)versies ontwikkeld: van 1.0 tot 1.7 en in augustus 2017 de voorlopig laatste versie 2.0 (ISO 32000-2). Bovendien breit Adobe zelf regelmatig ook eigen extensies aan de pdf-specificatie. Een mooi overzicht van deze versies en extensies vind je hier.

©PXimport

Tip 02: Tekstverwerkers

Om een pdf-document te creëren hoef je niet noodzakelijk te gaan shoppen: de betere tekstverwerker heeft zo’n functie al netjes ingebouwd. We nemen MS Word en het gratis LibreOffice Writer even als voorbeeld.

In MS Word selecteer je Bestand / Opslaan als / PDF (*.pdf). Via Meer opties kun je vervolgens kiezen tussen Standaard en Minimale grootte, waarbij deze laatste vooral is bedoeld voor online publicatie. De knop Opties geeft je toegang tot enkele aanvullende instellingen.

In LibreOffice Writer kies je Bestand / Exporteren als / Exporteren als PDF en je merkt meteen dat je heel wat meer mogelijkheden hebt dan in MS Word. Op het tabblad Algemeen bijvoorbeeld kun je onder meer een watermerk aanbrengen, de resolutie voor de afbeeldingen instellen en je document een Hybrid PDF maken. Deze laatste optie zorgt ervoor dat er in het pdf-document ook een odf-document wordt ingebed, zodat je naderhand nog makkelijk wijzigingen kunt doorvoeren vanuit Writer. Ook het tabblad Beveiliging is interessant: hier leg je de rechten op het document vast op basis van een wachtwoord. Je kunt bijvoorbeeld zo’n wachtwoord vereisen wanneer iemand het document (in hoge resolutie) wilt kunnen afdrukken of wilt kopiëren of aanpassen.

©PXimport

Tip 03: Formulieren

Het is ook mogelijk een heus pdf-formulier te creëren dat dan door je ontvangers kan worden ingevuld. In MS Word zijn de mogelijkheden ook op dit vlak duidelijk beperkter dan bij LibreOffice Writer. In Writer ga je in vogelvlucht als volgt te werk. Ga naar Formulier en activeer de Ontwerpmodus. Tik de naam van het eerste invoerveld in en selecteer een geschikt besturingselement, zoals Tekstvak of Keuzelijst, of klik op Meer velden om ook onderdelen als Datumveld of Valutaveld te kunnen selecteren. Je treft hier ook het item Groepsvak aan. Dat is handig voor het maken van onderling exclusieve keuzes, zoals bij keuzerondjes. Teken de benodigde ruimte voor het gekozen element in je document. Klik die vervolgens aan met de rechtermuisknop en kies Besturingselement. Je kunt nu allerlei eigenschappen wijzigen en instellen. Je invulformulier testen doe je door tijdelijk de Ontwerpmodus uit te schakelen. Bewaar je formulier met Bestand / Exporteren als / Exporteren als PDF en zorg dat er op het tabblad Algemeen een vinkje staat bij PDF-formulier maken en selecteer PDF bij Opmaak bevestigen.

©PXimport

Tip 04: Virtuele printer

Sommige tekstverwerkers beschikken dus over een pdf-exportfunctie, maar dat geldt lang niet voor alle programma’s (bijvoorbeeld WordPad). In zulke gevallen kun je nog de ingebouwde virtuele pdf-printer van Windows aanspreken: kies Afdrukken en selecteer de printer Microsoft Print to PDF. We hebben het helaas al vaker meegemaakt dat bepaalde (grafische) elementen niet goed doorkomen – zelfs bij de pdf-exportfunctie van MS Word. Een betere tool is dan de gratis Community Edition van BullZip PDF Printer. Tijdens de installatie laat je het vinkje staan bij Download en installeerGhostscript Lite. Optionele items zijn PDF Power Tool (voor het digitaal ondertekenen van pdf’s) en Xpdf (pdf viewer en toolkit).

Na afloop vind je ook deze virtuele printer terug in het afdrukmenu, met de naam Bullzip PDF Printer. Meer opties vind je via Printereigenschappen / Voorkeursinstellingen / Geavanceerd. Nog meer mogelijkheden komen beschikbaar in het dialoogvenster dat verschijnt als je de knop Afdrukken indrukt, met tabbladen als Afbeelding, Watermerk, Samenvoegen en Beveiliging. Op dit laatste kun je diverse rechten instellen, en zowel een gebruikers- als een eigenaarswachtwoord opgeven; het eerste is nodig om het document te kunnen openen, het tweede geeft toegang tot de beveiligingsinstellingen.

©PXimport

Tip 05: Scanner

Je hebt een scanner en je wilt je scans ook in pdf-formaat kunnen bewaren. Voorziet je scansoftware niet in zo’n optie, dan kun je de resulterende afbeelding in een tekstverwerker als Word of Writer oproepen om die via de exportfunctie in pdf om te zetten.

Een handiger alternatief is het gratis NAPS2 (Not Another PDF Scanner 2).

Start de tool op, klik op Profielen / Nieuw. Klik op Apparaat kiezen en duid je scanner aan – desnoods schakel je tussen WIA driver en TWAIN driver - waarna je alle scanopties naar wens instelt. Bevestig met OK, zorg dat het juiste profiel is geselecteerd en druk op Scannen. Na de scan klik je op PDF opslaan, tenzij je eerst nog aan de opties wilt sleutelen via PDF-instellingen. Het is ook mogelijk eerst nog andere documenten te scannen en die samen in één groot pdf-bestand te bewaren.

Houd er wel rekening mee dat je tekst als afbeelding in je pdf terechtkomt. Gelukkig voorziet NAPS2 ook in een ocr-module (optical character recognition) die maakt dat je pdf op tekst doorzoekbaar wordt. Klik na de scan op OCR – download eventueel eerst nog de gewenste taal, zoals Dutch – plaats een vinkje bij PDFs doorzoekbaar maken middels OCR, selecteer de taal en bevestig met OK. Vervolgens bewaar je de pdf.

©PXimport

Bitmap versus vectorieel

©PXimport

Tip 06: Mobiel

Het zal je weinig verbazen dat er inmiddels ook heel wat mobiele apps bestaan waarmee je pdf-documenten creëert. Op Android vinden we de gratis Google Drive-app een van de handigste tools. Start de app op, tik de plus aan en kies Scannen. Vervolgens neem je een foto van het object of het document. Tik nogmaals op de plus indien je meer pagina’s wilt scannen. Tik het vinkje aan om de afbeeldingen naar pdf te converteren. Deze pdf wordt dan bewaard in een zelf te bepalen map binnen je eigen Google Drive, onder de naam Gescand_[datum_tijdstip].pdf.

Wil je bestaande foto’s in een pdf onderbrengen, dan kun je de gratis app Image to PDF Converter (DLM Infosoft) overwegen. Daarin selecteer je foto’s, geef je de pdf een naam, stel je de compressie en/of wachtwoordbeveiliging in en klaar.

iOS doet uiteraard niet onder. Een van de betere documentscanners die ook pdf’s kunnen creëren vinden we Genius Scan (The Grizzly Labs) – die laat je trouwens ook toe foto’s in je pdf onder te brengen. De betaalde plus-versie (€ 8,99) biedt nog meer mogelijkheden, zoals uploads naar diverse cloudopslagdiensten.

©PXimport

PDFill PDF Editor

©PXimport

Tip 07: Handtekening

Het gebeurt steeds vaker dat je een pdf krijgt doorgemaild die je moet ondertekenen voordat je hem terugstuurt. Dat is eenvoudiger dan je misschien denkt: heel wat PDF-readers bieden die mogelijkheid, waaronder de bekende Adobe Acrobat Reader DC. Jammer genoeg is het meteen ook de logste in zijn soort. Lichtvoetiger alternatieven die bovendien meer annotatie- en bewerkingsmogelijkheden bieden zijn Nitro PDF Reader en Gaaiho PDF Reader. We gaan wat dieper in op deze laatste.

Een grafische handtekening plaatsen gaat als volgt. Ga naar Home en kies Handwritten signature. Om een nieuwe handtekening te creëren klik je vervolgens op Manage all signatures. Druk op het plusknopje en kies Draw my signature of Import an image as my signature. Bewaar je handtekening zodat die voortaan beschikbaar komt zodra je Place a Handwritten Signature selecteert. De grootte van de handtekening laat zich eenvoudigweg met de muis aanpassen.

©PXimport

Tip 08: Annotaties

Vaak dient je handtekening vergezeld te gaan van iets als ‘Gelezen en goedgekeurd’. Gelukkig maakt een tool als Gaaiho Reader het makkelijk om ook tekstvakken toe te voegen en die naar wens te positioneren en te schalen. Ook deze optie vind je op het tabblad Home, waar je Text box of Typewriter selecteert. Bij de eerste trek je dan eerst een rechthoek voor je tekstvak, terwijl je bij de tweede optie alleen de cursor hoeft te positioneren waarna je meteen tekst kunt intikken. Je bepaalt ook zelf het lettertype en de kleur en wanneer je op de Select Tool klikt, kun je de tekst nog makkelijk verplaatsen met de muis. Dat geldt trouwens ook voor andere objecten die je kunt toevoegen, zoals Note (kleefbriefje) of – op het tabblad Comment – Callout (tekstballon), Stamps (stempels; via het groene plusknopje creëer je ook je eigen stempels en via het tandwielpictogram importeer je andere stempels) en allerlei grafische figuren (via de knop Draw Tools). Met de knop Attachments kun je zelfs een extern (geluids)bestand aan je pdf-document koppelen. Mogelijkheden te over dus.

©PXimport

Tip 09: Bewerkingen

Voor annotaties kun je dus goed bij Gaaiho Reader terecht, maar wat als je pdf-documenten bijvoorbeeld wilt samenvoegen, opsplitsen of roteren? In de kadertekst verwezen we al naar PDFill PDF Tools, maar nog uitgebreider is het gratis PDF Candy, beschikbaar als webapplicatie maar ook als Windows-app (de Pro-versie heeft iets meer mogelijkheden en kost 29,95 euro). Zowel online als in de desktopversie bevat de interface een hele reeks pictogrammen (44 online; 35 desktop), telkens met een korte omschrijving die aangeeft wat de betreffende functie precies doet. De desktopvariant is opgedeeld in drie rubrieken en het is meteen duidelijk dat conversietools de overhand hebben: Vanuit PDF converteren (9), Naar PDF converteren (15), Andere tools (11). In de eerste categorie tref je conversies aan naar onder meer doc(x), odt, jpg, png en tiff, maar er is tevens een ocr-module (jammer genoeg niet voor het Nederlands). De tweede categorie gaat de andere richting uit, met omzettingen van onder meer doc(x), odt, xls(x), html, epub, mobi, png enzovoort. De categorie Andere tools ten slotte bevat een waaier aan handige hulpmiddelen, waaronder pdf comprimeren, samenvoegen, opsplitsten, ontgrendelen, roteren, bijsnijden en tekst of afbeeldingen extraheren.

In de meeste gevallen komt het erop neer je bronbestand te selecteren, een paar parameters in te vullen en het startcommando te geven. Makkelijk zat dus.

©PXimport

Ingebedde fonts

©PXimport

In de basis lijkt de Eufycam S4 op de eerder gelanceerde Eufycam S4 Max. Maar dit nieuwe camerasysteem biedt een groot voordeel: je hebt geen kabels nodig. Stroom krijg je via een zonnepaneeltje, terwijl de data draadloos via wifi geregeld wordt. Dat mag wat kosten: de set met twee cameramodules en de Homebase 3 kost 699 euro.

De EufyCam S4 combineert twee camera's in één behuizing voor uitgebreide buitenbeveiliging. Bovenaan zit een vaste 4K-groothoeklens (van 130 graden) die continu een breed gebied overziet. Zodra die camera een gebeurtenis detecteert, geeft hij een signaal aan de onderste camera. Dat is een pan-tilt-zoomlens (PTZ) die 360 graden kan draaien en tot 8x kan inzoomen. De PTZ-camera volgt het bewegende doelwit automatisch, waardoor de Eufycam S4 zowel een goed overzicht als gedetailleerde ingezoomde tracking biedt.

Het systeem werkt daarnaast zelfstandig via wifi, maar je kunt het ook koppelen aan de Homebase 3. Zonder HomeBase kun je de beelden lokaal opslaan op de 32 GB aan interne opslagruimte of een microSD-kaart van 256 GB. De Homebase breidt die optie uit tot 16 TB (via een los te kopen harde schijf) en is daarnaast het slimme brein dankzij Bionic Mind AI. Die lokale AI zorgt voor snelle gezichtsherkenning en onderscheidt mensen, voertuigen en huisdieren. Ook kan het de beelden van meerdere camera's aan elkaar koppelen binnen hetzelfde netwerk.

©Wesley Akkerman

Stroomtoevoer geen obstakel

Standaard werkt de Eufycam S4 op een accu en neemt hij alleen op bij detectie. In het pakket dat wij testen zit standaard een zonnepaneel van 5,5 watt. Als dat één uur zonlicht vangt, kan de gekoppelde camera (via het enige draadje dat je nodig hebt) een dag draaien. Je kunt het paneel direct op de camera bevestigen, maar ook om een hoekje plaatsen als daar meer zonlicht is. Daar is de kabel lang genoeg voor. Wil je 24/7 opnemen? Ook geen probleem, maar in dat geval moet je wél kabels gaan trekken. Dan moet de S4 namelijk altijd aan kunnen staan.

Het mooie aan de accu van de Eufycam S4 is dat de fabrikant die zo flexibel mogelijk inrichtte. Niet alleen kun je de camera gewoon met een normale usb-c-kabel opladen (als er even geen zonlicht is), ook kun je de batterij uit de behuizing halen. Daar zit namelijk ook een usb-c-poort op, waardoor je het systeem niet helemaal uit elkaar hoeft te halen als de accu leeg is. Ook handig: zodra de batterij achteruitgaat, kun je die dus heel gemakkelijk vervangen (tenminste, voor zolang Eufy die los aanbiedt, maar dat zal voorlopig nog wel even het geval zijn).

©Wesley Akkerman

Indringers afschrikken

Houd er overigens rekening mee dat je de Eufycam S4 wel echt op zijn plek zult moeten monteren. Daarbij moet ook worden geboord; geen nadeel, maar wel een kanttekening. De Eufy-app leidt je daarna soepel door de installatie. Voor detectie gebruikt de camera een combinatie van radar en een passieve infraroodsensor (PIR), wat nauwkeuriger is en zelfs afstand kan meten. Om indringers af te schrikken, is de IP65-weerbestendige camera uitgerust met felle ledlampen (voor nachtzicht in kleur), een luide 105dB-sirene en rood-blauwe waarschuwingslichten.

Hoewel de Eufycam S4 automatisch werkt, kun je gelukkig ook een hoop dingen zelf aansturen via de app. Zo kun je de kantel- en draaicamera zelf met pijltjestoetsen bedienen als je iets niet vertrouwt en thuis of buitenshuis even iets wilt controleren. Ook kun je het alarm en de lampen aanzetten wanneer je dat nodig acht. Verder kun je van alles instellen via de overzichtelijke app, zoals privacyschermen, het gebied waarin de camera bewegingen meeneemt, antidiefstaldetectie, activiteitenzones en zowel energie- als videobeheer.

©Wesley Akkerman

Eufycam S4 kopen?

Uit onze praktijkervaring blijkt dat de Eufycam S4 precies doet wat hij belooft. Zodra er een persoon wordt geregistreerd, volgen de camera's onderop de beweging totdat die persoon uit beeld is. Dat gaat moeiteloos en geruisloos (ook niet geheel onbelangrijk). Je krijgt hier bovendien op tijd melding van en via de app kun je alle beelden in haarscherpe kwaliteit en met voldoende kleur volgen. Je moet de camera's wel wat hoger ophangen, aangezien hij stopt met volgen zodra het onderwerp binnen één meter afstand is. Doe je dat niet, dan creëer je als het ware een dode hoek.

De prijs is fors, maar wat ons betreft is het pakket dat bedrag wel waard dankzij het geavanceerde dual-camerasysteem. Je bent daarnaast niet gebonden aan één opslagmethode of een cloudopslagdienst, en kunt op de langere termijn kosten besparen. Daarnaast heb je dankzij de zonnepanelen en de oplaadbare accu's niets te maken met bekabeling, waardoor je de S4 echt ophangt waar je maar wilt. Verder is 24/7 opnemen gewoon een optie. De aanpasbaarheid in opslag, stroom en functies maakt het daarom een waardevolle investering.

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

7

Goed

Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten

• Mat scherm weert reflecties
• Goede piekhelderheid, degelijk contrast
• Slank design, verwisselbaar kader
• Wandbeugel én voet bijgeleverd
• Wireless One Connect Box
• Goede beeldverwerking
• Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
• One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
• Apple AirPlay 2 en Google Cast
• Ingebouwde Art Store

• Lokale dimming levert beperkte verbetering
• Matige geluidskwaliteit
• Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
• Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
• Prijzig

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.