Het eerste wat je doet bij het opzetten van de Oculus Quest is het afstellen van je veilige speelruimte. Hier wordt meteen duidelijk dat de technologie een paar stappen voorwaarts heeft gezet de afgelopen jaren. Dankzij de ingebouwde camera’s zie je je omgeving (in zwartwit) en gebruik je de Touch-controllers om de Guardian-grenzen op de grond te tekenen. Deze handeling voelt meteen al plezierig aan dankzij de augmented reality-interface. Maar die eerste stappen kunnen je niet voorbereiden op hoe goed virtual reality werkt met deze stand-alone headset.

Oculus Quest heeft geen pc nodig om te draaien. Alle hardware zit in de bril zelf. Er zijn een viertal sensoren in de headset gebouwd die de omgeving en de controllers scannen en zo jouw positie in de kamer vaststellen. Dat volgen van je bewegingen is essentieel voor goede en overtuigende vr. Wie PlayStation VR gebruikt, weet dat deze ‘tracking’ daar nogal eens kan falen: de Move-controllers gaan bibberen of de omgeving verschiet soms even. Dat is op geen enkel moment het geval bij Quest. De tracking is zo solide dat het moeilijk te geloven is dat hier geen externe sensoren (zoals bij de Rift en Vive) nodig zijn. De kans dat je misselijk wordt door trackingfouten is dan ook zo goed als nihil.

Een heel fijne bonus is dat de Quest vijf omgevingen opslaat. Ga je van kamer naar kamer, dan ziet Quest zelf waar je bent en kiest de software de juiste begrenzing. Dat betekent dat je de Guardian-grenzen niet steeds opnieuw hoeft te bepalen. Dat moet alleen als je de omgeving hebt veranderd, bijvoorbeeld wanneer je je meubels hebt verplaatst.

©PXimport

Maximum

Er is overigens wel een maximaal af te bakenen gebied van zo’n vijf bij vijf meter. Dat is geen hardwarematige limiet, want we hebben demo’s gezien die een grotere kamer konden volgen. Blijkbaar is dit gekozen omdat het voor veruit de meeste mensen genoeg is. We hebben Quest ook even buiten gebruikt, ook al is het apparaat daar niet geschikt voor. Tijdens een bewolkte middag werkte dat prima. Op het moment dat de zon doorbrak, brak ook de tracking. De sensoren zijn niet in staat om een tuin te tracken in vol zonlicht. Dat is ook helemaal niet erg: vr blijft toch iets voor binnen.

Ook de beeldkwaliteit is indrukwekkend. Om te beginnen zijn de lenzen zeer goed, met een grotere ‘sweet spot’. Alles is helder en er zijn bijna geen ‘god rays’ (lichtvlekken) meer. De hoge resolutie van de schermen - 1440x1600 per oog - zorgt voor haarscherpe beelden met nauwelijks ‘hordeur effect’ (een lijnenraster dat wordt veroorzaakt door de ruimte tussen de pixels). Kleuren zijn sprekend en de verversingsnelheid is hoog genoeg voor een comfortabele ervaring. Toch is hier heel soms te merken dat het scherm 72 hertz is, ten opzichte van 90 hertz in de Rift en Vive. Bij heel heldere scènes is soms in je ooghoeken wat te zien. Wie daar niet op let ziet het niet, maar als je jarenlang een 90 hertz vr-headset hebt gebruikt valt het je wellicht soms op. Zelfs dan is het niet storend, maar we noemen het voor de volledigheid.

©PXimport

Touch-controllers

De Quest is voorzien van vernieuwde Oculus Touch-controllers. Ze werken precies hetzelfde als hun voorgangers voor de eerste Rift, maar zijn anders gebouwd. De ring met infrarode LEDs zit nu boven je hand in plaats van eronder. Dat is noodzakelijk, omdat de headset anders de LEDs niet kan zien. Deze vormverandering heeft geen invloed op het gebruik, het is alleen voor Rift-veteranen even wennen hoe je ze moet vastpakken. Deze nieuwe controllers zijn overigens ook compatibel met de nieuwe Rift S pc-headset. Beide systemen gebruiken dezelfde soort inside-out tracking en daarom zijn hun controllers inwisselbaar. De oude Touch-controllers werken niet met de Quest (of de Rift S).

Op Quest hebben de controllers enige beperkingen waar je als gebruiker gelukkig bijna nooit wat van merkt. Het voor de hand liggende probleem is dat de sensoren niet achter je rug kijken, wat

betekent dat de controllers daar ook niet gevolgd kunnen worden. Een andere beperking is dat als je de controllers te dicht bij de headset houdt, de tracking ook niet meer werkt. We hebben het dan wel over echt centimeters voor je neus, een plek waar je doorgaans ook geen gebruik van hoeft te maken.

©PXimport

Blokken

Al die technische informatie is natuurlijk betekenisloos zonder goede software. En hier schittert de Quest. Het is een absolute aanrader om te beginnen met de ‘First Steps’-demo die Oculus gratis levert. Niet alleen leer je dan in een paar minuten hoe je je handen in vr gebruikt, maar na die eerste stappen mag je even spelen met een aantal voorwerpen en minigames. Wanneer je met je virtuele handen blokken op elkaar stapelt, papieren vliegtuigjes gooit of met een pistool doelwitten wegschiet, blijkt meteen hoe precies de tracking is. Een andere demo bestaat uit een dansje met een schattige robot, waarbij je de handen van de robot vastpakt en om elkaar heen draait. De ervaring is volkomen overtuigend en grafisch foutloos. Met foutloos bedoelen we dat de grafische stijl zo gekozen is dat alles er schitterend uitziet en nog steeds zonder enige probleem vloeiend draait. En dit was slechts een korte demo.

Ook de eerste twee dozijn volledige games die we voor release konden proberen, laten zien dat dit een volwaardige spelcomputer is. De ster is in dit geval Beat Saber, de ritmegame waarin je met lichtzwaarden op de maat van de muziek gekleurde blokken wegslaat. Beat Saber is voor de Quest wat Tetris was voor de eerste Game Boy: een reden om de hardware te kopen. Het spel is toegankelijk, leuk en onmiddellijk te spelen door iedereen die de Quest opzet. Het is ook het spel dat laat zien dat mensen die neerbuigend deden over deze mobiele vr-bril ongelijk hadden. De volledige pc-ervaring is naadloos overgezet naar Quest. Overigens helpt het natuurlijk dat Beat Saber, met zijn abstracte graphics, nou niet bepaald de allerbeste grafische kaart nodig had om te kunnen draaien. Maar wel opvallend is hoe goed de inside-out tracking werkt bij dit spel, dat steunt op het goed volgen van je handen in vr.

©PXimport

Best of

Andere games in de release line-up zijn een soort ‘best of’-selectie van Rift-spellen. I Expect You To Die is een hilarisch avonturenspel in een James Bond-setting, en tegelijk een demonstratie van hoe fijn het is om zittend games te spelen met Quest. Space Pirate Trainer is nog steeds een hele leuke vr-interpretatie van Space Invaders. Apex Construct laat zien dat ook langere kamervullende avonturengames prima werken, zo lang het grafische ontwerp maar binnen de grenzen van de hardware blijft.

Andere games die bij lancering beschikbaar komen, zijn stuk voor stuk topgames waar je vele uren in door kan brengen. The Climb, Robo Recall, Dead and Buried en Dance Central zijn allemaal de moeite waard. De volledig gratis speelbare Rec Room is ook al bevestigd, en dat is inmiddels de gouden standaard voor sociale vr-games.

Zijn er dan geen minpunten te noemen? Toch wel. De headset is een tikkie minder comfortabel dan de Rift. Omdat de headset wat zwaarder is (alle hardware zit immers aan boord), leunt de Quest wat meer naar voren. De hoofdbanden zijn stevig genoeg en het is zeker niet oncomfortabel, maar het is jammer dat het gewicht niet iets beter verdeeld is.

De batterij gaat twee uur mee, wat op zich voldoende is, maar dat hadden we graag langer gezien. Het scheelt wel dat er een drie meter lange oplaadkabel in de doos zit, zodat je door kunt spelen terwijl de Quest oplaadt.

En dan is er nog de audio. Als er één punt is waar we in een volgende generatie Quest graag verbetering zien, is het dat. Quest maakt gebruik van dezelfde soort speakers als de Go, die het geluid via de hoofdband naar je oren stuurt. Het geluid is iets voller dan bij de Go en klinkt niet persé lelijk, maar haalt het niet bij een volwaardige hoofdtelefoon. Het geluid is goed genoeg als je in een rustige omgeving speelt, maar je gamegeluiden zijn ook hoorbaar voor de mensen in de kamer. Houd daar dus rekening mee als je de onvermijdelijke NSFW-materialen op je Quest wil proberen. Quest heeft gelukkig een ingang voor een koptelefoon. Plug dus je earbuds in en het probleem is opgelost. En hoewel Quest bluetooth heeft, kun je helaas geen bluetooth audio gebruiken.

©PXimport

Conclusie

Oculus Quest is stiekem de beste vr-headset op de markt. Grafisch is hij beter dan PSVR en de tracking doet niet onder voor vr op pc. Hij is gebruikersvriendelijker dan alle concurrenten, tot op het punt dat je er niet meer over nadenkt. Dit is een apparaat dat zover als dat mogelijk is verdwijnt en waar alles draait om de software. Denk ook geen moment dat dit een tweederangs vr-headset is, of nog erger, een luxe uitvoering van de Oculus Go. Dit is volwaardige vr die op een aantal fronten de pc voorbij streeft. De eerste echte vr-console is gearriveerd.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Gek op Italiaans eten? Kijk dan eens naar een pizzarette: een elektrische tafeloven waarbij iedereen aan tafel zijn eigen mini-pizza's kan beleggen en bakken. Wij vonden er vijf voor je.

Een pizzarette is een elektrische tafeloven met een terracotta koepel, vergelijkbaar met gourmetten. Iedereen aan tafel belegt zijn eigen mini-pizza en schuift deze via openingen in de oven. Binnen enkele minuten heb je een versgebakken, krokante pizza. Het is een gezellige, sociale manier om samen te eten. Wij vonden vijf mooie modellen voor een gezellige avond voor minder dan 100 euro.

Emerio PO‑115848 Pizzarette

Dit model van Emerio is geschikt voor zes personen maar heeft een iets ander ontwerp. De terracottadom is gecombineerd met een stevige kunststof basis met antislipvoetjes. Het apparaat gebruikt ongeveer 1200 watt, wat betekent dat de pizzarette snel op temperatuur komt. De bakplaat is voorzien van een antiaanbaklaag waardoor deeg niet blijft plakken en je weinig tot geen olie nodig hebt. Je kunt de pizzarette niet alleen voor pizza gebruiken; met de zes bijgeleverde spatels maak je ook minipannenkoekjes of wraps. Bovenop de dom bevinden zich kleine openingen zodat stoom kan ontsnappen, wat een knapperige korst bevordert. Een controlelampje laat zien wanneer de oven klaar is voor gebruik.

Review.nlis hét testpanel-platform van Kieskeurig.nl waar je als consument de unieke kans krijgt om de nieuwste producten, zoals elektronica en huishoudelijke apparaten, uitgebreid thuis te proberen. Het concept is eenvoudig: je meldt je aan voor specifieke testacties die jou aanspreken. Word je geselecteerd, dan ontvang je het product om het enkele weken in je eigen omgeving te gebruiken.

In ruil voor deze ervaring deel je jouw ongezouten, eerlijke mening in een review om andere kopers te helpen. Na de testperiode is het zelfs soms mogelijk om het product met een mooie korting over te nemen.

Ariete 919 pizzaoven

Wat deze pizzarette uniek maakt, is de speciale 'Pre-Bake' functie op de platte bovenkant van de handgemaakte terracotta koepel. Hiermee bak je het deeg kort voor voordat je het belegt, wat garandeert dat je pizza’s een perfecte, krokante bodem krijgen en niet zompig worden door de tomatensaus. De poreuze terracotta koepel absorbeert bovendien vocht tijdens het bakken, wat bijdraagt aan die authentieke steenoven-smaak. Dankzij het krachtige vermogen van 1500 Watt zijn de creaties in slechts enkele minuten gaar en knapperig. De set is compleet uitgevoerd met acht geïsoleerde bakspatels en een handige deeguitsteker, zodat je direct aan de slag kunt. Of het nu voor een kinderfeestje is of een uitgebreid diner, met deze Emerio Pizzarette wordt samen eten een culinair feestje zonder gedoe.

Emerio PO‑115985 Pizzarette

Voor kleinere gezelschappen is er de Emerio PO‑115985. Deze compacte pizzarette is ontworpen voor vier personen en heeft een vermogen van 900 watt. Net als bij de andere modellen zorgt een terracottadom voor een gelijkmatige warmteverdeling. De bakplaat is voorzien van een antiaanbaklaag waardoor je deeg of andere ingrediënten eenvoudig omdraait. Het apparaat wordt geleverd met vier hittebestendige spatels en heeft ventilatieopeningen om overtollige stoom af te voeren. Met dit toestel bak je niet alleen pizza’s; je kunt er ook kleine broodjes of taartjes mee maken. Doordat het model compacter is, neemt het minder ruimte in op tafel.

Tristar PZ‑9160 Pizza Festa Gourmet

De Tristar PZ‑9160 onderscheidt zich doordat hij drie functies combineert: pizza’s bakken, raclette en gourmetten. Dit tafeltoestel van 1800 watt heeft een grote ronde bakplaat waarboven je een terracottadom plaatst voor pizza’s. Onder dezelfde kap kun je ook kleine pannetjes gebruiken voor kaas of vlees; ze zijn voorzien van een antiaanbaklaag en worden verlicht door een indicatielampje. De temperatuur stel je handmatig in via een draaiknop en een controlelampje geeft aan wanneer het toestel warm is. De set wordt geleverd met zes spatels, zodat je met zes personen kunt koken. Dankzij de antislipvoetjes blijft de unit stabiel op tafel. De PZ‑9160 is sinds 2021 verkrijgbaar.

Emerio Pizzarette PO‑1158471

De Emerio PO‑1158471 is de vierpersoonsversie van de bekende pizzarette. Dit apparaat verbruikt ongeveer 1100 watt en heeft een keramische bakplaat met een antiaanbaklaag, zodat pizza’s niet vastplakken. De terracottadom zorgt voor een gelijkmatige warmte en een knapperige korst. Openingen aan de bovenkant laten stoom ontsnappen en voorkomen dat de pizza te vochtig wordt. Bij de set krijg je vier spatels met geïsoleerde handvatten. Omdat dit model kleiner is, neemt het niet veel plaats in op tafel en is het ook geschikt voor kleinere huishoudens. De pizzarette is geschikt voor gebruik met kant‑en‑klare pizzabodems of zelfgemaakt deeg.

Hoewel wachtwoordloze technieken als toegangssleutels snel terrein winnen, doe je er voorlopig goed aan slim om te gaan met je huidige wachtwoorden. De tips en (gratis) tools in dit artikel helpen je bij het opzetten van degelijk wachtwoordbeheer.

Cloudbeheer

Telkens hetzelfde wachtwoord gebruiken voor meerdere apps en diensten is sterk af te raden, maar verschillende complexe wachtwoorden onthouden lukt haast niet zonder een wachtwoordbeheerder. Een degelijke, gratis optie is het opensource Bitwarden. Kies eerst een hoofdwachtwoord en installeer daarna de desktop-app, browserextensies (voor automatisch invullen) en/of de mobiele app. Je wachtwoordkluis wordt end-to-end versleuteld in de cloud bewaard en wordt via je account gesynchroniseerd. Kies bij voorkeur bitwarden.eu als serverlocatie. Je kunt ook creditcards en andere gevoelige gegevens in je kluis bewaren.

Lokaal beheer

Bitwarden is een uitstekende wachtwoordmanager, maar functies als TOTP-authenticatie (Time-based One-Time Password) zijn alleen beschikbaar in de betaalde versie. Misschien stoort het je ook dat je wachtwoordkluis in de cloud wordt opgeslagen. Een gratis, opensource-alternatief is KeePassXC. Deze bewaart alles lokaal in een versleuteld bestand, van wachtwoorden en creditcards tot notities. De app werkt volledig offline, ondersteunt ook TOTP-authenticatie en vult inloggegevens automatisch in via een browserextensie. Wil je toch synchronisatie, dan kun je de database delen via een cloudopslagdienst als Google Drive of Dropbox, of met Syncthing.

Algoritme

Bij wachtwoordbeheerders als Bitwarden en KeePassXC worden je wachtwoorden opgeslagen. LessPass pakt het anders aan. Deze bewaart niets, maar genereert je wachtwoorden telkens opnieuw via een algoritme op basis van je hoofdwachtwoord, gebruikersnaam en sitenaam. Uit veiligheidsoverwegingen gebruik je hiervoor liefst de browserextensie of mobiele app, zodat alles lokaal gebeurt. Omdat nergens iets wordt opgeslagen, is dit systeem veilig, maar je moet bij elke herberekening wel exact dezelfde gegevens ingeven. Automatisch invullen of ondersteuning voor notities ontbreekt helaas.

Browsers

Gebruik je bijna uitsluitend je browser voor allerlei aanmeldingen, dan kun je ook de ingebouwde wachtwoordbeheerfunctie gebruiken. Deze zit in de meeste Chromium-browsers en in Firefox. In Chrome ga je naar Instellingen / Jij en Google / Synchronisatie en Google-services. Schakel de functie in en zorg dat bij Beheren wat je synchroniseert ook Wachtwoorden en toegangssleutels is aangevinkt. Wil je liever niet synchroniseren, dan kun je wachtwoorden ook handmatig exporteren en importeren via Instellingen / Automatisch invullen en wachtwoorden / Google Wachtwoordmanager. Kies daar Instellingen en Wachtwoorden exporteren. Je kunt het opnieuw inladen via Wachtwoorden importeren. Verwijder eventueel het csv-bestand na gebruik. Firefox biedt vergelijkbare opties.

2FA

Zelfs met een degelijke wachtwoordbeheerder blijven wachtwoorden een zwakke schakel: ze zijn te eenvoudig, je vergeet of verliest ze, je geeft ze in op phishing-sites of malware onderschept ze. Daarom is het aangeraden om 2FA, oftewel tweestapsverificatie, te activeren. Daarbij is naast je wachtwoord een extra factor nodig, zoals een pincode, TOTP, sms, pushmelding, biometrie of een beveiligingssleutel. Een handig overzicht van sites en diensten die 2FA ondersteunen, met info over de gebruikte methoden en links naar de instelinstructies, vind je op https://2fawebsites.github.io en op de thematische https://2fa.directory.

Authenticator

Er bestaan meerdere verificatiemethoden voor 2FA, maar vrijwel alle diensten ondersteunen verificatie zowel via sms als via TOTP. Bij TOTP is geen internet of gsm-netwerk nodig, wat het minder kwetsbaar maakt voor onderschepping of sim-swapping. Om zulke codes te genereren heb je een TOTP-authenticator-app nodig. Goede gratis opties zijn Google Authenticator, Microsoft Authenticator (ondersteunt geen wachtwoordbeheer en autofill meer), Aegis Authenticator en Authy. Alle vier ondersteunen TOTP en bieden een back-upfunctie. Wil je je codes exporteren, dan lukt dit het best met Google of Aegis. Deze laatste is ook opensource, maar is enkel beschikbaar voor Android. Authy is veelzijdigst, want bruikbaar op Android, iOS, macOS en Windows.

Herstelcodes

De meeste diensten met 2FA laten je ook herstelcodes gebruiken. Deze bieden een uitweg als je tijdelijk geen toegang hebt tot andere aanmeldopties, bijvoorbeeld bij verlies van je smartphone. Bewaar deze herstelcodes tevens digitaal, zoals in het notitiegedeelte van je favoriete wachtwoordmanager, in een versleutelde VeraCrypt-container of in een versleuteld cloudbestand. Bij Google vind je tot 10 herstelcodes via https://myaccount.google.com/security, bij Back-upcodes. Bij Microsoft is dit beperkt tot één code: ga naar https://account.microsoft.com/security, klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een nieuwe code genereren.

Gehackt?

Het is verstandig om regelmatig te controleren of een van je login-id's al in een online datalek voorkomt. Dit kan via Have I Been Pwned. Hier vul je e-mailadres in en je ziet meteen hoeveel en welke datalekken er zijn. Klik bovenaan op Notify Me voor een gratis melding zodra je adres in een nieuw lek opduikt. Klik op Passwords om te controleren of een wachtwoord reeds voorkomt in een datalek.

In Chrome kun je via chrome://password-manager/checkup?start=true eveneens een wachtwoordcheck uitvoeren. Je ziet ook hoeveel wachtwoorden zwak zijn of worden hergebruikt.

Anti-phishing

Wachtwoorden bieden weinig bescherming tegen phishing-sites, dus zorg ervoor dat je hiertegen zo goed mogelijk beveiligd bent. In je browser, zoals Chrome, ga je naar Instellingen, kies Privacy en beveiliging / Beveiliging en activeer bij voorkeur Geoptimaliseerde beveiliging bij Safe Browsing, of anders Standaardbeveiliging. Daarnaast kun je via DNS phishing-sites al blokkeren voor ze laden. Een optie is het gebruik van de nieuwe Europese publieke DNS4EU-resolvers. Kies hier voor Protective resolution (86.54.11.1 en 86.54.11.201), eventueel aangevuld met kinderbescherming en/of advertentieblokkering. Op de site vind je stap-voor-stap-instructies.

E-mailadres

Veel diensten laten je een e-mailadres opgeven ingeval je je wachtwoord vergeet of je account wordt geblokkeerd. Je ontvangt dan een mail om je identiteit te bevestigen en een herstellink te krijgen. Gebruik hiervoor liefst niet je hoofdadres, want als iemand dat via een datalek bemachtigt, kan die herstelmails onderscheppen en je accounts via wachtwoordherstel overnemen. Je kiest dus beter een apart e-mailadres dat je nergens anders voor gebruikt. Bij Google kun je dit instellen op https://myaccount.google.com/security, bij Herstelmailadres.

Lees ook: Zo meld je phishing in Outlook en Gmail

Browserprofiel

Voor gevoelige accounts zoals online bankieren of je wachtwoordkluis kun je overwegen een apart browserprofiel te gebruiken. Malafide scripts of extensies uit je standaardprofiel worden zo niet geactiveerd. Zo beperk je ook tracering en fingerprinting, en voorkom je dat je per ongeluk ingelogd blijft, aangezien je in dat profiel geen andere sites bezoekt.

In Chrome maak je een nieuw profiel aan via het profielicoon rechtsboven. Kies Chrome-profiel toevoegen. Je kunt inloggen met een Google-account of klikken op Doorgaan zonder account. Kies een zoekmachine, vul een profielnaam in, selecteer een opvallend thema en klik op Klaar.

Aanmeldpogingen

Bij sommige diensten, zoals Google en Microsoft, ontvang je automatisch een e-mail of pushmelding zodra een nieuw apparaat of een nieuwe browser inlogt. Zo kun je snel ingrijpen, bijvoorbeeld door je wachtwoord aan te passen of verdachte sessies uit te loggen. Bij Google ga je naar https://myaccount.google.com/security. Scrol naar Je apparaten en klik op Apparaten beheren. Selecteer een sessie en kies Uitloggen. Bij Microsoft ga je naar https://account.microsoft.com/security en klik je op Mijn aanmeldactiviteiten weergeven.

Beveiligingssleutel

Je kunt een fysieke beveiligingssleutel (zoals de meeste YubiKeys) ook gebruiken om je wachtwoordkluis te openen in combinatie met je hoofdwachtwoord.

Installeer eerst Yubikey Manager en start dit programma. Ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response en klik op Generate voor een geheime sleutel. Vink Require touch aan voor extra veiligheid. Bevestig met Finish.

Open vervolgens je database in KeePassXC en ga naar Database / Databasebeveiliging. Kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen. Selecteer het juiste slot van je ingeplugde beveiligingssleutel en bevestig met OK.

Browserwachtwoorden

Gebruik je meerdere browsers en zoek je het wachtwoord van een specifieke site, wil je alle wachtwoorden exporteren voor import in een andere browser, of is je systeem gecrasht en wil je de wachtwoorden uit je browserprofielen halen? Dan kan het gratis WebBrowserPassView handig van pas komen (let op: je virusscanner kan een foutpositief geven). Pak het zip-bestand uit met het wachtwoord wbpv28821@ en start de portable app. Je krijgt een overzicht van alle gevonden sites en log-ins. Via Bestand / Geselecteerde items opslaan kun je exporteren naar diverse csv-formaten, zoals voor Chrome, KeePass en Firefox.

Toegangssleutels

Een mooie afsluiter lijkt ons een tip rond passkeys, oftewel toegangssleutels. Immers, steeds meer diensten (en wachtwoordmanagers) ondersteunen deze aanmeldmethode waarbij je geen wachtwoord meer hoeft in te voeren. Een passkey is een cryptografisch sleutelpaar: de publieke sleutel wordt bewaard bij de onlinedienst, terwijl de (afgeleide) private sleutel veilig op je toestel blijft, zoals je pc, smartphone of een fysieke beveiligingssleutel zoals een Yubikey.

Zo maak je een toegangssleutel aan bij Google. Ga naar https://g.co/passkeys en meld je aan. Klik twee keer op Toegangssleutel maken. Je toestel stelt nu een methode voor, zoals gezichtsherkenning, vingerafdruk of pincode. Bevestig de koppeling. Vanaf nu kun je je bij Google aanmelden vanaf dit toestel, zonder wachtwoord.